Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .

Δύο ελληνικές λέξεις στο πρώτο κεφάλαιο της επιστολής προς Ρωμαίους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δείξουμε τη διαφορά μεταξύ του να γνωρίζεις περί κάποιου θέματος και του να έχεις πλήρη γνώση αυτού. Στο Προς Ρωμαίους α΄. 21 λέει πως οι αρχαίοι λαοί “γνώρισαν τον Θεό”. Η ελληνική λέξη από την οποία προέρχεται το “γνώρισαν” είναι η “γνώσις”. Σημαίνει ότι γνώριζαν για τον Θεό. Αλλά στο Προς Ρωμαίους α΄. 28 λέει πως δεν είχαν “επίγνωση του Θεού”. Η “επίγνωση” είναι μια πιο ενισχυμένη μορφή της γνώσεως, εκφράζοντας την πλήρη γνώση με πιο δυναμική επήρεια (δείτε W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, Revell, 1966, volume II, p. 301). Αν και οι αρχαίοι λαοί γνώριζαν για τον Θεό (γνώσις), δεν είχαν προσωπική γνώση Αυτού (επίγνωσις). Δεν γνώριζαν τον Θεό προσωπικά.

Όταν συμμετέχουμε στο Δείπνο του Κυρίου, νομίζω αυτές οι δύο ελληνικές λέξεις στο πρώτο κεφάλαιο της επιστολής προς Ρωμαίους περιγράφουν κάποιους από εσάς που μας παρακολουθούν να δεχόμαστε τον άρτο και το ποτήρι, αλλά δεν μπορείτε να συμμετέχετε οι ίδιοι επειδή δεν είστε σωσμένοι. Γνωρίζετε επιφανειακά και εγκεφαλικά το τι σημαίνει το Δείπνο του Κυρίου, αλλά δεν έχετε βιώσει τι σημαίνει το να γνωρίζεις τον Χριστό που απεικονίζεται στο Δείπνο. Έχετε κάποια “γνώση” πάνω στο θέμα (γνώσις), αλλά δεν έχετε πλήρη γνώση (επίγνωσις) του Χριστού. Δεν γνωρίζετε τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό.

Και έτσι είναι με το κείμενό μας. Μπορεί να γνωρίζετε επιφανειακά τις λέξεις και το νόημά τους, αλλά δεν έχετε συλλάβει την πραγματική έννοια, την πλήρη κατανόησή του με τέτοιο τρόπο ώστε να σας “επηρεάσει δυναμικά” (ibid.). Οπότε, σκοπός μου είναι να σας εστιάσω την προσοχή στο πιο βαθύ νόημα του κειμένου, με την ελπίδα πως η εγκεφαλική γνώση αυτών των λέξεων να προχωρήσει σε μια πιο βαθιά προσωπκή εμπειρία με τον Ιησού Χριστό.

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν• και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν (γιατρευτήκαμε)” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Αυτό είναι ένα εδάφιο που πρέπει να σας αιχμαλωτίσει την καρδιά αν ελπίζετε να μεταστραφείτε. Προσεύχομαι να σας κινήσει από μία εγκεφαλική γνώση σε μια αληθινή εμπιστοσύνη του Ιησού Χριστού - που πέθανε επάνω στον Σταυρό να πληρώσει το τίμημα για την αμαρτία σας. Υπάρχουν τρία βασικά θέματα στο κείμενό μας.

I. Πρώτον, ο Χριστός τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας.

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών…” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Η πρώτη λέξη “αλλά” δείχνει την αντίθεση μεταξύ της λανθασμένης ιδέας που περιγράφεται στο τέλος του εδαφίου τέσσερα, πως ο Χριστός πέθανε ως αποτέλεσμα των δικών Του αμαρτιών και ανοησιών, και του πραγματικού γεγονότος πως πέθανε για να πληρώσει για τις δικές μας αμαρτίες. Ο Δρ. Εντουαρντ Τζ. Γιανγκ (Dr. Edward J. Young) ήταν λόγιος της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν προσωπικός φίλος του κινέζου ποιμένα μου, Δρ Τίμοθι Λιν (Dr. Timothy Lin), που ήταν επίσης μεγάλος λόγιος της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Δρ Γιανγκ είπε: “Βρίσκουμε κι άλλη έμφαση στο ότι η αντωνυμία αυτός τοποθετείται πρώτη, δείχνοντας έτσι πως σε αντίθεση με αυτούς που πραγματικά άξιζαν τιμωρία, αυτός βάσταξε τις αμαρτίες των ενόχων” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, William B. Eerdmans Publishing Company, 1972, volume 3, p. 347).

