Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Dwaj uczniowie szli w kierunku wioski Emaus. Było to niedzielne popołudnie, tego samego dnia, w którym Jezus powstał z martwych. Jezus zbliżył się do nich i szedł razem z nimi, ale na początku nie rozpoznali Go. Zapytał ich, o czym rozmawiają i co ich tak zasmuciło. Odpowiedzieli, że myśleli, iż Chrystus odkupi Izrael, ale zamiast tego został ukrzyżowany i umarł. Powiedzieli także, że pewne kobiety udały się rano tego dnia do grobu i powiedziały im, iż Chrystus żyje. Ci dwaj uczniowie ciągle nie zdawali sobie sprawy z tego, że mówią do zmartwychwstałego Chrystusa. On napomniał ich z powodu ich niewiary:

„A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach. ”
       (Ew. Łukasza 24:25-27).

Nie zdawali sobie sprawy, że słuchają zmartwychwstałego Chrystusa, aż do czasu, gdy zatrzymali się, by coś zjeść. Wówczas Jezus:

„…wziąwszy chleb, pobłogosławił i rozłamawszy, podawał im. Wtedy otworzyły się ich oczy i poznali go…”
       (Ew. Łukasza 24:30-31).

W dniu swojej śmierci doktor M. R. DeHaan nagrał przesłanie dla znanego programu „Radio Bible Class”. Oto ostatnie słowa doktora DeHaana głoszone przez radio:

Nigdzie indziej nie spotkałem się z takim wytłumaczeniem, lecz wydaje się rozsądne. Ale nawet jeśli DeHaan ma rację, to i tak było coś ponad naturalnego w tym, iż „otworzyły się ich oczy i poznali go” (Ew. Łukasza 24:31). Potrzeba mocy Bożej, aby „oświecił oczy serca waszego ” (Efezjan 1:18).

Ten opis pokazuje nam, w jaki sposób uczniowie rozpoznali Jezusa. Jest to także obraz tego, w jaki sposób wszyscy chrześcijanie poznają Chrystusa. Po pierwsze tłumaczył im Pisma (Ew. Łukasza 24:27). Po drugie, „otworzyły się ich oczy i poznali go.” (Ew. Łukasza 24:31). Ale zanim jeszcze to nastąpiło, Jezus powiedział do nich:

„…O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach.” (Ew. Łukasza 24:25-27).

Jezus rozpoczął od Mojżesza, a następnie przeszedł przez Stary Testament: „wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach [Starego Testamentu].” (Ew. Łukasza 24:27). Musiał zacząć od I Mojżeszowej, gdyż jest napisane, że zaczął od Mojżesza, a następnie przeszedł przez wszystkie starotestamentowe Pisma, a tłumacząc: „wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach” (Ew. Łukasza 24:27). Dlatego też i my prześledzimy Stary Testament, aby zobaczyć niektóre z rzeczy, których Chrystus musiał ich nauczać, mówiąc o ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu.

I. Po pierwsze, zmartwychwstanie Chrystusa dostrzegane w Jego dziele stworzenia.

„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.”
       (I Mojżeszowa 1:1).

Już tutaj, w pierwszych słowach I Mojżeszowej, widzimy Chrystusa – Stwórcę nieba i ziemi. Nowy Testament naucza nas, że:

„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.”
      (Ew. Jana 1:1-3).

Wielki Stwórca, Słowo Boże to Jezus Chrystus. Widać to wyraźnie w Ew. Jana 1:14:

„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy” (Ew. Jana 1:14).

Stworzenie przez Chrystusa jest ściśle związane z Jego zmartwychwstaniem w Kolosan 1:16-18.

„W nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy” (Kolosan 1:16-18).

Ten, który miał moc „wszystko” stworzyć, był również „pierworodnym z umarłych” (Kolosan 1:18). Zdolność tworzenia wszechświata wiąże się mocno z Jego mocą powstania z martwych. Bez wątpienia Jezus powiedział to uczniom w drodze do Emaus:

„I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach”
       (Ew. Łukasza 24:27).

II. Po drugie, zmartwychwstanie Chrystusa ukazane w Adamie.

Chrystus, ostatni Adam, spał w grobie, podczas gdy kościół został stworzony z Jego boku. Jest to odwołanie się do obrazu stworzenia Ewy z boku Adama:

„Wtedy zesłał Pan Bóg głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Potem wyjął jedno z jego żeber i wypełnił ciałem to miejsce. A z żebra, które wyjął z człowieka, ukształtował Pan Bóg kobietę i przyprowadził ją do człowieka” (I Mojżeszowa 2:21-22).

