Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Το κείμενό μας μιλάει για τον Ιησού όταν προσευχόταν στον κήπο της Γεθσημανής, τη νύχτα πριν σταυρωθεί. Ήταν υπό μεγάλη πίεση, καθώς η αμαρτία μας τοποθετήθηκε επάνω Του εκεί, για να την φέρει μέσα στο σώμα Του επάνω στο Σταυρό την επόμενη μέρα. Το κατά Λουκάν ευαγγέλιον μας λέει:

“Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν” (Λουκάν κβ΄. 44).

Ο Χριστός προσευχόταν “εἰς ἀγωνίαν” εκείνο το βράδυ. Το κείμενό μας λέει ότι “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων προσέφερε δεήσεις καὶ ἱκεσίας”. Η προσευχή του Ιησού ήταν γεμάτη συγκίνηση και συναίσθημα, με ισχυρά κλάματα και δάκρυα. Απόψε θα ήθελα να μιλήσω για την συγκίνηση και το συναίσθημα στην προσευχή.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΩΡΑ.
ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟ WWW.SERMONSFORTHEWORLD.COM.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΥΜΠΙ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ “ΕΦΑΡΜΟΓΗ”.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

I. Πρώτον, ψευδής προσευχή με συναίσθημα.

Πολλοί Πεντηκοστιανοί και χαρισματικοί νομίζουν ότι οι φωνές και τα κλάματα, η συγκίνηση και το συναίσθημα, είναι απαραίτητα μέρη της προσευχής. Νομίζουν ότι οι κραυγές και τα κλάματα σημαίνουν ότι το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται στην προσευχή, και αν δεν υπάρχει ταρακούνημα και ουρλιαχτό, δεν υπάρχει το Άγιο Πνεύμα. Το λένε αυτό όχι μόνο για την προσευχή, αλλά και για τον τρόπο που οι άνθρωποι ενεργούν όταν ψάλλουν, όταν ακούνε ένα κήρυγμα, και όταν κάνουν οτιδήποτε άλλο που συμβαίνει στην εκκλησία. Αλλά κάνουν λάθος. Το συναίσθημα για χάρη του συναισθήματος δεν σημαίνει τίποτα. Μπορεί να αφαιρέσει από την προσευχή. Μπορεί ακόμη και να είναι κάτι το δαιμονικό.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από τη Βίβλο του ψευδούς συναισθήματος στην προσευχή. Ο Ηλίας ήρθε αντιμέτωπος με τους προφήτες του Βάαλ. Τους είπε να περάσουν μια μέρα καλώντας τον Βάαλ, ενώ αυτός θα προσευχόταν στον Θεό του Ισραήλ. Ο Θεός που θα απαντούσε με φωτιά θα έδειχνε πως ήταν ο αληθινός Θεός. Οι προφήτες του Βάαλ έγιναν ευσυγκίνητοι και ξέφρενοι στις προσευχές τους. Θα φαινόταν καλό σε πολλές εκκλησίες σήμερα! “Ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομα τοῦ Βάαλ ἀπὸ πρωΐας μέχρι μεσημβρίας, λέγοντες, Ἐπάκουσον ἡμῶν, Βάαλ· καὶ οὐκ ἦν φωνή καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασις· καὶ ἐπήδων περὶ τὸ θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον ᾠκοδόμησαν” (Α΄ Βασιλέων ιη΄. 26). Το απόγευμα “ἐπεκαλοῦντο μετὰ φωνῆς μεγάλης καὶ κατετέμνοντο κατὰ τὴν συνήθειαν αὑτῶν μὲ μαχαίρας καὶ μὲ λόγχας, ἑωσοῦ αἷμα ἐξεχύθη ἐπ᾿ αὐτούς” (Α΄ Βασιλέων ιη΄. 28). Αλλά “οὐκ ἦν φωνή καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασις καὶ οὐκ ἦν προσοχή” (Α΄ Βασιλέων ιη΄. 29). Τότε ο Ηλίας προσευχήθηκε μια απλή προσευχή στον Θεό και ο Θεός έστειλε φωτιά από τον Ουρανό. Το δαιμονικό συναίσθημα, το πήδημα πάνω-κάτω, οι φωνές και τα κλάματα και όλα τα υπόλοιπα, δεν έκαναν κανένα καλό στους ψευδοπροφήτες. Το συναίσθημα από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα.

