Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Pieśń, którą przed chwilą zaśpiewał pan Griffith, została napisana przez dr. Johna R. Rice’a. Taka pieśń jest bardzo potrzebna w naszych kościołach. W dzisiejszych czasach nie śpiewa się prawie wcale o sądzie, a już nigdy o piekle. Śpiewali o tym purytanie, lecz dzisiejsi ewangeliczni chrześcijanie uważają siebie za zbyt mądrych i postępowych, by to robić. Jedna z postaci w dziele Szekspira – Puck mówi: „Jakimiż głupcami są ci śmiertelnicy”. Można by to powiedzieć o wielu postępowych nowo ewangelicznych wierzących. Są oni zwykle jakieś czterdzieści lat za dziwactwami tego zgubionego świata. Ludzie w świecie nosili brody w stylu Van Dyke’a czterdzieści lat temu. Dzisiaj wielu „postępowych” ewangelicznych kaznodziejów nosi takie brody, tylko nie nazywają ich „Van Dykes”. W ich pseudo-postępie z ignorancją nazywają je „kozią bródką”.

Około czterdzieści lat temu na świecie rozpoczęła się kampania antytytoniowa. Ludzie inteligentni nie palą już dłużej. A nowo ewangeliczni wierzący zaczynają teraz palić tak, jakby było to oznaką inteligencji i rozwoju. W kolegium Wheatona, które ukończył Billy Graham oraz sześć córek doktora Johna R. Rice’a, wykładowcy i studenci mogą dziś palić. Czy wiecie, że w ubiegłym miesiącu w Instytucie Biblijnym Moody’ego w Chicago zrobiono tak samo, zawieszając zakaz palenia? W najnowszym wydaniu czasopisma Christianity Today na okładce znalazła się wielka fajka – jako znak tego, że palenie jest dobre, jest dla ludzi intelektualnych, jakim był palący fajkę C. S. Lewis. W imieniu postępu nowo ewangeliczni wierzący przyjmują zwyczaj palenia – czterdzieści lat po tym, gdy świat zaczął z tego rezygnować!

Dzisiaj śpiewanie hymnów nie jest modne w kościołach. Ludzi śpiewają jedną i tą samą, nic niemówiącą pieśń, aż w końcu prawie wszyscy znajdują się w połowicznym hipnotycznym oszołomieniu. Ma to „przygotować” ich do kazania. Raczej jednak przygotuje ich do zaśnięcia, co robi większość z nich w czasie łagodnie brzmiącego, krótkiego „studium”, które potem ma miejsce. Nikt nie śpiewa o piekle w naszych kościołach dzisiaj. Ostrzeżenia o piekle znajdujemy w całej Biblii, jednak ci ewangeliczni wierzący nie chcą w pieśniach przestrzegać przed nim i z pewnością nie chcą na ten temat zwiastować! Dobrze, że dr Rice napisał pieśń poświęconą sądowi ostatecznemu:

Co powiesz kiedyś Jezusowi,
   Kiedy staniesz przed Nim pewnego dnia,
Odrzucając Odkupiciela przez tyle lat?
   Co Mu odpowiesz w ten dzień, stając
Przed Sędzią w całej Jego mocy?
   Wśród łez będziesz musiał odpowiedzieć za wszystko.
Co powiesz? Co powiesz?
   Gdy bez przebaczenia staniesz przed Bogiem?
Co powiesz? Co powiesz?
   Stając przed Panem, którego odrzucałeś cały czas?
(„What Will You Say Then?” autor dr John R. Rice, 1895-1980).

Proszę otwórzcie Biblie na Liście do Hebrajczyków 10:31. Powstańcie w czasie czytania Słowa Bożego.

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Możecie usiąść.

