“ଅନୁଗ୍ରହର ପଦ୍ଧତି” ଜର୍ଜ ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡଙ୍କ ବାକ୍ଯ,
ଯାହା ଆଧୁନିକ ଇଂରାଜୀ ମଧ୍ଯରେ ଢଳାଯାଇଅଛି

ପରିଚୟ: ଜର୍ଜ ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ୧୭୧୪ ମସିହାରେ ଇଂଲଣ୍ଡର ଗ୍ଲୋସେଷ୍ଟରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ସେ ଜଣେ ମଦ୍ଯ ଦୋକାନ ମାଲିକଙ୍କ ପୁଅ ଥିଲେ। ଏପରି ପରିବେଶରେ ବାଲ୍ଯକାଳରେ ହିଁ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମର ଅଳ୍ପ ପ୍ରଭାବ ପଡିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ତାଙ୍କର ଅସାଧାରଣ ଦକ୍ଷତା ଥିଲା। ସେ ଅକ୍ସଫୋର୍ଡ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପଢିଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ ଜନ୍ ଏବଂ ଚାର୍ଲ୍ସ ୱେସଲିଙ୍କ ସହ ବନ୍ଧୁତା କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା ଏବଂ ବାଇବଲ ଅଧ୍ୟୟନ ଦଳର ଅଂଶ ହୋଇଥିଲେ।

ସେ ଅକ୍ସଫୋର୍ଡରେ ଛାତ୍ର ଥିବାବେଳେ ସେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଅନୁଭୁତି ପାଇଥିଲେ। ଏହାର କିଛି ସମୟ ପରେ ତାଙ୍କୁ ଇଂଲଣ୍ଡ ଚର୍ଚ୍ଚରେ ଅଭିଷେକ କରାଯାଇଥିଲା। ନୂତନ ଜନ୍ମର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଚାରର ଫଳସ୍ୱରୂପ ଚର୍ଚ୍ଚଗୁଡ଼ିକ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ, କାରଣ ଶାରିରୀକ ସୁଖଭୋଗି ପାଳକମାନେ ଭୟ କରୁଥିଲେ ଯେ ନୂତନ ଜନ୍ମର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ତାଙ୍କର ଉପଦେଶ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ୟାରୀସ ଅଧିବାସୀ ମାନଙ୍କୁ କ୍ରୋଧିତ କରିବ। ଏହିପରି, ସେ ସେ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ବାହାର ହୋଇ ଖୋଲା ପଡ଼ିଆରେ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ, ଯାହା ପାଇଁ ସେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲେ।

ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ୧୭୩୮ ମସିହାରେ ଆମେରିକାକୁ ଯାତ୍ରା କରି ଏକ ଅନାଥ ଆଶ୍ରମ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ସମଗ୍ର ଆମେରିକାର ଉପନିବେଶ ଏବଂ ଗ୍ରେଟ ବ୍ରିଟେନରେ ଭ୍ରମଣ କରି ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ଅନାଥମାନଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ପାଣ୍ଠି ସଂଗ୍ରହ କରିଥିଲେ। ସେ ସ୍ପେନ, ହଲାଣ୍ଡ, ଜର୍ମାନୀ, ଫ୍ରାନ୍ସ, ଇଂଲଣ୍ଡ, ୱେଲ୍ସ ଏବଂ ସ୍କଟଲ୍ୟାଣ୍ଡରେ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆମେରିକାରେ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ଆଟଲାଣ୍ଟିକ୍ ଦେଇ ତେରଟି ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ।

ସେ ବେଞ୍ଜାମିନ୍ ଫ୍ରାଙ୍କଲିନ୍, ଜୋନାଥନ୍ ଏଡୱାର୍ଡସ୍ ଏବଂ ଜନ୍ ୱେସଲିଙ୍କ ସହ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ ଏବଂ ୱେସଲିଙ୍କୁ ନିଜ ପରି ଖୋଲା ପଡିଆମାନଙ୍କରେ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇ ଥିଲେ। ଥରେ ବେଞ୍ଜାମିନ୍ ଫ୍ରାଙ୍କଲିନ୍ ଅନୁମାନ କରିଥିଲେ ଯେ ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ତିରିଶ ହଜାର ଜନ ଗହଳିଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ସଭାଗୁଡ଼ିକରେ ପ୍ରାୟତଃ ୨୫,୦୦୦ ରୁ ଅଧିକ ଦର୍ଶକ ରହୁଥିଲେ। ସେ ଥରେ ସ୍କଟଲ୍ୟାଣ୍ଡର ଗ୍ଲାସ୍ଗୋ ନିକଟରେ ଏକ ସମାବେଶରେ ୧୦୦,୦୦୦ ରୁ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ – ସେତେବେଳେ ଏପରି ସମୟ ଥିଲା ଯେବେ ଡାକବାଜି ଯନ୍ତ୍ର ନଥିଲା! ସେହି ସଭାରେ ଦଶ ହଜାର ଲୋକ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ।

ତାଙ୍କୁ ଅନେକ ଐତିହାସିକମାନେ ସର୍ବକାଳୀନ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାବାଦୀ ମହାନ ପ୍ରଚାରକ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି। ଯଦିଓ ବିଲି ଗ୍ରାହାମ୍ ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋନିକ୍ ଡାକବାଜି ଯନ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିଅଛନ୍ତି, ସଂସ୍କୃତି ଉପରେ ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡର ପ୍ରଭାବ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଅଧିକ ଏବଂ ସାକରାତ୍ମକ ଥିଲା।

ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ପ୍ରଥମ ମହାନ ଜାଗୃତିର ଅଗ୍ରଣୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୀବ୍ର ପୁନଃର୍ଜାଗରଣ ଆସିଥିଲା ଏବଂ ତାହା ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ମଧ୍ୟଭାଗରେ ଆମେରିକାର ଚରିତ୍ରକୁ ଆକୃତି ଦେଇଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ସେତେବେଳେ ଆମ ଦେଶର ଉପନିବେଶଗୁଡ଼ିକରେ ପୁନଃର୍ଜାଗରଣ ଆସି ଯାଇଥିଲା। ଏହି ପୁନଃର୍ଜାଗରଣ 1740 ମସିହାରେ ତାଙ୍କର ନ୍ୟୁ ଇଂଲଣ୍ଡରେ ଛଅ ସପ୍ତାହର ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଶିଖରରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା। କେବଳ ପଚିଶ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ସେ ଏକଶହ ପଞ୍ଚସ୍ତୁରି ଗୋଟି ଉପଦେଶ ପ୍ରଚାର କରି ହଜାର ହଜାର ଲୋକଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଇଥିଲେ, ଏବଂ ଏହି ଅଞ୍ଚଳରେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଉତ୍ତେଜନା ଆଣିଦେଇ ଆମେରିକାର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମର ଏକ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ସମୟକୁ ଚିହ୍ନିତ କରିଥିଲେ।

ମୃତ୍ୟୁ ବେଳକୁ ସେ ପ୍ରଶଂସାର ପାତ୍ର ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ସମଗ୍ର ଇଂରାଜୀ ଭାଷାବାଦୀ ଜଗତ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ। ସେ ପ୍ରିନ୍ସଟନ୍ ୟୁନିଭରସିଟି, ଡାର୍ଟମାଉଥ୍ କଲେଜ ଏବଂ ପେନସିଲଭାନିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାରେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ଆମେରିକୀୟ ବିପ୍ଳବର ଛଅ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ୧୭୭୦ ମସିହାରେ ମାସାଚୁସେଟ୍ସର ନ୍ୟୁବରିପୋର୍ଟରେ ପ୍ରଚାର କରିବାର କିଛି ସମୟ ପରେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା। ଜର୍ଜ ୱାଶିଂଟନ୍ ଆମ ଦେଶର ପିତା ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଜର୍ଜ ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ଏହାର ପିତାମହ ଥିଲେ।

ହ୍ୱାଇଟଫିଲ୍ଡ ଦ୍ୱାରା ନିମ୍ନଲିଖିତ ଉପଦେଶ ଆଧୁନିକ ଇଂରାଜୀରେ ଦିଆଯାଇଛି। ଏହା ତାଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଉପଦେଶ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମୟରେ ଏହାକୁ ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ସହଜସାଧ୍ଯ ହେବା ପାଇଁ ମୁଁ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଛି।

“ଆହୁରି, ଶାନ୍ତି ନ ଥିଲେ ହେଁ ସେମାନେ ଶାନ୍ତି ଶାନ୍ତି ବୋଲି କହି ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ କ୍ଷତ ହାଲୁକା ଭାବରେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି।” (ଯିରିମିୟ ୬:୧୪)

ଉପଦେଶ: ଏକ ରାଷ୍ଟ୍ର ନିମନ୍ତେ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ସବୁଠାରୁ ମହାନ ଆଶୀର୍ବାଦ ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରଣ କରାଯାଇଥିବା ଉତ୍ତମ ଏବଂ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ପ୍ରଚାରକ ହୋଇପାରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ବର ଯେ କୌଣସି ରାଷ୍ଟ୍ରକୁ ପଠାଇବା ସବୁଠାରୁ ବଡ ଅଭିଶାପ ହେଉଛି କେବଳ ଆର୍ଥିକ ଅଭିଳାଷାରେ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଚଳାଇବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବା। ତଥାପି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁଗରେ ଭଣ୍ଡ ପ୍ରଚାରକମାନେ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଆଶ୍ୱାସକର ଉପଦେଶ ଦିଅନ୍ତି। ଏହିପରି ଅନେକ ଦାସଦାସୀମାନେ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ବାଇବଲର ବାକ୍ଯକୁ ଭ୍ରଷ୍ଟଭାବରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣା କରନ୍ତି।

ଯିରିମିୟଙ୍କ ସମୟରେ ମଧ୍ଯ ସେହିଭଳି ଥିଲା। ଏବଂ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବିଶ୍ୱସ୍ତତାରେ ଯିରିମିୟ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ। ସେ ମୁଖ ଖୋଲି ଏହି ଜାଗତିକ ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଚାର କରିଥିଏଲ। ଯଦି ଆପଣ ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ପଢନ୍ତି, ଆପଣ ଜାଣିପାରିବେ ଯେ ଯିରିମିୟଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଭଣ୍ଡ ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କେହି ଅଧିକ ଦୃଢଭାବରେ କହି ନାହାଁନ୍ତି। ସେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଡ଼ା ଭାଷଣ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା ଆଜି ଆମେ ପାଠ କରିଥିବା ବାକ୍ଯରୁ ଜଣାଯାଏ।

“ଆହୁରି, ଶାନ୍ତି ନ ଥିଲେ ହେଁ ସେମାନେ ଶାନ୍ତି ଶାନ୍ତି ବୋଲି କହି ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ କ୍ଷତ ହାଲୁକା ଭାବରେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି।” (ଯିରିମିୟ ୬:୧୪)

ଯିରିମିୟ କହନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ କେବଳ ଅର୍ଥର ଅଭିଳାଷରେ ପ୍ରଚାର କରନ୍ତି। ୧୩ ପଦରେ, ଯିରିମିୟ କହନ୍ତି,

