اسپارژن فقط ۲۷ سال سن داشت. با اینحال به معروفترین واعظ شهر لندن تبدیل شده بود. هر یکشنبه صبح به حدود ۳۰۰۰۰ نفر موعظه می‌کرد. در روز سه‌شنبه، ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱، این واعظ معروف و جوان از شهر سوانسی دیدار کرد. آن روز هوا بارانی بود. پس به مردم گفته شد که او در دو جا موعظه می‌کند. بارندگی در طول روز متوقف شد. آن شب این واعظ پرآوازه برای جمعیت انبوهی در هوای آزاد موعظه کرد. خطابه‌ای که امشب خدمتتان عرض می‌کنم با کمی تغییرات در واقع همان خطابه‌ای است که ایشان موعظه کردند. لطفاً متن مورد نظرمان یعنی یوحنا ۶:۳۷ را باز کنید.

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید و هر که به جانب من آید، او را بیرون نخواهم نمود" (یوحنا ۶:۳۷).

این آیه‌ای است که یکنفر می‌تواند هزاران خطابه در باب آن موعظه کند. ما می‌توانیم دو نکته از این آیه را بعنوان متنی برای تمام عمرمان برداشت کنیم – و هیچوقت از حقیقت عظیمی که در آنهاست خسته نشویم.

امروزه واعظین کالوینیست زیادی وجود دارند که می‌توانند خیلی خوب درباره نیمه اول آن صحبت کنند، یعنی "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید..."

از طرف دیگر خیلی از واعظین خوب ارمنی هستند که می‌توانند درباره نیمه دوم این آیه موعظه کنند، "و هر که به جانب من آید، او را بیرون نخواهم نمود." ولی نمی‌توانند با قوت درباره نیمه اول آن صحبت کنند، "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید..."

کسانی در هر دو گروه از واعظین هستند که نمی‌توانند هر دو طرف را ببینند. مثل اینکه با یک چشم به این آیه نگاه می‌کنند. آنها همه آنچه می‌شود با دو چشم دید را نخواهند دید.

حالا امشب من بیشترین تلاشم را می‌کنم تا درباره هر دو نیمه این آیه صحبت کنم – و آنچه را که عیسی می‌خواست تا به آن گوش کنیم را اعلام کنم.

I. اول، اساسی که نجات بر آن استوار است.

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید."

نجات ما به کاری که انجام می‌دهیم بستگی ندارد. بلکه به چیزی که خدای پدر انجام می‌دهد بستگی دارد. پدر بعضی از مردم را در اختیار پسرش، خداوند عیسی مسیح، قرار می‌دهد. و پسر می‌گوید، "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید." معنی این قسمت این است که هر کس به طرف مسیح می‌آید کسی است که پدر به مسیح داده است. و دلیل آمدن او این است که پدر در دلش نهاده است که بیاید. دلیل این که یک شخص نجات پیدا می‌کند و دیگری گمشده تلقی می‌شود، در خدا یافت می‌شود – نه در کاری که آن شخص نجات یافته انجام داده یا انجام نداده. نه در کاری که آن نجات یافته حس کرده، یا حس نکرده. ولی در چیزی خارج از خود آن شخص – حتی در فیض برتر خدا. در روز قوت خدا، شخص نجات یافته با اشتیاق و رغبت به سوی عیسی می‌آید. کتاب مقدس باید این نکته را توضیح بدهد. کتاب مقدس می‌گوید،

"و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد، که نه از خون و نه از خواهش جسد و نه از خواهش مردم، بلکه از خدا تولد یافتند" (یوحنا ۱۳، ۱:۱۲).

باز کتاب مقدس می‌گوید،

"لاجرم نه از خواهش کننده و نه از شتابنده است، بلکه از خدای رحم کننده" (رومیان ۹:۱۶).