Έχω δει συναίσθημα για χάρη του συναισθήματος πολλές φορές. Ποτέ δεν έκανε κανένα καλό. Κάποτε συμβούλευα μια κοπέλα στην αίθουσα συζητήσεων, προσπαθώντας να την οδηγήσω στον Χριστό. Συνέχισε να κλαίει και να τρέμει. Δεν σταματούσε όταν της το ζήτησα. Είπε ότι έκλεγε για τις αμαρτίες της, αλλά ποτέ δεν προχώρησε από το κλάμα της στον Ιησού. Ποτέ δεν εστίασε την προσοχή της στον Χριστό. Ποτέ δεν σώθηκε. Αργότερα έφυγε από την εκκλησία και μπήκε σε μια ζωή βαθιάς αμαρτίας.

Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ συναισθηματικοί. Καταρρέουν και κλαίνε για οτιδήποτε. Θυμάμαι μια άλλη κοπέλα που έκανε ακριβώς αυτό. Δεν ήταν μόνο μετά από ένα κήρυγμα, ή όταν την συμβουλεύαμε να εμπιστευτεί τον Χριστό. Ήταν οποιαδήποτε στιγμή. Άρχιζε να δακρύζει και να κλαίει. Δεν μπορούσε να σκεφτεί τον Χριστό, την εκκλησία ή τη Βίβλο. Μια μέρα ήταν λυπημένη. Ακολούθησε τα συναισθήματά της και άφησε την εκκλησία. Δεν την ξαναείδα ποτέ.

Τα κλάματα και οι φωνές δεν κάνουν τίποτα “αληθινό”. Δεν κάνει την προσευχή αληθινή. Προσπαθώντας να κάνετε τον εαυτό σας να κλάψει ή να φωνάξει δεν κάνει τίποτα. Όταν προσεύχεστε, να σκέφτεστε αυτό που προσεύχεστε. Μπορείτε να προσευχηθείτε και με δάκρυα ή και χωρίς. Ο Ιησούς έδειξε συναίσθημα στον κήπο της Γεθσημανής. Προσευχήθηκε “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων”. Αλλά δεν έκλαιγε για χάρη του κλάματος. Τα δάκρυά Του δεν έκαναν την προσευχή καλή. Τα δάκρυά Του ήρθαν από την προσευχή Του. Προήλθαν από την προσευχή Του. Έκραξε στον Θεό μέσα από τη στενοχώρια, την πίεση και τον πόνο Του, καθώς η αμαρτία της ανθρώπινης φυλής τοποθετήθηκε επάνω Του. Το κλάμα Του προήλθε από την σοβαρότητα Του, την ανησυχία Του, την ανάγκη Του, το φορτίο Του, τα παθήματά Του. Κι έτσι είναι και μ' εσάς. Μην προσπαθείτε να κλάψετε. Μην σχεδιάζετε να κλάψετε ή προετοιμάζεστε να κλάψετε. Απλώς προσευχηθείτε. Ο Θεός μπορεί να σας κάνει να κλάψετε, ή μπορεί να μην το κάνει, αλλά όπως και να 'χει θα είναι αληθινή προσευχή.

II. Δεύτερον, ψευδής προσευχή χωρίς συναίσθημα.

Πολλά απ' αυτά τα πράγματα που αποκαλούνται σήμερα “προσευχή” δεν είναι προσευχή καθόλου. Είναι απλώς κάτι που λέει ένας άνθρωπος, όχι αληθινή προσευχή προς τον Θεό. Είναι λόγια που ακούγονται όμορφα, που ακούγονται θρησκευτικά, αλλά είναι απλώς μια τυπικότητα, χωρίς νόημα, που δεν στρέφονται προς τον Θεό να Του ζητήσουν κάτι.

Έχω πάει σε πολλές τελετές αποφοίτησης. Στην αρχή της τελετής υπάρχει κάτι που ονομάζεται “επίκληση”. Υποτίθεται ότι είναι προσευχή, αλλά δεν είναι. Το άτομο λέει κανά δυο προτάσεις ζητώντας η αποφοίτηση να είναι καλή, και οι απόφοιτοι να έχουν καλή ζωή. Αλλά κανείς δεν περιμένει από τον Θεό να απαντήσει και να κάνει τίποτα ή να αλλάξει κάτι – ειδικά το πρόσωπο που “προσεύχεται”. Δεν υπάρχει ποτέ συναίσθημα ή έκφραση της καρδιάς σε μια τέτοια επίκληση.

