OPUŚCILI GO I UCIEKLI | They Forsook Him and Fled

Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Jezus zakończył swoją samotną modlitwę w ogrodzie Getsemani. Obudził uczniów słowami: „Wstańcie, pójdźmy; oto się zbliża ten, który mnie wyda.” (Ew. Mateusza 26:46). Wówczas nadszedł Judasz, prowadząc „liczny tłum z mieczami i z kijami, od arcykapłanów i od starszych ludu” (Ew. Mateusza 26:47).

W ciemnościach wszyscy uczniowie wyglądali podobnie, dlatego też Judasz powiedział strażnikom świątynnym: „Ten, którego pocałuję, jest nim, bierzcie go” (Ew. Mateusza 26:48). Judasz pocałował policzek Jezusa. „Wtedy podeszli bliżej, rzucili się na Jezusa i pochwycili go” (Ew. Mateusza 26:50). „Wówczas Szymon Piotr, mając miecz, dobył go i uderzył sługę arcykapłana, i odciął mu prawe ucho. A słudze temu było na imię Malchus” (Ew. Jana 18:10). Jezus „dotknąwszy ucha, uzdrowił go.” (Ew. Łukasza 22:51). Potem Jezus powiedział do Piotra, aby odłożył miecz: „Czy myślisz, że nie mógłbym prosić Ojca mego, a On wystawiłby mi teraz więcej niż dwanaście legionów aniołów? [72.000 aniołów] Ale jak by wtedy wypełniły się Pisma, że tak się stać musi?” (Ew. Mateusza 26:53-54). Następnie Jezus zwrócił się do tych, którzy przyszli, aby Go zaaresztować, słowami: „Jak na zbójcę wyszliście z mieczami i kijami, aby mnie pochwycić; codziennie siadywałem w świątyni i nauczałem, a nie pojmaliście mnie.” (Ew. Mateusza 26:55). To prowadzi nas do naszego tekstu:

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli” (Ew. Mateusza 26:56).

Wydarzenia te były przepowiedziane przez proroków setki lat wcześniej. Dr R. C. H. Lenski powiedział: „Wszystko to wydarzyło się z jednego tylko powodu: 'aby się wypełniły... Pisma prorockie'. Oto, co stało za wydarzeniami tamtej nocy – Bóg realizował swój proroczy plan. To dlatego Jezus dobrowolnie oddał się w ręce tych, którzy przyszli go pojmać... Wypełnił się werset 56. A gdy prowadzono Jezusa, wszyscy uczniowie uciekli” (R. C. H. Lenski, Ph.D., The Interpretation of St. Matthew’s Gospel, Augsburg Publishing House, wydanie z 1964 roku, str. 1055; odnośnie Ew. Mateusza 26:56).

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli” (Ew. Mateusza 26:56).

Celem mojego dzisiejszego kazania jest zagłębić się w ten werset, aby odkryć powody, dlaczego uczniowie „opuścili go i uciekli ”. Według doktora George'a Rickera Berry'ego greckie słowo „opuścili” w Biblii króla Jakuba przetłumaczone zostało jako „porzucili”. (A Greek-English Lexicon and New Testament Synonyms). Oto kilka powodów, dlaczego uczniowie opuścili Jezusa, porzucili Go i uciekli.

I. Po pierwsze, opuścili Jezusa i uciekli, aby wypełniły się Pisma prorockie.

Nasz tekst podaje: „Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie..”. Dotyczy to także proroctwa o tym, że uczniowie opuszczą Go i uciekną. W Księdze Zachariasza 13:6-7 czytamy:

„Cóż to za rany masz na piersi? Wtedy odpowie: To są rany, które mi zadano w domu moich przyjaciół... Uderz pasterza i będą rozproszone owce” (Zachariasz 13:6-7).

Dr Henry M. Morris powiedział odnośnie słów „Uderz pasterza i będą rozproszone owce”:

Werset ten jest cytowany przez samego Chrystusa w Ewangeliach Mateusza 26:31 i Marka 14:27. On, Dobry Pasterz, odda swoje życie za owce (Ew. Jana 10:11), ale w lęku przed zmieniającymi świat wydarzeniami, Jego owce rozproszą się na jakiś czas (Henry M. Morris, Ph.D., The Defender’s Study Biblia, World Publishing, wydanie z 1995 roku, str. 993; odnośnie Zachariasza 13:7).

Pan Jezus Chrystus zacytował proroctwo z Księgi Zachariasza 13:7, mówiące o tym, że uczniowie opuszczą Go i uciekną. W Ew. Mateusza 26:31 Chrystus powiedział:

„Wy wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy; napisano bowiem: Uderzę pasterza i będą rozproszone owce trzody” (Ew. Mateusza 26:31).

