Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Dziś rano będę mówił na temat historii Hagar, zapisanej w I Księdze Mojżeszowej. Życie Hagar to doskonały przykład łaski Bożej w nawróceniu grzesznika. Historia ta jest obskurna i pełna niegodziwości. Pokazuje, że wszystkie istoty ludzkie w ich naturalnym stanie są grzeszne. Kiedy Adam zgrzeszył na początku istnienia rodzaju ludzkiego, wszyscy jego potomkowie stali się grzesznikami z natury, gdyż „jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła” (Rzymian 5:12). Od czasu upadku wszyscy ludzie rodzą się, będąc już „umarłymi przez upadki” (Efezjan 2:5).

Nie będę rozważał wszystkich okropnych grzechów w historii Hagar. Była Egipcjanką, służącą Saraj. Żona Abrama - Saraj zgrzeszyła tym, że nie uwierzyła, iż Bóg da jej syna. Saraj zgrzeszyła mówiąc Abramowi, by miał dziecko z Hagar. Wtedy Abram również zgrzeszył z tą młodą kobietą. Lecz i sama Hagar była także zgubionym grzesznikiem. Była Egipcjanką, która nie znała Pana.

Skoncentruję się na nawróceniu Hagar, a nie na tej godnej wstydu stronie wydarzeń. Wierzę, że historia nawrócenia Hagar może pomóc niektórym z was, którzy dzisiaj rano nie jesteście jeszcze zbawieni

I. Po pierwsze, Hagar została zbawiona pomimo złego świadectwa Abrama i Saraj.

Niektórzy z was, którzy nie jesteście jeszcze zbawieni, wzrastaliście w kościele. Widzieliście wiele złych przykładów ze strony ludzi, którzy uważali się za chrześcijan. To sprawia często, że „kościelne dzieci” myślą tak: „To wszystko nie może być prawdą. Wystarczy popatrzeć, jak zachowują się ludzie.” Bunt tych, którzy opuścili kościół może prowadzić do myślenia, że ewangelia nie jest czymś realnym. Diabeł używa złych przykładów, aby skusić nas do zwątpienia w realność nawrócenia. Szatan sprawia, że myślisz: „Jak może to być prawdą?” Tysiące ludzi w kościołach na całej ziemi zatracają swe dusze, patrząc na złe przykłady dawane przez członków zborów. To jedno z głównych narzędzi Szatana, służące do odwiedzenia ludzi i wciągnięcia ich do piekła.

Ale nie odnosi się to tylko do ludzi wzrastających w kościele. Młodzi ludzie, którzy przyszli niedawno do zboru, będą tak samo kuszeni przez diabła. I tak jak Hagar, młoda egipska dziewczyna, która służyła Saraj, będą widzieć sprzeczności i złe uczynki niektórych ludzi, uważających się za chrześcijan. Hagar widziała grzech Abrama i Saraj. I musiało to wywoływać w niej wielkie zamieszanie.

Kiedy jako trzynastolatek zostałem przyprowadzony do Pierwszego Kościoła Baptystycznego w Huntington Park, w Kalifornii, zobaczyłem tzw. „chrześcijan”, którzy robili sobie nawzajem potworne rzeczy. Trafiłem na okropny rozłam w zborze. Widziałem członków zboru przeklinających jedni drugich, a nawet obrzucających się śpiewnikami w czasie niedzielnego nabożeństwa! A po jakimś czasie niemalże wszyscy młodzi ludzie przestali chodzić do kościoła. Dlaczego ja pozostałem w zborze? Mogę tylko powiedzieć, że stało się to z powodu nieodpartej łaski Bożej ! Tak, łaska Boże jest nie do odrzucenia! Biblia mówi:

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar” (Efezjan 2:8).

Kiedy byłem nastolatkiem, wielu baptystów, których znałem robiło niemalże wszystko co tylko było możliwe z ludzkiego punktu widzenia, aby wywołać we mnie zamieszanie i powstrzymać mnie przez staniem się chrześcijanin! Patrząc wstecz jestem zdumiony, że w ogóle zostałem zbawiony, widząc tak wiele okropnych rzeczy w kościele baptystycznym! „Cudowna Boża łaska” Zaśpiewajmy to!