Κάποτε επισκέφτηκα την Ουάσινγκτον, την πρωτεύουσα του έθνους μας. Εκεί πήγα στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό. Ο Πρόεδρος Ρήγκαν είχε μόλις πεθάνει, και προετοιμάζονταν να κάνουν την κηδεία του. Εκεί άκουσα έναν Επισκοπικό ιερέα να λέει τα λόγια μιας “προσευχής”. Αλλά δεν προσεύχοταν καθόλου. Διάβαζε τα λόγια από ένα βιβλίο. Αυτό ήταν όλο. Δεν ζητούσε από τον Θεό να κάνει κάτι. Δεν περίμενε απάντηση. Απλώς είπε κάποια λόγια επειδή αυτό έπρεπε να κάνει. Δεν υπήρχε κανένα συναίσθημα από την καρδιά.

Ο Ιησούς μίλησε για έναν Φαρισαίο που πήγε στο Ναό για να προσευχηθεί. Ο άνθρωπος είπε: “Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ, ὅτι δὲν εἶμαι καθὼς οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἤ καὶ καθὼς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τῆς ἑβδομάδος, ἀποδεκατίζω πάντα ὅσα ἔχω” (Λουκάν ιη΄. 11, 12). Δεν προσευχόταν καθόλου. Δεν ζήτησε από τον Θεό τίποτα. Αντιθέτως, είπε στον Θεό πόσο καλός ήταν ο ίδιος. Ο Χριστός είπε ότι προσευχόταν μόνο “καθ᾿ ἑαυτὸν” (Λουκάν ιη΄. 11). Δεν έδειξε συναίσθημα. Δεν προσευχόταν από την καρδιά του.

Ο Χριστός επιτίμησε τους Φαρισαίους για τις ψευδείς προσευχές τους. Είπε: “Oὐαὶ εἰς ἐσᾶς, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι, ὑποκριταί, διότι κατατρώγετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ τοῦτο ἐπὶ προφάσει ὅτι κάμνετε μακρὰς προσευχάς” (Ματθαίον κγ΄. 14). Έκαναν μακροσκελείς προσευχές για να δείξουν ότι είναι άγιοι. Αλλά αυτό που πραγματικά ήθελαν ήταν να πάρουν σπίτια και χρήματα από γριές γυναίκες. Ήταν τόσο απλό. Το συναίσθημα που έδειχναν ήταν ένα εξωτερικό ψέμα, για να φαίνονται καλοί. Δεν προσεύχονταν από την καρδιά. Οι καρδιές τους δεν ήταν σωστές.

Μπορείτε να πείτε: “Εγώ δεν είμαι σαν αυτούς”. Αλλά προσεύχεστε ψευδώς, απλώς λέγοντας φρήγορα τις λέξεις; Εγώ το έχω κάνει. Στον προσωπικό σας χρόνο προσευχής, αναφέρετε μόνο τα άτομα και τα πράγματα για τα οποία προσεύχεστε, χωρίς να σκεφτεστε για αυτά, χωρίς πραγματικά να ζητάτε από τον Θεό απαντήσεις; Το έχετε κάνει αυτό στις συμπροσευχές στην εκκλησία; Εγώ το έχω κάνει. Έχετε προσευχηθεί ποτέ επειδή υποτίθεται ότι πρέπει να προσευχηθείτε κάτι – επειδή είχε έρθει η σειρά σας να προσευχηθείτε; Χαίρεστε όταν η συνάντηση έχει τελειώσει και δεν χρειάζεται να προσευχηθείτε πια. Αυτό δεν ήταν πραγματική προσευχή. Ήταν απλώς κάτι που κάνατε. Έχετε προσπαθήσει να “προσευχηθείτε όμορφα” για να εντυπωσιάσετε κάποιον άλλον; Ξέρω κάποιον που σχεδίαζε την προσευχή του από νωρίτερα. Αυτό δεν ήταν πραγματικά προσευχή, ήταν αγόρευση, ομιλία. Σας λέω: “Μην προγραμματίζετε τις προσευχές σας, να προσεύχεστε γι' αυτές!” Πριν από τη συμπροσευχή, περάστε μερικά λεπτά ζητώντας από τον Θεό να σας βοηθήσει να προσευχηθείτε. Και όταν προσεύχεστε σε μια συνάντηση ή μόνοι σας, να σκέφτεστε αυτό που προσεύχεστε. Σκεφτείτε πόσο άσχημη είναι η κατάσταση αν ο Θεός δεν βοηθήσει. Σκεφτείτε πόσο χρειάζεστε την απάντηση του Θεού. Η νηστεία βοηθάει τις προσευχές σας, επειδή εστιάζει την προσοχή σας και δείχνει στον Θεό ότι είστε σοβαροί. Στραφείτε στον Θεό στην προσευχή σας και ζητήστε Του να σας δώσει αυτό που ζητάτε. Μπορεί να κλάψετε από το συναίσθημα. Μην σταματήσετε τον εαυτό σας. Ο Θεός σάς έχει κινήσει έτσι. Κάποιες φορές δεν θα κλάψετε. Μην αναγκάσετε τον εαυτό σας να κλάψει. Μια προσευχή δεν είναι καλή επειδή έχει δάκρυα – και δεν είναι καλή επειδή δεν έχει δάκρυα. Μια προσευχή είναι καλή όταν ο Θεός είναι μέσα της!