“ଯେହେତୁ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷୁଦ୍ରଠାରୁ ଅତ୍ୟ; ମହାନ ଲୋକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଲୋଭାସକ୍ତ; ପୁଣି ଭବିଷ୍ୟଦ୍-ବକ୍ତାଠାରୁ ଯାଜକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ମିଥ୍ୟାଚରଣ କରନ୍ତି।“ (ଯିରିମିୟ ୬:୧୩)

ସେମାନେ ଲୋଭୀ ଏବଂ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଚାର କରନ୍ତି।

ଆମେ ଯାହା ପାଠ କଲୁ, ସେଠାରେ ସେ ଏଭଳି ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ଦେଖାନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଚାର କରନ୍ତି। କିଭଳି ସେମାନେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣାକାରୀ ଉପାୟ ଦେଖାନ୍ତି ତାହା ସେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତି।

“ଆହୁରି, ଶାନ୍ତି ନ ଥିଲେ ହେଁ ସେମାନେ ଶାନ୍ତି ଶାନ୍ତି ବୋଲି କହି ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ କ୍ଷତ ହାଲୁକା ଭାବରେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି।” (ଯିରିମିୟ ୬:୧୪)

ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଗାମୀ ଯୁଦ୍ଧ ବିଷୟରେ ଚେତାବନୀ ଦେବାକୁ ପରମେଶ୍ୱର ଭବିଷ୍ୟଦବକ୍ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ। ପରମେଶ୍ବର ଚାହାଁନ୍ତି ଯେ ଆଗାମୀ ଯୁଦ୍ଧରେ କିପରି ସେମାନଙ୍କ ଗୃହଗୁଡିକ ଧ୍ୱଂସ ହେବ ଏହି ବିଷୟରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତୁ। (ଯିରିମିୟ ୬:୧୧-୧୨ ଦେଖନ୍ତୁ)।

ଯିରିମିୟ ଏକ ଭୟଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଥିଲେ। ଏହା ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଭୟଭୀତ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁତାପର ସ୍ଥିତିକୁ ଆଣିବା ଉଚିତ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଜାଗତିକ ଭବିଷ୍ୟ‌ଦ୍‌ବକ୍ତା ଓ ଯାଜକମାନେ ସ୍ଥାନେସ୍ଥାନେ ଯାଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟା ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଇଥିଲେ। ସେମାନେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯିରିମିୟ କେବଳ ଜଣେ ବର୍ବର ଏବଂ ଧର୍ମାନ୍ଧ ବ୍ଯକ୍ତି ଅଟନ୍ତି। କୌଣସି ଯୁଦ୍ଧ ହେବ ନାହିଁ ବୋଲି ସେମାନେ କହିଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ଯିରିମିୟ କହିଥିଲେ ଯେ ଶାନ୍ତି ରହିବ ନାହିଁ, ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସେଠାରେ ଶାନ୍ତି ରହିବ।

“ଆହୁରି, ଶାନ୍ତି ନ ଥିଲେ ହେଁ ସେମାନେ ଶାନ୍ତି ଶାନ୍ତି ବୋଲି କହି ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ କ୍ଷତ ହାଲୁକା ଭାବରେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି।” (ଯିରିମିୟ ୬:୧୪)

ଏହି ପଦର ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ମୁଖ୍ୟତଃ ବାହ୍ୟ ଶାନ୍ତି ବିଷୟରେ ସୂଚିତ କରେ। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ସେଗୁଡିକ ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଦର୍ଶାଏ। ମୁଁ ଏହା ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ ସେଗୁଡିକ ଭଣ୍ଡ ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶାଏ, ଯେଉଁମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି ଯେ ଯଦିଓ ସେମାନେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇନାହାଁନ୍ତି, ସେମାନେ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ଉତ୍ତମ। ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ଲୋକମାନେ ଏହି ପ୍ରକାର ପ୍ରଚାରକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି। ମନୁଷ୍ଯର ହୃଦୟ ବହୁତ ଦୁଷ୍ଟ ଏବଂ ପ୍ରତାରଣାକାରୀ। ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟ କେତେ ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ତାହା କେବଳ ପରମେଶ୍ୱର ହିଁ ଜାଣନ୍ତି।

ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ କହନ୍ତି ଯେ ଆମେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ଅଛୁ, କିନ୍ତୁ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ନ ଥାଏ। ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ଭାବନ୍ତି ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ନୁହଁନ୍ତି। ଶୟତାନ ହିଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟା ଶାନ୍ତି ଦେଇଅଛି। ପରମେଶ୍ୱର ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଏହି “ଶାନ୍ତି” ଦେଇ ନାହାଁନ୍ତି। ଏହା ମନୁଷ୍ଯକୁ ବୁଝାମଣା ଦେଉଥିବା ଶାନ୍ତି ନୁହେଁ। ଯାହା ଆପଣମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି ତାହା ଏକ ମିଥ୍ୟା ଶାନ୍ତି ଅଟେ।

ଆପଣମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ଅଛି କି ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବା ଆପଣମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ। ସମସ୍ତେ ଶାନ୍ତି ଚାହାଁନ୍ତି। ଶାନ୍ତି ଏକ ମହାନ ଆଶୀର୍ବାଦ ଅଟେ। ତେଣୁ ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କହିବି କିପରି ଆପଣମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ପାଇ ପାରିବେ। ଆପଣମାନଙ୍କ ଦଣ୍ଡରୁ ମୁଁ ମୁକ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ଯକ ଅଟେ। ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରାମର୍ଶ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଘୋଷଣା କରିବା ଆବଶ୍ଯକ। ଏହି ବାକ୍ଯର ଶବ୍ଦ ମାନଙ୍କରୁ, ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ଯେ ଆପଣମାନଙ୍କର କ’ଣ ହେବା ଉଚିତ, ଏବଂ ଆପଣଙ୍କର ହୃଦୟରେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ଭିତରେ କ’ଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ।

