Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Αυτή είναι η σαφής και μεστή δήλωση του Απόστολου Παύλου σχετικά με το χριστιανικό Ευαγγέλιο. Η λέξη “ευαγγέλιο” σημαίνει απλώς “καλά νέα”. Ο Παύλος είπε στην εκκλησία της Κορίνθου ότι τους είχε κηρύξει τα καλά νέα του Ευαγγελίου. Τους είπε πως ήταν σωσμένοι διαμέσου του Ευαγγελίου, εκτός κι αν είχαν ψευδείς μεταστροφές, “ἐκτὸς ἐὰν ἐπιστεύσατε ματαίως” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 2). Στη συνέχεια επανέλαβε τα καλά νέα που τους είχε παραδώσει. Το Ευαγγέλιο είχε τρία απλά θέματα: (1) “Ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς.” (2) “Καὶ ὅτι ἐτάφη.” (3) “Καὶ ὅτι ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν κατὰ τὰς γραφάς.” Αυτό είναι το Ευαγγέλιο. Αυτά είναι τα καλά νέα που έχουν διακηρύξει οι πραγματικοί ιεροκήρυκες κατά τη διάρκεια των αιώνων. Όταν χειροτονήθηκα, το πιστοποιητικό χειροτονίας μου έλεγε ότι χειροτονήθηκα για τη “Διακονία του Ευαγγελίου”. Αυτό σημαίνει ότι ήμουν διορισμένος ή ξεχωρισμένος για να κηρύττω το Ευαγγέλιο. Το βασικό πράγμα που πρέπει να κάνω στη “Διακονία του Ευαγγελίου” είναι να διακηρύττω τα καλά νέα για το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Χριστού. Σε αυτό το πράγμα κλήθηκαν, χειροτονήθηκαν και ξεχωρίστηκαν όλοι οι ποιμένες. Και ο Παύλος είπε: “Σᾶς φανερόνω τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἐκήρυξα πρὸς ἐσᾶς” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 1). Αλλά πρέπει να πω κάποια πράγματα για την κλήση του κηρύγματος του Ευαγγελίου.

I. Πρώτον, πολλοί ποιμένες σήμερα επικεντρώνουν το κήρυγμά τους σε κάτι άλλο πέρα από το Ευαγγέλιο.

Υπάρχουν εκείνοι που κηρύττουν για την πολιτική. Τα κηρύγματα τους βασίζονται σε αυτά που συμβαίνουν στον πολιτικό κόσμο. Κήρυκες όπως αυτοί σπάνια δίνουν έμφαση στη σωτηρία επειδή δεν πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο. Είναι απλώς πολιτικοί άνθρωποι. Πριν από χρόνια, στην κινεζική εκκλησία όπου ήταν μέλος ο ποιμένας μας, ο Δρ Χάιμερς, υπήρχε ένας νέος που πίστευε ότι ο ποιμένας Δρ Λιν (Dr. Lin) έπρεπε να κηρύξει κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Στο τέλος έφυγε και πήρε μαζί του αρκετούς άλλους νέους. Έγιναν μέλη της Επισκοπικής Εκκλησίας των Αγίων Πάντων (All Saints Episcopal Church) στην Πασαντίνα, ένα προάστιο του Λος Άντζελες. Αυτή η εκκλησία θεωρούταν πολύ ενημερωμένη. Ο ποιμένας, ο Δρ Τζορτζ Ρήγας (Dr. George Regas), κήρυττε σχεδόν κάθε Κυριακή κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, και για άλλα πολιτικά θέματα. Αλλά μετά από λίγο, εκείνοι οι νέοι κουράστηκαν από τις συνεχείς πολιτικές ομιλίες. Στο τέλος, όλοι τους άφησαν την εκκλησία και επέστρεψαν στον κόσμο. Όσο γνωρίζει ο Δρ Χάιμεςρ, κανένας απ' αυτούς δεν πηγαίνει τώρα εκκλησία. Αυτό συνέβη σε όλες τις “βασικότερες” εκκλησίες. Το αριστερό πολιτικό κήρυγμα δεν κρατά τους ανθρώπους. Κάθε μία από τις βασικότερες εκκλησίες έχει χάσει δεκάδες χιλιάδες, ακόμα και εκατομμύρια μέλη, τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως επειδή τα κηρύγματα τους βασίζονται σε πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες.

