Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Spurgeon miał tylko 27 lat, jednak był już dobrze znanym kaznodzieją w Londynie. W każdy niedzielny poranek zwiastował do 30.000 ludzi. We wtorek, 25-go czerwca 1861 roku ten znany, młody kaznodzieja odwiedził miasto Swansea. Tamtego dnia padał deszcz. Miał zwiastować w dwóch miejscach. W ciągu dnia deszcz ustał. Wieczorem ten znany kaznodzieja przemówił do dużego tłumu zgromadzonego na zewnątrz. Wygłosił kazanie, które z pewnymi dodatkami wygłoszę dziś wieczorem. Proszę otwórzcie nasz tekst z Ewangelii Jana 6:37.

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Ew. Jana 6:37).

W oparciu o ten tekst można by wygłosić tysiące kazań. A dwa punkty, które poruszę, moglibyśmy rozważać przez całe życie, nie wyczerpując zawartych w nich prawd.

Jest dzisiaj wielu kalwinistycznych kaznodziei, którzy dobrze głoszą na temat pierwszej części tego wersetu: „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie…”.

A z drugiej strony mamy wielu dobrych arminiańskich kaznodziei, którzy potrafią zwiastować na temat drugiej części tego tekstu: „tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz”, ale nie są w stanie mówić z mocą na temat pierwszej części: „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie…”.

W obu grupach są kaznodzieje, którzy nie potrafią dostrzec całego wersetu. Patrzą na ten tekst tylko jednym okiem. Nie widzą wszystkiego tego, co zobaczyliby, gdyby spojrzeli dwojgiem oczu.

Dziś wieczorem spróbuję mówić na temat obu części tekstu, ogłaszając wszystko to, co Jezus chce, abyście usłyszeli.

I. Po pierwsze, co stanowi podstawę zbawienia.

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”.

Nasze zbawienie nie opiera się na czymś, co robimy. Opiera się na tym, co robi Bóg Ojciec. Ojciec daje pewnych ludzi swojemu Synowi – Panu Jezusowi Chrystusowi. A Syn mówi: „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”. To oznacza, że każdy, kto przychodzi do Chrystusa, należy do tych, których Ojciec dał Chrystusowi. Przychodzą, gdyż Ojciec włożył w ich serca to pragnienie. W Bogu należy szukać powodu, dlaczego jedna osoba jest zbawiona, a inna zgubiona. Nie wynika to z tego, co osoba zrobiła lub też nie zrobiła, ani co czuła lub też czego nie czuła. Pozostaje to poza osobą – to suwerenna Boża łaska. Gdy działa Boża moc, wówczas człowiek, który ma zostać zbawiony jest chętny, by przyjść do Jezusa. W Biblii znajdujemy wyjaśnienie. Czytamy:

„Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga” (Ew. Jana 1:12-13).

Dalej w Biblii czytamy:

„A zatem nie zależy to od woli człowieka, ani od jego zabiegów, lecz od zmiłowania Bożego” (Rzymian 9:16).

Każdy człowiek, który jest w niebie, znalazł się tam, gdyż Bóg przyciągnął go do Chrystusa. Również każdy człowiek, który jest w drodze do nieba, idzie tam, gdyż Bóg chciał, aby się „wyróżniał” (1 Koryntian 4:7).

Wszyscy ludzie z natury odrzucają zaproszenie, aby przyjść do Jezusa. „Wszyscy są pod wpływem grzechu... nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga; wszyscy zboczyli” (Rzymian 3:9, 11, 12). Ludzie dają wymówki, aby do Niego nie przyjść. „I poczęli się wszyscy jeden po drugim wymawiać” (Ew. Łukasza 14:18). Niektórzy mówią, że nie mogą przyjść do Jezusa, gdyż nie widzą Go. Inni twierdzą, że nie nie mogą przyjść, gdyż Go nie czują. A jeszcze inni próbują przyjść do Jezusa powtarzając słowa, które usłyszeli od innych. Wszyscy mają wymówki, by nie chcieć przyjść do Jezusa. Ale Bóg w swojej suwerennej łasce zmienia to w niektórych ludziach. Bóg przyciąga niektórych mężczyzn i kobiety, aby zapragnęli i mogli przyjść do Jezusa. „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”. „Lud twój chętnie pójdzie za tobą” (Psalm 110:3). Bóg, poprzez moc swojego Ducha Świętego, przyciąga niektórych do Chrystusa. „Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował” (1 List Jana 4:19). Mój przyjacielu, tym właśnie jest wybranie.

