Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

W czasie swoich podróży Paweł i jego współtowarzysze dotarli do Antiochii –rzymskiej prowincji w Pizydii. Udali się do synagogi. Przywódcy tej synagogi zaprosili Pawła, by przemówił. Zwyczajem było, że gdy przybywali z Antiochii starsi żydowscy, proszono ich, by coś powiedzieli. Chciano usłyszeć, co dzieje się w centrum religijnym Jerozolimy. Była to wspaniała okazja dla Pawła, by zwiastować. Paweł wstał i zaczął mówić. Odwołał się do historii Izraela. Mówił o przyjściu Jezusa, jego śmierci na krzyżu i zmartwychwstaniu. Kiedy Paweł skończył, niektórzy Żydzi i wielu pogan nawróconych na judaizm było bardzo zainteresowanych tym, by usłyszeć więcej Ewangelii.

W następny sabat niemalże wszyscy mieszkańcy przyszli, by posłuchać Pawła, zwiastującego dobrą nowinę o zbawieniu.

„Poganie słysząc to, radowali się i wielbili Słowo Pańskie, a wszyscy ci, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli” (Dzieje Apostolskie 13:48).

Dosłownie „tylu, ilu było przeznaczonych do życia wiecznego, uwierzyło”. Bóg wybrał wcześniej tych ludzi. A teraz Bóg przyciągnął ich do Chrystusa przez wiarę. Łukasz używa strony biernej „byli przeznaczeni”, pokazując, że było to Boże działanie. Tylko Bóg daje życie wieczne. To jedno z najwyraźniejszych suwerennych zbawczych działań Bogo w grzesznikach. Bóg wybiera tych, którzy będą zbawieni. Powołuje ich. Przyciąga do siebie. Nawraca ich. „Tylu, ilu było przeznaczonych do życia wiecznego, uwierzyło”. Dr W. A. Criswell tak powiedział na temat naszego tekstu:

Ci, którzy nie byli przeznaczeni do życia wiecznego, nie uwierzyli. Ci, którzy byli wybrani, uwierzyli. („Election: God’s Sovereign Purpose Achieved”).

To takie proste! Doktryna o wybraniu jest biblijną doktryną. Jest w całej Biblii.

Czytamy o tym, że Noe żył w zepsutym świecie, pełnym występków i ohydnych grzechów. „Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pana” (I Mojżeszowa 6:8). Noe i jego rodzina ocaleli z wielkiego potopu, gdyż Bóg wybrał ich i wybawił swoją łaską. Oto wybranie!

Czytamy o Abrahamie, który został powołany z Ur chaldejskiego, jednego z najbardziej bałwochwalczych miast starożytnego świata. Bóg powołał Abrahama spośród pogaństwa, zbawił go i uczynił z niego wielki naród. Oto wybranie!

Czytamy o Locie, żyjącym w pełnej grzechu Sodomie. To miasto było potępione. Lot nie chciał go opuścić.

„Lecz gdy się ociągał, wzięli go owi mężowie za rękę i żonę jego za rękę, i obie córki jego za rękę, bo Pan chciał go oszczędzić, i wyprowadzili go, i pozostawili poza miastem” (I Mojżeszowa 19:16).

Oto wybranie! „Lecz żona Lota obejrzała się za siebie i stała się słupem soli” (I Mojżeszowa 19:26). Dlaczego tak stało się z żoną Lota? Nie była jedną z wybranych. Dlatego zginęła!

Czytamy o Izraelitach w Egipcie, w niewoli. Bóg posłał Mojżesza, aby wybawił ich. Bóg przemówił do Mojżesza w płonącym krzaku na pustkowiu:

„Zstąpiłem przeto, by go wyrwać z mocy Egiptu i wyprowadzić go z tego kraju do ziemi żyznej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód” (II Mojżeszowa 3:8).

Oto wybranie! W całym Starym Testamencie czytamy cały czas na ten temat.

