Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Απόψε θα μιλήσω επάνω στο θέμα των δαιμόνων και του Σατανά, και επάνω σ’ αυτό που ο Δρ Τζ. Ι. Πάκερ (Dr. J. I. Packer) αποκάλεσε “την κατεστραμμένη κατάσταση της σημερινής εκκλησίας”, και επάνω στον λόγο για τον οποίον δεν έχει υπάρξει κάποια μεγάλη εθνική αναζωπύρωση στην Αμερική από το 1859. Βασίζομαι στο σχεδιάγραμμα ενός μηνύματος του Δρ Μάρτιν Λόιντ-Τζόουνς (Dr. Martyn Lloyd-Jones). Το βασικό θέμα και το σχεδιάγραμμα είναι από τον Δρ Λόιντ-Τζόουνς.

“Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν κατ ἰδίαν, Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας” (Μάρκον θ΄. 28-29).

Θέλω να σκεφτείτε αυτά τα δύο εδάφια. Θα εφαρμόσω αυτά τα εδάφια στην έκτακτη ανάγκη των “κατεστραμμένων” εκκλησιών της Αμερικής και του Δυτικού κόσμου – και θα συμπεριλάβω κάποια σημεία που θα απευθύνονται στην εκκλησία μας.

Ξέρω ότι η λέξη “αναζωπύρωση” δεν αρέσει στους ανθρώπους σήμερα. Δεν θέλουν να την ακούνε. Αλλά ο λόγος που αισθάνονται έτσι είναι σατανικός! Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο ο Διάβολος δεν θέλει να το σκέφτονται οι άνθρωποι. Προσεύχομαι λοιπόν να ακούσετε προσεκτικά, καθώς θα μιλήσω επάνω σ’ αυτήν την κρίσιμη ανάγκη της εκκλησίας μας, και όλων των εκκλησιών.

Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να ενδιαφέρει έντονα τον καθέναν από εμάς. Αν δεν νιώθουμε μεγάλη ανησυχία για την κατάσταση των εκκλησιών σήμερα είμαστε πολύ φτωχοί Χριστιανοί. Και μάλιστα, αν δεν έχετε κανένα ενδιαφέρον για πραγματική πνευματική αναζωπύρωση, θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν είστε καν Χριστιανοί! Αν δεν έχετε καμία ανησυχία για την εκκλησία μας, και για τις άλλες, σίγουρα δεν είστε θερμοί Χριστιανοί! Επαναλαμβάνω, η πραγματική αναζωπύρωση είναι κάτι για το οποίο πρέπει να έχουμε όλοι έντονο ενδιαφέρον.

Ας αρχίσουμε λοιπόν με το να σκεφτόμαστε αυτό το γεγονός που συνέβη στο ένατο κεφάλαιο του Κατά Μάρκον. Είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός, διότι το Άγιο Πνεύμα φρόντισε να μας δώσει την περιγραφή του σε τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια, στο Κατά Ματθαίον, στο Κατά Μάρκον και στο Κατά Λουκάν. Διαβάζω δύο εδάφια από την περιγραφή στο Κατά Μάρκον. Στην αρχή του κεφαλαίου ο Μάρκος μάς λέει πως ο Χριστός είχε πάρει τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και είχε ανεβεί στο όρος της Μεταμορφώσεως όπου έγιναν μάρτυρες ενός καταπληκτικού γεγονότος. Αλλά, όταν κατέβηκαν από το βουνό, βρήκαν ένα μεγάλο πλήθος να περιβάλλει τους υπόλοιπους μαθητές, και να μαλώνει μαζί τους! Οι τρεις που κατέβηκαν με τον Ιησού δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι γινόταν. Τότε ένας άνθρωπος βγήκε από το πλήθος και είπε στον Ιησού ότι ο γιος του είχε καταληφθεί από έναν δαίμονα που τον έκανε να αφρίζει στο στόμα και να τρίζει τα δόντια του. Τότε ο άνθρωπος είπε: “Εἶπον πρὸς τοὺς μαθητὰς σου νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό (τον δαίμονα), ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν” (Μάρκον θ΄. 18). Προσπάθησαν, αλλά απέτυχαν.

