ជារៀងរាល់ខែ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះចេញទៅដល់កំព្យូទ័រប្រហែល១១០, ០០០
នៅក្នុបណ្ដាប្រទេសជាង២០០តាមគេហទំព័រwww.sermonsfortheworld.com។
មានមនុស្សរាប់រយនាក់ផ្សេងទៀតបានមើលវីដីអូតាមយូថូប។ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះត្រូវបានបកប្រែទៅជាភាសាចំនួន៣៤
ហើយរៀងរាល់ខែ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានអានវា។
សូមចុចទីនេះដើម្បីដឹងពីរបៀបដែលអ្នកអាចជួយឧបត្ថមលុយជាប្រចាំខែក្នុងការជួយយើងធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះ
ដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អរាលដាលទៅពាសពេញពិភពលោក រួមទាំងប្រទេសអ៊ីស្លាម និងប្រទេសដែលកាន់សាសនាឥណ្ឌូ។
នៅពេលណាក៏ដោយដែលអ្នកសរសេរផ្ញើរទៅលោកបណ្ឌិត ហាយមើស៏ សូមប្រាប់គាត់ពីប្រទេសដែលអ្នករស់នៅជានិច្ច។
អ៊ីម៉ែលរបស់លោកបណ្ឌិត ហាយមើស៍rlhymersjr@sbcglobal.net។
ការក្បត់ និងការចាប់ខ្លួនរបស់ព្រះគ្រិស្ដTHE BETRAYAL AND ARREST OF CHRIST ដោយលោកបណ្ឌិត សេចក្ដីអធិប្បាយមួយបានអធិប្បាយនៅក្រុមជំនុំថាបាណាខល ក្នុងរដ្ឋឡូសអង់ចាឡែស ថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់ពេលល្ងាច កុម្ភះ ២៥ ២០១៨ «តើអ្នកស្មានថា ខ្ញុំមិនអាចនឹងសូមដល់ព្រះវរបិតាខ្ញុំឥឡូវ ដែលទ្រង់នឹងចាត់ពួកទេវតា១២កង មកខ្ញុំជា១រំពេចទេឬអី»(ម៉ាថាយ ២៦:៥៣)។ |
|
នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានលើកទី៣ក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ាណី នោះទ្រង់បានយាងមក ពួកសិស្សទ្រង់ដែលកំពុងដេកលក់ រួចទ្រង់មានបន្ទូលថា « ចូរក្រោកឡើង យើងទៅ ន៏ អ្នកដែលបញ្ជូនខ្ញុំជិតមកដល់ហើយ»(ម៉ាថាយ ២៦:៤៦)។ បន្ទាប់មកនៅក្នុងពេលងងឹតនោះ មានហ្វូងទាហានច្រើនជាង៣រយនាក់បានមកដល់ «... ពួកទាហាន និងពួកអាជ្ញាខ្លះ ពីពួកសង្គ្រាជ និងពួកផារិស៊ីហើយ នោះក៏នាំគ្នាទៅឯទីនោះ មានទាំងកាន់គោម ចន្លុះ និងគ្រឿងសស្ត្រាវុធផង»(យ៉ូហាន ១៨:៣)។ យូដាសបានដឹកនាំពួកគេទៅទីនោះដោយសារតែគាត់ «ស្គាល់កន្លែងនោះដែរ ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវ និងពួកសិស្ស តែងប្រជុំនៅទីនោះជាញឹកញយ»(យ៉ូហាន ១៨:២)។ យូដាសបានមកឯព្រះយេស៊ូវ ហើយបានថើបទ្រង់ ដើម្បីបង្ហាញពួកទាហានថា តើអ្នកណាជាព្រះយេស៊ូវ។ គាត់បានក្បត់ព្រះគ្រិស្ដជាមួយស្នាមថើប។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកទាហានថា «តើអ្នករាល់គ្នារកអ្នកណា?» គេឆ្លើយថា «ព្រះយេ ស៊ូវពីស្រុកណាសារ៉ែត»។ ទ្រង់ឆ្លើយថា «ខ្ញុំជាព្រះយេស៊ូវ»។ គេបានផ្ងារ «ហើយដួលលើដី» កាលទ្រង់មាន បន្ទូលដូចនេះ។ នោះបង្ហាញពីអំណាចរបស់ទ្រង់ក្នុងនាមជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ បន្ទាប់មកទ្រង់បានមាន បន្ទូលថា «ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយថា ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គឺខ្ញុំនេះហើយ ដូច្នេះ បើអ្នករាល់គ្នារកខ្ញុំ នោះចូរបើកឲ្យអ្នកទាំងនេះទៅចុះ»(យ៉ូហាន ១៨:៨)។ ភ្លាមៗនោះពេត្រុសបានក្រោកឡើង រួចទាញដាវរបស់គាត់មក ហើយបានធ្វើសកម្មភាព។ ដោយ សារការមិនទប់ទល់ដាវរបស់នៅកន្លែងដ៏ងងឹតនោះ គាត់បានកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀកអ្នកបំរើសម្ដេចសង្ឃម្នាក់ ព្រះយេស៊ូវ «ពាល់ត្រចៀករបស់គាត់ឲ្យជា»(លូកា ២២:៥១)។ បន្ទាប់មកទ្រង់មានបន្ទូលទៅពេត្រុសថា។ «តែព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលទៅថា ចូរស៊កដាវអ្នកទៅក្នុងស្រោមវិញទៅ ដ្បិតអស់អ្នកដែលយកដាវ នោះត្រូវស្លាប់ដោយដាវដែរ តើអ្នកស្មានថា ខ្ញុំមិនអាចនឹងសូមដល់ព្រះវរបិតាខ្ញុំឥឡូវ ដែលទ្រង់នឹងចាត់ពួកទេវតា១២កង មកខ្ញុំជា១រំពេចទេឬអី»(ម៉ាថាយ ២៦:៥២-៥៣)។ ខ្ញុំបានទាញយកមេរៀនដ៏សាមញ្ញ២ចេញពីអត្ថបគម្ពីរនេះ ១. ទីមួយ ព្រះគ្រិស្ដអាចហៅពួកទេវតារាប់ពាន់ដើម្បីជួយសង្រ្គោះទ្រង់។ ១កងរបស់ទាហានត្រូវមានទាហាន៦ពាន់នាក់។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ទ្រង់អាចស្រែកហៅ ព្រះវរបិតា ហើយឲ្យទ្រង់ចាត់ទេវតា១២កងមកភ្លាមៗក៏បានដែរ។ បើសិនជាទ្រង់ចង់ជួយសង្រ្គោះខ្លួនទ្រង់ពីកណ្ដាប់នៃពួកទាហាន ទ្រង់អាចហៅព្រះ ហើយអាចមានទេវតា៧ម៉ឺន២ពាន់នាក់។ លោកបណ្ឌិតយ៉ូហាន ជីលបានពន្យល់ថា «ទេវតា១បានសំឡាប់មនុស្ស១សែន៨ម៉ឺន៥ពាន់នាក់ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:៣៥។ ដោយហេតុនោះបានជាព្រះគ្រិស្ដទទួលបានការគោរពដើម្បីត្រូវបានសង្រ្គោះពីគ្រោះថ្នាក់បច្ចុប្បន្ននេះ ទ្រង់ មិនឈរនៅក្នុងដាវរបស់ពេត្រុសឡើយ»(Dr. John Gill, An Exposition of the New Testament, The Baptist Standard Bearer, 1989 reprint, volume I, p. 340)។ ព្រះបន្ទូល និងសកម្មភាពរបស់ព្រះគ្រិស្ដបង្ហាញថា ទ្រង់គ្រប់គ្រងលើស្ថានភាពទាំងស្រុង។ នៅ ពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា «ខ្ញុំនៅឯនេះ» នោះពួកទាហានដួលផ្ងារទៅក្រោយដោយសារអំណាចរបស់ព្រះ។ នៅពេលពេត្រុសកាប់ស្លឹកត្រចៀកម៉ាគៀសដ៏ជាអ្នកបំរើសម្ដេចសង្ឃ នោះព្រះគ្រិស្ដបានពាល់របួសគាត៊និង ប្រោសគាត់ឲ្យជា។ ឥឡូវនេះព្រះគ្រិស្ដប្រាប់ពេត្រុសដោយស្ងៀមស្ងាត់ថា ព្រះអាចរំដោះទ្រង់ដោយអំណាច ទេវតាដ៏ខ្លាំងរាប់ម៉ឺននាក់ក៏បានដែរ បើទ្រង់អធិស្ឋានសម្រាប់ការរំដោះនោះ។ តែទ្រង់មិនបានអធិស្ឋានដើម្បី ឲ្យត្រូវបានជួយសង្រ្គោះឡើយ។ គេបានចងព្រះហស្ដព្រះយេស៊ូវក្នុងច្បារដែលទ្រង់បានអធិស្ឋាន ២. ទីពីរ ព្រះគ្រិស្ដបានយាងទៅកាន់ឈើឆ្កាងដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យ។ យើងមិនត្រូវគិតថា ព្រះគ្រិស្ដត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនក្នុងសួនច្បារដោយភ្ញាក់ផ្អើល។ ទ្រង់ជ្រាបពីអ្វី ដែលនឹងកើតឡើងយូរហើយមុនពេលទ្រង់ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅយប់នេះ។ ច្រើនថ្ងៃមុនពេលទ្រង់យកពួកសិស្សទៅក្រុងយេរ៉ូសាឡឹម នោះទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់គេពីអ្វីដែល នឹងកើតឡើង។ កណ្ឌលូកាកត់ពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់នៅពេលនោះ ច្រើនថ្ងៃមុនទ្រង់ត្រូវបាន ចាប់ខ្លួន «ទ្រង់ក៏យកពួក១២នាក់មកមានព្រះបន្ទូលថា មើល យើងរាល់គ្នានឹងឡើងទៅឯក្រុងយេរូសាឡិម នោះគ្រប់សេចក្តីដែលពួកហោរាបានចែងទុកពីកូនមនុស្ស នឹងបានសំរេចពិត ដ្បិតគេនឹងបញ្ជូនលោកទៅពួកសាសន៍ដទៃ គេនឹងសើចចំអកឲ្យ ត្មះតិះដៀល ហើយស្តោះដាក់លោក រួចកាលគេបានវាយនឹងរំពាត់ហើយ នោះគេនឹងសំឡាប់លោកបង់ តែក្រោយ៣ថ្ងៃមក លោកនឹងរស់ឡើងវិញ»(លូកា ១៨:៣១-៣៣)។ នេះបង្ហាញថា ពិតណាស់ទ្រង់ជ្រាបពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះទ្រង់នៅពេលគេទៅដល់ក្រុងយេ រ៉ូសាឡឹម តែទ្រង់នៅតែយាងទៅទីនោះ។ ទ្រង់បានយាងទៅឲ្យត្រូវជាប់ឆ្កាង ហើយរងទុក្ខវេទនាដោយមាន គោលបំណង ដ្បិតទ្រង់ស្ម័គ្រព្រះទ័យ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់២ដងថា ទ្រង់បានយាងមកសម្រាប់គោលបំណងនេះ។ ទ្រង់ប្រាប់ពួក សិស្សថា «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមានចិត្តតប់ប្រមល់ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំទូលដូចម្តេច ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមជួយសង្គ្រោះទូលបង្គំ ឲ្យរួចពីពេលនេះផង ប៉ុន្តែ គឺដោយហេតុនេះឯង បានជាទូលបង្គំមកដល់ពេលនេះ»(យ៉ូហាន ១២:២៧)។ ម្ដងទៀត កាលទ្រង់ឈរនៅមុខចៅហ្វាយខេត្ដ ឈ្មោះលោកពីឡាត់ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « នោះត្រូវហើយ ខ្ញុំបានកើតមក ហើយក៏ចូលក្នុងលោកីយ៍នេះសំរាប់តែការនោះឯង»(យ៉ូហាន ១៨:៣៧)។ ព្រះគ្រិស្ដបានយាងទៅជាមួយពួកទាហានទៅកាន់ឈើឆ្កាងដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យដោយសារតែទ្រង់ ជ្រាបថា ទ្រង់បានកើតមកសម្រាប់គោលបំណងនោះឯង ដើម្បីសុគតលើឈើឆ្កាងដើម្បីសងទោសសម្រាប់ អំពើបាបមនុស្សលោក។ ការចាប់ខ្លួនរបស់ទ្រង់មិនមែនជាការចៃដន្យ ឬជាកំហុសនោះទេ។ ទ្រង់ជ្រាបថា វានឹងកើតឡើងចំពោះព្រះជន្មរបស់ទ្រង់។ «ដោយហេតុនោះបានជាទូលបង្គំមកដល់ពេលនេះ» (យ៉ូហាន ១២:២៧)។ «នោះត្រូវហើយ ខ្ញុំបានកើតមក»(យ៉ូហាន ១៨:៣៧)។ ព្រះគ្រិស្ដបានទៅជាមួយពួកទាហានដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យ ដើម្បីជួបការវាយនឹងរំពាត់ និងការជាប់ ឆ្កាង ដែលជាការស្ដាប់បង្គាប់តាមផែនការណ៍របស់ព្រះសម្រាប់ព្រះជន្មរបស់ទ្រង់។ ព្រះគ្រិស្ដ «គឺទ្រង់បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ មកយករូបភាពជាបាវបំរើវិញ ព្រមទាំងប្រសូតមកមានរូបជាមនុស្សផង ហើយដែលឃើញទ្រង់មានភាពជាមនុស្សដូច្នោះ នោះក៏បន្ទាបព្រះអង្គទ្រង់ ទាំងចុះចូលស្តាប់បង្គាប់ រហូតដល់ទីមរណៈ គឺទ្រង់ទទួលសុគតជាប់ឈើឆ្កាងផង»(ភីលីព ២:៧-៨)។ «ហើយទោះបើទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រាក៏ដោយ គង់តែទ្រង់បានរៀនស្តាប់បង្គាប់ ដោយសារការដែលទ្រង់រងទុក្ខលំបាកទាំងប៉ុន្មាននោះដែរ រួចកាលទ្រង់បានគ្រប់លក្ខណ៍ហើយ នោះទ្រង់បានត្រឡប់ជាមេបង្កើត នៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដល់អស់អ្នកណាដែលស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់»(ហេព្រើរ ៥: ៨-៩)។ នៅពេលពួកទាហានបានចាប់ទ្រង់ក្នុងច្បារគេតសេម៉ាណី នោះទ្រង់បានយាងទៅជាមួយពួកគេដោយស្ងាត់ ស្ងៀមដោយគ្មានការតវ៉ា ដោយសារទ្រង់ស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះវរបិតា។ «ទ្រង់ត្រូវគេសង្កត់សង្កិន ហើយធ្វើទុក្ខ តែទ្រង់មិនបានហើបព្រះឱស្ឋសោះ គឺដូចជាកូនចៀមដែលគេដឹកទៅសំឡាប់ ហើយដូចជាចៀមដែលគនៅចំពោះពួកអ្នកកាត់រោមយ៉ាងណា ទ្រង់ក៏មិនបានហើបព្រះឱស្ឋសោះយ៉ាងនោះដែរ»(អេសាយ ៥៣:៧)។ គេបានដាក់មកុដបន្លារលើព្រះសិរដ៏វិសេសរបស់ទ្រង់ ព្រះគ្រិស្ដបានឆ្លងកាត់ការថ្ងូរលើឈើឆ្កាងដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យ ដោយសារទ្រង់បានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះវរបិតា។ «ទ្រង់ដូចជាកូនចៀមដែលគេដឹកទៅសំឡាប់»(អេសាយ ៥៣:៧)។ សូមគិតពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះយើង បើសិនព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហាន «ដូចជាកូនចៀមដឹកទៅសំឡាប់» នៅយប់នោះ។ បើសិនទ្រង់បានហៅពួកទេវតាទាំងនោះចុះមក ហើយ ជួយសង្រ្គោះទ្រង់ពីឈើឆ្កាង តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នក និងខ្ញុំ? ទីមួយ យើងនឹងគ្មានអ្នកណាសងថ្លៃជំនួសសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងនៅលើឈើឆ្កាងឡើយ។ យើងនឹងគ្មានការរងទុក្ខជំនួស គ្មានអ្នកណាស្លាប់ជំនួសបាបរបស់យើង។ ការនោះនឹងនាំឲ្យយើងស្ថិតក្នុង ស្ថានភាពដ៏អាក្រក់ជាពិត។ យើងនឹងត្រូវតែសងបាបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងនៅក្នុងឋាននរកសម្រាប់អស់កល្ប