ສວນສາມແຫ່ງບອກເລົ່າເລື່ອງລາວ

THREE GARDENS TELL THE STORY
(Laotian)

ໂດຍ:ດຣ.ອາ.ແອວ.ໄຮເມີ ຈູເນຍ
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

ບົດເທດສະໜາທີ່ຄຣິສຕະຈັກແບັບຕິດເທເບີນາໂຄແຫ່ງລອສແອງເຈີລິສ
ໃນຕອນແລງວັນຂອງພຣະເຈົ້າ 6/4/2014
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, April 6, 2014

“ເພາະວ່າຄວາມຕາຍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຄົນໜຶ່ງເປັນເຫດສັນໃດ ການເປັນຂຶ້ນມາຈາກຄວາມຕາຍກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຜູ້ໜຶ່ງເປັນເຫດສັນນັ້ນ ເພາະວ່າຄົນທັງປວງຕ້ອງຕາຍກ່ຽວເນື່ອງກັບອາດາມສັນໃດ ຄົນທັງປວງກໍຈະກັບໄດ້ຊີວິດກ່ຽວເນື່ອງກັບພຣະຄຣິສສັນນັ້ນ” (1 ໂກລິນໂທ 15:21-22)

ການຕາຍຝ່າຍຮ່າງກາຍແລະຈິດວິນຍານມາຈາກອາດາມ,ເພາະຄວາມບາບຂອງ ອາດາມມະນຸດທຸກຄົນຈື່ງເກີດມາໃນຄວາມບາບ,ພວກເຮົາເກີດມາພ້ອມກັບທໍາມະຊາດບາບແຕ່ເພາະຄວາມຊອບທໍາຂອງພຣະຄຣິສທຸກຄົນທີ່ລອດໂດຍພຣະອົງຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນຄົນ ຊອບທໍາແລະໄດ້ຮັບຊີວິດອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ,ໃນຂໍ້ທີ່ສີ່ສິບຫ້າພວກເຮົາໄດ້ອ່ານເຖິງອາດາມທີ່ໜື່ງແລະອາດາມທີ່ສອງ,ອາດາມທີ່ໜື່ງໄດ້ນໍາເອົາຄວາມບາບແລະຄວາມຕາຍມາສູ່ ມະນຸດຊາດໂດຍຄວາມບາບຂອງລາວ,ອາດາມທີ່ສອງພຣະເຢຊູຄຣິສໄດ້ນໍາເອົາຄວາມລອດແລະຊີວິດມາໃຫ້ມະນຸດຜູ້ທີ່ເຊື່ອວາງໃຈພຣະອົງໃນປະສົບການແຫ່ງການກັບໃຈໃຫມ່, ຄວາມບາບແລະວິທີປົວມັນສາມາດເປັນພາບໃນສວນສາມບ່ອນໄດ້ຊື່ງເປັນປະເພດຂອງ ຄວາມບາບແລະຄວາມລອດ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຄິດເຖິງທາງທີ່ດີກວ່ານີ້ເພື່ອນໍາສະເໜີ ພາບທີ່ຈະແຈ້ງຂອງຄວາມບາບແລະຄວາມລອດນອກຈາກໄປຫາຄວາມໝາຍຂອງສວນທັງສາມບ່ອນນັ້ນ:

I. ໜື່ງ ໃຫ້ເຮົາຄິດໜ້ອຍໜື່ງກ່ຽວກັບສວນເອເດນ.

ພຣະຄໍາພີສອນວ່າພຣະເຈົ້າຊົງສ້າງຜູ້ຊາຍຄົນທໍາອິດຂື້ນມາ, ພຣະຄໍາພີສອນວ່າ ຄວາມຈິງແລ້ວມີຜູ້ຊາຍຄົນໜື່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ນໍາມາວາງລົງໃນສວນເອເດນ “ພຣະເຢໂຮວາພຣະເຈົ້າຊົງປູກສວນແຫ່ງໜຶ່ງໄວ້ໃນເອເດນທາງທິດຕະເວັນອອກ ແລະພຣະອົງໄດ້ຊົງໃຫ້ມະນຸດຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ຊົງປັ້ນມານັ້ນອາໄສຢູ່ບ່ອນນັ້ນ”(ປະຖົມມະການ 2:8)ຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ ຖືກນໍາມາໄວ້ໃນສວນເອເດນເພື່ອໃຫ້ປົກຄອງທົ່ວໂລກ,ແລະເຝົ້າຮັກສາສວນນັ້ນ, ລາວຖືກ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ກິນໝາກໄມ້ແຫ່ງຄວາມຮູ້ດີແລະຮູ້ຊົ່ວ.

“ແຕ່ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຄວາມຮູ້ດີແລະຮູ້ຊົ່ວ ເຈົ້າຢ່າກິນໝາກຈາກຕົ້ນນັ້ນເປັນເດັດຂາດ ເພາະວ່າເຈົ້າກິນໃນມື້ໃດ ເຈົ້າຈະຕາຍແນ່ໃນມື້ນັ້ນ” (ປະຖົມມະການ 2:17)

