Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Greckie słowo „odrodził” oznacza „odnowił, sprawił, że narodziliśmy się na nowo” (Fritz Rienecker, Ph.D., The Linguistic Key to the New Testament, Zondervan Publishing House, 1980, str. 744; odnośnie 1 Listu Piotra 1:3). Słowo to znaczy, iż Bóg sprawił to, że narodziliśmy się na nowo „przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (tłumaczenie z R. C. H. Lenskiego, D.D., The Interpretation of the Epistles of St. Peter, St. John and St. Jude, Augsburg Publishing House, wydanie z 1966, str. 29). W języku greckim brzmi ono „anagennésas”. Doktor Lenski powiedział: „Czasownik, który został użyty tutaj, jak i w wersecie 23 [oznacza] 'narodzić się duchowo, do nowego duchowego życia'. Tym jest nowonarodzenie, wspomniane w Ew. Jana 3:3 (Lenski, jak wyżej).

“Bóg i Ojciec…odrodził nas [sprawił, że narodziliśmy się na nowo]…poprzez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.”

“Odrodził nas.” Słowo ‘nas’ „nie odnosi się tylko do apostołów, którzy ujrzeli zmartwychwstałego Pana, ale do Piotra i odbiorców [jego pism]” (Lenski, str. 32). Każdy, kto doświadczył nowego narodzenia wie, że stało się to „przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”.

Mówiąc na temat 1 Listu Piotra 1:3, Dr A. W. Tozer powiedział: „nowe narodzenie [opisane tutaj] jest cudem – wielkim cudem! (A. W. Tozer, D.D., I Call It Heresy, Christian Publications, Inc., 1974, str. 34). Cud nowozrodzenia nie dzieje się poprzez podjętą decyzję. Nie jest wynikiem prośby, czy rezultatem naszej własnej woli. Ale dzieje się „przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. Greckie słowo „dia” tłumaczone jest jako - „przez”. Oznacza ono „z powodu”, czy „za pomocą”. Dlatego też Dr Lenski przetłumaczył je „za pomocą zmartwychwstania Jezusa Chrystusa”. Przyczyną naszego narodzenia się na nowo jest zmartwychwstały Chrystus!

Nie dziwi nas to, co napisał Piotr. Głównym tematem jego zwiastowania było zmartwychwstanie Chrystusa. Widzimy to w kazaniu zarejestrowanym w Dziejach Apostolskich. Wtedy, w Dzień Pięćdziesiątnicy powiedział:

„Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy świadkami jesteśmy” (Dz. Ap. 2:32).

Zmartwychwstanie Jezusa stanowiło centrum jego myślenia i zwiastowania, ale nie zawsze tak było.

I. Po pierwsze, Piotra zaprzeczał zmartwychwstaniu Chrystusa.

Zmartwychwstanie stało się częścią centralną zwiastowania Piotra. Wiedział on dobrze, że sam narodził się na nowo „poprzez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.” Ale ukrzyżowanie i zmartwychwstanie Chrystusa było czymś, czemu wcześniej zaprzeczał.

„Od tej pory zaczął Jezus Chrystus tłumaczyć uczniom swoim, że musi pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych arcykapłanów i uczonych w Piśmie, że musi być zabity i trzeciego dnia wzbudzony z martwych. A Piotr, wziąwszy go na stronę, począł go upominać, mówiąc: Miej litość nad sobą, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie” (Ew. Mateusza 16:21-22).

Doktor McGee powiedział:

Piotr powiedział właściwie: „Jesteś Mesjaszem. Jesteś Synem Bożym, i nie potrzebujesz i nie możesz iść na krzyż!” Krzyż, jak to widzimy, nie pasował zupełnie do tego, co myślał [Piotr]. (J. Vernon McGee, Th.D., „Thru the Bible”, Wydawnictwo Thomasa Nelsona, 1983, tom IV; odnośnie Mateusza 16:22).

II. Po drugie, Piotr nie zrozumiał zmartwychwstania Chrystusa.

Kiedy Jezusa mówił ponownie na temat Swego ukrzyżowania i zmartwychwstania, nie był zrozumiany przez Piotra i innych apostołów,:

„A gdy zstępował z góry, przykazał im, aby nikomu nie opowiadali o tym, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie. I zachowali to słowo u siebie. Ale zastanawiali się między sobą, co to znaczy powstanie z martwych” (Ew. Marka 9:9-10).

