Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

To było pierwsze spotkanie Piotra z Jezusem. Jego imię brzmiało Szymon. Jezus nadał mu imię „Piotr”, które oznacza „skała”. Jego bratem był Andrzej. Piotr był rybakiem. Andrzej i Piotr mieszkali w wiosce położonej niedaleko Morza Galilejskiego, na którym łowili ryby. Było to ciężkie życie, gdyż rybołóstwo było fizycznie trudną i wymagającą pracą. Piotr był żonaty, gdyż Jezus uzdrowił jego teściową. Piotr miał około 30 lat, gdy spotkał Jezusa. Był najstarszym z uczniów.

Rybacy z Morza Galilejkiego byli twardymi ludźmi. Łowienie ryb był fizycznie wymagajace. Musieli stawać twarzą w twarz z własnym strachem, gdyż często pojawiały się nagłe burze. Ich małe łodzie mogły łatwo wywrócić się, a ludzie utonąć.

Piotr nie był faryzeuszem. Ponieważ był Żydem, więc czasem chodził do synagogi. Nie był ortodoksyjny jak faryzeusze. Ale w przeciwieństwie do innych rybaków w głębi serca wiedział, że był grzesznikiem. Później powiedział do Jezusa: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzesznym człowiekiem” (Ew. Łukasza 5:8).

A zatem Piotr nie zaczynał jako osoba religijna ani jako dobry chrześcijanin. Był twardym człowiekiem. Musiał być taki, aby pracować jako rybak. Nie miał „kościelnego” wykształcenia. Używał złych słów i był też wybuchowy. Był grzesznikiem, który popełnił wiele błędów.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

DOSTĘP DO NASZYCH KAZAŃ MOŻLIWY JEST TERAZ
NA TELEFONACH KOMÓRKOWYCH.
WEJDŹ NA STRONĘ WWW.SERMONSFORTHEWORLD.COM.
NACIŚNIJ ZIELONY PRZYCISK Z NAPISEM „APP”.
POSTĘPUJ WEDŁUG POJAWIAJĄCYCH SIĘ POLECEŃ.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

A teraz pomyśl o osobie, którą starasz się zdobyć dla Chrystusa. Podobnie jak Piotr nie jest ona w pełni wyposażoną i „kościelnie” przeszkoloną osobą. Nie rozumie, dlaczego powinna przychodzić na nabożeństwa. Myśli, że spędzanie godzin na grach komputerowych, czy ze zgubionymi przyjaciółmi jest w porządku. Każda osoba, którą zna, jest jak ona. Popełnia grzechy. Ma niewłaściwe pomysły. Ma swoje problemy. Nie zdobędziesz jej dla Chrystusa, sprzeczając się z nią. Zamiast to robić, powiedz jej o Jezusie. Powiedz jej, co Jezus zrobił dla ciebie. Okaż przyjaźń. Potrzebujesz wyrozumiałości, aby przyprowadzić taką osobę do kościoła. Piotr nie przeszedł przez szkolenia i tak samo jest z każdą osobą w świecie.

Andrzej – brat Piotra, powiedział mu o Jezusie: „On najpierw znalazł Szymona, swego brata, i powiedział do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – co się tłumaczy: Chrystusa” (Ew. Jana 1:41). Piotr nie został uczniem, gdy po raz pierwszy usłyszał o Jezusie.

To bardzo ważne. W swoim eseju na temat „decyzjonizmu” dr A. W. Tozer pisze wyraźnie, że zmuszanie ludzi do wypowiedzenia „modlitwy grzesznika” zwykle nie prowadzi do tego, że stają się prawdziwymi chrześcijanami, prawdziwymi uczniami. Piotr nie podjął „decyzji”, gdy pierwszy raz usłyszał o Jezusie. A jednak Piotr był zainteresowany. Chciał usłyszeć więcej. Jednak dopiero później, po aresztowaniu Jana Chrzciciela, Piotr zdecydował się pójść za Jezusem jako jego uczeń.

„Lecz potem, gdy Jan został wtrącony do więzienia, Jezus przyszedł do Galilei, głosząc ewangelię królestwa Bożego; I mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże. Pokutujcie i wierzcie ewangelii. A przechadzając się nad Morzem Galilejskim, zobaczył Szymona i Andrzeja, jego brata, zarzucających sieć w morze; byli bowiem rybakami. I powiedział do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi. A oni natychmiast zostawili swoje sieci i poszli za nim” (Ew. Marka 1:14-18).