Oto obraz Chrystusa i Jego kościoła:

„...gdyż członkami ciała jego jesteśmy. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i połączy się z żoną swoją, a tych dwoje będzie jednym ciałem. Tajemnica to wielka, ale ja odnoszę to do Chrystusa i Kościoła” (Efezjan 5:30-32).

Adam spał, a Bóg stworzył Ewę z jego boku. W swym komentarzu Scofield podaje: „Ewa, to obraz kościoła – oblubienicy Chrystusa” (odnośnie I Mojżeszowa 2:23). Chrystus spał w śmierci w swym grobie przez trzy dni. Dr DeHaan powiedział: „Przebito Jego bok i wypłynęła z niego oczyszczająca woda i usprawiedliwiająca krew. Kościół, podobnie jak Ewa, był nowym dziełem” (DeHaan, jw., str. 33). Adam budzący się po tym, jak z jego boku została stworzona Ewa, również jest obrazem Chrystusa – ostatniego Adama, powstającego z martwych:

„Tajemnica to wielka, ale ja odnoszę to do Chrystusa i Kościoła” (Efezjan 5:32).

III. Po trzecie, zmartwychwstanie Chrystusa w protoewangelii.

Wszyscy zgadzają się, że I Mojżeszowa 3:15 to protoewangelia; pierwsza wzmianka o ewangelii. Te słowa były skierowane do Szatana:

„Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę” (I Mojżeszowa 3:15, Biblia Gdańska).

„Nasieniem” kobiety jest Chrystus, gdyż nigdzie w Starym Testamencie słowo „nasienie” nie odnosi się do kobiety. „Nasieniem” kobiety jest Chrystus:

„Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel” (Izajasz 7:14).

„I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę” (I Mojżeszowa 3:15).

Ukąszenie w piętę Chrystusa nie było śmiertelne, ale zdeptanie głowy Szatana takim było. Dr DeHaan powiedział: „Pięta Zbawiciela została ukąszona, gdy przyszedł na ziemię po raz pierwszy, ale gdy przyjdzie po raz drugi, głowa Szatana zostanie zmiażdżona” (DeHaan, jw. str. 64). Już w tym pierwszym miejscu, gdzie mowa jest o ewangelii, mamy obraz zmartwychwstania Chrystusa z martwych:

„I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach”
       (Ew. Łukasza 24:27).

IV. Po czwarte, zmartwychwstanie Chrystusa ukazane w Abrahamie oszczędzającym życie Izaaka.

Bóg nakazał Abrahamowi, aby wziął swego syna Izaaka i złożył go w ofierze na Górze Moria. Jednak, kiedy dotarli na miejsce ofiary:

„Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami uwikłał się w krzakach. Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego”
       (I Mojżeszowa 22:13).

Nowy Testament mówi nam, że oszczędzenie Izaaka przed złożeniem w ofierze to obraz zmartwychwstania:

„... do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje. Sądził, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych; toteż jakby z umarłych, mówiąc obrazowo, otrzymał go z powrotem” (Hebrajczyków 11:18-19).

Jezus z pewnością musiał wskazać na to podobieństwo do Swojego zmartwychwstania, gdy tłumaczył uczniom w drodze do Emaus:

„I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach”
       (Ew. Łukasza 24:27).

V. Po piąte, zmartwychwstanie Chrystusa ukazane w życiu Józefa.

Bracia Józefa byli o niego zazdrośni. Wrzucili go do dołu, a następnie sprzedali w niewolę do Egiptu. Lecz tam w Egipcie Bóg podniósł Józefa do znaczącej pozycji. Wiele lat później w wyniku głodu bracia przyszli do Józefa. On nakarmił ich i darował im życie. Potem Józef powiedział braciom:

„Bóg posłał mnie przed wami, aby zapewnić wam przetrwanie na ziemi i aby wielu zostało zachowanych przy życiu. Tak więc nie wyście mnie tu posłali, ale Bóg...” (I Mojżeszowa 45:7-8).

„Wy wprawdzie knuliście zło przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobro, chcąc uczynić to, co się dziś dzieje: zachować przy życiu liczny lud” (I Mojżeszowa 50:20).

