សមាជិកក្រុមជំនុំដែលមិនប្រែចិត្ដក្នុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់

(សេចក្ដីអធិប្បាយលេខ៥ ពីគម្ពីរ២ពេត្រុស)
UNCONVERTED CHURCH MEMBERS IN THE LAST DAYS
(SERMON #5 ON II PETER)
(Cambodian)

ដោយលោក បណ្ឌិត
Dr. R. L. Hymers, Jr.

សេចក្ដីអធិប្បាយមួយបានអធិប្បាយនៅក្រុមជំនុំថាបាណាខល ក្នុងរដ្ឋឡូសអង់ចាឡែស
ថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅពេលល្ងាច ខែឧសភា ៣១ ២០១៥
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, May 31, 2015

«តែកាលពីដើម មានហោរាក្លែងក្លាយ នៅក្នុងពួកជន ដូចជានឹងមានគ្រូក្លែងកា្លយក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នាដែរ គេនឹងលួចនាំបញ្ចូលបក្សពួកដែលបង្ខូចបំផ្លាញ គេមិនព្រមស្គាល់ព្រះដ៏ជាម្ចាស់ ដែលបានលោះគេនោះឡើយ ក៏នាំសេចក្តីវិនាសដ៏ឆាប់រហ័សឲ្យមកលើខ្លួនផង»(២ពេត្រុស ២:១)។

សាវ័កបានបង្រៀនថា នឹងមានគ្រូក្លែងក្លាយ «នៅក្នុងពួកជន»ក្នុងក្រុមជំនុំនានា។ ពិតណាស់ វាកំពុងតែកើនឡើងសព្វថ្ងៃនេះ។

«ដ្បិតនឹងមានគ្រាមក ដែលគេមិនទ្រាំទ្រនឹងសេចក្តីបង្រៀនដ៏ត្រឹមត្រូវទេ គឺគេនឹងមានត្រចៀករមាស់ ហើយនិងហៅគ្រូកាន់តែច្រើនឡើង មកបង្រៀនឲ្យត្រូវចិត្ត»(២ធីម៉ូថេ ៤:៣)។

មនុស្សចង់ស្ដាប់រឿងណាដែលរុកត្រចៀករបស់ពួកគេលេងៗ។ ដូច្នេះហើយសព្វថ្ងៃនេះ គ្រូក្លែងក្លាយមានប្រជាប្រិយភាពណាស់។ គ្រូផ្សេងៗដែលខ្ញុំឃើញតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍សព្វថ្ងៃនេះសុទ្ធតែនៅក្នុងរបៀបបែបនេះ។ ពួកគេលួចបញ្ចូលបក្សពួកដែលបង្ខូចបំផ្លាញ។ គម្ពីរ២ពេត្រុសរៀបរាប់ប្រាប់ពីគ្រូក្លែងក្លាយទាំងនេះ។ សាវ័កពេត្រុសប្រាប់ថា ពួកគេនឹងបង្រៀន «លទ្ធិដែលបង្ខូចបង្លាញ» រួមទាំងលទ្ធិដែលបដិសេធព្រះគ្រីស្ទ។ ពួកគេបដិសេធព្រះគ្រីស្ទ ដោយសារពួកគេ មិនអធិប្បាយពីដំណឹងល្អ។ ពេត្រុសប្រាប់ថា ពួកគេជាមនុស្សដែលជឿថា ពួកគេអាចធ្វើអំពើបាបដោយសេរី ហើយនៅតែបានសង្រ្គោះ ដោយសារព្រះគុណព្រះ (antinomians)។ ពួកគេនឹងបង្រៀនថា មនុស្ស អាចរស់នៅក្នុងអំពើបាប ហើយនៅតែអាចធ្វើជាកូនព្រះ។ ពួកគេនឹងធ្វើការងារសំរាប់លុយ មិនមែនសំរាប់ ព្រះនោះទេ។ ទ្រង់នឹងជំនុំជំរះពួកគេជាមិនខាន ហើយទ្រង់នឹងជំនុំជំរះពួកគេ ដូចជាទ្រង់បានជំនុំជំរះពួក ទេវតាដែលបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ ដែលទ្រង់បាន «បោះទំលាក់ទៅក្នុងឋាននរក»។ ទ្រង់នឹងជំនុំជំរះ ពួកគេ ដូចជាមនុស្សនៅថ្ងៃរបស់លោកណូអេដែលកើតមានទឹកជំនន់។ ទ្រង់នឹងជំនុំជំរះពួកគេ ដូចជាទីក្រុង សូដុំម និងកូម៉ូរ៉ាដែលទ្រង់បានទំលាក់ភ្លើងពីស្ថានសួគ៌មក។

