Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Szatan używał dwóch taktyk, aby zatrzymać rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa we wczesnych wiekach: prześladowań i fałszywej doktryny, aby przeciwstawić się dziełu Boga. W naszym tekście widzimy Szatana, starego węża, który używał fałszywych nauczycieli, by zwieść chrześcijan w Koryncie, odwodząc ich od prostej wiary w Chrystusa, zwiastowanej przez Pawła, kiedy zakładał tam zbór.

Teraz jednak słuchali „fałszywych apostołów” (2 Koryntian 11:13). A ci fałszywi nauczyciele głosili:

„... innego Jezusa, którego myśmy [prawdziwi apostołowie] nie zwiastowali”(2 Koryntian 11:4).

Dr Walter Martin, którego znałem osobiście i który zwiastował w naszym kościele powiedział:

Osoba i dzieło Chrystusa jest zaprawdę fundamentem wiary chrześcijańskiej… „Inny” Jezus fałszywych kultów (gnostycyzmu i galicjanizmu) zagraża kościołowi… Aby lepiej i dokładniej zrozumieć, jak [2 Koryntian 11:4] może być zastosowany w naszych czasach, wystarczy tylko wspomnieć kilka [nowoczesnych] przykładów „innego” Jezus, przed którym Biblia tak opisowo nas ostrzega (Walter Martin, Ph.D. The Kingdom of the Cults, wydanie z 1985 roku, str. 378).

Dr Martin powiedział też: „Musimy zrozumieć naturę 'innego Jezusa”, a potem podać biblijne powody, dlaczego jest obowiązkiem chrześcijan uznać go za fałszywego.” (Martin, jw. str. 377). Spędźmy kilka chwil dziś rano rozpoznając „innego Jezusa”, który obecny jest w fałszywych religiach w dzisiejszych czasach.

I. Po pierwszy „inny” Jezus Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki.

Dr Martin powiedział, że w Stowarzyszeniu Chrześcijańskiej Nauki „gnostycyzm odżył, a pani [Mary Baker] Eddy [założycielka tego stowarzyszenia]…wyraziła swój pogląd [na temat Jezusa Chrystusa] tak wyraźnie, że nie sposób inaczej zinterpretować jej słów:

Duchowy Chrystus był nieomylny; Jezus, w swym materialnym człowieczeństwie, nie był Chrystusem (Miscellaneous Writings, str. 84).

Apostoł Jan bardzo ostro napisał przeciwko idei gnostycznej, nauczanej przez panią Eddy, jakoby Jezus w ciele “nie był Chrystusem.” Apostoł Jan bardzo mocno przeciwstawił się tej herezji słowami:

„Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga.” (1 Jana 4:3).

Dr Merrill F. Unger wskazał, że słowo „przyszedł” pochodzi od greckiego słowa „eleluthota”, które jest w czasie dokonanym i pokazuje, że przyjście Jezusa w ciele „nie było tylko historycznym faktem, ale mającym błogosławiony efekt teraźniejszy” (Merrill F. Unger, Ph.D., Demons in the World Today, Tyndale House Publishers, wydanie z 1972 roku, str. 156). Dr Norman Geisler komentując na temat 1 Jana 4:2 powiedział, że słowo „przyszedł” jest w „czasie dokonanym, oznaczając, że Jezus przyszedł w ciele w przeszłości i pozostał w ciele [po wniebowstąpieniu]” (Norman L. Geisler, Ph.D., The Battle for the Resurrection, Wipf & Stock Publishers, wydanie z 1992 roku, str. 164). A zatem pani Eddy myliła się mówiąc, że: „ Jezus, w swym materialnym człowieczeństwie, nie był Chrystusem” (jw.). Apostoł Jan napisał:

„Któż jest kłamcą, jeżeli nie ten, który przeczy, że Jezus jest Chrystusem?” (1 Jana 2:22).

Dlatego też możemy wyciągnąć wniosek, że „Jezus-duch” w Stowarzyszeniu Chrześcijańskiej Nauki nie jest prawdziwym Jezusem. To „inny Jezus”, a nie Jezus z Pisma i historii!

II. Po drugie, „inny” Jezus Świadków Jehowy.

Świadkowie Jehowy zawsze nauczali, że Jezus jest „bogiem”, ale nie Bogiem wcielonym. Twierdzą, że:

Jest „wielkim bogiem” ale nie potężnym Bogiem Jahwe. (The Truth Shall Make You Free, str. 47).