Ο Ιησούς έκανε μερικές ερωτήσεις στον άνθρωπο. Τότε πολύ γρήγορα έδιωξε τον δαίμονα από το αγόρι. Τότε ο Χριστός μπήκε μέσα στο σπίτι, και οι μαθητές πήγαν μαζί Του. Όταν ήταν μέσα στο σπίτι, οι μαθητές Τον ρώτησαν: “Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό;” (Μάρκον θ΄. 28). Είχαν προσπαθήσει σκληρά για να το καταφέρουν. Το είχαν επιτύχει πολλές φορές στο παρελθόν. Αλλά αυτή τη φορά είχαν αποτύχει εντελώς. Αλλά ο Χριστός απλά είπε: “Ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ” και το αγόρι θεραπεύτηκε. Ρώτησαν: “Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό;” Ο Χριστός απάντησε: “Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας” (Μάρκον θ΄. 29).

Τώρα θα χρησιμοποιήσω αυτό το περιστατικό για να δείξω το πρόβλημα στις εκκλησίες μας σήμερα. Αυτό το αγόρι αντιπροσωπεύει νέους ανθρώπους στον σύγχρονο κόσμο. Οι μαθητές εκπροσωπούν τις εκκλησίες μας σήμερα. Δεν είναι προφανές ότι οι εκκλησίες μας αποτυγχάνουν να βοηθήσουν τους νέους; Ο Τζορτζ Μπάρνα (George Barna) μάς λέει ότι χάνουμε το 88% των νέων μας, που μεγάλωσαν μέσα στην εκκλησία. Και κερδίζουμε πολύ λίγους νέους ανθρώπους, εξαιρετικά λίγους, από τον κόσμο. Οι εκκλησίες μας στερεύουν και αποτυγχάνουν με γρήγορο ρυθμό. Οι Νότιοι Βαπτιστές χάνουν τώρα περίπου 1.000 εκκλησίες κάθε χρόνο! Οι ίδιοι μας έδωσαν αυτόν τον αριθμό! Και οι ανεξάρτητες εκκλησίες μας δεν τα πηγαίνουν και καλύτερα. Όποιος κοιτάξει τους αριθμούς μπορεί να δει ότι οι εκκλησίες μας δεν είναι τόσο ισχυρές όσο ήταν πριν από εκατό χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ο Δρ Τζ. Ι. Πάκερ μίλησε για “την κατεστραμμένη κατάσταση της σημερινής εκκλησίας”.

Οι εκκλησίες μας, όπως και οι μαθητές, κάνουν ό,τι μπορούν, κι όμως αποτυγχάνουν. Αποτυγχάνουν τόσο άσχημα όσο και οι μαθητές όταν προσπάθησαν να βοηθήσουν εκείνον τον νεαρό. Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι: “Γιατί δεν μπορούμε να το εκβάλλουμε;” Ποια είναι η αιτία αυτής της αποτυχίας;

Εδώ, στο ένατο κεφάλαιο του Κατά Μάρκον, μου φαίνεται ότι ο Χριστός ασχολείται με αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα. Και η απάντηση που έδωσε ο Χριστός είναι τόσο σημαντική σήμερα όσο ήταν τότε.

“Οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν κατ ἰδίαν, Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας” (Μάρκον θ΄. 28-29).

Το κείμενο μπορεί να χωριστεί σε τρία απλά θέματα.