هر کسی که در آسمان است، آنجاست چون خدا او را به سمت مسیح جذب کرده است. و هر کس که اکنون در راه آسمان است به آنجا می‌رود چون فقط خدا او را چنین مقرر کرده "هیچ یکی از شما تکبر نکند برای یکی بر دیگری" (اول قرنتیان ۴:۶).

تمام انسانها، بطور طبیعی، دعوت آمدن به سوی عیسی را رد می‌کنند. "[همه] به گناه گرفتارند... کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست. همه گمراه و جمیعا باطل گردیده‌اند" (رومیان ۱۲، ۱۱، ۳:۹). مردم بهانه‌های مختلفی برای نیامدن پیش عیسی می‌آورند. "لیکن همه به یک رای عذرخواهی آغاز کردند" (لوقا ۱۴:۱۸). بعضی‌ها می‌گویند پیش عیسی نمی‌توانند بیایند چون او را نمی‌بینند. دیگران می‌گویند نمی‌توانند پیش عیسی بیایند چون نمی‌توانند او را حس کنند. هنوز بعضی دیگر از افراد سعی می‌کنند که پیش عیسی بیایند با تقلید و برداشتی از حرفهایی که از دیگران شنیده‌اند. همه برای اجتنابشان از آمدن پیش عیسی بهانه می‌آورند. ولی خدا، در فیض برترش، برای بعضی‌ها تفاوت قائل می‌شود. خدا بعضی از مردان و زنان را که تمایل و قابلیت آمدن پیش عیسی را دارند جذب می‌کند. "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید." آنها باید "در روزِ قوّتِ تو، هدایای تبرّعی می‌باشند" (مزامیر ۱۱۰:۳). خدا با قدرت روح القدسش، بعضی از مردم را به سمت مسیح می‌کشاند. "ما او را محبت می‌نماییم زیرا که او اول ما را محبت نمود" (اول یوحنا ۴:۱۹). و دوست من این یعنی انتخاب یا برگزیدگی.

مدت زیادی بود که این مطلب را باور نمی‌کردم. با اینحال همیشه در تعجب بودم که خودم چطور نجات پیدا کردم. من به کلاس دینی روز یکشنبه اولین کلیسای باپتیست شهر هانتینگتن پارک برده شدم. تا آنجا که یادم می‌آید در میان همه افراد آن کلاس بزرگ، من تنها کسی هستم که هنوز در کلیساست. تا جایی که من می‌دانم، من تنها کسی هستم که بازگشت کرد. چطور چنین چیزی ممکن است؟ من با آن گذشته وحشتناکم. من را بخاطر رفتنم به کلیسا مسخره و اذیت می‌کردند. اصلا کسی من را تشویق نکرد. با اینحال ته قلبم می‌دانستم که امیدی دیگری جز به عیسی وجود ندارد. از کجا این را می‌دانستم؟ بیوگرافی من را بخوانید، در برابر تمام ترسها. هیچ بارقه‌ی امیدی برای من وجود نداشت. ولی ببینید که حالا من اینجا ایستادم، شصت سال از آن موقع می‌گذرد، هنوز هم درباره نجات موعظه می‌کنم! حتی کسی از همکلاسی‌هایم را نمی‌شناسم که حتی مسیحی باشد و یقینا کسی که شصت سال را با موعظه انجیل گذرانده باشد. چطور چنین چیزی ممکن است؟

به دکتر کیگن نگاه کنید. او مثل یک خدانشناس بزرگ شد. هیچکس به او کمک نکرد. هیچکس از او مراقبت نکرد. با این وجود او یکی از بهترین مسیحیانی است که من شناخته‌ام. چطور ممکن است؟

به خانم سالازار نگاه کنید. همسرش او را بخاطر آمدن به کلیسا کتک می‌زد. بچه هایش کلیسا را ترک کردند و برای خدا ثمری نیاوردند. با اینحال خانم سالازار به تنهایی و کشان کشان ادامه می‌دهد. او هنوز زنی شاد و بانشاط است. زندگی‌اش را وقف کمک به جوانها در کلیسا کرده. چطور ممکن است؟