Założyciel Świadków Jehowy - Charles Taze Russell powiedział, że zanim Jezus pojawił się na świecie, był on archaniołem Michałem (Studies in the Scriptures, tom. 5, str. 84). A zatem „Jezus” Świadków Jehowy to anioł, który stał się człowiekiem. On jest bogiem, ale nie Bogiem-Synem, Drugą Osobą Trójcy. Właśnie to fałszywe nauczanie czyni z „Jezusa” Świadków Jehowy „innego Jezusa”, który nie jest Jezusem z Pisma. Ale umocnić ich pogląd, że Jezus to tylko „bóg”, fałszywie tłumaczą Ew. Jana 1:1. Greckie słowo „theos” nie może być przetłumaczone jako jakiś „bóg”. Biblia Króla Jakuba właściwie to wyraża: „Słowo było Bogiem” (Ew. Jana 1:1). Jezus ogłosił, że jest Bogiem, wielkim „Jestem” z II Mojżeszowej 3:14, kiedy powiedział:

„pierwej niż Abraham był, Jam jest.” (Ew. Jana 8:58).

„Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.
      (Ew. Jana 20:28).

Także pogląd Świadków Jehowy na temat zmartwychwstania Jezusa wyraźnie pokazuje, że wierzą oni w „innego Jezusa”. W książce Świadków Jehowy: „Make Sure of All Things” czytamy, o „wniebowstąpieniu Jezusa jako ducha” (str. 320). Mówią też o „niewidocznym powrocie Chrystusa, który twierdził, że ludzie nie zobaczą go już w ludzkiej postaci” (str. 321). Twierdzą, że Chrystus został wzbudzony z martwych jako „boska istota duchowa” (Martin, jw. str. 97). A przecież Biblia tak wyraźnie pokazuje, że nie powstał jako duch!

„A gdy to mówili, On sam stanął wśród nich i rzekł im: Pokój wam! Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Lecz On rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości i dziwili się, rzekł im: Macie tu co do jedzenia? A oni podali mu kawałek ryby pieczonej i plaster miodu. A On wziął i jadł przy nich.” (Ew. Łukasza 24:36-43).

Kiedy Jezus wniebowstąpił czterdzieści dni później, to był w tym samym ciele z krwi i kości, w którym został wzbudzony z martwych.

„I gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich i rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten [sam] Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba.”
       (Dz. Apostolskie 1:10-11).

Widzimy zatem, że „Jezus” Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki oraz „Jezus” Świadków Jehowy to był duch w czasie zmartwychwstania. A przecież sam z martwych powstały Jezus wyraźnie powiedział:

“Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.”
      (Ew. Łukasza 24:39).

A zatem „Jezus” Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki oraz „Jezus” Świadków Jehowy to „inny Jezus”.

III. Po trzecie, „inny” Jezus Mormonów.

Kościół Mormonów twierdzi, że Jezus to jeden z wielu bogów, co wyraźnie pokazują w swojej literaturze:

Każdy z tych bogów, włącznie z Jezusem Chrystusem i jego Ojcem, jest w posiadaniu nie tylko zorganizowanego ducha ale i cudownego ciała z krwi i kości (Key to the Science of Theology, by Parley Pratt, wydanie z 1973 roku, str. 44).

Teolog mormoński Pratt pokazał wierzenia mormonizmu. Mają oni cały panteon bogów. Ale Biblia mówi wyraźnie:

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus” (1 Tymoteusza 2:5).

Kościół mormoński twierdzi, że Jezus, przed swoim wcieleniem, był duchowym bratem Lucyfera. Mówią, że po wcieleniu Jezus był poligamistą, mężem Marii i Marty! Jest to zatem oczywiste dla każdego, kto zna Biblię chrześcijańską, że „Jezus” mormonów to „inny Jezus”, a nie ten, o którym pisze Nowy Testament. Dr Walter Martin powiedział:

Jezus Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki, Mormonów, Świadków Jehowy i wszystkich innych kultów jest tylko misterną karykaturą Chrystusa z [Biblii]… i jest on ciągle [bez wątpienia] „innym Jezusem”, który reprezentuje inną ewangelię i innego ducha, a którego nawet największa wyobraźnia nie mogłaby nazwać świętym (Martin, jw. str. 380). Innymi słowy, jest to demoniczny duch!

Jezus przepowiedział nadejście „fałszywych Chrystusów” w Ew. Mateusza 24:24:

„Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą wielkie znaki i cuda, aby, o ile można, zwieść i wybranych.” (Ew. Mateusza 24:24).