I. Το πρώτο θέμα είναι “τοῦτο τὸ γένος”.

Γιατί δεν μπορούσαν να το εκβάλλουν; Ο Χριστός είπε: “Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας.” Τους είπε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ διαφορετικών περιστατικών. Στο παρελθόν ο Χριστός τους είχε στείλει να κηρύξουν και να εκβάλλουν δαίμονες – και πήγαν και κήρυξαν και έδιωξαν πολλούς δαίμονες. Είχαν επιστρέψει με χαρά. Είπαν ότι οι δαίμονες υποτάχθηκαν σ' αυτούς.

Έτσι, όταν αυτός ο άνθρωπος έφερε τον γιο του σ' αυτούς, ήταν σίγουροι ότι θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν κάνοντας το ίδιο πράγμα που είχαν κάνει πριν. Αλλά αυτήν τη φορά απέτυχαν εντελώς. Παρά τις προσπάθειές τους, δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν το αγόρι καθόλου, και αναρωτήθηκαν γιατί. Τότε ο Χριστός μίλησε για “τοῦτο τὸ γένος”. Υπάρχει διαφορά μεταξύ “τοῦτου του γένους” και του γένους που αντιμετώπισαν νωρίτερα.

Κατά κάποιο τρόπο, το πρόβλημα είναι πάντα το ίδιο. Το έργο της εκκλησίας είναι να ελευθερώσει τους νέους από τη δύναμη του Σατανά και των δαιμόνων του, “ὥστε νὰ ἐπιστρέψωσιν ἀπὸ τοῦ σκότους εἰς τὸ φῶς καὶ ἀπὸ τῆς ἐξουσίας τοῦ Σατανᾶ πρὸς τὸν Θεόν” (Πράξεις κϛ΄. 18). Αυτό ισχύει σε κάθε εποχή και σε κάθε πολιτισμό. Οι εκκλησίες πάντοτε είχαν να αντιμετωπίσουν τον Σατανά και τους δαίμονες. Αλλά υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δαιμόνων. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Ο Απόστολος Παύλος είπε ότι “δὲν εἶναι ἡ πάλη ἡμῶν ἐναντίον εἰς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλ᾿ ἐναντίον εἰς τὰς ἀρχάς, ἐναντίον εἰς τὰς ἐξουσίας, ἐναντίον εἰς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου· ἐναντίον εἰς τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις” (Εφεσίους ϛ΄. 12). Μας είπε ότι υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί δαιμόνων, και ο ηγέτης τους είναι ο ίδιος ο Σατανάς, “ὁ ἄρχοντας τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τὸ πνεύμα τὸ ὁποῖον ἐνεργεῖ τὴν σήμερον εἰς τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας” (Εφεσίους β΄. 2). Ο Σατανάς είναι ζωντανός με όλη του τη δύναμη. Αλλά κάτω από αυτόν υπάρχουν αυτές οι κατώτερες δαιμονικές δυνάμεις. Οι μαθητές μπορούσαν εύκολα να εκβάλλουν τους αδύναμους δαίμονες. Αλλά εδώ, σ' αυτό το αγόρι, υπήρχε ένα πνεύμα μεγαλύτερης δύναμης. “Τοῦτο τὸ γένος” είναι διαφορετικό, και ως εκ τούτου είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Πρέπει πρώτα να ανακαλύψουμε τι είναι “τοῦτο τὸ γένος” που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σήμερα.

Καθώς κοιτάμε αυτές τις λέξεις “τοῦτο τὸ γένος” αναρωτιέμαι αν πολλοί ποιμένες σήμερα συνειδητοποιούν καν ότι η μάχη στην οποία βρισκόμαστε είναι πνευματική μάχη. Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι ποιμένες ποτέ δεν σκέφτονται ότι το έργο τους είναι μία μάχη με τον Σατανά και τα πονηρά πνεύματα. Τα θεολογικά σεμινάρια, ακόμη και τα Βιβλικά κολλέγια, δίνουν μεγάλη έμφαση στις ανθρώπινες μεθόδους. Αλλά δεν διδάσκουν στους κήρυκες ότι τα βασικά τους προβλήματα βρίσκονται στο πνευματικό πεδίο.

