Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Ένας διακεκριμένος ψυχολόγος έχει γράψει ένα βιβλίο που απαριθμεί 288 φόβους, φόβους που βιώνουν οι άνθρωποι στη ζωή – 288! Οι έξι πιο συνηθισμένοι φόβοι είναι οι φόβοι της απόρριψης, οι φόβοι του θανάτου, οι φόβοι των γηρατειών, οι φόβοι της φτώχειας, οι φόβοι της ασθένειας και οι φόβοι της κριτικής. Αυτός ο ψυχολόγος, στη συνέχεια, είπε, “Ο φόβος της απόρριψης είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους φόβους. Ο φόβος της απόρριψης είναι ισχυρότερος από τον φόβο του θανάτου!” Σκεφτείτε το! Οι άνθρωποι προτιμούν να πεθάνουν παρά να απορριφθούν!

Ο Δρ Κρίστοφερ Κέιγκαν (Dr. Christopher Cagan) με γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Είπε, “Ο Δρ Χάιμερς δεν μεγάλωσε σε κανονική οικογένεια. Αν είχε, θα ήταν πιο εξωστρεφής και κοινωνικός. Αλλά όλες οι μετακομίσεις και η απόρριψη τον έκαναν πιο εσωστρεφή – άνθρωπο που κοιτάζει προς τα μέσα. Μπορεί να μην τον φαντάζεστε ως εσωστρεφή επειδή κηρύττει καλά. Αλλά μέσα του είναι ευαίσθητος άνθρωπος, που γνωρίζει την αδυναμία του”. Ο Δρ Κέιγκαν είχε δίκιο. Μπορώ να βρίσκομαι μέσα σε ένα πλήθος ευτυχισμένων ανθρώπων, απολαμβάνοντας την παρέα τους, και ξαφνικά η διάθεσή μου να αλλάξει, και να αισθανθώ την υπαρξιακή αγωνία και τον πόνο της μοναξιάς και της απόρριψης και της κατάθλιψης. Η μόνη στιγμή που δεν αισθάνομαι την απόρριψη είναι όταν είμαι μόνος ή όταν νιώθω την παρουσία του Θεού.

Οι καιροί που αισθάνθηκα πραγματικά την εκκλησία ως σπίτι μου ήταν καιροί αναζωπύρωσης – όταν ο Θεός ήταν τόσο αληθινός που έδιωχνε τα συναισθήματα της απόρριψης και της μοναξιάς.

Γι' αυτό καταλαβαίνω τόσο καλά πώς νιώθουν οι νέοι όταν έρχονται στην εκκλησία. Τους προσφέρουμε αποδοχή και αγάπη. Αλλά αφού έρθουν μερικές φορές νομίζουμε πως είναι “μέσα”. Νομίζουμε πως είναι εντάξει τώρα. Σύντομα αισθάνονται τόσο περιθωριοποιημένοι και απορριμμένοι όσο ήταν πριν έρθουν. Μόνο όσοι αντέχουν να μην αισθάνονται αποδοχή μένουν. Μένουν όπως έμεινα κι εγώ. Αν και ένιωθα απορριμμένος, έμεινα στην εκκλησία επειδή είχα πουθενά αλλού να πάω. Ήμουν μοναχικός, αλλά τουλάχιστον υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στην εκκλησία. Κι έτσι προσποιούμουν πως αισθανόμουν αποδεκτός, αν και μέσα μου ένιωθα απορριμμένος. Την Κυριακή το βράδυ, όταν πήγαινα σπίτι, το αίσθημα της απόρριψης ήταν σχεδόν συντριπτικό. Οι στίχοι ενός δημοφιλούς τραγουδιού πέρναγαν από το μυαλό μου καθώς επέστρεφα σπίτι, “Μόνος πάλι, φυσικά”.

Ένας νέος άνθρωπος στην εκκλησία ψάχνει αποδοχή και αγάπη, αλλά βρίσκει μόνο ψυχρότητα και απόρριψη. Σχεδόν όλοι οι νέοι που εγκαταλείπουν την εκκλησία το κάνουν επειδή η εκκλησία απέτυχε να παράσχει αυτό που υποσχέθηκε. Ψάλλουμε

Ελάτε σπίτι στην εκκλησία και φάτε,
Μαζευτείτε για γλυκιά συντροφιά,
Θα είναι μεγάλη απόλαυση
Όταν κάτσουμε να φάμε.

