Print Sermon

ایس ویب سائٹ دا مقصد ساری دُنیا وِچّ، تے خصوصی طور تے تیجی دُنیا وِچّ جِتھے علم الہٰیات دی سیمنریاں یا بائبل سکول جے ہین تے تھوڑے بُہتے ہی ہین تے اُوتھے مشنریاں لئی تے پادری صاحبان لئی مفت وِچّ واعظاں دے مسوّدیاں دیاں ویڈیوز فراہم کرنا اے۔

واعظاں دے اے مسوّدے تے ویڈیوز ہُن تقریباً 1,500,000 کمپیوٹراں تے 221 توں زیادہ ممالک دے وِچّ ہر مہینے www.sermonsfortheworld.com تے ویکھے جاندے نے۔ سینکڑوں دوجّے لوکی یوٹیوب تے ویڈیوز ویکھدے نے، لیکن اُو چھیتی یوٹیوب چھڈ دیندے نے تے ساڈی ویب سائٹ تے آ جاندے نے کیوں جے ہر واعظ اُنہاں نوں یوٹیوب نوں چھڈ کے ساڈی ویب سائٹ ول آن دی راہ ویکھاندا اے۔ یوٹیوب لوکاں نوں ساڈی ویب سائٹ تے لے کے آندی اے۔ ہر مہینے تقریباً 120,000 کمپیوٹراں تے لوکاں نوں 46 زباناں دے وِچّ واعظاں دے مسوّدے پیش کیتے جاندے نے۔ واعظاں دے مسوّدے اشاعت دا حق نئیں رکھدے تاں مبلغین اِناں نوں ساڈی اجازت توں بغیر اِستعمال کر سکن۔ مہربانی نال ایتھے اے جانن واسطے کِلک کرو کہ تُسی کیویں ساری دُنیا دے وِچّ خوشخبری دے اِس عظیم کم نوں پھیلان دے لئی ساڈی مدد ماہانہ چندہ دیَن دے نال کر سکدے اُو۔

جدّوں وی تُسّی ڈاکٹر ہائیمرز نوں خط لکھو تے اُنہاں نوں ہمیشہ دسّو کہ تُسی کہڑے مُلک وِچّ رہندے اُو، ورنہ اُو تہاڈے خط دا جواب نئیں دے سکن گے۔ ڈاکٹر ہائیمرز دا ای۔ میل ایڈریس rlhymersjr@sbcglobal.net ہے۔




تُوں کیتھے ایں؟

(پیدائش دی کتاب تے واعظ # 25)
WHERE ART THOU?
(SERMON #25 ON THE BOOK OF GENESIS)
(Punjabi – A Language of Pakistan)

پاسٹر ایمریٹس، ڈاکٹر آر ایل ہائیمرز، جونیئر وَلّوں تحریر کیتا گیا اِک واعظ
تے جِنہوں پادری جیک نعان صاحب دے ذریعے توں پیش کیتا گیا
لاس اینجلز دی بپتسمہ دین آلی عبادت گاہ وِچ
خداوند دے دِن دی دوپہر، 16 اکتوبر، 2022
A sermon by Dr. R. L. Hymers, Jr., Pastor Emeritus
and given by Jack Ngann, Pastor
at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Afternoon, October 16, 2022

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے ایں؟ (پیدائش3: 9)۔


ایہہ اُو آیت سی جِنہوں خداوند نے جان گِل John Gill نوں تبدیل کرن دے لئی استعمال کیتا سی۔ اُو اُوس گرجا گھر دے پادری بنن دے لئی ٹر گئے سن جِیتھے بعد چہ سپرجیئن نے منادی کیتی سی۔ ڈاکٹر گِل نے ساری بائبل تے اِک تبصرہ لکھیا سی، جیہڑا کہ ہُن وی شائع ہوندا اے تے کافی قابلِ قدر اے (جان گِل، ڈی۔ڈی۔John Gill, D.D.، پرانے تے نئے عہد نامے دی اِک تفسیر An Exposition of the Old and New Testament، بپتسمہ دین آلے معیاری بیئرر The Baptist Standard Bearer، دوبارہ اشاعت1989، جو جلدیں)۔