III. Τρίτον, αληθινή προσευχή με και χωρίς συναίσθημα.

Το κείμενό μας λέει ότι ο Χριστός προσευχήθηκε στον κήπο “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων”. Αλλά μερικές φορές η αληθινή προσευχή η οποία παίρνει απάντηση γίνεται με ελάχιστο ή καθόλου συναίσθημα. Σας είπα πώς οι προφήτες του Βάαλ προσευχήθηκαν στον ψεύτικο θεό τους. Τώρα, να σας πω πώς προσευχήθηκε ο Ηλίας. Είπε:

“Κύριε, Θεὲ τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἄς γείνῃ γνωστὸν σήμερον, ὅτι σὺ εἶσαι Θεὸς ἐν τῷ Ἰσραήλ καὶ ἐγὼ δοῦλός σου, καὶ κατὰ τὸν λόγον σου ἔκαμα πάντα ταῦτα τὰ πράγματα·ἐπάκουσόν μου, Κύριε, ἐπάκουσόν μου, διὰ νὰ γνωρίσῃ ὁ λαὸς οὗτος ὅτι σὺ Κύριος εἶσαι ὁ Θεός” (Α΄ Βασιλέων ιη΄. 36, 37).

Δεν λέει πουθενά ότι ο Ηλίας έκλαψε. Δεν λέει πουθενά πως χοροπήδηξε πάνω-κάτω. Σίγουρα δεν έκοψε τον εαυτό του! Απλώς έκανε μια σοβαρή προσευχή στον Θεό. Ζήτησε από τον Θεό να δείξει στον λαό ότι ήταν ο αληθινός Θεός. Και ο Θεός απάντησε σ' αυτήν την προσευχή και έστειλε φωτιά από τον ουρανό για να κάψει τη θυσία του Ηλία. Ο λαός είπε: “Ὁ Κύριος, αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός· ὁ Κύριος, αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός” (Α΄ Βασιλέων ιη΄. 39). Η σοβαρή προσευχή του Ηλία, χωρίς κάποια καταγραφή συναισθημάτων, έρχεται σε αντίθεση με την αγριότητα των προφητών του Βάαλ. Η αληθινή προσευχή δεν χρειάζεται να έχει συναίσθημα. Χρειάζεται να έχει τον Θεό!

Αλλά τις περισσότερες φορές το συναίσθημα, ακόμη και τα δάκρυα, συνοδεύουν την αληθινή προσευχή. Αν νιώθετε ότι έχετε κάποια ανάγκη, είναι φυσιολογικό να έχετε συναίσθημα. Μπορείτε να στραφείτε στον Θεό με πάθος, σοβαρότητα και δάκρυα. Μπορεί να καταρρεύσετε και να Τον ικετεύετε με δάκρυα. Πολλές φορές η Βίβλος συνδέει τα δάκρυα με την προσευχή. Ο Ψαλμωδός προσευχήθηκε: “Εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς προσευχῆς μου καὶ δὸς ἀκρόασιν εἰς τὴν κραυγήν μου· μή παρασιωπήσῃς εἰς τὰ δάκρυά μου” (Ψαλμός λθ΄. 12).