ដោយសារគំរូទាំង៣នោះហើយ លោកពេត្រុសបង្ហាញថា ព្រះនឹងជំនុំជំរះគ្រូក្លែងក្លាយ និងអស់ អ្នកណាដែលដើរតាមពួកគេ។ ពួកគ្រូក្លែងក្លាយបង្រៀនថា កូនព្រះអាចរស់នៅក្នុងអំពើបាប ហើយនៅតែ អាចបានសង្រ្គោះ។ ពួកគេជាមនុស្សល្ងីល្ងើដែលនិយាយអួតអាង។ ពួកគេនិយាយរឿងអាក្រក់ៗប្រឆាំងនឹង អ្នកដឹកនាំដែលជាកូនព្រះពិត។ ពួកគេបដិសេធមិនស្ដាប់តាមអាជ្ញាធនៃព្រះគម្ពីរ។ គ្រូក្លែងក្លាយទាំងនេះ សូម្បីតែមិនយល់ពីការដែលគេនិយាយជំទាស់ផង។ ពួកគេជាទាសកររបស់អំពើបាប ហើយពួកគេនឹងត្រូវ វិនាសនៅក្នុងអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ មនុស្សទាំងនេះជា «សញ្ញាសំគាល់»នៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ភ្នែករបស់គេ ពេញដោយអំពើកំផិត។ ពួកគេមិនអាចឈប់ធ្វើបាបបានឡើយ។ ពួកគេបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សដែលមិនឈរ ឲ្យប្រព្រឹត្ដអំពើផ្លូវភេទជាមួយគេ។ ពួកគេត្រូវបណ្ដាសារ ហើយពួកគេដូចជាហោរាបាឡោម ដែលបំរើព្រះ សំរាប់លុយ។

គ្រីស្ទបរិស័ទក្លែងក្លាយទាំងនេះគឺដូចជាអណ្ដូងស្ងួត ដែលរីងទឹកអញ្ចឹង។ ពួកគេនិយាយល្អៗ ប៉ុន្ដែ ពួកគេបោកបញ្ជោតអ្នកដែលដើរតាមពួកគេ។ ពួកគេសន្យាជាមួយអ្នកដែលដើរតាមពួកគេថា ពួកគេមាន សេរីភាព ប៉ុន្ដែខ្លួនរបស់ពួកគេផ្ទាល់ជាទាសករនៃសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងអំពើបាប។ ពួកគេជាទាសករខាង អំពើស្មោកគ្រោក។ ពួកគេដឹកនាំអ្នកជឿព្រះថ្មីឲ្យវង្វេង ហើយព្រះនឹងជំនុំជំរះពួកគេសំរាប់ការបែរចេញពី បញ្ញត្ដរបស់ព្រះគម្ពីរ។ ពួកគេដូចជាសត្វឆ្កែ និងសត្វជ្រូកអញ្ចឹង។ ពួកធ្វើពុតដូចជាកូនព្រះដែលល្អ ប៉ុន្ដែ ឥឡូវនេះពួកគេបែរទៅឯអំពើបាបចាស់របស់គេវិញ។ ដូចជាសត្វឆ្កែ និងសត្វជ្រូក ព្រះគ្រីស្ទមិនបានផ្លាស់ ប្ដូរនិស្ស័យរបស់គេឡើយ។ នោះគឺជាអ្វីដែលគម្ពីរ២ពេត្រុសជំពូកប្រាប់យើង។

ហេតុអ្វីបានជាលោកពេត្រុសចំនាយមួយជំពូក ដើម្បីនិយាយអំពីគ្រីស្ទបរិស័ទក្លែងក្លាយទាំងនេះ? ទីមួយ ពួកគេមានវត្ដមាននៅពាសពេញប្រវត្ដិរបស់គ្រីស្ទសាសនា ហើយយើងត្រូវតែប្រយ័ត្ន។ ទីពីរ តួលេខ របស់ពួកគេបានលូតលាស់ឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ សូមមើល២ពេត្រុស ៣:៣។ សូម ក្រោកឈរឡើង ហើយអានវាឲ្យខ្លាំងៗ។

«ដោយដឹងសេចក្តីនេះជាមុនថា នៅជាន់ក្រោយ នឹងមានមនុស្សចំអកមក ដែលគេដើរតាមសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់គេ ទាំងចំអកឡកឡឺយថា» (២ពេត្រុស ៣:៣)។