ڈاکٹر گِل نے دوویں نئے تے پرانے عہدنامے دی تقریباً ہر آیت تے تبصرہ لکھیا۔ ایس دے باوجود ایس تلاوت تے اُوہناں دے تبصریاں وِچ، جیہڑی خداوند نے اُوہناں نوں تبدیل کرن دے لئی استعمال کیتی سی، اُوہناں نے اُوس حقیقت دا تزکرہ نہئیں کیتا۔ میرے خیال چہ اُو کافی توں بوہتا 18 ویں صدی دے مصنف سن، تے نہئیں چاہندے سن کہ اُوہناں دے بیان چہ کوئی ذاتی گل آئے۔ تے ایہدے باوجود ایہہ جاننا نہایت قیمتی اے کہ گزرے ہوئے دور دے بپتسمہ دین آلے بائبل دے عظیم ترین تبصرہ نگاراں وِچوں اِک ایس تلاوت پیدائش3: 9 تے واعظ سُنن دے وسیلے توں بیدار ہوئے سن، جیس دی تبلیغ مسٹر ولیم والِیس Mr. William Wallis نے کیتی سی۔ گِل ایس نوں سُنن دے تھوڑی دیر بعد ای تبدیل ہو گئے سن۔ جان رِیپون John Rippon نے گِل دی تبدیلی دے ایس واقعے نوں پیش کیتا:

اُوہدے کول گناہ دی بُرائی دے تھوڑے بوہتے راسخ عقیدے تے [جہنم] دے غیر مستقل خیالات سن… مگر اُوہدے تصورات عارضی تے سرسری سن، جدوں تیکر کہ اُو تقریباً بارہ برس دی عمر دا نہ ہو گیا، جدوں اُوہدے ذہن دی کاروائیاں بوہتی سنجیدہ ہو گئیں سن، خاص طور تے پیدائش3: 9 تے مسٹر والیم والِس Mr. William Wallis دے اِک واعظ ’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا تے اُوہنوں کہیا، توں کیتھے ایں؟‘‘ دی منادی سُنن دے بعد۔ کُج ویلے دے لئی تلاوت تے اُوہدا موضوع مسلسل اُوہدے کناں وِچ سُنائی دیندا رہیا، تے ایہہ [سوالات] اُوہدے دِل چہ اُٹھدے رہئے – گنہگار، توں کیتھے ایں؟ توں کیس قدر تباہ حال کیفیت تے حالت وِچ اے؟ – اک غیر نجات یافتہ حالت چہ حیاتی بسر کرن تے مرن نال توں کیس قدر بدنصیب ہووے گا؟ – اُوہنے خود نوں ساری دُنیا دے منصف دے اَگے طلب کیتے جان تے اپنے [گناہ] دا جواب دین تے غور کیتا… ہُن اُوہنے بوہتی بہتر تے واضح طور تے اپنے فطرت دے اخلاقی زوال، گناہ دی غیر معمولی تجاوز کردی ہوئی بھرپوری، نجات دہندہ دے لئی اُوہدی لُوڑ تے خود اپنے راستبازی دے مقابلے چہ اِک بہتر رستبازی نوں، ایتھوں تیکر کہ ایمان دے وسیلے توں مسیح دی راستبازی دے پان نوں ویکھنا شروع کیتا (جان ریپن ڈی۔ڈی۔John Rippon, D.D.، مرحوم جناب جان گِل، ڈی۔ڈی۔ دی تحاریر تے حیاتی دی اِک مختصر سوانح، A Brief Memoir of the Life and Writings of the Late Rev. John Gill, D.D.، گینو کُتب Gano Books، دوبارہ اشاعت 1992، صفحہ6)۔

کُج عرصے بعد جان گِل مسیح چہ ایمان لہیا کے تبدیل ہو گیا سی، مگر اُوہنے اُوس ویلے تیکر بپتسمہ نہئیں لہیا سی جدوں تیکر کہ اُو انیس وریاں دی عمر دا نہئیں ہو گیا۔

[جان ریپن کہندا اے کہ] ایہہ تاخیر، شروع شروع وِچ، … اپنے جوانی… دی وجہ توں کدی کدی سی، بعد چہ، ایہہ پتا چلن دے بعد کہ… گرجا گھر [اُوہدے اپنے پادری دی حیثیت نال بُلانا چاہندا سی] جیویں ای اُو اُوہدا اِک رُکن بن گیا (ریپون Rippon، ibid.، صفحہ7)۔

لہٰذا، ایس شام، اَسی ایس تلاوت تے نظر پاواں گے جیس نوں خدا نے جان گِل نوں جدوں اُو بارہ وریاں دی عمر دا سی، اُوہدی گواچی تے گمراہ ہوئی حالت تے مسیح دے لئی اُوہدی لوڑ نوں بیدار کرن دے لئی استعمال کیتا سی۔

جان رِیپون اُوس تلاوت، ’’توں کیتھے ایں – آدم؟‘‘ دے بے شمار اِطلاق نوں سامنے لیہیائے سن جیس دی ولیم والِس نے نوجوان گِل دے لئی منادی کیتی سی۔ ایہہ واعظ والِس دے واعظ دی رِیپون دی یادگاری تے مشتمل اے جِنہے جان گِل نوں بیدار کیتا سی تے اُوہدی مسیح وِچ ایمان لیہیان دی تبدیلی دے لئی رہنمائی کیتی سی۔ اُوس واعظ دی بنیاد ساڈی تلاوت تے سی،