Μετά υπάρχουν εκείνοι που εστιάζουν το κήρυγμά τους στην ψυχολογία. Τα κηρύγματα αυτοβοήθειας τους είναι σαν αυτά του Τζόελ Όστιν (Joel Osteen). Χρησιμοποιούν κανά εδάφιο της Βίβλου μερικές φορές, αλλά τα περισσότερα από τα μηνύματά τους δεν επικεντρώνονται στη Βίβλο. Όπως η Όπρα Γουίνφρεϊ (Oprah Winfrey) και ο Δρ Ντρου (Dr. Drew) στην τηλεόραση, το θέμα του κηρύγματός τους είναι το πώς να νιώθουμε καλά και να είμαστε επιτυχημένοι. Μια μέρα ο Δρ Χάιμερς μίλησε με μια ρωμαιοκαθολική νοσοκόμα που πήγαινε εκκλησία κάθε Κυριακή, αλλά παρακολουθούσε επίσης τον Τζόελ Όστιν στην τηλεόραση. Ήταν μια φιλιππινέζα νοσοκόμα που εργαζόταν στο νοσοκομείο όπου ο Δρ Χάιμερς έκανε μια μικρή επέμβαση. Είχε ένα κακόκεφο βλέμμα στο πρόσωπό της κάθε φορά που την κοίταγε ο Δρ Χάιμερς. Είπε μερικά αστεία, αλλά δεν μπορούσε να την κάνει να χαμογελάσει. Όταν τελικά την ρώτησε για τη θρησκεία της, του είπε ότι πηγαίνει στη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, και ότι επίσης παρακολουθεί τον Τζόελ Όστιν κάθε Κυριακή, επειδή της μαθαίνει πώς να είναι χαρούμενη! Αυτοί οι κήρυκες κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν ωραία, αλλά έχουν ελάχιστη επίδραση στην προσωπική τους ζωή, και σίγουρα ελάχιστη έως καθόλου στη σωτηρία της αιώνιας ψυχής τους!

Τρίτον, υπάρχουν εκείνοι που διδάσκουν τη Βίβλο εδάφιο-εδάφιο. Αφού η Βίβλος έχει πολλά θέματα, αυτοί οι άνδρες πάντα πηδούν από τη μία ιδέα στην άλλη, στα κηρύγματα τους. Οι περισσότεροι συντηρητικοί ποιμένες σήμερα κάνουν αυτό το είδος κηρύγματος. Αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό μάταιο. Είναι σχεδόν πάντα γεμάτο με τόσες πολλές σκέψεις και ιδέες που δεν αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων. Ο πατέρας μου, ο Δρ Κέιγκαν (Dr Cagan), πήγαινε στην εκκλησία του Δρ Τζον Μακάρθουρ (Dr. John MacArthur) για αρκετούς μήνες, πριν από τη μεταστροφή του. Ο Δρ Μακάρθουρ έδινε ενδιαφέρουσες ομιλίες, αλλά δεν ωθούσαν τον Δρ Κέιγκαν να επιδιώξει τη σωτηρία. Πηγαινοερχόταν σε εκείνη την εκκλησία χωρίς να είναι σωσμένος, αν και είχε σχετικά έντονο ενδιαφέρον να γίνει Χριστιανός. Η γενική ιδέα που διέρχεται από τις εκκλησίες που διδάσκουν εδάφιο-εδάφιο είναι ότι η μελέτη της Βίβλου είναι από μόνη της ο σκοπός του κηρύγματος. Η ίδια η Βίβλος είναι στο επίκεντρο, και όχι ο Χριστός της Βίβλου. Αυτό ονομάζεται Σαντεμανιανισμός (Sandemanianism). Πολλοί από τους ανθρώπους που πηγαίνουν σε τέτοιου είδους εκκλησίες γίνονται ψυχροί, αλλά έξυπνοι, σαν τους παλιούς Φαρισαίους.