A potem, w następnym wersecie Chrystus powiedział:

„Oto przepowiedziałem wam.” (Ew. Mateusza 24:25).

IV. Po czwarte, „inny” Jezus liberalnego protestantyzmu.

W młodości ukończyłem dwa liberalne seminaria. Studiowałem liberała dr Emila Brunnera, który powiedział:

Zmartwychwstanie w ciele, nie! (see Norman L. Geisler, The Battle for the Resurrection, Wipf & Stock Publishers, wydanie z 1992 roku, str. 89).

Liberalny teolog dr Rudolf Bultmann powiedział, że zmartwychwstanie Chrystusa „nie jest wydarzeniem z historii… Fakt historyczny związany ze zmartwychwstaniem z martwych jest całkowicie niepojęty” (Geisler, jw.). Bultmann mówił o „niewiarygodności mitycznego wydarzenia, takiego jak zmartwychwstanie ciała” (Geisler, jw.). Dr George Eldon Ladd z Seminarium Fullera powiedział, że zmartwychwstanie Jezusa „nie było powróceniem do życia martwego ciała, odzyskującego fizyczne życie” (Geisler, jw. str. 94). Dr Ladd nauczał, że ciało Jezusa „po prostu zniknęło” (Geisler, jw.). Dr Murray Harris z Trinity Evangelical Divinity School uczył, że „pojawienia się zmartwychwstałego Jezusa było zwykłym ukazywaniem się ale nie w fizycznym ciele, w którym umarł” (Geisler, jw. str. 99). Lecz sam Jezus powiedział, że powstał z martwych w tym samym ciele, w którym przybity został do krzyża”

„Lecz On rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.”
       (Ew. Łukasza 24:38-40).

Ze smutkiem zatem musimy przyznać, że Jezus, o którym mówią liberalni protestanci i neoewangelicy jest także „innym Jezusem”. Zauważcie, że wszyscy liberalni protestanci mają taki sam podstawowy pogląd o powstaniu Jezusa jako ducha, co zasadzie jest identyczne z wierzeniami Świadkowie Jehowy i Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki!

Nie mogę zakończyć tego kazania nie wspominając głównego powodu, dla którego tak wielu ludzi w naszych czasach wierzy w „innego Jezusa” (2 Koryntian 11:4). Pod koniec Drugiego Wielkiego Przebudzenia pewien kaznodzieja C. G. Finney (1792-1875) radykalnie zmienił sposób, w jaki pastorzy zajmowali się grzesznikami. Przed Finney'em pastorzy słuchali świadectw ludzi poszukujących. Finney jednak porzucił to i dzięki zastosowaniu swoich „nowych posunięć” przyprowadził do kościoła tysiące ludzi, nie wysłuchując ich i nie starając się zbadać w co wierzą. W ciągu kilkudziesięciu lat większość zwiastujących przyjęła metody Finney’a. Każdy, kto wyznał, że jest nawrócony, od razu był przyjmowany do kościoła. Na ten temat napisaliśmy książkę, która wyjaśnia to szczegółowo, pod tytułem „Today’s Apostasy.” Jest ona dostępna za darmo na naszej stronie internetowej [w języku angielskim]. Naciśnij tutaj, aby przeczytać „Today’s Apostasy.”

Dr Asahel Nettleton (1783-1844) był jednym z niewielu przywódców chrześcijańskich, którzy sprzeciwili się „decyzjonalizmowi” Finney’a. Wypowiadając się na temat nowych metod wprowadzonych przez Finney'a, dr Nettleton tak napisał:

Często uderzał mnie ten fakt w sposobie zwiastowania, że nic nie słyszało się o niebezpieczeństwie rzekomego [fałszywego] nawrócenia. Całymi miesiącami nie było żadnej wzmianki o tym, że istnieje coś takiego jak wpływ szatański, [o którym]…entuzjastyczny hipokryta czy oszukująca siebie samego osoba nigdy sobie nawet nie wyobrażała. (Asahel Nettleton, D.D., cytowane w Bennet Tyler and Andrew Bonar, The Life and Labours of Asahel Nettleton, The Banner of Truth Trust, wydanie wznowione z 1975 roku, str. 367-368).

Dr Nettleton napisał też:

Jest to ważną częścią obowiązków zwiastującego... aby rozróżniać między prawdziwym i fałszywym nawróceniem. Bez tego... dzieło szybko się zdegeneruje (jw.).

