Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Παρακαλώ ανοίξτε μαζί μου την Αγία Γραφή σας στην Έξοδο, κεφάλαιο δύο, εδάφιο δύο. Είναι στη σελίδα 72 της Αγίας Γραφής του Σκόφιλντ (Scofield Study Bible). Ας σταθούμε να διαβάσουμε αυτό το εδάφιο δυνατά.

“Και συνέλαβεν η γυνή και εγέννησεν υιόν· ιδούσα δε αυτόν ότι ήτο εύμορφος, έκρυψεν αυτόν τρεις μήνας” (Έξοδος 2:2).

Μπορείτε να καθίσετε.

Αυτή είναι η μαρτυρία της γέννησης του Μωϋσή. Η μητέρα του Μωϋσή ήταν μια εβραία γυναίκα που λεγόταν Ιωχαβέδ. Όταν ο Φαραώ της Αιγύπτου διέταξε όλα τα αρσενικά εβραϊκά παιδιά να πνίγονται στο ποτάμι, η μητέρα του Μωυσή, η Ιωχαβέδ, τον έκρυψε για τρεις μήνες. Όταν δεν μπορούσε πλέον να τον κρύβει, έκανε μια μικρή κιβωτό, σαν καλάθι, και έβαλε το μωρό σε αυτή, και το άφησε να πλεύσει στον ποταμό στον τόπο όπου η κόρη του Φαραώ ήρθε για να πλυθεί. Η Ιωχαβέδ ήξερε ότι η μόνη ελπίδα που είχε το μωρό της βρισκόταν στη δυνατότητα της κόρης του Φαραώ να τον σώσει. Θα πρέπει να προσευχόταν έντονα όσο κρυβόταν στα βούρλα και παρακολουθούσε το καραβάκι με το μωρό της μέσα του, να επιπλέει στον ποταμό προς τον τόπο όπου η κόρη του Φαραώ λουζόταν. Ο Θεός απάντησε στις προσευχές της και η κόρη του Φαραώ πήρε το μωρό και «ελυπήθη αυτό" (Έξοδος 2: 6).

Στην πρόνοια του Θεού, η κόρη του Φαραώ έβαλε τις υπηρέτριές της να αναζητήσουν μια εβραία γυναίκα να θηλάσει το παιδί. Έφεραν την Ιωχαβέδ, την πραγματική του μητέρα, σ’ αυτήν για να τον θηλάζει. Η Ιωχαβέδ φρόντισε τον Μωυσή μέχρι που έγινε περίπου δέκα ή δώδεκα ετών. Μετά από αυτό ανατράφηκε στην Αιγυπτιακή αυλή ως γιος της κόρης του Φαραώ.

“Και εδιδάχθη ο Μωϋσής πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων” (Πράξεις 7:22).

Ο Μωυσής μεγάλωσε στην αυλή του Φαραώ. Έμαθε τα πάντα για την εθνική θρησκεία των Αιγυπτίων ειδωλολατρών. Όλοι νόμιζαν ότι ήταν Αιγύπτιος. Ωστόσο, στην καρδιά του ο Μωυσής γνώριζε για τον Θεό, επειδή η πραγματική μητέρα του, η Ιωχαβέδ, του είπε για τον Θεό και την εβραϊκή κληρονομιά του όταν ήταν η τροφός του ως παιδί.

Η επιρροή της Ιωχαβέδ στον γιο της ήταν μεγαλύτερη από εκείνη του Φαραώ της Αιγύπτου. Η επιρροή της πάνω του ήταν μεγαλύτερη από ότι «πάσα η σοφία των Αιγυπτίων» (Πράξεις 7:22). Όταν ο Μωυσής έγινε άνδρας η Βίβλος μας λέει ότι ο ίδιος απέρριψε την θρησκεία της Αιγύπτου για να ακολουθήσει το Θεό της μητέρας του. Η Βίβλος λέει,

“Δια πίστεως ο Μωϋσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατέρας του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας…Δια πίστεως αφήκε την Αίγυπτον, μη φοβηθείς τον θυμόν του βασιλέως· διότι ως βλέπων τον αόρατον ενεκαρτέρησε” (Εβραίους 11:24, 25, 27).

Ο Μωυσής είχε τόσο πολύ επηρεαστεί από την πίστη της μητέρας του, ώστε όλος ο πλούτος, η εξουσία και η εκμάθηση της Αιγύπτου δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν από το να ακολουθήσει τον Θεό της μητέρας του.