I. ପ୍ରଥମେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିୟମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆପଣମାନଙ୍କର କରିଥିବା ପ୍ରକୃତ ଅପରାଧକୁ ଦେଖିବାକୁ, ଅନୁଭବ କରିବାକୁ, ସେଥିନିମନ୍ତେ କ୍ରନ୍ଦନ କରିବାକୁ ଏବଂ ଦୁଃଖିତ ହେବାକୁ ପଡିବ।

କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବା ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅନୁଯାୟୀ, “ଯେଉଁ ପ୍ରାଣୀ ପାପ କରେ, ସେହି ମରିବ” ଯିହିଜିକଲ ୧୮:୪)। ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ନିୟମ ପୁସ୍ତକରେ ଲିଖିତ ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଅଭିଶପ୍ତ ଅଟେ।

ଆପଣମାନେ କେବଳ କିଛି ବିଷୟ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆପଣମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ କରିବା ଉଚିତ ନଚେତ ଆପଣମାନେ ଅଭିଶପ୍ତ ଅଟନ୍ତି:

"କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଯାଏ, ଯେକେହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ପୁସ୍ତକରେ ଲିଖିତ ସମସ୍ତ କଥା ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସେଥିରେ ନିତ୍ୟ ପ୍ରବୃତ୍ତ ନ ହୁଏ, ସେ ଶାପଗ୍ରସ୍ତ।" (ଗାଲାତୀୟ 3: ୧୦)

ଚିନ୍ତାଧାରାରେ ହେଉ କିମ୍ବା ଶବ୍ଦରେ ହେଉ କିମ୍ବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ହେଉ, ବ୍ଯବସ୍ଥାଠାରୁ ସାମାନ୍ୟ ବିଚ୍ୟୁତି, ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ କରେ। ଏବଂ ଯଦି ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତାଧାରା, ଯଦି ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦ ଶବ୍ଦ, ଯଦି ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ ଅନନ୍ତ ଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ କରେ, ତେବେ ଯାହାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କ୍ରମାଗତ ବିଦ୍ରୋହ ହୋଇଆସୁଛି ସେ କେତେ ନରକ ଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ ହେବ! ଆପଣମାନେ ହୃଦୟରେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ପାଇବା ପୂର୍ବରୁ, ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଛାମୁରୁ ଚାଲିଯାଇ ତାଙ୍କ ନିୟମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କରିବା କେତେ ଭୟଙ୍କର ବିଷୟ ତାହା ଦେଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ।

ଆପଣମାନଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ପରୀକ୍ଷା କର। ଏବଂ ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପଚାରେ - ଏପରି ଏକ ସମୟ କେବେ ଥିଲା କି ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କର ପାପକୁ ସ୍ମରଣ କରି ଆପଣ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ? ଏପରି ଏକ ସମୟ ଥିଲା କି ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କର ପାପର ଭାର ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅସହ୍ୟ ହୋଇ ପଡିଥିଲା? ଆପଣ କେବେ ଚିନ୍ତା କରିଛନ୍ତି କି ଯେ ଆପଣଙ୍କର ନିୟମର ପ୍ରକୃତ ଉଲ୍ଲଂଘନ ହେତୁ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ପଡିପାରେ? ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ପାପ ପାଇଁ କେବେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇଥିଲେ କି? ଆପଣ କେବେ କହିପାରିଛନ୍ତି କି, “ମୋର ପାପ ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ ଅସହ୍ଯ?” ଆପଣ କେବେ ଏହିପରି କିଛି ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି କି? ଯଦି ନୁହେଁ, ତେବେ ନିଜକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ବୋଲି କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ! ଆପଣ କହିପାରନ୍ତି ଆପଣଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ଶାନ୍ତି ଅଛି, କିନ୍ତୁ ତାହା ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ନୁହେଁ। ପ୍ରଭୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରନ୍ତୁ! ପ୍ରଭୁ ଆପଣଙ୍କୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତୁ!

II. କିନ୍ତୁ, ଆଗକୁ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ଆପଣଙ୍କ ଗଭୀର ବିଶ୍ୱାସ ହେବା ଆବଶ୍ଯକ; ଆପଣ ନିଜେ ନିଶ୍ଚିତ ହେବା ଉଚିତ ଯେ ଆପଣଙ୍କ ଭ୍ରଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତି, ଆପଣଙ୍କର ଆତ୍ମାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅପବିତ୍ରତା।

ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ପାପ ବିଷୟରେ ଆପଣ ନିଜେ ନିଶ୍ଚିତ ହେବା ଉଚିତ। ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣ ଭୟଭିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ। କିନ୍ତୁ ନିଶ୍ଚିତତା ତା’ଠାରୁ ଆହୁରି ଗଭୀରକୁ ଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ପ୍ରକୃତରେ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ନିୟମ ଉଲଙ୍ଘ କରି ଆପଣ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହେବେ। ତା’ଠାରୁ ଅଧିକ, ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ମୂଳ ପାପକୁ ଦେଖିବା ଏବଂ ଅନୁଭବ କରିବା ଉଚିତ, ସେହି ମୂଳ ଦୁର୍ନୀତି ଆପଣଙ୍କର ହୃଦୟରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି, ଯାହା ଆପଣଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରାଏ।

