Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Chrystus został przybity do krzyża. Umarł na nim w agonii, przelewając krew. Po śmierci „jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego i zaraz wyszła krew i woda” (Ew. Jana 19:34). Apostoł Jan znajdował się w pobliżu krzyża. Widział, jak ręce i stopy Chrystusa przebijały gwoździe. Był świadkiem Jego śmierci. Zobaczył, jak żołnierz włócznią przebił bok Chrystusa. Jan ujrzał też krew i wodę wypływające z rany w Jego boku. Potem napisał: „A ten, który to widział, dał o tym świadectwo” (Ew. Jana 19:35). Widział, jak żołnierze rzymscy złożyli ciało Jezusa w „nowym grobowcu, w którym jeszcze nikt nie był złożony” (Ew. Jana 19:41).

Wcześnie rano następnego dnia Maria Magdalena pobiegła i powiedziała Piotrowi i Janowi, że wielki kamień zamykający wejście do grobu Jezusa został „odwalony od grobu” (Ew. Jana 20:1). Piotr z Janem pobiegli do pustego grobu. Jan dobiegł tam pierwszy. Zajrzał do grobu „a nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła [w które zawinięte było ciało Jezusa]; jednak nie wszedł.” (Ew. Jana 20:5). Piotr, który „szedł za nim, i wszedł do grobowca i ujrzał leżące prześcieradła oraz chustę, która była na głowie jego, nie leżącą z prześcieradłami, ale zwiniętą osobno na jednym miejscu.” (Ew. Jana 20:6-7). Potem także Jan wszedł do grobowca, gdzie zobaczył prześcieradła i pusty grób. Wyszli stamtąd nie wiedząc co myśleć: „albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych.” (Ew. Jana 20:9). Miało to miejsce wczesnym rankiem w niedzielę.

Później, tego samego dnia, uczniowie ukrywali się w pokoju „z bojaźni przed Żydami”, którzy doprowadzili do ukrzyżowania Jezusa. (Ew. Jana 20:19). Nagle ukazał się im Jezusa, powstały z martwych! I przywitał ich słowami: „Pokój wam”. (John 20:19).

„Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Lecz On rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.”
       (Ew. Łukasza 24:37-40).

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40)

Rany, uczynione w rękach i stopach Jezusa, widoczne były w Jego zmartwychwstałym ciele. Uczniowie mogli zobaczyć też ranę w Jego boku; wielki ślad uczyniony włócznią żołnierza. Jezus powiedział do Tomasza:

„Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz.”
       (Ew. Jana 20:27)

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Chrystus mógł z łatwością pozbyć się śladów ran na swoim ciele. Mógł usunąć znaki cierpienia, kiedy powstał z grobu. Ale tego nie uczynił. Wręcz przeciwnie, na Jego rękach, stopach i boku były widoczne rany. Dlaczego? Z jakiego powodu pokazał im je? Spójrzmy, dlaczego

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

I. Po pierwsze, Jezusa pokazał im swe rany, aby mogli przekonać się,
że jest On tą samą osobą, która zawisła na krzyżu.

Gnostyccy heretycy twierdzili, że Jezus wcale nie umarł na krzyżu. W Koranie - muzułmańskiej księdze, napisane jest, że Jezus nie poniósł śmierci na krzyżu. Dzisiaj jest też wielu ludzi, którzy nie wierzą, że Bóg pozwolił Swemu Synowi umrzeć tak straszliwą śmiercią. Jezus wiedział, że wielu nie będzie wierzyło w ukrzyżowanie. Dlatego też, i jest to pierwszym powodem, dla którego:

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Jezus pragnął, aby każdy wiedział, iż On cierpiał i umarł na krzyżu. Dlatego też pozwolił uczniom zobaczyć rany, a nawet ich dotknąć. Apostoł Jan, który był świadkiem tego, napisał: „co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały” (1 List Jana 1:1). Dr Watts tak to wyraził:

Na dłonie spójrz, nogi i bok
   Miłość z cierpieniem zmieszane są
Czy kiedykolwiek spotkały się
   Miłość, cierpienie w cierni koronie?
(wolny przekład pieśni “When I Survey the Wondrous Cross”,
   autor Isaac Watts, D.D., 1674-1748).

W krzyżu tym, w krzyżu tym
   Niech ma chwała będzie
W nim zmęczona dusza ma
   Pokój wieczny znajdzie.
(wolny przekład „Near the Cross” autor Fanny J. Crosby, 1820-1915).

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40)

II. Po drugie, Jezus pokazał im swoje rany, aby wiedzieli, że On
cierpiał za nasze grzechy.

Jan Chrzciciel powiedział:

„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.”
       (Ew. Jana 1:29).

Nie wyjawił on jednak, w jaki dokładnie sposób Jezus zgładzi nasze grzechy. Uczniowie zrozumieli to dopiero, gdy Jezus powstał z martwych.

„On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo”
       (1 List Piotra 2:24).

Dopiero, gdy ujrzeli ślady gwoździ w jego rękach i stopach zrozumieli, że:

„Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga”
       (1 List Piotra 3:18).

