Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

W noc poprzedzającą śmierć Jezusa na Krzyżu poprowadził Swoich Uczniów w ciemność Ogrodu Getsemane. Było bardzo późno, prawdopodobnie około północy. Jezus zostawił ośmiu uczniów na skraju Ogrodu. Zabrał Piotra, Jakuba i Jana głębiej do Getsemane. „Zaczął odczuwać wielki niepokój i trwogę” (Mk 14,33). Powiedział do tych trzech uczniów: „Dusza moja jest bardzo zasmucona aż do śmierci” (Mk 14,34). Poszedł do przodu kilka kroków i upadł na ziemię. Modlił się w agonii, aby w miarę możliwości „ta godzina ominęła go” (Mk 14,35). Wierzę, że cały czas modlitwy w Ogrodzie Getsemane trwał około godziny – ponieważ Jezus powiedział do nich, kiedy znalazł ich śpiących: "Czyż nie mogliście czuwać ze mną nawet przez godzinę?" (Mt 26,40).

Coś strasznego przydarzyło się Jezusowi – o północy w ogrodzie Getsemane. Jezus powiedział: „Dusza moja jest bardzo smutna, aż do śmierci” (Mt 26,38). Greckie słowo „perilupos” oznacza „ogarnięty smutkami”. Mógłby powiedzieć za Psalmistą: „Oplotły mnie więzy śmierci" (Ps 116,3). Fale i bałwany smutku przykryły Go. Nad Nim, pod Nim, wokół Niego, poza Nim i w Nim – wszystko było smutkiem – aż do śmierci – takim smutkiem, że prawie został przez niego zabity! Nie było ucieczki od bólu! Żaden smutek nie mógł być gorszy niż ten! Był tak ściśnięty przez przerażenie, że „jego pot spływał na ziemię jakby wielkimi kroplami krwi” (Łk 22,44).

Tak, Biblia mówi nam, że Jezus był „mężem boleści i nieobcy Mu był ból” (Iz 53,3). Ale On nie chodził cały czas z długą, smutną twarzą. On znał smutek. On znał cierpienie. Ale przez większość czasu Jezus był spokojnym, szczęśliwym człowiekiem. Brał udział w tak wielu przyjęciach, że faryzeusze narzekali i mówili: „Je z celnikami i grzesznikami” (Mt 11,19 itd., itd.).

Ale w Getsemane wszystko się zmieniło. Jego pokój zniknął. Jego radość zamienia się w dręczący smutek. „Perilupos” – otoczony smutkiem; ściśnięty prawie na śmierć!

Jezus przez całe swoje życie prawie nigdy nie mówił ani słowem o smutku czy depresji. Ale teraz, w tym Ogrodzie, wszystko się zmieniło. Woła do Boga: „Jeśli to możliwe, niech ten kielich mnie ominie” (Mt 26,39). Nigdy wcześniej nie narzekał. Ale teraz „w śmiertelnym zmaganiu modlił się jeszcze gorliwiej, a pot spływał z niego na ziemię jakby wielkimi kroplami krwi” (Łk 22,44). Dlaczego? Dlaczego? Jezu, co było przyczyną Twego cierpienia?

Dr John Gill powiedział, że to dlatego, iż Szatan przyszedł do Ogrodu. W naszych czasach Mel Gibson, w swoim filmie „Męka Chrystusa” przedstawił Szatana przychodzącego do Getsemane jako węża, który dręczył Jezusa w ciemności. Ale Biblia milczy na ten temat. Niektórzy ludzie cytują Łukasza 22,53, kiedy Jezus powiedział do żołnierzy, którzy przyszli do Ogrodu, aby Go aresztować: „To jest wasza godzina i moc ciemności” (Łk 22,53). Mają rację mówiąc, że odnosi się to do Szatana. Zauważmy jednak, że Chrystus powiedział to żołnierzom, którzy przyszli Go aresztować po Jego walce i krwawym pocie w Getsemane. Pod koniec swojej agonii w Ogrodzie powiedział do żołnierzy: „To jest wasza godzina i moc ciemności”. Tak więc Szatan przyszedł po agonii Chrystusa w Ogrodzie. Judasz został opętany przez demona (w rzeczywistości opętany przez Szatana) kilka dni wcześniej. Łukasza 22,3 mówi nam: „Wtedy Szatan wstąpił w Judasza”. Szatan przyszedł do Ogrodu po straszliwej walce Chrystusa, opętał Judasza i pchnął żołnierzy, aby aresztowali Jezusa i traktowali Go haniebnie.

