Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Nie rozumiem, jak ktoś mógłby zwiastować na temat ostatnich rozdziałów I Księgi Mojżeszowej, nie wskazując na porównania miedzy Józefem a Chrystusem. Są one tak oczywiste, że opuszczając je, pomijamy jeden z wielkich skarbów Biblii.

W pierwszą wielkanocną niedzielę, bardzo wcześnie rano, Jezus powstał z martwych. Tego samego dnia po południu rozmawiał z dwoma uczniami idącymi drogą do Emaus. Później tego dnia Jezus ukazał się uczniom w górnej izbie. Spożył z nimi posiłek, a potem wytłumaczył im wszystko, co w Starym Testamencie było o Nim napisane. Kiedy mówił o I Mojżeszowej, to z pewnością powiedział im o Józefie. Zapewne też ukazał im podobieństwo między Nim a synem Jakuba, który w Biblii jest postacią najbardziej podobną do Chrystusa! Dziś wieczorem skupimy uwagę na Józefie i jego braciach. Józef jest obrazem Chrystusa – Zbawiciela grzeszników.

Zanim jednak zrobimy to, chciałbym pokazać w skrócie podobieństwa między Józefem a Jezusem, aż do jego spotkania się z braćmi. Józef, podobnie jak Jezus, był miłowany przez swego ojca. Bracia nienawidzili go i zazdrościli mu, podobnie jak bracia Jezusa. Spiskowano przeciwko niemu, obdarto go z szaty i wrzucono do dołu, podobnie jak Jezusa włożono do grobu. Jego płaszcz ubrudzono krwią i oddano Jakubowi, jego ojcu. Podobnie i krew Jezusa została przedstawiona Ojcu w niebie.

Józef został sprzedany do Egiptu, jako niewolnik. Jezus uniżył się i przyszedł na ten świat, opuszczając miejsce chwały obok Swego niebiańskiego Ojca. Podobnie jak z Józefem, Bóg był też z Jezusem, gdy przyszedł na ziemię oraz we wszystkim, co czynił. Podobnie jak Józef, Jezus był kuszony i nie zgrzeszył. Jak Józefa i Jego fałszywie oskarżono. Nie bronił się i został pojmany. Cierpiał bardzo, zaliczono go między przestępcami, lecz Boża dłoń wyciągnęła go z grobu. Został wywyższony nad całym światem. Mając trzydzieści lat zaczął Swe dzieło, stając się Zbawicielem ludzi. W Jego posiadaniu jest wszystko, co potrzebne, by wyjść naprzeciw naszym potrzebom. Józef jest wspaniałym obrazem naszego Pana Jezusa Chrystusa! Teraz skupimy się na jego relacji z braćmi, która jest obrazem relacji Jezusa z grzesznikami. W tym kazaniu opieram się w większości na rozważaniach doktora I. M. Haldemana, który przez wiele lat był pastorem Pierwszego Kościoła Baptystycznego w Nowym Jorku. Oto kilka podobieństw między Józefem a jego braćmi oraz Jezusem a grzesznikami.

1. Po pierwsze, bracia Józefa mieszkali w kraju, gdzie nie było żywności.

Proszę otwórzcie Biblię na I Mojżeszowej 42:5:

„Wraz z innymi przybyli synowie Izraela, aby zakupić zboże, gdyż głód był w ziemi kananejskiej.” (I Mojżeszowa 42:5).

W ich kraju nie było niczego, co pozwoliłoby im przeżyć. Pozostanie tam oznaczało śmierć. A zatem Izrael powiedział synom, by udali się do Egiptu i kupili tam zboże, „abyśmy ostali się przy życiu i nie pomarli” (I Mojżeszowa 42:2). W podobny sposób wszyscy grzesznicy żyją w świecie, który jest dotknięty duchowym głodem; w świecie, w którym nie ma pokarmu dla duszy. Każda zgubiona dusza, która znajduje zbawienie, uświadamia sobie, tak jak syn marnotrawny, że jest „wielki głód w owym kraju”, i że dla niej nie pozostaje nic poza „omłotem, którym karmiły się świnie” (Ew. Łukasza 15:14, 16). Tak długo, jak człowiek zgubiony myśli, że na tym świecie jest coś, co zaspokoi go i nakarmi jego duszę, tak długo nie przyjdzie do Jezusa, który powiedział: „Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.” (Ew. Jana 6:35).