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے ایں؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

I۔ پہلی گل، ایہہ بیدار کرن آلا اِک سوال اے۔

’’توں کیتھے ایں – [آدم]؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

ایس سوال نے ساڈے پیو آدم دے دِل نوں چیر ڈالیا سی۔ اُوہنے اُوہنوں ٹھہرن تے سوچن تے مجبور کر دِتا سی کہ اُو کیس قدر تباہ حال کیفیت تے حالت وِچ سی۔ خدا دے اُوہنوں چند اِک منٹ بُلان توں پہلاں، آدم نے اُوتھے باغ دے درختاں وِچ چھپن چہ محفوظ محسوس کیتا سی۔ مگر ہُں خداوند دی چیر ڈالن آلی واج اُوہدے چھپن آلی تھاں وِچ گُھسدی چلی آ رئی سی۔ تے اُو اپنے گناہ تے بغاوت دے نال روبرو آن کھڑا ہویا سی۔

جان گِل وانگوں، آدم نے گناہ دی برائی دی تھوڑی بہوتی سزایابی دا تجربہ کیتا۔ مگر اُوہدی سزایابی دے احساسات گہرے نہئیں سن۔ تے اُو صرف عارضی نے۔ اُو کدی کدی انصاف دے بارے چہ سوچا کردا۔ اُو کدی کدی جہنم وِچ ہمیشہ دی حیاتی دے بارے چہ سوچا کرتا۔ مگر اُوہدا جوانی توں بھرپور ذہن ایس گل توں پھسل جاندا تے اُو خود نوں دوجی گلاں وِچ مشغول کر دیندا جیویں انجیر دے پتیاں نال لباس دی حفاظت دے لئی کمر دے گرد باندھ لین آلے کپڑے بناندا، باغ دے درختاں وِچ دور دراز تیکر سفر کرنا، تے ایہناں اعمال نال جڑی ہوئی دوجیاں گلاں۔ شروع شروع وِچ اُو ایس قدر مصرف اے کہ اُو بُھل جاندا اے کہ انصاف ہوئے گا۔ اُو بُھل جاندا اے کہ

’’بُرا کرن آلا اپنی بُرائی دا بدلہ پائے گا کیوں جے خدا کسی دی طرفداری نہئیں کردا‘‘ (کُلسیوں 3: 25).

اُو بُھل جاندا اے کہ

’’گناہ دی مزدوری موت اے‘‘ (رومیوں 6: 23).

اُو بُھل جاندا اے کہ

’’خدا ٹھٹھیاں وِچ نہئیں اُڑایا جاندا کیوں جے آدمی جو کُج بوندا اے اُوہی کٹے گا‘‘ (گلِتیوں 6: 7).

اُو بُھل جاندا اے کہ

’’جیہڑا بندہ بار بار متنبہ کیتے جان تے وی سرکشی کردا اے اُو ناگہاں تباہ کیتا جائے گا۔ تے کہ اُوہدا کوئی چارہ نہ ہووے گا‘‘(امثال 29: 1).

جیویں جیویں اُو اپنے آپ نوں انجیر دے پتیاں نال لباس دی حفاظت دے لئی کمر دے گرد بنھ لین آلے کپڑے سینے تے باغ دے گھنے درختاں دے ہیٹاں تاریکی دی گہرائیاں وِچ پناہ لین وِچ مصروف کردا۔ ایہہ ’’مصروفیت‘‘ اُوہناں ہولناک گناہواں نوں اُوہدے ذہن وِچوں دور لے جاندی جِنہاں دا سامنا اُوہنوں اِک مقدس خدا دے روبرہ کرنا ضروری سی۔

میں جاننا آں کہ اَج راتی ایتھے کوئی نہ کوئی بالکل اُوسی حالت وِچ اے۔ اِسی واعظ دے انتہائی دوران وِچ تُسی اپنے ذہن نوں آوارہ گردی کرن دیندے اُو۔ تُسی اکثر مُردہ دِلی نال بیٹھدے اُو، صرف الفاظ نوں بے دھیانی نال سُن رئے ہوندے اُو، اُوتھے اپنے گرجا گھر وِچ اَدھے بیدار تے اَدھے سوتے ہوئے ہوندے نے۔ ویکھوں ایس تمام وِچ تُسی کینج آدم دے نال مشہابت رکھدے اُو۔ ’’خداوند اُوہدے سارے خیالات وِچ نہئیں اے‘‘ (زبور10: 4)۔

لیکن اُودھوں ای خداوند دی واج باغ وِچوں لہراندی ہوئی آئی تے اُوس تھاں تے جیتھے اُو چُھپیا ہویا سی اُوہدے تیکر پہنچی۔ تے خداوند نے کہیا،

