Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Izajasz pisał o ewangelii Chrystusowej. W ostatnią niedzielę zwiastowałem na temat trzech końcowych wersetów z rozdziału 52, w których prorok przepowiedział cierpienie Chrystusa i to, jak będzie wtedy wyglądał: „tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasz 52:14). Oto obraz Jezusa, ubiczowanego i ukrzyżowanego za nasze grzechy, który, gdy powstał z martwych, był „wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony” (Izajasz 52:13). Jednak teraz w naszym tekście prorok lamentuje nad faktem, że niewielu uwierzy przesłaniu ewangelii.

Dr Edward J. Young był znawcą Starego Testamentu oraz kolegą ze szkolnej ławy i przyjacielem mojego dawnego pastora – doktora Timothy’ego Lin. Komentując te słowa:

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło”

doktor Young powiedział, że „jest to bardziej okrzyk niż pytanie. Nie wymaga ono negatywnej odpowiedzi, ale jego celem jest zwrócenie uwagi na [małą liczbę] prawdziwych wierzących na świecie… prorok [będący] ich przedstawicielem, wyraża niepokój z powodu tego, że tak niewielu uwierzy” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, William B. Eerdmans Publishing Company, 1972, tom 3, str. 240).

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?”

Słowo „wieść” oznacza głoszone przesłanie. Luter przetłumaczył je jako „nasze zwiastowanie” (Young, jw.). „Kto uwierzył naszemu zwiastowaniu?” Podobne pytanie dotyczy dalszych słów: „a ramię Pana komu się objawiło”. „Ramię Pana” odnosi się do mocy Bożej. Kto uwierzył naszemu zwiastowaniu? Komu objawiło się ramię Pana? Komu objawiła się zbawcza moc Chrystusa?

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?” (Izajasz 53:1).

Ten werset pokazuje nam, że musimy najpierw uwierzyć w zwiastowaną ewangelię, a dopiero potem nawrócić się dzięki mocy Bożej w Chrystusie. Jednak pytanie proroka pokazuje, że bardzo niewielu uwierzy i nawróci się.

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?” (Izajasz 53:1).

I. Po pierwsze, niewielu uwierzyło i nawróciło się w czasie ziemskiej służby Chrystusa.

Jezus przyszedł do grobu Łazarza, który nie żył już od czterech dni i powiedział: „Usuńcie ten kamień.” (Ew. Jana 11:39). Siostra Łazarza chciała Go powstrzymać, mówiąc: „Panie! Już cuchnie, bo już jest czwarty dzień w grobie.” (jw.). Jednak ludzie usłuchali i odsunęli kamień z grobu. Wtedy Jezus „zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź! I wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść.” (Ew. Jana 11:43-44).

„Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wielu cudów.” (Ew. Jana 11:47).

Widzieli, ile uczynił cudów i bali się, że zwykli ludzie pójdą za Nim, zamiast za nimi.

„Od tego też dnia naradzali się, aby go zabić.” (Ew. Jana 11:53).

Arcykapłani i faryzeusze spotykali się razem, aby wymyśleć najlepszy sposób, jak „go zabić”. Apostoł Jan powiedział:

„A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego, aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana?” (Ew. Jana 12:37-38).

Widzieli, jak w cudowny sposób nakarmił pięciotysięczny tłum. Widzieli Go uzdrawiającego trędowatych i otwierającego oczy niewidomych. Widzieli, jak wyrzucał demony i przywracał sparaliżowanych do pełnych sił. Widzieli, jak wzbudził z martwych syna wdowy. Nie tylko widzieli, jak zamienił wodę w wino, ale także słyszeli, jak

„nauczał w ich synagogach i zwiastował ewangelię o Królestwie, i uzdrawiał wszelką chorobę i wszelką niemoc.” (Ew. Mateusza 9:35).

A jednak, kiedy wzbudził z martwych Łazarza, „naradzali się, aby go zabić” (Ew. Jana 11:53).

„A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego, aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana?” (Ew. Jana 12:37-38).

Tak, tylko niewielu uwierzyło i nawróciło się w czasie ziemskiej służby Chrystusa.