2. Po drugie, bracia Józefa chcieli zapłacić za to, co otrzymali.

Spójrzmy na I Mojżeszową 42:3:

„Wyruszyło więc dziesięciu braci Józefa, aby zakupić zboże w Egipcie.” (I Mojżeszowa 42:3)

Słowo „zakupić” powtarza się pięciokrotnie w pierwszych dziesięciu wersetach tego rozdziału. Bracia nie myśleli o otrzymaniu żywności za darmo. Ukazuje to sposób myślenia ludzi zgubionych. Myślą, że muszą zapracować na zbawienie, robiąc coś, co będzie podobało się Bogu. Każda osoba zgubiona myśli, że „kupi” zbawienie, robiąc coś, co podoba się Bogu. Syn marnotrawny powiedział: „uczyń ze mnie jednego z najemników swoich” (Ew. Łukasza 15:19). Najemnik to osoba, która pracuje za pieniądze. Ludzie zgubieni mają problemy z uwierzeniem, że zbawienie jest za darmo – „kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia” (Izajasz 55:1). Wydaje im się niemożliwe, że Jezus ich zbawi, jeśli tylko uwierzą w Niego. Tak samo było z braćmi Józefa i z każdym zgubionym mężczyzną czy kobietą. Jednak Biblia mówi: „zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego” (Tytus 3:5).

3. Po trzecie, bracia Józefa musieli być zranieni, zanim
doświadczyli uzdrowienia.

Kiedy bracia przyszli do Józefa, nie poznali go. Kiedyś sprzedali go do Egiptu, jako niewolnika, a teraz miał ogoloną głowę, ubrany na egipską modłę był zwierzchnikiem nad całym Egiptem. Nie wiedzieli, że to ich brat i na pewno musieli odczuwać lęk. Jednak pomimo tego przyszli do niego zadufani w sobie. Józef „rozmawiał z nimi szorstko” (I Mojżeszowa 42:7). Zobaczmy, dlaczego tak z nimi rozmawiał. Powiedzieli do niego „jesteśmy ludźmi uczciwymi” (I Mojżeszowa 42:11). Tak, uczciwymi! Naprawdę uczciwymi ludźmi! Jednak Józef wiedział lepiej! Wiedział, że prawie go zabili i okłamali ich ojca mówiąc, że umarł. Tak, naprawdę uczciwi ludzie!

Jezus wie o tobie wszystko! Zna każdy twój grzech i twe życie. Nie możesz Go oszukać, tak jak i bracia nie byli w stanie oszukać Józefa! „Jesteśmy ludźmi uczciwymi”. Potrzebowali, aby im to wybić z głowy! W ten sam sposób Bóg rozpoczyna pracę w grzeszniku. Zanim wyleczy, musi zranić. Mówi do nas „szorstko” poprzez swoje prawo. Mówi do naszego sumienia: „Jesteś winny! Jesteś grzesznikiem! Nie jesteś uczciwy!”

Jak odpowiadają na to grzesznicy? Najpierw usprawiedliwiają sami siebie. Lecz w końcu uświadamiają sobie swoje grzechy. Proszę powstańmy i przeczytajmy głośno werset dwudziesty pierwszy:

„Wtedy mówili jeden do drugiego: Zaiste, zgrzeszyliśmy przeciwko bratu naszemu, bo widząc utrapienie duszy jego, gdy nas błagał, nie usłuchaliśmy go, dlatego przyszło na nas to utrapienie.” (I Mojżeszowa 42:21).

Możecie usiąść. Osoba zgubiona musi uświadomić sobie swoje grzechy. Musi powiedzieć: „Jestem winna”. Musi być świadoma tego, że nie jest uczciwym człowiekiem, lecz grzesznikiem! To dlatego Duch Święty przekonuje cię o grzechu. Zanim zostaniesz uleczony, musisz być zraniony. Musisz mieć chociaż częściowe przekonanie o grzechu, gdyż inaczej nie zdasz sobie sprawy z tego, że potrzebujesz Jezusa!

Niektórzy ludzie mówili mi, że nie mają na tyle przeświadczenia o grzechu, aby zostać zbawionymi. To bardzo powszechny błąd. Joseph Hart tak to wyraził w pieśni:

„Jeśli czekać będziesz, aż lepszym staniesz się,
To nigdy nie przyjdziesz do Niego”
   („Come, Ye Sinners” autor Joseph Hart, 1712-1768).

Jeżeli będziesz czekać, aż staniesz się lepszym lub gdy będziesz bardziej do tego przekonanym, to nigdy nie przyjdziesz do Jezusa! To, czego potrzebujesz, to uświadomić sobie, że Jezus jest w stanie zbawić cię z twych grzechów. Jeżeli jesteś wystarczająco przekonany o twej potrzebie Jezusa, to możesz przyjść do Niego już dzisiaj! Jednak, jeśli uważasz, że jesteś wystarczająco dobry takim, jakim jesteś, to zginiesz nie będąc zbawionym!