’’توں کیتھے ایں – [آدم]؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

ایس سوال نے یکدم اُوہدے ضمیر نوں چیر ڈالیا تے اُوہدے دِل تے آشکارہ کیتا کہ اُوہدی حالت کیس قدر ہولناک سی۔

کی اُو تہاڈے نال ہُن تیکر ہو چکیا اے؟ کی خدا نے تہاڈی جان دے گہرے ترین حصیاں وِچ گل کیتی تے کہیا،

’’توں کیتھے ایں‘‘ (پیدائش3: 9)۔

کی تُسی خدا دی گلاں نال کھیل رئے اُو؟ کی تُسی اپنے گناہ دے لئی بہانہ تے اُوہنوں سرسری طور تے لین دی تلاش وِچ اُو؟ یا کی خدا دی سب کُج ویکھ لین آلی اَکھ نے تہاڈے دِل نوں چھویا اے تے تہانوں تہاڈی تباہ حال جان دی حالت، تہاڈے دِل دی اُوس باگی تے مُردہ فطرت دے لئی بیدار کیتا اے؟ اُوس ویلے تیکر کوئی وی حقیقی تبدیلی نہئیں ہو سکدی جدوں تیکر کہ تہانوں ایہہ ویکھن تے مجبور نہئیں کر دِتا جاندا کہ تُسی خدا دے ذہن وِچ اِک بدںصیب گنہگار اُو۔ خدا دی گلاں توں تعلق رکھدے ہوئے تہانوں اپنی کاہلی تے سُستی توں بیدار کیتا جانا ضروری اے! تہاڈے لئی ضروری اے کہ تُسی خدائے قادر مطلق دی سزایابی دے تحت آئیے، جیہڑا ’’مجرم نوں بے سزا نہئیں چھڈدا‘‘ (خروج34: 7)! تہانوں اپنے دِل تے ذہن دی سچی تباہ حال حالت نوں ویکھنا چائیدا اے۔ جیویں کہ جان نیوٹن John Newton ایس نوں لکھدے نے،

ایہہ فضل ای سی جِنہے میرے دِل نوں خوف کرنا سیکھایا،
تے فضل نے ای میرے سارے خوف ختم کیتے۔
     (’’حیرت انگیز فضلAmazing Grace ‘‘ شاعر جان نیوٹن John Newton ، 1725۔1807).

کی خداوند دے فضل نے تہاڈے دِل نوں خوف کرنا سیکھایا؟ کی خداوند دے فضل نے خود تہاڈے اپنے گناہ وِچ تبدیل شُدہ دِل تے شک کرن دے لئی رہنمائی کیتی؟ بائبل کہندی اے،

’’جیہڑا اپنے آپ تے پروہسا رکھدا اے اُو بیوقوف اے‘‘ (امثال 28: 26).

آدم نے خود تے پروہسا کیتا سی۔ اُوہنے خود اپنے دِل تے پروہسا کیتا سی۔ ویکھو اُو کیس قدر احمق سی! آدم وانگوں نہ ہو جائیے گا! خود اپنے دِل تے پروہسا مت کرو!

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے اے؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

II۔ دوجی گل، ایہہ سزایابی دا اِک سوال اے۔

’’توں کیتھے اے؟‘‘

اُوس سوال دا مقصد گناہ دے قائل ہونا تے گناہ دے اعتراف دے لئی رہنمائی کرنا سی۔ میں اُمید کرنا واں کہ تُسی خداوند دی واج نوں سنو گے، اپنے ضمیر وِچ تہانوں ایہہ کہندے ہوئے، ’’توں کیتھے اے؟‘‘ میں تیہنوں حیاتی بخشی۔ میں تیہنوں خود اپنی شکل تے بنایا۔ میں تیہنوں اُو سب کُج بخشیا جیس دی تیہنوں جین دے لئی لوڑ سی۔ میں تیہنوں ہر اُو شے جیہڑی تیرے کول اے عطا کیتی۔ میں صرف اِک نکی جیئی گل چاہی سی – کہ توں اُوس اِک درخت دا پھل نہئیں کھائے گا۔ توں کیتھے اے؟ کی توں اِک باغی اے، اِک گستاخ اے، میرے مقصد دے لئیل اِک دھوکے باز اے؟ کی توں گناہ کیتا اے؟ اوہ، آدم، توں کیتھے اے؟‘‘ جے آدم دا دِل صحیح ہوندا تے اُوہنے خدا دے اَگے اپنے گناہ دی بھرپوری دا مکمل اعتراف کر لیہیا ہوندا۔

