การประกาศของคริสตจักรในยุคแรก

EVANGELISM IN THE EARLY CHURCHES
(Thai)

โดย ดร. อาร์ เอล ไฮเมอร์ส จูเนียร์
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

บทเทศนาที่แบ๊บติสต์เทเบอร์นาเคล ลอสแอนเจลิสต์
วันของพระเป็นเจ้าภาคกลางคืน 19 สิงหาคม 018
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, August 19, 2018

“พระองค์ทรงเรียกสาวกสิบสองคนมา แล้วทรงเริ่มใช้เขาให้ออกไปเป็นคู่ ๆ ทรงประทานอำนาจให้เขาขับผีโสโครกออกได้” (มาระโก 6:7)

สิบสองคนนี้เคยอยู่กับพระเยซูเพียงสองสามสัปดาห์เท่านั้น แต่พระองค์ทรงใช้พวกเขาออกไปประกาศข่าวประเสริฐทีละสองคน (มก 6:12) แม้ในเวลาที่พระเยซูเรียกพวกเขาพระองค์ทรงกระทำเช่นนั้นเพื่อว่าพระองค์จะทรงใช้พวกเขาออกไปประกาศ" (มาระโก 3:14) แน่นอนคุณรู้ไหมว่าคนเหล่านี้ยังไม่ได้กลับใจใจอย่างแท้จริง ที่แน่นอนก็คือ คุณรู้ว่ายูดาสไม่ได้รับการกลับใจใหม่เลย แม้แต่โทมัสก็ยังไม่เชื่อในข่าวประเสริฐ เปโตรก็พยายามที่จะขวางไม่ให้พระเยซูไปที่กางเขน แต่พระคริสต์ทรงส่งพวกเขาออกไปพร้อม ๆ กันเพื่อประกาศข่าวประเสริฐ! สิ่งแรกที่พระเยซูตรัสกับเปโตรกับอันดรูว์ว่า "จงตามเรามาและเราจะทำให้เจ้าหาคน ดั่งหาปลา" และพวกเขาก็รีบทิ้งอวนไว้และติดตามพระองค์ไป" (มัทธิว 4: 19-20)

อีกครั้งหนึ่ง หนึ่งปีต่อมาพระคริสต์ทรงเรียกสาวกเจ็ดสิบคน พระองค์ตรัสว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งสาวกอื่นอีกเจ็ดสิบคนไว้และใช้เขาออกไปทีละสองคน ๆ ให้ล่วงหน้าพระองค์ไปก่อน ให้เข้าไปทุกเมืองและทุกตำบลที่พระองค์จะเสด็จไปนั้น" (ลูกา 10: 1) กรุณาไปดูที่ในลูกา 10 ยืนขึ้นผมจะอ่านข้อ 1 ถึง 3

“ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งสาวกอื่นอีกเจ็ดสิบคนไว้และใช้เขาออกไปทีละสองคน ๆ ให้ล่วงหน้าพระองค์ไปก่อน ให้เข้าไปทุกเมืองและทุกตำบลที่พระองค์จะเสด็จไปนั้นพระองค์ตรัสกับเขาว่า การเก็บเกี่ยวนั้นเป็นการใหญ่นักหนา แต่คนงานยังน้อยอยู่ เหตุฉะนั้นพวกท่านจงอ้อนวอนพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของการเก็บเกี่ยวนั้น ให้ส่งคนงานมาในการเก็บเกี่ยวของพระองค์ ไปเถอะ ดูเถิด เราใช้ท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะอยู่ท่ามกลางฝูงสุนัขป่า” (ลูกา 10:1-3)

พวกคุณนั่งลง

เป็นวิธีการของพระคริสต์ที่จะส่งคนออกไปประกาศแบบสองต่อสอง ผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่เราต้องทำในวันนี้ นอกจากนี้โปรดสังเกตด้วยว่านี่เป็นคริสเตียนในวัยทารก แต่พระองค์ทรงส่งพวกเขาออกไปให้ทันที เขาไม่ได้ใช้เวลาหลายปีสอนพระคัมภีร์ก่อนส่งพวกเขา No! พระองค์ตรัสแก่เขาว่า "