W czasach proroka Izajasza naród izraelski stał się bałwochwalczy i nikczemny. Prorok powiedział wtedy:

„Gdyby Pan Zastępów nie był nam pozostawił resztki, bylibyśmy jak Sodoma, podobni do Gomory” (Izajasz 1:9).

Zbawił tylko resztkę. To także było wybranie!

W Nowy Testament czytamy ponownie o Bożej suwerennej, zbawiającej łasce. W Liście do Rzymian jest napisane:

„Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski… Cóż więc? Czego Izrael szukał, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości” (Rzymian 11:5, 7).

W Efezjan czytamy:

„przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej... oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył, tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim, w którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej” (Efezjan 1:5, 9-11).

W 2 List do Tesaloniczan czytamy:

„My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę. Do tego też powołał was przez ewangelię, którą głosimy, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (2 List do Tesaloniczan 2:13-14).

Bóg wybiera, Bóg powołuje swoich ludzi. Bez względu na to, co mówią politycy, sądy narodów, muzułmańscy terroryści, Bóg obiecał na wieki Abrahamowi i jego potomstwu ziemię izraelską. Ta ziemia należy do nich. Izrael przetrwał i powrócił do ziemi, która do niego należy, jako rezultat wybrania. Żaden naród ani terroryści nie będą w stanie im tego zabrać. Oto wybranie!

Niektórzy ludzie mówią, że jeżeli wierzymy w wybranie, to nie będziemy zdobywać dusz. Widzą niektórych współczesnych kalwinistów, którzy nie zdobywają dusz. Jednak dr Martyn Lloyd-Jones powiedział, że nie są to prawdziwi kalwiniści, lecz ludzie, którzy jedynie wierzą w ich „filozofię”. Ci, którzy rzeczywiście wierzyli w wybranie, byli największymi zdobywcami dusz w minionych wiekach: Whitefield – potężny ewangelista, William Carey – misjonarz pionier, Adoniram Judson – pierwszy amerykański misjonarz; dr Dawid Livingstone – apostoł Afryki, C. H. Spurgeon – największy baptystyczny kaznodzieja wszechczasów. Wszyscy ci ludzie wierzyli w wybranie!

W kwietniu tego roku minie czterdzieści lat, odkąd powstał ten kościół. Nie zawsze wierzyłem w wybranie. Myślałem, że wszystko zależało ode mnie. Niesienie tego ciężaru niemalże wykończyło mnie! Ale kiedy zacząłem dostrzegać wielką prawdę o wybierającej łasce Bożej, praca ewangelizacyjna stałą się dla mnie rozkoszą. I mam nadzieję, że taką jest też i dla was! Nie możemy ponieść klęski! Wychodzimy na ulice i do centrów handlowych tego wielkiego i bezbożnego miasta. Ludzka mądrość mówiłaby: „Nie możecie tego robić! Nie da się tego zrobić! Każda osoba, którą przyprowadzicie do kościoła, odpadnie!”. Są to jednak słowa diabła! Słowo Boże mówi:

„Wszyscy ci, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli” (Dzieje Apostolskie 13:48).

Nie możemy ponieść klęski! Wybranie będzie miało miejsce! Wybrani będą zbawieni! Wyjdźcie i przyprowadźcie ich! Zróbcie to! Zróbcie to! Zróbcie to! A Chrystus będzie w tym uwielbiony! Wybrani będą zbawieni! „Bring Them In”. Zaśpiewajmy to!

Przyprowadź ich, przyprowadź ich.
   Wyprowadź ich z ich grzesznych żyć.
Przyprowadź ich, przyprowadź ich.
   Przyprowadź zgubionych do Jezusa.
(„Bring Them In”, Alexcenah Thomas, XIX wiek).

Diabeł będzie mówił: „Nigdy nie będzie przebudzenia! Próbowaliście już wcześniej! Ono nigdy nie nadejdzie!”. Ale w Bożym celu wybrania to może się wydarzyć! I wierzę, że tak się stanie! Bóg może uczynić to, czego my nie potrafimy! Panie, ześlij przebudzenie! Zaśpiewajmy to!