II. Po drugie, niewielu uwierzyło i nawróciło się za dni apostołów.

Proszę otwórzcie na Liście do Rzymian 10:11-16. Powstańcie i przeczytajmy ten wspaniały fragment.

„Powiada bowiem Pismo: Każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają. Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje? A jak mają zwiastować, jeżeli nie zostali posłani? Jak napisano: O jak piękne są nogi tych, którzy zwiastują dobre nowiny! Lecz nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie; mówi bowiem Izajasz: Panie! Któż uwierzył zwiastowaniu naszemu?” (Rzymian 10:11-16).

Proszę usiądźcie.

Zwróćcie uwagę na to, co Pismo Święte podaje w wersecie 12:

„Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają.” (Rzymian 10:12).

Apostoł Paweł napisał to niecałe 30 lat po wniebowstąpieniu Jezus. A zatem List do Rzymian został napisany w czasie wydarzeń opisywanych w końcowych wersetach Dziejów Apostolskich. Paweł pisze zarówno do Żydów jak i pogan, podczas gdy Jezus zwracał się głównie do Żydów. Paweł pisze: „Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem.” Wszyscy ludzie potrzebują Chrystusa!

A jednak pisząc głównie do ludzi, którzy nie byli Żydami, Paweł powiedział to samo, co Jezus: zacytował Izajasza 53:1, wyrażając smutek z powodu tego, że stosunkowo niewielka liczba pogan uwierzy i nawróci się. Użył słowa z Izajasza 53:1, aby pokazać wypełnienie się słów proroka w tym, że odzew na ewangelię wśród pogan będzie tylko trochę większy niż wśród Żydów. Paweł cytował skargę Izajasza:

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?”
       (Izajasz 53:1).

Chociaż poganie byli bardziej otwarci na ewangelię niż Żydzi, to i tak stosunkowo niewielu z nich uwierzyło w Jezusa w czasach Pawła i innych apostołów. W tamtym okresie były wielkie przebudzenia, o których możemy czytać w Dziejach Apostolskich. Jednak nawet te wielkie przebudzenia nie sprawiły, by nawróciło się wielu pogan. Ewangelizacja nie była łatwa, nawet wśród Rzymian!

Zarówno Chrystus jak i apostołowie widzieli niewielu ludzi nawracających się. To dlatego w pierwszym wieku chrześcijanie byli mniejszością, a do tego prześladowaną! Zarówno Jan, jak i Paweł cytowali nasz fragment, aby wytłumaczyć opór ludzi na ewangelię oraz wyjaśnić, dlaczego większość z tych, którzy ją słyszeli, nie nawracało się.

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?”
       (Izajasz 53:1).

Tak samo działo się w pozostałych wiekach historii chrześcijaństwa. Zawsze, we wszystkich okresach, tylko niewielu wierzyło ewangelii i prawdziwie nawracało się. Tak samo dzieje się i dzisiaj. Nic się nie zmieniło. A teraz przechodzimy do ostatniego punktu.

III. Po trzecie, niewielu wierzy i nawraca się dzisiaj.

W naszych czasach widzimy, jak prawdziwy był lament Izajasza i pytania, które zadał:

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?”
       (Izajasz 53:1).

Ze smutkiem musimy przyznać, że niewielu ludzi wierzy dzisiaj w zwiastowaną ewangelię; niewielu też jest zbawianych mocą Chrystusa. Nawet nasi najbliżsi często odrzucają Chrystusa. Większość z was wie, że tylko niewielu z tych, których przyprowadzamy do kościoła, by usłyszeli ewangelię, nawróci się. W związku z tym chciałbym powiedzieć trzy rzeczy:

(1)  Po pierwsze, czy Biblia mówi, że większość ludzi będzie zbawiona? Nie. Tak naprawdę, Jezus powiedział coś zupełnie przeciwnego:

„Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują.” (Ew. Mateusza 7:13-14).

Niewielu jest tych, którzy ją znajdują! Musimy o tym pamiętać zawsze wtedy, gdy nasze wysiłki ewangelizacyjne przynoszą mniej nawróceń niż mieliśmy nadzieję.

Druga rzecz, którą chcę wspomnieć.