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών…” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Η λέξη “ετραυματίσθη” είναι πολύ σημαντική. Ο Δρ Γιανγκ είπε πως η εβραϊκή λέξη σημαίνει “διατρυπώ, και η ιδέα συνοδεύεται συνήθως με τη διάτρηση μέχρι θανάτου” (Young, ibid.). Η εβραϊκή λέξη σημαίνει “διατρυπώ”, “διαπερνώ” (ibid.). Αυτή η λέξη εμφανίζεται επίσης στον Ζαχαρία ιβ΄. 10,

“Θα επιβλέψουν σε εμένα, τον οποίον διατρύπησαν” (Ζαχαρίας ιβ΄. 10).

Αυτή είναι μία προφανής προφητεία για τον Χριστό, του οποίου το κεφάλι τρυπήθηκε από το αγκάθινο στεφάνι, του οποίου τα χέρια και τα πόδια τρυπήθηκαν με καρφιά στον Σταυρό, του οποίου το πλευρό τρυπήθηκε από μια ρωμαϊκή λόγχη. Όπως μας λέει ο Απόστολος Ιωάννης,

“Αλλ' εις των στρατιωτών εκέντησε (διατρύπησε) με λόγχην την πλευράν αυτού, και ευθύς εξήλθεν αίμα και ύδωρ…διά να πληρωθή η γραφή…(που) λέγει• Θέλουσιν επιβλέψει εις εκείνον, τον οποίον εξεκέντησαν (διατρύπησαν)” (Κατά Ιωάννην ιθ΄. 34, 36, 37).

Και μετά, το κείμενο λέει: “εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών” (Ησαΐας νγ΄. 5). Η εβραϊκή λέξη που μετραφράζεται “εταλαιπωρήθη” σημαίνει “συνθλίφτηκε” (Young, ibid.). Η σύνθλιψη και η ταλαιπωρία του Χριστού ξεκίνησε στον Κήπο της Γεσθημανής, τη νύχτα πριν Τον σταυρώσουν, όταν ο Ιησούς ήταν

“εις αγωνίαν… έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην” (Κατά Λουκάν κβ΄. 44).

Στον Κήπο της Γεσθημανής, ο Χριστός συνθλίφτηκε κάτω από το φορτίο των αμαρτιών μας, που τοποθετήθηκε επάνω Του.

Μερικές ώρες αργότερα, ο Χριστός ταλαιπωρήθηκε και συνθλίφτηκε από τους ξυλοδαρμούς και τα μαστιγώματα που δέχτηκε πριν Τον καρφώσουν στον Σταυρό και Τον διατρυπήσουν με τη λόγχη. Αλλά η βαθύτερη έννοια της σύνθλιψης είναι πως μιλάει για το φορτίο των αμαρτιών που τοποθετήθηκε επάνω Του, όπως είπε ο Απόστολος Πέτρος,

“Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου…” (Πέτρου Α΄ β΄. 24).

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών…” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Ο Δρ Ισαάκ Γουατς (Dr. Isaac Watts) το έκανε ξεκάθαρο στον πασίγνωστό του ύμνο,

Για τα εγκλήματα που έπραξα εγώ
   Στέναξε επάνω στο ξύλο;
Θαυμάσιο έλεος! Απίστευτη χάρη!
   Κι αγάπη πέρα από κάθε βαθμό!

Ορθά ο ήλιος κρύφτηκε στο σκοτάδι,
   Και έκρυψε τη δόξα του,
Όταν ο Χριστός, ο μέγας δημιουργός, πέθανε
   Για τον Άνθρωπο, για την αμαρτία του πλάσματος.
(“Alas! And Did My Saviour Bleed?” του Isaac Watts, D.D., 1674-1748).