Κι έτσι συνεχίζουν με ορισμένες μεθόδους που ήταν επιτυχείς στο παρελθόν. Δεν συνειδητοποιούν ότι αυτές οι παλιές μέθοδοι δεν αντιμετωπίζουν “τοῦτο τὸ γένος” σήμερα. Όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει ανάγκη. Αλλά το ερώτημα είναι – τι ακριβώς είναι αυτή η ανάγκη; Μέχρις ότου αναγνωρίσουμε την ακριβή ανάγκη σήμερα, θα είμαστε τόσο ανεπιτυχείς όσο ήταν και οι μαθητές με εκείνο το αγόρι.

Τι είναι “τοῦτο τὸ γένος” σήμερα; “Τοῦτο τὸ γένος” είναι δαίμονας του υπαρξισμού. Ο υπαρξισμός λέει ότι κάτι είναι αληθινό μόνο αν το βιώνεις – μόνο αν το νιώθεις. Σήμερα, τα μυαλά των ανθρώπων είναι τυφλωμένα διαμέσου ενός “δαίμονα συναισθήματος”. Ο υπαρξιακός δαίμονας του συναισθήματος λέει ότι πρέπει να βιώσετε κάποια καθαρτική εμπειρία – κάποιο αίσθημα βεβαιότητας. Ο δαίμονας λέει ότι αν έχετε αυτό το συναίσθημα, αυτό αποδεικνύει ότι είστε σώσμένοι.

Αυτοί οι τυφλωμένοι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε έναν Θεό κρίσης. Πιστεύουν μόνο στα συναισθήματα. Νομίζουν ότι πρέπει να έχουν ένα συναίσθημα για να σωθούν. Χρειάζονται ένα αίσθημα “βεβαιότητας” που να αποδεικνύει ότι είναι σωσμένοι. Η “βεβαιότητά” τους είναι είδωλο! Εμπιστεύονται τα συναισθήματά τους, όχι τον Ιησού Χριστό! Ρωτάμε τον κόσμο: “Εμπιστευτήκατε τον Χριστό;” Λένε, “όχι”. Γιατί λένε όχι; Επειδή δεν είχαν το σωστό συναίσθημα! Εμπιστεύονται τα συναισθήματά τους, όχι τον Χριστό! Οι δαίμονες έχουν τυφλώσει το μυαλό τους. “Τοῦτο τὸ γένος” δαίμονα μπορεί να νικηθεί μόνο με προσευχή και νηστεία! Πρέπει να νηστέψουμε για να σπάσουμε τα δεσμά “τοῦτου τοῦ γένους”!

II. Το δεύτερο θέμα είναι οι μέθοδοι που έχουν αποτύχει.

Βλέπω τις εκκλησίες μας να κάνουν πράγματα που ήταν πολύ χρήσιμα στο παρελθόν, αλλά δεν έχουν πλέον μεγάλη επίπτωση επάνω σε “τοῦτο τὸ γένος”. Και επειδή βασιζόμαστε στις παλιές μεθόδους, χάνουμε σχεδόν όλους τους νέους μας, και δεν μεταστρέφουμε σχεδόν κανέναν από τον κόσμο. Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, θα έβαζα και το κυριακό σχολείο σε αυτήν την κατηγορία. Ήταν πολύ αποτελεσματικό πριν από εκατόν είκοσι πέντε χρόνια. Αλλά νομίζω ότι σήμερα δεν έχει μεγάλη αξία. Θα έλεγα το ίδιο και για τα φυλλάδια που μιλάνε για τη σωτηρία. Κάποτε ο κόσμος τα διάβαζε και ερχόταν στην εκκλησία. Αλλά θα ήθελα απλώς να ρωτήσω οποιονδήποτε ποιμένα: “Έχετε καθόλου νέους ανθρώπους στην εκκλησία σας που ήρθαν και σώθηκαν διαβάζοντας ένα φυλλάδιο;” Νομίζω ότι είναι προφανές ότι “τοῦτο τὸ γένος” στην εποχή μας δεν ανταποκρίνεται καλά στις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν. Θα έβαζα επίσης και τις επισκέψεις από πόρτα σε πόρτα μέσα σ' αυτήν την κατηγορία. Χρησιμοποιήθηκε με ισχυρό τρόπο στο παρελθόν, αλλά δεν μας βοηθά να προσελκύσουμε νέους ανθρώπους στην εκκλησία τώρα που έχουμε να κάνουμε με “τοῦτο τὸ γένος”.