Ευσεβείς μητέρες σε όλη την ιστορία έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά τους. Ο Πρόεδρος Θεόδωρος Ρούσβελτ (Theodore Roosevelt) είπε,

Η καλή μητέρα, η σοφή μητέρα, είναι πιο σημαντική για την κοινότητα από ό, τι το πιο ικανό άτομο· η καριέρα της είναι πιο άξια τιμής και πιο χρήσιμη για την κοινότητα από την καριέρα κάθε άλλου ατόμου, όσο επιτυχημένη κι αν είναι.

Είχε δίκιο ο Πρόεδρος Θεόδωρος Ρούσβελτ (Theodore Roosevelt); Έτσι νομίζω. Η ζωή της Ιωχαβέδ το δείχνει αυτό. Ο γιος της ο Μωυσής έγινε ένας από τους σπουδαιότερους και ευσεβέστερους άνδρες στην ιστορία. Οδήγησε τους Εβραίους έξω από τη δουλεία της Αιγύπτου. Ακόμα και εν τω μέσω της παγανιστικής ειδωλολατρίας, στην αυλή της Αιγύπτου, ο Μωυσής δεν μπορούσε να ξεχάσει ό, τι είχε μάθει από την ευσεβή μητέρα του.

Μήπως αυτό ισχύει και στην εποχή μας; Ναι, ισχύει. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα μεγαλύτερο παράδειγμα από εκείνο της Νελλ Ρήγκαν (Nelle Reagan) – και του γιού της, Ρόναλντ Γουίλσον Ρήγκαν (Ronald Wilson Reagan), του τεσσαρακοστού Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Ρόναλντ Ρήγκαν (Ronald Reagan) γεννήθηκε το 1911 στην μικρή πόλη Ταμπίκο (Tampico) του Ιλλινόι (Illinois), ο δεύτερος γιος του Τζακ και της Νέλλ Ρήγκαν. Ο πατεράς του του είχε δώσει το παρατσούκλι “Ολλανδός” (“Dutch”). Το όνομα έμεινε, και οι κοντινοί φίλοι συχνά αποκαλούσαν τον αείμνηστο πρόεδρο “Ολλανδό” μέχρι σήμερα. Αλλά ο πατέρας του Ολλανδού ήταν καθολικός κατ’ όνομα και σκληρός πότης. Η μητέρα του, η Νέλλ, ήταν μία Προτεστάντισσα που έπαιρνε την πίστη της σοβαρά.

Ο Τζακ Ρήγκαν (Jack Reagan) μετακόμιζε συχνά με την οικογένειά του καθώς αναζητούσε καλύτερη δουλειά. Τελικά μετακόμισε από τη μικρή πόλη της Ταμπίκο στο Ντίξον (Dixon) στο Ιλινόις, όπου έζησαν σε πέντε διαφορετικά ενοικιαζόμενα σπίτια. Ένας γείτονας είπε, "Ήταν φοβερά φτωχοί."

Αυτές οι μετακινήσεις σε τόσα πολλά μέρη έκαναν τον «Ολλανδό» να γίνει εσωστρεφής, ντροπαλός και μοναχικός. Σαν παιδί, ο Ολλανδός είπε ότι ήταν «λίγο αργός στο να κάνει φίλους. Κατά κάποιο τρόπο νομίζω ότι αυτή η απροθυμία να έρθω κοντά με τους ανθρώπους ποτέ δεν με άφησε εντελώς". Όταν τον γνώρισα με την οικογένειά μου στο γραφείο του, κατάλαβα ότι ήταν ντροπαλός. Αλλά το συγκάλυψε καλά ως Πρόεδρος. Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από των αγοριών μου, της γυναίκας μου και εμένα, με τον πρόεδρο Ρήγκαν στον τοίχο της εκκλησίας μας, στον δεύτερο όροφο.

Θα παραθέσω απευθείας από το Ο Θεός και ο Ρόναλντ Ρήγκαν/ God and Ronald Reagan, του Δρ. Πολ Κένγκορ (Dr. Paul Kengor) (Harper Collins Publishers, 2004). Θα παραθέσω αρκετές παραγράφους.