Ο Βασιλιάς Εζεκίας αρρώστησε σοβαρά. Ο Εζεκίας προσευχήθηκε στον Θεό. Πώς προσευχήθηκε; Η Βίβλος λέει: “Καὶ ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας κλαυθμὸν μέγαν” (Β΄ Βασιλέων κ΄. 3). Φυσικά και έκλαψε. Θα πέθαινε. Έκλαψε δυνατά. Έκλαψε στις προσευχές του. Τότε ο λόγος του Κυρίου ήρθε στον προφήτη Ησαΐα. Ο Ησαΐας είπε: “Ἐπίστρεψον καὶ εἰπὲ πρὸς τὸν Ἐζεκίαν τὸν ἡγεμόνα τοῦ λαοῦ μου, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Δαβὶδ τοῦ πατρὸς σου· Ἤκουσα τὴν προσευχήν σου, εἶδον τὰ δάκρυά σου· ἰδού, ἐγὼ θέλω σὲ ἰατρεύσει” (Β΄ Βασιλέων κ΄. 5). “Εἶδον τὰ δάκρυά σου.” Ο Θεός είδε και ένιωσε τα δάκρυα της ανύμπορης, ικευτικής προσευχής του Εζεκία. Και ο Θεός απάντησε και έσωσε τη ζωή του βασιλιά.

Στην Καινή Διαθήκη, ένας άνθρωπος ήρθε στον Ιησού. Ο γιος του ήταν δαιμονισμένος. Ο Χριστός τον ρώτησε αν πίστευε ότι ο γιος του θα μπορούσε να θεραπευθεί. Και “κράξας ὁ πατήρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων, ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει εἰς τὴν ἀπιστίαν μου” (Μάρκον θ΄. 24). Ο Ιησούς έδιωξε τον δαίμονα από το αγόρι. Συχνά αυτό το κείμενο χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάποιος που είναι αδύναμος στην πίστη μπορεί να πάρει απαντήσεις. “Bοήθει εἰς τὴν ἀπιστίαν μου.” Αλλά το κείμενο λέει επίσης ότι ο πατέρας “έκραξε” και μίλησε στον Χριστό “μετὰ δακρύων”. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν ένας από τους μαθητές. Δεν ήταν καν μεταστραμμένος άνθρωπος. Ήταν απλώς “εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου”, απλώς ένας άνθρωπος μέσα από το πλήθος (Μάρκον θ΄. 17). Αλλά έφερε τον γιο του στον Ιησού και έκραξε σ' Αυτόν με δάκρυα.

Γιατί έκραξε ο άνθρωπος στον Ιησού με δάκρυα; Δεν ήταν πολεμιστής προσευχής. Δεν ήταν καν σωσμένος. Ήταν φυσιολογικό γι' αυτόν να μιλήσει στον Χριστό με τέτοιον τρόπο, επειδή είδε τη δική του απελπιστική ανάγκη. Ο γιος του ήταν δαιμονισμένος και δεν υπήρχε τρόπος να τον απελευθερώσει χωρίς τον Ιησού. Αυτός ο άνθρωπος δεν έκανε τον εαυτό του να κλάψει. Από την ανάγκη του, από την απελπισία του, ήρθαν τα δάκρυά του. Η ανάγκη, η συνειδητοποίηση της απελπισίας και της απόγνωσης, συχνά οδηγεί σε κλάματα και δάκρυα. Μίλησε με αληθινή προσευχή, με συναίσθημα.