ہُن، گنہگار، میری سُن۔ ’’توں کیتھے اے؟‘‘ خدا نے تہانوں ہر اُو شے جیس دی تہانوں حیاتی وِچ لوڑ ہوندی اے عنایت کیتی۔ خدا نے تہانوں صحت تے قوت بخشی، تے تہاڈی دیکھ بھال دے لئی اِک خاندان دِتا۔ خدا نے تہانوں اِک گرجا گھر عنایت کیتا جیہڑا خوشخبری دی منادی کردا اے، اِک گرجا گھر جیہڑا تہاڈی دیکھ بھال کردا اے تے تہاڈے لئی دعا منگدے ہوئے روندا اے۔ خدا نے تہانوں اپنا اِکلوتا بیٹا بخش دِتا کہ تہاڈے گناہواں دے بوجھ ہیٹاں کُچلیا جائے جدوں تیکر کہ گتسمنی وِچ اُو لہو دا پسینہ نہئیں بہا لیندا، جدوں تیکر کہ اُو سولی تے تہاڈے گناہ اپنے پینڈے تے چُک کے نہ لے جاندا، جدوں تیکر کہ اُو اپنے بدن تے تہانوں شفا دین دے لئی ظالم کوڑے دی لعشاں نہ پہوا لیہندا، جدوں تیکر کہ اُو خدا دے قہر و غضب دی تشفی تے تسلی دے لئی کھردری سولی تے اذیت چہ مر نہئیں جاندا، جدوں تیکر کہ اُو اپنا پاک لہو نہئیں وگا لیہندا کہ تہاڈے گناہ دھل پان، جدوں تیکر کہ اُو تہانوں حیاتی بخشن دے لئی قبر وِچوں فاتح بن کے نہئیں نکلدا، اپنی راستبازی نوں تہاڈے ناں منسوب نہ کردا، تہاڈے لئی آسمان وِچ دعا منگدا کہ تُسی تبدیل ہو جاؤ۔

کی تُسی خدا دا احکامات نوں بُھل چکے اُو، اپنی حیاتی وِچوں خدا نوں کڈ چکے اُو، اُوہدی شریعت نوں توڑ چکے اُو تے اُوہدے پُتر نوں مسترد کر چکے اُو؟ کی تُسی ایس شام اِک بے اعتقادے اُو، خود اپنی نیکیاں وِچ پروہسا کرن تے مطمئن، تے یسوع دے کول نا آن دے لئی تیار تے سولی تے اُوہدی راستبازی دے مکمل شدہ کم نوں پان دے لئی غیر رضامند اُو؟ کی تُسی اُوہنوں بُھلا چکے اُو جِنہے تہاڈے لئی ایس قدر بوہتے کم کیتے نے؟ ’’تُسی کیتھے اُو؟‘‘ کی اَج دی راتی تُسی خدا دے دشمن وَل اُو؟ کی تُسی شیطان وَل اُو، خدا دی انکاری کردے ہوئے، تے اُوس خدا دے خلاف بغاوت وِچ گستاخانہ چہرہ چُکے ہوئے جِنہے تہانوں بنایا، جیہڑا تہاڈے پھیپھڑیاں وِچ ہوا پھونکدا اے، جیس دے ہتھاں وِچ تہاڈی انتہائی حیاتی وجودیت رکھدی اے – یا فنا ہو جاندی اے؟ گنہگار، ’’توں کیتھے ایں؟‘‘ خدا دا تہانوں اُو ساری نیکیاں وکھا دین دے بعد – کی تُسی ہُنے وی اِک گستاخانہ باغی اُو، یسوع دے بغیر، تے ایس دُنیا وِچ بغیر کسی اُمید دے؟

سوال نوں فیر توں اینج ای پڑھو، ’’توں کیتھے ایں؟‘‘ سَپ نال وعدہ کیتا سی کہ تُسی ’’اِک خدا‘‘ ہوو گے جیہڑا خود اپنی حیاتی تے حکمرانی کردا ہووے۔ تُسی سوچیا کہ تُسی اپنی مرضی کر کے زیادہ بہتر ہووؤ گے۔ ایہہ سچ اے، آدمی؟ کی تُسی بہتر اُو؟ کی شیطان نے تہاڈا وعدہ پورا کیتا؟ کی ایہہ اینج ای اے، انسان، کی ایہہ اینج ای اے؟ شیطان نے تہانوں کی فائدہ پہنچایا اے؟ کی اُوہنے تہانوں اِک خاموش تے پُرسکون ضمیر عنایت کیتا؟ کی اُوہنے تہانوں اندرونی خوشی بخشی؟ کی اُوہنے تہاڈے دِل نال اپنے وعدے نوں پورا کیتا؟