Τέλος, υπάρχουν εκείνοι που επικεντρώνονται στη λεγόμενη “λατρεία”. Αυτή έχει πολλές περίεργες ανατροπές. Ο Δρ Χάιμερς και ένας φίλος του που είναι ποιμένας ήταν αυτόπτες μάρτυρες μιας εξωφρενικής “λατρείας”, όπου οι άνθρωποι βρυχιόντουσαν σαν λιοντάρια, γραντζουνώντας ο ένας τον άλλον, ενώ κάποιοι άλλοι ούρλιαζαν και κυλιόντουσαν στο πάτωμα σαν απεγκλωβισμένοι δαιμονισμένοι. Σε μια άλλη “λατρεία”, ο Δρ Χάιμερς, η σύζυγός του και οι γιοι του είδαν ανθρώπους κυριολεκτικά να λατρεύουν είδωλα, ενώ γελούσαν και προσκυνούσαν. Ένιωθαν τόσο παράξενα όσο θα ένιωθαν και σε ψυχιατρικό άσυλο! Σε άλλο μέρος, σε ένα χριστιανικό κολλέγιο, ο Δρ Χάιμερς είδε κορίτσια να χορεύουν σαν πόρνες, ενώ χυνόταν κόκκινος καπνός από ένα μηχάνημα, και η μουσική ήταν εκκωφαντική. Άλλες, λιγότερο φανταχτερές “λατρείες” αποτελούνται από τραγούδια για μία ώρα, με ρεφραίν που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, μέχρι που οι άνθρωποι φαίνεται να είναι σχεδόν υπνωτισμένοι. Σε αυτές τις συναθροίσεις δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για πραγματικό κήρυγμα. Είναι περιττό να πούμε ότι ο Χριστός δεν έχει την υπεροχή στα κηρύγματα αυτών των εκκλησιών!

Και ο “Χριστός” για τον οποίον μιλάνε σ' αυτές τις συναθροίσεις, συχνά δεν είναι ο αληθινός Χριστός. Ο αντικειμενικός Χριστός του Ευαγγελίου μεταμορφώνεται σύμφωνα με τα υποκειμενικά συναισθήματα του καθενός. Στο διεισδυτικό του βιβλίο, Χριστιανισμός χωρίς τον Χριστό/Christless Christianity, ο Δρ Μάικλ Χόρτον (Dr. Michael Horton) είπε:

     Όσο και να μιλάμε για προσωπική σχέση με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να υπάρχει και μεγάλη σχέση, παρά με τον εαυτό μας... Ο Ιησούς γίνεται ο άλλος μου εαυτός (Michael Horton, Ph.D., Baker Books, 2008, p. 43).

Ο Δρ Χάιμερς συνάντησε έναν νέο, ο οποίος του είπε: “Δεν χρειάζομαι ούτε τη Βίβλο, ούτε την εκκλησία. Έχω προσωπική σχέση με τον Χριστό, κι αυτό είναι το μόνο που χρειάζομαι.” Πολλά από τα σημερινά κηρύγματα παράγουν ανθρώπους σαν κι αυτούς, που πιστεύουν ότι οι δικές τους ιδέες και τα δικά τους συναισθήματα είναι ο Χριστός. Αυτός είναι άλλος Ιησούς! Αυτός είναι ψεύτικος Χριστός! Αυτό δεν είναι το Ευαγγέλιο για το οποίο μίλησε ο Παύλος στο κείμενο μας! Αυτό το είδος σκέψης, και άλλες ψευδείς ιδέες, ακούγονται από πάρα πολλούς ποιμένες που επικεντρώνουν το κήρυγμά τους σε κάτι άλλο πέρα από το Ευαγγέλιο. Ο Απόστολος Παύλος μίλησε για “ἄλλο εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον δὲν ἐδέχθητε” (Β΄ Κορινθίους ια΄. 4). Όλα αυτά για τα οποία μίλησα σε αυτό το σημείο επικεντρώνονται στο “ἄλλο εὐαγγέλιον”. Ο Παύλος είπε στο κείμενό μας:

“Παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέλαβον, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 3).

Αυτό είναι το Ευαγγέλιο!

II. Δεύτερον, το επίκεντρο του Ευαγγελίου είναι ο σταυρός του Χριστού.

Σε όλα τα είδη κηρύγματος που ανέφερα μέχρι τώρα, ο σταυρός του Χριστού δεν είναι στο επίκεντρο – δεν είναι το βασικό θέμα – δεν είναι το θεμέλιο του Χριστιανισμού. Ο Δρ Ου. Α. Κρίσουελ (Dr. W. Α. Criswell) είπε:

     Αφαιρέστε το θάνατο του Χριστού από το... μήνυμα και δεν μένει τίποτα. Ο κήρυκας δεν κατέχει πια τα “καλά νέα”, το ευαγγέλιο της συγχώρεσης των αμαρτιών μας... Ποιο από αυτά τα... είδη Χριστιανισμού είναι ο Χριστιανισμός της Καινής Διαθήκης; Αναμφισβήτητα είναι ο Χριστιανισμός του σταυρού. (W. A. Criswell, Ph.D., In Defense of the Faith, Zondervan Publishing House, 1967, p. 67).

