Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Niedawno głosiłem serię trzech kazań na temat Chrystusa udającego się do Jerozolimy, aby tam umrzeć. Tutaj podany jest łatwy dostęp do tych kazań: „Zdecydowany, by cierpieć”; „The Fear of the Disciples” [Strach uczniów]; i „Było to słowo zakryte przed nimi”. Pierwsze z nich było wprowadzeniem. Drugie i trzecie skupiały się na lęku i niewierze uczniów. Wyraźnie widać, że uczniowie nie wierzyli w Ewangelię, aż do czasu zmartwychwstania Chrystusa, który powiedział:

„Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzkie i zabiją go, ale zabity po trzech dniach zmartwychwstanie. Oni jednak nie rozumieli tego słowa, a bali się go pytać” (Ew. Marka 9:31-32).

Komentując na temat słów „Oni jednak nie rozumieli tego słowa [Ewangelii], a bali się go pytać”, dr A. T. Robertson tak powiedział:

Trwali w niezrozumieniu. Byli agnostykami [niewierzącymi] w temacie śmierci i zmartwychwstania [Chrystusa], nawet po Jego przemienieniu… Kiedy zeszli z góry, zadziwili się aluzją Mistrza dotyczącą Jego zmartwychwstania (Ew. Marka 9:10). W Ewangelii Mateusza 17:23 czytamy, że „zasmucili się bardzo”, słysząc Jezusa mówiącego [o swojej śmierci i zmartwychwstaniu]; a Marek dodaje w swojej Ewangelii, że „bali się go pytać” (A. T. Robertson, Litt.D., Word Pictures in the New Testament, Broadman Press, 1930, tom I, str. 344; odnośnie Ew. Marka 9:32).

Pokazuje to wyraźnie, że uczniowie nie wierzyli ewangelii Chrystusowej, aż do zmartwychwstania Jezusa.

Dr J. Vernon McGee powiedział, że uczniowie nie byli narodzeni na nowo (odrodzeni), aż do czasu spotkania ze zmartwychwstałym Chrystusem w wielkanocny wieczór. Dr McGee powiedział: „Osobiście wierzę, że w momencie, gdy nasz Pan ‘tchnął na nich’ [Ew. Jana 20:22], ci ludzie odrodzili się [narodzili się na nowo]. Wcześniej nie mieszkał w nich Duch Boży” (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, tom IV, str. 498; odnośnie Ew. Jana 20:21).

Studiując Pismo Święte ja również jestem przekonany, że Szymon Piotr nie był narodzony na nowo i nawrócony, aż do spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem w wielkanocny wieczór. Zwróćcie jeszcze raz uwagę na ten tekst:

„Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak pszenicę. Ja zaś prosiłem za tobą, aby nie ustała wiara twoja, a ty, gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:31-32).

Judasz był już pod działaniem szatana: „W Judasza… wstąpił szatan” (Ew. Łukasza 22:3). Jezus powiedział do Piotra: „szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak pszenicę” (Ew. Łukasza 22:31). W czasie cierpienia Chrystusa Piotr był „gwałtownie i w ciągły sposób poruszany”; było to niczym przesiewanie (dr R. C. H. Lenski). Piotr miał wiarę, a Chrystus modlił się, aby ta wiara „nie ustała”. Wiara Piotra była tą, którą Spurgeon określił jako „wiarą przed wiarą”, tzn. oświeceniem przed nawróceniem. Piotr doświadczył już oświecenia Bożego, zatem miał wystarczająco wiary, by powiedzieć: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Ew. Mateusza 16:16). A teraz Chrystus modlił się, aby ten zaczątek wiary nie został przez szatana zgaszony, zanim Piotr nie odrodzi się i nawróci w wielkanocny wieczór.

„And gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32).

Nie jest to sposób, w jaki zwykle interpretuje się ten werset. A jednak myślę, że jest właściwy. Zanim jednak osądzicie mnie, poczekajcie proszę na moje końcowe wnioski. Trzy rzeczy sprawiają, iż wierzę, że w naszym tekście Chrystus mówi o nawróceniu Szymona Piotra w wielkanocny wieczór.

I. Po pierwsze, ten werset odnosi się do nawrócenia Piotra, ponieważ w Biblii króla Jakuba i Biblii Genewskiej z 1599 to greckie słowo zostało poprawnie przetłumaczone jako „nawrócenie”.