Cudowna Boża łaska ta,
   Zbawiła z grzechów mnie,
Zgubiony, nędzny byłem ja.
   Lecz teraz cieszę się.
(„Cudowna Boża łaska” autor John Newton, 1725-1807).

Tak jak Hagar, ja również zostałem zbawiony całkowicie dzięki łasce Bożej, pomimo złych świadectw i otwartej podłości wielu tzw „chrześcijan” w tamtym kościele!

Ale jest coś jeszcze, co muszę powiedzieć. Przypadek Hagar nie był niezwykły. Również i mój takim nie był. Każdy prawdziwy chrześcijanin, który jest tutaj dzisiaj, przeszedł przez podobne doświadczenie. Każdy prawdziwy chrześcijanin został zbawiony dzięki nieodpartej łasce, pomimo złych świadectw i grzechów innych członków kościoła. Nikt, kogo znam, nie uniknął ostrych doświadczeń, oglądając nikczemność fałszywych chrześcijanie! Wiem jednak z doświadczenia, że przechodzenie przez ogień, oczyszcza nas. Wyjdziesz z niego jak oczyszczone złoto! W starym hymnie czytamy:

Gdy przez ciężkie próby twa ścieżka będzie cię wiodła,
   Ma łaska wystarczy ci i cię zaopatrzy;
Ogień nie spali cię, gdyż Ja pragnę tylko
   Ja złoto oczyścić cię z wszelkich niedoskonałości.
(„How Firm a Foundation,” autor nieznany,
     „K” w śpiewniku „Rippon’s Selection of Hymns,” 1787.)

Rodzice nie mogą cię powstrzymać! Przyjaciele nie mogą cię powstrzymać! Fałszywi chrześcijanie nie mogą cię powstrzymać, odchodząc z kościoła. Nie mogą cię powstrzymać! Mogą stać się dla ciebie ciężką próbą, ale nie mogą cię powstrzymać. Kiedy nieodparta łaska Boża pociąga cię do Chrystusa – nic nie jest wstanie cię powstrzymać przed przyjściem do Niego! Alleluja, alleluja! Jeżeli jesteś nieodparcie przyciągany, to znajdziesz Chrystusa – bez względu na to, jak inni będą zachowywali się względem ciebie! „Cudowna Boża łaska” Zaśpiewajmy to jeszcze raz!

Cudowna Boża łaska ta,
   Zbawiła z grzechów mnie,
Zgubiony, nędzny byłem ja.
   Lecz teraz cieszę się.

II. Po drugie, Hagar doświadczyła Boga po raz pierwszy.

Tym razem Saraj uczyniła Hagar coś znacznie gorszego. Wygoniła ją, a ta „uciekła od oblicza jej” (I Mojżeszowa 16:6). Hagar znalazła się w osamotnieniu, oczekując dziecka, na pustkowiu, gdzie w krótkim czasie umarłaby z głodu. Ale Anioł Pana przyszedł do niej, gdy przebywała sama tam na spalonej słońcem pustyni. Zgadzam się z doktorem McGee, który powiedział: „że Anioł Pana to nie kto inny, tylko Chrystus, [ukazujący się] przed swym wcieleniem. Jest to charakterystyczne dla Niego. On zawsze szuka tych, którzy są zgubieni” (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, 1981, tom I, str. 71).

Chrystus powiedział Hagar:„Wróć do swej pani i oddaj się pod jej władzę!” (I Mojżeszowa 16:9). Proszę otwórzcie na I Mojżeszowej 16:13-14. Powstańmy i przeczytajmy głośno te dwa wersety:

„I nazwała Pana, który mówił do niej: Tyś Bóg, który mnie widzi, bo mówiła: Wszak oglądałam tutaj tego, który mnie widzi! Dlatego nazwano tę studnię Studnią Żyjącego, który mnie widzi. Jest ona między Kadesz a Bered.” (I Mojżeszowa 16:13-14).