Κι αυτό μας οδηγεί πίσω στο κείμενό μας. Ο Χριστός προσευχήθηκε στον κήπο “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων”. Δεν ήταν κλαψιάρης. Δεν ήταν μια συναισθηματική κοπέλα που έκλαιγε για τα πάντα. Ήταν άνδρας ηλικίας άνω των τριάντα ετών. Γιατί έκλαψε; Επειδή η καρδιά Του τον οδήγησε να κλάψει. Ένιωσε την αμαρτία κάθε ανθρώπου να τοποθετείται επάνω Του. Σκέφτηκε τον φοβερό πόνο που θα έπρεπε να υπομείνει επάνω στον Σταυρό την επόμενη μέρα, ή κανείς δεν θα μπορούσε να σωθεί. Αλλά το βάρος της ανθρώπινης αμαρτίας σχεδόν Τον σκότωσε. Χωρίς τη χάρη του Θεού, θα πέθαινε μέσα στον κήπο εκείνη τη νύχτα και δεν θα έφτανε ποτέ στο Σταυρό. Ο Χριστός ήταν συγκλονισμένος μέσα στην καρδιά Του. Γι' αυτό και προσευχήθηκε “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων”. Ήταν λογικό και φυσιολογικό σ' αυτήν την περίπτωση. Θα ήταν περίεργο αν δεν προσευχόταν με συναίσθημα. Ο Ιησούς προσευχήθηκε “μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων”. Και το κείμενό μας μας λέει ότι “εἰσηκούσθη”. Ο Θεός απάντησε στην προσευχή Του και Τον κράτησε ζωντανό για να πάει στον Σταυρό την επόμενη μέρα. Ο Θεός απάντησε στη “δυνατή κραυγή και στα δάκρυα”.

Χριστιανέ, σε ρωτώ: “Προσεύχεσαι με κλάματα και δάκρυα;” Δεν μιλάω για κάθε προσευχή που λες. Αλλά και πάλι σε ρωτώ: “Προσεύχεσαι ποτέ με κλάματα και δάκρυα;” Εγώ το έχω κάνει, όχι τόσο συχνά όσο θα έπρεπε. Προσεύχεσαι ποτέ νιώθωντας το φορτίο της ανάγκης, ικετεύοντας τον Θεό για την απάντηση – μερικές φορές με κλάματα και δάκρυα; Αν δεν το κάνεις ποτέ, δεν έχεις καλή ζωή προσευχής. Αν είσαι έτσι, μην σταματήσεις να προσεύχεσαι περιμένοντας οι προσευχές σου να γίνουν καλύτερες. Δεν το θέλει αυτό ο Θεός. Αλλά προσευχήσου ώστε ο Θεός να σε κάνει να νιώσεις την ανάγκη σου, και στη συνέχεια θα προσευχηθείς με συναίσθημα. Αν νηστεύεις, όποτε νιώθεις πείνα, σκέψου γιατί προσεύχεσαι. Στρέψου στον Θεό και προσευχήσου.

Κάποιοι από σας είστε χαμένοι. Δεν έχετε εμπιστευτεί τον Ιησού. Σας ρωτώ: “Νιώθετε την αμαρτία σας με κλάματα και δάκρυα – τουλάχιστον κάποιες φορές;” Νιώθετε ποτέ το βάρος της αμαρτίας σας; Ο στόχος δεν είναι το κλάμα – ο στόχος είναι ο Ιησούς. Εμπιστευτείτε Τον είτε κλαίτε είτε όχι. Αλλά σας λέω: “Αισθάνεστε θλίψη για την αμαρτία της καρδιάς σας;” Θα έπρεπε, επειδή η καρδιά σας είναι “σφόδρα διεφθαρμένη” (Ιερεμίας ιζ΄. 9). Προσευχηθείτε ώστε ο Θεός να σας δείξει την απαίσια αμαρτία της καρδιάς σας. Τότε, προσευχηθείτε ώστε ο Θεός να σας ελκύσει στον Χριστό.

Ο Ιησούς είναι η απάντηση στην ανάγκη σας. Αυτός είναι η θεραπεία και η πληρωμή για την αμαρτία σας. Πέθανε επάνω στον Σταυρό για να πληρώσει για κάθε αμαρτία, ακόμα και την αμαρτία της καρδιάς σας. Έχυσε το Αίμα Του για να καλύψει την αμαρτία σας και να την ξεπλύνει για πάντα. Αναστήθηκε από τους νεκρούς για να νικήσει τον θάνατο με τη ζωή, όχι μόνο για τον εαυτό Του αλλά και για σένα. Αν εμπιστευτείτε τον Ιησού, θα σωθείτε για πάντα. Αν θέλετε να μιλήσετε μαζί μας για την πίστη στον Χριστό, παρακαλώ να ελάτε και καθίστε στις δύο πρώτες σειρές. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Τζακ Νιαν (Mr. Jack Ngann):
“Teach Me to Pray” (του Albert S. Reitz, 1879-1966).