Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Dwa greckie słowa w pierwszym rozdziale Listu do Rzymian ukazują różnicę między czymś, co poznaliśmy a tym, co znamy dobrze. W Rzymian 1:21 czytamy, że starożytni ludzie „poznali Boga”. Użyte tu greckie słowo „gnosis”, oznacza „wiedzieć o Bogu”. Jednak w Rzymian 1:28 mowa jest o „uznaniu Boga”. Greckie słowo, które tutaj zostało użyte to „epignosis”. Jest ono wzmocnioną formą gnosis [uznać/wiedzieć] i oznacza pełną wiedzę i jej potężny wpływ (zobacz W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, Revell, 1966, tom II, str. 301). Chociaż starożytni ludzie wiedzieli o Bogu [gnosis], to nie mieli osobistego poznania [epignosis]. Nie znali Boga osobiście.

Kiedy myślimy o nakazach dotyczących Wieczerzy Pańskiej, to myślę, że te dwa greckie słowa z pierwszego rozdziału Listu do Rzymian opisują niektórych z was, którzy patrzycie na chleb i wino, jednak nie uczestniczycie w tym, gdyż nie zostaliście zbawieni. Wiecie w środku, w umyśle, co oznacza Wieczerza Pańska, ale nie macie osobistego doświadczenia tego, czym ona jest. Macie „wiedzę o tym („gnosis” ), jednak brakuje wam pełnego poznania (epignosis) Chrystusa. Nie znacie samego Jezusa Chrystusa.

Tak samo jest z naszym tekstem. Możesz znać formy użytych słów i to, co oznaczają, ale nie pojąłeś wewnętrznego, pełnego znaczenia, które mogłoby wywrzeć na ciebie „potężny wpływ” (jw.). Dlatego moim celem jest zwrócić uwagę na głębsze znaczenie tego tekstu, mając nadzieję, że wiedza umysłowa na temat tych słów pogłębi się, aż do osobistego doświadczenia Jezusa Chrystusa.

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”.(Izajasz 53:5).

Jeżeli masz nadzieję na nawrócenie, to ten werset powinien chwycić cię za serce. Modlę się, abyś od wiedzy w głowie zrobił krok w stronę prawdziwego zaufania Jezusowi Chrystusowi, który umarł na krzyżu, płacąc cenę za twoje grzechy. W naszym tekście skupimy się na trzech głównych punktach.

I. Po pierwsze, Chrystus był zraniony za nasze występki,
starty za nasze winy.

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze…” (Izajasz 53:5).

Pierwsze słowo „lecz” ukazuje kontrast między fałszywą ideą opisaną pod koniec wersetu czwartego, dotyczącą tego, że Chrystus umarł w rezultacie swoich własnych grzechów i głupot, a prawdziwym faktem, że stało się to, gdyż zapłacił cenę za nasze grzechy. Dr Edward J. Young był znawcą Starego Testamentu. Był też przyjacielem innego wielkiego znawcy Starego Testamentu, a jednocześnie mojego pastora, dr. Timothy’ego Lin. Dr Young powiedział: „Umieszczenie zaimka On na pierwszym miejscu ukazuje kontrast między tymi, którzy zasługują na karę, a [Jezusem], który poniósł grzechy winnych” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, William B. Eerdmans Publishing Company, 1972, tom 3, str. 347).

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze…” (Izajasz 53:5).

Słowo „zraniony” jest bardzo ważne. Dr Young powiedział, że użyte tutaj hebrajskie słowo oznacza „przebity”, a mówiąc o tym, zwykle myśli się o śmiertelnym przebiciu” (Young, jw.). To hebrajskie słowo oznacza „przebity”, „przebodzony” (jw.). To słowo pojawia się w Zachariasza 12:10:

„Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli”
       (Zachariasz 12:10).

Jest to wyraźne proroctwo dotyczące Chrystusa, którego głowę zraniła korona cierniowa, ręce i nogi przebiły gwoździe na krzyżu, a bok przebodła rzymska włócznia. Apostoł Jan napisał:

„lecz jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego i zaraz wyszła krew i woda.… aby się wypełniło Pismo … Zobaczą, kogo przebodli”. (Ew. Jana 19: 34, 36, 37).

Następnie w naszym tekście jest napisane: „zraniony jest za występki nasze” (Izajasz 53:5). Hebrajskie słowo „zraniony” oznacza „zgnieciony” (Young, jw.). To zranienie i zadawanie ran Chrystusowi zaczęło się w ogrodzie Getsemani, w noc poprzedzającą Jego ukrzyżowanie, gdzie jak czytamy:

„I w śmiertelnym boju… był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię”. (Ew. Łukasza 22:44).