Ο Απόστολος Παύλος είπε:

“Εἰς ἐμὲ δὲ μή γένοιτο νὰ καυχῶμαι εἰμή εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ” (Γαλάτες ϛ΄. 14).

“Ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν.” Αυτό ήταν το βασικό θέμα του κηρύγματος του Παύλου. Μάλιστα, είπε στην εκκλησία της Κορίνθου: “Ἀπεφάσισα νὰ μή ἐξεύρω μεταξὺ σας ἄλλο τι εἰμή Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον” (Α΄. Κορινθίους β΄. 2). Αν είναι ο Χριστιανισμός της Βίβλου, είναι ο Χριστιανισμός του σταυρού. Ο μεγάλος Σπέρτζεον (Spurgeon), “ο πρίγκιπας των ιεροκηρύκων”, είπε: “Η καρδιά του Ευαγγελίου είναι η λύτρωση, και η ουσία της λύτρωσης είναι η αντικαταστατική θυσία του Χριστού επάνω στο σταυρό.”

Σήμερα πολλές εκκλησίες χρησιμοποιούν το σύμβολο ενός περιστεριού για να εκπροσωπήσουν την πίστη τους. Για μένα αυτό είναι λάθος. Το περιστέρι αντιπροσωπεύει το Άγιο Πνεύμα. Αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν είναι το κεντρικό πρόσωπο της Τριάδας στο μήνυμα του Ευαγγελίου. Στο δέκατο έκτο κεφάλαιο του Κατά Ιωάννην ο Ιησούς είπε ότι το Άγιο Πνεύμα “δὲν θέλει λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ” (Ιωάννην ιϛ΄. 13). Ξανά, ο Ιησούς είπε: “Ἐκεῖνος θέλει δοξάσει ἐμέ” (Ιωάννην ιϛ΄. 14). Το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν είναι να επιστήσει την προσοχή στον εαυτό Του, αλλά να φέρει δόξα στον Χριστό. Επομένως, μια εκκλησία της οποίας το βασικό μήνυμα επικεντρώνεται στο Άγιο Πνεύμα δεν είναι μια πραγματικά Βιβλική εκκλησία. Ο Απόστολος Παύλος είπε ότι ο Χριστός πρέπει να έχει την υπεροχή σε όλη τη διακονία μας και σε όλο μας το κήρυγμα. Είπε ότι ο Χριστός

“...εἶναι ἡ κεφαλή τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅστις εἶναι ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, διὰ νὰ γείνῃ αὐτὸς πρωτεύων εἰς τὰ πάντα, διότι ἐν αὐτῷ ηὐδόκησεν ὁ Πατήρ νὰ κατοικήσῃ πᾶν τὸ πλήρωμα... εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ” (Κολοσσαείς α΄. 18-20).

Έχουμε συγχώρεση για την αμαρτία και ειρήνη με τον Θεό “διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ” – και μόνο δια του Αίματος του σταυρού του Χριστού!

Άραγε προσήλθες συ προν τον Χριστόν;
   Ερραντίσθης με αίμα Αυτού;
Την ψυχήν σου έδωκας ποτέ σ' Αυτόν,
   Να αγνίσει με αίμα Αυτού;
Ερραντίσθης ποτέ,
   Με το αίμα του Θείου Αμνού;
Η στολή σου άρα έγινε λευκή,
   Εις το αίμα Αμνού του Θεού;
   (“Are You Washed in the Blood?” του Elisha A. Hoffman, 1839-1929).

Ω, πόσον ευτυχής
   ο ούτω λευκανθείς,
Άλλος Σωτήρ ουδείς,
   μόνον του Χριστού το αίμα.
(“Nothing But the Blood” του Robert Lowry, 1826-1899).

“Παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέλαβον, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν...” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 3).