[Ο Ρόναλντ Ρήγκαν] αναζήτησε πρώτα και συνδέθηκε με τον Θεό ως ένα μοναχικό αγόρι ... Άλλη μια αποτυχία [του πατέρα του] μπορεί να συνέβαλε περαιτέρω στην στροφή του Ολλανδού στον Θεό ... λίγο μετά τα ενδέκατα γενέθλια του νεαρού Ρήγκαν ... περίμενε να γυρίσει σε ένα άδειο σπίτι. Αντ 'αυτού, κλονίστηκε από το θέαμα του [πατέρα του] που βρισκόταν πεσμένος έξω στο χιόνι στο μπροστινό μέρος, λιπόθυμος, ανάσκελα, παγωμένος, πάρα πολύ μεθυσμένος για να φτάσει μέχρι την πόρτα. "Ήταν μεθυσμένος," θυμόταν ο γιος του. "Νεκρός ως προς τον κόσμο."

Ο Ολλανδός άρπαξε μια χούφτα από το πανωφόρι [του πατέρα του] και τον σήκωσε προς την πόρτα. Τον έσυρε μέσα στο σπίτι και στο υπνοδωμάτιο ... Ήταν μια θλιβερή στιγμή. Ο Ολλανδός δεν ένιωσε οργή, ούτε απέχθεια, μόνο θλίψη ... Ο κόσμος του ήταν ένα χάος - και πάλι ... Ήταν μόλις 11 ετών.

Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα σε μια κρίσιμη στιγμή στην πνευματική ανάπτυξη του μικρού Ρήγκαν. Τέσσερις μήνες αργότερα, θα βαφτιζόταν, κάνοντας μια νέα αρχή στη ζωή του ως μέλος της εκκλησίας. Η σκέψη του πατέρα του πεσμένου στο χιόνι μάλλον θα παρέμεινε στο μυαλό του Ρήγκαν εκείνη την ημέρα, όπως και για το υπόλοιπο της ζωής του.

[Σε αυτό το σημείο, η μητέρα του] έγινε η διαμορφωτική φιγούρα που θα οδηγούσε τον Ρόναλντ Ρήγκαν να γίνει Χριστιανός.

Οι βιογράφοι συνήθως αρχίζουν την ιστορία για την πίστη της ίδιας της Νελλ στο Ντίξον, αλλά ο ρόλος της νωρίτερα στην εκκλησία στο Ταμπίκο αξίζει την προσοχή. Κατά τους τελευταίους μήνες πριν [ο πατέρας του] να μετακομίσει την οικογένεια για μια ακόμη φορά, η Νελλ ήταν πολύ δραστήρια στην εκκλησία... Αγγιγμένη από μια αναζωπύρωση που έγινε εκεί το 1910, μία πηγή ισχυρίζεται ότι η Νελλ κρατούσε την χωρίς ποιμένα εκκλησία σχεδόν μόνη της, γράφοντας φυλλάδια, προετοιμάζοντας τα προγράμματα της Κυριακής, προτρέποντας το εκκλησίασμα να υποστηρίξει καλύτερα την εκκλησία που πάλευε, και ακόμη και να κάνει ένα μεγάλο μέρος του κηρύγματος... Ακόμη και μετά τη μετακόμιση στο Ντίξον, η Νέλλ έκανε συχνά ταξίδια πίσω στο Ταμπίκο ώστε να βοηθήσει την παλιά εκκλησία της, παίρνοντας και τον Ολλανδό μαζί.

[Τότε η μητέρα του Ρήγκαν άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία στο Ντίξον]. Η [εκκλησία] αρχικά μαζευόταν στο υπόγειο της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότητα Νέων) της πόλης μέχρι να μπορέσει να μαζέψει χρήματα για ένα κτίριο. Η νέα εκκλησία άνοιξε ... στις 18 Ιουνίου 1922.

Η Νελλ [Ρήγκαν] έγινε ηγέτης, και τελικά πυλώνας, στην τοπική εκκλησία. Εκτός από την διακονία, ήταν το πρόσωπο που φαινόταν παντού... Η τάξη [Κυριακού Σχολείου] της Νελλ ήταν η μεγαλύτερη. Τα αρχεία της εκκλησίας για το 1922 έχουν καταχωρημένους τριάντα έναν μαθητές στην τάξη της. Η τάξη του ποιμένα είχε μόνο πέντε, της συζύγου του εννέα.

Η Νελλ μοίραζε θρησκευτικά αναγνώσματα, και έξω από την εκκλησία και μέσα - μια διακονία στην οποία ήταν σε μεγάλη ζήτηση. Ευλογημένη με μια συναρπαστική φωνή και την πεποίθηση ενός φυσικού καλλιτέχνη - ιδιότητες που πέρασε και στο γιο της – έιχε παίξει επίσης και σε πολλά θεατρικά έργα ... Τον Ιούνιο του 1926, συγκλόνισε στην εκκλησία των Βαπτιστών με ένα ανάγνωσμα με τίτλο «Το πλοίο της Πίστης."