II. Δεύτερον, ο Χριστός τιμωρήθηκε στη θέση μας.

Προσέξτε την τρίτη φράση του κειμένου μας,

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν…” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Διάβαζα αυτό το εδάφιο για χρόνια χωρίς να καταλαβαίνω τι σημαίνει. Ο Δρ Ντέλιτς (Dr. Delitzsch) το μεταφράζει: “η τιμωρία που οδηγεί στην ειρήνη μας” (C. F. Keil and F. Delitzsch, Commentary on the Old Testament, Eerdmans Publishing Company, 1973 reprint, volume VII, p. 319). “Ήταν η ειρήνη μας... η γενική μας ευεξία, η μακαριότητά μας που τα παθήματά του...εξασφάλησαν” (ibid.). Ο Δρ Γιανγκ είπε πως: “Δεν εισάγουμε τίποτα στο κείμενο αν πούμε πως η τιμωρία που έπεσε στον Χριστό είχε σκοπό την εξιλέωση” (Young, ibid., p. 349). Η δικαιοσύνη του Θεού έπεσε επάνω στον Χριστό - εξιλεώνοντας και κατευνάζοντας την οργή του Θεού κατά της αμαρτίας. Ο Δρ Τζον Γκιλ (Dr. John Gill) έκανε αυτό που φοβούνται να κάνουν πολλοί σύγχρονοι ερμηνευτές, και καλά έκανε, όταν είπε:

Η τιμωρία που έφερε τη δική μας ειρήνη ήταν επάνω σ΄αυτόν• δηλαδή, η τιμωρία για τις αμαρτίες μας επιβλήθηκε σ΄αυτόν, και έτσι η ειρήνη και η συμφιλίωσή μας με τον Θεό κατορθώνεται από αυτόν...και έτσι η θεία οργή κατευνάζεται, η δικαιοσύνη ικανοποιείται, και δημιουργείται ειρήνη (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, 1989 reprint, vol. I, p. 312).

Ο Απόστολος Παύλος μίλησε για τον Χριστό που “εξιλεώνει” την οργή του Θεού όταν έγραψε:

“Χριστώ Ιησού, τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού” (Προς Ρωμαίους γ΄. 24-25).

Ο Άλμπερτ Μίντλεϊν (Albert Midlane) εξήγησε τι εννοούσε ο Απόστολος Παύλος όταν είπε “εξιλέωση” στον ύμνο που έψαλλε ο Κος Γκρίφιθ (Mr. Griffith) πριν το κήρυγμα:

Καμιά γλώσσα δεν μπορεί να διηγηθεί την οργή που βάσταξε,
   Την οργή που άξιζε σε εμένα,
Αυτά που άξιζε η αμαρτία, τα βάσταξε όλα Αυτός,
   Για να ελευθερώσει τον αμαρτωλό.

Ούτε μια σταγόνα δεν παραμένει,
   “Τετέλεσται” ήταν η κραυγή Του,
Με μια αποτελεσματική γουλιά, ήπιε
   Και άδειασε το ποτήρι της οργής.
(“The Cup of Wrath” του Albert Midlane, 1825-1909).

Ο Χριστός τιμωρήθηκε στη θέση σας, κατευνάζοντας έτσι τη δικαιοσύνη της οργής του Θεού κατά της αμαρτίας σας.

“Η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν” (Ησαΐας νγ΄. 5).

III. Τρίτον, ο Χριστός γιατρεύει την αμαρτία μας διαμέσου των πληγών Του.

Παρακαλώ σταθείτε και διαβάστε δυνατά το κείμενο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην τελευταία φράση “Και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν (γιατρευτήκαμε)”.

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν• και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν (γιατρευτήκαμε)” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Μπορείτε να καθήσετε.