ແຕ່ຊາຕານໄດ້ເຂົ້າມາໃນສວນເພື່ອທົດສອບມະນຸດໃຫ້ກິນໝາກໄມ້ຫວງຫ້າມນັ້ນ,ລາວກໍໄດ້ກິນມັນແລ້ວໄດ້ນໍາການສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າສູ່ເຊື້ອມະນຸດຊາດ, ຜູ້ຊາຍແລະເມຍຂອງ ລາວໄດ້ຖືກຂັບໄລ່ອອກໄປຈາກສວນເອເດນ, ສະພາບແວວລ້ອມຂອງໂລກກໍໄດ້ຕົກຢູ່ພາຍ ໃຕ້ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າເຊັ່ນກັນ, ໂລກກາຍເປັນສັດຕູຕໍ່ທຸກສິ່ງທີ່ມີຊີວິດໃນຖານະທີ່ ເປັນຜົນມາຈາກຄວາມບາບທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງອາດາມຊື່ງບໍ່ເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ, ຄວາມຕາຍໄດ້ ແຜ່ມາຈາກອາດາມໄປສູ່ເຊື້ອສາຍມະນຸດທຸກຄົນ,ເລື່ອງນີ້ໄດ້ສະແດງອອກໃນການຕາຍຝ່າຍຈິດວິນຍານແລະເຮັດໃຫ້ຫ່າງເຫີນໄປຈາກພຣະເຈົ້າ, ຕາບອດຕໍ່ຄວາມຈິງໃນຖານະເປັນ ຄວາມຕາຍຝ່າຍຮ່າງກາຍ ດຣ.ມາຕິນລອຍ-ໂຈນໄດ້ ກ່າວໄວ້ວ່າ:

ເລື່ອງລາວທັງໝົດຂອງເຊື້ອຊາດມະນຸດສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ໃນຮູບແບບ ຂອງເຫດການທີ່ເກີດຂື້ນເພາະອາດາມ...ຄິດເຖິງຄວາມທຸກຍາກທຸກຢ່າງ ແລະການຂາດຄວາມສຸກ, ສິນລະທໍາໄດ້ຖືກທໍາລາຍ,ຂະໂມຍ,ໂຈນ,ຂ້າຕະ ກອນ,ການປະກັນ,ການແຍກຈາກກັນຄືສິ່ງທັງໝົດນີ້, ເປັນຫຍັງມັນຈື່ງເປັນ ແບບນັ້ນ? ແລະເປັນຫຍັງມັນຈື່ງເຄີຍເປັນແບບນັ້ນ? ໜັງສືເລື່ອງປະຫວັດ ສາດໄດ້ບອກພວກເຮົາວ່ານີ້ມັກເປັນຮູບແບບຕົວຢ່າງຂອງສິ່ງຂອງຕ່າງໆ, ໂລກໃນປະຈຸບັນນີ້ບໍ່ໄດ້ແຕກຕ່າງຈາກເລີຍທີ່ເຄີຍເປັນມາກ່ອນ, ແຕ່ເປັນ ຫຍັງມັນຈື່ງເປັນແບບນີ້? ອັກຄະສາວົກເປົາໂລໄດ້ໃຫ້ຄໍາຕອບຕໍ່ຄໍາຖາມນີ້ [ໃນໂລມ 5:12-21], ລາວເວົ້າວ່າມັນເປັນຜົນມາຈາກອາດາມທັງໝົດ, ມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ອາດາມເຮັດແລະຄວາມສໍາພັນຂອງເຮົາກັບລາວ (Martyn Lloyd-Jones, M.D., Romans – Exposition of Chapter Five, The Banner of Truth Trust, 2003, p. 178).

ພຣະຄໍາພີໄດ້ເວົ້າຢ່າງຊັດເຈນວ່າ:

“ເຫດສະນັ້ນເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ບາບໄດ້ເຂົ້າມາໃນໂລກເພາະຄົນໆດຽວ ແລະຄວາມຕາຍກໍເກິດມາເພາະບາບນັ້ນ ແລະຄວາມຕາຍກໍໄດ້ແຜ່ໄປເຖິງມວນມະນຸດທຸກຄົນ ເພາະມະນຸດທຸກຄົນເຮັດບາບ” (ໂລມ 5:12)

ຄວາມຕາຍທີ່ໄດ້ແຜ່ມາເຖິງພວກເຮົາຜ່ານທາງມໍລະດົກລວມທັ້ງສັດຕູຫຼືຄວາມເປັນສັດຕູ ແລະ ຄວາມຂົມຂື່ນຕໍ່ສູ້ພຣະເຈົ້າ.

“ເຫດວ່າໃຈຊຶ່ງປັກຢູ່ກັບເນື້ອໜັງນັ້ນກໍເປັນສັດຕູຕໍ່ພຣະເຈົ້າ” (ໂລມ 8:7)

ຄວາມຕາຍຂອງອາດາມນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງມະນຸດບອດຕໍ່ຄວາມຈິງຈາກພຣະຄໍາພີ

“ແຕ່ມະນຸດທຳມະດາຈະຮັບສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນຊຶ່ງເປັນຂອງພຣະວິນຍານແຫ່ງພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ ເພາະເຂົາເຫັນວ່າເປັນສິ່ງໂງ່ຈ້າ ແລະເຂົາບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ ເພາະວ່າຈະເຂົ້າໃຈສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ກໍຕ້ອງສັງເກດດ້ວຍຈິດວິນຍານ” (1 ໂກລິນໂທ 2:14)

ເດິະສະປິຣິດອັອບເດິະຣິໂຟເມຊັນສະຕາດີໄບໂບ ກ່າວວ່າ:

ການປະຕິຮູບສາສະໜາສາດໄດ້ອີງຕາມຄວາມເປັນຈິງທາງປະຫວັດສາດ ແຫ່ງການລົ້ມລົງສູ່ບາບ…ອາດາມໄດ້ຖືກສ້າງທໍາອິດແມ່ນມີຄວາມຊອບທໍາແຕ່ໄດ້ລົ້ມລົງສູ່ຄວາມເສື່ອມຊາມແລະການພິພາກສາ...ການບັນລະຍາຍ ແຫ່ງການລົ້ມລົງໄດ້ກຽມການອະທິບາຍເຖິງປະຫວັດສາດທີ່ເປັນຕາເຊື່ອ ຂອງຄວາມເສື່ອມຊາມແລະທໍາມະຊາດບາບຂອງມະນຸດ (Spirit of the Reformation Study Bible, Zondervan Publishing House, 2003, p. 14).