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι άχρηστα σήμερα, όταν εφαρμόζονται σε “τοῦτο τὸ γένος”. Με άλλα λόγια, ο Χριστός έλεγε στην ουσία: “Αποτύχατε στη συγκεκριμένη περίπτωση επειδή η δύναμη που είχατε, η οποία ήταν επαρκής σε άλλες περιπτώσεις, δεν έχει αξία εδώ. Σας καθιστά ανίσχυρους να βοηθήσετε το αγόρι που είναι υπό την εξουσία ‘τοῦτου τοῦ γένους’”.

Ξέρω ότι υπάρχουν ποιμένες που συνειδητοποιούν ότι πολλά πράγματα που κάναμε στο παρελθόν είναι άχρηστα σήμερα. Αλλά έχουν εκπαιδευτεί να σκέφτονται για τη μεθοδολογία και όχι για τα “διανοήματα” του Σατανά (Β΄ Κορινθίους β΄. 11) – κι έτσι κινούνται ανεξέλεγκτα προς νέες μεθόδους που είναι τόσο άχρηστες όσο και οι παλιές – αν προσπαθούμε να κάνουμε τους νέους να γίνουν γερά μέλη της εκκλησίας. Για παράδειγμα, έχουμε ορισμένους άνδρες που μας λένε ότι η απάντηση είναι να “αποδείξουμε” στους νέους ότι η αναφορά της δημιουργίας στη Γένεση είναι αληθινή και ότι η θεωρία της εξέλιξης είναι λανθασμένη. Νομίζουν ότι οι νέοι θα μεταστραφούν, και άλλοι θα εισέρθουν από τον κόσμο, αν μπορέσουμε να διαψεύσουμε τη θεωρία της εξέλιξης και τους δείξουμε τις απαντήσεις από τη Γένεση. Νομίζουν ότι μ' αυτήν τη μέθοδο μπορούν να αντιμετωπίσουν την παρούσα κατάσταση.

Ο Δρ Λόιντ-Τζόουνς (Dr. Lloyd-Jones) είπε: “Ήταν έτσι ακριβώς στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, όταν ο κόσμος βάσιζε την πίστη του στην απολογητική. Αυτά, μας δίδαξαν, είναι τα πράγματα που θα δείξουν την αλήθεια του Χριστιανισμού, αλλά δεν το έκαναν. ‘Τοῦτο τὸ γένος’ δεν μπορεί να εξέλθει με πράγματα αυτού του τύπου.”

Μια άλλη μέθοδος που έχει αποτύχει είναι η χρήση σύγχρονων μεταφράσεων. Μας είπαν ότι οι νέοι δεν καταλαβαίνουν τη Βίβλο Βασιλέως Ιακώβου (King James Bible). Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια Βίβλος στη σύγχρονη γλώσσα. Τότε οι νέοι θα τη διαβάσουν. Τότε θα πουν: “Αυτός είναι ο Χριστιανισμός” – και θα έρθουν μεγάλα πλήθη στις εκκλησίες μας. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Και μάλιστα, το ακριβώς αντίθετο έχει συμβεί. Εργάζομαι σχεδόν αποκλειστικά με νέους εδώ και εξήντα χρόνια. Ξέρω ότι αυτές οι σύγχρονες μεταφράσεις δεν προσελκύουν καθόλου τους νέους. Και μάλιστα, ακούω πολλούς απ' αυτούς να λένε: “Δεν ακούγεται σωστό. Απλά δεν ακούγεται σαν τη Βίβλο.”

