នេះគឺជាអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ!

(សេចក្ដីអធិប្បាយលេខ៨ពីការរស់ឡើងវិញ)
THIS IS WHAT HAPPENS IN REVIVAL!
(SERMON NUMBER 8 ON REVIVAL)
(Cambodian)

ដោយលោក
Dr. R. L. Hymers, Jr.

សេចក្ដីអធិប្បាយមួយបានអធិប្បាយនៅក្រុមជំនុំថាបាណាខល ក្នុងរដ្ឋឡូសអង់ចាឡែស
ថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅពេលល្ងាច ខែវិច្ជិការ ២១ ២០១៤
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord's Day Evening, September 21, 2014

ឥឡូវនេះ ខ្ញុំចង់ឲ្យបងប្អូនបើកព្រះគម្ពីរទៅកណ្ឌកិច្ចការ ៨:៥។

«ឯភីលីព គាត់ចុះទៅឯទីក្រុង១នៅស្រុកសាម៉ារី ប្រាប់គេពីព្រះគ្រីស្ទ» (កិច្ចការ ៨:៥)។

ឥឡូវនេះ សូមមើលទៅខ៨

«ហើយនៅទីក្រុងនោះ គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំង»(កិច្ចការ ៨:៨)។

អ្នកអាចសម្រួលឥរិយាបថបាន។

ខ្ញុំផ្អាកប្រាប់រឿងលំអិតដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងទីក្រុង១នៅស្រុកសាម៉ារី។ ប៉ុន្ដែ បងប្អូនអាច ឃើញថា វាជារឿងដ៏ល្អខ្លាំងណាស់ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងទីក្រុងយេរ៉ូសាឡិម នៅថ្ងៃបុណ្យ៥០នោះ។ លោកភីលីពបានប្រកាសប្រាប់ពីព្រះគ្រីស្ទទៅដល់ពួកគេ។ មនុស្សយកចិត្ដទុកដាក់ស្ដាប់សេចក្ដីអធិប្បាយ របស់គាត់ខ្លាំងណាស់។ មានមនុស្សជាច្រើនបានប្រែចិត្ដជឿ «ហើយនៅទីក្រុងនោះ គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំង»(កិច្ចការ ៨:៨)។

ពិតប្រាកដណាស់ រឿងនេះបានកើតឡើងដូចគ្នានៅថ្ងៃបុណ្យ៥០! សាវកពេត្រុស «បានលើក សំលេងរបស់គាត់» ហើយប្រកាសប្រាប់ពីព្រះគ្រីស្ទទៅដល់ពួកគេ។ ពួកគេបាន «ទទួលយកព្រះបន្ទូល ដោយអរសប្បាយ» ហើយពួកគេបានប្រែចិត្ដជឿ។ ពួកគេមានសេចក្ដីអំណរជាខ្លាំងក្នុងការប្រកបគ្នាជា ប្រចាំថ្ងៃ។ រឿងនេះបានកើតឡើងដូចគ្នា កាលមានមនុស្សជាច្រើនបានសង្រ្គោះ នៅពេលដែលពួកសាវក បានប្រកាសប្រាប់ពី «ការរស់ពីសុគតឡើងរបស់ព្រះយេស៊ូវ»។(កិច្ចការ ៤:២,៤)។ ដោយសារការអាន កណ្ឌកិច្ចការ យើងអាចឃើញរឿងជាច្រើនកើតឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០។ ដូច្នេះ យើង សរុបសេចក្ដីថា ថ្ងៃបុណ្យ៥០មិនមែនជាបទពិសោធន៍មួយដងនោះទេ។ ហើយខ្ញុំមិនជឿថា ថ្ងៃបុណ្យ៥០ គឺជា «ថ្ងៃកំណើតនៃក្រុមជំនុំ» ដូចគ្រូគង្វាលខ្លះបង្រៀននោះទេ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងអ្នក ផ្សេងបានសង្រ្គោះមុនថ្ងៃបុណ្យ៥០។ មានមនុស្ស១២០នាក់ដែលបានអធិស្ឋាននៅក្នុងបន្ទប់ខាងលើ មុន ពេលពួកគេត្រូវបានហៅជា «សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ» និង «បងប្អូនស្ងួនភ្ងា» នៅក្នុងកិច្ចការ១:១៥។ រឿងនេះកើតឡើងមុនថ្ងៃបុណ្យ៥០។ មនុស្សទាំងអស់នោះបានប្រជុំគ្នាជាក្រុមជំនុំមួយរយះពេល១០ថ្ងៃរួចមក ហើយ មុនថ្ងៃបុណ្យ៥០។ ដូច្នេះ ក្រុមជំនុំបានមានរួចហើយ នៅពេលថ្ងៃបុណ្យ៥០បានមក! ម៉្យាងទៀត ថ្ងៃបុណ្យ៥០ពិតប្រាកដណាស់មិនមែនជា «បទពិសោធន៍មួយដង» ដែលធ្លាប់កើតមានដូចមានអ្នកខ្លះបង្រៀនសព្វថ្ងៃនេះនោះទេ។ រឿងសំខាន់ៗនៃថ្ងៃបុណ្យ៥០បានកើតមានជាច្រើនដងនៅក្នុងកណ្ឌកិច្ចការ ហើយនៅក្នុងប្រវត្ដិសាស្រ្ដរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទផងដែរ។