ເຫດສັນນັ້ນພວກເຮົາສາມາດສືບຫາຮ່ອງຮອຍບາບ,ການຕາບອດແລະທໍາມະຊາດກະບົດທີ່ຜິດປົກກະຕິຂອງເຊື້ອຊາດມະນຸດຕໍ່ຄວາມເສື່ອມຊາມທີ່ພິລຶກຂອງການບໍ່ເຊື່ອຟັງ ຂອງອາດາມຕໍ່ພຣະເຈົ້າໃນສວນເອເດນ,ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນຂອງປະຫວັດສາດ,ສວນເອເດນຄືສະຖານທີ່ບ່ອນທີ່ຄວາມບາບໄດ້ເຂົ້າມາທໍາລາຍເຊື້ອສາຍມະນຸດ,ພວກເຮົາສາມາດເອີ້ນມັນວ່າ “ສວນແຫ່ງຄວາມຕາຍ” ໄດ້.

ມີພວກທ່ານໜ້ອຍຄົນທີ່ຢູ່ທີ່ນີ້ໃນຄືນນີ້ມີບັນຫາໃນການກັບໃຈໃຫມ່,ພວກທ່ານເວົ້າ ວ່າທ່ານຕ້ອງການທີ່ຈະເຊື່ອວາງໃຈພຣະຄຣິສແຕ່ເບິ່ງຄືວ່າພວກທ່ານບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້, ແມ່ນຫຍັງເປັນບັນຫາກັບທ່ານ?ທ່ານໄດ້ຕາບອດໂດຍຄວາມບາບຂອງອາດາມຊື່ງທ່ານໄດ້ ສືບທອດມາຈາກຢີນສ໌ແລະຊື່ງເປັນຜິດຕໍ່ຈິດວິນຍານຂອງທ່ານ!ພຣະຄໍາພີກ່າວວ່າທ່ານໄດ້ “ຕາຍໃນການບາບ” (ເອເຟຊັດ 2:5), ທ່ານບໍ່ສາມາດຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເປັນຄຣິສຕຽນໄດ້ເພາະ ທ່ານຖືກຢາຜິດເພື່ອຈະຕາຍ! ບໍ່ມີຄວາມຫວັງຂອງມະນຸດຄົນໃດເພື່ອທ່ານເພາະນໍ້າບີສີດໍາ ຂອງຄວາມບາບມັນຢູ່ໃນເສັ້ນເລືອດດໍາຂອງທ່ານ, ໄວຣັສມະເລັງໄດ້ເຂົ້າມາໃນເລືອດຂອງ ທ່ານ າກສວນເອເດນ-ສວນແຫ່ງຄວາມຕາຍ!

ໂອຄວາມບາບເຈົ້າເປັນນັກຂ້າທີ່ລີ້ຢູ່
ເຈົ້າໄດ້ນໍາການສາບແຊ່ງມາຫຍັງແດ່
ສິ່ງຊົງສ້າງທຸກຢ່າງຕ້ອງຮ້ອງຄາງເພາະເຈົ້າ
ເຈົ້າເປັນເຫດຂອງຄວາມທຸກຍາກທຸກຢ່າງ
ເຈົ້າໄດ້ນໍາຫາຍະນະມາສູ່ມະນຸດ
ນັບຕັ້ງແຕ່ບາບໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນໂລກນີ້
(“ເຮົາຕ້ອງເວົ້າເຖິງພຣະໂລຫິດຫຼາຍຢ່າງ” ໂດຍ: ໂຈເຊບຮາດ 1712-1768)

II. ສອງ ໃຫ້ເຮົາຄິດກ່ຽວກັບສວນເກັດເສມານີ.

ພຣະເຢຊູຊົງກິນປັດສະກາກັບພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ,ພວກເຂົາກິນເຂົ້າແລ້ວກໍ ເດິກພໍດີ,ພວກເຂົາພາກັນຮ້ອງເພງແລ້ວຈື່ງອອກໄປ,ພວກເຂົາພາກັນຕິດຕາມພຣະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນປ່ານ້ອຍໆເທິງພູໝາກກອກ,ສູ່ຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ທີ່ເອີ້ນວ່າສວນເກັດເສມານີ, ພຣະເຢຊູ ປະພວກສາວົກແປດຄົນຂອງພຣະອົງໄວ້ແຄມສວນ,ພຣະອົງພາເປໂຕ,ຢອນແລະຢາໂກໂບເຂົ້າໄປບ່ອນມືດຂອງສວນນັ້ນ, ຕອນນີ້ພຣະອົງຊົງເຈັບປວດສຸດໆ “ກັງວົນຫຼາຍ” – “ໜັກໃຈຫຼາຍ” – “ເປັນທຸກຈົນຈະຕາຍ”(ມາລະໂກ 14:33, 34)-“ເປັນທຸກຈົນຮອດຈຸດ ແຫ່ງຄວາມຕາຍ”(ສະບັບເອັນເອເອັສວີ), ຫຼັງຈາກນັ້ນພຣະອົງຊົງອະທິຖານວ່າ “ພຣະບິດາ ຖ້າເປັນນໍ້າພຣະໄທຂອງພຣະອົງ “ຂໍຊົງເລື່ອນຈອກນີ້ໄປຈາກຂ້າພຣະອົງດ້ວຍ” (ລູກາ 22:42),ແມ່ນຫຍັງຄື“ຈອກນີ້”?ນັກສຶກສາພຣະຄໍາພີສ່ວນຫຼາຍກ່າວວ່າມັນອີງໃສ່ຄວາມຕາຍຂອງພຣະອົງຢູ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນໃນມື້ຕໍ່ໄປ, ແຕ່ຄວາມຄິດນີ້ຂັດແຍ້ງກັບເຮັບເລີ 12:2 ຊື່ງບອກພວກເຮົາວ່າພຣະເຢຊູ“ເພາະເຫັນແກ່ຄວາມຍິນດີທີ່ມີຢູ່ທາງໜ້ານັ້ນພຣະອົງຊົງທົນເອົາກາງແຂນຊົງຖືວ່າຄວາມອາຍເປັນສິ່ງບໍ່ສໍາຄັນອັນໃດ”