(2)  Naszym motywem ewangelizowania nie jest to, ilu ludzi nawróci się. Bez względu na to, czy odpowie wielu czy też mało, nie mamy myśleć o liczbach. Naszą pobudką ma być posłuszeństwo Bogu. Musimy patrzeć zawsze na Boga, okazując Mu nasze posłuszeństwo, zwiastując ewangelię! Chrystus powiedział:

„Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu.” (Ew. Marka 16:15).

To Chrystus nakazał nam tak robić i musimy być Mu posłuszni, bez względu na to, czy ludzie nawrócą się, czy nie. Musimy ewangelizować, gdyż Chrystus tak nam powiedział! Nasz sukces nie zależy od tego, jak odpowiedzą ludzie! Nie! Nasz sukces zależy od posłuszeństwa Chrystusowi. Dlatego będziemy ewangelizować bez względu na to, czy ludzie uwierzą w ewangelię, czy też nie!

I trzecia rzecz z tym związana.

(3)  Czy ty wierzysz w Chrystusa? Czy ty nawróciłeś się do? Czy ty przyjdziesz przez wiarę do Chrystusa? Nawet, jeżeli nikt z twojej rodziny czy przyjaciół nie nawróci się, czy ty będziesz szukać Chrystusa? Czy ty przyjdziesz do Niego? Pamiętaj, co powiedział Chrystus:

„Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.” (Ew. Marka 16:16).

Czy przyjdziesz do Jezusa, aby nawrócić się, a potem zostać ochrzczonym? A może będziesz wśród tego ogromnego tłumu tych, którzy odrzucili Zbawiciela i będą na wieki zgubieni w ogniu piekielnym?

„kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Ew. Marka 16:16).

Moją modlitwą jest, abyś nie był wśród tych, którzy zginą w piekle, lecz byś razem z nami stał się częścią lokalnego kościoła. Wyjdź ze świata! Przyjdź przez wiarę do Jezusa! Przyjdź do tego lokalnego zboru. I bądź też zbawiony na wieki poprzez krew Jezusa i Jego sprawiedliwość.

„Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?” (Izajasz 53:1).

Obyś i ty był jednym z tych, którzy uwierzą i nawrócą się! Obyś i ty był jednym z tych, którzy uwierzą zwiastowanej ewangelii. I byś mógł powiedzieć: „Tak, Jezus umarł, płacąc cenę za moje grzechy. Tak, On powstał z martwych. Tak, przychodzę do Niego przez wiarę”. Obyś i ty był jednym z tych, którym objawi się ramię Pana i abyś doświadczył zbawienia, pokładając swoją ufność w Jezusie – „Baranku Bożym, który gładzi grzech świata.” (Ew. Jana 1:29). Obyś i ty był jednym z tych, którzy przychodzą do Jezusa, by zostać obmytym Jego cenną krwią. Niech Bóg obdarzy cię łaską, byś mógł uwierzyć naszej wieści i doświadczyć zbawienia z grzechów poprzez Pana Jezusa Chrystusa! Amen!

Proszę powstańcie i zaśpiewajmy pieśń nr siedem „I Am Coming, Lord”.

Słyszę Twój zapraszający głos, Panie, który wzywa mnie do Ciebie
   Abym został oczyszczony Twą cenną krwią przelaną na Golgocie.
Przychodzę Panie mój! Przychodzę teraz do Ciebie!
   Obmyj mnie, oczyść mnie Twą krwią, przelaną na Golgocie.

Choć słaby i nikczemny jestem, Ty odnawiasz moje siły;
   Z najgorszych okropności obmywasz mnie, nieskazitelnie czystym jestem.
Przychodzę Panie mój! Przychodzę teraz do Ciebie!
   Obmyj mnie, oczyść mnie Twą krwią, przelaną na Golgocie.
(„I Am Coming, Lord,” autor Lewis Hartsough, 1828-1919).

Jeżeli chciałbyś porozmawiać na temat tego, jak możesz zostać oczyszczonym z twych grzechów przez Jezusa, proszę przejdź teraz do tyłu sali. Doktor Cagan zaprowadzi cię do spokojnego miejsca, gdzie będziemy mogli porozmawiać. Doktorze Chan, proszę przyjdź i poprowadź nas w modlitwie o tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a: Izajasz 52:13-53:1.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„A Crown of Thorns” (autor Ira F. Stanphill, 1914-1993).