Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

W poprzednim wersecie Izajasz pisał o milczeniu Chrystusa:

„Jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust” (Izajasz 53:7).

Dr Edward J. Young powiedział: „Podkreśliwszy cierpliwość Chrystusa cierpiącego w milczeniu, prorok podaje teraz szczegółowy opis Jego cierpienia” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, Eerdmans, 1972, tom 3, str. 351).

„Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących, za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony.” (Izajasz 53:8).

Werset ten w naturalny sposób dzieli się na trzy części, opisujące (1) cierpienie Chrystusa, (2) pokolenie Chrystusa oraz (3) przebłaganie Chrystusa za nasze grzechy.

I. Po pierwsze, w tekście zawarty jest opis cierpienia Chrystusa.

„Z więzienia i sądu zabrano go…Wyrwano go bowiem z krainy żyjących” (Izajasz 53:8).

Chrystus został pojmany w ogrodzie Getsemani. Strażnicy świątynni zaprowadzili Go przed arcykapłanów. Stanąwszy przed arcykapłanem Kajfaszem oraz przed żydowskim sądem – sanhedrynem, Jezus powiedział:

„Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego na obłokach nieba.” (Ew. Mateusza 26:64).

Wówczas arcykapłan powiedział:

„Co sądzicie! A oni, odpowiadając, rzekli: Winien jest śmierci. Wtedy pluli na jego oblicze i policzkowali go, a drudzy bili go pięściami” (Ew. Mateusza 26:66-67).

„A wczesnym rankiem wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli uchwałę przeciwko Jezusowi, że trzeba go zabić.” (Ew. Mateusza 27:1).

Jednak według prawa rzymskiego, nie posiadali prawnego autorytetu, aby to uczynić.

„Związali go więc, odprowadzili i przekazali namiestnikowi Piłatowi.” (Ew. Mateusza 27:2).

Piłat przesłuchał Go, a potem:

„Jezusa po ubiczowaniu wydał na ukrzyżowanie” (Ew. Mateusza 27:26).

I tak wypełniła się ta część naszego tekstu:

„Z więzienia i sądu zabrano go [sprzed arcykapłana, a potem Piłata]…Wyrwano go bowiem z krainy żyjących [poprzez śmierć na krzyżu]” (Izajasz 53:8).

Uwięzienie Jezusa przez żydowski sanhedryn i Piłata było wypełnieniem słów „z więzienia zabrano go”. Sąd przed Kajfaszem, a następnie Piłatem był wypełnieniem słów „z sądu zabrano go”. Zabrano Go z więzienia i sądu na wzgórze Golgoty, gdzie został ukrzyżowany i umarł, wypełniając słowa: „Wyrwano go bowiem z krainy żyjących”.

Dr John Gill (1697-1771) powiedział:

Wyrwano Go z krainy żyjących przez cierpienie i sąd; zabito Go w gwałtowny sposób, pod pretekstem wymierzanej sprawiedliwości, podczas [gdy tak naprawdę] wyrządzono mu [największą] niesprawiedliwość. Oskarżono go fałszywie, a podstawieni świadkowie [zostali przekupieni, aby świadczyć nieprawdę, dopuszczając się krzywoprzysięstwa]. Odebrano Jego życie rękoma niegodziwców, jak to czytamy w Dziejach Apostolskich 8:32, [„Jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek milczący wobec tego, który go strzyże, Tak nie otwiera ust swoich”]. Wymierzono Mu wyrok, poniżając Go: [nie dano Mu prawa] do sprawiedliwego potraktowania (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989, tom V, str. 314).

W naszym tekście czytamy:

„Z więzienia i sądu zabrano go… Wyrwano go bowiem z krainy żyjących…” (Izajasz 53:8).

II. Po drugie, w tekście zawarty jest opis pokolenia Chrystusa.

W środku naszego tekstu znajduje się fragment, który dość trudno wytłumaczyć:

„Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie [rodzie] pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących…” (Izajasz 53:8).