ଅନେକ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ନିଜକୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି, ମୂଳ ପାପ ଭଳି କୌଣସି ବିଷୟ ନାହିଁ। ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଆଦମଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଆମକୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ଯସ୍ତ କରିବା ପରମେଶ୍ବରଙ୍କର ଅନ୍ୟାୟ। ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ ଆମେ ପାପରେ ଜନ୍ମ ହୋଇ ନାହୁଁ। ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ଆମର ପୁନର୍ଜନ୍ମ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ। ତଥାପି ଆପଣଙ୍କର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗକୁ ଦେଖନ୍ତୁ। ପରମେଶ୍ବର ମନୁଷ୍ୟକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିବା ସ୍ୱର୍ଗ ଏହା ଅଟେ କି? ନା! ଦୁନିଆର ସବୁକିଛି ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛି! ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ମାନବ ଜାତି ମଧ୍ଯରେ କିଛି ଭୁଲ ଅଛି। ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ମୂଳ ପାପ ଯାହା ଜଗତକୁ ବିପଦ ଆଣିଦେଇଛି।

ଆପଣ ଏହାକୁ କେତେ ଦୃଢ ଭାବରେ ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ନା କାହିଁକି, ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଜାଗ୍ରତ ହେବେ, ସେତେବେଳେ ଦେଖିବେ ଯେ ଆପଣଙ୍କର ଜୀବନରେ ପାପ ଆପଣଙ୍କର ମନ୍ଦ ହୃଦୟରୁ ହିଁ ଆସିଥାଏ – ଏକ ହୃଦୟ ଯାହା ମୂଳ ପାପ ଦ୍ୱାରା ବିଷାକ୍ତ ଅଟେ।

ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଅପରିପର୍ତ୍ତିତ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଥମେ ଜାଗ୍ରତ ହୁଏ, ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେବାକୁ ଲାଗେ ଯେ, “ମୁଁ କିପରି ଏତେ ଦୁଷ୍ଟ ହୋଇଗଲି?” ତେବେ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତାଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ଦିଏ ଯେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱଭାବରେ କୌଣସି ଉତ୍ତମତା ନାହିଁ। ତା’ପରେ ସେ ଦେଖିପାରେ ଯେ ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭ୍ରଷ୍ଟ ଏବଂ ମନ୍ଦତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ। ପରିଶେଷରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଖିପାରେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ଯସ୍ତ କରିବା ଉଚିତ। ସେ ଦେଖନ୍ତି ଯେ ଯଦିଓ ସେ ସାରା ଜୀବନରେ କୌଣସି ବାହ୍ୟ ପାପ କରି ନାହାଁନ୍ତି, ସେ ନିଜ ପ୍ରକୃତିରେ ଏତେ ବିଷାକ୍ତ ଏବଂ ବିଦ୍ରୋହୀ ଅଟନ୍ତି ଯେ ପରମେଶ୍ବର ତାଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ଯସ୍ତ କରିବା ଉଚିତ ହେବ।

ଆପଣଙ୍କର କେବେ ଏହି ଅନୁଭୁତି ରହିଛି କି? ଆପଣ ଏହା କେବେ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି କି – ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଆପଣଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ଯସ୍ତ କରିବା ଏହା ଉଚିତ ହେବ ଏବଂ ଏହା ହିଁ ଠିକ୍ ହେବ? ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତି ଦ୍ୱାରା କ୍ରୋଧର ପାତ୍ର ବୋଲି କେବେ ସହମତ ହୋଇଅଛନ୍ତି କି? (ଏଫିସୀୟ ୨:୩)

ଯଦି ଆପଣ କେବେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାନ୍ତେ ଯଦି ସ୍ୱାର୍ଥପରତା ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରକୃତରେ ନିଆଯାଇଥାନ୍ତା, ତେବେ ଆପଣ ଏହା ଦେଖିଥାନ୍ତେ ଏବଂ ଅନୁଭବ କରିଥାନ୍ତେ। ଏବଂ ଯଦି ଆପଣ ମୂଳ ପାପର ବୋଝ କେବେ ଅନୁଭବ କରିନାହାଁନ୍ତି, ତେବେ ନିଜକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ବୋଲି କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ! ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେବାକୁ ଏକ ବୋଝ ବୋଲି ଅନୁଭବ କରିବା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ପାପ ଅଟେ। ପ୍ରକୃତରେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ହୋଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ତାଙ୍କର ମୂଳ ପାପ ଏବଂ ଭ୍ରଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତି ନିମନ୍ତେ ଦୁଃଖିତ ହୁଏ। ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ କ୍ରନ୍ଦନ କରି କହେ, “ହାୟ, କିଏ ମୋତେ ଏହି ମୃତ୍ୟୁର ଶରୀରରୁ ଏବଂ ମୋର ହୃଦୟର ଭ୍ରଷ୍ଟତାରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବ?” (ରୋମୀୟ ୭:୨୪ ଦେଖନ୍ତୁ) । ଏକ ଜାଗ୍ରତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ପାପୀ ଅନ୍ତଃକରଣ - ଏହା ହିଁ ତାଙ୍କୁ ଅଧିକ ବିଚଳିତ କରିଥାଏ। ଯଦି ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତିର ସେହି ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଭ୍ରଷ୍ଟତା ବିଷୟରେ କେବେ ଅବଗତ ନୁହଁନ୍ତି, ତେବେ ଆପଣଙ୍କର ହୃଦୟରେ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ପାଇବାର କୌଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ।

