Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Nie wiem dlaczego tłumacze Biblii Króla Jakuba, zwykle tak wierni i godni zaufania, nie przetłumaczyli słowa „mamona”. Pozostawili je nieprzetłumaczone. Być może obawiali się Króla Anglii, który w tamtym czasie był bardzo potężny. Nie wiem, dlaczego słowo to nie przetłumaczono, pozostawiając w transliteracji syryjskie słowo „mamona”, zamiast użycia odpowiednika angielskiego. Biblia Genewska, tłumaczona z tego samego greckiego tekstu 12 lat przed przekładem Króla Jakuba, wyraziła w pełnej mocy znaczenie słowa „mamona”:

„Nie możecie Bogu służyć i bogactwu” (Ew. Mateusza 6:24, Biblia Genewska, 1599).

Doktor John Gill, wielki komentator biblijny, żyjący w XVIII wieku, napisał:

Słowo mamona jest syryjskim słowem, [które znalazło się w języku aramejskim] i oznacza pieniądze… Hieronim powiedział, że bogactwa w języku syryjskim, określane były słowem mamona… i oznaczały fortunę; coś stojące przeciwko Bogu, a przez niektórych ludzi kochane, podziwiane, darzone zaufaniem, wielbione, tak jakby było bogiem; jest to sprzeczne ze służeniem prawdziwemu Bogu… [ludzie tacy] nie są w stanie prawdziwie i z całego serca służyć Panu. Mamona jest dla nich bogiem, któremu służą (John Gill, D.D., An Exposition of the New Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989 roku, tom I, str. 63-64; odnośnie Ew. Mateusza 6:24).

Komentarz doktora Johna F. Walvoorda podaje: „Pieniądze to tłumaczenie aramejskiego słowa „bogactwo lub własność” (The Bible Knowledge Commentary, Victor Books, 1983, str. 33; odnośnie Ew. Mateusza 6:24).

Nie zróbmy tutaj jednak błędu. Chrystus nie mówił do tłumu ludzi, ale do swoich uczniów (Ew. Mateusza 5:1). Judasz był też tam (Ew. Łukasza 6:16), kiedy Jezus powiedział słowa z Ew. Łukasza 16:13. Judasz Iskariota wiedział dokładnie, o czym mówił Jezus, gdy powiedział:

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie” (Ew. Łukasza 16:13).

Judasz jednak nie wierzył temu, co tak wyraźnie powiedział Jezus. Jego serce było rozdwojone, i był to:

„człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu” (Jakub 1:8).

Judasz Iskariota pozostanie w niechlubnej pamięci, jako jeden z największych nikczemników ludzkości, jako człowieka, który sprzedał Jezusa za 30 srebrników, którego haniebne życie zakończyło się samobójstwem i wiecznym „zatraceniem” w ogniu piekielnym (Ew. Jana 17:12; 2 Piotra 3:7; Objawienie 17:8, 12).

A jednak Judasz Iskariota nie zaczął jak zdrajca. Jezus powołał go, tak jak i pozostałych 11 uczniów. Jest wymieniony razem z nimi, gdy Jezus:

„powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii, żeby mieli [moc uzdrawiać choroby] i moc wypędzać demony” (Ew. Marka 3:14-15).

Judasz zwiastował, otrzymał moc uzdrawiania chorych i wypędzania demonów. Judasz słyszał, gdy Jezus powiedział:

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie” (Ew. Łukasza 16:13).

Ale w jego charakterze była jakaś rysa. Jezus i uczniowie przyszli na wieczerzę do domu Łazarza i jego sióstr: Marii i Marty. Po kolacji Maria wzięła funt bardzo drogiej maści nardowej i namaściła stopy Jezusa. (Ew. Jana 12:3), na co Judasz zaprotestował:

„Czemu nie sprzedano tej wonnej maści za trzysta denarów i nie rozdano ubogim?” (Ew. Jana 12:5).

We fragmencie tym Pismo ukazuję nam rysę w charakterze Judasza, ten natrętny grzech jego serca.