ជានិច្ច។ ទីពីរ បើព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហាន «ដូចជាកូនចៀមដឹកទៅសំឡាប់» នោះ យើងនឹងគ្មានអ្នកសង្រួបសង្រួមរវាងយើងនឹងព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ហើយសុចរិត។ យើងនឹងប្រឈមមុខជាមួយព្រះ នៅការជំនុំជំរះចុងក្រោយដោយគ្មានអ្នកណាអង្វរព្រះជំនួសយើងនោះទេ។ «ពីព្រោះមានព្រះតែ១ ហើយមានអ្នកសង្រួបសង្រួមតែ១ នៅកណ្តាលព្រះ និងមនុស្ស គឺជាមនុស្សដ៏ជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវនោះ»(១ធីម៉ូថេ ២:៥)។ បើព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហានទៅកាន់ឈើឆ្កាង កាលគេចាប់ខ្លួនទ្រង់ នោះយើងនឹងគ្មាន អ្នកសង្រួបសង្រួមឡើយ។ ការនេះសំដៅលើនរណាម្នាក់ដែលអន្ដរាគមន៍រវាងគណបក្ស២ដើម្បីដោះស្រាយ ជំលាស់។ ព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ដគឺជាអ្នកសង្រួបសង្រួមតែ១គត់ដែលអាចស្ដារមេត្រីភាពរវាងព្រះនឹងមនុស្សមាន បាបឡើងវិញ។ មានតែព្រះរាជបុត្រាតែ១គត់អាចនាំព្រះវរបិតានិងមនុស្សមានបាបជាមួយគ្នាបាន។ បើសិន ព្រះយេស៊ូវមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហានដើម្បីជាប់ឆ្កាងទេ នោះយើងគ្មានអ្នកណាម្នាក់នាំយើងទៅ កាន់ទំនាក់ទំនងដ៏ជាមេត្រីភាពជាមួយព្រះដ៏បរិសុទ្ធឡើយ។ ទីបី បើព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហាន «ដូចជាកូនចៀមដឹកទៅសំឡាប់»ទេ នោះ យើងនឹងមិនអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចបានឡើយ។ ខគម្ពីរដ៏ល្បីបំផុតក្នុងព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា «ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»(យ៉ូហាន ៣:១៦)។ បើព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហានកាលគេចាប់ខ្លួនទ្រង់ យ៉ូហាន ៣:១៦នឹងមិនពិតឡើយ ហើយអ្នកនឹងគ្មានសង្ឃឹមពីអ្វីក៏ដោយដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ទី៤ បើព្រះគ្រិស្ដមិនបានយាងទៅជាមួយពួកទាហានទាំងនោះ «ដូចជាកូនចៀមដឹកទៅសំលាប់» បើគ្មានព្រះលោហិតដែលទ្រង់បានបង្ហូរលើឈើឆ្កាងនៅថ្ងៃបន្ទាប់ នោះអ្នកនឹងមិនគ្មានសង្ឃឹម ដើម្បីសំអាតបាបរបស់អ្នក។ បើទ្រង់មិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ ហើយរត់គេចពីឈើឆ្កាង នោះអ្នកគ្មានព្រះលោហិតជាប់ឆ្កាង ដើម្បីសំអាតបាបរបស់អ្នកឡើយ។ តែព្រះគ្រិស្ដបានយាងទៅជាមួយពួកគេនៅយប់នោះ ដើម្បីជាប់ឆ្កាង សម្រាប់បាបរបស់អ្នក។ ហើយឥឡូវនេះសាវកប៉ុលអាចនិយាយដោយក្លាហានថា «ដែលព្រះបានតាំងទ្រង់ទុកជាទីសន្តោសប្រោស ដោយសារសេចក្តីជំនឿដល់ព្រះលោហិតទ្រង់»(រ៉ូម ៣:២៤-២៥)។ មានឈាមវិសេសហូរមកលោះបាប