Ang mga pangaral na manuskrito at mga videyo ay ngayon lumalabas sa 1,500,000 na mga kompyupter sa lampas na 221 na mga bansa kada taon sa www.sermonsfortheworld.com . Daan-daang iba ang nanonood ng mga videyo, sa YouTube, ngunit di nagtatagal ay iniiwan ang YouTube at nagpupunta sa aming websayt, dahil bawat pangaral ay nagtuturo sa kanila papalyo mula sa YouTube tungo sa aming websayt. Ang YouTube ay nagdadala ng mga tao sa aming websayt. Ang mga pangaral na manuskrito ay ibinibigay sa 46 na mga wika sa halos 120,000 na mga kompyuter kada buwan. Ang pangaral na manuskrito ay hindi nakarapatang magpalathala, kaya nagagamit ng mga mangangaral ang mga ito na walang pahintulot. Mayroong daan-daang mga videyo ni Dr. Hymers at ng kanyang mga estudyanteng nangangaral. Ang mga manuskrito ay hindi nakarapatang magpalathala, ngunit lahat ng mga videyo nakarapatang magpalathala. Paki-klik ito upang matutunan kung paano ka maaring gumawa ng isang buwan-buwanang donasyon upang tulungan kami sa dakilang gawaing ito ng pagkakalat ng Ebanghelyo sa buong mundo, kasama ang mga Muslim at mga Hindu na mga bansa.

Tuwing nagsusulat kay Dr. Hymers, laging sabihin sa kanya kung anong bansa ka nakatira, o hindi ka niya masasagot. Ang email ni Dr. Hymers’ ay rlhymersjr@sbcglobal.net .

Kakakain lang ni Kristo ng hapunang Pampaskuwa kasama ng Kanyang mga Disipolo. Sa katapusan ng hapunan, binigyan sila ni Kristo ng tinapay at ng kopa – na ngayon tinatawag nating “ang Hapunan ng Panginoon.” Sinabihan Niya sila na ang tinapay ay tumutukoy sa Kanyang katawan, na maipapako sa krus sa sunod na umaga. Sinabihan Niya sila na ang kopa ay tumutukoy sa Kanyang Dugo, na Kanyang ibubuhos upang linisan tayo mula sa ating kasalanan. Tapos si Hesus at ang mga Disipolo ay kumanta ng isang himno, at nilisan ang silid upang lumabas sa kagabihan.

Lumakad sila pababa ng Jerusalem sa silangang libis at tinawid ang sapang Cedron. Tapos lumakad sila ng mas malawa pa ng kaunti, hanggang sa dulo ng Hardin ng Gethsamane. Iniwan ni Hesus ang walo sa mga Disipolo sa dulo ng Hardin at sinabihan silang manalangin. Tapos nagpunta Siyang mas malalim sa Hardin kung saan iniwan Niya si Pedro, Santiago at Juan. Si Hesus Mismo ay nagpunta ng mas malayo pa sa kadiliman, sa ilalim ng mga punong olivo. Ito’y doon na “at nagpasimulang nagtakang totoo, [nagulat ng husto] at namanglaw na mainam [mamimighati ng husto]; At sinabi niya sa kanila, Namamanglaw na lubha ang aking kaluluwa, hanggang sa kamatayan… At lumakad siya sa dako pa roon, at nagpatirapa sa lupa, at idinalangin na, kung mangyayari, ay makalampas sa kaniya ang oras” (Marcos 14:33, 35).

Sinabi ni J. C. Ryle, “Ang kasaysayan ng lubos na paghihirap ng ating Panginoon sa Hardin ng Gethsemane ay isang malalim at misteryosong pasahe ng Kasulatan. Naglalaman ito ng mga bagay na ang pinaka madunong na [mga teyolohiyano] ay hindi lubos maipaliwanag. Gayon mayroon ito...ang malinaw na mga katotohanan ng [matinding] kahalagahan” (Isinalin mula kay J. C. Ryle Pagpapaliwanag na mga Pahayag sa Marcos [Expository Remarks on Mark], The Banner of Truth Trust, 1994, pah. 316; mga tala sa Marcos 14:32-42).