ສະເປີໂຈນຖາມວ່າ“ແມ່ນຫຍັງຄືເຫດຜົນທີ່ພິເສດແຫ່ງຄວາມທຸກຢູ່ເກັດເສມານີ”? ລາວຕອບວ່າມັນບໍ່ແມ່ນມາຈາກຄວາມເຈັບປວດຝ່າຍຮ່າງກາຍ,ລາວບອກວ່າມັນບໍ່ແມ່ນມາຈາກຄວາມເຈັບປວດຂອງການຖືກເຍາະເຍີ້ຍແລະຖືກຄຶງໃນມື້ຕໍ່ມາ,ລາວບົ່ງຊີ້ວ່າພວກພີຊີບຫຼາຍຄົນຊື່ນຊົມຍິນດີຕໍ່ຄວາມຕໍ່ຄວາມຕາຍຂອງເຂົາ,ລາວບອກວ່າ“ພຣະອາຈານຂອງພວກ ເຮົາຈະຕ້ອງບໍ່ຄິດແບບດຽວກັບຜູ້ທີ່ຕໍ່າກວ່າ [ພວກພີຊີບ] ມັນບໍ່ສາມາດເປັນແບບນັ້ນໄດ້, ລາວຄວນຈະໂຕສັ່ນໃນບ່ອນທີ່ພວກເຂົາມີຄວາມກ້າຫານ”ລາວຍັງໄດ້ກ່າວອີກວ່າຄວາມເຈັບປວດຂອງພຣະຄຣິສບໍ່ໄດ້ມາຈາກການຕໍ່ສູ້ຂອງຊາຕານ,ລາວບອກວ່າເຫດຜົນທີ່ແທ້ຈິງຂອງ ຄວາມເຈັບປວດຂອງພຣະຄຣິສໃນສວນກໍຄືວ່າ:“ເປັນນໍ້າພຣະໄທຂອງພຣະເຢໂຮວາທີ່ຈະ ໃຫ້ທ່ານເຈັບຊໍ້າດ້ວຍຄວາມທຸກເມື່ອພຣະອົງຊົງເຮັດໃຫ້ວິນຍານຂອງທ່ານເປັນເຄື່ອງບູຊາ ໄຖ່ບາບ” (ອິດສະຢາ53:10) “ພຣະເຈົ້າຊົງເອົາຄວາມຊົ່ວຊ້າຂອງເຮົາທຸກຢ່າງວາງລົງທີ່ ພຣະອົງ” (ອິດສະຢາ 53:6).

ດຣ.ອາ.ຊີ.ເອັຊ.ເລັນສະກີກ່າວໄວ້ວ່າ“ຄວາມເຈັບປວດແຫ່ງເກັດເສມານີຈະຍັງຄົງ ເຕັມໄປດ້ວຍຜູ້ພີຊີບເພື່ອພວກເຮົາສະເໝີ...ຄວາມບາບຂອງໂລກໄດ້ຖືກຮັບເອົາໂດຍພຣະ ເຢຊູໃນລະຫວ່າງຊີວິດທັງຊີວິດຂອງພຣະອົງ, ແຕ່ໃນສວນເກັດເສມານີນີ້ຊ່ວງເວລາແຫ່ງ ການຮັບເອົາພາລະໄດ້ມາເຖິງແລ້ວ” (R. C. H. Lenski, Ph.D., The Interpretation of St. Luke’s Gospel, Augsburg Publishing House, 1946, p. 1074).

ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າພຣະເຢຊູຊົງເອົາຄວາມບາບຂອງພວກເຮົາວາງລົງເທິງພຣະອົງ

ໃນສວນເກັດເສມານີ,ແລະມັນໃກ້ຈະຂ້າພຣະອົງແລ້ວ-ເພາະ“ພຣະເຈົ້າຊົງເອົາຄວາມຊົ່ວຊ້າ ຂອງເຮົາທຸກຢ່າງວາງລົງທີ່ພຣະອົງ”ຖືກບີບຄັ້ນທັງພາຍໃນແລະພາຍນອກໂດຍຄວາມບາບຂອງພວກເຮົາ.