Μας ακούνε να το ψάλλουμε αυτό και νιώθουν κυνικοί. Αναπτύσσουν μια κοροϊδευτική στάση απέναντι στην εκκλησία. Έχουν ένα κυνικό χαμόγελο στο πρόσωπό τους επειδή ξέρουν ότι λέμε ψέματα για τη “γλυκιά συντροφιά”. Δεν νιώθουν “γλυκιά συντροφιά όταν καθόμαστε να φάμε”. Σκέφτονται πως “αυτοί οι άνθρωποι μιλάνε για ‘γλυκιά συντροφιά’ αλλά δεν το νιώθουν. Ακόμη και ο Δρ Χάιμερς δεν το νιώθει.” Άρα, φεύγουν και πηγαίνουν στον κόσμο. Επιστρέφουν στον κόσμο επειδή εκεί δεν νιώθουν χειρότερα απ' ό,τι στην εκκλησία. Και τουλάχιστον ο κόσμος δεν τους λέει ψέματα για “γλυκιά συντροφιά”. Τουλάχιστον στον κόσμο ίσως να βρεις έναν φίλο που να σε δέχεται. Κάτι που δεν βρήκες ποτέ στην εκκλησία. Εδώ όσα βρήκατε ήταν υποκρισία και ψυχρότητα, και απόρριψη.

Τι μας εμποδίζει από το να έχουμε χριστιανική αγάπη στην εκκλησία; Ο φόβος είναι αυτός που μας στερεί την αληθινή χριστιανική αγάπη. Τι θα σκεφτούν για μένα; Τι θα πουν για μένα; Τι θα γινόταν αν με ήξεραν πραγματικά; Τι θα γινόταν αν πραγματικά ήξεραν τι σκέφτομαι ή πώς νιώθω; Θα με απέρριπταν – αυτό θα γινόταν! Και ο φόβος της απόρριψης είναι ο μεγαλύτερος φόβος όλων – μεγαλύτερος από τον φόβο του θανάτου! Μεγαλύτερος από τον φόβο της ασθένειας. Μεγαλύτερος από κάθε άλλον φόβο σε ολόκληρο τον κόσμο!

Ο ποιητής Ρόμπερτ Φροστ (Robert Frost) το εξέφρασε τέλεια. Το ποίημά του λέγεται “Αποκάλυψη”.

Φτιάχνουμε για τον εαυτό μας χώρο ξεχωριστό,
Πίσω από ελαφριά λόγια που πειράζουν και εμπαίζουν,
Αλλά, η καρδιά είναι αναστατωμένη,
Μήπως κάποιος μας ανακαλύψει πραγματικά.

Είναι κρίμα, αν χρειαστεί
(Τουλάχιστον έτσι λέμε) στο τέλος,
Να μιλήσουμε το κυριολεκτικό για να εμπνεύσουμε
Την κατανόηση ενός φίλου.

Έτσι είναι με όλους, από τα μωρά που παίζουν,
Κρυφτό προς τον Θεό που είναι μακριά,
Όλοι όσοι κρύβονται πολύ καλά
Πρέπει να μιλήσουν και να μας πουν πού βρίσκονται.
   (“Revelation” του Robert Frost, 1874-1963).

Κι αυτό μας φέρνει στο κείμενό μας.

“Φόβος δὲν εἶναι ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω διώκει τὸν φόβον, διότι ὁ φόβος ἔχει κόλασιν· καὶ ὁ φοβούμενος δὲν εἶναι τετελειωμένος ἐν τῇ ἀγάπῃ” (Α΄ Ιωάννη δ΄. 18).