Magpunta tayo sa ating mga isipan sa Gathsemane ngayong gabi. Sinasabi sa atin ni Marcos na Siya’y “nagtakang totoo” (Marcos 14:33). Ang Griyegong salita ay “ekthambeisthai” – alin ay ibig sabihin ay “lubos na namangha, matinding namighati, nagbigla at nabahala.” “At lumakad siya sa dako pa roon, at nagpatirapa sa lupa” …At sinabi Niya sa kanila, “Namamanglaw na lubha ang aking kaluluwa” (Marcos 14:34, 35).

Sinabi ni J. C. Ryle, “Mayroon lamang isang katanggap-tanggap na paliwanag para sa mga pananalitang mga ito. Ito’y hindi isang simpleng takot para sa pisikal na pagdurusa…Ito’y isang pagkadama ng malaking karga ng pagkakasala ng tao, na nagsimulang pumiga sa Kanya sa isang kakaibang paraan. Ito’y isang pagkadama ng [di maipaliwanag] na bigat ng ating mga kasalanan at mga pagsalangsang na ipinapapatong sa Kanya. Siya’y ginagawang “sumpa para sa atin.’ Buhat-buhat Niya ang ating mga pighati at mga kalungkutan…Siya’y ginagawang ‘Yaong hindi nakakilala ng kasalanan ay kaniyang inaring may sala dahil sa atin.’ Ang Kanyang banal na kalikasan ay nadama [ng husto] ang kasindak-sindak na bigat na ipinatong sa Kanya. Ito ang mga dahilan para sa Kanyang di pangkaraniwang pagdurusa. Dapat nating makita ang matinding pagdurusa ng ating Panginoon sa Gethsemane ang lubos-lubos na pagkamakasalanan ng kasalanan. [Ang mga pag-iisip ng mga ebanghelikal ngayon] ay mas higit na mababa sa kung anong dapat nilang isinasaalang-alang na kasalanan” (Isinalin mula kay Ryle, pah. 317).

Naway huwag mong isiping mababaw ang pagkakasala ng pagkukulang na magpunta sa simbahan, pagpapabaya sa pagbabasa ng Bibliya habang imbes ay nanonood ng mga videyong palaro, pornograpiya, pagsasayaw at paglalasing. Ang lahat ng mga kasalanan mong ito ay ipinatong kay Hesus sa Gethsemane. Ngunit mayroong higit pa – mas higit pa. Ang pinaka matinding kasalanan na inilagay kay Hesus sa Hardin ng Gethsemane ay an gating orihinal na kasalanan, ang ating lubusang kasamaan, na nanggagaling mula sa ating pagiging lubos na masamang mga makasalanan. Ito’y ang “yamang nakatanan sa kabulukang nasa sanglibutan dahil sa masamang pita” (II Ni Pedro 1:4). Ito ang katunayan na “kaming lahat ay naging parang marumi” (Isaias 64:6). Ito’y ang pagkamakasarili, kasakiman, at rebelyon sa inyong mga kalikasan laban sa Diyos. Ito’y ang iyong “ang kaisipan ng laman ay pakikipagalit laban sa Dios” na nagrerebelde laban sa Diyos at gusting mabuhay na wala Siya (Mga Taga Roma 8:7). Ito ang pangit, nakadidiring puso na mayroon ka (Mga Taga Roma 8:7). Ito’y ang iyong makasalanang puso na mayroon ka, na naipasa sa iyo mula kay Adam, ang unang makasalanan. Bumabababa ito mula sa kanya sa iyong mga gene, sa iyong dugo, at sa iyong kaluluwa. (Mga Taga Roma 5:12) – “Sapagka’t…paanong sa pamamagitan ng pagsuway ng isang tao ang marami ay naging mga makasalanan” (Mga Taga Roma 5:19).