“เราใช้ท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะอยู่ท่ามกลางฝูงสุนัขป่า” (ลูกา 10:3)

โปรดสังเกตด้วยว่าพระเยซูตรัสกับสาวกที่ยังไม่มีประสบการณ์เหล่านี้ว่าควรอธิษฐานอย่างไร และพระองค์ทรงบอกพวกเขาถึงสิ่งที่ควรอธิษฐานในข้อสอง

“จงอ้อนวอนพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของการเก็บเกี่ยวนั้น ให้ส่งคนงานมาในการเก็บเกี่ยวของพระองค์” (ลูกา 10:2)

พระองค์ตรัสให้เหล่าสาวกเจ็ดคนที่ไม่มีประสบการณ์เหล่านี้ให้อธิษฐานว่าพระเจ้าจะทรงส่งผู้คนเข้ามาเก็บเกี่ยวให้มากขึ้น! ดร. จอห์น อาร์. ไรซ์กล่าวไว้ในหนึ่งในเพลงของเขา เป็นหมายเลข 4 ในแผ่นงานเพลงของคุณ ยืนและร้องเพลง!

เราควรอธิษฐานขอพระเจ้าแห่งการเก็บเกี่ยว
   "ผู้เก็บเกี่ยวส่งเข้ามาในสนามของพระองค์"
มีข้าวน้อย สีขาวและการสูญเสีย
   เป็นเขตข้อมูลที่อุดมไปด้วยผลผลิต
ข้าฯอยู่นี่! ข้าพระองค์อยู่นี่! ขอทรงช่วยส่งข้าพระองค์
   ประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์
ข้าฯอยู่นี่! ข้าพระองค์อยู่นี่!
   ส่งข้าฯออกไปนำดวงวิญญาณในวันนี้
(“Here Am I,” Dr. John R. Rice, 1895-1980)

ออริเจน กล่าวว่า "คริสเตียนทำทุกอย่างเพื่อกระจายความเชื่อไปทั่วโลก" ในตอนท้ายของพันธกิจโลกของพระองค์พระคริสต์ตรัสว่า

“พระเยซูจึงเสด็จเข้ามาใกล้ แล้วตรัสกับเขาว่า ฤทธานุภาพทั้งสิ้นในสวรรค์ก็ดี ในแผ่นดินโลกก็ดี ทรงมอบไว้แก่เราแล้ว เหตุฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงออกไปและสั่งสอนชนทุกชาติ ให้เขารับบัพติศมาในพระนามของพระบิดา และของพระบุตร และของพระวิญญาณบริสุทธิ์สอนเขาให้ถือรักษาสิ่งสารพัดซึ่งเราได้สั่งพวกท่านไว้ และดูเถิด เราจะอยู่กับท่านทั้งหลายเสมอไป จนกว่าจะสิ้นโลก เอเมน” (มัทธิว 28:18-20)

พระเยซูตรัสในตอนท้ายมาระโกดังนี้

“ท่านทั้งหลายจงออกไปทั่วโลกประกาศข่าวประเสริฐแก่มนุษย์ทุกคน” (มาระโก 16:15)

พระเยซูตรัสในตอนท้ายลูกาดังนี้

“...เรื่องการกลับใจใหม่ และเรื่องยกบาปทั่วทุกประเทศ ตั้งต้นที่กรุงเยรูซาเล็ม” (ลูกา 24:47)

พระเยซูตรัสในตอนท้ายพระธรรมยอห์นดังนี้

“สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาของเราทรงใช้เรามาฉันใด เราก็ใช้ท่านทั้งหลายไปฉันนั้น” (ยอห์น 20:21)