Każda osoba, którą próbujesz przyprowadzić do Chrystusa w pewnym momencie zdecyduje, czy chce stać się Jego uczniem, czy też nie. Jest to zmaganie. To walka. Nie kończy się, gdy ktoś bedzie przychodził z tobą do zboru przez kilka tygodni czy miesięcy. To nieustanna walka, która może trwać kilka miesięcy, a nawet lat.

Brak zrozumienia tego sprawia, że Kreighton Chan jest tak nieskuteczny w działaniach ewangelizacyjnych. On, podobnie jak wielu decyzjonistów, uważa, że jesteśmy „w” [Kościele], gdy tylko zrozumiemy kilka podstawowych „faktów” dotyczących ewangelii. Decyzjoniści, tacy jak Chan i Waldrip pozwalają nowym ludziom „wejść” za szybko. Nie zdają sobie sprawy, że prawdziwe zdobywanie dusz jest nieustanna walką, która wymaga mądrości: „Kto zyskuje dusze, jest mądry” (Przypowieści Salomona 11:30). Dr A. W. Tozer powiedział mądrze:

„Starając się wcisnąć całe zbawienie w jedno lub dwa doświadczenia, obrońcy natychmiastowego chrześcijaństwa łamią prawo rozwoju, które występuje w całej naturze. Ignorują uświęcające działanie cierpienia, niesienia krzyża i praktycznego posłuszeństwa. Pomijają potrzebę duchowego treningu, konieczności tworzenia prawidłowych duchowych zwyczajów i zmagania się przeciwko światu, diabłu i ciału” (The Inadequacy of ‘Instant Christianity’).

Piotr przechodził próbę w czasie wielkiego „podziału kościoła”. Inni odeszli. Piotr zdecydował się pozostać. Postanowił nie iść za innymi.

„Od tego czasu wielu jego uczniów zawróciło i więcej z nim nie chodziło. Wtedy Jezus powiedział do dwunastu: Czy i wy chcecie odejść? I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego” (Ew. Jana 6:66-69).

Jezus powiedział do dwunastu: „Czy i wy chcecie odejść?. „I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego” (Ew. Jana 6:67, 68). W tym fragmencie są dwie ważne rzeczy:

1.  Nigdy więcej nie ma mowy o tych, którzy odeszli! W ciągu 61 lat służby dostrzegłem, że ci, którzy odchodzą ze zboru w wyniku podziału, nigdy nie stają się silnymi uczniami. Nigdy nie spotkałem nikogo, kto stałby się taki!

2. Gdyby Piotr poszedł za tymi, którzy odeszli w wyniku podziału, prawdopodobnie nigdy nie nawróciłby się.

„Wyszli spośród nas, ale nie byli z nas. Gdyby bowiem byli z nas, zostaliby z nami. Lecz wyszli spośród nas, aby się okazało, że nie wszyscy są z nas” (1 List Jana 2:19).

„Gdy mówili do was, że w czasach ostatecznych pojawią się szydercy, postępujący według własnych bezbożnych pożądliwości. Oni są tymi, którzy sami się odłączają, zmysłowi, niemający Ducha” (List Judy 18-19).

Ci, którzy odchodzą, pokazują, że nie dostrzegają rzeczywistości uczniostwa Chrystusa. Bycie uczniem, prawdziwie nawróconym to o wiele więcej niż nauczenie się na pamięć kilku wersetów lub uwierzenie w pewne doktryny. Uczniostwo wiąże się z decyzją, aby pozostać. W odejściu nie ma sensu, gdyż „tam na zewnątrz” nie ma niczego godnego uwagi. Piotr dostrzegł to, ale nie był jeszcze nawrócony!

Myślę, że dostrzegacie już, że zdobywnie dusz to wielki projekt! To nie tylko zapytanie osoby o jej imię, czy pomodlenie się z nią. To ciągłe zmaganie się duszy osoby!

Nawrócenie i uczniostwo są czymś więcej niż tylko oświeceniem odnośnie tego, kim jest Jezus!

„A wy za kogo mnie uważacie? Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego. Wtedy Jezus powiedział do niego: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie” (Ew. Mateusza 16:15-17).

Bóg Ojciec pokazał Piotrowi (oświecił go), kim jest Jezus. Bóg pokazał mu, kim Jezus był naprawdę. Ale Piotr nie był jeszcze nawrócony!!! Wielu ludzi myśli, że był on wtedy nawrócony. Ale mylą się!