សូមអង្គុយចុះ ចូរកត់សំគាល់កន្លែងដែលថា «នៅជាន់ក្រោយ»។ អ្នកចំអកឡកឡឺយជាគ្រីស្ទបរិស័ទក្លែង ក្លាយដែលយើងបានអាននៅក្នុងជំពូក២។ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់ថា នៅជាន់ក្រោយបង្អស់នឹងមានគ្រីស្ទបរិស័ទ ក្លែងក្លាយជាច្រើន។ ពួកគេគោរពប្រតិបត្ដិព្រះតែខាងក្រៅ តែពួកគេគ្មានអំណាចព្រះនៅក្នុងខ្លួនគេឡើយ (២ធីម៉ូថេ ៣:៥)។ « នៅគ្រាជាន់ក្រោយបង្អស់... ដោយស្តាប់តាមវិញ្ញាណបញ្ឆោត និងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ពួកអារក្ស»(១ធីម៉ូថេ ៤:១)។ មកដល់ពេលដែលពិភពលោកឈាងចូលទៅក្នុងគ្រារងទុក្ខវេទនា ក្រុមជំនុំត្រូវបានរៀបរាប់ដូចជា «លំនៅនៃពួកអារក្ស ជាកន្លែងរបស់អស់ទាំងវិញ្ញាណអសោច និងអស់ទាំងសត្វស្លាបអសោចគួរខ្ពើម»(វិវរណៈ ១៨:២)។ នៅចំនុចនេះ ក្រុមជំនុំនឹងត្រូវហៅថា «ស្រីសំផឹងដ៏ធំ»(វិវរណៈ ១៧:១,១៩:២)។ លោក ជេ វើណោន ម៉ាកជីបានបង្រៀនថា «ស្រីសំផឹងដ៏ធំ» “នឹងត្រូវរៀបចំ ទាក់ទងជាមួយអស់អ្នកណាដែលមិនជឿជាក់លើព្រះគ្រីស្ទ ដ៏ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ” (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, volume 5, Thomas Nelson Publishers, 1983, p. 1030; note on Revelation 17:1)។

លោកយ៉ូហាន F. Walvoord ជាប្រធាននៃមហាវិទ្យាល័យបានប្រសាសន៍ថា «មនុស្សម្នាក់ដែល បដិសេធមនុស្សដ៏ជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបដិសេធការងាររបស់ទ្រង់ អ្នកនោះគម្ពីរកំណត់ន័យថា គាត់ មិនមែនជាគ្រីស្ទបរិស័ទទាល់តែសោះ។ គាត់ជាអ្នកប្រឆាំងនឹងគ្រីស្ទបរិស័ទ គាត់ប្រឆាំងនឹងដំណឹងល្អ គាត់ ជាអ្នកខុសឆ្គង ហើយគាត់ជាមនុស្សដែលមិនបានសង្រ្គោះ។ គាត់ជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនបានទទួល ព្រះគុណរបស់ព្រះទេ។ រឿងអាក្រក់ៗដែលលោកពេត្រុសបានទាយគឺជាភស្រ្ដុតាងនៅក្នុងក្រុមជំនុំ... មាន គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើននាក់មិនយល់ពីជម្រៅនៃភាពគ្មានជំនឿ ដែលរាលដាលនៅក្នុងក្រុមជំនុំ...លោកពេត្រុស បានទន្ទឹងរង់ចាំការនេះយូរមកហើយ។ យើងមិនចាំបាច់រង់ចាំការសម្រេចនោះទេ។ វាបានសម្រេចរួចមក ហើយ»(John F. Walvoord, Th.D., «តើក្រុមជំនុំនៅសម័យថ្មីនេះនឹងទៅឯណា?» Prophecy and the Seventies, Charles L. Feinberg, Th.D., Ph.D., editor, Moody Press, 1971, pp. 113, 114)។