Wiem, że w wersji NIV [New International Version] przetłumaczono je jako „zawrócenie”, podobnie też w wersji NASV [New American Standard Version]. Jednak martwi mnie to. Wydaje się niekonsekwentne, gdyż rdzeń tego słowa jest taki sam, jak w Dziejach Apostolskich 15:3, w którym mowa jest o „o nawróceniu pogan” (zarówno w NIV jak i w NASV przetłumaczono to słowo jako „nawrócenie”). Dlaczego zatem te dwa greckie słowa „epistrephō” i „epistrophe” miałyby być tłumaczone jako „zawrócenie” w Ew. Łukasza 22:32 i „nawrócenie” w Dziejach Apostolskich 15:3? Myślę, że powód jest prosty – oczywiste jest, że poganie byli naprawdę „nawróceni”. „Zawrócenie” nie oddawałoby znaczenia. Jednak, gdy współcześni tłumacze doszli do fragmentu dotyczącego Piotra w Ew. Łukasza 22:32, ich nowo ewangeliczne i „decyzjonalne” założenia nie pozwalały im użyć słowa „nawrócenie’, którego użyto w starej Biblii króla Jakuba i Biblii Genewskiej z 1599 roku. Według mnie współczesne wersje nie są poprawnymi tłumaczeniami; są raczej słabą próbą wyjaśniania. Dr Bernard Ramm powiedział: „Hermeneutyka to nauka i sztuka biblijnej interpretacji” (Bernard Ramm, Ph.D., Protestant Biblical Interpretation, Baker Book House, wydanie z 1970 roku, str. 1). Dr Ramm powiedział także: „Reformatorzy ogłaszali, że Pismo wyjaśnia się Pismem”. Jedną z zasad hermeneutyki jest to, że Pismo należy interpretować Pismem. Jeżeli uczeni w Dziejach Apostolskich 15:3 używają określenia „nawrócenie pogan”, to również Ew. Łukasza 22:32 powinni przetłumaczyć „gdy się kiedyś nawrócisz”, tak jak zrobiono to w bardziej wiarygodnych tłumaczeniach – Biblii Genewskiej z 1599 roku i Biblii króla Jakuba! Nawet w Nowej Biblii króla Jakuba zrobiono to niewłaściwie. Użyto słowa „nawrócenie” w stosunku do pogan, ale „zawrócenie” w stosunku do Piotra w Ewangelii Łukasza 22:32. Oto jeszcze raz podkreślam, dlaczego zawsze głoszę z Biblii króla Jakuba! Parafrazując Moody’ego - Biblia króla Jakuba rzuca wiele światła na współczesne tłumaczenia! Wiele razy stwierdziłem, że jest to prawdą.

„Ja zaś prosiłem za tobą, aby nie ustała wiara twoja, a ty, gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32).

Przyjaciele, nie tylko poganie potrzebowali nawrócenia! Piotr także! Nie tylko ludzie na ulicy potrzebują nawrócić się. Ach nie. Również ludzie w tym kościele, dziś wieczorem potrzebują nawrócić się, a nie „zawrócić”! Nawrócić się! Jezus powiedział: „Musicie się na nowo narodzić” (Ew. Jana 3:7). Musisz być odrodzony i nawrócony, gdyż inaczej „nie możesz wejść do Królestwa Bożego” (Ew. Jana 3:5).

„Gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32).

II. Po drugie, ten werset pokazuje, że nikt nie nawraca się poprzez naśladowanie Jezusa, chrzest ani nawet poprzez boskie oświecenie.

Oto druga lekcja, której możemy nauczyć się z nawrócenia Piotra. Katolicy, jak i baptystyczni i protestanccy „decyzjonaliści” myślą, że Piotr nawrócił się, kiedy chodził z Jezusem. W Biblii czytamy:

„A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata Szymona, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi. I zaraz porzucili sieci, i poszli za nim” (Ew. Marka 1:16-18).

Myślenie, że uczniowie zostali zbawieni poprzez naśladowanie Jezusa jest częstą pomyłką pelagianizmu oraz potocznym błędem wielu współczesnych kościołów. To prawda, że Piotr i Andrzej „porzucili sieci, i poszli za nim” (Ew. Marka 1:18). Jednak nie nawrócili się poprzez ten ludzki akt. Judasz, „syn zatracenia”, również chodził z Jezusem, ale nie był nawrócony. W Ewangelii Łukasza nazwany jest on „Judaszem Iskariotą, który został zdrajcą” (Ew. Łukasza 6:16). Jezus nazwał go „diabłem” (Ew. Jana 6:70).