และคำตรัสสุดท้ายของพระเยซู ก่อนที่พระเยซูเสด็จสู่สวรรค์

“แต่ท่านทั้งหลายจะได้รับพระราชทานฤทธิ์เดช เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์จะเสด็จมาเหนือท่าน และท่านทั้งหลายจะเป็นพยานฝ่ายเราทั้งในกรุงเยรูซาเล็ม ทั่วแคว้นยูเดีย แคว้นสะมาเรีย และจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก” (กิจการ 1:8)

มีครั้งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งที่แยกคริสตจักรของเขาโดยกล่าวว่าคำสั่งเหล่านี้เป็นเพียงสำหรับอัครสาวกและไม่มีคริสเตียนต้องปฏิบัติตามพวกเขาในวันนี้ เขาใส่เสื้อคลุมของ hyper-Calvinism เพื่อดึงคนมาตามเขาและออกจากโบสถ์ของพวกเขา แต่ไม่มีอะไรมาจากมันเพราะจะไม่มีพรที่คำพูดของพระเยซูถูกบิดและไม่เชื่อฟัง

สเปอร์ใช้ห้าจุดของคาวิน แต่ท นก็ไม่ใช่คนที่จะหลงไหลคาวิน อย่างที่เราเห็น ซึ่งจะมีความแตกต่างกัน สเปอร์เจียนกล่าวว่า

โอ้! ผมอยากให้คริสตจักรได้ยินพระผู้ช่วยให้รอดทรงกล่าวคำเหล่านี้กับเธอในขณะนี้ สำหรับคำพูดของพระคริสต์เป็นคำพูดที่มีชีวิตอยู่ไม่ได้มีอำนาจในพวกเขาเมื่อวานนี้เพียงอย่างเดียว แต่วันนี้ด้วย การสั่งสอนของพระผู้ช่วยให้รอดมีอยู่ตลอดไปเนื่องด้วยภาระหน้าที่ของพวกเขาพวกเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับอัครสาวกเพียงอย่างเดียว แต่สำหรับพวกเราด้วยและทุกคนที่นับถือพระคริสต์ก็มิได้ทำให้แอกนี้ตก "เจ้าจงไปสั่งสอนชนทุกชาติให้รับบัพติศมา ในนามของพระบิดาพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ "วันนี้เราไม่ได้รับการยกเว้นจากการรับใช้ผู้ติดตามพระเมษโปดกคนแรก คำสั่งเดินขบวนของเราก็เหมือนกันกับของพวกเขาและกัปตันของเราต้องการให้เราเชื่อฟังอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์แบบตั้งแต่พวกเขา (C. H. Spurgeon, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, 1986 reprint, volume VII, p. 281)

เราแต่ละคนพูดตาม ดร. จอห์น อาร์ ไรซ์

ข้าฯอยู่นี่! ข้าฯอยู่นี่! ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้น
   ทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้ข้าฯ
ข้าฯอยู่นี่! ข้าฯอยู่นี่!
   ส่งข้าฯออกไปประกาศ ณ เวลานี้

คำอุปมาเกี่ยวกับการเลี้ยงใหญ่ พระเยซูตรัสว่า "เจ้านายจึงสั่งผู้รับใช้นั้นว่า ‘จงออกไปตามทางใหญ่และรั้วต้นไม้ทั้งหลาย และเร่งเร้าเขาให้เข้ามาเพื่อเรือนของเราจะเต็ม” (ลูกา 14:23) ในกิจการคำอุปมาเกี่ยวกับการเลี้ยงสังสรรค์พระเยซูตรัสว่า "เหตุฉะนั้น จงออกไปตามทางหลวง พบคนมากเท่าใดก็ให้เชิญมาในพิธีอภิเษกสมรสนี้" (มัทธิว 22: 9)

