Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Αυτοί οι δώδεκα άνδρες ήταν με τον Ιησού για λίγες μόλις εβδομάδες. Αλλά αμέσως τους έστειλε δύο δύο για να κηρύξουν (Μάρκον ϛ΄. 12). Ακόμη και τη στιγμή που ο Ιησούς τους κάλεσε, το έκανε “διὰ νὰ ἀποστέλλῃ αὐτοὺς νὰ κηρύττωσι” (Μάρκον γ΄. 14). Σίγουρα γνωρίζετε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν ακόμα ιδιαίτερα πνευματικοί. Σίγουρα γνωρίζετε ότι ο Ιούδας δεν ήταν μεταστραμμένος, ότι ο Θωμάς δεν πίστευε ακόμα το Ευαγγέλιο, ότι ο Πέτρος αργότερα προσπάθησε να σταματήσει τον Ιησού από το να πάει στο Σταυρό. Κι όμως, ο Χριστός τούς έστειλε αμέσως για ευαγγελισμό! Το πρώτο πράγμα που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο και στον Ανδρέα ήταν: “Ἔλθετε ὀπίσω μου καὶ θέλω σᾶς κάμει ἁλιεῖς ἀνθρώπων. Οἱ δὲ ἀφήσαντες εὐθὺς τὰ δίκτυα, ἠκολούθησαν αὐτόν” (Ματθαίον δ΄. 19-20).

Ξανά, περίπου έναν χρόνο αργότερα, ο Χριστός κάλεσε εβδομήντα από τους ακολούθους Του, “καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο ἔμπροσθεν αὑτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον, ὅπου ἔμελλεν αὐτὸς νὰ ὑπάγῃ” (Λουκάν ι΄. 1). Παρακαλώ πηγαίντε σ' αυτό το απόσπασμα στο Κατά Λουκάν κεφάλαιο 10. Σταθείτε καθώς θα διαβάζω τα εδάφια 1 έως 3.

“Μετὰ δὲ ταῦτα διώρισεν ὁ Κύριος καὶ ἄλλους ἑβδομήκοντα, καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο ἔμπροσθεν αὑτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον, ὅπου ἔμελλεν αὐτὸς νὰ ὑπάγῃ. Ἔλεγε λοιπὸν πρὸς αὐτούς· Ὁ μὲν θερισμὸς εἶναι πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· παρακαλέσατε λοιπὸν τὸν Κύριον τοῦ θερισμοῦ νὰ ἀποστείλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὑτοῦ. Ὑπάγετε· ἰδού, ἐγὼ σᾶς ἀποστέλλω ὡς ἀρνία ἐν μέσῳ λύκων” (Λουκάν ι΄. 1-3).

Μπορείτε να καθήσετε.

Ήταν η μέθοδος του Χριστού να στέλνει τους ανθρώπους για ευαγγελισμό δύο δύο. Νομίζω ότι αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε και σήμερα. Επίσης παρατηρήστε ότι αυτοί ήταν αρχάριοι, Χριστιανοί-νήπια στην καλύτερη περίπτωση, αλλά τους έστειλε αμέσως. Δεν πέρασε χρόνια διδάσκοντάς τους τη Βίβλο πριν τους αποστείλει. Όχι! Τους είπε:

“Ὑπάγετε· ἰδού, ἐγὼ σᾶς ἀποστέλλω ὡς ἀρνία ἐν μέσῳ λύκων” (Λουκάν ι΄. 3).

Παρατηρήστε επίσης ότι ο Χριστός είπε σ' αυτούς τους άπειρους νεαρούς μαθητές τι να προσευχηθούν. Και τους είπε ακριβώς τι να προσευχηθούν στο δεύτερο εδάφιο,

“Παρακαλέσατε λοιπὸν τὸν Κύριον τοῦ θερισμοῦ νὰ ἀποστείλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὑτοῦ” (Λουκάν ι΄. 2).