Tak więc wciąż zastanawiamy się, dlaczego Jezus był tak dręczony, że pocił się krwawym potem, modląc się o ratunek. Jestem przekonany, że odpowiedź jest podana w naszym tekście. W Ogrodzie Jezus „modlił się, mówiąc: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech ten kielich Mnie ominie" (Mt 26,39). Jaki to był „kielich”? Jeśli to było Jego cierpienie na Krzyżu następnego dnia, to Jego modlitwa nie została wysłuchana. Jeśli „kielich” był uwolnieniem od Szatana tej nocy, Jego modlitwa nie została wysłuchana, ponieważ zdemonizowani ludzie pociągnęli Go dalej, gdzie został ukrzyżowany. Nasz tekst w Liście do Hebrajczyków 5,7 daje częściową odpowiedź. Proszę wstańmy i czytajmy na głos:

„On podczas swojego ziemskiego życia głośno wołając, ze łzami zanosił błagania i prośby do Tego, który mógł Go ocalić od śmierci, i został wysłuchany z powodu swojej uległości” (Hbr 5,7).

Możecie usiąść. Werset ten mówi nam, że Jezus modlił się tą modlitwą „podczas swego ziemskiego życia" – to znaczy, kiedy żył na tej ziemi. Dowiadujemy się również, że modlił się z „ze łzami zanosił błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci” – więc ta modlitwa była odmawiana przed Jego ukrzyżowaniem. Werset ten mówi nam również, że Jego modlitwa została wysłuchana i Bóg wybawił Go od śmierci. Dr J. Oliver Buswell, znany teolog, powiedział:

Ekstremalne obfite pocenie się, takie jak opisane przez Łukasza [w Ogrodzie Getsemane], jest charakterystyczne dla stanu szoku, w którym cierpiący jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie, a nawet w obliczu śmierci. Nasz Pan Jezus Chrystus, znajdując się w tym fizycznym stanie skrajnego szoku, modlił się o wyzwolenie od śmierci w Ogrodzie, aby mógł wypełnić swój cel na krzyżu (dr J. Oliver Buswell, Systematic Theology of the Christian Religion, Wydawnictwo Zondervan, 1971, część III, s. 62).

Dr John R. Rice powiedział praktycznie to samo:

Jezus był zasmucony i przygnębiony, a Jego dusza „smutna aż do śmierci”, to znaczy dosłownie umierała z żalu... Jezus modlił się, aby kielich śmierci ominął Go tej nocy, aby mógł dożyć śmierci na krzyżu następnego dnia (John R. Rice, D.D., The Gospel According to Matthew, Sword of the Lord, 1980, s. 441).

Dr Buswell stwierdził:

Taka interpretacja harmonizowałaby z Listem do Hebrajczyków 5,7 i wydaje mi się być jedynie uzasadnioną interpretacją w tym przypadku (tamże).

Dr Rice jest zdania:

To jest jasne, co wynika z Hebrajczyków 5,7 gdzie czytamy, że Jezus „głośno wołając, ze łzami zanosił błagania i prośby do Tego, który mógł Go ocalić od śmierci, i został wysłuchany z powodu swojej uległości.” Jeśli chodzi o śmierć w Ogrodzie Gestemane, Jezus modlił się by kielich śmierci ominął Go tej nocy, aby mógł On umrzeć na krzyżu następnego dnia. Pismo mówi, że „został On wysłuchany”! Bóg odpowiedział na Jego modlitwę (tamże).

Spójrz na cierpiącego Syna Bożego,
Dyszącego, umęczonego, pocącego krwią!
Nieskończona głębia boskiej łaski!
Jezu, jakaż to była Twoja miłość!
(„Twe Nieznane Cierpienia”, autor: Joseph Hart, 1712-1768).