„A to rzekł nie dlatego, iż się troszczył o ubogich, lecz ponieważ był złodziejem, i mając sakiewkę, sprzeniewierzał to, co wkładano” (Ew. Jana 12:6).

Judasz wybrany został za skarbnika wśród uczniów. To on trzymał ich sakiewkę i zarządzał pieniędzmi uczniów. Jego oburzenie się na Marię za zmarnowanie tak dużego bogactwa (olejek ten warty był około rocznego zarobku), by namaścić Jezusa pokazuje, że miał on bardzo dobre pojęcie o wartościach finansowych, ale żadnego zrozumienia, co do wartości duchowych. Dla niego wylanie drogocennego olejku wydało się marnotrawstwem. Wolałby, by olejek ten został sprzedany, pieniądze oddane jemu, rzekomo z przeznaczeniem na biednych. Ale tak naprawdę biedni nic go nie obchodzili. To on był tym, który trzymał pieniądze uczniów. Był złodziejem, kradnącym je po trochu, ze wspólnej kasy uczniów. Widzimy tutaj, co było głównym grzechem jego serca. Był chciwy. Kochał pieniądze. Pożądał ich (porównaj z 1 Tymoteusza 6:9-10). Bez wątpienia poszedł za Jezusem, ponieważ miał nadzieję, że jakieś pieniądze znajdą się dla niego. I jak inni myślał, że Jezus od razu ustanowi swoje królestwo – a w nim, znajdzie się też coś dla niego!

Ale kiedy rzeczy zaczęły się zmieniać i „Jezus już nie chodził jawnie między Żydami” (Ew. Jana 11:54), Judasz był wzburzony. Sytuacja nie była dobra i nie wyglądało, by miała się poprawić. Gdzie władza i bogactwo, na które liczył, że dostanie, gdy Chrystus ukoronowany zostanie na Mesjasza i Króla Izraela? Nie wyglądało, aby miał dostać jeszcze jakieś pieniądze za bycie uczniem! A teraz, ta głupia kobieta – Maria, zmarnowała roczną wypłatę na namaszczenie stóp Jezusa! Wybuch Judasza pokazuje jego rozczarowanie tym, że nie dostał tych PIENIĘDZY! Pokazuje, że to PIENIĄDZE były jego prawdziwym mistrzem i bogiem! Nie pamiętał, a może starał się zapomnieć słowa Jezusa:

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie” (Ew. Łukasza 16:13).

Judasz był niezadowolony, że pieniądze Marii, użyte na namaszczenie Jezusa, nie zostały złożone u niego! Natychmiast po wieczerzy w domu Marii:

„odszedł jeden z dwunastu, którego zwano Judasz Iszkariot, do arcykapłanów i rzekł: Co mi chcecie dać, a ja go wam wydam? Oni zaś wypłacili mu trzydzieści srebrników. I odtąd szukał sposobności, aby go wydać” (Ew. Mateusza 26:14-16).

Trzydzieści srebrników to nie było wiele. Trzydzieści srebrnych monet było ceną za martwego niewolnika według 2 Mojżeszowa 21:32. Trzydzieści srebrników wymagane było przez prawo za niewolnika zabitego przez byka sąsiada. Dla najwyższego kapłana Jezus warty był tyle samo, co martwy niewolnik! A jednak Judasz tak bardzo pożądał pieniędzy, że zgodził się to zrobić i szukał okazji, by zdradzić Chrystusa. Jezus powiedział:

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie” (Ew. Łukasza 16:13).

Judasz podjął decyzję. Chciał służyć pieniądzom, nie Bogu!

Często to widziałem. Służę Bogu już 51 lat i widziałem wielu młodych ludzi podobnych do Judasza. Robią najróżniejsze wymówki, ale gdzieś w środku mają więcej z Judasza, niż są gotowi się przyznać.

