ជារៀងរាល់ខែ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះចេញទៅដល់កំព្យូទ័រប្រហែល១១០, ០០០
នៅក្នុបណ្ដាប្រទេសជាង២០០តាមគេហទំព័រwww.sermonsfortheworld.com។
មានមនុស្សរាប់រយនាក់ផ្សេងទៀតបានមើលវីដីអូតាមយូថូប។ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះត្រូវបានបកប្រែទៅជាភាសាចំនួន៣៤
ហើយរៀងរាល់ខែ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានអានវា។
សូមចុចទីនេះដើម្បីដឹងពីរបៀបដែលអ្នកអាចជួយឧបត្ថមលុយជាប្រចាំខែក្នុងការជួយយើងធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះ
ដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អរាលដាលទៅពាសពេញពិភពលោក រួមទាំងប្រទេសអ៊ីស្លាម និងប្រទេសដែលកាន់សាសនាឥណ្ឌូ។
នៅពេលណាក៏ដោយដែលអ្នកសរសេរផ្ញើរទៅលោកបណ្ឌិត ហាយមើស៏ សូមប្រាប់គាត់ពីប្រទេសដែលអ្នករស់នៅជានិច្ច។
អ៊ីម៉ែលរបស់លោកបណ្ឌិត ហាយមើស៍rlhymersjr@sbcglobal.net។
ភស្ដុតាង៣នៃការរស់ពីសុគតឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដTHREE PROOFS OF CHRIST’S RESURRECTION ដោយលោកបណ្ឌិត សេចក្ដីអធិប្បាយមួយបានអធិប្បាយនៅក្រុមជំនុំថាបាណាខល ក្នុងរដ្ឋឡូសអង់ចាឡែស ថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់ពេលល្ងាច មេសា ១ ២០១៨ « ដ្បិតព្រះករុណាទ្រង់បានជ្រាបការទាំងនេះហើយ ខ្ញុំប្របាទក៏ទូលដល់ទ្រង់ដោយក្លាហានដែរ ព្រោះខ្ញុំប្របាទជឿប្រាកដថា ក្នុងការទាំងនេះគ្មានអ្វីលាក់កំបាំងនឹងទ្រង់ទេ ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ |
|
នៅក្នុងគម្ពីរកិច្ចការជំពូក២៦ លោកលូកាកត់ត្រាទីបន្ទាល់នៃការប្រែចិត្ដរបស់ប៉ុលជាលើកទី៣។ មូលហេតុដែលលូកាបានប្រាប់៣ដងគឺដើម្បីឲ្យងាយស្រួលយល់។ ចំណែកឯការសុគត និងការរស់ឡើងវិញ របស់ព្រះគ្រិស្ដ គ្មានព្រឹត្ដិការណ៍ក្នុងប្រវត្ដិសាស្រ្ដគ្រិស្ដសាសនាណាដែលសំខាន់ជាងការប្រែចិត្ដរបស់សាវក ប៉ុល។ ប៉ុលត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនដោយសារគាត់បានប្រកាសពី «...ដំណើរម្នាក់ឈ្មោះយេស៊ូវ ដែលស្លាប់ទៅហើយ តែប៉ុលប្រកាន់ថានៅរស់ទេប៉ុណ្ណោះ»(កិច្ចការ ២៥:១៩)។ ឥឡូវនេះប៉ុលបានឈរនៅមុខស្ដេចអ័គ្រីប៉ាទាំងជាប់ច្រវ៉ាក់នៅដៃរបស់គាត់។ ស្ដេចអ័គ្រីប៉ាជាសាសន៍យូដា ដូច្នេះប៉ុលបានការពារខ្លួននូវអ្វីដែលគាត់បានអធិប្បាយពីមូលដ្ឋាននៃពាក្យទំនាយនៅគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែល ប្រាប់អំពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ។ ប៉ុលក៏បានការពារខ្លួនដោយនិយាយថា ស្ដេចអ័គ្រីប៉ាបានដឹងរួច ហើយអំពីការជាប់ឆ្កាង និងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ។ ការជាប់ឆ្កាង និងការរស់ឡើងវិញបានកើត ឡើងជិត៣០ឆ្នាំថ្មីមុនពេលនោះ។ សាសន៍យូដាទាំងអស់បានដឹងអំពីរឿងនោះ សូម្បីតែអ័គ្រីប៉ាក៏ដឹងដែរ។ ដូច្នេះប៉ុលនិយាយថា « ដ្បិតព្រះករុណាទ្រង់បានជ្រាបការទាំងនេះហើយ ខ្ញុំប្របាទក៏ទូលដល់ទ្រង់ដោយក្លាហានដែរ ព្រោះខ្ញុំប្របាទជឿប្រាកដថា ក្នុងការទាំងនេះគ្មានអ្វីលាក់កំបាំងនឹងទ្រង់ទេ ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»។ នោះគឺជាការពន្យល់ប្រាប់ធម្មតាតាមភាសាក្រេក។ ការ អត្ថាធិប្បាយពន្យល់របស់លោក បណ្ឌិត ហ្គាប៊ីឡេអីនប្រាប់ថា ព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានផ្សាយចេញទូលំទូលាយ នៅក្នុងភីលីស្ទីន ហើយអ័គ្រីប៉ាក៏បានលឺពីវាផងដែរ។ ការសុគត និងការរស់ឡើងវិញរបស់ ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានបញ្ជាក់ប្រាប់ដោយលំអិត ហើយដំណឹងល្អរបស់គ្រីស្ទាន ត្រូវបានប្រកាសសម្រាប់រយៈពេល៣០ឆ្នាំមកហើយ។ ពិតណាស់ស្ដេចបាន ដឹងពីរឿងទាំងនេះ «ដោយសារតែមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ» (The Expositor’s Bible Commentary, Frank E. Gaebelein, D.D., General Editor, Zondervan Publishing House, 1981, volume 9, p. 554; សំគាល់ពី កិច្ចការ ២៦:២៥-២៧)។ សព្វថ្ងៃនេះមនុស្សជាច្រើនគិតថា ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដជាព្រឹត្ដិការណ៍មិនច្បាស់ឡើយ មានតែអ្នកនេសាទត្រីល្ងង់ល្ងើប៉ុន្មាននាក់ប៉ុណ្ណោះដឹងពីការនេះ។ តែការនោះខុសស្រឡះ! ការរស់ឡើងវិញ របស់ព្រះគ្រិស្ដត្រូវបានដឹងពួកសាសន៍យូដាទាំងអស់ដែលនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ហើយត្រូវបានគេនិ យាយពាសពេញចក្រភពរ៉ូមជិត៣០ឆ្នាំ! ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដមិនត្រូវបានរក្សាទុកជាការសំងាត់ នោះទេ! «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ លោកបណ្ឌិត ឡែនស្គីបានប្រសាសន៍ថា គ្រប់រឿងទាំងអស់ ដែលមនុស្សបាននិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវត្រូវបានធ្វើក្នុងរាជធានីទាំង ហើយពួកមេសង្រ្គាជ និង{ចៅហ្វាយខេត្ដរ៉ូម}ឈ្មោះពីឡាត់ក៏ត្រូវ បានជាប់ទាក់ទងផងដែរ ដ្បិតព្រះយេស៊ូវជាមនុស្សសំខាន់ក្នុងប្រទេសជាតិ ដែលល្បីឈ្មោះពាសពេញប្រទេស។ «មិនមែននៅកៀនកោះនោះទេ»...