Ο Δρ Κρίσουελ είπε:

     Τι εννοεί με τις λέξεις “ἐν πρώτοις”; Η αναφορά του δεν έχει να κάνει τόσο με το χρόνο όσο με τη σημασία... Η διδασκαλία της αντιπροσωπευτικής εξιλέωσης των αμαρτιών μας δια του θανάτου του Χριστού (στη θέση του αμαρτωλού) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της χάρης, η ίδια η καρδιά του Ευαγγελίου. Καμία άλλη αλήθεια δεν είναι τόσο υψηλή... Όλες οι μεγάλες διδασκαλίες των Αγίων Γραφών οδηγούν στο σταυρό.
     Ένας κριτικός κάποτε είπε στον Τσαρλς Χάντον Σπέρτζεον (Charles Haddon Spurgeon): “Όλα τα μηνύματά σου ακούγονται ίδια”, στο οποίο ο παγκοσμίου φήμης ιεροκήρυκας του Λονδίνου απάντησε: “Ναι, παίρνω το κείμενό μου οπουδήποτε στη Βίβλο και πηγαίνω κατευθείαν στο σταυρό”. Δεν υπάρχει συγχώρεση χωρίς εξιλέωση· δεν υπάρχει άφεση χωρίς να χυθεί αίμα· δεν υπάρχει συμφιλίωση χωρίς την πληρωμή του χρέους...
     Το κήρυγμα του εξιλεωτικού θανάτου του Χριστού είναι η ιδιάζουσα, καθοριστική διδασκαλία της Καινής Διαθήκης. Διαφοροποιεί την πίστη μας από όλες τις άλλες θρησκείες. Το χριστιανικό μήνυμα είναι συγκεκριμένα ένα μήνυμα λύτρωσης. Ο πρωταρχικός σκοπός του είναι να ανακτήσει τον άνθρωπο από τη δουλεία και την κρίση της αμαρτίας... Είναι πρώτα απ' όλα ένα Ευαγγέλιο λύτρωσης, μια ανακοίνωση των καλών νέων ότι ο Θεός μάς έχει συγχωρέσει για χάρη του Χριστού (W. A. Criswell, Ph.D., In Defense of the Faith, ibid,. pp. 68-70).

III. Τρίτον, ο Χριστός του σταυρού μάς σώζει από τις αμαρτίες μας.

Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν στον Ιησού – κατά μία έννοια. Τον αποκαλούν “Ίσα”. Το Κοράνι λέει ακόμη κι ότι γεννήθηκε από παρθένα. Λέει ακόμη κι ότι αναλήφθηκε στον Ουρανό. Κάποιοι ανόητοι πιστεύουν ότι αυτό είναι αρκετό. Αλλά εκατοντάδες νέοι στον μουσουλμανικό κόσμο απομακρύνονται από τον “Ίσα” Ιησού του Κορανίου. Πολλοί απ' αυτούς σήμερα στρέφονται προς τον Ιησού της Βίβλου περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον καιρό του παρελθόντος. Σχεδόν πάντα διώκονται και υποφέρουν για να εμπιστευτούν τον Ιησού του Χριστιανισμού. Γιατί υποφέρουν, ακόμη και περνώντας από βασανιστήρια, για να εμπιστευτούν τον Ιησού μας; Θα σας πω γιατί! Ο Ιησούς του Κορανίου δεν πέθανε επάνω σε σταυρό για να πληρώσει για τις αμαρτίες μας – γι' αυτό! Το Κοράνι λέει ότι δεν πέθανε επάνω στο σταυρό για να μας σώσει! Αλλά το Κοράνι δεν τους λέει πώς να συγχωρεθούν για τις αμαρτίες τους. Τους λέει να κάνουν καλά πράγματα, και να υπακούν σε κανόνες, αλλά δεν τους λέει πώς να συγχωρεθούν και να γίνουν δεκτοί ως παιδιά του Θεού. Το Κοράνι δεν μπορεί να τους το πει αυτό, επειδή το Κοράνι αρνείται ότι ο Ιησούς πέθανε επάνω στο σταυρό! Υποφέρουν μεγάλους διωγμούς για να πιστέψουν στον Ιησού μας διότι μόνο Αυτός τους δίνει ειρήνη με τον Θεό, “Εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ” (Κολοσσαείς α΄. 20).