Nie wierzyłem w wybranie przez długi czas. A jednak zawsze zastanawiałem się, jak to się stało, że zostałem zbawiony. Uczęszczałem do szkółki niedzielnej w Pierwszym Kościele Baptystycznym w Huntington Park. Z tego co wiem, z całej mojej grupy jestem jedyną osobą, która pozostała w kościele. Z tego co wiem, jestem jedyną osobą, która nawróciła się. Jak to się stało? Pochodzę z okropnej rodziny. Wyśmiewano mnie i szydzono ze mnie, gdyż uczęszczałem do kościoła. Nie było nikogo, kto by mnie do tego zachęcał, a jednak w głębi serca wiedziałem, że bez Jezusa nie ma dla mnie żadnej nadziei. Skąd o tym wiedziałem? Przeczytajcie moją autobiografię Against All Fears. Nie było dla mnie żadnej nadziei, a jednak sześćdziesiąt lat później nadal zwiastuję zbawienie! Nie wiem, czy ktokolwiek inny z mojej grupy został chrześcijaninem, a z pewnością nikt z nich nie spędził sześćdziesięciu lat zwiastując ewangelię. Jak to możliwe?

Popatrzcie na doktora Cagana. Wychowywał się jako ateista. Nikt mu nie pomagał. Nikt nie troszczył się o niego. A jednak jest jednym z najlepszych chrześcijan, jakich znałem. Jak to możliwe?

Popatrzcie na panią Salazar. Mąż bił ją, gdyż przychodziła do zboru. Jej dzieci odeszły z kościoła i stały się bezużyteczne dla Boga. A jednak pani Salazar choć sama, idzie za Bogiem. I jest osobą radosną. Całe życie poświęciła pomaganiu młodym ludziom w zborze. Jak to możliwe?

Popatrzcie na Aarona Yancy! Nikt inny w jego rodzinie nie jest prawdziwym chrześcijaninem. A jednak Aaron jest jednym z najwspanialszych chrześcijan, jakich kiedykolwiek znałem. Jak to możliwe?

Popatrzcie na panią Winnie Chan. Cały czas pracuje dla Jezusa, nie rzucając się przy tym w oczy. Po ewangelizacjach przynosi więcej imion niż jakakolwiek inna kobieta w kościele. Co sprawia, że nie poddaje się? Jak to możliwe?

Popatrzcie na Johna Samuela Cagana. Przeżył wielki podział kościoła. Wszyscy jego przyjaciele odeszli. A jednak John Cagan zwiastuje tutaj w każdą niedzielę rano. John Cagan studiuje w seminarium, aby zostać kaznodzieją. Jak to możliwe?

Popatrzcie na panią Hymers. Została zbawiona w cudowny sposób, gdy po raz pierwszy usłyszała, kiedy zwiastowałem ewangelię. Wszyscy jej przyjaciele odeszli z kościoła, aby wieść egoistyczne i grzeszne życie. A jednak pani Hymers przeszła przez to wszystko jako zwycięska Boża kobieta! Jak to możliwe? Nie umiem inaczej wyłumaczyć nawrócenia tych ludzi, jak tylko wielką wiernością Chrystusa i wybraniem! Mogą oni powtórzyć za patriarchą Jobem:

„Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę mu ufać” (UBG, Księga Joba 13:15).