4. Po czwarte, bracia Józefa znaleźli się na jakiś czas w więzieniu.

Nie jestem w stanie poruszyć wszystkich szczegółów tej historii. Możesz zabrać ze sobą drukowaną kopię tego kazania i uzupełnić szczegóły, czytając ten fragment w Biblii. Wystarczy, że powiem, iż Józef w dalszym ciągu szorstko traktował swych braci po to, by ujrzeli swą niegodziwość. Pamiętajmy, że ciągle nie wiedzieli, iż jest to ich brat. Spójrzmy na werset siedemnasty:

“Potem oddał ich pod straż na trzy dni.” (I Mojżeszowa 42:17).

Zasłużyli sobie na to. Czasem Bóg tak robi z ludźmi zgubionymi, pozwalając, aby trafili do więzienia, aż nie uświadomią sobie, że nie zasłużyli na nic innego tylko na karę. Będąc tak traktowanymi, ludzie mogą zobaczyć, jak wspaniałą rzeczą jest przebaczenie w Chrystusie. Przed wywyższeniem, muszą zostać poniżeni. John Newton powiedział:

Ta łaska wlała Boży strach w kamienne serce me
I wtedy zobaczyłem w łzach, żem na przepaści dni.
   („Amazing Grace” autor John Newton, 1725-1807).

John Newton wiedział, jak to jest być zamkniętym w więzieniu i odczuwać strach, zanim doświadczył uwolnienia przez Jezusa!

5. Po piąte, bracia Józefa przekonali się, że wybawienie jest z łaski.

Józef wypuścił braci po trzech dniach spędzonych w więzieniu. W I Mojżeszowej 42:25 czytamy: „A Józef rozkazał, aby napełniono wory ich zbożem i zwrócono im pieniądze, każdemu do wora jego, i aby dano im żywność na drogę”. To wspaniały obraz tego, że zbawienie jest za darmo! Biblia podaje: „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efezjan 2:8, 9).

Kiedy rozważałem te punkty doktora Haldemana, zdałem sobie sprawę, że wielu współczesnych ewangelicznych chrześcijan nie zrozumiałoby tego doświadczenia. Przeważający w dzisiejszych czasach „decyzjonizm” sprawia, że zgubionej osobie mówi się, by odmówiła szybką „modlitwę grzesznika”, a potem jest już zbawiona! Dr Haldeman skłaniał się w stronę dawnego spojrzenia na nawrócenie. Ja również uważam, że jest ono lepsze! (zobacz: Iain H. Murray, The Old Evangelicalism, The Banner of Truth Trust, 2005).

Dopiero, kiedy zgubiony grzesznik doświadczy przekonania o grzechu, może zobaczyć, jak ważne jest zbawienie łaską Chrystusową, która jest za darmo. W przeszłości ewangeliczni chrześcijanie wołali: „Cudowna Boża łaska, zbawiła z grzechów mnie. Zgubiony nędzny byłem ja!”, albo też “Łaski wspaniałej się strumień zlał”.

Łaska, łaska,
Podnieść oczyścić i dzisiaj chce.
Łaska, łaska,
Większa niż wszystkie przestępstwa me.
   („Łaski wspaniałej się strumień zlał” autor Julia H. Johnston, 1849-1919).

Jednak dzisiaj ewangeliczni chrześcijanie rzadko tak wołają. Czytałem nawet, że pewien współczesny ewangeliczny chrześcijanin powiedział: „Co takiego jest wspaniałego w łasce?” Jakież to smutne! Przekonanie o grzechu oraz zbawienie w Chrystusie może pochodzić tylko z łaski Bożej. Grzesznik nie jest w stanie zbawić sam siebie. To Jezus musi wszystko zrobić. Grzesznik ma tylko upamiętać się i zaufać Jezusowi!

Bracia Józefa nic nie zapłacili. Zbawienia nie da się kupić! Józef, tak jak Jezus, oddał im ich pieniądze i przebaczył im „bez pieniędzy i bez płacenia”, jak powiedział Izajasz! (Izajasz 55:1).