ខ្ញុំអាចប្រាប់អ្នកដោយផ្ទាល់ភ្នែកថា តួលេខដ៏ធំនៃការផ្សាយដំណឹងល្អសម័យនេះមិន «បានប៉ះ ពាល់ដោយព្រះគុណរបស់ព្រះឡើយ» ហើយមនុស្ស «មិនបានសង្រ្គោះឡើយ» វាដូចជាលោក Walvoord បានប្រសាសន៍អញ្ចឹង។ នេះគឺជារឿងពិតនៅក្នុងមហាវិទ្យាល័យ និងនៅក្នុងភាពជាសមាជិកក្រុមជំនុំនានា។ ដ្បិតគាត់បានប្រសាសន៍ថា «មានគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើននាក់មិនយល់ពីជម្រៅនៃភាពគ្មានជំនឿ ដែលរាលដាលនៅក្នុងក្រុមជំនុំនោះទេ»។ សំណួររបស់ខ្ញុំគឺនេះ តើស្ថានភាពដ៏អាក្រក់នេះកើតឡើងតាមរបៀបណា? អ្វីទាំងអស់ដែលយើង ត្រូវតែស្វែងរកចម្លើយគឺថា យើងត្រូវមើលទៅក្រោយពីអ្វីដែលបានកើតឡើង។ នៅដើមសតវត្សទី១៩ ប្រហែលនៅក្នុងឆ្នាំ១៨២៤ លោកឆោឡែស ជី ហ្វីនណេបានផ្លាស់ប្ដូរការប្រែចិត្ដទៅជា «ការសម្រេចចិត្ដ» ដ៏លឿន ហើយគ្មានន័យសោះ។

បញ្ហាដែលខកខាននៅក្នុង «ការសម្រេចិត្ដជឿព្រះ» សព្វថ្ងៃនេះគឺជាការប៉ះពាល់ចិត្ដពីអំពើបាប។ លោកម៉ាទីន Lloyd-Jones បានបង្រៀនថា «លោកយ៉ូហាន Bunyan បានប្រាប់យើងនៅក្នុងសៀវភៅ ការពេញដោយព្រះគុណ(Grace Abounding)ថា គាត់បាន{នៅក្រោមការចាក់ចុចចិត្ដពីអំពើបាប} ហើយព្រលឹងគាត់បានស្រែកថ្ងូរអស់រយះពេល១៨ខែ។ ពេលវេលាមិនមែនជាបញ្ហានោះទេ តែមនុស្សណា ដែលភ្ញាក់ដឹងខ្លួន ហើយត្រូវប៉ះពាល់ចិត្ដពីអំពើបាប អ្នកនោះស្ថិតនៅក្នុងបញ្ហាដូចនេះ។ តើគាត់អាចស្លាប់ ហើយប្រឈមមុខជាមួយព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?» (Martyn Lloyd-Jones, M.D., ការធានាអះអាង Assurance (រ៉ូមជំពូក៥) The Banner of Truth Trust, 1971, p. 18)។

ថ្ងៃសុក្រមុន ខ្ញុំបានអានសៀវភៅរបស់លោកយ៉ូហាន Bunyan ដែលមានចំណងជើងថា ផ្លូវទៅ ស្ថានសួគ៌ ។ អ្វីដែលគាត់បានបង្រៀនអំពីការចាក់ចុកចិត្ដពីអំពើបាប និងការប្រែចិត្ដដ៏ពិតគឺធម្មតាទេ មុន ពេលលោកហ្វីនណេ(Finney) និងជំនឿទូទៅស្ទើរតែទាំងអស់អ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ។ សៀវភៅផ្លូវទៅ ស្ថានសួគ៌ ត្រូវបានបោះពុម្ភសំរាប់លោកជ៉ោចស៍ ហ្វាយហ្វៀល ហើយបានលក់ឲ្យក្រុមជំនុំខាល់វិនម៉ាតូដីស នៅពាសពេញប្រទេសអស់គ្លេស និងពេញប្រទេសអាមេរិក។ ការបោះពុម្ភជាលើកទី៧នៃសៀវភៅនេះ ត្រូវបានផ្ដិតឡើងសំរាប់លោកយ៉ូហាន វែស្លី ហើយសំរាប់ឲ្យអ្នកនៅក្រុមជំនុំម៉ាតូដីសដែលចេះអានភាសា អង់គ្លេសអាន។ មនុស្សនៅក្នុងនិកាយប្រតែស្ដង់រាប់ម៉ឺននាក់ចូលចិត្ដអានសៀវភៅផ្លូវទៅស្ថានសួគ៌។ លោក Bunyan គឺជាអ្នកដែលអានពីអ្នកនិពន្ធបាទីស្ទច្រើនបំផុតនៅគ្រប់សម័យទាំងអស់។ មុនដំបូង ក្នុងឆ្នាំ ១៦៧៨ សៀវភៅរបស់គាត់បានលក់អស់ ហើយបានបោះពុម្ភបន្ថែមទៀត ហើយវាលក់ដាច់ជាងសៀវភៅ ផ្សេងទៀតទាំងអស់តាមភាសាអង់គ្លេស លើកលែងតែព្រះគម្ពីរខីងជេមស៍។ លោកស្ពឺជិកបានអានសៀវ ភៅនោះច្រើនជាង៧៥ដង។ លោកស្ពឺជិកបានដកស្រង់ ហើយប្រើឧទាហរណ៍ពីសៀវភៅនោះនៅក្នុង សេចក្ដីអធិប្បាយរបស់គាត់។ វាជាសៀវភៅដែលនិយាយអំពីការប្រែចិត្ដ ហើយនេះគឺជាអ្វីដែលពួកប្រូតែស្ដង់ និងពួកបាទីស្ទបានជឿអំពីការប្រែចិត្ដ រហូតដល់លោកហ្វីនណេបានផ្លាស់ប្ដូរការប្រែចិត្ដ ទៅជាការសម្រេច ចិត្ដនៅក្នុងសតវត្សីទី១៩។