Ποτέ δεν έχω κηρύξει από σύγχρονη μετάφραση, και ποτέ δεν θα το κάνω. Και βλέπουμε συνεχώς νέους να μεταστρέφονται, τόσο στην εκκλησία μας, όσο και από τον κόσμο. Όποια και αν είναι η αξία αυτών των σύγχρονων μεταφράσεων, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν “τοῦτο τὸ γένος”.

Τι άλλο δοκιμάζουν; Ω, το μεγάλο πράγμα είναι η σύγχρονη μουσική! “Πρέπει να πετύχουμε τη σωστή μουσική και τότε θα έρθουν και θα γίνουν Χριστιανοί.” Είναι πολύ λυπηρό. Χρειάζεται καν να το σχολιάσω; Υπάρχει μια εκκλησία Νοτίων Βαπτιστών που συναθροίζεται σε μία νοικιασμένη αίθουσα στο Λος Άντζελες. Ο ποιμένας φοράει μπλουζάκι και κάθεται σε ένα σκαμνί. Πριν μιλήσει, υπάρχει περίπου μια ώρα ροκ μουσικής. Ένας από τους άντρες μας πήγε να δει τι γινόταν εκεί. Συγχύστηκε. Είπε ότι η συνάθροιση ήταν σκοτεινή και αξιολύπητη, και καθόλου πνευματική. Είπε ότι εκείνοι οι άνθρωποι δεν κερδίζουν ψυχές, και δεν μπορούσε να τους φανταστεί να προσεύχονται για μια ώρα, όπως κάνουν οι νέοι μας. Μια ώρα προσευχής και μόνο; Ξέχνα το! Άρα, η σύγχρονη ροκ μουσική επίσης δεν έχει καταφέρει να υπερισχύσει “τοῦτου του γένους”.

III. Το τρίτο θέμα είναι ότι χρειαζόμαστε κάτι που μπορεί να πάει πιο βαθιά απ' αυτήν την πονηρή δύναμη, να την καταστρέψει, και υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί να το κάνει αυτό, και αυτό είναι η δύναμη του Θεού!

Ο Δρ Λόιντ-Τζόουνς είπε: “Πρέπει να καταλάβουμε ότι όσο δυνατό κι αν είναι ‘τοῦτο τὸ γένος’, η δύναμη του Θεού είναι απείρως μεγαλύτερη, ότι αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι περισσότερη γνώση, περισσότερη κατανόηση, περισσότερη απολογητική, (νέες μεταφράσεις, ή ροκ μουσική) – όχι, χρειαζόμαστε μια δύναμη που μπορεί να εισχωρήσει στις ψυχές των ανθρώπων και να τους λυγίσει και να τους κομματιάσει και να τους ταπεινώσει και να τους κτίσει εκ νέου. Και αυτή είναι η δύναμη του ζωντανού Θεού.” Και αυτό μας φέρνει πίσω στο κείμενο,

“Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας” (Μάρκον θ΄. 28-29).

Προσευχή και νηστεία. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να βοηθήσει τις εκκλησίες μας να υπερισχύσουν μίας σατανικής επίθεσης “τοῦτου του γένους”. Οι εκκλησίες μας δεν επηρεάζουν τους νέους σήμερα. Τι μπορούμε να κάνουμε; “Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας.”