III. ଅଧିକନ୍ତୁ, ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ସହିତ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ ହେବା ପୂର୍ବରୁ, ଆପଣ କେବଳ ଆପଣଙ୍କର ଜୀବନର ପାପ, ଏବଂ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତିର ପାପ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ବ୍ଯତିବ୍ଯସ୍ତ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, ବରଂ ଆପଣଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ନିଷ୍ପତ୍ତି, ପ୍ରତିଶୃତିବଦ୍ଧତା ଏବଂ ତଥାକଥିତ “ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଜୀବନ” ର ପାପ ପାଇଁ ମଧ୍ଯ ବ୍ଯତିବ୍ଯସ୍ତ ହେବା ଉଚିତ।

ମୋର ପ୍ରୀୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଆାପଣଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ପ୍ରଦର୍ଶନ କ’ଣ ଅଛି ଯାହା ଆପଣଙ୍କୁ ଭପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଅନୁମୋଦନ କରିବ? ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରକୃତି ଦ୍ୱାରା ଅଯୌକ୍ତିକ ଏବଂ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ଅଟନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କର ବାହ୍ୟ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଆପଣ ଦଶଥର ନର୍କଦଣ୍ଡରେ ଦୋଷୀ ହେବାର ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ’ଣ ଉତ୍ତମତା ଆଣିପାରିବ? ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରକୃତି ଦ୍ୱାରା ଆପଣ କୌଣସି ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ।

“ଯେଉଁମାନେ ଶରୀରର ବଶରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ସନ୍ତୋଷପାତ୍ର ହୋଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ।” (ରୋମୀୟ ୮:୮)

ଜଣେ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ କିଛି ବି କରିବା ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ।

ଆମେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେବା ପରେ ମଧ୍ୟ, ଆମେ କେବଳ ଆଂଶିକ ଭାବରେ ହିଁ ନୂତନୀକରଣ ହୋଇଥାଉ। ଆମ ଭିତରେ ବାସ କରୁଥିବା ପାପ ଜାରି ରହିଥାଏ। ଆମର ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଦୁର୍ନୀତିର ମିଶ୍ରଣ ରହିଥାଏ। ତେଣୁ, ଆମେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେବା ପରେ, ଯଦି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ କାର୍ଯ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ଆମକୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ତେବେ ଆମର କାର୍ଯ୍ୟ ଆମକୁ ଦୋଷ ଦେବ। ଏଥିରେ କିଛି ପାପ, କିଛି ସ୍ୱାର୍ଥପରତା, ଅଳସୁଆମି, କୌଣସି ପ୍ରକାରର ଅନୈତିକ ବିନା ଆମେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିପାରିବା ନାହିଁ। ଆପଣ କ’ଣ ଭାବୁଛନ୍ତି ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପାପ ନକରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିପାରିବି ନାହିଁ। ମୁଁ ପାପ ନକରି ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିପାରିବି ନାହିଁ। ମୁଁ ପାପ ବିନା କିଛି କରିପାରିବି ନାହିଁ। ମୋର ଅନୁତାପ ପାଇଁ ଅନୁତାପ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ, ଏବଂ ମୋର ପ୍ରିୟ ମୁକ୍ତିଦାତା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୂଲ୍ୟବାନ ରକ୍ତରେ ମୋର ଲୁହ ଧୋଇଯିବା ଆବଶ୍ୟକ!

ଆମର ସର୍ବୋତ୍ତମ ସଂକଳ୍ପ, ଆମର ସର୍ବୋତ୍ତମ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ, ଆମର ସର୍ବୋତ୍ତମ ଧର୍ମ, ଆମର ସର୍ବୋତ୍ତମ ନିଷ୍ପତ୍ତି, କେବଳ ପାପ ଅଟେ। ଆମର ଧାର୍ମିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟଗୁଡିକ ପାପରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ। ଆପଣ ହୃଦୟରେ ଶାନ୍ତି ପାଇବା ପୂର୍ବରୁ ଆପଣ କେବଳ ଆପଣଙ୍କର ମୂଳ ପାପ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ବାହ୍ୟ ପାପରେ ପୀଡିତ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ବରଂ ଆପଣଙ୍କର ଧାର୍ମିକତା, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ଧର୍ମପରାୟଣତା ହେତୁ ମଧ୍ଯ ପୀଡିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ। ଆପଣଙ୍କର ଆତ୍ମ-ଧାର୍ମିକତାରୁ ବାହାରି ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଏକ ଗଭୀର ବିଶ୍ୱାସ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଯଦି ଆପଣ କେବେ ଅନୁଭବ କରିନାହାନ୍ତି ଯେ ଆପଣଙ୍କର ନିଜର ଧାର୍ମିକତା ନାହିଁ, ଆପଣ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କେବେ ମଧ୍ଯ ଧାର୍ମିକ ଗଣା ଯାଇପାରିବେ ନାହିଁ। ଆପଣ ତଥାପି ପରିବର୍ତ୍ତିତ ନୁହଁନ୍ତି।

କେହି କେହି କହିପାରନ୍ତି, “ହଁ, ମୁଁ ଏସବୁକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ।” କିନ୍ତୁ "ବିଶ୍ୱାସ" ଏବଂ "ଅନୁଭବ" ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଅଛି। ଆପଣ କେବେ ଜଣେ ମୁକ୍ତିଦାତାଙ୍କର ଅଭାବ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅଭାବ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି କି? ଆପଣଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ କୌଣସି ଉତ୍ତମତା ନାହିଁ ଆପଣ କେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି କି? ଏବଂ ଆପଣ ବର୍ତ୍ତମାନ କହିପାରିବେ କି, ”ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଯେଉଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମକର୍ମ କରିଛି ସେଥିପାଇଁ ମୋତେ ଆପଣ ଦୋଷୀସାବ୍ଯସ୍ତ କରିପାରନ୍ତି। ଯଦି ଆପଣ ଏହିପରି ନିଜଠାରୁ ବାହାରକୁ ଆସି ନାହାନ୍ତି, ଆପଣ ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ।