6. Po szóste, bracia Józefa odkryli, że sami nie mogli siebie „oczyścić”!

Otwórzcie na I Mojżeszowej 44:16. Bracia przebywali w obecności Józefa, nie poznając go. A potem wracali z żywnością, którą im dał. Jednak Józef posłał za nimi swego sługę, aby przyprowadził ich z powrotem. Sługa Józefa jest obrazem Ducha Świętego, który przyprowadza przekonanego o grzechu grzesznika z powrotem do Chrystusa. Spójrzmy teraz na rozdział 44 i werset 16:

„Wtedy powiedział Juda: Cóż mamy powiedzieć panu naszemu? Cóż mamy rzec? Jak mamy się usprawiedliwić? Bóg odsłonił winę sług twoich...” (I Mojżeszowa 44:16).

Wcześniej uważali siebie za „uczciwych ludzi”, a teraz nie wiedzieli, co powiedzieć! Bóg odsłonił ich grzechy, a oni nie byli w stanie „usprawiedliwić się”! Kiedy zgubiony grzesznik zda sobie sprawę z tego, że jest skończony i że nie jest w stanie „usprawiedliwić się” przed Bogiem, dopiero wtedy zobaczy, że Chrystus jest jego jedyną nadzieją! Teraz przechodzimy do siódmego punktu.

7. Po siódme, Józef dał się poznać braciom.

Proszę powstańmy i przeczytajmy rozdział 45 i werset 1:

„Wtedy Józef nie mógł już opanować się dłużej wobec wszystkich, którzy stali wokół niego, i zawołał: Wyprowadźcie wszystkich ode mnie. I nie pozostał przy nim nikt, gdy Józef dał się poznać braciom swoim.” (I Mojżeszowa 45:1).

Usiądźcie.

Zauważcie, że wszyscy musieli opuścić salę za wyjątkiem jego braci. Pokazuje nam to, że nikt nie może razem z nami przyjść do Chrystusa. Musimy pójść do Niego sami. I nie pozostał przy nim nikt, gdy Józef dał się poznać braciom swoim.

A teraz przeczytajmy głośno I Mojżeszową 45:15-16:

„Następnie ucałował wszystkich braci swoich i płakał obejmując ich, po czym rozmawiali z nim bracia jego. A gdy wieść doszła na dwór faraona, że przybyli bracia Józefa, podobało się to faraonowi i dworzanom jego.” (I Mojżeszowa 45:15-16).

Wszyscy radowali się! Cieszył się Józef i cieszyli się jego bracia. Radował się faraon i jego słudzy. Oto, co dzieje się, gdy Jezus daje się poznać grzesznikowi. Jezus powiedział:

„Taka, mówię wam, jest radość wśród aniołów Bożych nad jednym grzesznikiem, który się upamięta.” (Ew. Łukasza 15:10).

Oto przypowieść o synu marnotrawnym w Starym Testamencie! Tak! Tak! Oto historia o synu marnotrawnym w I Księdze Mojżeszowej! Jezus, nasz Józef, przyjmuje grzesznika i sprawia, że może się on pojednać on z Bogiem! To, co było zgubione, znajduje się; to, co martwe, ożywa!

Modlimy się, aby dziś wieczorem ktoś tutaj lub słuchający przez Internet, przyszedł do Jezusa i zaufał Mu. Zaufaj Jezusowi, tak ja grzeszni bracia zaufali Józefowi! Jezus przebaczy twe winy. On oczyści cię z twych grzechów Swoją drogocenną krwią. Jezus zbawi twoją duszą na wieki. Jakże modlimy się, abyś dziś wieczorem zaufał Zbawicielowi! Jakże modlimy się, aby Jezus dał ci się poznać!

Jeżeli chciałbyś porozmawiać na temat zaufania Jezusowi, proszę przejdź do tyłu w czasie, gdy pan Griffith będzie śpiewał pieśń „Have Thine Own Way, Lord!” Doktor Cagan zaprowadzi cię do odosobnionego miejsca, gdzie będziemy mogli z tobą porozmawiać i pomodlić się.

Czyń, co chcesz Panie! Twa wola niech dzieje się!
   Tyś jest garncarzem, a ja gliną w twych rękach.
Zmień mnie i uczyń, jakim ty chcesz,
   Czekam i Tobie poddanym być chcę.

Czyń, co chcesz Panie! Twa wola niech dzieje się!
   Badaj mnie i sprawdzaj me serce, o Mistrzu!
Uczyń mnie bielszym niż śnieg, o mój Panie,
   W Twej obecności pokornie schylam się.
(„Thine Own Way, Lord!” autor Adelaide A. Pollard, 1862-1934).

Doktorze Chan, przyjdź tutaj i pomódl się tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a: I Mojżeszowa 45:1-9.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Have Thine Own Way, Lord!” (autor Adelaide A. Pollard, 1862-1934).