Panie, ześlij przebudzenie,
   Panie, ześlij przebudzenie,
Panie, ześlij przebudzenie
   Niech zacznie się ode mnie!

Ale w Biblii jest też przerażające ostrzeżenie, które odnosi się do nas dzisiaj. Czytamy:

„Wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości” (Rzymian 11:7).

„Osiągnęli” – odnosi się to do zbawienia. Ten werset przemawia do nas w naszym kościele.

Dlaczego wybrani osiągnęli to? Ponieważ Bóg dał im uszy do słuchania i oczy do widzenia. Słuchają uważnie kazań. Widzą swoje grzechy. Ufają Chrystusowi. To takie proste. „Pozostali zaś ulegli zatwardziałości”. Mam nadzieję, że nie odnosi się to do ciebie, ale obawiam się, że może tak być. „Wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości”.

Widzicie, „pozostali” słyszeli to już wszystko wcześniej, ale ich umysły były zamknięte. Widzieli już wideo pokazujące blizny pastora Wurmbranda, zrobione rozgrzanym metalem, torturowanego z powodu Chrystusa. Widzieli to już wcześniej. A skoro już widzieli, to ich umysły zamknęły się. Nie słyszą, nie myślą o tym, co mówi pastor Wurmbrand! Słyszeli już wiele razy to, co mówi dr Chan. A zatem prostota jego serca, widoczna szczerość i żarliwość jego kazań nie poruszają ich. Słyszeli jego zwiastowanie i modlitwy, więc ich umysły zamknęły się na to, co mówi. Słyszeli już moje zwiastowanie – wiele, wiele razy. I mój grzmiący głos nie przebije się przez ścianę ich oporu. Słyszeli już moje słowa potępienia i prośby. Moje kazania nie poruszają ich. Ich umysły zamknęły się na to, co zwiastuję.

Jednak wybrani nie są tacy. Kiedy słuchają pastora Wurmbranda na tym wideo, to pełni są zadziwienia i podziwu. Słuchają go, jakby był to apostoł Paweł - dopiero uwolniony został z łańcuchów i ciemności rzymskiego więzienia. Słuchają doktora Chana, jakby był to doktor Łukasz, który dopiero co spotkał się z Bogiem. Słuchają mojego grzmiącego zwiastowania, tak jakbym był Lutrem, ogłaszającym grozę Bożego prawa i pociechę, jaką znaleźć można w krwawiących ranach Chrystusa.

„Wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości” (Rzymian 11:7).

Zanim pastor Wurmbrand został zamknięty w odosobnieniu, miał okazję rozmawiać z innymi więźniami tego komunistycznego obozu koncentracyjnego. Pewien człowiek o imieniu Stancu tak powiedział do niego:

[George] Bernard Shaw zasugerował kiedyś, że małe dawki chrześcijaństwa są tak wszczepiane w ludzi od dzieciństwa, że rzadko rozumieją, czym jest ono naprawdę (Richard Wurmbrand, In God’s Underground, Living Sacrifice Book Co., wydanie wznowione z 2004 roku, str. 120).

Czy tak stało się z tobą? Czy zostało to w ciebie wszczepione? Czy otrzymałeś małe dawki chrześcijaństwa, lecz nie pojmujesz, czym jest ono naprawdę?

Aby doświadczyć prawdziwego nawrócenia, musisz patrzeć na wszystko nowymi oczami i słyszeć nowymi uszami. Prawdy, które czytasz w Biblii, muszą stać się drogie dla ciebie. Cenność twej duszy, grzechy serca i to jak straszne jest wieczne oddalenie od Chrystusa – te wszystkie rzeczy muszą poruszać twoją duszę w nowy sposób, gdyż inaczej nie ma mowy o zbawieniu.