Tignan kung paano na maliliit na mga bagong panganak na sanggol ay naipapanganak sa kasalanan. Sinabi ni A. W. Pink, “Ang katiwalian ng kalikasan ng tao ay tinutuklas ang sarili nito sa maliliit na mga bata…At anong kaagang araw ginagawa ito! Kung mayroon kahit anong [namanang] kabutihan sa tao, ipapakita nito ang sarili tiyak [sa isang bagong panganak na mga sanggol], bago masasamang mga kagawian ay mabubuo sa pagkakaroon ng pagdidiit sa mundo. Ngunit nakahahanap ba tayo ng mga [sanggol] na mabuti? Malayo rito. Ang hindi nagbabagong resulta ng paglaki sa mga tao ay na agad-agad na sila’y matandang sapat na [sila ay] masasama. Ipinapakita nila ang kagustuhan ng sarili, kulob at paghihiganti. Umiiyak sila at sumisimangot [ara sa anong hindi mabuti para sa kanila, at [galit sa kanilang mga magulang] kapag tinatanggihan, madalas sinusubukang [kagitin sila]. Iyong mga naipanganak at pinalaki sa gitna ng pagkakatapat ay nagkakasala ng [pagnanakaw] bago pa nila masaksihan ang gawain ng pagnanakaw. Ang mga [pagkakamaling] mga ito…ang kalikasan ng tao ay nakikitang [makasalanan] mula sa simula ng pagkabuhay nito” (Isinalin mula kay A. W. Pink, Mga Paghihimalay mula sa mga Kasulatan, Ang Lubos na Kasamaan ng Tao [Gleanings from the Scriptures, Man’s Total Depravity,] Moody Press, 1981, mga pah. 163, 164). Ginawa ng Komisyon ng Krimen ng Minnesota [Minnesota Crime Commission] itong mas malinaw sa isa sa mga ulat nito. “Ang bawat sanggol ay nagsisimula ng buhay na tulad ng isang maliit na ganid. Siya ay ganap na makasarili at naka sentro sa sarili. Gusto niya ang gusto niya kapag gusto na niya ito…ang atensyon ng kanyang ina, ang laruan ng kanyang kalaro, ang lero ng kanyang tiyo. Ipagkaila mo ang mga [bagay] na ito at sisigaw siya na may poot at pagka-agresibo, na maging nakamamatay kung hindi lang siya napaka walang magawa…Ibig nitong sabihin na ang lahat ng mga bata, hindi lang mga partikular na mga bata, ay naipanganak na masama hal. mga makasalanan” (isinalin, isinipi ni Haddon W. Robinson, Biblikal na Pangangaral [Biblical Preaching], Baker Book House, 1980, mga pah. 144, 145).

Di nagtagal habang ating ilabas an gating sanggol na hininga,
Ang mga buto ng kasalanan ay lumalake para sa kamatayan;
Ang Iyong batas ay humihingi ng ganap na puso,
Ngunit tayo ay nadungisan sa bawat bahagi.
   (“Mga Awit 51,” isinalin mula sa “Psalm 51,”
      ni Dr. Isaac Watts, 1674-1748).

Ang isang sanggol ay sumisigaw agad-agad pagkatapos nitong maipanganak. Walang sanggol na hayop ang gumagawa niyan. Sila’y mapapatay agad ng ibang mga hayop kung sisigaw at hihiyaw sila tulad ng mga taong sanggol. Ngunit ang taong mga sanggol ay sumisigaw laban sa Diyos, sa awtoridad, at buhay mimos ilang sandal pagkatapos nilang maipanak. Bakit? dahil ika’y naipanganak na mayroong likas na kasalanan. Ito ang dahilan na nagkakasala ka, kahit na pagkatapos ng pagbabagong loob. Maaring isipin ng iyong mga magulang na ika’y isang batang Kristiyano, ngunit ikaw talaga ay isang batang makasalanan na kinamumuhian ang kagustuhan ng Diyos!

Idagdag ang lahat ng orihinal na kasalanan na ito sa mga kasalanan na kinakamit ng tayo sa kanilang isipan, salita at gawain at madaling makita kung bakit si Hesus ay nagulat! Siya’y nadurog noong inilagay ng Diyos ang mga kasalanan ng mundo sa Kanya.

Paki-lipag sa inyong Bibliya sa paglalarawan nito ni Lucas. Ito’y nasa pahina 1108 sa Pag-aaral na Scofield na Bibliya. Ito’y Lucas 22:44. Magsitayo at basahin ito ng malakas.