តើថ្ងៃបុណ្យ៥០គឺជាអ្វី? លោក Martyn Lloyd-Jones បានប្រសាសន៍ថា

វាគឺជាសេចក្ដីពិត {ប្រយោគពិត} មួយ ដែលការរស់ឡើងវិញទាំងអស់បាន កើតឡើងនៅក្នុងក្រុមជំនុំតាមរបៀបមួយ ការរស់ឡើងវិញបានកើតឡើងម្ដង ហើយម្ដងទៀតនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០... ខ្ញុំប្រាប់ថា ការរស់ឡើងពិតជាបានកើត ឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០មែន... ពិតប្រាកដណាស់ យើងត្រូវ {ឈប់និយាយ}ថា អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០នោះបានកើតតែមួយតែម្ដងគត់។ វាមិនកើតឡើងម្ដងនោះទេ។ វាគឺជាស៊េរីមុនដំបូងនៃការរស់ឡើងវិញ(Martyn Lloyd-Jones, M.D., Revival, Crossway Books, 1987, pp. 199, 200)។

នៅក្នុងសេចក្ដីអធិប្បាយចំនួន២ពីមុន ខ្ញុំបានអធិប្បាយថា ការរស់ឡើងវិញកើតមាននៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចាក់ចុចចិត្ដពីអំពើបាប(យ៉ូហាន ១៦:៨) ហើយទីពីរ នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណ បរិសុទ្ធទាញនាំមនុស្សមានបាបទៅឯព្រះគ្រីស្ទ(យ៉ូហាន ១៦:១៤,១៥) នៅពេលនោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បង្ហាញពីភាពពិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទទៅកាន់មនុស្សមានបាប។ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ រឿងនេះបានកើត ឡើងប្រហែល១ខែម្ដងនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង។ នោះគឺមានន័យថា មានមនុស្សម្នាក់បានប្រែចិត្ដជឿលើព្រះយេស៊ូវរាល់ខែនីមួយៗ។ ប៉ុន្ដែ នៅពេលការរស់ឡើងវិញកើតមាន នឹងមានមនុស្សជាច្រើនប្រែចិត្ដជឿ នៅក្នុងរយះពេលខ្លីមួយ។ លោក Iain H. Murray បានប្រសាសន៍ថា «ពេលការរស់ឡើងវិញឆ្ពោះទៅមុខ នោះការងារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចបំភ្លឺនៅក្នុងវិធី២យ៉ាង គឺរឿងដែលធម្មតា ហើយខុសប្លែងពីធម្មតា» (Iain H. Murray ថ្ងៃបុណ្យ៥០នៅសព្វថ្ងៃនេះ?( Pentecost Today?) The Biblical Basis for Understanding Revival, The Banner of Truth Trust, 1998, p. 18)។ យើងធ្លាប់មានបទ ពិសោធន៍ពីការងារធម្មតានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ប្រែចិត្ដជឿលើព្រះយេស៊ូវរៀង រាល់៤ ឬ៥សប្ដាហ៍។ ប៉ុន្ដែ នៅពេលព្រះចាត់បញ្ជូនការរស់ឡើងវិញមកក្រុមជំនុំយើង វានឹងមានមនុស្សជា ច្រើនប្រែចិត្ដជឿលើព្រះយេស៊ូវ ហើយវាជារឿងខុសប្លែងពីធម្មតា – ប្រហែលជាមានមនុស្ស១០ ឬ១២(ឬក៏ ច្រើនជាងនេះ) ប្រែចិត្ដជឿនៅក្នុងរយះពេលខ្លីមួយ។

ខ្ញុំខ្លាចថា មានបងប្អូនយើងខ្លះគិតថា ការរស់ឡើងវិញជាពេលមួយ នៅពេលដែលយើងខំប្រឹង ផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយវាជាពេលដែលយើងអធិស្ឋានសូមអង្វរជាមួយមនុស្សមានបាបច្រើនថែមទៀត។ ពិតប្រាកដណាស់ គំនិតនេះចេញមកពីលោក Finney ។ ពិតប្រាកដណាស់ វាផ្ទុយពីរឿងដែលកើតមានឡើង នៅពេលដែលព្រះចាត់បញ្ជូនការរស់ឡើងវិញពិតប្រាកដ។