تہانوں لباس پہنان دے بجائے، تُسی اَج دی راتی خدا دے اَگے ننگے اُو۔ تہانوں خوشیاں دین دے بجائے، گناہ نے تہانوں جگر و پتے وگرے جوس وگرا کڑوا کیسلا پیالہ دِتا اے۔ گناہ نے تہاڈے دِل نوں کوڑھ دے نال بھر دِتا اے تے تہاڈی جان نوں درد تے اذیت دے نال بھر دِتا اے۔ تہانوں عزت بخشن دے بجائے، گناہ نے تہاڈی عزت چھین لئی اے، تے تُسی گرجا گھر توں یہوداہ وانگوں بغیر اندرونی امن دے، نجات دے بغیر، اُمید دے بغیر، کُج وی نہ لیے ہوئے ماسوائے غلیظ چیتھروں تے اِک آلودہ نوں لئے ہوئے رات وِچ نظراں بچا کے نکل جاندے نے۔ شیطان نے تہانوں کی دِتا اے؟ ایہنے تہاڈی تحقیر کیتی اے تے تہانوں کلیسیا وِچ مسیحیاں دی نظراں وِچ اِک گنہگار دی صف وِچ لا کھڑا کیتا اے۔ گناہ نے تہاڈے لئی کی کتیا اے؟ ایہنے تہانوں سڑا دِتا اے تے تہاڈی ساری خوشیاں تے اُمیداں وِچ زہر بھر دِتا اے۔ ’توں کیتھے ایں – توں کیتھے ایں؟‘‘ ہر معاملے چہ گناہ اِک جھوٹ بولن آلا رہیا اے۔ ہر معاملے وِچ ایہنے تہانوں اِک تباہ کیتی ہوئی، تحقیر زدہ، بے دین حالت چہ مسیح دے بغیر لا کھڑا کیتا اے تے خدا دے بجائے خود اپنی راہواں تے تہانوں چلایا اے۔

سزایابی وِچ اضافہ کرن دے لئی خدا پُچھدا اے، ’’توں کیتھے اے؟‘‘ جیویں کہ کہنا چاہندا ہووے، ’’توں اُوتھے تیکر کیویں پہنچیا؟ توں ایس قدر سرد دِل گنہگار کیویں بن گیا؟‘‘ تُسی ایس حالت وِچ اُو کیوں جے تُسی خود اپنے آپ نوں اُوتھے تیکر لیہیائے اُو۔ تہاڈا گناہ ای خود تہاڈا اپنا قصور اے۔ ایس قدر سخت دِل گنہگار ہون دے لئی ماسوائے خود دے تُسی کسی ہور تے الزام نہئیں دھر سکدے۔ تُسی خود اپنے گناہ نوں تخلیق کیتا اے۔ جے میں انسان دی برگشتگی تے تبلیغ کراں تے تُسی ایہدے لئی آدم نوں موردِ الزام ٹھہراؤ گے۔ جے میں مکمل اِخلاقی زوال دے بارے چہ گل کرنا واں تے فیر تُسی سوچدے اُو کہ تُسی بخشے گئے اُو جیویں کہ مکمل اخلاقی زوال دے گناہ دے لئی اِک بہانہ اے۔ میں کہنا واں کہ جے تُسی اِک گمراہ گنہگار اُو، تے تہاڈے کول کسی وی قسم دا کوئی بہانہ نہئیں اے۔ تے جے تُسی گناہ ای وِچ حیاتی بسر کردے اُو تے مر جاندے اُو تے جرم تہاڈا ای اے۔ ایہہ تہاڈا اپنا قصور اے تے کسی ہُور دا نہئیں اے۔ ’’توں کیتھے اے؟‘‘ تُسی اُوتھے ای اُو جیتھے تُسی خود نوں رکھن دے لئی چُنیا اے، تے تُسی خدا دے خلاف بغاوت دی اُوس حالت وِچ رہندے اُو تے خود اپنے چناؤ دے وجہ توں اُوس خداوند توں بیگانے ہو جاندے اُو!

میں دعا منگنا واں کہ خداوند نا صرف تہانوں اَج دی راتی بیدار کرے بلکہ اُو تہاڈے دِل وِچ باطنی طور تے تہانوں سزایابی دے لئی لیہیائے، تہانوں تہاڈی گناہ آلی فطرت دا قائل کرے، تے اُوہدے پاک ناں دے خلاف تُسی جیہڑے بے شمار گناہ سرزد کر چکے اُو اُوہناں دا قائل کرے۔ اِک بندے نوں اُوہدے گناہ دے غلیظ بستر توں اُٹھانا جیہدے تے اُو سویا ہوندا اے – تے اُوہنوں جلان دے مقابلے وِچ نیند توں بیدار کرنا سہوکھا ترین ہوندا اے! لیکن ایہو ای اے جیہڑا تُسی کرو گے جے خدا تہاڈے دِل وِچ کم کر رہیا اے۔ تُسی بیدار ہو جاؤ گے تے پاؤ گے کہ تُسی برگشتہ اُو کھوئے ہوئے اُو۔ سزایابی تہانوں اُو آگاہی دیوے گی کہ تُسی خود اپنی ذات نوں تباہ کر رئے اُو! فیر تُسی شاید جھوٹی اُمیداں تے جھوٹی پناہ گاہواں توں دور نٹھو گے، اپنے گناہواں نوں چھڈ دیو گے تے اپنے سارے دِل دے نال ہمیشہ قائم رہن آلی نجات نوں اُوس واحد تھاں وِچ جیتھے اُو مِل سکدی اے – خدا دے پُتر مسیح دے لہو وِچ تلاش کرو گے۔