„I rzekł im Jezus: Wy wszyscy się zgorszycie, bo napisano: Uderzę pasterza, a owce będą rozproszone” (Ew. Marka 14:27).

Opuszczenie przez uczniów i ich ucieczka były wypełnieniem słów proroctwa z Księgi Zachariasza 13:7:

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli” (Ew. Mateusza 26:56).

II. Po drugie, opuścili Jezusa i uciekli, ponieważ byli członkami upadłej rasy ludzkiej.

Rasa ludzka jest rasą upadłą. Nie możemy o tym nigdy zapominać. Ty jesteś grzesznikiem, gdyż stanowisz część grzesznej razy – jesteś dzieckiem adamowym. W Biblii czytamy:

„Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła” (Rzymian 5:12).

To dlatego wszyscy ludzie są „umarłymi w grzechach” (Efezjan 2:5, Biblia Gdańska). To dlatego też wszyscy jesteśmy „z natury dziećmi gniewu” (Efezjan 2:3). Dlatego i ty jesteś grzesznikiem z natury. Nie zrzucaj całej winy na diabła! Gdybyś nie był grzesznikiem z natury, diabeł nie mógłby zniewolić cię. Wszyscy potomkowie Adama są z natury grzesznikami. Ty jesteś grzesznikiem z natury. Tak, ty!

Uczniowie nie byli wcale lepsi od nas. Oni także byli „z natury dziećmi gniewu”. Również byli „umarłymi w grzechach”. Byli też synami adamowymi. Stara książka dla dzieci z okresu nowoangielskiego tak to wyraża:

Dlatego też cielesne umysły uczniów były „wrogie Bogu” (Rzymian 8:7). To z tego powodu za każdym razem, gdy Chrystus głosił im ewangelię, odrzucali ją. Tak samo i ty odrzucasz ewangelię! Dr J. Vernon McGee powiedział:

[Chrystus] pięciokrotnie powtarzał, że udaje się do Jerozolimy, aby tam umrzeć (Ew. Mateusza [16:21]; 17:12; 17:22-23; 20:18-19; 20:28). Pomimo Jego intensywnych instrukcji, uczniowie nie potrafili pojąć znaczenia [ewangelii], aż do Jego zmartwychwstania (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, 1983, tom IV, str. 93; odnośnie Ew. Mateusza 16:21).

Dlaczego uczniowie „nie potrafili pojąć znaczenia ewangelii”? Odpowiedź jest prosta:

„A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną” (2 Koryntian 4:3).

Musieli przejść przez to, aby zobaczyć, że są grzesznikami. Podobnie John Cagan i Emi Zabalaga musieli zobaczyć, że byli zrujnowanymi grzesznikami. I ty również musisz zobaczyć, że jesteś zgubionym grzesznikiem!

Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że poszedłem za daleko mówić, że uczniowie nie byli narodzeni na nowo i nie byli nawróceni aż do czasu zmartwychwstania Chrystusa. Czy myślicie, że uczniowie różnili się od was? Wiem, że byli tacy jak ja! Bez krwi Jezusa nie stałbym dzisiaj tutaj! Bez krwi Jezusa byłbym nadal zgubionym grzesznikiem, idącym do piekła!

Jezus szukał mnie, gdy nie znałem Go,
Żyłem z dala od Boga;
Uratował mnie od niebezpieczeństwa,
Przelewając swoją cenną krew.
(„Come, Thou Fount”, Robert Robinson, 1735-1790).

Bardzo podziwiam książkę wielebnego Iaina H. Murray’a The Old Evangelicalism (The Banner of Truth Trust, 2005). Napisał on na temat nawrócenia: „Istnieje dzisiaj nagła potrzeba powrotu prawdy o nawróceniu. Szeroko rozpowszechniona kontrowersja na ten temat mogłaby być zdrowym wiatrem, który przewiałby tysiące mniejszych rzeczy” (str. 68). Napisz do mnie na ten temat. Chcę usłyszeć od ciebie i osobiście odpowiem każdemu! Mój adres emailowy: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Uciekli, gdyż ich grzechy nie zostały oczyszczone krwią Jezusa! A czy ty zostałeś oczyszczony Jego krwią? Czy zostałeś? Czy zostałeś? Dopóki nie zostaniesz oczyszczony w krwi Jezusa, nie ma dla ciebie nadziei!

II. Po trzecie, opuścili Jezusa i uciekli, ponieważ nie doświadczyli wcześniej przekonania o grzechach.

Uczniowie bardzo ufali swoim własnym umiejętnościom. Widoczne to jest cały czas, aż do chwili zmartwychwstania Chrystusa i ukazania się uczniom. Przykładem może sytuacja, gdy Jezus powiedział Piotrowi, że zaprze się Go tej samej nocy. Ciągle musieli doświadczyć działania Ducha Świętego, aby odczuć swoją grzeszność!