“Και διαμέσου των πληγών του εμείς γιατρευτήκαμε”. Ο Απόστολος Πέτρος κάνει αναφορά σ' αυτό το εδάφιο στο Πέτρου Α΄ β΄. 24. Η ελληνική λέξη που χρησιμοποιεί ο Πέτρος είναι “μώλωπες”, δηλαδή “μελανιές”. Πιστεύω πως αυτά τα λόγια: “διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε” στον Ησαΐα νγ΄. 5 και στο Πέτρου Α΄ β΄. 24 αναφέρονται κυρίως στα μαστιγώματα του Ιησού. Έχω την πεποίθηση πως αυτά τα λόγια έχουν ιδιαίτερη αναφορά στο μαστίγωμα του Χριστού από τους στρατιώτες, με την εντολή του Πιλάτου, του ρωμαίου ηγεμόνα της Ιουδαίας, λίγο πριν Τον σταυρώσουν. Η Βίβλος λέει:

“Τότε λοιπόν έλαβεν ο Πιλάτος τον Ιησούν και εμαστίγωσε” (Κατά Ιωάννην ιθ΄. 1).

“Τότε απέλυσεν εις αυτούς τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν μαστιγώσας παρέδωκε διά να σταυρωθή” (Κατά Ματθαίον βζ΄. 26).

Σχολιάζοντας την ελληνική λέξη που μεταφράζεται ως “μαστίγωμα”, ο Ου. Ε. Βάιν (W. E. Vine) είπε πως αναφέρεται στο “μαστίγωμα που υπέφερε ο Χριστός και που δόθηκε σύμφωνα με τη διαταγή του Πιλάτου. Υπό της ρωμαϊκής μεθόδου μαστιγώματος, έγδυναν (γυμνό) τον άνθρωπο και τον έδεναν σκυμμένο σε έναν στύλο...Το μαστίγιο ήταν φτιαγμένο από δερμάτινα λουριά, που τα βάραιναν με αιχμηρά κομμάτια κοκάλων ή μόλυβδου, που έσκιζαν τη σάρκα της πλάτης και του στήθους. Ο Ευσέβιος (Χρονικόν) καταγράφει το πως είδε αυτά που υπέφεραν κάποιοι μάρτυρες διαμέσου τέτοιας μεταχείρισης” (W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, Fleming H. Revell Company, 1966 reprint, volume III, pp. 327, 328). Η λέξη “μαστίγωμα” χρησιμοποιήθηκε επίσης από τον Ιησού στην προφητεία Του σχετικά με τα επερχόμενα παθήματά Του, όταν είπε:

“Ιδού, αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και ο Υιός του ανθρώπου (ο Χριστός) θέλει παραδοθή εις τους αρχιερείς και γραμματείς και θέλουσι καταδικάσει αυτόν εις θάνατον, και θέλουσι παραδώσει αυτόν εις τα έθνη διά να εμπαίξωσι και μαστιγώσωσι και σταυρώσωσι…” (Κατά Ματθαίον κ΄. 18-19).

Ο Σπέρτζεον (Spurgeon) σχολίασε ως εξής το μαστίγωμα του Χριστού:

Σταθείτε ακίνητοι, λοιπόν, και δείτε (τον Ιησού) στερεωμένο (δεμένο) σε έναν ρωμαϊκό στύλο, και μαστιγωμένο με απάνθρωπο τρόπο. Ακούστε τα φρικτά χτυπήματα (από το μαστίγιο), σημειώστε τις ματωμένες πληγές, και δείτε πως γίνεται μια μάζα πόνου ακόμη και με το ευλογητό του σώμα. Τότε δείτε πως και η ψυχή του μαστιγώθηκε. Ακούστε πως τα μαστιγώματα πέφτουν επάνω στο πνεύμα του, μέχρις ότου η καρδιά του πληγώνεται με τα βασανιστήρια, σχεδόν αβάσταχτα, τα οποία τα βαστάζει για εμάς...συλλογιστείτε αυτό το σοβαρό θέμα χωρίς να περιπλανηθεί το μυαλό σας, και προσεύχομαι εσείς και εγώ να μπορέσουμε να σκεφτούμε μαζί τα απαράμιλλα παθήματα του Ιησού μέχρι οι δικές μας οι καρδιές να λιώσουν μέσα μας από ευγνωμοσύνη και αγάπη προς αυτόν (C. H. Spurgeon, “Christopathy,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, 1976 reprint, volume XLIII, p. 13).