W ogrodzie Getsemani Chrystus został zgnieciony ciężarem naszych grzechów, które na Niego zostały złożone.

Kilka godzin później Chrystus doświadczył zranień i cierpień, gdy bito i biczowano Go. Działo się to przed samym ukrzyżowaniem, gdzie następnie przebito Jego bok. Jednak głębsze znaczenie słowa „zgnieciony” dotyczy grzechów, które na Niego zostały złożone. Jak powiedział apostoł Piotr:

„On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo…”
       (1 List Piotra 2:24).

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze…” (Izajasz 53:5).

Dr Isaac Watts wyraźnie ukazał to w swoim znanym hymnie:

Czy to z powodu moich przewinień
   On cierpiał na krzyżu?
Zdumiewające współczucie! Niespotykana łaska!
   I miłość, o jakiej nikt nie słyszał!

Ciemność zakryła słońce,
   I chwałę Jego zasłoniła,
Gdy Chrystus – potężny Stwórca, umarł
    Z powodu grzechów ludzi.
(„Alas! And Did My Saviour Bleed?” autor Isaac Watts, D.D., 1674-1748).

II. Po drugie, Chrystus był ukarany zamiast nas.

Zwróćcie uwagę na trzecie zdanie podrzędne w naszym tekście:

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia …” (Izajasz 53:5).

Przez wiele lat czytałem ten werset, nie rozumiejąc, co oznaczał. Dr Delitzsch przetłumaczył to tak: „kara, która prowadzi do naszego pokoju” (C. F. Keil and F. Delitzsch, Commentary on the Old Testament, Eerdmans Publishing Company, wydanie wznowione z 1973 r. tom VII, str. 319). „To dla naszego pokoju… dla naszego ogólnego dobra, dla naszego błogosławieństwa… które zapewniło nam… Jego cierpienie” (jw.). Dr Young powiedział: „Nie czyta się tego tekstu zakładając, że kara, która spadła na [Chrystusa] nie miała na celu uczynienia [z Niego] ofiary przebłagalnej” (Young, jw., str. 349). Sąd Boży spadł na Chrystusa – ofiarę przebłagalną, która złagodziła Boży gniew z powodu naszych grzechów. Dr John Gill napisał to, czego boi się wielu współczesnych komentatorów, i miał rację, mówiąc:

Ukarany został dla naszego zbawienia, kara za nasze grzechy Jego dotknęła, a przez Niego przywrócone zostało pojednanie z Bogiem i pokój… dzięki temu złagodzony został Boży gniew, Jego sprawiedliwość usatysfakcjonowana, a pokój uczyniony (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989 r., tom I, str. 312).

Apostoł Paweł pisał na temat „ofiary przebłagalnej” Chrystusa, łagodzącej gniew Boży:

„w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego” (Rzymian 3:24-25).

W hymnie, który pan Griffith zaśpiewał przed kazaniem, Albert Midlane wyjaśnia, co „przebłagalna ofiara” oznacza:

Żaden język nie wyrazi gniewu, który Go spotkał,
   Gniewu, którego ja powinienem doświadczyć;
Poniósł cały ciężar grzechów,
   Aby uwolnić grzeszników.

Nie pozostało ani kropli;
   „Wykonało się” – zawołał;
Za jednym razem wypił
   Cały cierpki kielich Bożego gniewu.
(„The Cup of Wrath” autor Albert Midlane, 1825-1909).

Chrystus był ukarany zamiast nas, biorąc na siebie Boży gniew z powodu naszych grzechów.

„Ukarany został dla naszego zbawienia” (Izajasz 53:5).

III. Po trzecie, Chrystus uzdrawia nas z grzechów Swymi ranami.

Proszę powstańcie i przeczytajmy głośno ten tekst, zwracając szczególną uwagę na ostatni człon zdania: „a jego ranami jesteśmy uleczeni”.

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. (Izajasz 53:5).

Proszę usiądźcie.

„Jego ranami jesteśmy uleczeni”. Apostoł Piotr zacytował ten werset w 1 Liście Piotra 2:24. Greckie słowo, które użył Piotr, tłumaczone jako „rany”, oznacza „ślady uderzeń” (Strong). Wierzę, że słowa „a jego ranami jesteśmy uleczeni” w Izajaszu 53:5 oraz 1 Liście Piotra 2:24 odnoszą się głównie do biczowania Jezus. Jestem przekonany, że jest to szczególny odnośnik to biczowania Chrystusa poprzez żołnierzy, na rozkaz rzymskiego namiestnika Judei – Piłata, które miało miejsce w niedługo przed ukrzyżowaniem. Biblia podaje:

„Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał go ubiczować”. (Ew. Jana 19:1).

„Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu wydał na ukrzyżowanie”. (Ew. Mateusza 27:26).

W. E. Vine, pisząc na temat greckiego słowa „biczowanie”, mówił, że odnosi się do „biczowania, jakiego doświadczył Chrystus na rozkaz Piłata. Według rzymskiej metody biczowania, skazańca obdzierano z szat [był nagi] i przywiązywano zgiętego do słupa… Bicz wykonany był ze skórzanych rzemieni, obciążonych kawałkami kości lub ołowiu, które rozrywały skórę na plecach i piersi. Euzebiusz z Cezarei opisuje (w Kronikach) oglądane przez niego cierpienia ludzi, którzy zmarli w wyniku takiego traktowania” (W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, Fleming H. Revell Company, wydanie wznowione z 1966 r., tom III, str. 327, 328). Słowo „biczowanie” było także użyte przez Jezusa w proroctwie dotyczącym Jego cierpienia, w którym powiedział:

„Oto idziemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany arcykapłanom oraz uczonym w Piśmie i skażą go na śmierć. I wydadzą go poganom na pośmiewisko i na ubiczowanie i na ukrzyżowanie…” (Ew. Mateusza 20:18-19).

Spurgeon tak powiedział na temat biczowania Chrystusa:

Zatrzymaj się i zobacz [Jezusa] przywiązanego do rzymskiej kolumny, okrutnie biczowanego. Usłysz straszliwe uderzenia, pozostawiające krwawe rany, i zobacz, jakim okrutnym cierpieniem napełnia to Jego błogosławione ciało. Potem zobacz, jak i Jego dusza została ubiczowana. Posłuchaj, jak bicz uderza Jego ducha, aż całe serce do głębi jest zranione torturami nie do zniesienia, które On za nas cierpiał… rozmyślaj nad tym, nie rozpraszając się. Modlę się, abyśmy wy i ja mogli wspólnie rozmyślać nad cierpieniami [Jezusa], które nie mają sobie równych, tak długo, aż nasze serce rozpłynie się we wdzięcznej miłości do Niego (C. H. Spurgeon, “Christopathy,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, wydanie wznowione z 1976 r., tom XLIII, str. 13).

Spurgeon powiedział także, że z powodu naszych grzechów Jezus cierpiał biczowanie i ukrzyżowanie. To z powodu ciebie i mnie był zraniony, gdy biczowano Go i przybito do krzyża. Spurgeon powiedział:

Z pewnością przyczyniliśmy się do Jego cierpienia. Ach, abyśmy też mogli być pewnymi tego, że “jego ranami jesteśmy uleczeni”. Mój drogi przyjacielu, to ty biłeś Go i raniłeś, a zatem nie spocznij, aż nie będziesz mógł powiedzieć: „jego ranami jestem uleczony”. Musimy mieć osobistą świadomość Jego cierpienia, jeżeli mamy zostać uleczeni Jego ranami [z grzechów]. Musimy… położyć ręce na tej wielkiej ofierze i przyjąć, że została złożona za nas; jakim nieszczęściem jest wiedzieć, że Chrystus został [ubiczowany], lecz nie wiedzieć, że „jego ranami jesteśmy uleczeni” … Nie byłoby potrzeby mówić o uzdrowieniu, gdyby Bóg nie uważał grzechu za chorobę (jw., str. 14)… „jego ranami jesteśmy uleczeni”. Nie jest to czasowe lekarstwo, lecz takie, które przynosi całkowite uzdrowienie duszy, aby człowiek, w końcu, przed tronem Bożym [w niebie] mógł śpiewać razem ze świętymi „jego ranami jesteśmy uleczeni”. Chwała niech będzie zbroczonemu krwią Chrystusowi! Cała chwała, majestat, panowanie i cześć Jemu, na wieki wieków. I niech wszyscy [uzdrowieni z grzechu] powiedzą: „Amen i amen” (jw., str. 21).

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. (Izajasz 53:5).

Sama świadomość tych faktów nie zbawi cię! Nie nawrócisz się, jeżeli twoje serce nie zostanie dotknięte prawdą o cierpieniu Chrystusa! Niech ten tekst dotknie twego serca. Niech te słowa poruszą twoją duszę, byś zaczął pragnąć Chrystusa.

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. (Izajasz 53:5).

Niech te słowa sprawią, że zaufasz Chrystusowi i zostaniesz uzdrowiony z każdego grzechu, i będziesz mógł powiedzieć: „Jego ranami jestem uzdrowiony z cierpień grzechu na wieki”. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pastora: Izajasz 52:13-53:5.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„The Cup of Wrath” (autor Albert Midlane, 1825-1909).