“ເຫື່ອຂອງພຣະອົງເປັນເໝືອນເລືອດໄຫລຢອດລົງເຖິງດິນເປັນເມັດໃຫຍ່” (ລູກາ 22:44)

ພຣະອົງຊົງເອົາຄວາມບາບຂອງພວກເຮົາຈາກສວນເກັດເສມານີໄປທີ່ໄມ້ກາງແຂນແລະຊົງໄຖ່ເພື່ອພວກເຂົາຢູ່ຫັ້ນໃນມື້ຕໍ່ມາ.

ຖ້າກ່ອນ! ອັນນີ້ບໍ່ແມ່ນຫຼັກຄໍາສອນຂອງມໍມອນ! ພວກທ່ານບາງຄົນອາດຈະຮູ້ດີວ່າ ພວກມໍມອນສອນວ່າພຣະໂລຫິດຂອງພຣະອົງທີ່ໄຫຼໃນເກັດເສມານີໄດ້ອະໄພບາບເຮົາ, ບຣູສແມັກຄອນກີນັກສາສະໜາສາດມໍມອນກ່າວວ່າ“ການໃຫ້ອະໄພແມ່ນນໍາມາໃຊ້ໄດ້ເພາະ

ພຣະຄຣິສເຈົ້າໄດ້ຫຼັງໄຫຼພຣະໂລຫິດເປັນເມັດໃຫຍ່ໃນສວນເກັດເສມານີ” (Bruce R. McConkie, The Promised Messiah, Deseret Book Company, 1978, p. 337), ແຕ່ອັນນັ້ນບໍ່ ແມ່ນສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າ! ຂ້າພະເຈົ້າວ່າຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າພຣະເຢຊູຊົງເອົາຄວາມບາບ ຂອງເຮົາວາງລົງເທິງພຣະອົງຈາກສວນເກັດເສມານີຫາໄມ້ກາງແຂນແລະໄຖ່ບາບໃຫ້ເຂົາຢູ່ ຫັ້ນ, ນັ້ນແລະຄືຈຸດທີ່ໜື່ງຂອງຂ່າວປະເສີດ “ພຣະຄຣິດຊົງສິ້ນພຣະຊົນເພື່ອບາບຂອງເຮົາ ທັງຫຼາຍຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄໍາພີ” (1 ໂກລິນໂທ 15:3), ພຣະຄໍາພີກ່າວວ່າພຣະຄຣິສ

“ຊົງເຮັດໃຫ້ມີສັນຕິພາບໂດຍພຣະໂລຫິດແຫ່ງກາງແຂນຂອງພຣະອົງ” (ໂຄໂລສີ 1:20),- ບໍ່ແມ່ນໂດຍພຣະໂລຫິດທີ່ໄຫຼໃນສວນ! ຄວາມລອດຂອງພວກເຮົາມາໂດຍພຣະຄຣິສທີ່ໄຫຼ

ອອກມາເທິງໄມ້ກາງແຂນເທົ່ານັ້ນ, ບໍ່ແມ່ນພຣະໂລຫິດທີ່ອອກມາຈາກນິ້ວມືຂອງພຣະອົງ ເມື່ອພຣະອົງຊົງຕັດມັນ-ບໍ່ແມ່ນແມ່ນກະທັ່ງມາຈາກເລືອດທີ່ໄຫຼອອກໃນສວນນັ້ນ, ມີພຽງ ພຣະໂລຫິດທີ່ພຣະອົງຊົງຫຼັ່ງອອກມາເທິງໄມ້ກາງແຂນເທົ່ານັ້ນສາມາດຊໍາລະລ້າງເຮົາໃຫ້ ພົ້ນຈາກບາບ! ສະນັ້ນຈຸດຢືນຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈື່ງເປັນຄືກັບຂອງສະເປີໂຈນ, ນັກປະຕິຮູບ ສາສະໜາສາດ ດຣ.ເຈ.ໂອລີເວີບັສແວວແລະດຣ.ຈອນ.ອາ.ໄຣສ໌ ກົດທີ່ນີ້ເພື່ອອ່ານສິ່ງທີ່ ດຣ.ບັສແວວແລະດຣ.ໄຣສ໌ຂຽນເລື່ອງສວນເກັດເສມານີ, ຄໍາອ້າງອີງແມ່ນຢູ່ໃນບົດເທດ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນເລື່ອງ “ຄວາມຮ້າຍກາດຂອງເກັດເສມານີ”

ມັນເປັນເຫດການບັງເອີນບໍທີ່ຄວາມບາບຂອງມະນຸດເລີ່ມຕົ້ນໃນສວນແຫ່ງໜື່ງແລະພຣະຄຣິສຊົງເອົາຄວາມບາບຂອງເຮົາວາງລົງພຣະອົງໃນສວນອີກແຫ່ງໜື່ງ? ມັນອາດຈະ ແມ່ນ-ແລະສະເປີໂຈນຜູ້ຍິງໃຫຍ່ກໍຍັງອັດສະຈັນໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ລາວກ່າວໄວ້ວ່າ:

ຂໍຢ່າໃຫ້ພວກເຮົານຶກຝັນວ່າໃນຂະນະທີ່ຢູ່ໃນສວນ, ການຕາມໃຈຕົນເອງ ຂອງອາດາມໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາຫາຍະນະເພື່ອທີ່ຄວາມເຈັບປວດຂອງອາດາມທີ່ສອງໃນສວນອີກແຫ່ງໜື່ງຈະຟື້ນຟູເຮົາຄືນ? ເກັດເສມານີຕອບສະໜອງ ຢາເພື່ອປົວອາການຕ່າງໆທີ່ຕິດຕາມມາຈາກໝາກໄມ້ຕ້ອງຫ້າມແຫ່ງເອ ເດນ (C. H. Spurgeon, “The Agony in Gethsemane,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, volume XX, Pilgrim Publications, 1971, p. 589).