Ale my musimy nadal wyjaśniać dlaczego Jezus cierpiał tak bardzo tej nocy. Oto co według mnie spotkało Jezusa w tym Ogrodzie. Wierzę, że tam

„Pan … złożył na Niego wszystkie nasze winy” (Iż 53,6).

„On wziął nasze cierpienia i dźwigał nasze boleści” (Iż 53,4).

Ale kiedy On je poniósł? On poniósł je w Getsemane, i także poniósł je na Krzyż następnego dnia.

„On sam w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo” (1 Pt 2,24).

Ale nasze grzechy zostały złożone „na Jego barki” poprzedniej nocy, w Ogrodzie Getesemane. On zaniósł nasze grzechy z Gestemane na Krzyż!

Zbawiciel samotnie modlił się w ciemności Getsemane;
Samotnie wypił gorzki kielich, I cierpiał tam za mnie;
Samotnie, samotnie, On poniósł moje winy Sam;
On wydał Siebie by zbawić Swoich;
On cierpiał, krwawił i oddał życie, Samotnie, samotnie.
(„Samotnie”, autor Ben H. Price, 1914).

Wielki dr John Gill (169701771) uznał:

On teraz jest zraniony i obarczony cierpieniem przez swego ojca: jego boleści dopiero zaczęły się, aby skończyć się na krzyżu, … i były bardzo trudne; to był ciężar ludzkich grzechów i świadomość boskiego gniewu, które go przygniatały i przygnębiały, aż jego duch zamierał; o był gotowy zemdleć i oddać życie; jego serce ustawało … jego dusza była obciążona grzechami ludzi; one chwyciły i opasały go … smutki śmierci i piekła otoczyły go z każdej strony tak ściśle, że go przygniotły … a jego dusza była przygnębiona z żalu; jego wielkie serce było gotowe pęknąć; on był jakby starty na proch; i tak cierpiał aż jego ciało i dusza zostały oddzielone jedno od drugiego (John Gill, D.D., Komentarz do Nowego Testamentu, The Baptist Standard Bearer, tom I, str. 334).

W taki sposób widzimy jak Jezus zbawił nas od gniewu Boga, od sądu za nasze grzechu, od wiecznej kary w Piekle. On cierpiał za ciebie, jako twój wyręczyciel. Jego zastępcze cierpienie zamiast ciebie zaczęło się w Ogrodzie Getsemane, gdzie na Niego zostały złożone naszego grzechy i zaniósł je na Krzyż następnego dnia.

Moi przyjaciele, zbliżamy się do Niedzieli Wielkanocnej, dnia, w którym Jezus powstał z grobu. Ale Jego zmartwychwstanie nic dla ciebie nie będzie znaczyc, jeśli nie zdasz sobie sprawę, że On straszliwie cierpiał w Getsemane i na Krzyżu, aby zbawić cię od kary za twoje grzechy. Co musisz zrobić, aby Jezus był twoim zastępcą? Musisz upaść do Jego stóp i powierzyć Mu swoje życie!

Widzicie, z Jego głowy, Jego rąk, Jego stóp,
Smutek i miłość mieszają się ze sobą;
Czy poznałeś taką miłość i taki smutek,
Czy ciernie uplotły tę bogatą koronę?
(„Rozmyślania o Krzyżu”, autor: Isaac Watts, D.D., 1674-1748).

Jeśli chcesz porozmawiać z nami o zaufaniu Jezusowi, zostaw swoje miejsce i idź na tył audytorium. Dr Cagan zaprowadzi cię do innego pokoju, gdzie będziemy mogli się modlić i rozmawiać. Proszę, idź teraz. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania doktora Hymersa dostępne są co tydzień w Internecie pod adresem:
www.sermonsfortheworld.com
Wybierz: „Kazania po polsku”.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można ich używać bez pozwolenia
doktora Hymersa. Jednakże wszystkie nagrania video doktora Hymersa oraz wszystkie
kazania z naszego kościoła w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania zgody.