Dr Cagan i ja widzieliśmy, jak ludzie, o których nigdy nie przypuszczaliśmy, że mogą być zbawieni, nagle byli konfrontowani z własnymi grzechami i niegodziwością ich serc. Widzieliśmy, jak płakali z powodu swoich grzechów. Widzieliśmy, jak ufali Chrystusowi. Widzieliśmy, jak przekraczali granicę tego świata i spotykali się przez wiarę z Chrystusem w duchowej rzeczywistości. Nie potrafimy wytłumaczyć tego w racjonalny sposób, lecz tylko, jako nagłą wiarę, spotkanie człowieka z Bogiem. Nie było to wynikiem niczego szczególnego, co zrobiliśmy lub powiedzieliśmy. Mówiliśmy im to samo, co słyszeli wiele razy wcześniej. Ale nagle Bóg przemówił do ich serc. Odczuli zepsucie ich grzesznej natury. Przybiegli przez wiarę do Chrystusa. Zostali obmyci z grzechów Jego krwią. Narodzili się z Boga. Byli w Chrystusie Jezusie. To był cud nawrócenia. To był cud zbawienia. To powód, dlaczego Chrystus przyszedł na ziemię i umarł na krzyżu. Dlatego przelał swoją krew, aby twoje grzechy mogły zostać na wieki zmyte! Dlatego powstał z martwych, aby dać ci życie.

„Wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości” (Rzymian 11:7).

„Pastorze”, może ktoś powiedzieć, „Nie chcę być zatwardziały. Chcę być jednym z wybranych”. A zatem „dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić!” (2 List Piotra 1:10). Nie odrzucajcie Ducha Bożego, przenikającego wasze skażone i niegodziwe serce, i obnażającego go. Nie odrzucajcie Go, gdy przyciąga was do Chrystusa. Bądźcie pod strumieniem Jego krwi.

W ciągu swojego życia moja matka była wiele razy w kościele. Jednak jej umysł nie pojmował spraw dotyczących Ewangelii. Nie mogła ich zrozumieć. Wydawały jej się dziwne i obce. Była zgubiona. Kiedyś usłyszała moich dwóch chłopców, śpiewających na podwórku. Mieli wtedy zaledwie siedem lat. Usłyszała, gdy śpiewali:

Czy jesteś obmyty we krwi Baranka?
Czy twe szaty bez skazy? Czy są białe jak śnieg?
Czy jesteś obmyty we krwi Baranka?
   („Are You Washed in the Blood?”, Elisha A. Hoffman, 1839-1929).

Skomentowała to później tamtego dnia. Powiedziała: „Co za dziwna piosenka, aby ją śpiewali mali chłopcy – ‘Czy jesteś obmyty we krwi Baranka?’. Co za dziwna piosenka!”.

Jednak już w krótkim czasie nie wydawała jej się dłużej dziwna. Przyszła do Chrystusa i nawróciła się. Powiedziała mi: „Robercie, Jezus jest realny. Kiedy przyszedł do mnie, pachniał tak świeżo i czysto”. Nigdy nie słyszałem, aby ktoś coś takiego powiedział. Nigdy tego nie czytałem. Nie znam nikogo, kto miałby podobne doświadczenie nawrócenia. Jednak takie było doświadczenie mojej matki, gdy przyszła przez wiarę do Chrystusa. Została „obmyta we krwi Baranka!”.

Nie powinieneś oczekiwać, że takie samo doświadczenie przytrafi się i tobie. Jednak, gdy przyjdziesz w prostej wierze do Chrystusa, to i ty zostaniesz obmyty we krwi Baranka Bożego, który poniósł grzechy świata. Chociaż nie będziesz miał takiego samego przeżycia, jak moja matka, to Jezus obiecał: „A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem” (Jeremiasz 29:13). Kiedy zaufasz Jezusowi, to i ty zobaczysz, że jesteś jednym z wybranych! Doktorze Chan, proszę pomódl się, abyś ktoś zaufał dzisiaj Jezusowi.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com lub www.rlhsermons.com.
Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można je używać bez powolenia doktora Hymersa.
Jednakże wszystkie kazania dr. Hymersa w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania jego zgody.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez Abla Prudhomme’a: Dzieje Apostolskie 13:44-48.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„I’ve Found a Friend” (James G. Small, 1817-1888).