„Któż o jego [rodzie] pomyślał”? Dr Gill powiedział, że odnosi się to do „pokolenia [w którym żył], do ówczesnych ludzi, których barbarzyństwo w stosunku do Jezusa i niegodziwość nie dadzą się [w pełni] opisać ani słowami, ani piórem” (Gill, jw.). Nasze serca płaczą, gdy czytamy o okrucieństwie i niesprawiedliwości w stosunku do bezbronnego Syna Bożego! Joseph Hart (1712-1768) tak to wyraził w przejmującym hymnie:

Zobacz, jak cierpliwie Jezus stoi
   W tym strasznym miejscu, choć znieważają go!
Grzesznicy związali Wszechmocnego ręce,
   I w Stwórcy plują twarz.

Ciernie rozrywają mu skroń,
   A krew strumieniami leje się;
Plecy zranione uderzeniami bicza,
   Lecz gorsze jeszcze są rany Jego serca.

Obdarty z szaty, przybity do krzyża,
   Wystawiony na widok nieba i ziemi,
Zlany krwią, pełen ran,
   Jakże smutny obraz zranionej miłości.
(„His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768; zmienione przez pastora;
     na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

John Trapp (1601-1669) powiedział: „Któż wyrazi i opisze Jego pokolenie? [Któż opisze] niegodziwości ludzi w czasach, w których żył?” (John Trapp, A Commentary on the Old and New Testaments, Transki Publications, wydanie z 1997 r. tom 3, str. 410).

W ludzkim zrozumieniu trudno jest pojąć, dlaczego żydowscy przywódcy domagali się ukrzyżowania Jezusa i dlaczego rzymscy żołnierze „bili go po głowie trzciną, pluli na niego… i wyprowadzili go na ukrzyżowanie.” (Mark 15:19-20).

„Choć nie znaleźli nic, czym by zasługiwał na śmierć, zażądali od Piłata, aby był stracony.” (Dzieje Apostolskie 13:28).

Tak, jak powiedział to John Trapp „Któż wyrazi i opisze Jego pokolenie? Niegodziwości ludzi w czasach, w których żył”.

„Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących…” (Izajasz 53:8).

Dr Young powiedział: „Czasownik [pomyśleć] sugeruje medytowanie lub poważne rozważanie… Ludzie powinni byli rozważyć [znaczenie Jego śmierci], jednak tego nie zrobili” (Young, jw. str. 352).

Czy dzisiaj dzieje się inaczej? Miliony ludzi słyszało o śmierci Jezusa na krzyżu, nie poświęcając temu większej uwagi. „powinni byli [to] rozważyć, jednak tego nie zrobili”. Kto myśli głęboko o ukrzyżowaniu Chrystusa? Czy ty? Czy poświęcasz czas, aby myśleć o śmierci Chrystusa i co ona oznacza dla ciebie?

„Któż wyrazi i opisze Jego pokolenie? [Któż opisze] niegodziwości ludzi w czasach, w których żył?” – powiedział John Trapp. A jednak ludzie, którzy ukrzyżowali Jezusa byli bardzo podobni do dzisiejszych nienawróconych ludzi, którzy nie chcą poważnie pomyśleć o znaczeniu śmierci Chrystusa. Kiedy w kinach pojawił się film „Pasja”, wielu komentatorów twierdziło, że wywrze on głęboki wpływ na widzach. Twierdzili, że zapoczątkuje zainteresowanie ewangelią. Niektórzy mówili, że sprawi, iż tłumy młodych ludzi przyjdą do kościołów.

Film wszedł na ekrany w 2004 roku. Było to dziewięć lat temu. Mieliśmy wystarczająco czasu, aby przekonać się, czy ci komentatorzy mieli rację. Straszliwe cierpienie Chrystusa ukazane w tym filmie wywarło efekt psychologiczny na wielu z tych, którzy ten film zobaczyli. Jednak widzimy, że ten efekt nie trwał długo. Ludzie powrócili do swego egoistycznego i grzesznego życia.