នៅក្នុងផ្នែកដែលហៅថា «ពាក្យសំដីដ៏មានសង្ឃឹមនៃការប្រែចិត្ដរបស់គាត់» យើងបានរៀនរឿង ជាច្រើនអំពីសេចក្ដីសង្រ្គោះ ដែលយើងបានភ្លេចថា វាដូចជាលទ្ធផលនៃ «លទ្ធិសម្រេចចិត្ដនិយម»របស់ លោកហ្វីនណេ។

ផ្នែកនេះចាប់ផ្ដើមពីការពិភាក្សាគ្នារវាងអ្នកស្មោះត្រង់ និងអ្នកមានសង្ឃឹម។ អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ ថា មុនដំបូងគាត់ចាប់ផ្ដើមគិតពីសេចក្ដីសង្រ្គោះរបស់គាត់ កាលគេបង្ហាញគាត់ពីភាពទទេស្អាតនៃពិភព លោក ដូចជា ការខកខានក្រុមជំនុំ ការកុហក ការស្បថ និងអំពើអាវាសែដូចជាទៅទីក្រុងឡាសវែហ្គាស។ តែគាត់និយាយថា «មុនដំបូង ខ្ញុំបានបិទភ្នែកប្រឆាំងនឹង(ព្រះគម្ពី)។ បន្ទាប់មកគាត់និយាយថា

មុនដំបូង ខ្ញុំមិនយល់ដឹងថា ព្រះបានធ្វើការនេះមកលើខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនដែលគិតថា ព្រះចាប់ ផ្ដើមប្រែចិត្ដមនុស្សមានបាប ដោយសារការដាស់ឲ្យដឹងខ្លួនពីអំពើបាប។ ទីពីរ អំពើបាប នៅតែផ្អែមចំពោះនិស្សអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនចង់បោះបង់វាចោលនោះទេ។ ទីបី ខ្ញុំមិនដឹងពីរបៀបដើម្បីបោះបង់ចោលមិត្ដភក្រ្ដលោកីយ៍ កុំឲ្យខ្ញុំមានចង់ធ្វើដូចពួកគេ។ ទីបួន ពេលវេលាដែលខ្ញុំដឹងខ្លួនពីការប្រែចិត្ដ វាជាម៉ោងដែលចិត្ដខ្ញុំមានបញ្ហា ហើយ ភ័យខ្លាច ហើយវាធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនអាចទ្រាំបាន»។

គ្រីស្ទបរិស័ទបាននិយាយថា «ជួនកាល វាហាក់ដូចជាអ្នកបំបាត់បញ្ហារបស់អ្នក»។

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «បាទ» «ប៉ុន្ដែខ្ញុំនៅតែមានសេចក្ដីល្បួងនៅក្នុងគំនិតខ្ញុំម្ដងទៀត ហើយវាសូម្បីតែអាក្រក់ជាងពីមុនទៅទៀត»។

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «ខ្ញុំបានព្យាយាមកែជីវិតខ្ញុំ» ខ្ញុំបានព្យាយាមឈប់ធ្វើ អំពើបាប។ ខ្ញុំបានរត់ចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ និងមិត្ដភិក្រ្ដលោកីយ៍របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមអធិស្ឋាន អានព្រះគម្ពីរ ហើយធ្វើការល្អផ្សេងទៀតៗ»។

គ្រីស្ទបរិស័ទសួរថា «តើការនោះជួយអ្នកដែរឬទេ?»