Możecie usiąść. Hagar nazwała tę studnię „Beerlahairoi”, co tłumaczone z hebrajskiego oznacza „Studnią Żyjącego, który mnie widzi” i powiedziała też: „Tyś Bóg, który mnie widzi”. A potem: „oglądałam tutaj tego, który mnie widzi”.

Hagar widziała, jak Abram odmawiał rytualne modlitwy i składał Bogu ofiary. Słyszała modlitwy Abrama i Saraj kierowane do Boga. Ale sama nigdy jeszcze nie doświadczyła Boga. Dopiero teraz po raz pierwszy w życiu Bóg stał się dla niej realną osobą. On był tym, „który mnie widzi”

Dr Cagan, diakon naszego zboru, przez całe swe życie był ateistą. Powiedział on: „Nie wierzyłem w istnienie Boga. I chociaż nigdy nie czytałem Biblii, to byłem głęboko przekonany, że jest pełna błędów. Myślałem, że chrześcijaństwo jest dla ignorantów, którzy potrzebują czegoś, w co mogliby wierzyć. Kiedy miałem dwadzieścia jeden lat spotkałem ewangelicznie wierzących chrześcijan. Byli dla mnie uprzejmi, ale nie chciałem uwierzyć w Jezusa. Miałem własne plany. Nie chciałem, aby Bóg ingerował w moją przyszłość. Ale myślałem też o rzeczach duchowych. W tamtym czasie powiedziałem do przyjaciela: „Jeżeli Bóg istnieje, to musi być najważniejszą istotą na świecie”’... Potem, jesienią 1974 roku miałem bezpośrednie i nagłe doświadczenie z Bogiem... Punkt zwrotny miał miejsce o czwartej rano pewnego dnia, gdy zawołałem: „Boże przebacz mi!” Wtedy po raz pierwszy w życiu modliłem się... Nagle wiedziałem, głęboko we wnętrzu, że Bóg jest realny... Ale nie byłem [jeszcze] chrześcijaninem. Moje doświadczenie z Bogiem było dla mnie bardzo realne, ale nie byłem jeszcze gotowy, aby uwierzyć w Jezusa Chrystusa. Nie byłem chętny, by poddać się Mu. Przez dwa lata zmagałem się z wewnętrznymi myślami o Chrystusie” (C. L. Cagan, Ph.D., From Darwin to Design, Whitaker House, 2006, str. 17).

Ja sam pamiętam moment, kiedy Bóg po raz pierwszy stał się przerażająco realny dla mnie. Wcześniej w Niego wierzyłem, ale pamiętam tę godzinę, gdy odczułem ogromny strach przed świętym Bogiem z Biblii. Miałem wtedy piętnaście lat. Padłem na ziemię we łzach i poczułem się przytłoczony Bożą obecnością, która naciskała na mnie coraz mocniej i mocniej z powodu moich grzechów. Przebywałem pod jakimś drzewem, z dala od ludzi przez wiele godzin. Ale podobnie jak doktor Cagan nie stałem się wtedy chrześcijaninem. Miało to miejsce kilka lat później. W ciągu tych lat przez większość czasu byłem głęboko przekonany o swojej grzeszności, ale nie byłem jeszcze zbawiony.

Tak też było w przypadku Hagar. Mogła powiedzieć z głębi serca: „ Tyś Bóg, który mnie widzi” Po raz pierwszy w życiu Bóg stał się dla niej realny, ale nie była jeszcze zbawiona. „Cudowna Boża łaska” - zaśpiewajmy tę pieśń!

Cudowna Boża łaska ta,
   Zbawiła z grzechów mnie,
Zgubiony, nędzny byłem ja.
   Lecz teraz cieszę się.

Większość ludzi chodzi do kościoła, nie wierząc tak naprawdę w Boga. Widzą tylko ludzi. I nigdy nie odczuwają, że Bóg ich widzi.

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś przerażającej obecności Bożej? Czy wiesz, że On cię widzi? Bardzo niewielu ludzi przechodzi z niewiary to prawdziwego chrześcijaństwa, jeśli sobie najpierw nie uświadomią w swoich sercach, że istnieje Bóg, który widzi ich, osądza ich grzechy, zna ich dokładnie, a wszystkie szczegóły ich życia zapisane są w Jego Księdze Sądu. Czy kiedykolwiek odczułeś obecność świętego Boga, który zna twe grzechy i potępia cię za nie, skazując na piekło?