Oto prawdziwa istota grzechu. Ludzie nienawróceni mogą odczuwać pewien żal z powodu cierpienia Chrystusa. Ale nawet w najlepszym wypadku są to tylko niewielkie wyrzuty sumienia. Potem powracają do surfowania godzinami po Internecie, do pożądania pieniędzy, bezbożnego życia, niekończących się gier video, opuszczania niedzielnych nabożeństw i do myślenia tak niewiele o Bogu, który ich uczynił oraz o Chrystusie, który cierpiał na krzyżu, aby zbawić ludzi. „Któż wyrazi i opisze Jego pokolenie?” Pokolenie, które żyło w czasie, gdy Jezus został ukrzyżowany, to dokładnie takie samo pokolenie, które żyje dzisiaj! Byli to ludzie kochających siebie samych, bezbożni grzesznicy, żyjący wyłącznie dla grzesznych przyjemności. Czyż nie jest to obraz pokolenia w dzisiejszych czasach? Jeżeli jesteś zupełnie szczery przed sobą, to przyznasz, że jest to dokładny opis ciebie samego! Tak naprawdę, ile czasu poświęcasz na myśleniu o Bogu? Ile czasu spędzasz na modlitwie każdego dnia? Jaki wpływ na twoje życie ma to, że Chrystus poniósł śmierć na krzyżu? Jeżeli jesteś zupełnie szczery, to przyznasz, że nie różnisz się tak naprawdę o pokolenia, które odrzuciło Chrystusa, ukrzyżowało Go i dalej żyło swoim egoistycznym życiem. Takie jest sedno grzechu. Taka jest natura grzechu. To potwierdza, że jesteś grzesznikiem, i że jesteś tak samo winny jak ludzie, którzy żyli w czasach Chrystus. Nawet, jeżeli przychodzisz do kościoła w każdą niedzielę, to tylko „przybierasz pozór pobożności” (2 Tymoteusza 3:5). Czyż tak nie jest? Czyż nie jest prawdą, że „zgrzeszyłeś i brak ci chwały Bożej”? (Rzymian 3:23). A skoro wszystko to jest prawdą, jakże mógłbyś uciec przed gniew i sądem wszechmocnego Boga? W swojej najnowszej książce poświęconej doktorowi Martynowi Lloyd-Jonesowi, wielebny Iain H. Murray napisał:

      Dla dr. Lloyd-Jonesa zwiastowanie zagrożenia z powodu winy człowieka stającego przed Bogiem, oznaczało zwiastowanie pewności czekającego ludzi boskiego sądu, który wisi już nad osobami nienawróconymi i nastąpi w formie kary za grzechy w piekle... w miejscu, w którym „robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie” (Iain H. Murray, The Life of Martyn Lloyd-Jones, The Banner of Truth Trust, 2013, str. 317).

III. Po trzecie, w tekście znajdujemy głębsze znaczenie cierpienia Chrystusa.

Proszę powstańcie i przeczytajmy głośno z Księgi Izajasza 53:8, zwracając szczególną uwagę na ostanie słowa: „za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony”.

„Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących, za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony.” (Izajasz 53:8).

Możecie usiąść.

Dr Merrill F. Unger powiedział:

Przez siedemnaście wieków [mesjańska interpretacja Izajasza 53] była to jedyną interpretacja wśród chrześcijańskich i żydowskich autorytetów. [Poźniej Żydzi] celowo porzucili taką interpretację tego rozdziału, ze względu na jej niezwykłe wypełnienie się w Chrystusie (Unger, jw. str. 1293).

Dzisiaj wielu uczonych żydowskich twierdzi, że cały pięćdziesiąty trzeci rozdział odnosi się do cierpienia narodu żydowskiego, a nie do Chrystusa. Chociaż Żydzi cierpieli straszliwie z rąk fałszywych chrześcijan, to takie interpretowanie tego tekstu nie jest możliwe, gdyż mowa jest w nim wyraźnie o tym, że „za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony” (Izajasz 53:8). Mówiąc na temat słów: „za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony” dr Henry M. Morris powiedział: „On umarł za „występek mojego ludu”, to znaczy za Izrael. W tym fragmencie [On] nie odnosi się do Izraela, jak wielu ludzi zakłada” (Henry M. Morris, Ph.D., The Defender’s Study Bible, Word Publishing, 1995, str. 767). A zatem prawdziwe znaczenie to nie lud żydowski, który doświadczył zranienia, ale raczej Chrystus, który w ich miejsce był zraniony, ponosząc karę za ich winy oraz nasze. Został ukrzyżowany, płacąc cenę za nasze grzechy!