មិន មែនជាការអះអាងមិនច្បាស់ដែលគ្មានអ្នកណាម្នាក់ដឹងនោះទេ តែរឿងនោះ ល្បី ហើយសំខាន់ណាស់ មនុស្សនៅសាធារណះ ហើយនៅឆ្ងាយក៏ដឹងដែរ សូម្បីតែ{ស្ដេច}អ័គ្រីប៉ាក៏ត្រូវបានបង្ហាញពីការចាប់អារម្មណ៍ទាំងស្រុងរបស់ គាត់ផងដែរ(R. C. H. Lenski, D.D., The Interpretation of the Acts of the Apostles, Augsburg Publishing House, 1961 edition, p. 1053; note on Acts 26:26)។ «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ ខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានបីទសវត្ស ដើម្បីបង្ហាញថាទ្រង់មិនបានរស់ពីសុគតឡើងវិញទេ។ ហើយពួកគេបានបរាជ័យ។ មិនថាពួកគេព្យាយាមយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកសត្រូវមិនបានបង្ហាញថាព្រះយេ ស៊ូវបានសុគតបន្ទាប់ពីទ្រង់ត្រូវគេឆ្កាង។នៅពេលដែលប៉ុលបាននិយាយទៅកាន់ស្ដេចអ័គ្រីប៉ាជនជាតិយូដារាប់ពាន់នាក់និងសាសន៍ដទៃរាប់ពាន់នាក់បានប្រកាសថា«ព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ»។ ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសាសនាគិ្រស្ដ។ បើព្រះសពរបស់ព្រះយេស៊ូវ មិនបានរស់ឡើងវិញនោះទេ នោះគ្មានគ្រឹះដ៏សំខាន់សម្រាប់ជំនឿគ្រីស្ទាននោះទេ។ សាវកប៉ុលបានប្រាប់ថា «ហើយបើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើងវិញ នោះដំណឹងដែលយើងខ្ញុំផ្សាយនេះ ជាការឥតប្រយោជន៍ទទេ ហើយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា ក៏ឥតអំពើដែរ»(១កូរិនថូស ១៥:១៤)។ គ្មានឆ្ងល់ពីសត្រូវរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីបដិសេធការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់! ហើយពួកគេទាំងអស់បានបរាជ័យ។ខ្ញុំមិនយល់ស្របជាមួយលោកហ្គ្រេលឡររីលើប្រធានបទជាច្រើនទេតែខ្ញុំយល់ស្របជាមួយគាត់អំពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។លោកហ្គ្រកឡររីបានផ្ដល់មូលហេតុបីយ៉ាងដែលសត្រូវរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានបរាជ័យ - ទីសំអាងបីសម្រាប់ការរស់ឡើងវិញនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីការស្លាប់ (Greg Laurie, Why the Resurrection? Tyndale House Publishers, 2004, pp. 13-24)។ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមបកស្រាយចំនុចទាំងនេះ។ «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ ១. ទីមួយ ផ្នូរនៅទទេ ភ័ស្ដុតាងទីមួយនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺជាផ្នូរទទេ។ សេចក្ដីពិតដែលថា ផ្នូររបស់ព្រះ យេស៊ូវនៅទទេ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ពីទ្រង់បានសុគតគឺជាភ័ស្ដុតាងដ៏ធំមួយនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ អ្នកសរសេរគម្ពីរដំណឹងល្អទាំង៤សុទ្ធតែយល់ស្របគ្នាទាំងអស់អំពីផ្នូររបស់ព្រះគ្រិស្ដនៅទទេ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ពីទ្រង់បាន សុគត។ មានសាក្សីជាច្រើនផ្សេងទៀតក៏អាចបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតដែលថា ផ្នូរនៅទទេ។ ការវាយប្រហារដ៏ចាស់បំផុតប្រឆាំងនឹងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដជាការដែលថា មានគេលួច យកព្រះសពរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ពួកសង្រ្គាជ «...