I to właśnie stało się! Dzieło ewangelizacji szybko zdegenerowało się. Naśladując metody Finney’a tysiące kaznodziejów przestało „rozróżniać między prawdziwym i fałszywym nawróceniem.” Tysiące zwiastujących zapomniało, „że istnieje coś takiego jak wpływ szatański”. W wyniku tego setki tysięcy nienawróconych ludzi stało się członkami kościołów, nie słysząc żadnych pytań od swoich pastorów. Miliony uwierzyły w „innego Jezusa”, jako bezpośredni rezultat tego, że pastorowie przestali słuchać świadectw i zaniedbali zadawanie prostych pytań, na które każdy prawdziwie nawrócony jest w stanie odpowiedzieć. Kilkadziesiąt lat po Finney'u protestanckie i baptystyczne kościoły wypełniły się nienawróconymi ludźmi, którzy ciągle pozostawali liberałami lub wciągnęli się w jeden z wymienionych wcześniej kultów. Nawet dzisiaj większość „nawróconych” na mormonizm ludzi wywodzi się z kościołów baptystycznych, spośród baptystów, którzy nigdy nie doświadczyli prawdziwego nawrócenia.

Czy wiesz, że tylko w stanie Teksas mormoni „pochłaniają” co tydzień jeden kościół baptystyczny? Tak, co tydzień przeciągają na swoja stronę około trzystu baptystów. W tym tempie, w ciągu około dwudziestu lat zajmą miejsce przed Konwencją Baptystów Południowych i staną się największą niekatolicką grupą w Stanach Zjednoczonych. Calvary Contender napisał: „Mormoni nawracają do siebie baptystów. Mormoni twierdzą, że mają [wśród siebie] więcej nawróconych baptystów, niż ktokolwiek inny.” (Calvary Contender, May 15, 2001, str. 2). Dr Paige Patterson, prezydent Południowo-zachodniego Baptystycznego Seminarium Teologicznego zgodził się z tym: „To całkiem możliwe” (Calvary Contender, jw.); porównaj z R. L. Hymers, Jr. Th.D., A Puritan Speaks to Our Dying Nation, Hearthstone Publishing, 2002, str. 11-12).

Ten pożałowania godny stan może być zmieniony tylko wtedy, gdy baptystyczni kaznodzieje zrobią wszystko, by upewnić się, że ludzie [w ich zborach] są prawdziwie nawróceni!

W 1903 pastor baptystyczny o imieniu F. L. Chapell powiedział: „Dni ciemności, które poprzedzały Wielkie Przebudzenie przyjdą ponownie, chyba że ktoś oprze się mocno, wyraźnie i zdecydowanie na doktrynie członkostwa w zborze ludzi nawróconych.” (F. L. Chapell, The Great Awakening of 1740, napisane w 1903). Teraz żyjemy w tych „dniach ciemności”, które już sto lat temu zostały zapowiedziane.

C. H. Spurgeon był jednym z ostatnich zwiastujących idących tą drogą. Będąc pastorem największego w swoich dniach kościoła baptystycznego, kochał ludzi wystarczająco mocno, by słuchać i oceniać świadectwo każdego, zanim osoba ta została ochrzczona.

Mógłbym zachęcić cię teraz do „podjęcia decyzji pójścia za Chrystusem” i jestem pewien, że wielu odpowiedziałoby na to. Ale sprawując tę służbę już 52 lat wiem, że większość z was, prawdopodobnie wszyscy, w niedługim czasie odeszlibyście z kościoła i powrócili do waszego grzesznego życia.

Nie wszystkie nawrócenia są takie same. Zwykle jednak musimy przyjść do przekonania o grzechu i odczuć nikczemność naszego serca. Dopiero wtedy możemy poznać prawdziwą wartość śmierci Chrystusa na krzyżu, poprzez którą zapłacił karę za nasze grzechy. Dopiero wówczas możesz zobaczyć prawdziwego Jezusa, obmywającego cię z grzechów swą prawdziwą krwią. Wtedy dopiero możesz przyjść do prawdziwego Jezusa, i dopiero wówczas On sprawi, że będziesz mógł żyć, jak prawdziwy chrześcijanin, prawdziwy członek lokalnego zboru.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: “Sermon Manuscripts.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez Dr Kreighton'a L. Chan: Ew. Mateusza 24:23-25.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu pana Benjamina Kincaid'a Griffith'a:
“One Day” (autor J. Wilbur Chapman, 1859-1918).