To właśnie było drugim powodem, dlaczego:

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Jezus pragnie, abyśmy wiedzieli z całą pewnością, że cierpiał na krzyżu, aby zapłacić karę za nasze grzechy po to, abyśmy mogli być wybawieni od nich i od piekła. Chciał, abyśmy patrząc na rany w Jego rękach i stopach wiedzieli, że tam na krzyżu wziął na siebie Boży gniew:

„... przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego”
       (Rzymian 3:24-25).

Dlatego to:

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Zaśpiewajmy hymn dr Wattsa!

Na dłonie spójrz, nogi i bok
   Miłość z cierpieniem zmieszane są
Czy kiedykolwiek spotkały się
   Miłość, cierpienie w cierni koronie?

„W krzyżu tym” - zaśpiewajmy to!

W krzyżu tym, w krzyżu tym
   Niech ma chwała będzie
W nim zmęczona dusza ma
   Pokój wieczny znajdzie.

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

III. Po trzecie, Jezus pokazał im rany, abyśmy wiedzieli, że On jest
jedynym Zbawicielem przez wszystkie wieki.

Chrystus udał się do nieba razem z ranami i krwią, aby zapewnić nam wieczne odkupienie.

„Lecz Chrystus, który się zjawił jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzonego świata pochodzący, wszedł raz na zawsze do świątyni nie z krwią kozłów i cielców, ale z własną krwią swoją, dokonawszy wiecznego odkupienia.” (Hebrajczyków 9:11-12).

„Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga”
       (Hebrajczyków 9:24).

Siedząc po prawicy Boga w Niebie, rany Jezusa będą wiecznym przypomnieniem dla Boga i aniołów, że:

„On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata. (1 List Jana 2:2).

A jednak większość ludzi dzisiaj w świecie odrzuca Jezusa. Większość chce zbawić się sami dobrymi uczynkami albo swymi wierzeniami religijnymi. To dlatego odrzucają Jezusa, który jest Bożą drogą zbawienia. To nie ja to powiedziałem, ale sam Pan Jezus, że:

„... nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie”
       (Ew. Jana 14:6).

Jezus jest jedyną drogą do Boga, ponieważ On jest jedynym, który cierpiał i umarł, płacąc za nasze grzechy. Żaden inny przywódca religijny – Konfucjusz, Budda, Mahomet czy Józef Smith, tego nie uczynili. Tylko o Jezusie mogły być wypowiedziane te słowa:

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni” (Izajasz 53:5).

Tylko o Jezusie można powiedzieć.

„Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników”
       (1 Tymoteusza 1:15).

I tylko o Nim mówią te słowa:

„Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Tym bardziej więc teraz, usprawiedliwieni krwią jego, będziemy przez niego zachowani od gniewu” (Rzymian 5:8-9).

Dlatego też:

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Zaśpiewajmy jeszcze raz hymn dr Wattsa!

Na dłonie spójrz, nogi i bok
   Miłość z cierpieniem zmieszane są
Czy kiedykolwiek spotkały się
   Miłość, cierpienie w cierni koronie?

„W krzyżu tym” - zaśpiewajmy to jeszcze raz!

W krzyżu tym, w krzyżu tym
   Niech ma chwała będzie
W nim zmęczona dusza ma
   Pokój wieczny znajdzie.

Nawet, gdy Jezus powróci po raz drugi, nadal będzie miał na rękach i stopach ślady ukrzyżowania. Chrystus powiedział poprzez proroka Zachariasza:

„Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać” (Zachariasz 12:10).

Ci, którzy nie zwrócą się do Chrystusa, gdy żyją, spędzą całą wieczność w Piekle, żałując. Spurgeon, wielki kaznodzieja, powiedział: „Te otwarte rany na rękach i przebity bok będą świadczyć przeciwko tobie, właśnie tobie, jeśli umrzesz, odrzucając Go. I poprzez swoje bezbożne życie, wejdziesz do wietrzności, jako wróg Chrystusa” (C. H. Spurgeon, „Rany Chrystusa” The New Park Street Pulpit, Pilgrim Publications, tom V, str. 237).

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Spurgeon powiedział też:

Biedny grzeszniku... Czy lękasz się przyjść [do Jezusa]? Spójrz na Jego ręce, spójrz na nie, czyż [ich widok] nie zachęca cię?... Spójrz na Jego bok, tak łatwy jest dostęp do Jego serca. Jego bok jest otwarty. Jest otwarty [dla ciebie]... Ach, grzeszniku, obyś uwierzył w Jego rany! One cię nie zawiodą; rany Chrystusa uleczą każdego, kto złoży swą ufność w Nim (jw. str. 240).

„pokazał im ręce i nogi” (Ew. Łukasza 24:40).

Evangeline Booth, z Armii Zbawienia, dobrze to wyraziła:

Rany Chrystusa otwarte
   Dla ciebie grzeszniku są.
Rany Chrystusa otwarte
   One ucieczką twą.
(wolny przekład “The Wounds of Christ”,
   autor Evangeline Booth, 1865-1950).

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: “Kazania po Polsku.”

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez Dr. Kreightona L. Chan: Ew. Jana 20:24-29
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
The Wounds of Christ” (autor Evangeline Booth, 1865-1950).