ແຕ່ອັນນີ້ໄດ້ນໍາພວກເຮົາໄປສູ່ສວນແຫ່ງທີ່ສາມແລະທັງສາມຢ່າງເປັນພາບການລົ້ມລົງຂອງມະນຸດແລະການຟື້ນຟູຄືນໃຫມ່ໃນພຣະເຢຊູຄຣິສ

III. ສາມ ໃຫ້ເຮົາສະຫຼຸບໂດຍການຄິດເຖິງເລື່ອງສວນທີ່ປະກອບໄປດ້ວຍອຸໂມງ ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

“ພວກເຂົາອັນເຊີນພຣະສົບພຣະເຢຊູ ແລະເອົາຜ້າປ່ານກັບເຄື່ອງຫອມພັນພຣະສົບນັ້ນຕາມທຳນຽມຝັງສົບຂອງພວກຢິວ ໃນສະຖານທີ່ພຣະອົງຖືກຄຶງທີ່ກາງແຂນນັ້ນມີສວນແຫ່ງໜຶ່ງ ໃນສວນນັ້ນມີອຸໂມງຝັງສົບໃໝ່ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຝັງສົບຜູ້ໃດເລີຍ ເພາະວັນນັ້ນເປັນວັນຕຽມຂອງພວກຢິວ ແລະເພາະອຸໂມງນັ້ນຢູ່ໃກ້ ເຂົາຈຶ່ງບັນຈຸພຣະສົບພຣະເຢຊູໄວ້ບ່ອນນັ້ນ”(ໂຢຮັນ 19:40-42)

ຮ່າງກາຍຂອງພຣະເຢຊູຖືກວາງລົງໃນອຸບໂມງນີ້ຢູ່ໃນສວນໃກ້ກັບໄມ້ກາງແຂນບ່ອນທີ່ພຣະອົງຊົງຖືກຄຶງ, ພວກເຂົາປິດປາກອຸບໂມງດ້ວຍກ້ອນຫີນໃຫຍ່ແລະຈໍາກາຂອງພວກໂຣມັນ ໃສ່, ພວກເຂົາວາງຄົນຍາມເຝົ້າໃນຕອນກາງຄືນ.

ຕອນເຊົ້າໆຂອງວັນອາທິດມາລີຊາວມັກດາລາ ແລະມາລີອີກຄົນໜື່ງໄດ້ນໍາເອົາ ເຄື່ອງມາທີ່ສວນອຸບໂມງເພື່ອທາສົບ, ໃນເວລາທີ່ພວກເຂົາເຂົ້າມາໃກ້ກໍເກີດມີແຜ່ນດິນໄຫວ ໃຫຍ່, ມີທູດສະຫວັນລົງມາແລ້ວກິ້ງກ້ອນຫີນອອກຈາກປາກອຸບໂມງ, ແລ້ວເວົ້າກັບຜູ້ຍິງ ສອງຄັ້ນນັ້ນວ່າ:

"ຢ່າຢ້ານເລີຍ ເພາະເຮົາຮູ້ຢູ່ວ່າທ່ານທັງຫລາຍມາຫາພຣະເຢຊູຊຶ່ງຖືກຄຶງທີ່ກາງແຂນ ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ປະທັບຢູ່ບ່ອນນີ້ ເພາະພຣະອົງຊົງເປັນຂຶ້ນມາແລ້ວຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ຕັດໄວ້ນັ້ນ”(ມັດທາຍ 28:5-6)

ໃນເວລາທີ່ພວກເຂົາກັບໄປບອກພວກສາວົກພຣະເຢຊູກໍມາພົບເຂົາ“ພວກຜູ້ຍິງເຫຼົ່ານັ້ນກໍມາກອດພຣະບາດຂອງພຣະອົງແລະນະມັດສະການພຣະອົງ”(ມັດທາຍ 28:9), ພຣະອົງຕັດ ວ່າພວກເຂົາຄວນໄປບອກພວກສາວົກ.

ການຟື້ນຄືນພຣະຊົນຈາກຄວາມຕາຍຂອງພຣະເຢຊູຄືໜື່ງໃນສອງຫຼັກຄໍາສອນທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງຊາວຄຣິສຕຽນ, ຄວາມຕາຍຂອງພຣະອົງໄດ້ຈ່າຍເພື່ອຄວາມບາບຂອງພວກ ເຮົາແລະການຟື້ນຝ່າຍຮ່າງກາຍຂອງພຣະອົງເພື່ອປະທານຊີວິດແກ່ເຮົາຄືສອງສ່ວນຂອງ ຂ່າວປະເສີດ, ຄໍາວ່າ“ຂ່າວປະເສີດ” ໝາຍເຖິງ “ຂ່າວດີ”, ມັນຄືຂ່າວດີທີ່ຈະຮູ້ຈັກວ່າພຣະ ເຢຊູຊົງຟື້ນຈາກຕາຍພ້ອມຮ່າງກາຍ “ເພື່ອໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນຊອບທໍາ” (ໂລມ 4:25), ການຟື້ນຄືນຈາກຕາຍໄດ້ຄວາມຊອບທໍາແລະຊີວິດມາສູ່ຄົນທີ່ເປັນໜື່ງດຽວກັບພຣະອົງໂດຍຄວາມເຊື່ອ, ການຟື້ນຈາກຕາຍພຣະເຢຊູໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ທີ່ມາຫາພຣະອົງໃຫ້ພົ້ນຈາກການສາບ ແຊ່ງແຫ່ງຄວາມບາບແລະການລົງໂທດເປັນນິດນິລັນ.