គេយកប្រាក់ជាច្រើនទៅសូកដល់ពួកទាហាន ដោយពាក្យថា ចូរឯងរាល់គ្នានិយាយថា ក្នុងកាលដែលយើងខ្ញុំកំពុងតែដេកលក់ នោះពួកសិស្សរបស់វា បានមកលួចយកខ្មោចវា ទាំងយប់បាត់ទៅហើយ បើសេចក្តីនោះឮទៅដល់លោកចៅហ្វាយ នោះយើងនឹងទៅពន្យល់លោក ឲ្យឯងរាល់គ្នាបានរួចពីទោស គេទទួលប្រាក់នោះ ហើយក៏ធ្វើតាមបង្គាប់ បានជារឿងនោះឮខ្ចរខ្ចាយ ទួទៅគ្រប់ក្នុងសាសន៍យូដា ដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ»(ម៉ាថាយ ២៨:១២-១៥)។ ប៉ុន្តែការឈ្លោះនេះមិនបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សច្រើនទេ។ វិញ្ញាណធម្មតានឹងប្រាប់អ្នកថាសិស្សមិន បាន លួចតួរបស់ទ្រង់ហើយធ្វើពុតថាទ្រង់ត្រូវបានប្រោសឱ្យរស់ឡើងវិញ។ បីថ្ងៃមុនពួកសិស្សបានភៀសខ្លួនសម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគេនៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានចាប់ខ្លួននិងឆ្កាង។ វាគឺជាការមិនគួរឱ្យជឿណាស់ដែលបុរសភ័យខ្លាចទាំងនេះនឹងទទួលបាននូវភាពក្លាហានគ្រប់លក្ខណ៍ដើម្បីលួចតួខ្លួនរបស់ព្រះយេស៊ូវហើយបន្ទាប់មកចាប់ផ្ដើមប្រកាសដោយក្លាហានថាទ្រង់បានរស់ពីសុគតឡើងវិញ - ជាហានិភ័យនៃជីវិតរបស់ពួកគេ! ទេ វាគឺជាការឈ្លោះមិនទំនងខ្លាំងណាស់! ហេតុការណ៍ពិតមិនត្រូវគ្នាទេ។ ពួកសិស្សត្រូវបានគេលាក់នៅក្នុងបន្ទប់មួយដែលមានទ្វារជាប់សោ "ដោយខ្លាចសាសន៍យូដា" (យ៉ូហាន ២០:១៩) ។ ពួកគេភ្ញាក់ផ្អើល។ ពួកគេមិនជឿថាទ្រង់នឹងរស់ឡើងវិញទេ។ គ្មានអ្នកកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទណាម្នាក់មានសេចក្តីជំនឿឬភាពក្លាហានដើម្បីប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលរ៉ូមដ៏ខ្លាំងក្លាហើយលួចតួខ្លួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នោះគឺជាការពិតខាងផ្លូវចិត្តដែលមិនអាចមើលរំលងបាន។ ជនសង្ស័យតែមួយគត់ដែលអាចលួចរូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទជាសត្រូវរបស់ទ្រង់។ បញ្ហាដែលមានទ្រឹស្តីនោះគឺថាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះគ្រីស្ទគ្មានបំណងដកហូតផ្នូររបស់ទ្រង់ទេ។ ពួកសង្គ្រាជនិងមេដឹកនាំសាសនាដទៃទៀតបានសម្លាប់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយសារទ្រង់បានគំរាមកំហែងប្រព័ន្ធសាសនានិងរបៀបរស់នៅរបស់ពួកគេ។ រឿងចុងក្រោយដែលមនុស្សទាំងនេះចង់បានគឺដើម្បីឱ្យមនុស្សគិតថា ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ! នោះហើយជាមូលហេតុដែលមេដឹកនាំសាសនាទាំងនេះបានខិតខំយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីលុបបំបាត់នូវការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ ដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយប្រាប់យើងថា ពួកគេបានទៅអភិបាលរ៉ូមឈ្មោះពីឡាត់។ «លោក យើងខ្ញុំនឹកចាំពីពាក្យដែលអាកំភូតនោះបាននិយាយ ពីកាលនៅរស់នៅឡើយថា ក្រោយមក៣ថ្ងៃ ខ្ញុំនឹងរស់ឡើងវិញ ដូច្នេះ សូមលោកបង្គាប់ឲ្យគេប្រុងប្រយ័ត្នផ្នូរនោះ ដរាបដល់គំរប់៣ថ្ងៃ ក្រែងពួកសិស្សរបស់វាមកលួចយកខ្មោចវាទាំងយប់ទៅ រួចប្រាប់ដល់បណ្តាជនថា វាបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញហើយ បើយ៉ាងនោះ សេចក្តីកំភូតជាន់ក្រោយនេះ នឹងបានអាក្រក់ជាងជាន់មុនទៅទៀត»(ម៉ាថាយ ២៧:៦៣-៦៤)។ លោកពីឡាត់បានប្រាប់ពួកគេឱ្យយាម និងមើលផ្នូរនោះ «ឲ្យល្អតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន» - ទាំងដាក់អ្នកយាមនៅឯផ្នូរ ហើយធានាថា វាតាមរបៀបដ៏ប្រសើរបំផុត (ម៉ាថាយ ២៧:៦៥) ។ ដូច្នេះពួកគេបានផ្សាភ្ជាប់ផ្នូរហើយបានដាក់ទាហាននៅទីនោះដើម្បីការពារវា (ម៉ាថាយ ២៧:៦៦)។ ចម្លែកវាហាក់ដូចជាថា ពួកសង្គ្រាជ និងពួកមេដឹកនាំសាសនាទាំងនេះមានទំនុកចិត្តច្រើនជាងលើការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទជាងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់! ការពិតគឺថាមេដឹកនាំសាសនាបានចាត់វិធានការយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីរក្សារាងកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទពីការលួច។ ពួកគេចង់បញ្ជាក់ថាការសន្យារបស់ព្រះគ្រីស្ទដើម្បីរស់ពីសុគតឡើងវិញគឺជាការកុហកមួយ។ អ្នកដឹកនាំសាសនាបានធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេអាចធ្វើបានដើម្បីលុបបំបាត់រាល់ឱកាសនៃរឿងរ៉ាវដែលផ្សាយដំណឹងល្អដែលព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ការលួចរាងកាយនឹងជារឿងចុងក្រោយ ដែលសត្រូវរបស់គាត់នឹងធ្វើ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើពួកគេបានលួចរាងកាយពួកគេប្រាកដជាបានបង្កើតវានៅពេលដែលពួកសិស្សបានចាប់ផ្ដើមប្រកាសពីការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ តែសត្រូវរបស់ព្រះគ្រីស្ទមិនបានបង្កើតរូបកាយរបស់ទ្រង់ទេ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារតែពួកគេមិនមានរាងកាយដើម្បីផលិត! ផ្នូរនេះគឺទទេ! ព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ! «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ ផ្នូរនៅទទេគឺជាភស្ដុតាងទីមួយពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ តែនៅមានទៀត! ២. ទីពីរ សាក្សីដែលឃើញផ្ទាល់ភ្នែកបានរៀបរាប់ប្រាប់។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវត្រូវជាប់ឆ្កាង នោះពួកសិស្សអស់សង្ឃឹមម។ ជំនឿរបស់គេត្រូវបានបំផ្លាញ។ គេគ្មានសង្ឃឹមថានឹងឃើញទ្រង់រស់នៅម្ដងទៀតឡើយ។ បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានយាងមក « ព្រះយេស៊ូវទ្រង់យាងមកឈរនៅកណ្តាលពួកសិស្ស មានព្រះបន្ទូលថា សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ»(យ៉ូហាន ២០:៩)។ ពួកសិស្សបានឃើញទ្រង់ម្ដងហើយម្ដងទៀត។ «ហើយកាលទ្រង់បានរងទុក្ខរួចហើយ នោះក៏បានសំដែងអង្គទ្រង់មកទាំងរស់ ឲ្យពួកសាវ័កនោះឃើញ ដោយសារភស្តុតាងជាច្រើន ព្រមទាំងលេចមកឯគេ ក៏សំដែងពីអស់ទាំងសេចក្តីខាងឯនគរព្រះ ក្នុងរវាង៤០ថ្ងៃ»(កិច្ចការ ១:៣)។ សាវកប៉ុលបានប្រាប់ថា ព្រះគ្រិស្ដដែលបានរស់ឡើងវិញ «បានលេចមកឲ្យកេផាស{ពេត្រុស}ឃើញ រួចដល់ពួក១២នាក់ដែរ ក្រោយទៀត ទ្រង់លេចមកឲ្យពួកបងប្អូនជាង៥០០នាក់ឃើញតែម្តង... ទ្រង់លេចមកឲ្យយ៉ាកុបឃើញ ក៏ឲ្យពួកសាវ័កទាំងអស់គ្នាឃើញដែរ រួចទ្រង់បានលេចមកឲ្យខ្ញុំឃើញ ជាខាងក្រោយគេបង្អស់ ដូចជាលេចមកដល់កូនកើតមុនកំណត់ដែរ» (១កូរិនថូស ១៥:៥-៨)។ លោកបណ្ឌិតចន អោ រ៉ាយស៍បានប្រាប់ថា សូមពិចារណាថា តើសាក្សីរាប់ពាន់នាក់ដែលបានឃើញព្រះយេស៊ូវក្រោយ ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់មានច្រើនប៉ុណ្ណា ហើយពួកគេមួយចំនួនបាន ឃើញម្ដងហើយម្ដងទៀតក្នុងរយៈពេលសែសិបថ្ងៃ! [កិច្ចការ ១: ៣] ។ បទបញ្ជាព្រះគម្ពីរគឺ «នៅក្នុងមាត់របស់សាក្សីពីរឬបីនាក់»។ នៅទីនេះមានសាក្សីរាប់រយនាក់។ មនុស្សជាច្រើនត្រូវបានគេកាត់ទោសប្រហារជីវិតដោយផ្អែកលើសាក្សីនៃសាក្សីម្នាក់ឬពីរនាក់។ «ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ ផ្នូរនៅទទេ ហើយមានសាក្សីរាប់រយនាក់ដែលជាភស្ដុតាងយ៉ាងច្បាស់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ។ តែ នៅមានទៀត។ ៣. ទីបី ភាពជាទុក្ខរបុគ្គលរបស់ពួកសាវក។ ប្រសិនបើការរស់ឡើងវិញគឺជាការកុហកតើហេតុអ្វីបានជាពួកសាវកម្នាក់ៗឆ្លងកាត់ការរងទុក្ខវេទនាជាច្រើនដើម្បីប្រកាស? ពួកសាវកមិនត្រឹមតែបន្តផ្សព្វផ្សាយពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ ថែមទាំងស្លាប់ទៀតផងជាជាងបដិសេធវា! នៅពេលយើងអានប្រវត្ដិសាស្ដ្រសាសនា យើងឃើញថាគ្រប់សាវកតែឯង (លើកលែងតែលោកយ៉ូហានដែលត្រូវបានធ្វើទារុណកម្មនិងនិរទេសខ្លួន) បានទទួលមរណភាពដ៏សាហាវព្រៃផ្សៃព្រោះពួកគេបានអធិប្បាយថាព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ លោកបណ្ឌិត ជេមស៍ ខែនណាដីបានមានប្រសាសន៍ថា៖ នេះគឺជាការពិតដ៏សំខាន់។ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តខាងចិត្តវិទ្យា វាមិនដែលត្រូវបានគេដឹងថា មនុស្សម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្ដលះបង់ជីវិតរបស់គាត់សម្រាប់អ្វីដែលគេដឹង ថាជាការកុហកមួយនោះទេ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឆ្ងល់ពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឱ្យពួកសាវកនិងគ្រីស្ទបរិស័ទដើមដំបូងឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនាដូចជាការធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងធំធេងនិងមិនគួរឱ្យជឿ ... យើងមានភាពស្មោះត្រង់មានតួអង្គ ទុក្ខវេទនា និងមរណភាពនៃសាក្សីទាំងនេះដែលភាគច្រើននៃពួកគេបានផ្សាភ្ជាប់ទីបន្ទាល់របស់ពួកគេជាមួយនឹងឈាមរបស់ពួកគេ ... លោក ប៉ុល លីថោលបានប្រាប់ថា«មនុស្សនឹងស្លាប់សម្រាប់អ្វីដែលពួកគេជឿថា ជាការពិត ... ពួកគេមិនបានស្លាប់ចំពោះអ្វីដែលពួកគេដឹងថាជាការកុហកទេ» (D. James Kennedy, Ph.D., Why I Believe, Thomas Nelson Publishers, 2005 edition, p. 47)។ បុរសទាំងនេះបានស្លាប់ដោយសារគេបាននិយាយថា គេជាសាក្សីពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ៖ ពេត្រុស–ត្រូវបានគេវាយយ៉ាងឃោឃៅ រួចត្រូវគេឆ្កាងបញ្ច្រស់។ បុរសទាំងនេះបានឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនា ហើយបានស្លាប់យ៉ាងព្រៃផ្សៃដោយសារគេបាននិយាយថា ព្រះគ្រិស្ដ បានរស់ឡើងវិញ។ មនុស្សមិនព្រមស្លាប់សម្រាប់រឿងមួយដែលគេមិនឃើញនោះទេ! បុរសទាំងនេះបាន ឃើញព្រះគ្រិស្ដបន្ទាប់ពីទ្រង់បានរស់ឡើងវិញ! នោះជាមូលហេតុដែលទារុណកម្ម និងការស្លាប់មិនអាច បញ្ឃប់ពួកគេពីការប្រកាសបានឡើយ «ព្រះគ្រិស្ដបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ!» ពេត្រុសមើលគាត់នៅលើឆ្នេរសមុទ្រ, បុរសសទាំងនេះត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរពីការកំសាកមិនជឿទៅជាទុក្ខរបុគ្គលដែលមិនខ្លាច ដោយសារ គេបានឃើញព្រះគ្រិស្ដ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានរស់ពីសុគតឡើងវិញ! ថូម៉ាស់បានឃើញទ្រង់នៅក្នុងបន្ទប់នោះ ខ្ញុំប៉ងថា ក្រុមជំនុំយើងនឹងរៀនច្រៀងបទចម្រៀងដ៏ល្បីដោយលោកប៉ុល រេដើរម្ដងទៀត! បើអ្នកសរសេរមក កាន់ខ្ញុំ ហើយស្នើរពីវា នោះខ្ញុំនឹងបញ្ជូនបទចម្រៀងឲ្យអ្នក។ សូមសរសេរទៅលោកបណ្ឌិត អោ អឹល ហាយ មើស៍ ជេអោ P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015 ហើយស្នើរសុំតន្រ្ដីសម្រាប់បទចម្រៀងរបស់ លោកប៉ុល រេដើ «ទ្រង់រស់ឡើងវិញ»។ យើងអាចប្រៀបធៀបភស្ដុតាងច្រើនថែមទៀតសម្រាប់ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដ តែវានឹង មិនច្បាស់ំពោះអ្នកឡើយ។ អ្នកខ្លះដែលបានឃើញព្រះគ្រិស្ដបន្ទាប់ពីទ្រង់រស់ឡើងវិញនៅតែ «សង្ស័យ» (ម៉ាថាយ ២៨:១៧)។ អ្នកត្រូវតែមករកព្រះគ្រិស្ដដោយជំនឿ។ ព្រះគ្រិស្ដដែលបានមកចាប់កំណើតជា មនុស្សមានបន្ទូលថា «ឯងរាល់គ្នានឹងស្វែងរកអញ ហើយនឹងឃើញផង គឺកាលណាឯងស្វែងរកអញឲ្យអស់អំពីចិត្ត» (យេរេមា ២៩:១៣)។ «ដ្បិតយើងបានសុចរិតដោយមានចិត្តជឿ ហើយក៏បានសង្គ្រោះដោយមាត់ទទួលថ្លែងប្រាប់» (រ៉ូម ១០:១០)។ ខ្ញុំបានជួបប្រទះព្រះគ្រិស្ដដែលបានរស់ឡើងវិញនៅម៉ោង ១០:៣០ព្រឹក ខែកញ្ញា ២៨ ១៩៦១ ក្នុងសាលប្រជុំនៅមហាវិទ្យាល័យបាយអោឡា(ឥឡូវជាសាកវិទ្យាល័យ) បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានលឺលោកបណ្ឌិត ឆោឡែស ជេ វ៉ូដប្រីដជ៍អធិប្បាយ គាត់បានចាកចេញពីសាលាហ្វូឡឺ ស៊ីអោឡូជីក្នុងឆ្នាំ១៩៥៧ ដោយសារ លទ្ធិសេរីនិយមមុនដំបូង(សូមមើល Harold Lindsell, Ph.D., The Battle for the Bible, Zondervan Publishing House, 1978 edition, p. 111)។ ហើយអ្នកក៏អាចស្គាល់ព្រះគ្រិស្ដដែលបាន រស់ឡើងវិញផងដែរ បើសិនជាអ្នកចង់ស្គាល់ល្មមដើម្បី «ខំប្រឹងចូលតាមទ្វារចង្អៀត»(លូកា ១៣:២៤)។ នៅពេលអ្នកមករកព្រះគ្រិស្ដ នោះអំពើបាបអ្នកត្រូវបានសង ហើយលាងសំអាតដោយព្រះលោហិតទ្រង់ រួច អ្នកបានកើតជាថ្មីដោយសារការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ ខ្ញុំអធិស្ឋានថា អ្នកនឹងមករកទ្រង់ឆាប់ៗ អាម៉ែន។
(ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ) សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដៃទាំងនេះមិនហាមឲ្យថតចំលងទេ។ អ្នកប្រើវាដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីលោក ច្រៀងចំរៀងម្នាក់ឯងដោយលោក បែនយ៉ាមីន ខីនខេង ហ្គ្រីហ្វីត៖ |
|
ចំណងជើងនៃសេចក្ដីអធិប្បាយ ភស្ដុតាង៣នៃការរស់ពីសុគតឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ដTHREE PROOFS OF CHRIST’S RESURRECTION ដោយលោកបណ្ឌិត « ដ្បិតព្រះករុណាទ្រង់បានជ្រាបការទាំងនេះហើយ ខ្ញុំប្របាទក៏ទូលដល់ទ្រង់ដោយក្លាហានដែរ ព្រោះខ្ញុំប្របាទជឿប្រាកដថា ក្នុងការទាំងនេះគ្មានអ្វីលាក់កំបាំងនឹងទ្រង់ទេ ដ្បិតមិនមែនធ្វើនៅកៀនកោះឯណាឡើយ»(កិច្ចការ ២៦:២៦)។ (កិច្ចការ ២៥:១៩; ១កូរិនថូស ១៥:១៤) ១. ទីមួយ ផ្នូរនៅទទេ ម៉ាថាយ ២៨:១២-១៥; យ៉ូហាន ២០:១៩; ម៉ាថាយ ២៧:៦៣-៦៤, ៦៥, ៦៦។ ២. ទីពីរ សាក្សីឃើញផ្ទាល់ភ្នែករៀបរាប់ប្រាប់។ យ៉ូហាន ២០:១៩; កិច្ចការ ១:៣; ១កូរិនថូស ១៥:៥-៨។ ៣. ទីបី ភាពជាទុក្ខរបុគ្គលរបស់ពួកសាវក។ ម៉ាថាយ ២៨:១៧; យេរេមា ២៩:១៣; រ៉ូម ១០:១០;
|