Niektórzy z nich, to „zborowe dzieci”. Chodzą do kościoła tak długo, jak długo czerpią z tego korzyści. Ale kiedy tylko znajdują dobrze płatną pracę, i stają się niezależni finansowo, opuszczają zbór. Ankieter George Barna podaje, że 88% ludzi, wychodzących z kościoła, nigdy do niego nie wraca! Dlaczego opuszczają go, gdy uzyskują niezależność finansową? To proste, te „zborowe dzieci” przychodziły do kościoła tylko dlatego, że im za to płacono! Kiedy rodzice przestali to robić, to wówczas oni przestali przychodzić! Przychodzili do kościoła tylko z powodu PIENIĘDZY! Nazywam ich Judaszami! Judaszami! Judaszami!

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie.”

Niektórzy nie chcą stać się chrześcijanami, dlatego że obawiają się stracić pieniądze! Tłumaczą się: „Mój problem jest intelektualny. To dlatego nie chcę stać się chrześcijaninem!” Bzdura! Masz problem z PIENIĘDZMI! Boisz się stać chrześcijaninem, ponieważ myślisz, że nie będziesz miał wystarczająco czasu, aby przygotowywać się na studia; trwożysz się, że z tego powodu dostaniesz może czwórki, zamiast piątek; lękasz się, że nie będziesz w stanie utrzymać się na studiach i że będzie cię to kosztować PIENIĄDZE!

Mówisz, że nie „potrafisz zobaczyć” Jezusa? Ale czy myślisz, że ktoś z nas to potrafi? Jezus powiedział:

„... błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”
       (Ew. Jana 20:29).

Nie, twoim problemem nie jest to, że nie widzisz Jezusa! Twoim problemem jest lęk przed utratą PIENIĘDZY, jeśli przyjdziesz do kościoła! Ale uświadom to sobie w końcu:

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie.”

To PIENIĄDZE, PIENIĄDZE, PIENIĄDZE sprawiają, że stajesz się jak Judasz! Judasz! Judasz! Apostoł Paweł powiedział:

„A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie” (1 Tymoteusza 6:9).

Aby uniknąć wpadnięcia w te sidła, John Wesley w swoim kazaniu „Używanie pieniędzy” mądrze powiedział, aby zarabiać tyle, ile możemy; oszczędzać ile możemy i rozdawać też tyle, ile tylko możemy (The Works of John Wesley, Baker Book House, wydanie z 1979 roku, tom VI, str. 124-136).

Jezus i jego uczniowie spożyli razem wieczerzę. Pod koniec Jezus ustanowił Wieczerzę Pańską, obmył stopy uczniom, a potem:

„... diabeł wzbudził w sercu Judasza, syna Szymona Iszkarioty, zamysł wydania go” (Ew. Jana 13:2).

Widzicie, wcale nie było łatwo zdradzić Jezusa. Najwyżsi kapłani obawiali się ludzi, uważających Go za wielkiego proroka. Nie mogli zaaresztować go w biały dzień. W Jerozolimie na Święto Paschy przebyły tysiące ludzi. Byliby świadkami aresztowania Jezusa i wywołałoby ich gniew. Nie mogli też znaleźć go nocą . Wszyscy nosili podobne ubrania, brody i wyglądali tak samo nocą. Dlatego potrzebowali kogoś, kto zaprowadziłby ich do Jezusa. Pod koniec Ostatniej Wieczerzy, szatan wskazał Judaszowi, co ma zrobić. Szatan powiedział mu, aby poprowadził wrogów do Ogrodu Getsemani. Judasz wiedział, że Jezus będzie się tam modlił, gdyż było to miejsce, na które Jezus udawał się na modlitwę nocą (Ew. Łukasza 22:39). Kiedy Judasz siedział razem z innymi uczniami i Jezusem przy stole:

„wszedł w niego szatan” (Ew. Jana 13:27),

i Judasz:

„natychmiast wyszedł, a była noc” (Ew. Jana 13:30).