W rozdziale „The Perfect Antitype” doktor DeHaan napisał: „Historia Józefa jest bez wątpienia najbardziej wyraźnym pierwowzorem... wywyższenia Chrystusa, jaki możemy znaleźć w Starym Testamencie” (DeHaan, str. 178). Tak jak Józef został wyniesiony do wysokiej pozycji w Egipcie, aby dać życie swym braciom, tak i Jezus powstał z martwych, aby dać życie światu!

Do tej pory patrzyliśmy na prototypy i obrazy zmartwychwstania Jezusa w pismach Mojżesza, a dokładniej w I Księdze Mojżeszowej. Moglibyśmy pokazywać po kolei różne miejsca zapowiadające zmartwychwstanie Chrystusa. Dr John R. Rice powiedział: „Stary Testament wielokrotnie wspomina przyszłe zmartwychwstanie Chrystusa, choć prawdopodobnie umykają one uwadze przeciętnego czytelnika” (John R. Rice, D.D., The Resurrection of Jesus Christ, Sword of the Lord Publishers, 1953, str. 16). W tym kazaniu mogę pokazać tylko jeden, czy dwa z tych prototypów, prorockich obrazów Jezusa powstającego z ciele z grobu. Jeden z nich pochodzi ze Starego Testamentu, z Księgi Jonasza.

VI. Po szóste, zmartwychwstanie Chrystusa ukazane w Jonaszu.

Jonasz uciekał przed Bożym powołaniem dotyczącym jego życia. Został wrzucony do oceanu i połknięty przez potwora morskiego. Lecz po trzech dniach: „Pan rozkazał rybie, a ta wypluła Jonasza na ląd.” (Jonasz 2:10). Zgadzam się w pełni z tym, co napisał doktor McGee:

…brzuch ryby stał się jego grobem, a grób jest miejscem dla zmarłych – nie wkłada się tam osoby żywej. Jonasz zdawał sobie sprawę, że umrze tam w środku ryby, ale także, że Bóg słyszy go i wzbudzi go z martwych (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, 1982, tom III, str. 749; odnośnie Jonasza 2:2).

Dr DeHaan powiedział to samo, co dr McGee, a także dr Henry M. Morris. Wierzę, że wszyscy oni mieli zupełną rację. Jonasz umarł w brzuchu potwora morskiego, lecz Bóg wzbudził go z martwych. Księga Jonasza naucza nas, że przebywał on w brzuchu ryby „trzy dni i trzy noce”” (Jonasz 2:1).

Pan Jezus Chrystus mówił o tym, jako o dosłownym opisie tego, co stało się z Jonaszem. Dwukrotnie Chrystus wspominał to, spotkało Jonasza (Ew. Mateusza 12:39-40; Ew. Mateusza 16:4). Oto pierwsza z tych sytuacji:

„A On odpowiadając, rzekł im: Pokolenie złe i cudzołożne znaku żąda, ale nie otrzyma innego znaku jak tylko znak Jonasza proroka. Albowiem jak Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak i Syn Człowieczy będzie w łonie ziemi trzy dni i trzy noce” (Ew. Mateusza 12:39-40).

Chcę dziś pokazać, że zmartwychwstanie Jonasza po trzech dniach w brzuchu ryby było w Starym Testamencie prorockim obrazem zmartwychwstania Chrystusa. Z pewnością jest to jedna z rzeczy, którą Jezus wykładał uczniom w drodze do Emaus!

„I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach”
       (Ew. Łukasza 24:27).

Teraz przenieśmy się poza prototypy i obrazy, do dwóch jasnych stwierdzeń dotyczących zmartwychwstania Jezusa w Psalmach. Chcę, żebyście je wspólnie zobaczyli, więc otwórzcie Stary Testament na Psalmie 16:8-10.

VII. Po siódme, zmartwychwstanie Chrystusa zapowiedziane w Psalmie 16.

Powstańmy i przeczytajmy głośno Psalm 16:8-10.

„Mam zawsze Pana przed sobą, gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się. Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, nawet ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie, bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, nie dopuścisz, by twój pobożny oglądał grób”(Psalm 16:8-10).