To ważny tekst, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. W Biblii czytamy: „Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami” (Rzymian 3:18). Nie spotykamy w dzisiejszych czasach ludzi, którzy baliby się Boga! Nie ma wcale! Bez żadnych wyjątków! „Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami”. A przecież w naszym tekście czytamy, że „straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31). Biblia zaprzecza współczesnemu człowiekowi i jego pseudo-zaawansowanemu, ignoranckiemu poglądowi na Boga. Boże Słowo wyraźnie i zdecydowanie podaje:

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Chociaż człowiek współczesny „nie ma bojaźni Bożej przed [swymi] oczami”, to jednak myli się – myli się całkowicie. Dziś wieczorem poświęcę kilka minut, aby udowodnić każdemu racjonalnie myślącemu, że naprawdę „straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. Nie będę odwoływał się do waszych emocji. W tym kazaniu będą logiczne, racjonalne argumenty, potwierdzające, że „straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”.

I. Po pierwsze, potwierdzone jest to poprzez to, kim Bóg jest.

Zwróćmy uwagę na to, że w tekście napisane jest, iż „straszną” rzeczą jest wpaść w ręce „żywego Boga”. Wszyscy wiemy, że są „martwi” bogowie. Razem z żoną zwiedzaliśmy Świątynię Karnak w Egipcie. Nawet w dzisiejszych czasach to ciągle wspaniała budowla. Jednak wszyscy wiedzą, że wizerunki na ścianach tej starożytnej świątyni przedstawiają martwych bogów. Martwy jest również „bóg” liberalnego protestantyzmu. Dr Edward John Carnell był znanym profesorem w Seminarium Teologicznym Fullera. Był on jego prezydentem, a potem wykładowcą. W 1959 roku dr Carnell napisał książkę, zatytułowaną „The Case for Orthodox Theology”. Pokazuje ona, że już w 1959 roku Seminarium Fullera było w pożałowania godnym stanie. W swej książce naucza on ewolucji jednego gatunku w drugi; twierdzi, że nie wszystkie części Biblii są jednakowo natchnione; atakuje premilenialny pogląd na powtórne przyjście Chrystusa oraz promuje wypaczoną i źle przetłumaczoną liberalną [angielską] wersję Biblii RSV. Półtora roku później słyszałem zwiastowanie dr. Charlesa Woodbridge’a, który krótko wcześniej opuścił Seminarium Fullera z powodu ataków Carnella na Biblię. Dr Woodbridge głosił przeciwko liberalnym poglądom Carnella. Zostałem zbawiony w czasie, gdy dr Woodbridge głosił to kazanie. Wiedziałem już wtedy, że „bóg” Edwarda Johna Carnella nie był moim Bogiem. Kilka lat później dr Carnell popełnił samobójstwo w pokoju hotelowym w Oakland, w Kalifornii. Jego „bóg” nie był moim Bogiem! Mój Bóg był i jest „żywym Bogiem”.

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Nie jest rzeczą straszą w wpaść w ręce martwego boga Seminarium Teologicznego Fullera! O nie! Rob Bell, który jest autorem książki Love Wins (HarperOne, 2011), również ukończył to seminarium. W swojej książce napisał, że biblijna doktryna o „karze w piekle” jest „błędna i trująca” (str. viii). Nauczył się tego w tym seminarium. Jego bóg nie jest moim Bogiem! Jego bóg nie jest „żywym Bogiem”.

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

II. Po drugie, potwierdzone jest to poprzez to, co Bóg czynił w przeszłości.

Charakter żywego Boga ukazywany jest poprzez to, co czynił w przeszłości. Spurgeon powiedział: „Bóg Abrahama, objawiony w Starym Testamencie, różni się tak samo od powszechnego Ojca współczesnych wyobrażeń [liberałów], jak od Apolla czy Bachusa.” (C. H. Spurgeon, „Future Punishment a a Fearful Thing”).

„Żywy Bóg” z Biblii zniszczył całą grzeszną rasę ludzką w wielkim potopie. W Biblii czytamy:

„A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe… I rzekł Pan: Zgładzę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi” (I Mojżeszowa 6:5, 7).