คริสตจักรท้องถิ่นที่พระเยซูทรงตั้งขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มได้รับคำสั่งให้ประกาศข่าวประเสริฐให้แก่พระเยซูคริสต์ ภายในไม่กี่สัปดาห์หลังจากเพ็นเทคอสต์มหาปุโรหิตบ่นว่า "พวกท่านได้เติมเต็มด้วยเยรูซาเล็มกับหลักคำสอนของท่าน" (กิจการ 5:28) ในพระราชบัญญัติ 5:42 เราได้รับแจ้งว่า "ทุกวันในพระวิหารและในทุกบ้านพวกเขาก็หยุดไม่สอนและประกาศเรื่องพระเยซูคริสต์" ในกิจการ 6: 1 เราอ่านว่า "จำนวนของเหล่าสาวกได้รับการคูณ "ต่อมาในกิจการ 12:24 เราอ่านว่า" พระวจนะของพระเจ้าเติบโตและทวีขึ้น "ดร. จอห์นอาร์. ไรซ์กล่าวว่า"

     ในสะมาเลีย มัคนายกฟิลิปไปเทศนาเราตามที่ปรากฏในกิจการ 8: 6 "และคนที่มีข้อตกลงเดียวกันได้ให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านั้นที่ฟิลิปพูด ... " อีกครั้งในข้อ 12 "แต่เมื่อพวกเขาเชื่อว่าคำสั่งสอนของฟีลิป สิ่งที่เกี่ยวกับอาณาจักรของพระเจ้าและพระนามของพระเยซูคริสต์พวกเขาได้รับศีลล้างบาปทั้งชายและหญิง "น้ำพระทัยอันมหัศจรรย์แห่งฤทธิ์เดชของพระเจ้าและคนที่ได้รับความรอดเป็นเรื่องปกติสำหรับโบสถ์ในพระคัมภีร์ใหม่
     ในความเป็นจริงกิจการ 9:31 กล่าวว่า "แล้วคริสตจักรก็พัก ... และได้รับการศึกษา และเดินในความกลัวของพระเจ้าและในความสะดวกสบายของพระวิญญาณบริสุทธิ์ถูกคูณ "
     คริสตจักรได้รับการ "ทวีคูณ" นั่นคือการกลับใจใหม่เป็นจำนวนมากและคริสตจักรก็เติบโตขึ้น นั่นคือรูปแบบปกติที่สอดคล้องกันของคริสตจักรในพระคัมภีร์ใหม่เหล่านี้ซึ่งคริสเตียนได้ออกไปประกาศและนำคนมาเชื่อทุกวัน (John R. Rice, D.D., Why Our Churches Do Not Win Souls, Sword of the Lord Publishers, 1966, p. 25)

ดร. ไรโซกล่าวต่อว่า "แม้จะมีการข่มเหงท่ามกลางคนนอกศาสนา คนตาบอดพวกเขาก็ได้รับความมั่งคั่งมากมาย ... การเติบโตที่น่าตื่นตาตื่นใจของคริสตจักรในพระคัมภีร์ใหม่นั้นเกินความเข้าใจของเรา วอร์น็อก ตามบทเขียนของเขาในประวัติศาสตร์เกี่ยวกับภารกิจโปรเตสแตนต์กล่าวว่าในช่วงปลายศตวรรษแรก [หกสิบเจ็ด] ปีหลังคริสตชนมีคริสเตียนประมาณ 200,000 คน เขาบอกว่าในตอนท้ายของศตวรรษที่สามมีคริสเตียน [8,000,000] แม้จะมีการข่มเหงอย่างรุนแรงและหลายพันได้รับความทุกข์ทรมาน ตอนนี้พวกเขาเป็นหนึ่งในสิบห้าส่วนของจักรวรรดิโรมัน! [นั่นคือหนึ่งในทุก 15 คนเป็นคริสเตียน] แม้จะมีการข่มเหงทั่วทั้งจักรวรรดิโรมัน ถึงแม้จะเป็นความทุกข์ทรมานของสตีเฟ่นและยากอบที่ได้รับในกรุงเยรูซาเล็มและที่อื่น ๆ อีกหลายแห่งก็ถูกข่มเหงถึงแก่ความตายส่งผลให้ทั้งชายและหญิงถูกจับและส่งไปยังเรือนจำ (กิจการ 22: 4) และการจำคุกและพยายามฆ่าเปาโล เพราะการประกาศแก่ชาวยิว แม้จะมีการข่มเหงภายใต้การนำของเนโร ตอนนั้นเปาโลกับคนอื่น ๆ ถูกตัดศีรษะ การข่มเหงภายใต้ของเฮเดรียนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้ แอนโตนีอีส ปีอัส ก็ตาม บุคคลอย่างมาร์คัส อูรีเลียส และ เซปตีมัส เซอร์วีรัส ยังคงประกาศอย่างไม่มีท่าทีกลัว วอร์น็อกกล่าวว่า "

