Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Amos pochodził z Tekoi, małej wioski nad Morzem Martwym. Mieszkał na pustkowiu w południowym królestwie Judy. Jednak Bóg wysłał go daleko na północ, do królestwa Izraela, oddzielonego od Judy. Tamtejszy król - Jeroboam I ustanowił Betel miejscem uwielbiania, choć nie tam miało to się odbywać. Amazjasz był kapłanem w tym przepełnionym bałwochwalstwem miejscu. Amos zapowiedział zatem, że na Judę spadnie Boży gniew. Jego żarliwe zwiastowanie sprawiło, że naraził się kapłanowi Amazjaszowi, który go napomniał. Dr Charles L. Feinberg powiedział:

Tak bezpośrednie ogłaszanie woli i Bożego zamiaru [zawsze] nie podoba się ludziom nieodrodzonym i bezbożnym. Tak samo było i w dniach Amosa. Słowo Boże nie pozostaje obojętne. Amazjasz, który był najwyższym kapłanem cielca w Betelu, oskarżył proroka przed królem Jeroboamem... Bezbożny Amazjasz rozpoczął od niemających podstaw oskarżeń o zdradę, a zakończył alarmującym słowem, że ze słów proroka może wyniknąć rewolucja lub też, że wpłyną na lud... Amazjasz przekręcił słowa Amosa tak, by wydawały się skierowane przeciwko królowi.. Następnie Amazjasz... poradził prorokowi, aby uciekł do swego rodzinnego kraju… aby więcej nie prorokował w Betelu…, gdyż miasto to stanowiło centrum religii w królestwie, jak i było też jednym z miejsc zamieszkania króla (Charles L. Feinberg, Th.D., Ph.D., The Minor Prophets, Moody Press, wydanie z 1982 roku, str. 113, 114).

Amos odpowiedział bezbożnemu kapłanowi:

„Nie jestem ja prorokiem ani też uczniem proroka; jestem pasterzem i hodowcą sykomor, lecz Pan wziął mnie spoza trzody i rzekł do mnie: Idź, wystąp jako prorok wobec ludu mojego izraelskiego! A teraz posłuchaj ty słowa Pana: Ponieważ mówisz: Nie prorokuj przeciwko Izraelowi i nie wyrokuj o domu Izaaka, dlatego tak mówi Pan: Twoja żona będzie uprawiać w mieście nierząd, a twoi synowie i twoje córki padną od miecza. Twoja ziemia sznurem będzie podzielona, a ty umrzesz na nieczystej ziemi, Izrael zaś pójdzie ze swej ziemi na wygnanie.” (Amos 7:14-17).

W tamtych dniach proroctwo to wydawało się nieprawdopodobne. Kraj znajdował się w szczytowym okresie dobrobytu i potęgi. Jednak Amos przekazał Słowo Pana. Ogłaszał, że nadejdzie czteroraki sąd Boży. Pierwszy z nich spadnie na Izrael, który znajdzie się na wygnaniu, w niewoli.

„Ja zaś zaprowadzę was do niewoli poza Damaszek - mówi Pan, Bóg Zastępów, takie jest jego imię.” (Amos 5:27).

Drugi sąd Boży nad Izraelem sprawi, że kraj zostanie spustoszony:

„Spustoszone będą wyżyny Izaaka i zburzone świętości Izraela, i powstanę przeciwko domowi Jeroboama z mieczem.” (Amos 7:9).

Trzeci sąd Boży sprawi, że wszędzie zapanuje śmierć:

„Śpiewaczki świątyni będą zawodzić w owym dniu - mówi Wszechmogący Pan. Będzie mnóstwo trupów, wszędzie porzuconych. Cicho!” (Amos 8:3).

Wszędzie będzie śmierć. Nieliczni, którzy ocaleją, będą wyrzucać z miast zwłoki w zdumiewającej ciszy. Lecz czwarty Boży sąd będzie inny niż pozostałe. Posłuchajmy, jaka będzie czwarta kara:

„Oto idą dni - mówi Wszechmogący Pan - że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz słuchania słów Pana. I wlec się będą od morza do morza, i tułać się z północy na wschód, szukając słowa Pana, lecz nie znajdą. W owym dniu mdleć będą z pragnienia piękne panny i młodzieńcy” (Amos 8:11-13).

Pomyśl o tym! Na koniec ostrzeżeń o niewoli, opustoszeniu i śmierci – kulminacją Bożego sądu będzie głód słuchania słów Pana. Naprawdę jest to najgorszy ze wszystkich sądów! Niewolę, opustoszenie i śmierć można wytrzymać. Ale utrata możliwości słuchania Bożego Słowa pozbawia wszelkiej nadziei.