“ຊົງສ້າງມະນຸດຄົນເດີມຄືອາດຳເປັນຈິດວິນຍານມີຊີວິດຢູ່' ແຕ່ອາດຳຜູ້ຊຶ່ງມາພາຍຫລັງນັ້ນເປັນວິນຍານຜູ້ປະສາດຊີວິດ” (1 ໂກລິນໂທ 15:45)

ອາດາມທີ່ໜື່ງໄດ້ພາເຊື້ອຊາດມະນຸດໂດດເຂົ້າໄປສູ່ຄວາມບາບແລະຄວາມຕາຍໂດຍການບໍ່ເຊື່ອຟັງຂອງລາວຕໍ່ພຣະເຈົ້າ, ອາດາມສຸດທ້າຍຄືພຣະຄຣິສໄດ້ມາລົບລ້າງການສາບແຊ່ງ ແຫ່ງບາບແລະປະທານຊີວິດແກ່ເຮົາ, ຄືກັບສະເປີໂຈນໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ“ຂໍຢ່າໃຫ້ພວກເຮົານຶກ ຝັນວ່າໃນຂະນະທີ່ຢູ່ໃນສວນ, ການຕາມໃຈຕົນເອງຂອງອາດາມໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາຫາຍະນະ ເພື່ອທີ່ຄວາມເຈັບປວດຂອງອາດາມທີ່ສອງໃນສວນອີກແຫ່ງໜື່ງຈະຟື້ນຟູເຮົາຄືນ“(ເຫຼັ້ມດຽວກັນ) ແລະພຣະຄຣິສອາດາມສຸດທ້າຍຊົງຟື້ນຈາກຕາຍໃນສວນແຫ່ງທີ່ສາມ-ຈາກສວນອຸບ ໂມງ.

“ເພາະວ່າຄວາມຕາຍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຄົນໜຶ່ງເປັນເຫດສັນໃດ ການເປັນຂຶ້ນມາຈາກຄວາມຕາຍກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຜູ້ໜຶ່ງເປັນເຫດສັນ ນັ້ນ ເພາະວ່າຄົນທັງປວງຕ້ອງຕາຍກ່ຽວເນື່ອງກັບອາດຳສັນໃດ ຄົນທັງປວງກໍຈະກັບໄດ້ຊີວິດກ່ຽວເນື່ອງກັບພຣະຄຣິສສັນນັ້ນ” (1 ໂກລິນໂທ 15:21-22)

ຢູ່ຫັ້ນພວກທ່ານມີຂໍ້ສະຫຼຸບໜື່ງຂອງຫຼັກຄໍາສອນແຫ່ງຄວາມບາບແລະຄວາມລອດທີ່ ໄດ້ໃຫ້ພວກເຮົາໃນຮູບແບບຂອງສວນສາມແຫ່ງ-ສວນແຫ່ງຄວາມບາບ, ສວນແຫ່ງຄວາມ ທຸກທໍລະມານແລະສວນແຫ່ງຊີວິດໃຫມ່!

ເລື່ອງນີ້ເປັນເລື່ອງສວຍງາມແລະເປັນຄວາມຈິງ, ແຕ່ມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ພວກ ທ່ານບໍ? ບໍ່ມີເລີຍຖ້າທ່ານຫາກຍັງບໍໄດ້ບັງເກີດໃຫມ່, ທ່ານຈະມີຊີວິດແລະຕາຍແລ້ວຕົກນາ ຮົກ, ແລະຄໍາເຫຼົ່ານີ້ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ພວກທ່ານຈາກພຣະຄໍາພີສິງຢູ່ກັບທ່ານແລະທໍລະ ມານທ່ານຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍອະທິຖານວ່າມັນຈະບໍ່ເກີດຂື້ນກັບທ່ານ,ມັນຈະ ບໍ່ເກີດຂື້ນກັບທ່ານຖ້າຫາກທ່ານຖີ້ມໂຕຂອງທ່ານລົງເທິງພຣະເຢຊູແລະເຊື່ອວາງໃຈໃນພຣະອົງໃນໃຈຂອງທ່ານ.

ຈົ່ງຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ພຣະເຢຊູເຮັດເພື່ອທ່ານເມື່ອພຣະອົງລົງມາຈາກສະຫວັນ ເພື່ອທຸກທໍລະມານ, ພຣະໂລຫິດຫຼັ່ງໄຫຼແລະຕາຍເພື່ອຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມບາບ, ທ່ານຈະຢຸດຄິດກ່ຽວກັບຕົນເອງແລະຄິດເຖິງພຣະອົງພຽງຜູ້ດຽວບໍ? ທ່ານຈະຢຸດພິຈາລະນາ ຕົນເອງແລ້ວພິຈາລະນາເບິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູບໍ? ທ່ານຈະເຊື່ອວາງໃຈພຣະອົງແລະບໍ່ແມ່ນ ຄວາມຄິດຂອງຕົນແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົນບໍ? ເພງເກົ່າໆຖືກຕ້ອງເມື່ອມັນກ່າວວ່າ “ມີແສງສະຫວ່າງເພື່ອແນມເບິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍ”

ໂອຈິດໃຈເຈົ້າອ່ອນເພຍແລະມີບັນຫາ
ເຈົ້າເຫັນບໍບໍ່ມີແສງສະຫວ່າງໃນບ່ອນມືດ?
ມີແສງສະຫວ່າງເພື່ອແນມເບິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍ
ແລະແສງສະຫວ່າງມີຫຼາຍແລະຟຣີ!
ຈົ່ງເປີດຕາຂອງເຈົ້າແນມເບິ່ງພຣະເຢຊູ
ຈົ່ງແນມເບິ່ງໃບໜ້າທີ່ອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງ
ແລະ[ຄວາມຢ້ານແລະຄວາມສົງໄສ]ຈະກາຍເປັນມືດມົວ
ໃນຄວາມສະຫວ່າງແຫ່ງກຽດແລະພຣະຄຸນຂອງພຣະອົງ
(“Turn Your Eyes Upon Jesus” by Helen H. Lemmel, 1863-1961;
      altered by Dr. Hymers).