     เป็นเวลาสองร้อยปีเพื่อที่จะได้เป็นคริสเตียนหมายถึงการละทิ้งความยิ่งใหญ่การรวมตัวกันของผู้เชื่อ พวกเขาถูกดูถูกและถูกข่มเหงกระแสแห่งอคติ ที่เป็นที่นิยมการมาภายใต้การปกครองของจักรวรรดิ และความเป็นไปได้ในขณะที่ถูกคุมขังและความตาย ภายใต้รูปแบบที่น่ากลัวที่สุด เป็นเวลาสองร้อยปีที่ผู้ติดตามพระคริสต์จะชดใช้และแลกมาด้วยเสรีภาพและชีวิตของเขา เป็นเวลาสองร้อยปีที่ศาสนาคริสต์ดูเหมือนเป็นเรื่องเกี่ยวกับอาชญากรรม" (Rice, ibid., pp. 27-28)

ดร. ไรซ์กล่าวว่า "ท่ามกลางสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวยมากที่สุด มีความเกลียดชังมีการข่มเหงและฆ่าผู้เชื่อ ปิดประตู ผลงานอันน่าอัศจรรย์ใจของคริสเตียนในพันธสัญญาใหม่คือการประกาศข่าวประเสริฐ การนำจิตวิญญาณในคริสตจักรของเราเปรียบเทียบกับการปฏิบัติในพระคัมภีร์ใหม่ได้อย่างไร "(Rice, ibid.) คริสตจักรในยุคปัจจุบันและคริสเตียนส่วนใหญ่ไม่ได้รับการขมเหงและถูกฆ่าเพราะการประกาศข่าวประเสริฐ" (Rice, ibid., หน้า 29)

ดร. ไรซ์กล่าวอีกครั้งว่า "ความพยายามทั้งหมดเท่านั้นที่สามารถทำให้การประการนำวิญญาณตามี่ปรากฏในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ได้รับชัยชนะ ... ในธรรมชาติของพวกเรามีแนวโน้มที่มาจะการเชื่อฟังทั้งหมด จากความกระตือรือร้นที่ร้อนแรงและความกระหายเกี่ยวกับการประกาศอย่างแท้จริง ส่วนวิธีที่ไม่เต็มใจในการทำพันกิจของพระเจ้า ตามบทเพลงเก่ากล่าวไว้ดังนี้ว่า

มีแนวโน้มที่จะเดิน พระเจ้าข้าพระองค์รู้สึกว่า
มีแนวโน้มที่จะออกจากพระเจ้าทีฉันรัก

ดังนั้น คริสตจักรจึงมีความต้องการอีกครั้งเกี่ยวกับการฟื้นฟู และความกระตือรือร้นการฟื้นฟูเกี่ยวกับการประกาศการเอาชนะจิตวิญญาณ ฤทธิ์เดชของการฟื้นฟู ไม่มีทางใดที่คริสตจักรจะเอาชนะจิตวิญญาณได้หลังจากแบบอย่างของพระคัมภีร์ใหม่ยกเว้นความพยายามทั้งหมด" (Rice, ibid., p. 149-150).