به آرون یانسی نگاه کنید! هیچکس در خانواده‌اش یک مسیحی خوب نیست. ولی آرون یکی از بهترین مسیحیانی است که من شناخته‌ام. چطور ممکن است؟

به خانم وینی چن نگاه کنید. او همیشه در سکوت و پشت پرده برای عیسی کار می‌کند. اسمهای که او از ماموریت بشارتی می‌آورد بیشتر از هر دختری در کلیساست. چی باعث می‌شود که به کارش ادامه بدهد؟ چطور چنین چیزی ممکن است؟

به جان ساموئل کیگن نگاه کنید. او در تفرقه بزرگ کلیسا بود. همه دوستانش لغزش خوردند. ولی جان کیگن هر یکشنبه صبح اینجا موعظه می‌کند. ولی جان کیگن در مدرسه الهیات درس می‌خواند تا یک واعظ بشود. چطور ممکن است؟

به خانم هایمرز نگاه کنید. او بطور خارق العاده‌ای در اولین باری که شنید من انجیل را موعظه می‌کنم نجات پیدا کرد. تمام دوستانش کلیسا را بخاطر یک زندگی خودخواهانه و گناه آلود ترک کردند. ولی خانم هایمرز مثل یک زن توانا در خدا از این مسئله سربلند بیرون آمد! چطور ممکن است؟ نمی‌دانم به چه طریق دیگری بازگشت این افراد و امین بودنشان به مسیح و کلیسا را برای شما توضیح بدهم. انتخاب تنها جوابی است که می‌توانم به شما بدهم! آنها می‌توانند همراه با ایوب پاتریارک اعلام کنند،

"اگرچه مرا بکشد، برای او انتظار خواهم کشید" (ایوب ۱۳:۱۵).

بزرگترین مسیحی که من شناخته‌ام کشیش ریچارد وورمبراند بود. داستانش را بخوانید، شکنجه شده برای مسیح، عنوانش است. وقتی آن را بخوانید با من هم‌عقیده می‌شوید که از نظر خدا او از بیلی گراهام، پاپ ژان پل دوم، یا از هر روحانی دیگر قرن بیستم بزرگتر بود. او به مدت ۱۴ سال در زندان کمونیستها تا حد مرگ شکنجه شد و تا حد جنون گرسنگی کشید. او می‌توانست مثل ایوب بگوید،

"اگرچه مرا بکشد، برای او انتظار خواهم کشید" (ایوب ۱۳:۱۵).

اگر این فیض برتر خدا در انتخاب و جذب او به سمت عیسی مسیح نبود پس چی بود؟ چطور این امکان وجود داشت اگر کلام مسیح درست نبود؟ زیرا عیسی خودش گفت،

"شما مرا برنگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم" (یوحنا ۱۵:۱۶).

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید."

II. دوم، نجات ابدی تمام کسانی که به عیسی عطا شدند.

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید."

این قرار بطور ابدی گذاشته شده و چنان قرار داده شده که هیچ انسان یا ابلیسی هم نمی‌تواند آنرا تغییر بدهد. حتی خود ضد مسیح هم نمی‌تواند حتی جلوی یکی از کسانی که پیش عیسی می‌آیند بگیرد، یعنی کسانی که نامشان "در دفتر حیات بره‌ای که از بنای عالم ذبح شده بود مکتوب است" (مکاشفه ۱۳:۸). تا آخرین نفر آنها به موقع خودش توسط روح القدس خوانده می‌شوند و باید پیش عیسی بیایند و خدا آنها را از طریق خون گرانبهای مسیح حفظ خواهد کرد و با گوسفندان او به آسمان بر بلندای تپه‌های جلال برده می‌شوند!