Największym chrześcijaninem, jakiego znałem był pastor Richard Wurmbrand. Przeczytajcie jego historię: Tortured for Christ. Zgodzicie się ze mną, gdy to przeczytacie, że w Bożych oczach był on większy od Billy Grahama, papieża Jana Pawła II, czy każdego innego duchownego XX wieku. Przez czternaście lat w komunistycznym więzieniu był torturowany, nimalże zabity, śmiertelnie pobity, głodzony tak, że prawie oszalał. A jednak może powtórzyć za patriarchą Jobem:

„Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę mu ufać” (UBG, Księga Joba 13:15).

Jak byłoby to możliwe, gdyby nie działała suwerenna łaska Boża, która wybrała go i przyciągnęła do Jezusa Chrystus? Jak byłoby to możliwe, gdyby słowa Chrystusa nie były prawdziwe? Jezus powiedział:

„Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem” (Ew. Jana 15:16).

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”.

II. Po drugie, wieczne zbawienie tych wszystkich, którzy są dani Jezusowi.

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”.

Zostało to ustalone wieki temu i tak, że żaden człowiek ani diabeł nie mogą tego zmienić. Nawet antychryst nie będzie w stanie powstrzymać nikogo przychodzącego do do Jezusa, którego imię „jest od założenia świata zapisane w księdze żywota Baranka, który został zabity” (Objawienie 13:8). Każda wybrana osoba, aż do ostatniej, przyjdzie do Jezusa i będzie bezpieczna poprzez cenną krew Chrystusa; będzie zabrana do nieba z pozostałymi Bożymi owieczkami, aby żyć w Jego chwale!

Posłuchajcie: „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”. Żaden z tych, którego Ojciec dał Jezusowi, nie zginie. Gdyby nawet jedna osoba miała zginąć, to w naszym tekście byłoby powiedziane „prawie wszyscy”, albo „wszyscy za wyjątkiej jednej osoby”. Ale jest tam napisane „wszyscy”, bez żadnych wyjątków. Gdyby miała być zgubiona choćby jedna perła z korony Chrystusa, to wówczas ta korona nie byłaby chwalebna. Gdyby miał zginąć jeden członek ciała Chrystusa, to wówczas Jego ciało nie było całkowite.

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”. „Ale załóżmy, że ludzie nie przyjdą”. Nie możemy zakładać czegoś takiego, gdyż gdy Chrystus woła, przyjdą wszyscy. Dzięki Bożej mocy będą chcieli przyjść. Chociaż człowiek jest wolny, to jednak Bóg zachęca ludzi, aby dobrowolnie przyszli do Jezusa. Kto stworzył człowieka? Bóg! Kto stworzył Boga? Nikt! Czy człowiek może wznieść się do poziomu suwerennego tronu Bożego? Kto jest Mistrzem i czyja droga jest ważna? Boga czy człowieka? Boża wola mówi, że „przyjdzie do mnie” i tak się stanie.

Czytamy o tym, że setki zatwardziałych muzułmanów przychodzą do Jezusa. Więcej muzułmanów przychodzi do Jezusa obecnie niż w jakimkolwiek okresie, odkąd inspirowana diabłem religia zaślepiła dzieci Ezawa. „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”. „Wszystko” oznacza, że Bóg działa nawet w Iranie, Chinach, na wyspach oceanów i w więzieniach zniewolonych przez szatana. I nawet fałszywe doktryny Finney'a nie mogą przezwyciężyć suwerennej łaski Wszechmocnego Boga! To doktryna Pisma Świętego! To doktryna Boża! To doktryna o tym, że Bóg zsyłał i zsyła przebudzenia. Narkotyki i wolny seks hippisów nie mogły zatrzymać Ruchu dla Jezusa przed przyciągnięciem tysięcy dzieci szatana do Bożego Królestwa! Bóg może znowu tak zrobić! „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie”.