ผมรู้ว่ามีคนบอกว่า ดร. ไรซ์ ให้ความสำคัญกับทุกคนที่ทำาการประกาศข่าวประเสริฐจะไม่ "ทำงาน" ดังนั้นบางคนจึงหันไปหาคาลวินนิสม์ไม่ใช่คาลวินห้าข้อ แต่เป็นไฮ - คาลวินนิสต์ 'ไม่จำเป็นต้องไปหลังจากที่หายไป พระเจ้าจะทรงให้พวกเขาเข้ามาโดยพระคุณของพระองค์โดยที่คริสเตียนไม่ได้ดำเนินการในเรื่องการประกาศข่าวประเสริฐ จอร์จไวท์ฟิลด์, วิลเลียมแครี่ สเปอร์เจียน และผู้มีจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่อื่น ๆ ได้แก่ ห้าจุดของคาวิน แต่พวกเขาไม่ได้เป็นผู้ที่เก่งกาจมากนัก พวกเขาเชื่อว่าเราทุกคนควร "ทำงานของผู้ประกาศข่าวประเสริฐ" (II ทิโมธี 4: 5) ฉันต้องการทุกบาทหลวงกลับเนื้อกลับตัวจะอ่าน Spurgeon v. Hyper-Calvinism, โดย ศจ. เลน เฮช เมอร็เรย์ (Banner of Truth Trust, 1995). คลิกเพื่อสั่งซื้อ หรือ Click here to order it. เป็นหนังสือที่ยอดเยี่ยมที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้คุณอบอุ่นหัวใจและต่ออายุความกระตือรือร้นของคุณเพื่อประกาศข่าวประเสริฐแก่ผู้หลงหาย!

ดร. ไรซ์ไม่ผิดที่จะกระตุ้นให้คริสเตียนใส่ใจในการประกาศข่าวประเสริฐ ความอ่อนแอมาเพราะส่วนใหญ่ของคริสตจักรที่ตามเขาไม่ได้ใช้เวลาเพียงพอที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียที่ถูกนำเข้ามาพวกเขามักจะมีคนพูดว่า "สวดมนต์รวดเร็ว" โดยไม่ต้องใช้เวลาเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขากลับใจและมีประสบการณ์การแปลงจริง ในพระเยซูคริสต์ก่อนที่จะให้บัพติศมา ดร. คาเกน และผลเขียนหนังสือหนังสือเกี่ยวกับปัญหา “การตัดสินใจ” และคุณสามารถไปอ่านฟรีที่เวปไซต์นี้โดยหลิกไปอ่านที่นี่ Today’s Apostasy: How Decisionism is Destroying Our Churches.

อย่าโยนทารกออกด้วยอ่างอาบน้ำ! ผมเห็นด้วยกับคำพูดที่ผมให้ไว้กับ ดร. จอห์น อาร์. ไรซ์ เราจำเป็นต้องตรวจสอบความกระตือรือร้นในการประกาศข่าวประเสริฐของคริสตจักรยุคแรก ๆ และปฏิบัติตามตัวอย่างของพวกเขา ให้เราใช้ตัวเราเองในการประกาศข่าวประเสริฐแก่ผู้หลงหาย! และโปรดระวังให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้พวกเขาได้รับการกลับใจใหม่อย่างแท้จริง ก่อนที่เราจะให้บัพติศมาแก่พวกเขา เหนือสิ่งอื่นใดให้เราระลึกถึงพระบัญชาของพระคริสต์

“จงออกไปตามทางใหญ่และรั้วต้นไม้ทั้งหลาย และเร่งเร้าเขาให้เข้ามาเพื่อเรือนของเราจะเต็ม” (ลูกา 14:23)