Είπε σ' αυτούς τους εβδομήντα άπειρους νεαρούς μαθητές να προσευχηθούν ώστε ο Θεός να στείλει όλο και περισσότερους ανθρώπους στο θερισμό! Ο Δρ Τζον Ρ. Ράις (Dr. John R. Rice) το είπε καλά σε έναν από τους συγκινητικούς ύμνους του. Είναι ο αριθμός 4 στο φυλλάδιό σας. Σταθείτε και ψάλλετέ το!

Πρέπει να προσευχηθούμε στον Κύριο του θερισμού,
   “Στείλε θεριστές στο χωράφι Σου”.
Λίγοι είναι οι θεριστές· τα χωράφια είναι άσπρα
   Αλλά χάνονται, πόσο πλούσια μπορούν να αποδώσουν.
Νάμαι εγώ! Νάμαι εγώ! Στείλε με, Ώ Κύριε του θερισμού,
   Πνεύσε επάνω μου το Άγιο Πνεύμα Σου.
Νάμαι εγώ! Νάμαι εγώ!
   Στείλε με να κερδίσω κάποια πολύτιμη ψυχή σήμερα.
(“Here Am I” του Dr. John R. Rice, 1895-1980).

Τον δεύτερο αιώνα ο μεγάλος θεολόγος Ωριγένης είπε: “Οι Χριστιανοί κάνουν ό,τι μπορούν για να διαδώσουν την πίστη σε όλον τον κόσμο.” Στο τέλος της επίγειας διακονίας Του, ο Χριστός είπε:

“Ἐδόθη εἰς ἐμὲ πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Πορευθέντες λοιπὸν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς νὰ φυλάττωσι πάντα ὅσα παρήγγειλα εἰς ἐσᾶς· καὶ ἰδού, ἐγὼ εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν” (Ματθαίον κη΄. 18-20).

Στο τέλος του Κατά Μάρκον, ο Χριστός είπε:

“Ὑπάγετε εἰς ὅλον τὸν κόσμον καὶ κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλην τὴν κτίσιν” (Μάρκον ιϛ΄. 15).

Στο τέλος του Κατά Λουκάν, ο Χριστός είπε:

“...νὰ κηρυχθῇ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοια καὶ ἄφεσις ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, γινομένης ἀρχῆς ἀπὸ Ἱερουσαλήμ” (Λουκάν κδ΄. 47).

Προς το τέλος του Κατά Ιωάννην, ο Χριστός είπε:

“Καθὼς μὲ ἀπέστειλεν ὁ Πατήρ, καὶ ἐγὼ πέμπω ἐσᾶς” (Ιωάννην κ΄. 21).

Κατ τα τελευταία λόγια του Χριστού πριν αναληφθεί στον Ουρανό, ήταν:

“Θέλετε εἶσθαι εἰς ἐμὲ μάρτυρες καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς” (Πράξεις α΄. 8).

Υπήρχε κάποτε ένας άνθρωπος που έσχισε την εκκλησία του στα δύο, λέγοντας ότι αυτές οι εντολές ήταν μόνο για τους Αποστόλους, και κανένας Χριστιανός δεν χρειάζεται να τις υπακούει σήμερα. Έβαλε τον μανδύα του υπερ-Καλβινισμού για να προσελκύσει τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν και να εγκαταλείψουν την εκκλησία τους. Αλλά τίποτα δεν προέκυψε απ' αυτό, επειδή δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ευλογία, εκεί που τα λόγια του Ιησού δεν υπακούονται και διαστρεβλώνονται.