Εσείς θα περνάγατε από διωγμό για να εμπιστευτείτε τον Χριστό του σταυρού; Θα διακινδυνεύατε τη ζωή σας για να βρείτε ειρήνη με τον Θεό “διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ”; Εκείνοι το κάνουν. Το κάνουν κάθε μέρα. Εσείς θα περνάγατε από τη φωτιά του μουσουλμανικού μίσους για να βρείτε συγχώρεση για την αμαρτία σας μέσα από το Αίμα που έχυσε επάνω στο σταυρό ο Χριστός για να σας σώσει; Εκείνοι το κάνουν. Το κάνουν κάθε μέρα.

Στο περιοδικό του ποιμένα Γουόρμπραντ (Wurmbrand) πριν από λίγο καιρό, ο Δρ Χάιμερς είδε το πρόσωπο μιας νεαρής μουσουλμάνας στην Ινδονησία. Έριξαν οξύ στο πρόσωπό της όταν πίστεψε στον Ιησού. Το πρόσωπό της ήταν τώρα αποκρουστικό, σχεδόν απερίγραπτο. Αλλά χαμογέλασε. Είπαν ότι χαμογελούσε όλη την ώρα. Ένιωθε πως άξιζε να χάσει το πρόσωπό της για να κερδίσει το σταυρό του Χριστού! Γιατί; Επειδή,

“Ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 3).

Η αμαρτία μου – ω, η χαρά αυτής της ένδοξης σκέψης,
   Η αμαρτία μου, όχι εν μέρει, αλλά ολόκληρη –
Είναι καρφωμένη στο σταυρό και δεν τη βαστάω πια,
   Δοξάσε τον Κύριο, δοξάσε τον Κύριο, ψυχή μου!
(“It Is Well With My Soul” του H. G. Spafford, 1828-1888).

Ναι, ο Χριστός αναλήφθηκε στον Ουρανό. Αλλά το Κοράνι το λέει αυτό! Αν έχετε την ανάληψη του Ιησού στον Ουρανό χωρίς το σταυρό – δεν έχετε σωτηρία. Πρέπει να έχετε το σταυρό! Επειδή στο σταυρό είναι που πλήρωσε ο Ιησούς το τίμημα για την αμαρτία σας. Χωρίς το σταυρό δεν υπάρχει πληρωμή για την αμαρτία· και καμία ειρήνη με τον Θεό. Μόνο ο Χριστός του σταυρού μπορεί να σας σώσει από την αμαρτία! Μόνο ο Χριστός του σταυρού έχυσε το ιερό Αίμα Του για να σας καθαρίσει από κάθε αμαρτία. Ναι,

“Ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς” (Α΄ Κορινθίους ιε΄. 3).

Εκατομμύριοι μάρτυρες και άγιοι έχουν πει: “Θα δώσω τον εαυτό μου για τον Χριστό του σταυρού! Θα δώσω τα χέρια μου και τα πόδια μου για τον Χριστό του σταυρού! Θα δώσω το σώμα μου στα άγρια θηρία για τον Χριστό του σταυρού! Θα δώσω όλη μου τη ζωή για τον Χριστό του σταυρού!”

Συνάντησαν το απειλητικό ατσάλι του τυράννου,
   Την αιματοβαμμένη χαίτη του λιονταριού.
Έσκυψαν τους λαιμούς τους για να νιώσουν τον θάνατο,
   Ποιος θα ακολουθήσει τα βήματά τους;
(“The Son of God Goes Forth to War” του Reginald Heber, 1783-1826).

Είπαν ότι άξιζαν όλα αυτά, και πολλά ακόμη, για να έχουν τις αμαρτίες τους συγχωρεμένες και καθαρισμένες από τον Χριστό του σταυρού.

Θα δεχτείτε τον Χριστό; Θα Τον εμπιστευτείτε τώρα, αυτό το πρωινό; Θα πείτε μαζί με τον Δρ Ουατς (Dr. Watts): “Εδώ, Κύριε, δίνω τον εαυτό μου, Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω”; Λέτε: “Είμαι έτοιμος να δώσω τον εαυτό μου στον Χριστό του σταυρού, που πέθανε για να με σώσει από την αμαρτία μου.” Οι υπόλοιποι θα πάνε επάνω για να φάνε. Καθώς πηγαίνουν επάνω, ελάτε και καθίστε στις δύο πρώτες σειρές. Θα σας μιλήσουμε για το πώς να εμπιστευτείτε τον Ιησού. Προσεύχομαι κάποιος να εμπιστευτεί τον Χριστό αυτό το πρωινό. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ
(Mr. Benjamin Kincaid Griffith): “The Old Rugged Cross”
(του George Bennard, 1873-1958).