IV. ତା’ପରେ, ଚତୁର୍ଥତଃ, ଆପଣ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପାପ ଅଛି ଯାହା ବିଷୟରେ ଆପଣ ଅତ୍ଯଧିକ ବ୍ଯତିବ୍ଯସ୍ତ ହେବା ଉଚିତ। ଏବଂ ତଥାପି ମୁଁ ଭୟ କରେ ଯେ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେଜଣ ଏହା ବିଷୟରେ ଭାବିବେ। ଏହା ଦୁନିଆର ସବୁଠାରୁ କ୍ଷତିକାରକ ପାପ ଅଟେ, ତଥାପି ଦୁନିଆ ଏହାକୁ ପାପ ବୋଲି ଭାବେ ନାହିଁ। “ସେ ପାପ କ’ଣ ଅଟେ” ବୋଲି ଆପଣ ପଚାରୁଅଛନ୍ତି? ଏହା ହେଉଛି ସେହି ପାପ ଯାହା ପାଇଁ ଆପଣ ଦୋଷୀ ବୋଲି ଭାବୁନାହାଁନ୍ତି - ଏବଂ ତାହା ହେଉଛି ଅବିଶ୍ୱାସର ପାପ।

ଆପଣ ଶାନ୍ତି ପାଇବା ପୂର୍ବରୁ, ଆପଣଙ୍କ ହୃଦୟର ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଆପଣଙ୍କୁ ବ୍ଯତିବ୍ଯସ୍ତ ହେବା ଉଚିତ। ଏହା ହୋଇପାରେ କି ଆପଣ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ବୋଲି?

ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରେ। ମୁଁ ଭୟ କରେ ଯେ ଆପଣମାନଙ୍କର ଶୟତାନ ଅପେକ୍ଷା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁ। ମୁଁ ଭାବେ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ଅନେକଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଶୟତାନ ବାଇବଲ ଉପରେ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରେ। ସେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଈଶ୍ୱରତ୍ୱ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ। ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଥରଥର କମ୍ପିଉଠେ। ନିଜକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ବୋଲି କହୁଥିବା ହଜାର ହଜାର ଲୋକଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ସେ ଅଧିକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରେ।

ଆପଣମାନେ ବାଇବଲ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବାରୁ କିମ୍ବା ଚର୍ଚ୍ଚକୁ ଯାଉଥିବାରୁ ନିଜକୁ ବିଶ୍ୱାସୀ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି। ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ପ୍ରକୃତ ବିଶ୍ୱାସ ବିନା ମଧ୍ଯ ଆପଣ ଏହି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରନ୍ତି। ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି ଜଣେ ବ୍ଯକ୍ତି ଥିଲେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କିଛି ଉତ୍ତମତା ନାହିଁ। ତାହା କାଇସର କିମ୍ବା ମହାନ ଆଲେକ୍ସଜାଣ୍ଡାର୍ ଥିଲେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସଦୃଶ ଅଟେ। ବାଇବଲ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅଟେ। ଆମେ ଏଥିପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉ। କିନ୍ତୁ ଆପଣ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରି ମଧ୍ଯ ବାଇବଲ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅଟେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରନ୍ତି।

ଯଦି ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପଚାରେ ଆପଣ କେବେ ଠାରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଆସୁଅଛନ୍ତି, ତେବେ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ମୋତେ କହିବେ ଯେ ଆପଣ ସବୁବେଳେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛନ୍ତି। ଆପଣ ମୋତେ ଏକ ଉତ୍ତମ ପ୍ରମାଣ ଦେଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ଯେ ଆପଣ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିନାହାନ୍ତି। ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଜାଣିପାରନ୍ତି ଯେ ଏପରି ଏକ ସମୟ ଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ନଥିଲେ।

ମତେ ଏହା ଉପରେ ଅଧିକ କହିବା ଉଚିତ, କାରଣ ଏହା ଏକ ପ୍ରତାରଣାମୂଳକ ଭ୍ରାନ୍ତି ଅଟେ। ଅନେକ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିସାରିଛନ୍ତି। ଏପରି ଭାବି ସେମାନେ ସେହି ଭ୍ରାନ୍ତି ସହିତ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଯାଆନ୍ତି। ଶ୍ରୀମାନ ମାର୍ଶଲ ଏହା କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପକୁ ଦଶ ଆଜ୍ଞା ଅନୁଯାୟୀ ତାଲିକାଭୁକ୍ତ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ଜଣେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାସଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ସେ କାହିଁକି ଶାନ୍ତି ପାଇଲେ ନାହିଁ। ସେହି ଦାସ ତାଙ୍କ ତାଲିକାକୁ ଦେଖି କହିଲେ, “ଦୂର ହୁଅ! ମୁଁ ତୁମର ସମସ୍ତ ତାଲିକାରେ ଅବିଶ୍ୱାସର ପାପର ଗୋଟିଏ ମଧ୍ଯ ଶବ୍ଦ ପାଇଲି ନାହିଁ।” ଆପଣଙ୍କର ଅବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ ହୃଦବୋଧ କରାଇବା ହେଉଛି ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ। ସେ ଜଣାଇ ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଆପଣଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁ। ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ:

“ସେ ଆସି ପାପ, ଧାର୍ମିକତା ଓ ବିଚାର ବିଷୟରେ ଜଗତକୁ ପ୍ରମାଣ ଦେବେ… ପାପ ବିଷୟରେ, କାରଣ ସେମାନେ ମୋʼଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ।” (ଯୋହନ ୧୬:୮-୯)