Apostoł Piotr powiedział, że Bóg zniszczył Sodomę i Gomorę. Bóg zgładził pierworodnych w Egipcie w ciągu jednej nocy. Bóg zniszczył faraona i jego armię w Morzu Czerwonym. Z Jego rozkazu zginęli Chiwwici, Jebuzyci i inne narody. A Mojżesz powiedział:

„sam odpłaca tym, którzy go nienawidzą, aby ich wytracić. Nie zwleka, ale odpłaca temu samemu, kto go nienawidzi”. (V Mojżeszowa 7:10).

Biblia naucza nas, że

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

III. Po trzecie, potwierdzone jest to poprzez samego Jezusa.

Biblia naucza, że Jezus Chrystus jest Bogiem w ludzkim ciele, Bogiem wcielonym. Nikt w Biblii nie powiedział tylu strasznych rzeczy o piekle jak Pan Jezus Chrystus. Oto niektóre z wypowiedzi Jezusa na temat wiecznej kary:

„bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle” (Ew. Mateusza 10:28).

Jezus powiedział także:

„Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych, i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. (Ew. Mateusza 13:49-50).

A w dwudziestym drugim rozdziale Ew. Mateusza Jezus opowiedział o Bogu [Królu], który rozkazał:

„Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go do ciemności zewnętrznej; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. (Ew. Mateusza 22:13).

Następnie w dziewiątym rozdziale Ew. Marka trzykrotnie powiedział na temat piekła:

„Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie” (Ew. Marka 9:44).

oraz

„Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie” (Ew. Marka 9:46).

i jeszcze raz

„Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie” (Ew. Marka 9:48).

Wymieniam tylko kilka wersetów, w których Jezus mówił na temat piekła, potwierdzając fakt, że

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Jezus wyraźnie to pokazał, mówiąc o bogaczu i Łazarzu w szesnastym rozdziale Ew. Łukasza. Bogacz umarł,

„A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje” (Ew. Łukasza 16:23).

Następnie Jezus powiedział, że bogacz wołał, gdy

„Męki cierpiał w tym płomieniu”. (Ew. Łukasza 16:24).

Mam nadzieję, że uświadamiacie sobie, że Jezus był życzliwy, łagodny i kochający. Dlatego tak bardzo ostrzegał przed piekłem. Czynił to z miłosierdzia i miłości, przestrzegając przed nadchodzącym sądem, gdyż:

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

IV. Po czwarte, potwierdzone jest to w przebudzonym sumieniu grzesznika.

Pewnym jest, że większość ludzi odrzuca to, co Biblia mówi na temat Bożego sądu. Odrzucają także to, że Bóg sądził w przeszłości. I odrzucają ostrzeżenia Pana Jezusa Chrystusa na temat sądu Bożego.

Faktem jest, że ludzie w swym naturalnym stanie odrzucają wszystkie dowody i ostrzeżenia. Jeśli Duch Boży nie przyjdzie i nie przemieni naszego sumienia, nie zmienimy się! Dopóki to nie nastąpi, nasze sumienie nie funkcjonuje właściwie. Biblia mówi o

„…naznaczonych w sumieniu piętnem występku” (1 Tymoteusza 4:2).

Grzech nieustannie niszczy sumienie ludzkie. Jest ono pokryte bliznami, które nie pozwalają mu funkcjonować poprawnie.

Z tej przyczyny ludzie usprawiedliwiają się ze swych grzechów. Ukrywają się za psychologicznymi i socjologicznymi wymówkami. Winę za swe grzechy zrzucają na rodziców. Obwiniają za to otoczenie. Są gotowi uchwycić się jakiejkolwiek wymówki, aby wytłumaczyć swe okropne grzechy, które zapisane zostają w księdze Bożego sądu.

Do swych wybranych Bóg posyła Swego Ducha, który przekona ich o grzechu. A następnie Duch Boży, „przekona świat o grzechu” (Ew. Jana 16:8). Wtedy zaczną odczuwać to samo, co młoda kobieta, której świadectwo zacytowałem dziś rano. Przypomnijmy sobie, co powiedziała na temat swoich grzechów:

Dręczyły mnie one i nie mogłam od nich uciec. Zaczęłam się zastanawiać: „Jak mogłam popełnić takie grzechy?... Duch Święty objawił mi, że te grzechy pochodzą z mego złego, przebiegłego serca… Czułam się jak plugawa istota stojąca przed wszystko widzącym Bogiem, który znał moje myśli i zamiary; Bogiem, który wiedział, że wszystko, co zrobiłam, nawet moja praca w kościele, miało swe korzenie w grzechu egoizmu. Za każdym razem, gdy szłam do kościoła, czułam się jak trędowata… Miałam wielką awersję do Chrystusa [nie chciałam Go].