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے ایں؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

III۔ تیجی گل، ایہہ تلاش کرن دا اِک سوال اے۔

انسان نے خدا دی تلاش کیتی ای نہئیں سی۔ اُو انتہائی الفاظ، ’’توں کیتھے ایں؟‘‘ ظاہر کردے نے کہ ایہہ خدا اے جیہڑا انسان نوں لبھ رہیا اے، کدی وی انسان خدا نوں نہئیں لبھدا۔ ساڈی تلاوت وِچ ایہہ ایس توں ہُور کیہنا واضح ہو سکدا اے؟ خداوند نے آدم نوں لبھیا؛ آدم نے خدا نوں نہئیں لبھیا۔ آدم اِک نمونہ اے، اِک مثال اے، اَج دے سارے گنہگاراں دی۔ خداوند تہانوں لبھ رہیا اے۔ تُسی اُوہنوں نہئیں لبھدے۔ نئے عہدنامے دے صفحات تے ایس توں وی بوہتا واضح ہُور کی ہو سکدا اے؟

’’جیویں کہ لکھیا اے… کوئی خدا دا طالب نہئیں‘‘ (رومیوں 3: 10۔11).

کوئی خدا دا طالب نہئیں؟ ’’نہئیں کوئی اِک وی نہئیں‘‘ (رومیوں3: 10)۔

ہمیشہ توں تے ہمیشہ ای ایہہ خدا اے جیہڑا گنہگار نوں لبھدا پھردا اے۔ جیویں کہ ایہہ آدم دے نال سی، اُونج ای ایہہ تہاڈے نال وی ہونا چائیدا اے۔ ایہہ بیداری دی اِک واج اے، اِک واج جیہڑی گناہ دا قائل کردی اے مگر تیجی تھاں تے، ایہہ اِک تلاش کرن آلی واج اے۔ ’’آدم، توں کیتھے اے؟ میں تیہنوں لبھن دے لئی آیا آں، توں کِدرے وی ہووے۔‘‘ یسوع نے کہیا،

’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں‘‘ (لوقا 19: 10).

تُسی کہہ سکدے اُو، ’’مگر خداوندا، میں شریعت دے ذریعے توں دھمکایا گیا آں۔‘‘ اُو کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ تُسی شاید کہوو، ’’مگر میں اُونج یقین نہئیں کر سکدا جیویں میہنوں کرنا چائیدا اے۔‘‘ اُو کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ مگر تُسی کہندے اُو، ’’میں تیرے تے یقین نہئیں کر سکدا۔‘‘ اُو کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ ’’مگر،‘‘ کوئی کہندا اے، ’’توں نہئیں جانندا کہ میں واقعی چہ کیس قدر گنہگار آں!‘‘ فیر توں یسوع کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ ’’مگر میں کلیسیا وِچ خارج شُدہ اِک اجنبی وانگوں محسوس کرنا واں۔‘‘ یسوع کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ ’’اوہ‘‘ کوئی دوجا کہندا اے، ’’میں اَخیرلی حد نوں پار کر چکیا آں۔ میرے لئی بہوتی دیر ہو چکی اے۔ میں جہنم وِچ دائمی سزا دے لئی قرار دِتا جا چکیا آں تے میرے جان دے لئی کوئی اُمید باقی نہئیں بچی اے۔‘‘ ’’مگر،‘‘ یسوع کہندا اے، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘ اَج دی راتی ایتھے کوئی وی ایہو جیہا گواچیا ہویا گنہگار نہئیں اے جیہڑا ایس قدر دور نکل چکیا ہووے کہ اُو یسوع دے وسیلے توں بچایا نہ جا سکدا ہووے، جیس نے کہیا، ’’میں گم شدہ نوں لبھن تے بچان دے لئی آ [چکیا] آں۔‘‘

مسیح چہ خدا اَج دی راتی تہانوں کہہ رہیا اے، ’’ویلہ آ چکیا اے، میں تیہنوں گناہ توں اُکھاڑ لیہیاواں گا، تے تیہنوں جہنم دے شعلیاں توں بچا لیہیاواں گا۔ تے ایس ای انتہائی راتی میں تیہنوں یسوع دے کول کھیچ لیہیاواں گا تے تیہنوں سارے زمانیاں تے ہمیشہ دے لئی گناہ توں بچا لیہواں گا۔‘‘

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے ایں؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔

ایہہ خدا کولوں لبھن آلا اِک سوال اے۔ اُو تہانوں لبھدا اے تاکہ اُو تہانوں بچا سکے۔

لیکن جے تُسی خدا دی اُوس محبت بھری بُلاہٹ نوں ٹھکراندے اُو تے فیر کوئی قربانی باقی نہئیں رہ جاندی۔ جے تُسی اپنے دِل نوں ایس قدر شدت نال سخت کر لیندے اُو کہ تُسی خدا دی بُلاہٹ نوں سُن نہئیں سکدے تے فیر تہاڈے لئی کوئی اُمید کوئی قربانی باقی نہئیں رہندی۔

اے، گنہگار، توں کیوں مریں گا؟ توں کیوں فنا ہو جائیں گا؟ انسان اِک ہمیشہ دے درد وِچ ناخوشگوار شے اے۔ اِک ناراض خدا ہولناک ہوندا اے، تے کون اے جیہڑا اُوس آن آلے عظیم انصاف دی دھشت ناکی نوں دس سکدا اے؟ اپنی حیاتی دے لئی نٹھو؛ پِچھے مُڑ کے نہ ویکھو؛ ایس راہ تے مت رہوو جیس تے تُسی اُو، مسیح دے لئی فرار حاصل کرو تے سارے گناہ توں پاک صاف ہو جاؤ۔ اپنی حیاتی دے لئی قید توں نکل بھاگو۔ مسیح وَل رُخ کرو تے ہُنے اُوسی تے پروہسا کرو – جدوں کہ خدا بُلا رہیا اے،

’’توں کیتھے ایں؟‘‘ (پیدائش3: 9)۔


جدوں ڈاکٹر ہائیمرز نو خط لکھو تے اُنہاں نوں ضرور دسّو کہ کیہڑے مُلک توں تُسی خط لکھ رہے اُو ورنہ اُو تہاڈی ای۔ میل دا جواب نہیں دَین گے۔ اگر اِنہاں واعظاں نے تہانوں برکت دیتی اے تے ڈاکٹر ہائیمرز نوں اک ای۔ میل پیجھو تے اُنہاں نوں دَسّو، لیکن ہمیشہ اُس ملک دا ناں شامل کرو جِدروں تُسی خط لکھ رے اُو۔ ڈاکٹر ہائیمرز دا ای۔ میل rlhymersjr@sbcglobal.net (click here) ہے۔ تُسی ڈاکٹر ہائیمرز نوں کسی وی زبان دے وچ لکھ سکدے اُو، لیکن اگر تُسی انگریزی د ے وِچ لکھ سکدے ہو تے انگریزی وچ لکھو۔ اگر تُسی ڈاکٹر ہائیمرز نوں بذریعہ ڈٓاک خط لکھنا چاہندے اُو تے اُنہاں دا پتہ اے P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015۔ تُسی اُنہاں نوں اَیس نمبر (818)352-0452 تے ٹیلی فون وی کر سکدے اُو۔

(اختتام واعظ)
تُسی انٹر نیٹ تے ہر ہفتے ڈاکٹر ہائیمرز دے واعظ
تے پڑھ سکدے اُو۔www.sermonsfortheworld.com
‏‘‘پنجابی وِچ واعظ’’ تے کِلک کرو۔

واعظاں دی اے دستاویز اشاعت دا حق نئیں رکھدی۔ تُسی اینہاں نوں ڈاکٹر ہائیمرز دی اِجازت دے بغیر وی استعمال
کر سکدے ہو۔ لیکن، ڈاکٹر ہائیمرز دے ساڈے گرجا گھر توں ویڈیو تے دوجے سارے واعظ تے ویڈیو دے پیغامات
اشاعت دا حق رکھدے نے تے صرف اِجازت دے نال ای استعمال کیتے جا سکدے نے۔


لُبِ لُباب

تُوں کیتھے ایں؟

(پیدائش دی کتاب تے واعظ # 25)
WHERE ART THOU?
(SERMON #25 ON THE BOOK OF GENESIS)

ڈاکٹر آر۔ ایل۔ ہائیمرز، جونیئر کی جانب سے
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

’’تے خداوند خدا نے آدم نوں پکاریا، تے پُچھیا، توں کیتھے ایں؟ (پیدائش3: 9)۔

I.   پہلی گل، ایہہ بیدار کرن آلا اِک سوال اے، کُلسیوں3:25؛
رومیوں6:23؛ گلِتیوں6:7؛ امثال29:1؛ زبور10:4؛
خروج34:7؛ امثال28:26 .

II.  دوسری گل، ایہہ سزایابی دا اِک سوال اے، پیدائش3:9 .

III. تیجی گل، ایہہ تلاش کرن دا اِک سوال اے، رومیوں3:10۔11؛ لوقا19:10 .