Πώς ξεπερνάμε τον φόβο της απόρριψης; Με τέλεια αγάπη! Αλλά πώς θα βρούμε “τέλεια” αγάπη; Όχι λέγοντας “Σ' αγαπώ! Σ' αγαπώ!” Κοιτάξτε το Α΄ Ιωάννη γ΄. 18, “Τεκνία μου, μή ἀγαπῶμεν μὲ λόγον μηδὲ μὲ γλῶσσαν, ἀλλὰ μὲ ἔργον καὶ ἀλήθειαν”. Πώς το κάνουμε αυτό; Δεν είναι εύκολο. Φοβόμαστε να το κάνουμε. Μπορεί να μας απορρίψουν!!! Αλλά πρέπει να το κάνουμε αν θέλουμε πραγματικά να έχουμε πνευματική αναζωπύρωση. Πρέπει να αναγκάσουμε τον εαυτό μας να το κάνει. “Να μιλήσουμε το κυριολεκτικό για να εμπνεύσουμε την κατανόηση ενός φίλου.” “Όλοι όσοι κρύβονται πολύ καλά πρέπει να μιλήσουν και να μας πουν πού βρίσκονται.” Αυτή είναι η αποκάλυψη που πρέπει να έχουμε αν θέλουμε πραγματικά αναζωπύρωση! Παρακαλώ διαβάστε το Α΄ Ιωάννη α΄. 9 και 10. Σταθείτε καθώς θα το διαβάζω.

“Ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, εἶναι πιστὸς καὶ δίκαιος, ὥστε νὰ συγχωρήσῃ εἰς ἡμᾶς τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας. Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι δὲν ἡμαρτήσαμεν, ψεύστην κάμνομεν αὐτόν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ δὲν ὑπάρχει ἐν ἡμῖν” (Α΄ Ιωάννη α΄. 9, 10).

Μπορείτε να καθήσετε. Η εξομολόγηση των αμαρτιών μας είναι το κλειδί για την αναζωπύρωση. Αν έχουμε αμαρτήσει κατά του Θεού, αρκεί να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας με δάκρυα. Όχι μόνο με λόγια, αλλά με δάκρυα, όπως κάνουν στην Κίνα, όπως κάνουν σε όλες τις αληθινές αναζωπυρώσεις. Ο Μπράιαν Έντουαρντς (Brian Edwards) πολύ σωστά είπε, “Δεν υπάρχει αναζωπύρωση χωρίς δάκρυα για την αμαρτία” (Revival, p. 115). Και πάλι, είπε, “Δεν υπάρχει αναζωπύρωση χωρίς βαθύ, άβολο και ταπεινωτικό έλεγχο περί αμαρτίας” (p. 116). “Ο λόγος που χρειάζεται ο βαθύς έλεγχος είναι επειδή οι άνθρωποι πρέπει να νιώσουν την αμαρτία τους και να την μισήσουν” (p. 122). Ο έλεγχος περί αμαρτίας είναι το κλειδί της αναζωπύρωσης! Αν έχουμε αμαρτήσει κατά του Θεού, μπορούμε να ομολογήσουμε στον Θεό με δάκρυα, και Αυτός θα “καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας”. Σταθείτε και ψάλλετε, “Δοκίμασόν με, Θεέ”.

“Δοκίμασόν με, Θεέ, καὶ γνώρισον τὴν καρδίαν μου·
ἐξέτασόν με καὶ μάθε τοὺς στοχασμοὺς μου·
καὶ γνώρισον τὴν καρδίαν μου·
ἐξέτασόν με καὶ μάθε τοὺς στοχασμοὺς μου·
καὶ ἰδέ, ἄν ὑπάρχῃ ἐν ἐμοὶ ὁδὸς ἀνομίας·
καὶ ὁδήγησόν με εἰς τὴν ὁδὸν τὴν αἰώνιον.”
   (Ψαλμός ρλθ΄. 23, 24).

Μπορείτε να καθήσετε. Ποτέ δεν είχαμε πλήρη αναζωπύρωση, επειδή πάντα φτιάχναμε “για τον εαυτό μας χώρο ξεχωριστό, Πίσω από ελαφριά λόγια που πειράζουν και εμπαίζουν (κοροϊδεύουν, γκρινιάζουν, ψιθυρίζουν, αστειεύονται)”.

Αλλά, δεύτερον, πρέπει να πάμε βαθύτερα. Πηγαίνετε στην επιστολή Ιακώβου ε΄. 16. Παρακαλώ σταθείτε καθώς θα διαβάζω.

“Ἐξομολογεῖσθε εἰς ἀλλήλους τὰ πταίσματά σας καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, διὰ νὰ ἰατρευθῆτε” (Ιακώβου ε΄. 16).