Wiem, że zgubieni ludzie w świecie uważają takie myśli za nienormalne i nienaturalne. W pewnym sensie mają rację. W „naturalnym” i „normalnym” stanie umysłu ludzie nigdy nie odczują tego inaczej. W Biblii czytamy, że „człowiek cielesny” nie jest świadomy grzechu. Aby przebudzić takiego człowieka, potrzeba ponadnaturalnego działania Bożego! Przekonywujące myśli przychodzą dopiero wtedy, gdy Bóg otworzy ludzkie serce, by mógł on zobaczyć, jaki naprawdę jest grzeszny. John Newton napisał w swoim hymnie „Cudowna Boża łaska” takie słowa „Ta łaska wlała Boży strach w kamienne serce me”. Chrześcijanie nazywają to „przebudzeniem”. Kiedy doświadczysz przebudzenia twego grzesznego serca, to w sumieniu zgodzisz się, że

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

V. Po piąte, potwierdzone jest to poprzez cierpienie Chrystusa, który wybawił nas od kary za grzechy.

Wielki kaznodzieja Spurgeon powiedział: „Jak przekraczające nasze zrozumienie było cierpienia Zbawiciela, tak straszny musiał być też [grzech]... od którego nie było innej drogi ucieczki, jak tylko poprzez skrwawionego i umierającego umiłowanego Bożego Syna. Jeżeli lekko traktujesz piekło, to i lekko też traktować będziesz krzyż. Jeżeli lekko traktujesz cierpienie zgubionej duszy, tak i lekko potraktujesz Zbawiciela, który cię z niego wyzwolił (C. H. Spurgeon, „Future Punishment a Fearful Thing”, Metropolitan Tabernacle Pulpit, numer 682).

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Czyż nie to dokładnie Jezus uczynił, aby wybawić cię od wiecznej kary? Czyż Jezus nie wpadł w ręce Boga żywego? Czyż Jezus nie przyjął strasznego sądu na krzyżu zamiast ciebie? Czy Bóg nie ukarał Jezusa z powodu twych grzechów zamiast ciebie,? Pomyśl o tym wspaniałym wersecie poświęconym Chrystusowi, który zajął miejsce grzeszników.

„Ale to Panu upodobało się utrapić go cierpieniem. Gdy złoży swoje życie w ofierze” (Izajasz 53:10).

Bożą wolą było „przygnieść” Jezusa, „utrapić Go cierpieniem”, uczynić Go ofiarą za nasze grzechy.

Taka jest doktryna o ofierze przebłagalnej. W The Reformation Study Bible czytamy: „Krzyż był przebłaganiem Boga. On uśmierzył Jego gniew… w swym cierpieniu Chrystus utożsamił się z nami i przeszedł przez sąd, który należał się nam” (str. 1617). John Piper powiedział, że Chrystus „przyjął gniew Boży” skierowany na nasze grzechy. Pokazuje to jeszcze wyraźniej, że

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Jezus znalazł się w Bożych rękach w Ogrodzie Getsemane. Bóg obciążył Jezusa ciężarem naszych grzechów – grzechów całego Jego ludu. Jezus był tak nimi obciążony, że jego pot wyglądał jak wielkie krople krwi. Bóg ukarał Jezusa tak bardzo, że niemalże umarł On w Ogrodzie Getsemane. A potem, „według powziętego z góry Bożego postanowienia i planu” (Dzieje Apostolskie 2:23), Jezus został ubiczowany niemalże na śmierć; jego ręce i stopy przebiły gwoździe – torturowany przez Boga stał się ofiarą przebłaganą, aby przejednać Boży gniew i wybawić cię, byś nie znalazł się w rękach strasznego Boga! Bóg „wydał” Jezusa, aby umarł zamiast ciebie. W Biblii czytamy:

„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. (Ew. Jana 3:16).