Ο Σπέρτζεον (Spurgeon) ήταν Καλβινιστής πέντε σημείων, αλλά δεν ήταν υπερ-Καλβινιστής. Όπως θα δούμε, υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο. Ο Σπέρτζεον είπε:

Ω! Μακάρι η Εκκλησία να άκουγε τον Σωτήρα να της απευθύνει αυτά τα λόγια τώρα· επειδή τα λόγια του Χριστού είναι ζωντανά λόγια, που δεν είχαν ισχύ μόνο εχθές, αλλά έχουν και σήμερα. Οι εντολές του Σωτήρα είναι διαρκείς στην υποχρέωσή τους: δεν ήταν δεσμευτικές μόνο για τους Αποστόλους, αλλά και για εμάς, και σε κάθε Χριστιανό πέφτει αυτός ο ζυγός: “Πορευθέντες λοιπὸν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.” Δεν είμαστε απαλλαγμένοι σήμερα από την υπηρεσία που είχαν οι πρώτοι ακόλουθοι του Αρνίου· οι εντολές που έχουμε είναι ίδιες με τις δικές τους, και ο Αρχηγός μας απαιτεί από εμάς υπακοή άμεση και τέλεια όπως κι από αυτούς (C. H. Spurgeon, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, 1986 reprint, volume VII, p. 281).

Ας πει ο καθένας από εμάς μαζί με τον Δρ Τζον Ρ. Ράις:

Νάμαι εγώ! Νάμαι εγώ! Στείλε με, Ώ Κύριε του θερισμού,
   Πνεύσε επάνω μου το Άγιο Πνεύμα Σου.
Νάμαι εγώ! Νάμαι εγώ!
   Στείλε με να κερδίσω κάποια πολύτιμη ψυχή σήμερα.

Στην παραβολή του μεγάλου δείπνου ο Ιησούς είπε: “Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον νὰ εἰσέλθωσι, διὰ νὰ γεμισθῇ ὁ οἶκός μου” (Λουκάν ιδ΄. 23). Στην παραβολή της γιορτής του γάμου, ο Ιησούς είπε: “Ὑπάγετε λοιπὸν εἰς τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἄν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους” (Ματθαίον κβ΄. 9).

Η τοπική εκκλησία που ο Ιησούς καθιέρωσε στην Ιερουσαλήμ κατάλαβε κυριολεκτικά την εντολή Του για τον ευαγγελισμό. Μέσα σε λίγες εβδομάδες μετά από την Πεντηκοστή ο αρχιερέας παραπονέθηκε ότι “Ἐγεμίσατε τὴν Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τῆς διδαχῆς σας” (Πράξεις ε΄. 28). Στη συνέχεια, στις Πράξεις ε΄. 42 μας λέει: “Καὶ πᾶσαν ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ᾿ οἶκον δὲν ἔπαυον διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.” Στις Πράξεις ϛ΄. 1 διαβάζουμε πως “ἐπληθύνοντο οἱ μαθηταί”. Αργότερα, στις Πράξεις ιβ΄. 24, διαβάζουμε ότι “ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε καὶ ἐπληθύνετο”. Ο Δρ Τζον Ρ. Ράις είπε:

     Στη Σαμάρεια, όπου πήγε να κηρύξει ο διάκονος Φίλιππος, μας λέει στις Πράξεις η΄. 6: “Καὶ οἱ ὄχλοι προσεῖχον ὁμοθυμαδὸν εἰς τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ Φιλίππου...” Και πάλι στο εδάφιο 12: “Ὅτε ὅμως ἐπίστευσαν εἰς τὸν Φίλιππον εὐαγγελιζόμενον τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐβαπτίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες.” Αυτό το υπέροχο κύμα της δύναμης του Θεού και των ανθρώπων που σώζονταν ήταν φυσιολογικό για τις εκκλησίες της Καινής Διαθήκης.
     Και μάλιστα, στις Πράξεις θ΄. 31 λέει: “Αἱ μὲν λοιπὸν ἐκκλησίαι... εἶχον εἰρήνην, οἰκοδομούμεναι καὶ περιπατοῦσαι ἐν τῷ φόβῳ τοῦ Κυρίου, καὶ διὰ τῆς παρηγορίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπληθύνοντο.”
     Οι εκκλησίες “ἐπληθύνοντο”, δηλαδή οι πιστοί πληθύνονταν και οι εκκλησίες μεγάλωναν. Αυτό ήταν το κανονικό, σταθερό μοτίβο των εκκλησιών της Καινής Διαθήκης όπου οι Χριστιανοί προσπαθούσαν να κερδίσουν τους πάντες, και έδιναν μαρτυρία καθημερινά (John R. Rice, D.D., Why Our Churches Do Not Win Souls, Sword of the Lord Publishers, 1966, p. 25).