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «បាទ វាជួយសំរាប់មួយរយះ ប៉ុន្ដែនៅពេលឆាប់ៗ ខ្ញុំនឹងមាន បញ្ហាម្ដងទៀត ទោះបីជាខ្ញុំបានកែខ្លួនក៏ដោយ»។

គ្រីស្ទបរិស័ទសួរថា «តើការនោះអាចកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?»

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «កាលណាខ្ញុំនឹកចាំពីអំពើសុចរិតរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ នោះវាដូច ជាអាវកង្វក់អញ្ចឹង ហើយកាលណាខ្ញុំនឹកចាំពីការនោះ ដោយសង្កេតមើលបញ្ញត្ដ នោះ ខ្ញុំដឹងថា គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរាប់ជាសុចរិតបានទេ ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំជាមនុស្សល្ងីល្ងើ បើខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំអាចទៅស្ថានសួគ៌ ដោយសារការធ្វើល្អ និងការធ្វើតាមក្រិត្យវិន័យ។ ខ្ញុំក៏ បានគិតផងដែរថា សូម្បីតែខ្ញុំបានសុចរិតឥឡូវនេះក៏ដោយ តែព្រះនៅតែកត់អំពើបាបចាស់របស់ខ្ញុំនៅក្នុងបញ្ជីរបស់ទ្រង់។ អំពើបាបចាស់នឹងនាំឲ្យខ្ញុំវិនាស បើវាមិនត្រូវបាន ដកចេញ ហើយខ្ញុំមិនអាចដកអំពើបាបនោះចេញបានឡើយ! ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់បញ្ហា ថែមទៀត តែខ្ញុំនៅតែគ្មានសុខសាន្ដ។ ខ្ញុំបានយល់ដឹងថា ចិត្ដរបស់ខ្ញុំពេញដោយអំពើ បាបច្រើនពេក ដើម្បីឲ្យខ្ញុំផ្លាស់ប្ដូរ។ បន្ទាប់មកអ្នកស្មោះត្រង់ប្រាប់ខ្ញុំថា លុះត្រាតែខ្ញុំដាក់ សេចក្ដីសុចរិតរបស់មនុស្សម្នាក់ ដែលមិនដែលធ្វើបាប ទើបខ្ញុំអាចបានសង្រ្គោះ។ គាត់ បានប្រាប់ខ្ញុំថា មនុស្សម្នាក់នេះគឺជាព្រះយេស៊ូវ ដែលអង្គុយនៅខាងស្ដាំព្រះវរបិតា។ អ្នកស្មោះត្រង់ប្រាប់ថា “អ្នកអាចរាប់ជាសុចរិតដោយសារទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់បានរងទក្ខនៅ លើឈើឆ្កាង សំរាប់អំពើបាបរបស់អ្នក»។

គ្រីស្ទបរិស័ទសួរថា «បន្ទាប់មក តើអ្នកធ្វើអ្វីទៀត?»

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «ខ្ញុំបដិសេធវា ខ្ញុំគិតថា ព្រះយេស៊ូវមិនសុខចិត្ដសង្រ្គោះខ្ញុំទេ»។

«បន្ទាប់មក តើអ្នកស្មោះត្រង់បាននិយាយអ្វីខ្លះ?»

«គាត់បានប្រាប់ឲ្យខ្ញុំមកឯព្រះយេស៊ូវ»។

«តើអ្នកបានធ្វើ ដូចដែលគាត់ប្រាប់អ្នកដែរឬទេ?»

«ខ្ញុំបានព្យាយាមធ្វើម្ដងហើយ ម្ដងទៀត ម្ដងហើយម្ដងទៀត»។

«តើព្រះវរបិតាបានបើកសំដែងព្រះរាជបុត្រាឲ្យអ្នកឃើញដែរឬទេ?»

«មិនមែនលើកទីមួយ ឬលើកទីពីរ ឬលើកទីបី ឬលើកទីបួន ឬលើកទីប្រាំ សូម្បីតែមិន មែនលើកទីប្រាំមួយផង»។

«តើអ្នកបានគិតថា អ្នកចង់ឈប់ដែរឬទេ?»

«បាទ ខ្ញុំធ្លាប់គិតច្រើនជាង១រយដងទៅទៀត»។

«ហើយ តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនឈប់?»