Możecie usiąść. Słowo „otchłań” w wersecie 10 oznacza „grób”. Wyraźnie jest tu napisane, że nie zostawi „pobożnego” (lub „świętego”) - Jezusa Mesjasza w grobie, i że nie pozwoli także, aby ciało Jezusa oglądało skażenie” (Biblia Gdańska). Te słowa są bardzo jasne i wyraźne na kartach Pisma. A w dniu Pięćdziesiątnicy apostoł Piotr zwiastował na ich temat. Piotr powiedział:

„Dawid bowiem mówi o nim: Miałem Pana zawsze przed oczami mymi, Gdyż jest po prawicy mojej, abym się nie zachwiał. Przeto rozweseliło się serce moje i rozradował się język mój, A nadto i ciało moje spoczywać będzie w nadziei, Bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani I nie dopuścisz, by święty twój oglądał skażenie. Dałeś mi poznać drogi żywota, Napełnisz mnie błogością przez obecność twoją” (Dz. Apostolskie 2:25-28).

A następnie apostoł powiedział:

„mówił, przewidziawszy to, o zmartwychwstaniu Chrystusa, że nie pozostanie w otchłani ani ciało jego nie ujrzy skażenia”
       (Dz. Apostolskie 2:31).

Dr Rice powiedział: „Oto przepowiedziane w Starym Testamencie odczucie samego Chrystusa, radującego się, że... Jego ciało może spocząć w pokoju, wiedząc, iż [Bóg] Ojciec nigdy nie zostawi jego duszy w śmierci ani też ciało jego nie ujrzy skażenia, lecz zostanie wzbudzone z grobu. Ciało Jezusa nie miało nigdy ulec rozkładowi, nigdy też nie miało obrócić się w proch. Ciało [Jezusa] musiało powstać z martwych, a następnie w tryumfie... powrócić do nieba. Ten sam Zbawiciel, w tym samym zmartwychwstałym ciele jest w [niebie], czekając na nas.” (Rice, jw. str. 15). Amen! Teraz otwórzmy Psalm 110:1.

VIII. Po ósme, zmartwychwstanie Chrystusa przepowiedziane w Psalmie 110

Proszę powstańmy i przeczytajmy głośno ten werset:

„Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek pod nogi twoje!”
       (Psalm 110:1).

Możecie usiąść.

Dr Henry M. Morris powiedział: „Psalm 110:1 cytowany jest czterokrotnie w Nowym Testamencie (Hebrajczyków 1:13)… Ew. Marka 12:36; Ew. Łukasza 20:42; Dziejach Apostolskich 2:34” (Henry M. Morris, Ph.D., The Defender’s Study Bible, World Publishers, 1995, str. 655; odnośnie Psalmu 110:1). W Nowym Testamencie jest wiele aluzji do Psalmu 110:1. Apostoł Piotr cytował go w swoim wielkim kazaniu w dniu Pięćdziesiątnicy:

„Albowiem nie Dawid wstąpił do nieba, powiada bowiem sam: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.”
      (Dz. Apostolskie 2:34-36).

Chrystus powstał z martwych. Teraz zasiada po prawicy Boga w niebie!

W Starym Testamencie jest o wiele więcej proroctw dotyczących zmartwychwstania Chrystusa. Dziś rano mogłem przedstawić tylko kilka z nich. Bez wątpienia Chrystus mówił o nich uczniom w drodze do Emaus w dzień pierwszej wielkanocnej niedzieli:

„A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach.”
       (Ew. Łukasza 24:25-27).

Jakże modlimy się, abyście nie byli „głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy” o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa! Chrystus nie tylko powstał w fizyczny sposób z martwych, On także wstąpił na niebiosa. Również i ty możesz tam się dostać dzięki mocy Bożej, gdyż On nas „wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:6). Dziś wieczorem będę zwiastował na ten temat, w kazaniu zatytułowanym: „Resurrection Now!” (Zmartwychwstanie teraz!) (2 maj 2010, godz. 18:00). Obyś był pociągnięty do Chrystusa. Oby On obmył cię z twych grzechów Swoją cenną krwią. Obyś narodził się na nowo. Obyś też przyszedł do Jezusa i mógł zostać zbawiony już na wieki! Przyjdź do Jezusa, otrzymaj przebaczenie twych grzechów i życie wieczne! Jezus powiedział:

„Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Ew. Jana 6:37).

Obyś i ty przyszedł do Jezusa. Kiedy do Niego przyjdziesz, On cię nie odrzuci precz!

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr Kreightona L. Chana:
Ewangelia Łukasza 24:13-27.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Christ Arose” (autor Robert Lowry, 1826-1899).