... Η Νέλλ δημοσίευσε το «Ποίημα της Ημέρας της Ανακωχής" το ... 1926, στο οποίο προέτρεψε ότι «Θεός φυλάξοι αν ξεχάσουμε" τους στρατιώτες αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους [στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]. Αυτοί οι γενναίοι άνδρες, έγραψε η Νελλ, "κέρδισαν για τον κόσμο τη δημοκρατία, και καταδίκασαν για πάντα και πάντα τη σκληρή απολυταρχία" ... Το 1927, Η Νελλ εμφανίστηκε στην Αμερικανική Λεγεώνα (American Legion) για να δώσει αυτό που περιγράφεται ως «θαυμάσια ομιλία" σχετικά με την παιδική ηλικία του Τζορτζ Ουάσιγκτον (George Washington) – μια ιστορία που σίγουρα έκανε εντύπωση στον [νεαρό γιο της].

Μια θερμή υποστηρίκτρια της δύναμης της προσευχής, οδηγούσε συμπροσευχές στην εκκλησία. Όταν ο ποιμένας έλειπε... αναλάμβανε και τις συμπροσευχές στα μέσα της εβδομάδας, και οδηγούσε συζητήσεις σχετικά με την προσευχή ...Η Νελλ [επίσης] λειτούργησε ως «ηγέτης», παρέχοντας «κατ 'οίκον συναθροίσεις προσευχής."

[Εδώ είναι η μαρτυρία της κας Μίλντρεντ Νηρ (Mildred Neer), σχετικά με την προσευχή της Νελλ Ρήγκαν για την κόρη της. Το κορίτσι ήταν τόσο άρρωστο που δεν μπορούσε ούτε να φάει ούτε να κοιμηθεί. Η μητέρα πήγε στην εκκλησία. Αυτό είναι που είπε]:

     Όταν η συνάθροιση τελείωσε, δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κάθισμά μου. Στο τέλος όλοι έφυγαν, εκτός από την κα Ρήγκαν ... Σκέφτηκα, "Εάν μόνο μπορούσα να μιλήσω με την κα Ρήγκαν," και πήγε μέχρι εκεί... Της είπα για την κόρη μας, και είπε, "Ας πάμε στο πίσω δωμάτιο." Πήγαμε. Στη συνέχεια, η κα Ρήγκαν είπε, "Ας πάμε στα γόνατά μας και να προσευχηθούμε γι' αυτό." Έκανε μια υπέροχη προσευχή και όταν [σηκωθήκαμε] ένιωσα ότι η προσευχή απαντήθηκε. Πήγα σπίτι. Πολύ σύντομα ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα. Ήταν η κα Ρήγκαν. Πέρασε όλο το απόγευμα [στην προσευχή] μαζί μας. Έφυγε περίπου στις έξι. Στιγμές αργότερα, το απόστημα [στην κόρη] έσκασε. Το επόμενο πρωί, ο γιατρός είπε, «δεν χρειάζεται να το ανοίξω αυτό." Ο Θεός είχε ακούσει την προσευχή της Νελλ Ρήγκαν και την απάντησε.

Ένα άλλο μέλος της συνάθροισης θυμάται:

... Ποτέ δεν εναπόθεσε χέρια ή κάτι τέτοιο. Ήταν ο τρόπος που προσευχόταν, στα γόνατα, με τα μάτια σηκωμένα και μιλούσε σαν να ήξερε τον Θεό προσωπικά, σαν να είχε πολλά πάρε-δώσε μαζί Του από πριν. Αν κάποιος είχε πραγματικά προβλήματα ή ήταν άρρωστος, η Νελλ θα ερχόταν στο σπίτι τους και θα γονάτιζε για να προσευχηθεί... τα άτομα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα πράγματα πολύ καλύτερα μετά που έφευγε.

... Δεν είναι περίεργο που ο γιος της Νελλ, ακόμα και ως ενήλικας, πίστευε τόσο έντονα στη δύναμη της προσευχής.