Κάποιος “μελετητής” θα πει: “Τα καλύτερα χειρόγραφα δεν λένε ‘καὶ νηστείας.’” Αλλά τι ξέρει αυτός ο “μελετητής” για τους δαίμονες; Τι γνωρίζει για τη μεταστροφή των ειδωλολατρών από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια της πόλης μας; Τι γνωρίζει για την πνευματική αναζωπύρωση – την αναζωπύρωση που βιώνουν τώρα στην Κίνα; Δεν ξέρει τίποτα γι' αυτά τα πράγματα. Τρεις φορές στη ζωή μου ήμουν αυτόπτης μάρτυρας πνευματικής αναζωπύρωσης που κατέστρεφε την αμαρτία. Συγκλονίζομαι όταν σκέφτομαι ότι ήμουν τόσο προνομιούχος να κηρύξω και στις τρεις αυτές αναζωπυρώσεις. Δεν ήταν ευαγγελιστικές συναθροίσεις. Ήταν στιγμές που η δύναμη του Θεού μπήκε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, τους λύγισε, τους κομμάτιασε, τους ταπείνωσε, και τους έκανε νέα πλάσματα εν Χριστώ Ιησού!

Άρα, δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε τα δύο παλιά χειρόγραφα που αφαίρεσαν τη λέξη “νηστεία”. Οι Γνωστικοί υπερέβαλαν τη νηστεία. Κι έτσι, οι άνδρες που αντέγραψαν το Σιναϊτικό χειρόγραφο αφαίρεσαν τις λέξεις “καὶ νηστείας” για να προστατεύσουν το εδάφιο από το να χρησιμοποιείται από τους Γνωστικούς. “Οι Γνωστικοί νήστευαν μέχρι το σημείο της λιμοκτονίας” (William R. Horne, Trinity Evangelical Seminary, “The Practice of Fasting in Church History,” p. 3). Οι σύγχρονοι “μελετητές” μάς λένε ότι οι αντιγραφείς πρόσθεσαν αυτές τις λέξεις. Αλλά είναι πολύ πιθανότερο να τις αφαίρεσαν (βλέπε The Secret History of the Gnostics: Their Scriptures, Beliefs and Traditions, του Andrew Phillip Smith, chapter 5, page 1). Ξέρουμε ότι ο Χριστός είπε: “καὶ νηστείας”. Πώς το ξέρουμε αυτό; Το ξέρουμε για δύο λόγους. Πρώτον, οι μαθητές προφανώς και είχαν προσευχηθεί όταν έδιωχναν δαίμονες νωρίτερα. Άρα, έπρεπε να προστεθεί κάτι άλλο. Κάτι άλλο χρειαζόταν – η νηστεία! Μόνο η προσευχή δεν ήταν αρκετή. Το ξέρουμε επίσης από εμπειρία. Επειδή έχουμε νηστέψει και έχουμε δει με τα μάτια μας το τι μπορεί να κάνει ο Θεός όταν δίνουμε τις καρδιές μας στη νηστεία και στην προσευχή.

Τώρα θα κλείσω με μία ακόμη αναφορά στον Δρ Μάρτιν Λόιντ-Τζόουνς. Τι κήρυκας! Τι διορατικότητα! Πώς ευχαριστώ τον Θεό γι' αυτόν. Σε ένα άλλο μέρος είπε:

Αναρωτιέμαι αν έχουμε αναλογιστεί ποτέ ότι πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα της νηστείας; Το γεγονός είναι, αν δεν κάνω λάθος, ότι ολόκληρο αυτό το θέμα φαίνεται να έχει εξαφανιστεί από τη ζωή μας, και από ολόκληρη τη χριστιανική μας σκέψη.

Και αυτός, ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι ο λόγος για τον οποίον δεν έχουμε μπορέσει να υπερισχύσουμε “τοῦτου του γένους”.

Θα καλέσω για μια γενική νηστεία στην εκκλησία μας. Θα σας πω περισσότερα γι' αυτό αργότερα. Θα σας πω πότε θα νηστέψουμε. Θα σας πω πώς να νηστέψετε, και πώς να σταματήσετε τη νηστεία σας.