សូមគិតអំពីការរស់ឡើងវិញជាលើកដំបូងនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០ នោះអ្នកនឹងដឹងភ្លាមថា នេះគឺជាគំនិត ខុសឆ្គងមួយ។ ខ្ញុំគិតថា យើងសូម្បីតែអាចនិយាយថា វាគឺជាគំនិតរបស់អារក្សសាតាំង។ តើនោះមិនមែនជា អ្វីដែលអារក្សប្រាប់មនុស្សបាត់បង់ទេឬអី? តើវាមិនឲ្យពួកគេគិតដូចនោះទេឬអី? វាប្រាប់ថា «បើអ្នកបាន សង្រ្គោះ នោះអ្នកនឹងពិបាកជាងពេលឥឡូវនេះ។ អ្នកត្រូវតែធ្វើការថែមទៀត ហើយអ្នកនឹងមិនដែលមាន ការសំរាក ឬការសប្បាយសោះ»។ ប៉ុន្ដែ អារក្សសាតាំងគឺជាមេកុហក។ តាមពិត វាផ្ទុយពីនោះ! នៅពេល អ្នកប្រែចិត្ដ នោះអ្នកនឹងស្រួលជាងពេលឥឡូវនេះ! អារក្សសាតាំងគឺជាមេកុហក។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មិន ដែលកុហកទេ! ព្រះយេស៊ូវតែងតែប្រាប់សេចក្ដីពិតដល់យើងរាល់គ្នា! ដ្បិតទ្រង់មានបន្ទូលថា «ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក»(ម៉ាថាយ ១១:២៨) ហើយទ្រង់មានបន្ទូលទៀតថា «អ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសំរាកដល់ព្រលឹង»(ម៉ាថាយ ១១:២៨៩)។ សូមមើលខគម្ពីរនោះ សូមបើកទៅគម្ពីរម៉ាថាយ ១១:២៨-២៩។ សូមក្រោកឈរឡើង ហើយអានវាឲ្យខ្លាំងៗ។ វានៅទំព័រ១០១១នៅក្នុងគម្ពីរ Scofield ។

«អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»(ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០)។

បងប្អូនអាចអង្គុយចុះបាន។ ឥឡូវនេះ សូមយកប៊ិករបស់អ្នក ហើយគូរបន្ទាត់លើពាក្យ៥ចុងក្រោយនៅខ ២៨។ «ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក»។ ឥឡូវនេះ សូមគូរបន្ទាត់លើពាក្យ៧ចុងក្រោយនៅខ២៩ «នឹងបានសេចក្តីសំរាកដល់ព្រលឹង»។ ហើយឥឡូវនេះ សូមគូរបន្ទាត់លើពាក្យទាំងអស់នៅខ៣០ «ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។

ជារឿយៗ ខ្ញុំលឺអ្នកជឿលើព្រះយេស៊ូវថ្មីនិយាយថា «ហេតុអ្វីឥឡូវនេះ រឿងទាំងអស់ស្រួលណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់គិតថា បើខ្ញុំក្លាយជាគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់ នោះខ្ញុំនឹងពិបាកណាស់។ ប៉ុន្ដែឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានជឿជាក់លើ ព្រះយេស៊ូវ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានសំរាក។ ឥឡូវនេះវាស្រួលណាស់ ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវសង្រ្គោះ ខ្ញុំ»។ គំនិតទាំងអស់នោះមាននៅក្នុងបទចំរៀងរបស់យើង! អ្នកខ្លះបានច្រៀងវា ប៉ុន្ដែ អ្នកមិនទាន់មានបទពិសោធន៍នោះទេ!

គ្មានការអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើបាន
   ឬរបស់អ្វីមនុស្សរាប់អាន
ដែលអាចធួននឹងបាបនោះឡើយ
   ខ្ញុំបានធ្វើបាបយ៉ាងធ្ងន់ហើយ
មានតែព្រះយេស៊ូវអាចប្រោស
   ឲ្យខ្ញុំរួចពីបាបទាំងអស់។
(«ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ប្រោសយើងហើយ»ដោយលោក Augustus M. Toplady, 1740-1778)។

អ្នករកទ្រង់មិនឃើញនៅក្នុងលោកីយទេ
   គ្រប់វិធីណាក៏ដោយ អ្នករកសុខសាន្ដមិនបានទេ
ចូរមកឯព្រះគ្រីស្ទ ហើយជឿលើទ្រង់ទៅ
   អ្នកនឹងទទួលបាននូវសេចក្ដីសុខ និងអំណរ
ហេតុអ្វីមិនមែនឥឡូវ? ហេតុអ្វីមិនមែនឥឡូវ?
   ហេតុអ្វីមិនមែនមកឯព្រះយេស៊ូវឥឡូវ?
ហេតុអ្វីមិនមែនឥឡូវ? ហេតុអ្វីមិនមែនឥឡូវ?
   ហេតុអ្វីមិនមែនមកឯព្រះយេស៊ូវឥឡូវ?
(«ហេតុអ្វីមិនមែនឥឡូវ?» ដោយលោក ដានីយ៉ែល W. Whittle, 1840-1901) ។