«ខ្ញុំបានជឿថា អ្វីដែលគេប្រាប់ខ្ញុំ វាជារឿងពិត បើគ្មានសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ គ្មានអ្នកណាអាចជួយសង្រ្គោះខ្ញុំបានឡើយ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំគិតខ្លួនឯងថា “បើខ្ញុំឈប់ នោះខ្ញុំនឹងស្លាប់ ហើយខ្ញុំមិនអាចស្លាប់បានទេ លើកលែងតែខ្ញុំនៅឯបល្ល័ង្កនៃព្រះគុណៗ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានបន្ដ រហូតដល់ព្រះវរបិតាបានបង្ហាញព្រះរាជបុត្រាឲ្យខ្ញុំឃើញ»។
«ហើយចុះ តើទ្រង់បានបើកសំដែងពីព្រះយេស៊ូវទៅអ្នកតាមរបៀបណា?»

«ខ្ញុំមិនបានឃើញទ្រង់ទាំងរូបកាយផ្ទាល់ភ្នែកនោះទេ តែខ្ញុំបានឃើញតាមភ្នែកចិត្ដរបស់ ខ្ញុំ។ នេះគឺជារបៀបដែលបានកើតឡើង។ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានពិបាកចិត្ដជាខ្លាំង ហើយខ្ញុំបាន ពិបាកដោយសារខ្ញុំឃើញពីអំពើបាបដ៏ធំ និងភាពស្មោកគ្រោករបស់ខ្ញុំ។ ពេលនោះខ្ញុំមិន បានឃើញអ្វីសោះ ខ្ញុំឃើញតែឋាននរក និងការវិនាសដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃព្រលឹង របស់ខ្ញុំ។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានទតមើលខ្ញុំពីស្ថានសួគ៌មក ហើយ មានព្រះបន្ទូលថា “ចូរជឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវទៅ នោះអ្នកនឹងបានសង្រ្គោះ”។ ខ្ញុំបាន និយាយថា “ព្រះអម្ចាស់អើយ ខ្ញុំមានអំពើបាបច្រើនពន់ពេក”។ ហើយទ្រង់ឆ្លើយតបថា “ព្រះគុណរបស់អញល្មមសំរាប់ឯង”។ បន្ទាប់មកខ្ញុំនិយាយថា “តែព្រះអម្ចាស់អើយ តើអ្វីជាការជឿ?” ក្រោយមក ខ្ញុំលឺទ្រង់បន្ទូលថា “អស់អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ នោះនឹង មិនត្រូវឃ្លានឡើយ ហើយអស់អ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំ នោះនឹងមិនត្រូវស្រេកឡើយ” ដ្បិតការជឿ និងការមកជារឿងតែមួយគត់។ ដ្បិតមនុស្សដែលមក គឺជាអ្នករត់ចេញពី ចិត្ដរបស់គាត់ ហើយជឿលើព្រះគ្រីស្ទពិតប្រាកដ បន្ទាប់ពីទទួលសេចក្ដីសង្រ្គោះនៅក្នុង ព្រះគ្រីស្ទ។ ក្រោយមកខ្ញុំបានស្រក់ទឹកភ្នែក ហើយខ្ញុំនិយាយថា “ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូវអើយ តើទ្រង់ព្រមទទួលមនុស្សដែលមានអំពើបាបច្រើនពេកពន់ដូចខ្ញុំ ហើយសង្រ្គោះខ្ញុំដែរ ឬទេ?” ក្រោយមក ខ្ញុំបានលឺទ្រង់បន្ទូលថា “អស់អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ នោះខ្ញុំមិនដែល បណ្ដេញអ្នកនោះចោលឡើយ”។ បន្ទាប់មកទ្រង់បន្ទូលថា “ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវបានយាង មកក្នុងលោកីយ៍នេះ ដើម្បីជួយសង្រ្គោះមនុស្សមានបាប”។ “ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយ ទ្រង់បានលាងសំអាតអំពើបាបយើង ដោយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់”។ ចាប់តាំងពីពេល នោះមក ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំត្រូវតែស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតនៅក្នុងទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងលើក លែងទោសអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ដ្បិតខ្ញុំត្រូវតែមើលទៅកាន់ព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់ បានបង្ហូរនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីសងទោសអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានមករកព្រះយេស៊ូវ ហើយខ្ញុំបានយំ ថែមទាំងចិត្ដរបស់ខ្ញុំពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់សំរាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សំរាប់រាស្រ្ដរបស់ទ្រង់ និងសំរាប់ផ្លូវរបស់ទ្រង់។

គ្រីស្ទបរិស័សួរថា «តើវាមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់អ្នក?»