Ale załóżmy, że jeden z Bożych wybranych stanie się tak zatwardziały, że nie będzie dla niego nadziei? Co wtedy? Jeżeli jest wybrany, to taki człowiek zostanie dotknięty Bożą łaską. Z jego oczu popłyną łzy i zapragnie przyjść do Jezusa, i zostać zbawionym. Ja sam przez osiem lat próbowałem zbawienia przez uczynki. Jeżeli Bóg był w stanie ugiąć moją wolę i przyprowadzić mnie do Jezusa, to może to zrobić z każdym! Nie ma osoby wybranej, która byłaby poza zasięgiem nadziei. Nie ma osoby wybranej, której Bóg nie mógłby przyprowadzić do Jezusa, nawet gdyby stała przed bramami piekła! Bóg swoim ramieniem, wyciągniętą dłonią może wyciągnąć „z ognia” (Księga Zachariasza 3:2).

III. Po trzecie, posłuchajcie drugiej części tekstu.

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie; a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Ew. Jana 6:37).

Nie popełnijcie błędu. Niewłaściwa osoba nie może przyjść. Jeżeli zgubiony grzesznik przyjchodzi do Jezusa, to z pewnością jest tym, który ma przyjść. Ktoś może powiedzieć: „Załóżmy, że przyjdę w niewłaściwy sposób”. Nie możesz przyjść do Jezusa w nieodpowiedni sposób. Jezus powiedział: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec” (Ew. Jana 6:44, 65). Jeżeli przyjdziesz do Jezusa, to moc, która sprawiła, że przyszedłeś, pochodzi od Ojca. Jeżeli przyjdziesz do Jezusa, On cię nie odrzuci. Nie ma żadnego powodu, dla którego Jezus miałby odrzucić grzesznika, który do Nego przychodzi. On powiedział:

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie” (Ew. Mateusza 11:28).

To Jego zaproszenie i również Jego obietnica.

Spurgeon miał tylko 27 lat. The młody kaznodzieja zakończył swoje kazanie tymi słowami:

Jezus Chrystus mówi tak do każdego z was – wysyła do was zaproszenie: „Przyjdź, przyjdź, przyjdź do Jezusa takim, jaki jesteś”. Mówisz: „Ale potrzebuję odczuć coś więcej”. „Nie. Przyjdź takim, jaki jesteś”. „Pójdę do domu i pomodlę się o to”. „Nie, nie. Przyjdź do Jezusa takim, jaki jesteś”. Jeżeli zaufasz Jezusowi, On cię zbawi. Modlę się, abyś miał odwagę zaufać Mu. Jeżeli ktoś powie ci: „Jesteś nieczystym grzesznikiem”, to odpowiedź: „Tak, to prawda. Jestem nim, ale sam Jezus powiedział mi, bym do Niego przyszedł”.

Przyjdźcie grzesznicy, biedni i upadli,
   Słabi, zranieni, chorzy i cierpiący;
Jezus jest gotowy was zbawić,
   Pełen współczucia połączonego z mocą;
On jest w stanie,
   Jest gotowy, jest gotowy,
   Nie wątpcie już dłużej.
(„Come, Ye Sinners”, Joseph Hart, 1712-1768).

Grzeszniku, zaufaj Jezusowi, a jeżeli ufając Mu miałbyś zginąć, to zginę i ja z tobą. On cię nie odrzuci. Nie próbuj tego zrozumieć. Tylko Mu zaufaj, a nie zginiesz, ponieważ On cię kocha.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania doktora Hymersa dostępne są co tydzień w Internecie pod adresem:
www.sermonsfortheworld.com
Wybierz: „Kazania po polsku”.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można ich używać bez pozwolenia
doktora Hymersa. Jednakże wszystkie nagrania video doktora Hymersa oraz wszystkie
kazania z naszego kościoła w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania zgody.

Pismo Święte czytane przed kazaniem: Ew. Jana 6:35-39.
Pieśń śpiewana przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Come, Ye Sinners” (Joseph Hart, 1712-1768).