“At nang siya'y nanglulumo ay nanalangin siya ng lalong maningas; at ang kaniyang pawis ay naging gaya ng malalaking patak ng dugo na nagsisitulo sa lupa” (Lucas 22:44).

Maari nang magsi-upo. Sinabi ni J.C. Ryle, “Paano natin maipapaliwanag ang lubos na paghihirap na pinag-daanan ng ating Panginoon sa hardin? Ano [ang] dahilan para sa lubos na paghihirap, parehong mental at sa katawan, na Kanyang tiniis? Mayroon lamang nag-iisang nakalulugod na kasagutan. Ito’y ang bigat [ng] inilagay na kasalanan ng mundo, na nagsimulang pumiga sa Kanya…Ito’y ang dambuhalang bigat ng mga [kasalanang] ito na gumawang magdusa Siya ng lubos na pagdurusa. Ito’y ang pagkakamalay ng [ng] pagkakasala ng mundo na dumidiin sa Kanya na gumawa sa walang hanggang Anak ng Diyos na magpawis ng matinding mga patak ng dugo” (Isinalin mula kay J. C. Ryle, Lucas, Kabuuan 2 [Luke, Volume 2], The Banner of Truth Trust, 2015 edisiyon, mga pah. 314, 315; sulat sa Lucas 22:44).

“Yaong hindi nakakilala ng kasalanan ay kaniyang [ng Diyos] inaring may sala dahil sa atin” (II Mga Taga Corinto 5:21).

“Ipinasan sa kaniya ng Panginoon ang kasamaan nating lahat” (Isaias 53:6).

“Na siya rin ang nagdala ng ating mga kasalanan sa kaniyang katawan” (I Ni Pedro 2:24).

Sinabi ni J.C. Ryle, “Dapat tayong kumapit ng mahigpit sa lumang doktrina na si Kristo ay ‘nagkarga ng aking mga kasalanan,’ parehong sa hardin [ng Gethsemani] at sa krus. Walang ibang doktrina ay kailan man makapapaliwanag [ng madugong pawis ni Kristo], o makalulugod ng konsensya ng nagkasalang tao” (isinalin mula sa ibid.). Sinabi ni Joseph Hart,

Tignan ang nagdurusang Anak ng Diyos,
Hinihingal, umuungol, nagpapawis ng dugo!
Sa Kanyang mga pagdurusang napaka higit
Ang mga anghel ay walang lubos na pagka-unawa.
‘Ito’y sa Diyos at sa Diyos lamang
Na ang kanilang bigat ay lubusang nalalaman.
   (“Ang Iyong Di Nalalamang Pagdurusa.” Isinalin mula sa
      “Thine Unknown Sufferings” ni Joseph Hart, 1712-1768;
      sa tono ng “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Muli, sinabi ni Joseph Hart,

Doon ang Anak ng Diyos ay nagdala ng lahat ng aking pagkakasala;
Ito’y sa pamamagitan ng biyaya ay maaring mapaniwalaan;
Ngunit ang mga katakutan na kanyang nadama
Ay masyadong malaki upang maisip
Walang makatatagos sa iyo,
Malungkot, madilim na Gethsemani.
   (“Maraming Mga Kapighatian Na Kanyang Tiniis.”
      Isinalin mula sa“Many Woes He Had Endured” \
      ni Joseph Hart, 1712-1768; sa tono ng “Come, Ye Sinners”).

At sinabi ni William Williams,

Ang dambuhalang bigat ng pagkakasala ng tao ay sa
Tagapagligtas ipinatong;
Na may kapighatian na tulad ng isang damit,
Siya para sa mga makasalanan ay iginayak,
Para sa mga makasalanan ay iginayak.
(“Pag-ibig sa Lubos na Pagdurusa.” Isinalin mula sa
“Love in Agony” ni William Williams, 1759;
      sa tono ng “Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

“At nang siya'y nanglulumo ay nanalangin siya ng lalong maningas; at ang kaniyang pawis ay naging gaya ng malalaking patak ng dugo na nagsisitulo sa lupa” (Lucas 22:44).

“Ipinasan sa kaniya ng Panginoon ang kasamaan nating lahat” (Isaias 53:6).