Doktor MacArthur dobrze to wyraził słowami:

Tym, co wprawiało ich w zamieszanie, było przekonanie Jezusa, że Jego zmartwychwstanie jest blisko, a zatem także i Jego śmierć. Wątpliwości uczniów są kolejnym dowodem na to, że ciągle jeszcze nie zrozumieli mesjanistycznej misji Jezusa. (John MacArthur, D.D., The MacArthur Study Bible, Word Bibles, 1997; komentarz na temat Ew. Marka 9:10).

Oznacza to, że ani Piotr ani też inni uczniowie nie zrozumieli jeszcze Ewangelii!

„I wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileę; a nie chciał, aby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem uczniów swoich i mówił im: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzkie i zabiją go, ale zabity po trzech dniach zmartwychwstanie. Oni jednak nie rozumieli tego słowa, a bali się go pytać” (Ew. Marka 9:30-32).

Doktor McGee powiedział,

Zauważcie, że [Jezus] o swojej śmierci i zmartwychwstaniu mówił zawsze razem... Nie był to pierwszy raz, gdy ogłosił uczniom Swoją śmierć i zmartwychwstanie, a jednak oni ciągle nie rozumieli. (McGee, j.w. poświęcone Ew. Marka 9:30-32).

III. Po trzecie, Piotr odczuwał wyłącznie smutek, gdy słyszał o zmartwychwstaniu Chrystusa.

„A gdy przebywali w Galilei, rzekł im Jezus: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. I zabiją go, ale On trzeciego dnia będzie wskrzeszony z martwych. I zasmucili się bardzo” (Ew. Mateusza 17:22-23).

W ostatnią środę rozpoczęliśmy okres, który przez katolików, protestantów, luteranów i anglikanów nazywany jest „Wielkim Postem”. Zanim się ten okres zacznie, ludzie mają zwyczaj jeść bardzo obficie, w dniu nazywanym: „Tłustym Czwartkiem”. „Wielki Post” rozpoczyna się od Środy Popielcowej i trwa do Niedzieli Wielkanocnej. Jest to czas postu i „przygotowań” do Wielkanocy. A jednak większość ludzi, którzy poszczą w okresie Wielkiego Postu, doświadcza jedynie smutku, podobnego do tego, który odczuwał Piotr i inni uczniowie.

Obawiam się, że wielu baptystów i ewangelików robi coś jeszcze gorszego. Często w czasie Wielkanocy nic nie czują! Zapominają o cierpieniu Chrystusa i śmierci; a Jego zmartwychwstanie w czasie Wielkanocy nie jest dla nich niczym więcej, niż tylko „pociechą” psychiczną, jak to opisał Dr Michael Horton w swojej nowej książce Christless Christianity: The Alternative Gospel of the American Church (Baker Books, 2008, str. 29-30).

Piotr i inni czuli ogromny smutek (Ew. Mat. 17:23), kiedy usłyszeli słowa Jezusa:

„I zabiją go, ale On trzeciego dnia będzie wskrzeszony z martwych” (Ew. Mateusza 17:23).

Doktor McGee powiedział:

Po raz trzeci [Jezus] mówi do uczniów o Swojej śmierci i zmartwychwstaniu... Znajduje się w Galilei, w drodze do Jerozolimy, i po raz kolejny na ten temat mówi. A jedyną rzeczą, którą uczniowie są w stanie zrobić, to smucić się. (McGee, j.w. str. 97; poświęcone Ew. Mateusza 17:22-23).

Piotr zostawił swe sieci i poszedł za Chrystusem. Przebywał z Nim ponad dwa lata. Otrzymał od Boga pewne objawienie, wystarczająco duchowego światła, aby powiedzieć:

„Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Ew. Mateusza 16:16).

A Jezus odpowiedział Piotrowi:

„nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie” (Ew. Mateusza 16:17).

A jednak Piotr nie uwierzył w Ewangelię. Pomimo objawienia od Boga nie wierzył, że Jezus umrze na krzyżu i powstanie w fizyczny sposób z martwych. Starał się, jak mógł, chodzić za Jezusem, ale ciągle nie narodził się na nowo. Był jak Marcin Luter, który pościł, modlił się i biczował, starając się żyć jak chrześcijanin; tak samo jak George Whitefield, próbujący być chrześcijaninem; jak John Wesley i John Bunyan, zmagający się, by sprostać życiu chrześcijańskiemu. Ale nie rozumiał przesłania Ewangelii, tak samo jak nie zrozumieli i inni, dopóki nie narodzili się na nowo. Nie doświadczył zmartwychwstałego Chrystusa. I dlatego też nie udawało mu się, tak jak i nie udało się Lutrowi, Whitfieldowi, Wesleyowi czy Bunyanowi, dopóki nie doświadczyli nowozrodzenia. Nie mogło się to udać Piotrowi. A kiedy żołnierze przyszli, aby zaaresztować Jezusa i zabrali Go, aby Go ukrzyżować, Piotr:

„... począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka. I zaraz kur zapiał. I wyszedłszy, gorzko zapłakał”
       (Ew. Mateusza 26:74-75).