Osoba znajdująca się na tym etapie odczuwa wewnętrznie, że Bóg istnieje. Wie, że Bóg widzi ją i jej grzechy popełniane w zepsutym sercu, myślach; widzi jej kłamstwa, oszustwa, bunt, zepsucie i pożądliwość. Pewna dziewczyna powiedziała: „Czułam obrzydzenie do samej siebie”. To właśnie doświadczysz, gdy zdasz sobie sprawę, że to „Bóg, który mnie widzi”. Jakże napełniająca wstydem jest świadomość tego, że Bóg widzi każdy popełniony przez ciebie grzech! Ale dopóki nie poczujesz ciężaru Bożego spojrzenia z powodu twych grzechów, dopóty nigdy nie odczujesz potrzeby Jezusa Chrystusa. Nigdy nie poczujesz, że potrzebujesz, aby Jezus oczyścił cię Swoja krwią, dopóki nie zdasz sobie sprawy z tego, że On jest „Bogiem, który mnie widzi”. „Ta łaska wlała Boży strach kamienne serce me” - zaśpiewajmy to!

Ta łaska wlała Boży strach
   W kamienne serce me
I wtedy zobaczyłem w łzach.
   Żem na przepaści dnie.

III. Po trzecie, oczy Hagar zostały otwarte i napiła się wody ze studni.

Proszę otwórzmy na I Mojżeszowej 21. Po raz drugi Sara wygoniła Hagar na pustynię. Skończyła się jej żywność i woda. Hagar modliła się do Boga, aby ocalił jej dziecko. Była w głębokiej rozpaczy. Ale Chrystus przyszedł do niej ponownie. Przeczytajmy głośno wersety 15-19:

„A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków. Potem odszedłszy, usiadła naprzeciw w odległości, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Siadła więc naprzeciw i głośno płakała. I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: Cóż ci to, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest. Wstań, podnieś chłopca i ujmij go ręką swoją, bo uczynię z niego naród wielki. I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.” (I Mojżeszowa 21:15-19).

Ach, to łaska Boża przyciągnęła ją pomimo okropnego świadectwa Abrama i Saraj. Ach, to łaska Boża sprawiła, że odczuła, iż „Bóg ją widzi”. To ta sama łaska Boża sprawiła, że udała się samotnie na pustkowie. „A gdy wyczerpała się woda z bukłaku... usiadła... i głośno płakała.” (I Mojżeszowa 21:15-16). Czy ktoś z was jest w takiej samej sytuacji dziś rano? Czy skończyła się woda w twoim bukłaku? Czy wyschły twe nadzieje na zbawienie? Czy czujesz się samotny na pustkowiu tego świata? Czy wołasz i płaczesz nad swoimi grzechami, swą beznadziejną sytuacją? Czy płaczesz, aż nie ma już więcej łez w twych oczach? Czy twe serce płacze także nad tym, jak jesteś zgubiony? Czy doświadczyłeś tych rzeczy? Jeśli tak, to może jest dla ciebie nadzieja!

Chrystus przyszedł do Hagar w jej nieszczęściu, gdy płakała. „I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą...” (I Mojżeszowa 21:19). Napiło się dziecko i napiła się Hagar – oboje przeżyli!

Chrystus jest wodą życia. On powiedział: „Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.” (Ew. Jana 7:37). Ach, przyjdź do Jezus i „darmo weź wodę żywota ” (Objawienie 22:17). Spurgeon, gdy głosił na temat pragnienia Hagar, tak powiedział:

      Wiesz, że woda życia jest czymś pożądanym; wiesz nawet coś więcej; [pragniesz] wewnętrznym pragnieniem, aby się jej napić. Twoja dusza jest w takim stanie, że jeśli nie znajdziesz Jezusa, nigdy nie będziesz był w stanie być szczęśliwym... twoim ciągłym wołaniem jest: „Daj mi Chrystusa! Daj mi Chrystusa, gdyż inaczej zginę!”...
      Mam nadzieję, że [niektórzy] spośród was są na pograniczu zbawienia, nawet nie wiedząc o tym. Dokonana została w was praca przygotowawcza, gdyż zacząłeś tęsknić za Zbawicielem, [pragniesz], aby On cię zbawił. Oto On, weź Go! Weź Go! Kielich z wodą stoi przed tobą! Wypij go! Wypij od razu. Przyjdź do Jezusa takim, jaki jesteś. (C. H. Spurgeon, „Hagar: Eyes Opened,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, 18 marzec 1866, zaczerpnięte z Sermons on Women of the Bible, wydawnictwo Hendrickson Publishers, str. 32, 37).