Η Νελλ Ρήγκαν αφιέρωσε τη ζωή της με ζήλο στους "φτωχούς και αβοήθητους." Ήταν μια υπόσχεση που φέρεται να είχε δώσει στη μητέρας λίγο πριν αυτή πεθάνει... Έδωσε ιδιαίτερη προσοχή σε εκείνους που ήταν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής... [συχνά] πήγαινε με πιστότητα στη φυλακή για να διαβάσει την Αγία Γραφή στους φυλακισμένους ... Υπάρχουν ακόμα και μαρτυρίες εγκληματιών που άλλαξε η συμπεριφορά τους ως άμεσο αποτέλεσμα της διακονίας της - ένας μάλιστα στη μέση μιας εγκληματικής πράξης.

[Ένας νεαρός κακοποιός μίλησε με τη Νελλ στη φυλακή. Στη συνέχεια, όταν βγήκε, έκανε ωτοστοπ σε ένα αυτοκίνητο και σχεδίαζε να ληστέψει τον οδηγό με την απειλή όπλου. Όταν βγήκε από το αυτοκίνητο, είπε] "Αντίο, ευχαριστώ για την βόλτα" ... "Θα βρείτε ένα όπλο στο πίσω κάθισμα. Ήμουν έτοιμος να το χρησιμοποιήσω, αλλά μιλούσα με μια γυναίκα στις φυλακές..." Η Νελλ Ρήγκαν τον έπεισε να αφήσει μια ζωή εγκλήματος.

Το καλοκαίρι του 1924, βοήθησε να συγκεντρωθούν χρήματα για να χτιστεί ένα παρεκκλήσι για τη Ρωσική Εκκλησία στη Νέα Υόρκη, μια συμβολική πράξη που επεδείκνυε αλληλεγγύη με τους Ρώσους Χριστιανούς [που ήταν κάτω από τον Κομμουνισμό].

Τον Απρίλη του 1927... έκανε μια ομιλία για την Ιαπωνία και την κατάσταση του Χριστιανισμού εκεί.

Η Νελλ Ρήγκαν είχε μια καρδιά για το Θεό, και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να μεταδώσει αυτήν την πίστη στο γιο της Ρόναλντ (Ronald). Ήταν η προσευχή της ότι μια μέρα ο γιος της θα μετέδιδε αυτήν την πίστη στον κόσμο.

Στις 21 Ιουλίου του 1922, τρεις ημέρες μετά που άνοιξε η εκκλησία... Ο Ολλανδός, ο αδελφός του ο Νηλ (Neil), και είκοσι τρεις άλλοι ήταν οι πρώτοι που βαφτίστηκαν στη νέα εκκλησία. Ήταν δική του ιδέα του Ρόναλντ Ρήγκαν να βαφτιστεί. Είπε ότι είχε "μια προσωπική εμπειρία με τον Χριστό."

Ως ενήλικας, [ο πρόεδρος] Ρήγκαν θα αναφερόταν στη Βίβλο ως το αγαπημένο του βιβλίο, και ως «το μεγαλύτερο μήνυμα που έχει γραφτεί ποτέ." Για το ότι τα λόγια της ήταν θεϊκής προέλευσης και έμπνευσης είπε ότι «δεν είχε ποτέ καμία αμφιβολία."

Αφού βαφτίστηκε ο [Ρόναλντ] Ρήγκαν έγινε ιδιαίτερα ενεργό μέλος [της εκκλησίας]. [Ο Ρήγκαν, η μητέρα του και ο αδελφός έκαναν το ίδιο πράγμα κάθε Κυριακή. Ο αδελφός του θυμάται το πρόγραμμα]. "Κυριακό Σχολείο τα πρωινά της Κυριακής, εκκλησία την Κυριακή το πρωί, Όμιλος Νέων το απόγευμα της Κυριακής, εκκλησία μετά τον Όμιλο Νέων, και συμπροσευχή τις Τετάρτες" ... Στα δεκαπέντε, ο Ολλανδός άρχισε να διδάσκει τη δική του τάξη Κυριακού Σχολείου... "Έγινε ένας ηγέτης μεταξύ αυτών των αγοριών," θυμάται η παιδική φίλη Σαβίλα Πάλμερ (Savila Palmer). "Τον θαύμαζαν."

Ο Ρόναλντ Ρήγκαν πήγε για να παρακολουθήσει ένα χριστιανικό κολλέγιο. Το 1981 έγινε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ορκίστηκε ως Πρόεδρος με το χέρι του στη Βίβλο της μητέρας του, και είπε, "Ας με βοηθήσει ο Θεός." Ως πρόεδρος, ο Ρόναλντ Ρήγκαν αντιτάθηκε στην άμβλωση για Βιβλικούς λόγους. Είπε,

Πιστεύω ότι καμία πρόκληση δεν είναι πιο σημαντική για τον χαρακτήρα της Αμερικής από την αποκατάσταση του δικαιώματος στη ζωή σε όλα τα ανθρώπινα όντα. Χωρίς αυτό το δικαίωμα, τα άλλα δικαιώματα δεν έχουν κανένα νόημα. "Αφήστε τα μικρά παιδιά να έρθουν σε μένα, και μη τους το απαγορεύετει, γιατί σ’ αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού."