អ្នកមានសង្ឃឹមប្រាប់ថា «វាធ្វើឲ្យខ្ញុំឃើញថា លោកីយ៍ទាំងមូលពេញដោយអំពើបាប ហើយត្រូវជាប់ជំនុំជំរះ។ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំឃើញថា ព្រះវរបិតាអាចរាប់មនុស្សមានបាបជាសុចរិត ដោយសារការមកឯព្រះយេស៊ូវ ដ៏ជាព្រះរាជបុត្រាទ្រង់។ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំខ្មាស់ពីភាពល្ងង់ល្ងើ របស់ខ្ញុំកាលពីមុន ដែលចិត្ដខ្ញុំមិនដែលគិតពីសម្រស់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ យេស៊ូវគ្រីស្ទ។ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំរស់នៅក្នុងជីវិតដែលបរិសុទ្ធ ហើយមានចិត្ដចង់ធ្វើអ្វីដែលថ្វាយ សិរីល្អដល់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ។ បាទ ខ្ញុំបានគិតថា បើសិនជាខ្ញុំមានឈាម១ពាន់ហ្គាលូន នៅក្នុងរូបកាយ នោះខ្ញុំចង់បង្ហូរវាទាំងអស់ សំរាប់ព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ» (Simplified by Dr. Hymers, from The Pilgrim’s Progress in Modern English, updated by L. Edward Hazelbaker, Bridge-Logos Publishers, 1998, pp. 180-186)។

មិត្ដជាទីស្រឡាញ់អើយ ពាក្យរបស់លោកយ៉ូហាន Bunyan ទាំងនោះជាព្រះពរដល់ចិត្ដមនុស្ស រាប់ពាន់នាក់ រហូតដល់ភាពស្មោកគ្រោករបស់ «លទ្ធិសម្រេចចិត្ដនិយម»បានបែរសេចក្ដីសង្រ្គោះទៅជា រឿងខ្លះដែលស្ទើរតែដូចជាល្បិចកលខាងវេទមន្ដ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានថា អ្នកនឹងអានពាក្យទាំងនេះម្ដង ហើយម្ដង ទៀត ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានចាក់ចុចចិត្ដអ្នកពីអំពើបាប បន្ទាប់មកអ្នកមកឯព្រះយេស៊ូវដោយ សេចក្ដីជំនឿ។

នេះគឺជាផ្លូវពិត នេះគឺជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ ហើយនេះគឺជាផ្លូវទៅឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ វាគឺជាផ្លូវដែលអាច នាំឲ្យអ្នកបានសង្រ្គោះ។ វាគឺជាផ្លូវដែលលោក Griffith បានសង្រ្គោះ។ វាគឺជាផ្លូវដែលលោកខាហ្គិន និង លោកចាន់បានសង្រ្គោះ។ វាគឺជាផ្លូវ ដែលមនុស្សទាំងអស់បានសង្រ្គោះ ថែមទាំងវាគឺជាផ្លូវដែលអ្នកអាច បានសង្រ្គោះ។

«តែឯទ្វារដែលនាំទៅឯជីវិត នោះតូច ហើយចង្អៀតវិញ ក៏មានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកផ្លូវនោះឃើញ»(ម៉ាថាយ ៧:១៤)។

ឱព្រះវរបិតាអើយ ទូលបង្គំអធិស្ឋានសូមឲ្យទ្រង់ចាក់ចុចចិត្ដអ្នកខ្លះដែលស្ដាប់ ឬអានសេចក្ដីអធិប្បាយនេះ។ សូមទ្រង់ទាញនាំពួកគេឲ្យមករកព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ដ៏ជាព្រះយេស៊ូវ ដែលបានសុគត នៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីលោះអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដើម្បីប្រទានជីវិត ឲ្យពួកគេ។ ទូលបង្គំអធិស្ឋានក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ អាម៉ែន។

(ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ)
អ្នកអាចអាន ការអធិប្បាយរបស់ លោក ហ៊ីមើស៏ (Dr. Hymers) តាម
សប្ដាហ៏នីមួយៗ នៅតាមអ៊ីធើនេតនៅគេហទំព័រ www.realconversion.com.
ចុចលើ ”Sermon Manuscripts” សេចក្ដីអធិប្បាយក្នុងភាសាខ្មែរ (Sermons in Khmer)

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

អានព្រះគម្ពីរមុនពេលអធិប្បាយដោយលោក Mr. Abel Prudhomme៖ ២ពេត្រុស ២:១៥-២២ ។
ច្រៀងចំរៀងតែម្នាក់ឯងមុនអធិប្បាយដោយលោក Benjamin Kincaid Griffith៖
«ថ្មនៃអាយុកាល»(ដោយលោក Augustus M. Toplady, 1740-1778)។