Ito ang simula ng bikaryong pagbabayad ni Kristo. Ang ibig sabihin ng “Bikaryo” ay pagdurusa ng isang tao sa lugar ng isa pa. Ang pagdurusa ni Kristo sa iyong lugar, para sa iyong kasalanan, dahil wala Siyang kasalanan sa Kanyang sarili. Si Kristo ay naging ating taga dala ng kasalanan sa Gethsemani, sa ilalim ng punong olivo sa hatinggabi. Siya’y maipapako sa isang krus sa umaga,gumagawa ng punong pagbabayad para sa iyong kasalanan. Paano mo tatanggihan ang ganoong pag-ibig – ang pag-ibig na mayroon si Hesus para sa iyo? Paano mo mapatitigas ang iyong puso at tatangihan ang ganoong pag-ibig? Ito ang Diyos ang Anak, nagdurusa sa iyong lugar, upang magbayad para sa iyong kasalanan. Ikaw ba ay napaka lamig at matigas na ang Kanyang pag-ibig para sa iyo ay walang kahulugan?

Matanong nga kita, ikaw ba ay naging napaka lamig at matigas na kapag nadinig mo ang tungkol kay Hesus na nagdurusa para sa iyo na hindi ka na nito na-aapektuhan? Ikaw ba ay naging napaka wirdo na maari akong magsalita patungkol sa lubos na pagdurusa ni Hesus upang magbayad para sa iyon at wala itong kahulugan sa iyo? Ikaw ba ay lubos na wala nang damdamin gaya ng mga sundalong nagpako sa Krus kay Hesus – at tapos ay nagsugal para sa Kanyang balabal habang Siya’y namatay sa tabi? O, naway hindi ito ganito! Nagmamakaawa ako sa iyo ngayong gabi na pagkatiwalaan ang Tagpagligtas at maging nahugasang malinis ng iyong kasalanan sa pamamagitan ng Kanyang banal na Dugo!

Sinasabi mo, “Mayroong masyadong higit na isususko.” O, naway tumigil ka sa kakapakinig sa Diablo! Walang kahit anong bagay sa mundong ito na kasing halaga nito!

Nakapanghihinayang! at ang aking Tagapagligtas ay dumugo?
At ang aking Pinaka Mataas na Puno ay namatay ba?
Ilalaan ba Niya ang banal na ulong iyon Para sa isang uod gaya ko?

Ngunit [ang mga luha] ng pighati [ay hindi] makbabayad
Ng utang ng pag-ibig na pinagkaka-utang ko;
Narito, Panginoon, ibinibigay ko ang aking sarili papalayo,
Ito lang ang aking magagawa.
   (“Nakapanghihinayan! At Ang Aking Tagapagligtas ay Dumugo.”
   Isinalin mula sa “Alas! And Did My Saviour Bleed?” ni Dr. Isaac Watts, 1674-1748).

Handa ka na bang magtiwala kay Hesus? Handa ka na bang ibigay ang iyong sarili sa Kanya? Ikaw ba ay napupukaw sa iyong puso para sa pagmamahal sa Kanya? Kung hindi, paki-usap at huwag magpunta. Ngunit, kung ikaw nga, magpunta at umupo sa unang dalawang mga hilera. Amen.

(KATAPUSAN NG PANGARAL)
Maari ninyong mabasa ang mga sermon ni Dr. Hymers linggo-linggo sa Internet sa
www.sermonsfortheworld.com.
Iklik ang “Mga Pangaral sa Tagalog.”

Ang mga sermonng dokumentong mga ito ay hindi nakarapatang magpalathala.
Maari ninyo gamitin ang mga ito na walang pahintulot ni Dr. Hymers. Gayon man,
lahat ng mga videyong mensahe ni Dr. Hymers ay nakarapatang magpalathala
at maari lamang magamit sa pamamagitan ng pahintulot.

Kumantang Mag-isa Bago ng Pangaral ni Gg. Benjamin Kincaid Griffith:
      “Gethsemani, Ang Pigaan Ng Olivo.” Isinalin mula sa
         “Gethsemane, The Olive-Press!” (ni Joseph Hart, 1712-1768;
         sa tono ng “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).