Pastor Richard Wurmbrand (1909-2001) spędził czternaście lat w komunistycznym więzieniu w Rumunii. Był tam torturowany i utracił wszystko, co miał; wszystko, za wyjątkiem Słowa Pana! To Słowo Boże pozwoliło mu przetrwać ból i tortury! Pastor Wang Mingdao (1909-1991) spędził dwadzieścia lat w komunistycznym więzieniu w Chinach. Kiedy ktoś zapytał się go, co było dla niego najważniejsze w tamtych latach niewoli, Wang odpowiedział: „Słowo”. Ci ludzie mieli Boże Słowo w swoich sercach, a ono pocieszało ich w czasie spędzonym w więzieniu z powodu wiary. Nie ma większej kary dla człowieka i narodu, jak Boża kara głodu „słuchania słów Pana” (Amos 8:11). O tym to sądzie czytamy w tekście:

„Oto idą dni - mówi Wszechmogący Pan - że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz słuchania słów Pana. I wlec się będą od morza do morza, i tułać się z północy na wschód, szukając słowa Pana, lecz nie znajdą.” (Amos 8:11-12).

Patrzyliśmy do tej pory na to, kiedy przekazany został nasz tekst oraz na krótkie wytłumaczenie, dlaczego. A teraz dwie sprawy, którymi chcę się dzisiaj zająć.

I. Po pierwsze, doktryna w tym tekście.

Bóg powiedział: „ześlę głód na ziemię... słuchania słów Pana.” Nie stanie się to przypadkowo. Bóg powiedział: „ześlę”.

Nie powinniśmy myśleć, że głód Słowa odnosi się tylko do czytania Biblii. W tamtych czasach ludzie mieli Torę i pięć ksiąg Mojżeszowych. Nie mieli ich w domach, gdyż były ręcznie zapisane na zwojach, ale mogli ich słuchać w dniu sabatu. Ten głód dotyczył zwiastowania; głód trafiającego do serca proroczego głoszenia. Dr Feinberg powiedział:

Bóg w swej nieograniczonej miłości do Izraela posyłał przesłanie przez Swe sługi, aby lud powrócił na wybraną dla nich ścieżkę, by żył według Jego woli. Jednak ludzie sprzeciwiali się tym proroctwom… pogardzali nimi, więc nakazane zostało, by ustało [zwiastowanie]. Teraz Pan przekazuje [Judzie], że skoro wzgardzili Jego słowem przekazywanym w proroctwach, to nastąpi koniec proroczej komunikacji. Słowo Pana zostanie im zabrane (Feinberg, jw. str. 118).

Kiedy ludzie nie chcą słuchać natchnionego przez Ducha zwiastowania, Bóg za karę zabiera je. W Biblii znajdujemy na to różne przykłady. Król Saul odrzucił prorocze słowa Samuela, po czym Bóg już więcej do niego nie przemówił (1 Samuela 28:6). W Księdze Ezechiela czytamy:

„Gdy nadejdzie zgryzota, będą szukać pokoju, ale go nie będzie. Nieszczęście za nieszczęściem przychodzi i wieść za wieścią powstaje; szukają jasnowidzenia u proroka, lecz wyczerpało się pouczenie u kapłana a rada u starszych.” (Ezechiel 7:25-26).

Ponownie w Micheasza 3:6-7 napisane jest, że Bóg osądzi Judę, zatrzymując proroctwo. Dr Feinberg powiedział, że Bóg sprawił, iż nastąpił koniec proroczego zwiastowania, co było „boską karę za sprzeciwianie się prawdzie” (jw.).

Bezbożny kapłan Amazjasz powiedział do Amosa: „w Betelu już nie prorokuj, bo to jest świątynia królewska i przybytek królewski” (Amos 7:13). A zatem Bóg ukarał Izrael zsyłając głód „słuchania słów Pana” (Amos 8:11).

W Nowym Testamencie Pan Jezus Chrystus płakał nad Jerozolimą, mówiąc: „ileż to razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jak kokosz zgromadza pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście! Oto wam dom wasz pusty zostanie... Jezus opuszczał świątynię i odchodził...” (Ew. Mateusza 23:37, 38; 24:1). Innym razem, gdy Jezus uzdrowił opętanego w Gadarze: „Wtedy całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa, a ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich krainy.” (Ew. Mateusza 8:34). Jezus odszedł. Nigdy nie wrócił tam. Odrzucono Go, więc pozostawił ich, by umarli w swoich grzechach. W Dziejach Apostolskich „Paweł oddał się całkowicie słowu, przedkładając Żydom świadectwa, że Jezus jest Chrystusem.” (Dzieje Apostolskie 18:5).