Στην Ομιλία του το 1986 για το Κράτος της Ένωσης (State of the Union Address), είπε,

Σήμερα υπάρχει μια πληγή στην εθνική μας συνείδηση. Η Αμερική δεν θα είναι πλήρης όσο το δικαίωμα στη ζωή που χορηγείται από τον Δημιουργό μας το αρνούμαστε στο αγέννητο..

Η έκτρωση ήταν ένα ηθικό ζήτημα στο οποίο αρνήθηκε να συμβιβαστεί ως Πρόεδρος.

Ο Πρόεδρος Ρήγκαν τάχθηκε επίσης σθεναρά ενάντια του άθεου κομμουνισμού σε ολόκληρη την προεδρία του. Αποκάλεσε την Σοβιετική Ένωση «Αυτοκρατορία του Κακού." Είπε, στη μεγάλη ομιλία του στο Τείχος του Βερολίνου, "κ Γκορμπατσόφ, γκρεμίστε αυτό το τείχος. "Πίστευε ότι ο αθεϊσμός του κομμουνισμού ήταν εγγενές κακό. Ενίσχυσε τις Αμερικανικές Στρατιωτικές Δυνάμεις, γνωρίζοντας ότι η Σοβιετική Ένωση θα πρέπει να τις αντισταθμίσει, και να καταρρεύσει ως αποτέλεσμα αυτού. Όντως κατέρρευσε, ακριβώς όπως ο ίδιος ήξερε ότι θα γινόταν. Περισσότερο από κάθε άλλο μεμονωμένο άτομο, ο Ρόναλντ Ρήγκαν ήταν υπεύθυνος για το τέλος της «Αυτοκρατορίας του Κακού», και το τέλος της εξάπλωσης του παγκόσμιου κομμουνισμού. Ο βιογράφος του Έντμουντ Μόρρις (Edmund Morris) είπε, "Θέλει τον Χριστιανισμό στη Μόσχα, είναι τόσο απλό." Και ο Ρόναλντ Ρήγκαν έζησε για να δει την προσευχή του να γίνεται πραγματικότητα.

Αυτή την Ημέρα της Μητέρας, θέλω εσείς οι μητέρες να φύγετε από αυτήν την εκκλησία με έμπνευση που προέρχεται από την Ιωχαβέδ, τη μητέρα του Μωυσή - και από τη Νελλ Ρήγκαν, τη μητέρα του τεσσαρακοστού Προέδρου μας. Θέλω να ξέρετε ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε στη θέση σας, για να πληρώσει για τις αμαρτίες σας, στον Σταυρό. Θέλω να ξέρετε ότι το αίμα του Ιησού μπορεί να σας καθαρίσει από κάθε αμαρτία. Θέλω να ξέρετε ότι ο Ιησούς αναστήθηκε σωματικά από τους νεκρούς και είναι ζωντανός τώρα στα δεξιά του Θεού. Θέλω να έρθετε στον Ιησού και να Τον εμπιστευτείτε πλήρως. Και μετά φροντίστε να είστε στην εκκλησία κάθε Κυριακή. Φροντίστε να κάνετε μια πνευματική εντύπωση στα παιδιά σας ώστε να ζήσουν για τον Ιησού Χριστό. Ο Θεός να σας ευλογεί. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς στο Ίντερνετ,
στο www.rlhsermons.com ή www.realconversion.com.
Κάντε κλικ στο “ Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Μπορείτε να στείλετε email στον Δρ Χάιμερς στα Αγγλικά στο rlhymersjr@sbcglobal.net.
Μπορείτε να του γράψετε στη διεύθυνση P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Τηλεφωνήστε του στο (818)352-0452.

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers) προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Περικοπή που Διαβάστηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Άβελ Προύντχομ (Mr. Abel Prudhomme): Εβραίους 11:23-27.
Σόλο που Τραγουδήθηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Μπένταζμιν Κινκάιντ Γκρίφιθ (Mr. Benjamin Kincaid Griffith):
“I Will Praise Him/ Θα Τον Δοξάζω” (της Margaret J. Harris, 1865-1919).