ព្រះយេស៊ូវកំពុងហៅអ្នកនឿយហត់ឲ្យសំរាក
   ឥឡូវនេះ ទ្រង់កំពុងហៅអ្នកមក
ចូរឲ្យបន្ទុកដល់ទ្រង់ចុះ ទ្រង់នឹងឲ្យស្រាកស្រាន្ដ
   ទ្រង់នឹងមិនបែរចេញអ្នកឡើយ
(«ព្រះយេស៊ូវកំពុងហៅ»ដោយលោក Fanny J. Crosby, 1820-1915)។

មានគ្រប់សណ្ឋានចិត្ដព្រួយហើយងងឹត
   ឱ ព្រះយេស៊ូវ ខ្ញុំមករកទ្រង់
ឲ្យបានចិត្ដជាអំណរហើយភ្លឺពិត
   ឱ ព្រះយេស៊ូវ ខ្ញុំមករកទ្រង់
(«ឱ ព្រះយេស៊ូវ ខ្ញុំមក» ដោយលោក William T. Sleeper, 1819-1904)។

ឱ ព្រលឹងអ្នកនឿយហត់ ហើយព្រួយចិត្ដអើយ?
   គ្មានពន្លឺនៅក្នុងងងឹតដែលអ្នកឃើញសោះ?
មានពន្លឺ ពេលមើលកាន់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ
   ហើយមានជីវិតពេញបរិបូរ ទាំងមានសេរីភាព
ងើបភ្នែករបស់អ្នកមើលកាន់ព្រះយេស៊ូវ
   មើលកាន់ព្រះភក្រ្ដដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់
គ្រប់ទាំងការនៅផែនដីនឹងចំរើនឡើងតិចៗ
   នៅក្នុងពន្លឺនៃសិរីល្អ និងព្រះគុណ។
(«ងើបភ្នែករបស់អ្នកមើលកាន់ព្រះយេស៊ូវ» ដោយ Helen H. Lemmel, 1863-1961)។

ខ្ញុំអាចបន្ដច្រៀងបទដ៏អស្ចារ្យទាំងនោះ!

ថ្ងៃសប្បាយ ថ្ងៃសប្បាយ កាលព្រះយេស៊ូវបានលាងបាបខ្ញុំ
ទ្រង់បង្រៀនខ្ញុំឲ្យអធិស្ឋាន ហើយឲ្យចាំយាមជានិច្ចកុំខាន
ថ្ងៃសប្បាយ ថ្ងៃសប្បាយ កាលព្រះយេស៊ូវបានលាងបាបខ្ញុំ
   («ឱ ថ្ងៃសប្បាយ» ដោយលោកភីលីព Doddridge, 1702-1751)។

អារក្សប្រាប់អ្នកថា អ្នកនឹងពិបាក ហើយទ្រាំមិនបាន ពេលអ្នកក្លាយជាគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់។ ប៉ុន្ដែ បទចំរៀង ប្រាប់ថា វាគឺជាថ្ងៃសប្បាយ! ហើយព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ... ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»(ម៉ាថាយ ១១:២៨,៣០។

ហើយនោះគឺជាវិធីដែលកើតឡើងនៅគ្រារស់ឡើងវិញ! «ហើយនៅទីក្រុងនោះ គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំង»(កិច្ចការ ៨:៨)។ នោះគឺជាអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០។ នោះគឺជាអ្វីដែលបាន កើតឡើងនៅក្នុងស្រុកសាម៉ារី។ នោះគឺជាអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញដ៏ពិតអស់។ «ហើយនៅទីក្រុងនោះ គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំង»។ លោក Lloyd-Jones បានប្រាប់ថា «ការរស់ឡើងទាំងអស់ពិតជាបានកើតឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០មែន»(Revival, ibid., pp. 199, 200)។ ដូច្នេះ យើងត្រូវចងចាំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០នោះ វាជារឿងសំខាន់ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុង ការរស់ឡើងវិញនោះ។ បើយើងគិតអំពីថ្ងៃបុណ្យ៥០ នោះយើងនឹងដឹងពីអ្វីដែលយើងកំពុងអធិស្ឋានសុំ ហើយយើងនឹងដឹង ពីអ្វីដែលយើងកំពុងស្វែងរកនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញមួយ។