Dr John Gill powiedział, że słowa „za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony” odnoszą się do Żydów oraz do wybranych chrześcijan i pokazują, że Chrystus został zraniony za grzechy Izraela i grzechy „swojego ludu” – za chrześcijan (Gill, jw. str. 314). Uważam, że dr Gill oddaje prawdziwe znaczenie tych słów.

„Za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony”.
       (Izajasz 53:8).

Chrystus został „śmiertelnie zraniony” na krzyżu, płacąc cenę za grzechy Swojego ludu, zarówno za Żydów jak i pogan. Poniósł śmierć zamiast nas. Chrystus umarł, płacąc cenę za nasze grzechy. Stało się to jako przebłaganie, by odwrócić Boży gniew od grzesznika.

Jest jednak jeden warunek. Aby ofiara Chrystusa mogła odnosić się też do twoich grzechów, musisz zaufać Mu przez wiarę. Zapłata Chrystusa na krzyżu za grzechy nie zbawi nikogo, kto nie zaufa Jezusowi. Dopiero, kiedy oddasz się Jezusowi, twoje grzechy zostaną usunięte krwią Zbawiciela.

Możesz wszystko to wiedzieć, a jednak pozostać zgubionym. Demony też to wiedzą, ale to ich nie zbawia. W Liście apostoła Jakuba czytamy: „demony również wierzą i drżą” (List Jakuba 2:19). Demony posiadają wiedzę „teoretyczną” o odkupieńczej śmierci Chrystusa. Ty jednak musisz pójść dalej, aby zostać zbawionym. Musisz poddać się Chrystusowi i zaufać Mu. Musisz nawrócić się aktem Bożej łaski, gdyż inaczej, z całą twoją wiedzą o ukrzyżowaniu, pójdziesz do piekła.

Posłuchajmy, co dr A. W. Tozer powiedział na temat „decyzjonizmu” oraz prawdziwego nawrócenia:

Cała transakcja religijnego nawrócenia stała się czymś mechanicznym, a nie duchowym. Obecnie wiara nie wywołuje zmian w życiu moralnym, ani też nie zawstydza ego człowieka. Chrystusa można „przyjąć” nawet, jeśli w duszy przyjmującego nie ma dla Niego specjalnej miłości (A. W. Tozer, D.D., The Best of A. W. Tozer, Baker Book House, 1979, str. 14).

„Cała transakcja religijnego nawrócenia stała się czymś mechanicznym, a nie duchowym.” – oraz, mogę dodać, często pozbawionym Chrystusa! „Decyzjonizm” prowadzi do odmówienia krótkiej modlitwy, ochrzczenia się i to wszystko. Często prawie nie wspomina się o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Często zupełnie się je pomija! Jednak nie tego naucza Biblia. Pismo Święte uczy, że musimy poczuwać się do winy z powodu naszych grzechów i zdawać sobie sprawę z tego, że nie ma od nich ucieczki, za wyjątkiem przyjścia do Chrystusa, oddania się Jemu w naszej beznadziejności oraz zaufania Mu całym sobą. Wtedy, i tylko wtedy, można doświadczyć tego, co powiedział prorok Izajasz:

“Za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony.”
       (Izajasz 53:8).

Kiedy zaufasz Jezusowi Chrystusowi, Jego krew obmyje cię ze wszystkich twoich grzechów, a ty nawrócisz się wtedy. Musi stać to się w takiej kolejności. Nie doświadczysz tego nigdy przed nawróceniem. Musisz zaufać Jezusowi Chrystusowi, jeżeli chcesz być zbawiony!

Powstańmy wszyscy. Jeżeli chciałbyś porozmawiać o zaufaniu Jezusowi, proszę wyjdź teraz ze swojego miejsca i przejdź do tyłu sali. Dr Cagan zaprowadzi cię do ustronnego miejsca, gdzie będziemy mogli razem porozmawiać na temat poddania się Chrystusowi i oczyszczenia poprzez Jego świętą krew! Panie Lee, proszę przyjdź do przodu i pomódl się o tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr. Kreightona L. Chana: Izajasz 53:1-8.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Blessed Redeemer” (autor Avis B. Christiansen, 1895-1985).