Ο Δρ Ράις, στη συνέχεια, είπε: “Παρά τους διωγμούς, μεταξύ ειδωλολατρών, τυφλών ανθρώπων, κέρδισαν μεγάλα πλήθη... Η καταπληκτική ανάπτυξη των εκκλησιών της Καινής Διαθήκης είναι σχεδόν πέρα από την κατανόησή μας. Ο Ουόρνοκ (Warnock), στην Ιστορία των προτεσταντικών αποστολών/History of Protestant Missions, λέει ότι στα τέλη του πρώτου αιώνα, (εξήντα επτά) χρόνια μετά από την Πεντηκοστή, υπήρχαν περίπου 200.000 Χριστιανοί. Λέει ότι μέχρι τα τέλη του τρίτου αιώνα υπήρχαν (8.000.000) Χριστιανοί, παρά τους έντονους διωγμούς και τους μαρτυρικούς θανάτους χιλιάδων ατόμων. Ήταν τώρα το ένα δέκατο πέμπτο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας! (Δηλαδή ένας στους 15 ανθρώπους ήταν Χριστιανός)... παρά τους αιματηρούς διωγμούς σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Παρά τους μαρτυρικούς θανάτους του Στεφάνου και του Ιακώβου στην Ιερουσαλήμ, και πολλών άλλων, που διώχθηκαν ‘μέχρι θανάτου, δεμένοι και παραδιδόμενοι σε φυλακές, και άνδρες και γυναίκες’ (Πράξεις κβ΄. 4), και την φυλάκιση και απόπειρα δολοφονίας του Παύλου, χιλιάδες κερδήθηκαν από τους Ιουδαίους. Παρά τους αιματηρούς διωγμούς του Νέρωνα, ο οποίος αποκεφάλισε τον Παύλο και άλλους· τους διωγμούς του Αδριανού και ιδιαίτερα του Αντωνίνου του Ευσεβή, του Μάρκου Αυρήλιου και του Σεπτίμιου Σεβήρου, η καυτή φωτιά του ευαγγελισμού συνεχίστηκε. Ο Ουόρκμαν (Workman) λέει:

     Για διακόσια χρόνια, για να γίνει κάποιος Χριστιανός σήμαινε τεράστια αποκήρυξη, ένωση με μια απεχθής και διωκόμενη αίρεση, κολύμβηση ενάντια στην παλίρροια των λαϊκών προκαταλήψεων, είσοδος σε κάτι απαγορευμένο από την αυτοκρατορία, και οποιαδήποτε στιγμή υπήρχε η πιθανότητα φυλάκισης και θανάτου υπό τις πιο τρομακτικές μορφές του. Για διακόσια χρόνια αυτός που θα ακολουθούσε τον Χριστό έπρεπε να υπολογίζει το κόστος, και να είναι διατεθειμένος να το πληρώσει... με την ελευθερία του και τη ζωή του. Για διακόσια χρόνια η απλή ομολογία του Χριστιανισμού ήταν από μόνη της έγκλημα” (Rice, ibid., pp. 27-28).