Μπορείτε να καθήσετε. Ο Μάθιου Χένρι (Matthew Henry) είπε,

Η εξομολόγηση που απαιτείται εδώ είναι αυτή του ενός Χριστιανού προς τον άλλον... Η εξομολόγηση είναι απαραίτητη για τη συμφιλίωση μας με αυτούς που είναι σε αντίθεση με εμάς, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον με τις προσευχές τους να λάβουν συγχώρεση των αμαρτιών τους, και δύναμη εναντίον τους. Αυτοί που ομολογούν τα λάθη τους ο ένας προς τον άλλον, πρέπει να προσεύχονται μαζί και να προσεύχονται ο ένας για τον άλλον.

Τα Σχόλια εφαρμογής της Καινής Διαθήκης (Applied New Testament Commentary) δίνουν την εξής σκέψη επάνω στην επιστολή Ιακώβου ε΄. 16,

Για να έχουμε αληθινή αδελφότητα πρέπει να ομολογούμε τις αμαρτίες μας ο ένας στον άλλον. Όταν το κάνουμε αυτό θα λάβουμε πνευματική θεραπεία. Δεν πρέπει να κρύβουμε πράγματα ο ένας από τον άλλον.

Κάθε Χριστιανός έχει σφάλλει απέναντι σε άλλους. Λόγω του εγγενούς εγωισμού μας, όλοι σταδιακά χάνουμε την αγάπη μας για τον άλλον. Κάποιος στην εκκλησία λέει κάτι άσχημο σε σας, ή για σας. Κάποιος φαίνεται να μην νοιάζεται για σας. Κάποιος δεν εκτίμησε το έργο που κάνατε για τον Κύριο. Κάποιος έκανε κάτι που σας ενόχλησε. Κάποιος έβλαψε τα συναισθήματά σας. Δεν πρέπει να κρύβουμε τα σφάλματά μας ο ένας από τον άλλο. Το να έχουμε την παρουσία του Θεού είναι πολύτιμο πράγμα. Συγκρατώντας τις πληγές και τα παράπονά μας, εμποδίζεται η αγάπη μας προς τον άλλον. “Συχνά αυτός ο βαθύς έλεγχος περί αμαρτίας οδηγεί σε ανοιχτή και δημόσια ομολογία... όπου οι πληγωμένες σχέσεις διορθώνονται... πριν από τη δόξα και τη χαρά, υπάρχει έλεγχος περί αμαρτίας, και αυτό ξεκινάει με τον λαό του Θεού. Υπάρχουν δάκρυα και ευσεβής θλίψη. Υπάρχουν λάθη που πρέπει να διορθωθούν, κρυφά πράγματα, απομακρυσμένα από τα μάτια των ανθρώπων, που πρέπει να απορριφθούν, και άσχημες σχέσεις που πρέπει να επιδιορθωθούν δημόσια. Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό, καλύτερα να μην προσευχόμαστε για αναζωπύρωση. Η αναζωπύρωση δεν γίνεται για την απόλαυση της εκκλησίας, αλλά για τον καθαρισμό της. Έχουμε μια ανίερη εκκλησία σήμερα επειδή οι Χριστιανοί δεν νιώθουν την αμαρτία και (δεν την ομολογούν μεταξύ τους με δάκρυα)” (Edwards, Revival, pp. 119, 120).

Δεν μπορούμε να χαρούμε μέσα στις καρδιές μας έως ότου ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας με δάκρυα. Αυτό συμβαίνει επανειλημμένα στην Κίνα. Γιατί όχι και στην εκκλησία μας; Είμαστε πολύ υπερήφανοι για να ομολογήσουμε τα σφάλματά μας. Φοβόμαστε τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Ο Διάβολος χρησιμοποιεί αυτόν τον φόβο για να μας σταματήσει από το να ομολογήσουμε. Ο Διάβολος ξέρει ότι μπορεί να μας κρατήσει από τη χαρά της αναζωπύρωσης κάνοντάς μας να φοβόμαστε το τι θα πουν οι άλλοι για μας. Ο Διάβολος ξέρει πως αν μας φοβίζει θα κρατήσει την εκκλησία μας σε αδυναμία και σε μειονεκτική θέση. Ο φόβος του τι σκέφτονται άλλοι μάς σταματά από την εξομολόγηση και τη θεραπεία των ψυχών μας. Ο Ησαΐας είπε, “Σὺ τίς εἶσαι καὶ φοβεῖσαι ἀπὸ ἀνθρώπου θνητοῦ... καὶ ἐλησμόνησας Κύριον τὸν Ποιητήν σου” (Ησαΐας να΄. 12, 13). Η Βίβλος λέει, “Ὁ φόβος τοῦ ἀνθρώπου στήνει παγίδα” (Παροιμίες κθ΄. 25). Παρακαλώ σταθείτε και διαβάστε τις Παροιμίες κη΄. 13. Βρίσκεται στη σελίδα 692 της Βίβλου με τα σχόλια του Σκόφιλντ (Scofield Study Bible). Διαβάστε το όλοι δυνατά!