„Lecz gdy mu się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnąwszy szaty, rzekł do nich: Krew wasza na głowę waszą, ja jestem czysty, od tej chwili pójdę do pogan.” (Dzieje Apostolskie 18:6).

W ostatnim rozdziale 2 Kronik czytamy znowu o podobnym sądzie.

„A przecież Pan, Bóg ich ojców, nieustannie wysyłał do nich swoich posłańców, litując się nad swoim ludem i nad swoim mieszkaniem. Lecz oni drwili z posłańców Bożych, pogardzali jego słowami i wyszydzali jego proroków, aż gniew Pana na jego własny lud wzmógł się tak, iż nie było już ratunku. Toteż sprowadził na nich króla chaldejskiego, który pobił mieczem ich pierworodnych w ich świętym przybytku, nie oszczędzając ani młodzieńców, ani dziewic, ani starców, ani sędziwych. Wszystkich wydał Pan w jego ręce.” (2 Kronik 36:15-17).

Widzimy w Biblii, że kiedy odrzucane jest mocne prorocze zwiastowane, Bóg za karę pozbawia ludzi możliwości słuchania go. Jest to Bożym sądem. Oto doktryna, której uczymy się z naszego tekstu.

II. Po drugie, zastosowanie tego tekstu.

„Oto idą dni - mówi Wszechmogący Pan - że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz słuchania słów Pana. I wlec się będą od morza do morza, i tułać się z północy na wschód, szukając słowa Pana, lecz nie znajdą. W owym dniu mdleć będą z pragnienia piękne panny i młodzieńcy” (Amos 8:11-13).

Dr Keith M. Bailey, sekretarz organizacji „Chrystusian and Missionary Alliance”, powiedział kiedyś:

      Myślę, że A. W. Tozer był prorokiem. Widział o wiele więcej, niż ludzie w jego pokoleniu. Był w stanie rozpoznać i przeanalizować to, co niszczyło kościół od środka. W proroczym sensie wykazywał się odwagą mówiąc prawdę pod namaszczeniem i w mocy (dr Keith M. Bailey w przedmowie do książki I Call It Heresy! dr A. W. Tozer, Chrystusian Publications, wydanie z 1974 roku, str. 6).

Oto dwa prorocze stwierdzenie doktora Tozera. Po pierwsze powiedział:

      Diabeł nie będzie sprawiał problemów kaznodziei, który lęka się swojego zgromadzenia lub tak martwi się o swoją pracę, że głosząc przez trzydzieści minut, jest w stanie powiedzieć tylko: „Bądźcie dobrzy, a będziecie się też lepiej czuć”. Możesz być nie wiadomo jak dobry, a i tak pójdziesz do piekła, jeśli nie złożysz swej ufności w Jezusie Chrystusie! Diabeł nie będzie tracił czasu na to, by sprawiać kłopoty kaznodziei, którego jedynym przesłaniem jest: „Bądź dobry!” (A. W. Tozer, D.D., „Who Put Jesus on the Cross?” w The Best of A. W. Tozer, zebrane przez Warrena W. Wiersbe, Baker Book House, wydanie z 1986 roku, str. 230, 231).

Dr Tozer powiedział także:

      Każdy przeciętny kaznodzieja nie narazi się w żaden sposób swojemu zgromadzeniu, jeżeli będzie ich „karmił”, pozwalając żyć jak chcą. Wystarczy podawać obiektywne prawdy, nigdy nie wspominając, że trwają w błędzie, a wszyscy będą zadowoleni. Jednak z drugiej strony, jeżeli ktoś głosi prawdę i odnosi ją do życia słuchaczy, poczuje ich niechęć i wrogość. Jego życie będzie trudne, ale chwalebne. Niech Bóg wzbudza takich proroków. Kościół bardzo ich potrzebuje. (jw. str. 142).

Leonard Ravenhill był przyjacielem doktora Tozera. Dr Tozer napisał wstęp do wspaniałej książki Ravenhilla Why Revival Tarries. A w swojej książce America is Too Young to Die Ravenhill napisał:

      Jest głód wielkiego zwiastowania, głód kazań poruszających sumienia, głód kazań kruszących serca, głód poruszających dusze zwiastowań, głód takich przesłań, które sprawiały, że nasi ojcowie nie spali całą noc, byle tylko uchronić się przed piekłem. Powtarzam: „Jest głód Słowa Pana.” Jest to głód zdrowego zwiastowania ewangelii. (Leonard Ravenhill, America is Too Young to Die, Bethany Fellowship, 1979, str. 80).