Εκείνη την ημέρα θα έρθουμε εδώ στην εκκλησία και θα έχουμε ένα γεύμα πριν από μία συμπροσευχή. Μερικοί από τους τηλεφωνητές θα ειδοποιηθούν από τον Δρ Κέιγκαν (Dr. Cagan) να τηλεφωνήσουν για λίγο. Οι υπόλοιποι από εμάς θα έχουμε προσευχή, και ο Δρ Κέιγκαν κι εγώ θα απαντήσουμε σε ερωτήσεις.

1. Θα νηστέψουμε και προσευχηθούμε για την επιτυχία των νέων μας προγραμμάτων.

2. Θα νηστέψουμε και προσευχηθούμε για μία νέα “ομάδα” αγοριών και μία νέα “ομάδα” κοριτσιών. Μία “ομάδα” είναι πέντε ή έξι άτομα που έρχονται το Σάββατο, την Κυριακή το πρωί, και το βράδυ της Κυριακής και που ενδιαφέρονται να γίνουν μαθητές.

3. Θα νηστέψουμε και θα προσευχηθούμε επίσης για μεταστροφές στην εκκλησία μας. Θα επικεντρωθούμε ιδιαίτερα σε “τοῦτο τὸ γένος” – τους δαίμονες που υποδουλώνουν ένα άτομο για να αναζητήσει συναισθήματα.

Τώρα δεν πρέπει να κλείσω αυτή τη συνάθροιση χωρίς να μιλήσω για τον Ιησού. Όλα όσα χρειαζόμαστε βρίσκονται σ' Αυτόν. Η επιστολή προς Εβραίους λέει:

“Τὸν δὲ ὀλίγον τι παρὰ τοὺς ἀγγέλους ἠλαττωμένον Ἰησοῦν βλέπομεν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου μὲ δόξαν καὶ τιμήν ἐστεφανωμένον, διὰ νὰ γευθῇ θάνατον ὑπὲρ παντὸς ἀνθρώπου διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ” (Εβραίους β΄. 9).

Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, πέθανε στη θέση των αμαρτωλών, ως αντικαταστάτης του αμαρτωλού. Ο Ιησούς αναστήθηκε σωματικά, σάρκα και οστά, από τους νεκρούς για να σας δώσει ζωή. Τη στιγμή που παραδίδεστε στον Ιησού οι αμαρτίες σας ακυρώνονται διαμέσου του θανάτου Του επάνω στο Σταυρό. Την στιγμή που παραδίδεστε στον Σωτήρα, η αμαρτία σας διαγράφεται από το αρχείο του Θεού για πάντα διαμέσου του πολύτιμου Αίματος του Χριστού. Πώς προσευχόμαστε να εμπιστευτείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό και να σωθείτε από την αμαρτία διαμέσου Αυτού. Αμήν και Αμήν. Παρακαλώ σταθείτε και ψάλλετε τον ύμνο υπ' αριθμόν 4 από το φυλλάδιο με τους ύμνους.

Θεός το φρούριον ημών, ασπίς εν τοις κινδύνοις,
   Και βοηθός παντός πιστού, εν ώρα της οδύνης.
Κατά του πονηρού, του των ψυχών εχθρού,
   Προπύργιον ημών, ο πάντα κυβερνών,
Ο άρχων της ειρήνης.

Εάν ημείς εις εαυτούς έχομεν την ελπίδα,
   Ματαίως θέλομεν ζητεί ουράνια πατρίδα.
Αλλ' είναι μεθ' ημών ο Μέγας Ηγεμών,
   Χριστός ο Λυτρωτής, εχθρού του της ψυχής,
Συντρίψας την παγίδα.
   (“A Mighty Fortress Is Our God” του Martin Luther, 1483-1546).

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ
(Mr. Benjamin Kincaid Griffith): “Old-Time Power”
(του Paul Rader, 1878-1938).