ในศตวรรษที่สอง ออริเจน กล่าวว่า "คริสเตียนทำทุกอย่างเพื่อกระจายความเชื่อไปทั่วโลก" ขอให้เราทำสิ่งเดียวกัน! ยืนและร้องเพลงที่ยอดเยี่ยมของ ดร. ออสวอล์ด เจ สมิต - "Evangelize! Evangelize! "เป็นเพลงหมายเลข 1 ในแผ่นงานเพลงของคุณ

ให้คำแนะนำสำหรับชั่วโมงคำที่น่าตื่นเต้น คำแห่งฤทธิ์เดช
การสู้รบร้องไห้เป็นลมหายใจที่เรียกว่าพิชิตหรือตาย
คำพูดที่ปลุกเร้าให้คริสตจักรเพื่อเอาใจใส่คำขอของอาจารย์
สายได้รับเจ้าภาพเกิดขึ้นคำขวัญของเราคือประกาศ!

ผู้ประกาศข่าวประเสริฐทุกวันนี้ประกาศในพระนามของพระเยซู
คำนี้ดังก้องอยู่เหนือท้องฟ้า: ประกาศข่าวประเสริฐ! ประกาศ!
การตายของมนุษย์ลดลงเพราะการประกาศข่าวประเสริฐ
โลกที่ตอนนี้อยู่ในความมืดอยู่ ประกาศข่าวประเสริฐ! ประกาศ!
   (“Evangelize! Evangelize!”, Dr. Oswald J. Smith, 1889-1986;
      to the tune of “And Can It Be?”, Charles Wesley, 1707-1788)

ตอนที่คุณเขียนหนังสือไปให้ ดร. ไฮเมอร์ส บอกท่านเสมอว่าคุณเขียนมาจากประเทศอะไร หรือท่านไม่ได้ตอบคุณ หากคุณได้รับพระพรจากบทเทศนานี้ ดร. ไฮเมอร์ส อยากจะได้ยินจากคุณ ตอนที่เขียนจดหมายถึง ดร. ไฮเมอร์ส กรุณาบอกท่านว่าคุณเขียนมาจากประเทศอะไร หรือหากท่านไม่อาจตอบอีเมลล์ของท่าน หากบทเทศนานี้เป็นพระพรให้กับคุณ กรุณาเขียนอีเมล์ส่งไปให้ ดร. ไฮเมอร์ส และบอกท่านว่าคุณเขียนมาจากประเทศอะไร และนี่คืออีเมล์ของดร.ไฮเมอร์ส – rlhymersjr@sbcglobal.net (คลิกที่นี่) คุณสามารถเขียนถึง ดร. ไฮเมอร์ส ในภาษาของคุณ แต่หากเป็นไปได้ก็ขอให้เขียนเป็นภาษาอังกฤษ หรือเขียนส่งจดหมายส่ง ดร. ไฮเมอร์ส ทางไปรษณีตามที่อยู่นี้ P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. คุณสามารถโทรศัพท์ไปท่านได้ที่ (818)352-0452

(จบการเทศนา)
คุณสามารถอ่านบทเทศนาของ ดร.ไฮเมอร์ส ในแต่ละสัปดาห์ทางอินเทอร์เน็ทได้ที่
at www.sermonsfortheworld.com.
คลิกที่นี่) “บทเทศนาในภาษาไทย”

หมายเหตุ: ต้นฉบับของบทเทศนาเหล่านี้ไม่ได้สงวนลิขสิทธิ์
คุณสามารถนำไปใช้โดยที่ไม่ต้องขออนุญาตจาก ดร. ไฮเมอร์ส
แต่อย่างไรก็ตามข้อความทั้งหมดของ ดร. ไฮเมอร์ส
ที่อยู่ในรูปวิดีโอนั้นมีการสงวนลิขสิทธิ์และต้องได้รับการอนุญาตเท่านั้นถึงจะสามารถนำมาใช้ได้

ร้องเพลงเดี่ยวก่อนเทศนาโดย ผป. เบนจามิน คินเคด กรี่ฟีทท์:
“Here Am I” (Dr. John R. Rice, 1895-1980)