Ξανά, ο Σπέρτζεον είπε πως ήταν για τις δικές μας αμαρτίες που ο Χριστός υπέφερε το μαστίγωμα και τη σταύρωση. Ήταν για εσάς και για εμένα που ο Ιησούς βίωσε αυτές τις πληγές όταν μαστιγώθηκε, και όταν σταυρώθηκε στον Σταυρό. Ο Σπέρτζεον είπε:

Φυσικά και είχαμε σχέση με τις θλίψεις του. Αχ, ας ήμασταν και εξίσου σίγουροι πως “διαμέσου των πληγών του εμείς γιατρευτήκαμε”. Εσύ τον χτύπησες, αγαπητέ μου φίλε, και εσύ τον πλήγωσες• οπότε, μην αναπαυτείς μέχρις ότου μπορέσεις να πεις “διαμέσου των πληγών του γιατρεύτηκα”. Πρέπει να έχουμε μια προσωπική γνώση αυτού του πασχόντος (Ιησού) αν είναι να γιατρευτούμε (από την αμαρτία) διαμέσου των πληγών του. Πρέπει...να πιάσουμε με τα ίδια μας τα χέρια αυτή τη μεγάλη θυσία, και να δεχτούμε πως έγινε για εμάς• αφού θα ήταν απαίσιο πράγμα να ξέρουμε πως ο Χριστός πληγώθηκε, αλλά να μην ξέρουμε πως “διαμέσου των πληγών του γιατρευόμαστε”...Δεν θα υπήρχε ανάγκη να μιλάμε για γιατρειά αν η αμαρτία δεν θεωρούταν από τον Θεό ως αρρώστια (ibid., p. 14)…“Διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε”. Αυτή δεν είναι μια προσωρινή θεραπεία• είναι το φάρμακο που δίνει υγεία και θα κάνει την ψυχή σου απολύτως καλά, ώστε στο τέλος, μεταξύ των αγίων ενώπιον του θρόνου του Θεού (στον Ουρανό), αυτός ο άνθρωπος να ψάλλει (μαζί με πολλούς ακόμα), “διαμέσου των πληγών του εμείς γιατρευτήκαμε”. Δόξα στον ματωμένο Χριστό! Τιμή και δύναμη και μεγαλείο και δόξα σε αυτόν, στους αιώνες των αιώνων. Και όλοι (που γιατρεύτηκαν από την αμαρτία) ας πουν: “Αμήν και αμήν” (ibid., p. 21).

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν• και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν (γιατρευτήκαμε)” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Αλλά γνωρίζοντας απλά αυτά τα πράγματα δεν σώζεστε! Αν οι αλήθειες των παθημάτων του Χριστού σε αυτό το κείμενο δεν αιχμαλωτίσουν την καρδιά σας δεν θα μεταστραφείτε! Αφήστε το κείμενο να αρπάξει την καρδιά σας. Αφήστε αυτά τα λόγια να παρακινήσουν την ψυχή σας να ζητήσει τον Χριστό.

“Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν• και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν (γιατρευτήκαμε)” (Ησαΐας νγ΄. 5).

Ας σας παρακινήσουν αυτά τα λόγια να εμπιστευτείτε τον Χριστό, και να γιατρευτείτε από κάθε αμαρτία, για να μπορείτε να πείτε: “Διαμέσου των πληγών του γιατρεύτηκα από το βάσανο της αμαρτίας, τώρα και για πάντα”. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς στο Ίντερνετ,
στο www.rlhsermons.com ή www.realconversion.com.
Κάντε κλικ στο “ Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Μπορείτε να στείλετε email στον Δρ Χάιμερς στα Αγγλικά στο rlhymersjr@sbcglobal.net.
Μπορείτε να του γράψετε στη διεύθυνση P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Τηλεφωνήστε του στο (818)352-0452.

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers) προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Γραφή που διαβάστηκε πριν το κήρυγμα από τον Ποιμένα: Ησαΐας νβ΄. 13-νγ΄. 5.
Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ
(Mr. Benjamin Kincaid Griffith): “The Cup of Wrath” (του Albert Midlane, 1825-1909).