ຖ້າທ່ານຢາກຈະລົມກັບພວກເຮົາກ່ຽວກັບການລອດໂດຍພຣະເຢຊູ ກະລຸນາລຸກ ຈາກຕັ່ງຂອງທ່ານແລ້ວຍ່າງໄປຂ້າງຫຼັງຫ້ອງນີ້, ດຣ.ເຄແກນຈະພາທ່ານໄປອີກຫ້ອງໜື່ງ ບ່ອນທີ່ພວກເຮົາສາມາດອະທິຖານແລະສົນທະນາກັນໄດ້, ຂໍເຊີນດຣ.ແຊນມາອະທິຖານ ເພື່ອຄົນຄົນທີ່ຈະແນມເບິ່ງພຣະເຢຊູແລະຮັບເຊື່ອໃນການຄືນນີ້ແດ່. ເອແມນ

(ຈົບຄຳເທດສະໜາ)
ທ່ານສາມາດອ່ານບົດເທດສະໜາຂອງ ດຣ. ໄຮເມີ ໄດ້ທຸກອາທິດເທິງອິນເຕີເນັດ
ທີ່ www.realconversion.com. ກົດໄປທີ່ “ບົດເທດສະໜາ ພາສາລາວ”

ທ່ານອາດຈະອີເມລຫາ ດຣ. ໄຮເມີ ທີ່ rlhymersjr@sbcglobal.net ຫຼືຈະຂຽນ
ຈົດໝາຍໄປຫາ ທ່ານທີ່ P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. ຫຼຶໂທ
ຫາເພີ່ນທີ່ເບີ (818)352-0452.

ຄໍາເທດສະໜາເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ມີລິຂະສິດ, ທ່ານອາດຈະເອົາໄປໃຊ້ໂດຍບໍ່ຕ້ອງຂໍອະນຸຍາດຈາກດຣ.ໄຮເມີ
ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ທຸກໆວິດີໂອຄໍາເທດສະໜາຂອງດຣ.ໄຮເມີແມ່ນມີລິຂະສິດແລະສາມາດເອົາໄປໃຊ້
ໄດ້ເມື່ອໄດ້ຮັບອະນຸຍາດເທົ່ານັ້ນ.

ອ່ານຂໍ້ພຣະຄຳພີກ່ອນເທດສະໜາໂດຍ ທ້າວ ອາເບວ ພຣຸດໂຮມ: ລູກາ 22:39-44
ບັນເລງເພງກ່ອນເທດສະໜາໂດຍ ທ້າວ ເບັນຈາມິນ ຄິນເຄດ ກຣິບຟີດ
“Turn Your Eyes Upon Jesus” (by Helen H. Lemmel, 1863-1961; altered by the Pastor).

ໂຄງຮ່າງບົດເທດສະໜາ

ສວນສາມແຫ່ງບອກເລົ່າເລື່ອງລາວ

ໂດຍ:ດຣ.ອາ.ແອວ.ໄຮເມີ ຈູເນຍ

“ເພາະວ່າຄວາມຕາຍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຄົນໜຶ່ງເປັນເຫດສັນໃດ ການເປັນຂຶ້ນມາຈາກຄວາມຕາຍກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະມະນຸດຜູ້ໜຶ່ງເປັນເຫດສັນນັ້ນ ເພາະວ່າຄົນທັງປວງຕ້ອງຕາຍກ່ຽວເນື່ອງກັບອາດາມສັນໃດ ຄົນທັງປວງກໍຈະກັບໄດ້ຊີວິດກ່ຽວເນື່ອງກັບພຣະຄຣິສສັນນັ້ນ” (1 ໂກລິນໂທ 15:21-22)

I. ໜື່ງ ໃຫ້ເຮົາຄິດໜ້ອຍໜື່ງກ່ຽວກັບສວນເອເດນ. ປະຖົມມະການ 2:8,17; ໂລມ 5:12; 8:7; 1 ໂກລິນໂທ 2:14; ເອເຟໂຊ 2:5

II. ສອງ ໃຫ້ເຮົາຄິດກ່ຽວກັບສວນເກັດເສມານີ. ມາລະໂກ 14:33,34; ລູກາ 22:42; ເຮັບເລີ 12:2; ອິດສະຢາ 53:10,6; ລູກາ 22:44; 1 ໂກລິນ ໂທ 15:3; ໂຄໂລຊາຍ 1:20

III. ສາມ ໃຫ້ເຮົາສະຫຼຸບໂດຍການຄິດເຖິງເລື່ອງສວນທີ່ປະກອບໄປດ້ວຍອຸໂມງ ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ໂຢຮັນ 19:40-42; ມັດທາຍ 28:5-6,9; ໂລມ 4:25; 1 ໂກລິນໂທ 15:45.