“Ὁ κρύπτων τὰς ἁμαρτίας αὑτοῦ δὲν θέλει εὐοδωθῆ· ὁ δὲ ἐξομολογούμενος καὶ παραιτῶν αὐτὰς θέλει ἐλεηθῆ” (Παροιμίες κη΄. 13).

“Δοκίμασόν με, Θεέ” – ψάλλετέ το.

“Δοκίμασόν με, Θεέ, καὶ γνώρισον τὴν καρδίαν μου·
ἐξέτασόν με καὶ μάθε τοὺς στοχασμοὺς μου·
καὶ γνώρισον τὴν καρδίαν μου·
ἐξέτασόν με καὶ μάθε τοὺς στοχασμοὺς μου·
καὶ ἰδέ, ἄν ὑπάρχῃ ἐν ἐμοὶ ὁδὸς ἀνομίας·
καὶ ὁδήγησόν με εἰς τὴν ὁδὸν τὴν αἰώνιον.”
   (Ψαλμός ρλθ΄. 23, 24).

“Πνεύμα του Ζωντανού Θεού”! Ψάλλετέ το!

Πνεύμα του Ζωντανού Θεού,
   Κατέβα, προσευχόμαστε.
Πνεύμα του Ζωντανού Θεού,
   Κατέβα, προσευχόμαστε.
Λιώσε με, σχημάτισέ με, σπάσε με, λύγισέ με.
   Πνεύμα του Ζωντανού Θεού,
Κατέβα, προσευχόμαστε.
   (“Spirit of the Living God” του Daniel Iverson, 1899-1977;
      τροποποιημένο από τον Δρ Χάιμερς).

Μπορείτε να καθήσετε.

Ο Χριστός είπε, “Μακάριοι οἱ πενθοῦντες”. Αυτό αναφέρεται στους ανθρώπους που ομολογούν την αμαρτία τους και κλαίνε γι' αυτήν. Η αμαρτία είναι μεγάλο πρόβλημα για αυτούς που λαχταρούν την αναζωπύρωση. Η αναζωπύρωση μας κάνει πάντα να σκεφτόμαστε τις εσωτερικές αμαρτίες που ο κόσμος δεν βλέπει. Η αναζωπύρωση ρίχνει φως στις εσωτερικές αμαρτίες των καρδιών μας. Όταν ενθάρρυνε τις εκκλησίες του να προετοιμαστούν για αναζωπύρωση, ο Έβαν Ρόμπερτς (Evan Roberts) τούς είπε πως το Άγιο Πνεύμα δεν θα κατέβαινε αν οι ίδιοι δεν ήταν προετοιμασμένοι. Είπε “Πρέπει να απαλλαγούμε από όλα τα άσχημα συναισθήματα” – όλη την πικρία, όλες τις διαφωνίες, όλον τον θυμό. Αν νιώθετε πως δεν μπορείτε να συγχωρήσετε κάποιον, γονατίστε και προσευχηθείτε για πνεύμα που να συγχωρεί – να είστε πρόθυμοι να πάτε στο άλλο άτομο και να ζητήσετε συγχώρεση – μόνο τότε θα νιώσετε τη γλυκιά παρουσία του Θεού. Μόνο ο καθαρός Χριστιανός μπορεί να νιώσει την αγάπη και την άγια παρουσία του Θεού. Η χαρά της αναζωπύρωσης δεν μπορεί να έρθει σε μια ανίερη εκκλησία, όπως η δική μας, μέχρι να παραδεχτούμε την αμαρτία μας και την ομολογήσουμε με δάκρυα. Μόνο τότε θα νιώσουμε τη χαρά της παρουσίας του Θεού. Η αδελφή μας θα παίξει το “Εκπλήρωσε το όραμά μου/Fill My Vision”, καθώς σας δίνουμε την ευκαιρία να προσευχηθείτε για ομολογίες την Κυριακή το βράδυ. Προσευχηθείτε ώστε το Άγιο Πνεύμα να δείξει σε εσάς και σε άλλους ποιες αμαρτίες πρέπει να ομολογηθούν την Κυριακή το βράδυ. Πηγαίνετε ο ένας στον άλλο, δύο-δύο ή τρεις και προσευχηθείτε σκληρά για ομολογίες το βράδυ της Κυριακής. Τώρα σταθείτε και ψάλλετε το “Εκπλήρωσε το όραμά μου”. Είναι ο αριθμός 17.