Ο Δρ Ράις είπε: “Μέσα από τις πιο αντίξοες συνθήκες, το βίαιο μίσος, τους διωγμούς και τις ‘κλειστές πόρτες’, οι Χριστιανοί της Καινής Διαθήκης συνέχισαν το εκπληκτικό έργο του να κερδίζουν ψυχές. Πώς συγκρίνεται το έργο του ευαγγελισμού των δικών μας εκκλησιών με τη διδασκαλία και την πρακτική της Καινής Διαθήκης;” (Rice, ibid.). “Σε σύγκριση με τις εκκλησίες της Καινής Διαθήκης και τους Χριστιανούς της Καινής Διαθήκης, οι σημερινές μας εκκλησίες και οι σημερινοί Χριστιανοί γενικώς αποτυγχάνουν καταστροφικά και ντροπιαστικά” (Rice, ibid., p. 29).

Ξανά, ο Δρ Ράις είπε: “Μόνο η ολοκληρωτική προσπάθεια μπορεί να συναγωνιστεί τον ευαγγελισμό της Καινής Διαθήκης... Υπάρχει στην φτωχή μας σαρκική φύση μια τάση να εγκαταλείπουμε την ολοκληρωτική υπακοή, από τον καυτό ενθουσιασμό και ζήλο να γινόμαστε χλιαροί, και με μισή καρδιά να κάνουμε το έργο του Θεού. Όπως λέει κι ένας σπουδαίος παλιός ύμνος:

Επιρρεπής στο να περιπλανιέμαι, Κύριε, το νιώθω,
Επιρρεπής στο να αφήνω τον Θεό που αγαπώ.

Άρα υπάρχει ανάγκη ξανά και ξανά στις εκκλησίες για αναζωπύρωση του ζήλου, αναζωπύρωση της συμπόνιας που κερδίζει ψυχές, αναζωπύρωση της δύναμης του Θεού επάνω μας. Δεν υπάρχει περίπτωση μια εκκλησία να κερδίσει ψυχές όπως έκαναν στην Καινή Διαθήκη, αν δεν υπάρξει ολοκληρωτική προσπάθεια” (Rice, ibid., p. 149-150).

Ξέρω ότι υπάρχουν εκείνοι που θα πουν ότι η έμφαση του Δρ Ράις στο ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει ευαγγελισμό δεν θα “λειτουργήσει”. Κι έτσι, κάποιοι έχουν στραφεί στον υπερ-Καλβινισμό – όχι στον Καλβινισμό των πέντε σημείων – αλλά στον υπερ-Καλβινισμό, στην ιδέα ότι δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τους χαμένους· ο Θεός θα τους σώσει με την κυρίαρχη χάρη Του, χωρίς τους Χριστιανούς να κάνουν το έργο του ευαγγελισμού. Ο Τζορτζ Ουίτφιλντ (George Whitefield), ο Ουίλιαμ Κάρεϊ (William Carey), ο Σπέρτζεον και άλλοι σπουδαίοι ευαγγελιστές που κέρδιζαν ψυχές ήταν Καλβινιστές πέντε σημείων, αλλά δεν ήταν υπέρ-Καλβινιστές. Πίστευαν ότι όλοι πρέπει να “εργαζόμαστε το έργο ευαγγελιστού” (Β΄ Τιμόθεον δ΄. 5). Μακάρι κάθε αναμορφωμένος ποιμένας να διάβαζε το Σπέρτζεον κατά Υπερ-Καλβινισμού/Spurgeon v. Hyper-Calvinism, από τον Αιδ. Ίαν Χ. Μάρεϊ (Rev. Iain H. Murray) (Banner of Truth Trust, 1995). Κάντε κλικ εδώ για να το παραγγείλετε. Είναι ένα θαυμάσιο βιβλίο που θα σας εμπνεύσει, θα σας ζεστάνει την καρδιά, και θα ανανεώσει τον ζήλο σας για να ευαγγελίσετε τους χαμένους!