Kiedy tylko Jan pokazał Piotrowi, kim Jezus był rzeczywiście, Piotr zaczął odrzucać ewangelię!!!

„I odtąd zaczął Jezus tłumaczyć swoim uczniom, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych, od naczelnych kapłanów i uczonych w Piśmie, i być zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstać. A Piotr, wziąwszy go na bok, zaczął go strofować, mówiąc: Zmiłuj się nad sobą, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie. Lecz on odwrócił się i powiedział do Piotra: Odejdź ode mnie, szatanie! Jesteś dla mnie zgorszeniem, bo nie pojmujesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie” (Ew. Mateusza 16:21-23).

Piotr opierał się ewangelii. Nawet napomniał Jezusa za to, że mówił, iż musi iść na krzyż i powstać z martwych. Odrzucał ewangelię! A zatem osoba może być przez wiele lat naśladowcą Jezusa, lecz nadal się Mu opierać. To prawda!

Piotr chwali się tym, jak mocnym był chrześcijaninem. W nocy, przed ukrzyżowaniem Chrystusa, Piotr powiedział do Niego: „Choćbym miał z tobą umrzeć, nie wyprę się ciebie. Podobnie mówili wszyscy uczniowie” (Ew. Mateusza 26:35). A zaledwie kilka godzin później Piotr zaparł się Jezusa trzykrotnie!

Piotr nie należał jeszcze do Niego! Uciekł od Jezusa, gdy został On pojmany w Getsemane. Trzykrotnie zaparł się głośno Chrystusa. Piotr był uczeniem wraz z innymi, ale nie był to koniec jego zmagań. Jeszcze nie należał do Jezusa. Jeszcze nie był „Jego”!

Piotr nawrócił się w końcu, gdy Jezus powstał z martwych. Jest to opisane w Ew. Jana 20:22:

„A to powiedziawszy, [Jezus] tchnął na nich [Piotra i innych] i powiedział: Weźcie Ducha Świętego” (Ew. Jana 20:19-22).

Komentator John Ellicott podaje, że apostoł Jan „pamiętał, jak ten moment wpłynął na ich przyszłe życie; było to duchowe nowe zrodzenie, poprzez które zostali powołani ze śmierci do życia” (Ellicott’s Commentary on the Whole Bible). A dr J. Vernon McGee powiedział, że to wówczas, gdy Jezus powstał z martwych, Piotr został odrodzony, narodzony na nowo! (zobacz Thru the Bible, odnośnie Ew. Jana 20:22).

To wtedy Piotr w pełni zaufał Jezusowi. Wkrótce stał się apostołem, który zwiastował w Dniu Pięćdziesiątnicy, gdy trzy tysiące ludzi nawróciło się. Później umarł dla Chrystus, wybierając śmierć niż zaparcie się Jego. Ale zanim to nastąpiło, Piotr przeszedł przez upadki, zmagania i przemyślenia.

Czy widzisz, że zdobywanie dusz to poważne i wielkie zmaganie? Nie da się tego zrobić poprzez rozmowę telefoniczną czy modlitwę. To zmaganie się o życie duszy. Wymaga twoich modlitw. Wymaga mądrości. Wymaga wysiłku. Wymaga czasu. Jeżeli w całym życiu zdobędziesz jedną duszę to będziesz ubogosławiony. Dobrze zrobiłeś. Naprawdę dobrze. Modlę się, abyś był w stanie to zrobić.

Czy ta droga wydaje ci się zbyt długa? Czy uważasz, że jest zbyt trudna i długa? Jezus powiedział: „Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują” (Ew. Mateusza 7:14).

Pozwólmy, aby słowa Piotra zakończyły to kazanie. To ostatnie słowa, które napisał przed swoim ukrzyżowaniem:

„Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu niech będzie chwała teraz i po wieczne czasy” (2 List Piotra 3:18, Biblia Warszawska).

(KONIEC KAZANIA)
Kazania doktora Hymersa dostępne są co tydzień w Internecie pod adresem:
www.sermonsfortheworld.com
Wybierz: „Kazania po polsku”.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można ich używać bez pozwolenia
doktora Hymersa. Jednakże wszystkie nagrania video doktora Hymersa oraz wszystkie
kazania z naszego kościoła w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania zgody.