សាវកពេត្រុសបានក្រោកឈរឡើងនៅថ្ងៃបុណ្យ៥០នោះ ហើយគាត់បានដកស្រង់គម្ពីរយ៉ូអែល

«អញនឹងចាក់ព្រះវិញ្ញាណអញ ទៅលើគ្រប់ទាំងមនុស្ស ... នៅគ្រានោះ អញនឹងចាក់ព្រះវិញ្ញាណអញ ទៅលើទាំងពួកអ្នកបំរើប្រុសស្រីផង ហើយគេនឹងទាយទំនាយដែរ»(កិច្ចការ ២:១៧,១៨)។

ព្រះចាក់ព្រះវិញ្ញាណនៃទ្រង់នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា «អញនឹងចាក់ព្រះវិញ្ញាណនៃអញ»។ ចម្លែកណាស់ ការបកប្រែតាមសម័យបច្ចុប្បន្ននេះភាគច្រើនលុបចេញពាក្យ «នៃ»។ ពាក្យនេះមាន នៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរជាតាមភាសាក្រិក។ វាជាពាក្យអាផ៊ូ(apó)តាមភាសាក្រិក។ ព្រះគម្ពីរ Geneva សម័យចាស់មានវា «នៃព្រះវិញ្ញាណអញ»។ គម្ពីរ King James មានវា «នៃព្រះវិញ្ញាណអញ»។ ប៉ុន្ដែ មានតែគម្ពីរ NASV ដែលមិនមានវានៅក្នុងការបកប្រែតាមសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនទុកចិត្ដវា។ នោះគឺជាមូលហេតុដែលខ្ញុំប្រាប់បងប្អូនថា អ្នកត្រូវតែមានគម្ពីរ King James ឬគម្ពីរ Scofield ។ អ្នកអាច ទុកចិត្ដវាបាន! អ្នកបកប្រែសម័យមុនមិនបានលុបចេញពាក្យ ឬប្រាប់ថា វាមាន «អត្ថន័យស្មើគ្នានោះទេ»។ «នៅគ្រានោះអញនឹងចាក់ព្រះវិញ្ញាណនៃអញ»។ ពួកសេរីនិយមនិយាយថា «នោះគឺជាពាក្យនៅគម្ពីរសញ្ញាថ្មីតាមភាសាដើម»(Septuagint)។ ខ្ញុំប្រាប់ថា «វាមិនសមហេតុផលនោះទេ!» មិនទំនងសោះ! នោះគឺជាអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានបណ្ដាលឲ្យសរសេរឡើងនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីជាភាសាក្រិក – ហើយទ្រង់មិនកុហកទេ! នៅពេលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះដកស្រង់ពាក្យនៅគម្ពីរសញ្ញាថ្មីជាភាសាក្រិក នោះពាក្យជាភាសាក្រិកទាំងអស់នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សុទ្ធតែត្រូវបានបណ្ដាលឲ្យតែងឡើងដោយសារព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ «នៃព្រះវិញ្ញាណអញ»។ ហេតុអ្វីរឿងនោះសំខាន់? ខ្ញុំនឹងប្រាប់បងប្អូនពីមូលហេតុ។ ព្រះមិនចាក់ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ទាំងអស់នោះទេ។ ទ្រង់គ្រាន់តែចាត់ល្មមតាមយើងត្រូវការ! លោក George Smeaton ដែលបានរស់នៅក្នុងឆ្នាំ១៨៨២ បានប្រសាសន៍ថា «អត្ថន័យនៃពាក្យ ព្រះវិញ្ញាណនៃអញ (apó) ខុសពីអ្វីដែលមនុស្សអាចឲ្យ ហើយវាមានប្រភពពោរពេញដែល {មិនអាចកំណត់បាន} ហើយវិសេស»(George Smeaton, លទ្ធិនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (The Doctrine of the Holy Spirit) 1882; បោះពុម្ភឡើងវិញ ដោយ the Banner of Truth, 1974; p.28)។ ក្រុមជំនុំរបស់ពួកសាវកបានទទួលការចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណដដែលៗ ដោយព្រោះតែព្រះទ្រង់មានច្រើនទៀតដើម្បីប្រទានឲ្យ! ខ្ញុំបានឃើញព្រះពរមិនធម្មតាផ្ទាល់ភ្នែកចំនួន៣ដង នៅខណៈពេលដែលព្រះប្រទានឲ្យមានការរស់ឡើងវិញ។ ខ្ញុំបានយល់ស្របជាមួយលោក Iain H. Murray ទាំងស្រុង នៅពេលដែលគាត់បានប្រសាសន៍ថា «សាក្សីដែលមើលឃើញការរស់ឡើងវិញមានតម្លៃហួសប្រមាណ ពួកយើងមិនអាចនិយាយប្រាប់បាននោះទេ»(Iain H. Murray, បុណ្យ៥០ថ្ងៃសព្វថ្ងៃ? (Pentecost Today?) មូលដ្ឋានព្រះគម្ពីរសំរាប់យល់ដឹងពីការរស់ឡើងវិញ (The Biblical Basis for Understanding Revival) The Banner of Truth Trust, 1998, p. 22)។ សាក្សីម្នាក់ដែលបានឃើញការរស់ឡើងវិញផ្ទាល់ភ្នែកក្នុងឆ្នាំ១៨៥៩ នៅទីក្រុង Ulster នៃប្រទេសអៀកឡង់ខាងជើងបាននិយាយថា «មនុស្សបានមានអារម្មណ៍ ដូចជាព្រះអម្ចាស់បានដកដង្ហើមលើពួកគេ។ ជាមុនដំបូង ពួកគេបានភ័យខ្លាចជាខ្លាំង បន្ទាប់មក ពួកគេបានពេញដោយទឹកភ្នែក – បន្ទាប់មកទៀត ពួកគេបានពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនអាចនិយាយបាន»(William Gibson, ឆ្នាំនៃព្រះគុណ ប្រវត្ដិសាស្ដ្រមួយនៃការរស់ឡើងវិញនៅក្នុង Ulster ឆ្នាំ១៨៥៩ (The Year of Grace, a History of the Ulster Revival of 1859) Elliott, 1860, p. 432)។ នៅខែកុម្ភះ ទី២៩ ឆ្នាំ១៨៦០ លោក Rev. D. C. Jones ប្រសាសន៍ថា «យើងបាន មើលឃើញទំហំដ៏ធំនៃឥទ្ធិពលរបស់ព្រះវិញ្ញាណខុសពីធម្មតា។ វាបានកើតឡើង ដូចជាខ្យល់ដ៏ធំមួយ បក់មកហើយ... នៅពេលនោះ ក្រុមជំនុំបានសង្ឃឹមតិចតួចទេ»(Murray, ibid., p. 25)។ នោះគឺជារបៀប ដែលការរស់ឡើងវិញបានកើតឡើងលើកដំបូង និងលើកទី៣ ដែលខ្ញុំបានឃើញ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាន យាងចុះមកនៅពេលមួយរំពេច ហើយយើងនឹកមិនស្មានសោះ ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចពីរឿងនោះទេ ដរាបណាដែល ខ្ញុំនៅរស់! ខ្ញុំនឹងប្រាប់បងប្អូនពីរឿងជាច្រើន ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ វាបានដកស្រង់ពី លោក Lloyd-Jones