„Rzecze mu Piotr: Choćbym miał z tobą umrzeć, nie zaprę się ciebie. Podobnie mówili i wszyscy uczniowie” (Ew. Mateusza 26:35).

Żaden z uczniów nie był jeszcze nawrócony! I ty też nie jesteś! Musisz doświadczyć działania Ducha Świętego, aby odczuć swoją grzeszność! Dr Martyn Lloyd-Jones powiedział:

Nie ma prawdziwej ewangelizacji bez doktryny o grzechu i bez zrozumienia, czym jest grzech... ewangelizacja musi zaczynać się od świętości Boga, grzeszności człowieka i świadomości wiecznych konsekwencji grzechu i czynienia zła. Tylko człowiek, który został doprowadzony do tego, by zobaczyć swoje winy, może przybiec do Chrystusa po wybawienie i odkupienie [Uzupełnienie dodane przez doktora Hymersa: Sam zostałem głęboko przekonany o grzechu grając rolę Judasza w scence wielkanocnej] (Dr Martyn Lloyd-Jones, M.D., Studies in the Sermon on the Mount, InterVarsity, 1959, tom 1, str. 235. Czcionka pochyła dodana przeze mnie).

Uczniowie do chwili „opuszczenia Jezusa i ucieczki”, nie doświadczyli przekonania o grzechu. Wcześniej powiedzieli: „wierzymy, żeś od Boga wyszedł”.

„Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, owszem już nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swoich, i mnie samego zostawicie” (Ew. Jana 16:30-32).

Smutek Piotra po zaparciu się Chrystusa i przekonanie, jakiego doświadczył, odczuwane były także przez innych uczniów. Piotr „wyszedłszy na zewnątrz, gorzko zapłakał”. (Ew. Łukasza 22:62). Dr W. G. T. Shedd tak to skomentował: „Duch Święty zwykle nie odnawia człowieka, zanim najpierw nie przekona go” (Shedd, Dogmatic Theology, tom 2, str. 514). Uczniowie nie uświadamiali sobie swojej grzeszności, aż do czasu, gdy zostawili Jezusa. Dopiero wtedy zobaczyli, jak desperacko potrzebują oczyszczenia Jego świętą krwią! Niektórzy z was myślicie, że możecie nawrócić się nie doświadczywszy najpierw przekonania o swojej grzeszności! Nie stanie się tak, dopóki nie będziecie przekonani o tym, że jesteście grzesznikami! Piotr odszedł i gorzko zapłakał. Większość ludzi też tak płacze przed nawróceniem. A czy ty gorzko płakałeś?

Kończąc, odniosę wcześniej omawiane punkty do tych spośród was, którzy są nadal nienawróceni. Czy odczuwałeś, że jesteś zgubionym grzesznikiem, a twoje serce jest „podstępne... i zepsute”? (Jeremiasza 17:9). Czy miałeś podobne udczucia: „Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?” (Rzymian 7:24). Czy straciłeś już zaufanie do siebie samego? Jak powiedział dr Lloyd-Jones: „Tylko człowiek, który został doprowadzony do tego, by zobaczyć swoje winy, może przybiec do Chrystusa po wybawienie i odkupienie” (jw.).

W imieniu Jezusa, razem z innymi zaśpiewaj święty hymn,
I pomyśl o uzdrowieńczych strumieniach, wypływających z krwawiącego ciała.

Ach, któż zrozumie Jego smutek, gdy przelewał Swą świętą krew,
Jakież cierpienie rozrywało Jego pierś, oddech męczarnią wielką był?

Pogardliwe głosy ludzi obrażały Go, raniąc dogłębnie;
Gwoździe przebyły Go, ciernie wbijały Mu się w skroń, dotkliwie raniąc.

Lecz każdy pełen cierpienia oddech, jeszcze cięższym stawał się,
Gdy na Jego obarczoną duszę złożone zostały grzechy ludzkości.

Ty, który przyszedłeś z góry, by zabrać obciążający nas ciężar win,
Pomóż nam kroczyć w Twej sprawiedliwości i prowadź nas do Boga.
(„The Lord Hath Laid on Him” autor William Hiley Bathurst, 1796-1877;
na melodię „Amazing Grace”.)

Musisz poczuć swoje grzechy tak mocno, aż będziesz wołał i płakał rzewnymi łzami, jak robią to ludzie w Chinach w czasie przebudzenia.