Ο Δρ Ράις δεν έκανε λάθος στο να παροτρύνει τους Χριστιανούς να δώσουν τις καρδιές και τις ψυχές τους στο έργο του ευαγγελισμού. Η αδυναμία ήρθε επειδή οι περισσότερες από τις εκκλησίες που τον ακολούθησαν δεν αφιέρωσαν αρκετό χρόνο στο να ασχοληθούν με τους χαμένους που ήρθαν. Συνήθως είχαν ανθρώπους που έλεγαν μια “γρήγορη προσευχή” χωρίς να ερευνήσουν αν είχαν όντως μετανοήσει, και αν είχαν πραγματικά μεταστραφεί εν Ιησού Χριστώ, πριν τους βαφτίσουν. Ο Δρ Κέιγκαν (Dr. Cagan) κι εγώ έχουμε γράψει ένα βιβλίο επάνω στο πρόβλημα του “ντεσιζιονισμού” που μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν σ' αυτόν τον ιστοτόπο, κάνοντας κλικ εδώ στην Σημερινή αποστασία: Πώς ο Ντεσιζιονισμός καταστρέφει τις εκκλησίες μας/Today’s Apostasy: How Decisionism is Destroying Our Churches.

Μην ξεφορτώνεστε κάτι καλό επειδή υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει! Συμφωνώ απόλυτα με τις παραθέσεις που έδωσα από τον Δρ Τζον Ρ. Ράις. Πρέπει να επανεξετάσουμε τον ευαγγελιστικό ζήλο των αρχαίων εκκλησιών, και να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους! Ας δώσουμε τους εαυτούς μας στο να ευαγγελίζουμε τους χαμένους! Και ας προσέξουμε πολύ ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο σίγουροι ότι έχουν μεταστραφεί πραγματικά πριν τους βαφτίσουμε! Πάνω απ' όλα, ας θυμηθούμε την εντολή του Χριστού,

“Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον νὰ εἰσέλθωσι, διὰ νὰ γεμισθῇ ὁ οἶκός μου” (Λουκάν ιδ΄. 23).

Τον δεύτερο αιώνα, ο Ωριγένης είπε: “Οι Χριστιανοί κάνουν ό,τι μπορούν για να διαδώσουν την πίστη σε όλον τον κόσμο.” Ας κάνουμε το ίδιο πράγμα! Σταθείτε και ψάλλετε τον σπουδαίο ύμνο του Δρ Όσουαλντ Τζ. Σμιθ (Dr. Oswald J. Smith) – “Ευαγγελίστε! Ευαγγελίστε!/Evangelize! Evangelize!” Είναι ο αριθμός 1 στο φυλλάδιο με τους ύμνους.

Δώσε μας ένα σύνθημα γι' αυτήν την ώρα, έναν συναρπαστικό λόγο, έναν λόγο δύναμης,
Μια κραυγή μάχης, μια φλεγόμενη πνοή που καλεί στην κατάκτηση ή στον θάνατο.
Έναν λόγο για να ξυπνήσει η εκκλησία από τον ύπνο, να υπακούσει το μεγάλο διάταγμα του Δεσπότη.
Η κλήση δίνεται, δυνάμεις εγερθείτε, το σύνθημά μας είναι, ευαγγελίστε!

Το υπέροχο ευαγγέλιο τώρα διακηρύξτε, σε όλη τη γη, στο όνομα του Ιησού.
Αυτός ο λόγος αντηχεί στους ουρανούς: Ευαγγελίστε! Ευαγγελίστε!
Σε ανθρώπους που πεθαίνουν, σε μια έκπτωτη φυλή, κάντε γνωστό το δώρο της χάρης του Ευαγγελίου.
Τον κόσμο που βρίσκεται τώρα στο σκοτάδι. Ευαγγελίστε! Ευαγγελίστε!
   (“Evangelize! Evangelize!” του Dr. Oswald J. Smith, 1889-1986;
      με τη μελωδία του “And Can It Be?” του Charles Wesley, 1707-1788).

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ
(Mr. Benjamin Kincaid Griffith): “Here Am I”
(του Dr. John R. Rice, 1895-1980).