ក្នុងរយះពេលដ៏ខ្លី ពួកគេជឿនៅលើព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះបានក្លាយជាការពិត ចំពោះពួកគេ។ ព្រះបានយាងចុះមកនៅក្នុងកណ្ដាលពួកគេ... មនុស្សទាំង អស់ដឹងខ្លួនពីព្រះវត្ដមាន និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់(Revival, ទំព័រ ២០៤)។

ព្រះបានប្រទានឲ្យក្រុមជំនុំមានលទ្ធផលដូចនេះ ហើយវាជាការធានអះអាង ដ៏ធំ ដែលទាក់ទងនឹងសេចក្ដីពិត(ibid.)។

ក្រុមជំនុំពេញដោយសេចក្ដីអំណរជាខ្លាំង ហើយក្នុងវិធីមួយនៃការសរសើរដំ កើងដល់ព្រះ... នៅពេលក្រុមជំនុំស្ថិតនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ អ្នកមិនចាំ បាច់លើកទឹកចិត្ដមនុស្សឲ្យសរសើរដំកើងព្រះនោះទេ អ្នកមិនអាចបញ្ឃប់ ពួកគេបានទេ ពួកគេពេញដោយសេចក្ដីអំណរជាមួយព្រះ។ ទឹកមុខរបស់គេ បង្ហាញពីវា។ ពួកគេបានផ្លាស់ប្ដូរ... ហើយបង្ហាញពីសេចក្ដីអំណរដែល «មិនអាចនិយាយ ហើយពេញដោយសិរីល្អ»(ibid., ទំព័រ ២០៦)។

អ្នកមិនចាំបាច់លើកទឹកចិត្ដមនុស្សឲ្យមកថ្វាយបង្គំព្រះ ដើម្បី {ស្ដាប់} ព្រះ បន្ទូលព្រះ ឬដើម្បីសរសើរដំកើងព្រះនោះទេ ពួកគេមានចិត្ដជាខ្លាំង។ ពួកគេ មកក្រុមជំនុំរាល់យប់ ហើយពួកគេនៅក្នុងក្រុមជំនុំរាប់ម៉ោង សូម្បីតែរហូត ដល់ជិតពេលព្រឹក។ រឿងនេះបន្ដមានរៀងរាល់យប់(ibid., ទំព័រ ២០៧)។

{នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ} មនុស្សស្ដាប់លឺសេចក្ដីដដែល សូម្បីតែវាជាសេចក្ដី អធិប្បាយខុសគ្នាក៏ដោយ។ នោះ {គឺជា} ការបង្ហាញបំភ្លឺនៃអំណាចព្រះចេស្ដា របស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ(ibid., ទំព័រ ២០៨)។

បើអ្នកចង់មានមនុស្សច្រើននៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក សូមអធិស្ឋានសំរាប់ការរស់ឡើងវិញ! ដោយសារតែ ខណៈពេលដែលការរស់ឡើងវិញចាប់ផ្ដើម នោះមនុស្សជាច្រើននឹងមកក្រុមជំនុំ(ibid.)។

មុនពេលគ្រូគង្វាលម្នាក់បានបញ្ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ មនុស្សបានស្រែកយំ ហើយនិយាយថា «តើយើងគួរតែធ្វើដូចម្ដេច?»... ពួកគេស្ថិតនៅក្នុងការ ស្រែកថ្ងូរខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ ហើយពួកគេរងទុក្ខនៅក្នុងការចាក់ចុចចិត្ដពី អំពើបាបខ្លាំងណាស់(ទំព័រ ២០៩)។

នៅពេលអ្នកមានការរស់ឡើងវិញ វាមិនគ្រាន់តែជាសំណួរ ដើម្បីសម្រេចិត្ដនោះទេ វាគឺជាការប្រែចិត្ដដ៏ខ្លាំង ហើយវាជាការកែប្រែគំនិត។ មនុស្សទទួល បានជីវិតថ្មី ហើយពួកគេចេញពីជីវិតចាស់...សូមអានរឿង ទាំងនេះគឺជា ហេតុការណ៍។ នេះមិនមែនជាគំនិតរបស់ខ្ញុំ ឬក៏ជាទ្រឹស្ដីមួយនោះទេ ប៉ុន្ដែ វាជាហេតុការណ៍(រឿងដែលបានកើតឡើង)ពិតប្រាកដ(ibidទំព័រ ២០៩)។

បន្ទាប់មក មនុស្សដែលបានប្រែចិត្ដជឿចូលរួមក្នុងក្រុមជំនុំ... នោះគឺជាវិធី ដែលព្រះបានចាប់ផ្ដើមក្រុមជំនុំ ហើយនោះគឺជាវិធីដែលព្រះបានបន្ដថែរក្សា ក្រុមជំនុំឲ្យរស់នៅ... តើនេះមិនមែនជាតម្រូវការដ៏ធំបំផុតនៅសម័យនេះទេ ឬអី? បាទ បើអ្នកជឿដូច្នោះ សូមអធិស្ឋានដោយកុំខាន... ខ្ញុំមិននិយាយថា អ្នកគួរតែឈប់ពីការដែលអ្នកខំប្រឹងព្យាយាមទាំងអស់ ហើយអ្នកគ្រាន់តែរង់ចាំ។ ទេ សូមបន្ដធ្វើការទាំងអស់ ដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើ ប៉ុន្ដែ ខ្ញុំប្រាប់ដូច នេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកទុកពេលអធិស្ឋានសំរាប់ការរស់ឡើងវិញ ហើយឲ្យអ្នកមាន ពេលអធិស្ឋានច្រើនថែមទៀត។ ដោយសារតែ នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យាងមកក្នុងអំណាចព្រះចេស្ដា ក្នុងរយះពេល១ម៉ោង នឹងមានមនុស្សប្រែ ចិត្ដជឿលើព្រះច្រើនជាងរយះពេល៥០ឆ្នាំ ឬក៏សូម្បីតែច្រើនជាងរយះពេល១០០ឆ្នាំ តាមលទ្ធផលនៃការខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នក ហើយនិងខ្ញុំ។ អំណាច ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ – នោះគឺជាអត្ថន័យនៃថ្ងៃបុណ្យ៥០... វាគឺ ជាថ្ងៃដែលមនុស្សអធិស្ឋានសុំឲ្យព្រះមានព្រះហឬទ័យអាណិតអាសូរ ហើយ មានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ថែមទាំងសុំឲ្យទ្រង់ចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដ៏ មានពររបស់ទ្រង់មកលើយើងរាល់គ្នា(ibid., ទំព័រ ២០៩ ២១១)។

សូមក្រោកឈរឡើង ហើយបើកសៀវភៅចំរៀងលេខ៧ នៅលើក្រដាសចំរៀងអ្នក «ឱ ព្រះយេស៊ូវ ដែលស្រឡាញ់ព្រះលឹងខ្ញុំ» ដោយកវីនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាញ ហើយគួរឲ្យគោរពឈ្មោះលោក ឆាតឡែស វែស្លេ(Charles Wesley) នៅគ្រាភ្ញាក់ដឹងខ្លួនដ៏ធំលើកទីមួយ ។