Myślę, że dr Tozer oraz Leonard Ravenhill mieli całkowitą rację. „Jest głód takich przesłań, które sprawiały, że nasi ojcowie nie spali całą noc, byle tylko uchronić się przed piekłem.” Tak, dzisiaj jest głód takiego zwiastowania, nawet w konserwatywnych kościołach.

Tego właśnie potrzebujesz usłyszeć, jeżeli nie jesteś nawrócony. Ludzie, którzy razem ze mną stają za tą kazalnicą, jak dr Chan, dr Cagan, pan Griffith, pan Lee, pan Prudhomme, pan Song i pan Mencia to ludzie, którzy zapłacili cenę za mówienie prawdy; twardej prawdy, prawdy o Bożym sądzie za grzechy; prawdy, że musisz nawrócić się, gdyż inaczej pójdziesz do piekła. Nieczęsto słyszy się to w dzisiejszych czasach. Ale taka jest prawda! Pan Jezus Chrystus powiedział:

„I odejdą ci na kaźń wieczną … w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom” (Ew. Mateusza 25:46, 41).

Musimy mówić prawdę. Zostaliśmy powołani, tak jak prorok Amos, do zwiastowania prawdy. Nie wolno nam ukrywać prawdy. Bóg nakazuje nam mówić wam prawdę! Duch Święty zmusza nas, aby mówić prawdę! Pan Jezus porusza nas, abyśmy ogłaszali wam w waszym zgubionym stanie trzykrotnie świętego Boga! Jesteś zgubiony! Jesteś zgubiony! Jesteś zgubiony! Chrystus powiedział, że jesteś skazany na „ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom” (Ew. Mateusza 25:41).

Niech inni śmieją się. Niech szydzą z naszego zwiastowania. Niech nie przyjmują tego, co mówimy, tak jak bezbożny kapłan Amazjasz odrzucił ostrzeżenia proroka Amosa. Lecz my jesteśmy zmuszeni, aby powiedzieć to, co Amos powiedział do grzesznika: „umrzesz na nieczystej ziemi, Izrael zaś pójdzie ze swej ziemi na wygnanie.” (Amos 7:17). Śmierć przyjdzie szybciej niż myślisz. Twoja dusza trafi prosto w wieczny ogień! Niech inni wyśmiewają się i wyszydzają, tak jak fałszywy kapłan robił w stosunku do Amosa. My jednak nie możemy wstrzymywać Słowa Pana. Słowo Pana! Słowo Pana! Słowo Pana mówi do ciebie: „odejdą ci na kaźń wieczną … w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom”. To jest Słowo Pana – Pana Jezusa Chrystusa!

Ach, rozważ Jego Słowo! Ach usłysz Jego Słowo! Ach przelęknij się Jego Słowa! Ucieknij do Jezusa Chrystusa. Tylko On może cię zbawić! Tylko On może oczyścić cię z twoich grzechów Swoją cenną krwią! Tylko On może odziać cię Jego sprawiedliwością! Tylko On może sprawić, że będziesz mógł wejść do nieba i tylko On może wybawić cię od ognia piekielnego! Pokutuj, zaufaj Jezusowi, a Jego krew oczyści cię z grzechów i będziesz zbawiony!

Zaśpiewam teraz pieśń. Jeżeli twoje sumienie zostało poruszone, to w czasie pieśni wstań i przejdź do tyłu sali. Dr Cagan zaprowadzi cię do cichego miejsca, gdzie będziemy mogli z tobą porozmawiać o zbawieniu i oczyszczeniu z grzechów krwią Zbawiciela. Wyjdź tam w czasie, gdy będę śpiewał.

Jest fontanna pełna krwi,
   Zaczerpniętej z żył Emmanuela.
Grzesznicy, którzy tam zanurzą się,
   Obmyci zostają ze wszystkich win.
Obmyj się z grzechów twych, Obmyj się z grzechów twych,
   Grzesznicy, którzy tam zanurzą się,
Obmyci są ze wszystkich grzesznych skaz.
   („There Is a Fountain” autor William Cowper, 1731-1800).

Doktorze Chan, proszę poprowadź nas w modlitwie.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a: Amos 7:10-17.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Saved by the Blood” (autor S. J. Henderson, 1902).