Dlaczego Hagar wcześniej nie zobaczyła studni z wodą? Doktor John Gill (1697-1771) powiedział, że być może jej oczy były spuchnięte długim płaczem. Bóg musiał je otworzyć, aby mogła ujrzeć na wprost niej studnię! A może tak też musi się stać w twoim przypadku? Być może tak długo już płakałeś, że oczy twego serca spuchły i są zamknięte? Ale bez względu na powód, ten fragment pokazuje nam, że „Bóg otworzył oczy jej i ujrzała studnię z wodą” (I Mojżeszowa 21:19). Ach, oby cudowny Duch Święty otworzył twoje oczy, abyś przez wiarę ujrzał dziś rano Jezusa. Chrystus powiedział: „Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.” (Ew. Jana 7:37).

Młody George Whitefield (1714-1770) próbował wszystkiego, aby być zbawionym. W końcu biedny Whitefield rzucił się na łóżko i zawołał: „Pragnę! Pragnę!” Niemal natychmiast przyszedł do niego Jezus, by ugasić pragnienie jego duszy i zbawić go! Proszę otwórzmy hymn numer siedem na waszych kartkach. Zaśpiewajmy go!

Niech każdy, kto pragnie w duchu,
   Niech każdy, który jest utrudzony i smutny,
Przyjdzie do fontanny, do pełni w Jezusie.
   Niech wszyscy, którzy pragną, przyjdą i radują się.
Wyleję wodę na tego, który pragnie,
   Na wyschniętą ziemię wyleję strumienie;
Otwórz swe serce dla daru, który przynoszę,
   Gdy będziesz Mnie szukał, znajdziesz Mnie.

Dziecko tego świata, czyż nie masz dosyć niewoli?
   Czy nie męczą cię fałszywe i złudne ziemskie radości?
Pragniesz [Chrystusa], Jego pełni błogosławieństw?
   Oto wiadomość dla ciebie, obietnica.
Wyleję wodę na tego, który pragnie,
   Na wyschniętą ziemię wyleję strumienie;
Otwórz swe serce dla daru, który przynoszę,
   Gdy będziesz Mnie szukał, znajdziesz Mnie.
(„Ho! Every One That is Thirsty” autor Lucy J. Rider, 1849-1922;
     zmienione przez pastora).

Jezus powiedział: „Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.” (Ew. Jana 7:37). Ach, przyjdź w prostej wierze do Jezusa i „darmo weź wodę żywota” (Objawienie 22:17). Jezus umarł na krzyżu, płacąc cenę za twoje grzechy. Powstał z martwych i wstąpił na niebiosa. On tam jest, aby cię zbawić. Jezus powiedział: „Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.” Czy przyjdziesz do Niego? Modlę się, aby Bóg udzielił ci łaski, byś to zrobił dziś rano. „Dziecko tego świata” - zaśpiewajmy to jeszcze raz!

Dziecko tego świata, czyż nie masz dosyć niewoli?
   Czy nie męczą cię fałszywe i złudne ziemskie radości?
Pragniesz [Chrystusa], Jego pełni błogosławieństw?
   Oto wiadomość dla ciebie, obietnica.
Wyleję wodę na tego, który pragnie,
   Na wyschniętą ziemię wyleję strumienie;
Otwórz swe serce dla daru, który przynoszę,
   Gdy będziesz Mnie szukał, znajdziesz Mnie.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr Kreightona L. Chana: I Mojżeszowa 21:15-19.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Ho! Every One that is Thirsty” (autor Lucy J. Rider, 1849-1922).