Εκπλήρωσε το όραμά μου, Σωτήρα, σου ζητώ,
   Σήμερα μόνον τον Ιησού να δω.
Αν και με οδηγείς μέσα από την κοιλάδα,
   Η ανεξίτηλη δόξα Σου με περιβάλλει.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, θείε Σωτήρα,
   Έως ότου με τη δόξα Σου να λάμψει το πνεύμα μου.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, ώστε να δουν όλοι,
   Την αγία ομοίωσή Σου να αντανακλάται μέσα μου.

Εκπλήρωσε το όραμά μου, κάθε επιθυμία,
   Για τη δική Σου δόξα, ενέπνευσε την ψυχή μου,
Με την τελειότητά Σου, την αγία αγάπη Σου,
   Πλημμύρισε το μονοπάτι μου με ουράνιο φως.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, θείε Σωτήρα,
   Έως ότου με τη δόξα Σου να λάμψει το πνεύμα μου.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, ώστε να δουν όλοι,
   Την αγία ομοίωσή Σου να αντανακλάται μέσα μου.

Εκπλήρωσε το όραμά μου, μην αφήσεις την αμαρτία
   Να επισκιάσει το φως που λάμπει μέσα μου.
Το ευλογητό Σου πρόσωπο μόνο να δω,
   Να χορτάσει η ψυχή μου με την απέραντη χάρη Σου.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, θείε Σωτήρα,
   Έως ότου με τη δόξα Σου να λάμψει το πνεύμα μου.
Εκπλήρωσε το όραμά μου, ώστε να δουν όλοι,
   Την αγία ομοίωσή Σου να αντανακλάται μέσα μου.
(“Fill All My Vision” της Avis Burgeson Christiansen, 1895-1985).

Τώρα ψάλλετε “Θέλω να την διαδώσω”. Είναι το νούμερο 18 στο φυλλάδιό σας.

Χρειάζεται μόνο μια σπίθα για να ξεκινήσει μια φωτιά,
Και σύντομα όλοι γύρω μπορούν να ζεσταθούν από τη λάμψη,
Έτσι είναι με την αγάπη του Θεού, μόλις τη βιώσετε,
Εξαπλώνετε την αγάπη Του σε όλους, θέλετε να την διαδώσετε.
Τι θαυμάσια εποχή η άνοιξη, όταν τα δέντρα βλαστάνουν,
Τα πουλιά τραγουδούν, τα λουλούδια ανθίζουν,
Έτσι είναι με την αγάπη του Θεού, μόλις τη βιώσετε,
Θέλετε να ψάλλετε, είναι φρέσκια σαν άνοιξη, θέλετε να την διαδώσετε.

Εύχομαι για σένα, φίλε μου, αυτήν την ευτυχία που έχω βρει,
Βασιστείτε σ' Αυτόν, δεν έχει σημασία πού είστε δεσμευμένοι,
Θα το φωνάξω απ' τις βουνοκορφές, ο κόσμος να το μάθει,
Η αγάπη του Χριστού ήρθε σε μένα, θέλω να την διαδώσω.
    (“Pass It On” του Kurt Kaiser, 1969; τροποποιημένο από τον Ποιμένα).

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ (Mr. Benjamin Kincaid Griffith):
“Revive Us Again” (του William P. Mackay, 1839-1885).