Tak, Judasz i Piotr chodzili z Jezusem przez trzy lata, ale żaden z nich nie wierzył w ewangelię. Posłuchajmy fragmentu z Ewangelii Łukasza 18:31-34:

„A wziąwszy z sobą dwunastu, rzekł do nich: Oto idziemy do Jerozolimy, i wszystko, co napisali prorocy, wypełni się nad Synem Człowieczym. Wydadzą go bowiem poganom i wyśmieją, zelżą i oplwają, a ubiczowawszy, zabiją go, ale dnia trzeciego zmartwychwstanie. Lecz oni nic z tego nie zrozumieli i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono” (Ew. Łukasza 18:31-34).

„Było to słowo zakryte przed nimi”. Jakie „słowo”? Słowo ewangelii o tym, że Chrystus zostanie zabity i powstanie z martwych trzeciego dnia. Piotr i Judasz podjęli „decyzję”, aby pójść za Chrystusem, ale i tak ewangelia była „zakryta przed nimi”. Dr Charles C. Ryrie powiedział: „Judasz jest przykładem niezbawionego ucznia Chrystusa” (Ryrie Study Bible; odnośnie Ew. Mateusza 10:1). Jednak, po co patrzeć na Judasza, skoro Piotr także porzucił Jezusa? Żaden z nich nie rozumiał ewangelii. Była „zakryta przed nimi” (Ew. Łukasza 18:34).

Mój przyjacielu, możesz „wyjść do przodu” w czasie nabożeństwa, a i tak nie narodzić się na nowo. Możesz podjąć decyzję, by iść za Chrystusem i nadal nie być nawróconym. Możesz nawet wypowiedzieć „modlitwę grzesznika” i być dalej niezbawionym. Dlaczego? Ponieważ wszystko to ludzkie działania, a nikt nie nawraca się poprzez nie! W Biblii czytamy:

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efezjan 2:8-9).

Biblia podaje:

„zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego” (List do Tytusa 3:5-6).

Nie możesz zostać zbawionym poprzez naśladowanie Jezusa ani jakiekolwiek ludzkie działania. Ja też próbowałem zostać zbawionym w ten sposób i nie sprawdziło się to. Przez trzy lata byłem baptystycznym kaznodzieją, zanim Chrystus zbawił mnie swoją łaską! To wtedy zostałem przyciągnięty przez Boga do Chrystusa, a Jego krew obmyła mnie z moich grzechów.

„Ale”, ktoś może powiedzieć, „Piotr był ochrzczony”. Tak, wiem to. Tak samo ochrzczony był Judasz. Ja także byłem ochrzczony siedem lat przed nawróceniem! A ktoś inny może dodać „przecież Piotr miał wiarę, by powiedzieć – ‘Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego’ (Ew. Mateusza 16:16). Jezus powiedział, że objawił [mu] to Bóg” (Ew. Mateusza 16:17). Tak, wiem to. Bóg objawił także i mnie, że Jezus był Chrystusem na długo zanim nawróciłem się. Zwróćcie uwagę, że Bóg objawił to również demonom: „Wychodziły też z wielu demony, które krzyczały i mówiły: Ty jesteś Synem Bożym… one wiedziały, iż On jest Chrystusem” (Ew. Łukasza 4:41). Demony mówiły to samo na temat Jezusa, co Piotr. A zatem przed swoim nawróceniem Piotr nie wiedział wiele więcej na temat Jezusa niż demony.

Nie jesteśmy nawróceni poprzez pójście za Jezusem. Nie jesteśmy zbawieni poprzez chrzest. I nie jesteśmy też nawróceni poprzez wiarę, że Jezus jest Chrystusem. Piotr tego wszystkiego doświadczył, a jednak Jezus powiedział do niego:

„Gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32).