Jeżeli chcecie porozmawiać na temat tego, jak zostać zbawionymi, to za chwilę poproszę was, abyście wyszli z ławek i usiedli w dwóch pierwszych rzędach. Niektórzy z was przyjdą, ale dla większości nie będzie dalej żadnej zmiany. Wyjdziecie stąd jako zgubieni grzesznicy. Dlaczego wyjście do przodu nie pomoże niektórym z was? Ponieważ nie czujecie, że jesteście zgubieni. Jesteście jak uczniowie. Pokładacie wielkie zaufanie w samych sobie. Myślicie, że możecie przeżyć życie jako chrześcijanie, nic nie zmieniając. Jednak mylicie się. Prędzej lub później przyjdzie dziabeł i zacznie was kusić. I zrobicie dokładnie to samo, co zrobili uczniowie. Zostawicie Chrystusa. Porzucicie ten zbór. Wkroczycie głęboko na drogę grzechu. Skąd o tym wiem? Ponieważ zwiastuję już od sześćdziesięciu lat. Widziałem setki ludzi takich jak wy. Stąd wiem, że porzucicie Chrystusa tak samo, jak tamtej nocy zrobili to uczniowie. Prędzej lub później zrobicie dokładnie to, co oni. Myślicie, że tak się nie stanie. Ale mylicie się! Bądźcie szczerzy przed sobą. Już teraz myślicie o tym, by odejść z kościoła. Bądźcie szczerzy. Już myśleliście o tym, by odejść, nieprawdaż? Nieprawdaż? Nieprawdaż? Wiecie, że to prawda.

Musicie spojrzeć na wasze serca. Musicie poczuć wasze grzechy. Musicie poczuć wasz brak wiary. Musicie poczuć, że jesteście grzesznikami! Musicie poczuć, że jesteście winni – winni braku zaufania w Jezusa. To największy grzech ze wszystkich – grzech braku zaufania w Jezusa. Chrystus powiedział: „Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony” (Ew. Jana 3:18). Nie czekaj, aż znajdziesz się w piekle, bo wtedy będziesz już potępiony! Dr Lloyd-Jones powiedział: „Tylko człowiek, który został doprowadzony do tego, by zobaczyć swoje winy, może przybiec do Chrystusa po wybawienie i odkupienie”. Czy odczuwasz swoje grzechy? Jeśli odczuwasz swoje grzechy i przeszkadzają ci, to przyjdziesz do Jesusa i zaufasz Mu, aby cię zbawił i obmył swoją krwią przelaną na oczyszczenie cię z win. Nie ma innego sposobu, aby zostać prawdziwie zbawionym. Modlę się, aby nigdy nie było takiej niedzieli, kiedy nie głosiłbym ewangelii; kiedy przestałbym mówić, abyś zaufał Jezusowi i został obmyty Jego krwią. Nie znam żadnej innej ewangelii – zaufaj Jezusowi, a staniesz się czysty. Krew Jezusa przelana na krzyżu Kalwarii jest twoja jedyną nadzieją! Lecz ty nie wspominasz o Jezusie i Jego krwi! Dlaczego? Ponieważ nie odczuwasz swoich grzechów – oto powód! Oto przyczyna! Oto przyczyna! Próbujesz nauczyć się właściwych słów. Jakim jesteś głupcem! Augustyn powiedział: „Nasze serca są niespokojne, dopóki nie znajdą w Tobie odpocznienia”. Jest fontanna pełna krwi, wypływającej z żył Zbawiciela. Grzesznicy, który w niej obmyją się, są oczyszczeni z wszystkich win. Przyjdź teraz do Jezusa. Zostań oczyszczony z wszystkich grzechów w Jego świętej krwi! Amen.

PISZĄC DO DOKTORA HYMERSA, KONIECZNIE PODAJ, Z JAKIEGO KRAJU TO ROBISZ, GDYŻ INACZEJ NIE BĘDZIE ON W STANIE ODPOWIEDZIEĆ NA TWÓJ EMAIL. Jeżeli te kazania są dla ciebie błogosławieństwem, wyślij email do doktora Hymersa i powiedz mu o tym, zawsze podając nazwę kraju, z którego piszesz. Adres mailowy doktora Hymersa –rlhymersjr@sbcglobal.net (naciśnij tutaj). Do dr. Hymersa można pisać w różnych językach, ale preferowanym jest angielski. Jego adres pocztowy: P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Możesz również do niego zadzwonić na numer: (818)352-0452.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania doktora Hymersa dostępne są co tydzień w Internecie pod adresem:
www.sermonsfortheworld.com
Wybierz: „Kazania po polsku”.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można ich używać bez pozwolenia
doktora Hymersa. Jednakże wszystkie nagrania video doktora Hymersa oraz wszystkie
kazania z naszego kościoła w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania zgody.

Pieśń śpiewana przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Alone” (Ben H. Price, 1914).