Piotr próbował naśladować Chrystusa, ale nie wierzył w Ewangelię. Poniósł całkowitą klęskę „i wyszedłszy, gorzko zapłakał”.

Jezusa przybito do krzyża. Umarł, płacąc cenę za grzech ludzkości. Przelał Swoją Krew, aby oczyścić nas z grzechów. Potem Jego ciało złożono do grobu i wielkim kamieniem zamknięto wejście. „Zapieczętowano grób i zaciągnięto straże” (Ew. Mat. 7:66). Trzy dni później, wcześnie rano, Jezus powstał z martwych.

„Piotr zaś, wstawszy, pobiegł do grobu i nachyliwszy się, ujrzał jedynie leżące prześcieradła, i odszedł do siebie, dziwiąc się temu, co się stało” (Ew. Łukasza 24:12).

Piotr ciągle nie był pewien tego, że Jezus zmartwychwstał. Dr McGee powiedział: „Szymon Piotr musiał to przez jakiś czas przemyśleć.” (McGee, j.w. str. 375; odnośnie Ew. Łuk. 24:12).

„A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana. I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam. A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego” (Ew. Jana 20:19-22).

Dr McGee powiedział:

W Ew. Jana 14:16 Jezus powiedział: „Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela”. Prawdą jest, że Szymon Piotr wykazał pewne rozpoznanie, kiedy powiedział, że Jezus jest Chrystusem, ale zaledwie kilka minut później mówił Mu, aby nie szedł na krzyż by umrzeć. Osobiście wierzę, że w tamtym momencie Jezus tchnął na nich i powiedział „Weźmijcie Ducha Świętego”; a oni zostali odnowieni [narodzeni na nowo]. (McGee, jw. str. 498; odnośnie Ew. Jana 20:21).

Piotr pamiętał od końca swego życia, że „narodził się na nowo” w tamten Wielkanocny niedzielny poranek, kiedy spotkał się ze zmartwychwstałym Chrystusem. Dlatego też w Dniu Pięćdziesiątnicy głosił na temat Chrystusa, który powstał z martwych. To było też przyczyną, dla której zmartwychwstały Chrystus stał się stałym tematem jego kazań, zapisanych w Dziejach Apostolskich. To on powiedział, że Bóg:

„odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (1 List Piotra 1:3).

Kiedy rodzisz się na nowo poprzez zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, twoje doświadczenia będzie bardzo podobne do Piotrowego. Zmagał się on, starając się być uczniem. Chciał żyć życiem chrześcijańskim. Ale ponosił klęskę. Był przekonany o swojej upadłej grzesznej naturze. Płakał w agonii nad swym grzechem. Był jakby w ciemności, z wypełnionym cierpieniem sercem. Chrystus powstał z martwych. Chrystus przyszedł do niego. Piotr narodził się na nowo „przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (1 Piotra 1:3). Ale zanim nastąpi narodzenie się na nowo, jak powiedział to Iain H. Murray, „Człowiek musi najpierw uniżyć się” (Iain H. Murray, Jonathan Edwards: A New Biography, Banner of Truth Trust, wydanie z 1992 roku, str. 131). Musisz uniżyć się i być skruszonym. Musisz czuć całkowitą deprawację – swoje grzechy – swą niemożność – swe zło, zasługujące na gniew Boży w wiecznym potępieniu. Kiedy odczujesz tak bardzo głęboko ciężar własnych grzechów, wtedy też doświadczysz „nowo zrodzenia”. Wtedy też będziesz mógł być „odrodzonym... przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (1 List Piotra 1:3).

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: “Sermon Manuscripts.”

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez Dr Kreighton'a L. Chan: 1 List Piotra 1:1-9.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu pana Benjamina Kincaid'a Griffith'a:
“Alive Again” (autor Paul Rader, 1878-1938).