III. Po trzecie, na ten werset należy patrzeć w kontekście wszystkich czterech ewangelii.

W czwartej ewangelii widzimy, że Jezus wyraźnie powiedział Piotrowi i innym, że pójdzie do Jerozolimy, aby tam umrzeć i powstać z martwych trzeciego dnia. Jezus powtórzył to Piotrowi i innym pięć razy w Ewangelii Mateusza 16:21; 17:12; 17:22-23; 20:18-19; i 20:28. Dr J. Vernon McGee powiedział o Piotrze i innych uczniach: „Pomimo tak intensywnych instrukcji, uczniowie nie pojęli ważności [ewangelii] aż dopiero po zmartwychwstaniu” (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, tom IV, str. 93; odnośnie Ew. Mateusza 16:21).

„Gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32).

„Cóż”, może ktoś powiedzieć, „gdzie Biblia naucza, że Piotr nawrócił się po zmartwychwstaniu Jezusa?”. Jest to tak wyraźne, jak widoczny jest nos na naszej twarzy – pod koniec każdej z czterech ewangelii! Szczególnie wyraźnie widać to w Ewangelii Łukasza:

„A gdy to mówili, On sam stanął wśród nich i rzekł im: Pokój wam! Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Lecz On rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości i dziwili się, rzekł im: Macie tu coś do jedzenia? A oni podali mu kawałek ryby pieczonej i plaster miodu. A On wziął i jadł przy nich. Potem rzekł do nich: To są moje słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że się musi spełnić wszystko, co jest napisane o mnie w zakonie Mojżesza i u proroków, i w Psalmach. Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma” (Ew. Łukasza 24:36-45).

W Ew. Jana czytamy też, że

„gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana. I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam. A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego” (Ew. Jana 20:19-22).

W wielkanocny wieczór zmartwychwstały Chrystus ukazał się Piotrowi i innym, pokazując im rany w rękach uczynione przez gwoździe i ślad włóczni w boku. Następnie sprawił, że zrozumieli starotestamentowe proroctwa dotyczące Jego ukrzyżowania. Potem tchnął na nich i otrzymali Ducha Świętego. W tamtym momencie Piotr odrodził się w końcu (narodził się na nowo) i nawrócił. Tak silne było działanie Duch Bożego i wrażenie, jaki zrobiło zobaczenie zmartwychwstałego Jezusa i śladów na Jego rękach i boku, że Piotr nie miał już żadnych wątpliwości. Wiele lat później z wielkim przekonaniem napisał, że Chrystus „grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo... jego sińce uleczyły was” (1 List Piotra 2:24). To pokazuje, że Piotr był naprawdę nawrócony! Po swoim nawróceniu w tamten wielkanocny wieczór Piotr nigdy więcej nie zaparł się Chrystusa. Zwiastował ewangelię Chrystusową aż do końca swojego życia. A po wielkich cierpieniach został ukrzyżowany głową w dół i zakończył żywot, wiernie głosząc o Chrystusie.

I jeszcze jedna rzecz. Jezus powiedział do Piotra: „gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32). Pomyśl o tym – dowodem prawdziwego nawrócenia nie jest to, co mówisz ani to, co czujesz. Oto, co jest prawdziwym dowodem nawrócenia – to, czy potrafisz utwierdzać innych? Czy potrafisz im pomagać? Pod koniec Ewangelii Jana zmartwychwstały Chrystus zapytał Piotra: „Miłujesz mnie? I odpowiedział mu: Panie!... Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu Jezus: Paś owieczki moje” (Ew. Jana 21:17). Od tamtej chwili Piotr nigdy nie wahał się. Głosił Ewangelię i przez resztę życia przyprowadzał innych do Chrystusa. Kiedy prawdziwie nawrócisz się, będziesz mógł utwierdzać innych i być prawdziwą pomocą i błogosławieństwem dla zgubionych. Jeżeli tego owocu nie ma w twoim życiu, to nie jesteś prawdziwe nawrócony. Tylko o tym mówisz, ale nie spotkałeś się z „samym Chrystusem Jezusem” (Efezjan 2:20). Modlę się, aby Bóg przyciągnął cię do Jezusa i On oczyścił cię z twoich grzechów swoją krwią! A wówczas będziesz prawdziwie nawrócony, tak samo jak w tamten niedzielny, wielkanocny wieczór nawrócił się Piotr. Amen. Doktorze Chan, proszę poprowadź nas w modlitwie.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com lub www.rlhsermons.com.
Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można je używać bez powolenia doktora Hymersa.
Jednakże wszystkie kazania dr. Hymersa w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania jego zgody.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez Abla Prudhomme’a:
„The Attraction of the Cross” (Samuel Stennett, 1727-1795).