តើអ្នកនឹងមក ហើយទទួលជឿព្រះគ្រិស្ដឬទេ? ទ្រង់នឹងសងថ្លៃលោះបាបរបស់អ្នក។ ទ្រង់នឹង ក្លាយជាអ្នកសង្រួបសង្រួមរបស់អ្នក ហើយនាំអ្នកឲ្យមានមេត្រីភាពជាមួយព្រះ។ អ្នកនឹងមានជីវិតអស់កល្ប ជានិច្ច។ បាបរបស់អ្នកនឹងត្រូវលុបចេញពីបញ្ជីរបស់ព្រះ ទាំងបានលាងសំអាតដោយព្រះលោហិតដ៏វិសេស របស់ព្រះគ្រិស្ដអស់កល្បជានិច្ច។ ខ្ញុំសប្បាយណាស់ដែលព្រះយេស៊ូវបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះវរបិតា ហើយបានយាងទៅជាមួយពួកទា ហាននៅយប់ដែលគេបានចាប់ខ្លួនទ្រង់ក្នុងសួនច្បារនោះ។ បើទ្រង់មិនបានយាងទៅជាមួយពួកគេដោយ បន្ទាបខ្លួននោះទេ ខ្ញុំមិនអាចផ្ដល់នូវការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់ និងឈើឆ្កាងដ៏វិសេសទាំងអស់ដល់អ្នកឡើយ។ ទ្រង់ប្រគល់ខ្លួនដល់មនុស្សឥតសណ្នាប់ធ្នាប់ ទ្រង់មិនបានសុំក្ដីមេត្ដាឡើយ ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំសួរអ្នកថា តើអ្នកនឹងទទួលជឿកូនចៀមនៃព្រះដែលដោះបាបលោកីយឬទេ? អ្នកបានទាស់ទទឹងនឹងទ្រង់យូរពេកហើយ។ អ្នកបានតាំងចិត្ដរឹងរូសជំទាស់នឹងព្រះអង្គសង្រ្គោះជាច្រើនដង ហើយ។ នៅយប់នេះ តើអ្នកនឹងថ្វាយខ្លួនដល់ទ្រង់ឬទេ? អូ កុំធ្វើដូចពួកទាហានដ៏ឃោរឃៅដែលបានចំអកទ្រង់! កុំធ្វើដូចជាសម្ដេចសង្ឃដែលអួតអាង ហើយតាំងចិត្ដរឹងរូសដែលបានបដិសេធទ្រង់ ថែមទាំងពួកផារ៉ាស្សីដែលបានស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ព្រះភក្រ្ដ និង បានបដិសេធមិនទទួលជឿទ្រង់! ខ្ញុំសូមអង្វរឲ្យអ្នកកុំធ្វើដូចពួកគេទាំងនោះ! អ្នកបានធ្វើដូចគេយូរហើយ យូរមកហើយ! សូមថ្វាយចិត្ដរបស់អ្នកទៅព្រះយេស៊ូវដោយមានជំនឿយ៉ាងសាមញ្ញ។ តើអ្នកនឹងទទួលជឿ ព្រះយេស៊ូវ «កូនចៀមនៃព្រះ ដែលដោះបាបមនុស្សលោក»ដែរឬទេ?(យ៉ូហាន ១:២៩)។
(ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ) សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដៃទាំងនេះមិនហាមឲ្យថតចំលងទេ។ អ្នកប្រើវាដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីលោក ច្រៀងចំរៀងម្នាក់ឯងដោយលោក បែនយ៉ាមីន ខីនខេង ហ្គ្រីហ្វីត៖ |
|
ចំណងជើងនៃសេចក្ដីអធិប្បាយ ការក្បត់ និងការចាប់ខ្លួនរបស់ព្រះគ្រិស្ដ THE BETRAYAL AND ARREST OF CHRIST ដោយលោកបណ្ឌិត «តើអ្នកស្មានថា ខ្ញុំមិនអាចនឹងសូមដល់ព្រះវរបិតាខ្ញុំឥឡូវ ដែលទ្រង់នឹងចាត់ពួកទេវតា១២កង មកខ្ញុំជា១រំពេចទេឬអី»(ម៉ាថាយ ២៦:៥៣)។ (ម៉ាថាយ ២៦:៤៦; យ៉ូហាន ១៨:៣, ២, ៨; លូកា ២២:៥១) ១. ទីមួយ ព្រះគ្រិស្ដអាចហៅពួកទេវតារាប់ពាន់ដើម្បីជួយសង្រ្គោះទ្រង់។ ២. ទីពីរ ព្រះគ្រិស្ដបានយាងទៅកាន់ឈើឆ្កាងដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យ។ លូកា ១៨:៣១-៣; |