Bóg musiał to uczynić, gdyż nie było innego sposobu, by zapłacić za grzeszników.

Każde cierpienie, jakie odczuwał Jezusa, kiedy bito Go w twarz, wyrywano włosy z brody, biczowano niemiłosiernie jego plecy, przebijano gwoździami Jego ręce i nogi – cały ten ból odczuwany przez Chrystusa był gniewem Bożym wylanym na Niego, zamiast na nas! Na tym polegała ofiara przebłagalna. Jedna ze współczesnych pieśni poświęcona jest temu:

Na tym krzyżu Jezus umarł, by
   Boży gniew uśmierzyć.
Na Niego złożony został każdy grzech
   Bym w śmierci Chrystusa miał życie.
(„In Christ Alone” autor Keith Getty and Stewart Townend, 2001).

Usłyszałem, jak pewna dziewczyna po obejrzeniu filmu „Pasja” powiedziała: „To straszne, co zrobiono Jezusowi!” Nie jest to do końca właściwe, gdyż straszne jest to, co Bóg uczynił Jezusowi! Bóg ukarał Jezusa w straszny sposób, ponieważ nie było innego sposobu, aby uśmierzyć Boży gniew, by Go przejednać; ten gniew zwrócony został przeciwko Jezusowi, zamiast przeciwko tobie.

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. (Hebrajczyków 10:31).

Kara, którą Bóg złożył na Jezusa za nasze winy, stanowi tego potwierdzenie. Ta młoda kobieta, którą wcześniej cytowałem, tak to wyraziła:

[Zamiast] patrzeć w głąb siebie, sprawdzając moje uczucia… jak robiłam to do tej pory, spojrzałam przez wiarę na Chrystusa! On tam był! Żywy Chrystus! On mnie zbawił. On usunął me grzechy Swoją drogą krwią i zabrał wielki ciężar mych win!... On przyjął Boży gniew, który powinien być na mnie wylany, w mym życiu, śmierci, w czasie sądu ostatecznego i w piekle... Swoją własną krwią przybił na mnie pieczęć: „Niewinna”!... On wstawia się za mną, jest mym Pośrednikiem, moim bohaterem, moim Panem!... Tak bym chciała, aby wszyscy, a zwłaszcza ludzie, którzy przechodzą przez zmagania podobne do moich, mogli doświadczyć przebaczenia Jezusa! On wziął na siebie winę za nasze grzechy. On zapłacił karę za nie wszystkie!

Tak! Amen! Jak zostało to wyrażone w starym hymnie:

Nic we mnie dobrego, o Twą łaskę proszę –
   We krwi Baranka z Golgoty obmyję me szaty.
Jezus zapłacił już, dzięki Mu składam
   Grzechu purpurowy ślad, On zmył, jestem białym jak śnieg.

A kiedy przed Jego tronem stanę,
   „Jezus umarł, by zbawić mą duszę” – me usta wypowiedzą.
Jezus zapłacił już, dzięki składam Mu
   Grzechu purpurowy ślad, On obmył, jestem białym jak śnieg.
(„Jesus Paid It All” autor Elvina M. Hall, 1820-1899).

Czy jesteś zainteresowany tym, by stać się prawdziwym chrześcijaninem? Jeżeli chciałbyś porozmawiać z nami i pomodlić się, proszę wstań teraz i przejdź do tyłu sali. Doktor Cagan zaprowadzi cię do innego pokoju, gdzie będziemy mogli porozmawiać i pomodlić się. Zrób to teraz. Doktorze Chan, pomódl się, aby ktoś teraz zaufał Jezusowi. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można je używać bez powolenia doktora Hymersa.
Jednakże wszystkie kazania dr. Hymersa w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania jego zgody.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a: Hebrajczyków 10:28-31.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„What Will You Say Then?” (autor dr John R. Rice, 1895-1980).