ឱ ព្រះយេស៊ូវដែលស្រឡាញ់ដល់ព្រលឹងហិនហោចផងខ្ញុំ
   កាលណាបាបលួងលោមចង់ផ្ចាញ់ សូមជ្រកកោនក្នុងព្រះឧត្ដម
ឱ សូមបាំងខ្ញុំព្រះអង្គអើយ ដរាបដល់ទុក្ខព្រួយកន្លង
   រួចនាំខ្ញុំចូលស្ពាន់ជាត្រើយ ឲ្យសំរាកព្រលឹងខ្ញុំផង។

គ្មានទីពឹងឯណាទៀតសោះ ខ្ញុំពឹងជ្រកព្រះអង្គតែមួយ
   សូមឱសូមទ្រង់មេត្ដាប្រោស ទាំងកំសាន្ដចិត្ដឲ្យបាត់ព្រួយ
ខ្ញុំទុកចិត្ដជឿព្រះអង្គស្មោះ សូមកាន់ដៃខ្ញុំ ឱព្រះអង្គ
   ហើយការពារជាប់នៅព្រះហស្ដ ឲ្យព្រលឹងបានឥតសៅហ្មង។

ខ្ញុំចង់បានតែព្រះអង្គទេ គ្មានអ្នកណាផ្ទឹមស្មើព្រះអង្គ
   ទ្រង់លើកអ្នកដួលកំសាន្ដគេ ប្រោសអ្នកឈឺនឹងអ្នកខ្វាក់ផង
ឯព្រះនាមក៏បរិសុទ្ធ តែមនុស្សលោកសុទ្ធតែមានបាប
   ខ្ញុំក៏មានបាបធ្ងន់បំផុត តែទ្រង់លាងឲ្យរួចដរាប។

ព្រះអង្គមានព្រះគុណបរិបូរ គឺមានគុណគ្របបាបសំបើម
   សូមលាងចិត្ដដោយឈាមដែលហូរ កាលទទួលបាបដែលទ្រង់ឆ្អើម
ទ្រង់សុគតជំនួសយើងខ្ញុំ ឲ្យយើងខ្ញុំបានរស់ថ្វាយទ្រង់
   ដើម្បីលើកព្រះនាមឧត្កម ជាដរាបអស់កាលយូរលង់។
(«ឱ ព្រះយេស៊ូវដែលស្រឡាញ់ព្រលឹងខ្ញុំ» ដោយលោកឆាតឡែស វែស្លេ 1707-1788)។

ខ្ញុំអធិស្ឋានថា បងប្អូននឹងមករកព្រះយេស៊ូវ។ ដូចលោកឆាតឡែស វែស្លេបានប្រាប់ថា ឱ ព្រះយេសដែល ស្រឡាញ់ព្រលឹងខ្ញុំ! ទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីលោះអំពើបាបរបស់បងប្អូន! ទ្រង់បានបង្ហូរព្រះ លោហិតដ៏វិសេសរបស់ទ្រង់ ដើម្បីលាងសំអាតអំពើបាបបងប្អូនទាំងអស់។ ទ្រង់បានរស់ពីសុគតឡើងវិញ ទាំងព្រះកាយ ដើម្បីប្រទានឲ្យបងប្អូនមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច! សូមមរកព្រះយេស៊ូវ ហើយជឿទុកចិត្ដលើ ព្រះយេស៊ូវទៅ។

គ្រាន់តែជឿតាម គ្រាន់តែជឿតាម
   ចូរអ្នកជឿឥឡូវ
ទ្រង់នឹងអត់ទោស ទ្រង់នឹងអត់ទោស
   បើជឿព្រះយេស៊ូវ។
(«គ្រាន់តែជឿតាម» ដោយលោកយ៉ូហាន H. Stockton, 1813-1877) ។

លោក ចាន់ សូមដឹកនាំយើងអធិស្ឋាន។ អាម៉ែន។

(ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ)
អ្នកអាចអាន ការអធិប្បាយរបស់ លោក ហ៊ីមើស៏ (Dr. Hymers) តាម
សប្ដាហ៏នីមួយៗ នៅតាមអ៊ីធើនេតនៅគេហទំព័រ www.realconversion.com.
ចុចលើ ”Sermon Manuscripts” សេចក្ដីអធិប្បាយក្នុងភាសាខ្មែរ (Sermons in Khmer)

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

អានព្រះគម្ពីរមុនពេលអធិប្បាយដោយលោក Mr. Abel Prudhomme ៖ កិច្ចការ ២:៤០-៤៧។
   ច្រៀងចំរៀងតែម្នាក់ឯងមុនអធិប្បាយដោយលោក Benjamin Kincaid Griffith៖
      «ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃព្រះអម្ចាស់តែមួយគត់»(ដោយលោក Fanny J. Crosby, 1820-1915)។