Wielokrotnie widziałem to w czasie mojej służby. Szatan kogoś kusił, mówiąc mu: „Stracisz coś. Będzie cię to kosztowało. Przestań chodzić do kościoła”. Szatan przypochlebia się i przekręca myśli cały czas. Potem nagle znowu wchodzi w człowieka, a on opuszcza kościół, aby więcej już do niego nie wrócić. O tak, ludzie łapią się na rzeczy materialne, a szatan robi z nim dokładnie to samo, co zrobił z Judaszem.

„Nie możecie Bogu służyć i mamonie.”

Idąc w ciemnościach nocy, przedzierając się przez gąszcz drzew oliwnych w Ogrodzie Getsemani, Judasz przyprowadził żołnierzy. Stanął za klęczącym, pogrążonym w modlitwie Jezusem. Pocałował Go w policzek. Żołnierze wykrzyknęli: „To On. To ten!” Złapali Jezusa i zaciągnęli, aby go pobić, ubiczować i ukrzyżować.

Co stało się z Judaszem? Biegł w ciemnościach z woreczkiem srebrników. PIENIĄDZE, PIENIĄDZE! Nie był stanie przestać o nich myśleć! Pobiegł do najwyższego kapłana i rzucił pieniądze na podłogę w Świątyni, a potem:

„oddalił się, poszedł i powiesił się” (Ew. Mateusza 27:5).

Dlaczego nie żałował za to, co zrobił? Już było na to za późno! Przekroczył linię, po której nie było odwrotu! Bóg z niego zrezygnował! Został oddany na „pastwę niecnych zmysłów” (Rzymian 1:28). Kiedy Bóg rezygnuje z człowieka, nie może być on już zbawiony! Jest już za późno! Za późno na wieki! Za późno na wieczność!

„NIE MOŻESZ SŁUŻYĆ BOGU I MAMONIE!”

Nie możesz! Nie możesz! Nie możesz!

Zanim będzie za późno dla ciebie, zanim Duch Boży opuści cię na wieki, błagam cię, byś porzucił ziemską pożądliwość pieniędzy i pragnienie łatwego życia. Porzuć swe troski! Odwróć się od nich! Przyjdź do Jezusa, którzy został ukrzyżowany, by zapłacić cenę za twe grzechy; a potem powstał z martwych, aby dać ci życie! Pozostaw ten świat, jego błyskotki i zabawki! Przyjdź do Jezusa, bez względu na koszt! Pamiętaj, co powiedział misjonarz Jim Elliot, zabity przez Indian w wieku 28 lat: „Nie jest głupcem, kto oddaje to, co nie może zatrzymać, aby zdobyć to, co nie może stracić.” Przyjdź do Jezusa! Przyjdź do Jezusa! Przyjdź do Jezusa, kiedy jeszcze jest czas!

Pola diamentów, ze złota góry,
   Rzeki srebra i niewysłowionych bogactw;
Wszystko to razem nie kupi nam
   Pokoju, ani czystego sumienia.
Szczęśliwe serce, zadowolony umysł,
   Oto bogactwa, których kupić nie można;
Gdy masz Jezusa, to więcej masz skarbów w swej duszy,
   Niż pola diamentów, czy góry złota.
(Wolny przekład pieśni „Acres of Diamonds” autor Arthur Smith, 1959).

Proszę powstańmy i zaśpiewajmy razem pieśń numer 4!

Me życie, miłość oddaję Ci,
   Baranku Boży, coś za mnie zmarł;
Pragnę na zawsze wiernym ci być ,
   Zbawco i Boże mój!
Dla Niego żyć będę, który za mnie zmarł,
   Jakże pełnym będzie me życie!
Dla Niego żyć będę, który za mnie zmarł,
   Zbawco i Boże mój!
(Wolny przekład pieśni „I’ll Live For Him,”
   autor Ralph E. Hudson, 1843-1901).

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: “Kazania po Polsku.”

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr Kreightona L. Chan: Ew. Łukasza 16:10-13.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Acres of Diamonds” (autor Arthur Smith, 1959).