ମୋର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଈଶ୍ବର କ‘ଣ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ଯେ ଆପଣଙ୍କର ଯୀଶୁଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁ? ଆପଣଙ୍କର ଅବିଶ୍ୱାସର କଠିନ ହୃଦୟ ପାଇଁ ଆପଣ କେବେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇଅଛନ୍ତି କି? ଆପଣ କେବେ ଏପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଅଛନ୍ତି କି, “ପ୍ରଭୁ, ମୋତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଧରି ରଖିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କର?” ପରମେଶ୍ୱର କେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ଅସମର୍ଥତା ବିଷୟରେ, ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ବିଷୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ ହୃଦବୋଧ କରାଇଛନ୍ତି କି? ଯଦି ନୁହେଁ, ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଶାନ୍ତି ପାଇବେ ନାହିଁ। ଆପଣଙ୍କ ମୃତ୍ଯୁ ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ବର ଆପଣଙ୍କୁ ଜାଗୃତ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିବା ଦ୍ୱାରା ଦୃଢ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ।

V. ପୁନର୍ବାର, ଆପଣ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଧାର୍ମିକତାକୁ ଧରି ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ।

ଆପଣ କେବଳ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଏବଂ ମୂଳ ପାପ ବିଷୟରେ, ଆପଣଙ୍କ ନିଜ ଧାର୍ମିକତାର ପାପ ବିଷୟରେ, ଏବଂ ଅବିଶ୍ୱାସର ପାପ ବିଷୟରେ ହିଁ ନିଶ୍ଚିତ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, ବରଂ ଆପଣ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧାର୍ମିକତାକୁ ଧରି ରଖିବାରେ ସକ୍ଷମ ହେବା ଆବଶ୍ଯକ ଅଟେ। ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଧାର୍ମିକତାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ। ତେବେ ଆପଣ ଶାନ୍ତି ପାଇବେ। ଯୀଶୁ କହିଲେ:

“ହେ ପରିଶ୍ରାନ୍ତ ଓ ଭାରଗ୍ରସ୍ଥ ଲୋକ ସମସ୍ତେ, ମୋ ନିକଟକୁ ଆସ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେବି।” (ମାଥିଉ ୧୧:୨୮)

ଏହି ପଦଟି ଯେଉଁମାନେ ପରିଶ୍ରାନ୍ତ ଏବଂ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରେ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ନୁହେଁ। ତଥାପି ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବିଶ୍ରାମର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରାଯାଇଛି। ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆପଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ। ଆପଣ ନିଜ ପ୍ରାଣକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଗୃହ କରିବା ଉଚିତ, ତେବେ ଆପଣ ତାଙ୍କର ଧାର୍ମିକତାରେ ନିଜକୁ ଧାର୍ମିକ କରିପାରିବେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଗୁଣଗୁଡିକ ଆପଣ ମଧ୍ଯ ଧାରଣ କରି ପାରିବେ।

ମୋର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଆପଣ କେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ କରିଅଛନ୍ତି କି? ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କେବେ ନିଜକୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି କି? ଆପଣ କେବେ ଜୀବନ୍ତ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି କି? ମୁଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସି ଆପଣଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା ଦିଅନ୍ତୁ। ପୁନର୍ଜନ୍ମ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟଗୁଡିକ ଅନୁଭବ କରିବା ଆବଶ୍ଯକ ଅଟେ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଜଗତର ଅଦୃଶ୍ୟ ବାସ୍ତବତା, ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଏବଂ ପାପମୟ ହୃଦୟରେ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ କହୁଛି। ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବହୁତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ କହୁଛି। ଆପଣ ସମସ୍ତେ ଏଥିରେ ଚିନ୍ତିତ। ଆପଣଙ୍କର ଆତ୍ମା ଏଥିରେ ଚିନ୍ତିତ। ଆପଣଙ୍କର ଅନନ୍ତ ପରିତ୍ରାଣ ଏହା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ।

ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିନା ଶାନ୍ତି ଅନୁଭବ କରିପାରନ୍ତି। ଶୟତାନ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଦ୍ରାଗତ କରାଇଛି ଏବଂ ମିଥ୍ୟା ସୁରକ୍ଷା ଦେଇଛି। ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ନର୍କକୁ ପଠାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଦ୍ରାଗତ କରାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବ। ସେଠାରେ ଆପଣ ଜାଗୃତ ହେବେ। କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ନିଜକୁ ଅଗ୍ନି ମଧ୍ଯରେ ପାଇବେ ଏବଂ ତାହା ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏକ ଭୟଙ୍କର ଜାଗରଣ ହେବ, ଯେଉଁଠାରେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବାରେ ବିଳମ୍ବ ହୋଇଯାଇଥିବ। ନର୍କ ମଧ୍ଯରେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ଜିହ୍ୱାକୁ ଥଣ୍ଡା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏକ ବୁନ୍ଦା ଜଳ ପାଇଁ ଚିରଦିନ ଚିତ୍କାର କରିବେ କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କୁ କୌଣସି ଜଳ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ।

ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆପଣ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ରାମ ନକରନ୍ତି, ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରାଣରେ ବିଶ୍ରାମ ପାଇବେ ନାହିଁ! ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ହଜିଯାଇଥିବା ପାପୀମାନଙ୍କୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିବା। ସେହି ପରମେଶ୍ୱର ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣନ୍ତୁ। ଆପଣ ପାପୀ ଅଟନ୍ତି ବୋଲି ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ଆପଣଙ୍କୁ ହୃଦବୋଧ କରାଅନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ଦୁଷ୍ଟ ମାର୍ଗରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରାଇ ଆଣନ୍ତୁ। ଆମେନ୍।