گوش کنید! "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید." حتی یکی از کسانی که پدر به عیسی عطا کرده است هلاک نخواهد شد. اگر حتی یکی از آنها گمشده بود، این آیه باید می‌گفت، "تقریبا همه" یا "همه بجز یکی." ولی آیه می‌گوید، "همه" بدون هیچ استثنایی. اگر یک جواهر از تاج مسیح گم می‌شد، دیگر آن تاج جلال کاملی نمی‌داشت. اگر عضوی از بدن مسیح از دست می‌رفت، بدن مسیح کامل نمی‌شد.

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید." "ولی فرض کنید که آنها نمی‌آمدند." من نمی‌توانم چنین چیزی فرض کنم. چون مسیح می‌گوید آنها "به جانب من آیند." آنها در روز قوت خدا چنین تمایلی پیدا می‌کنند. گرچه انسان موجودی صاحب اختیار است، اما خدا می‌تواند او را راضی کند تا به میل خودش پیش عیسی بیاید. چه کسی انسان را خلق کرد؟ خدا! چه کسی خدا را آفرید؟ آیا باید انسان را به مرتبه تخت اعلی خدا ارتقا بدهیم؟ چه کسی باید استاد باشد و طریق خود را داشته باشد؟ خدا یا انسان؟ اراده خدا، که می‌گوید ایشان "به جانب من آید،" می‌داند چطور آنها را بیاورد.

حالا می‌خوانیم که چطور دسته دسته مسلمانهای سرسخت به سمت عیسی می‌آیند. مسلمانها حالا بیشتر از هر زمان دیگری پیش عیسی می‌آیند یعنی از وقتی که مذهب الهام گرفته از ابلیس چشم فرزندان عیسو را نابینا کرد. "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید." وسایل زیادی وجود دارد که خدا استفاده می‌کند، حتی در ایران، حتی در چین، حتی در جزایر دریا، حتی در زندانهای تحت سلطه شیطان. حتی آموزه‌های کاذب و غلط فینی نمی‌توانند بر فیض برتر خدای متعال چیره بشوند! این دکترین و آموزه کتاب مقدس است! این آموزه خداست! این آموزه‌ای است که خدا بارها در احیا بکار برده است. مواد مخدر و روابط جنسی آزاد هیپی‌ها نتوانست جنبش عیسی را از به حرکت درآوردن دهها هزار نفر از فرزندان شیطان به ملکوت خدا متوقف بکند! و او می‌تواند دوباره اینکار را انجام بدهد! "هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید."

ولی فرض کنید که یک برگزیده خدا هست که چنان سرسخت و سنگدل شده که دیگر امیدی برای او نیست؟ آنوقت چی؟ اگر مقرر شده که آن انسان با فیض خدا مجذوب بشود. اشک از چشمانش بر گونه‌هایش جاری می‌شود و این میل و رغبت در او ایجاد می‌شود که پیش عیسی بیاید و نجات پیدا کند. من با کار کردن به مدت ۸ سال در نجات گم شده بودم. اگر خدا توانست اراده من را خم کند و من را پیش عیسی بیاورد، هر کسی را می‌تواند بیاورد! هیچ انسان برگزیده‌ای نیست که برایش امیدی نباشد، هیچ برگزیده‌ای نیست که خدا نتواند پیش عیسی جذبش کند، حتی از دروازه‌های جهنم! خدا قادر است بازوی خودش را آشکار کند، دستش را دراز کند و چوب نیم سوخته را "از میان آتش" بیرون بکشد (زکریا ۳:۲).

III. سوم، به قسمت دوم متن گوش بدهید.

"هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید؛ و هر که به جانب من آید، او را بیرون نخواهم نمود" (یوحنا ۶:۳۷).

در اینجا هیچ اشتباهی وجود ندارد. شخص انتخاب نشده نمی‌تواند بیاید. اگر هر گناهکار گمشده‌ای پیش عیسی بیاید، او یقینا شخص درست و انتخاب شده‌ای است. کسی ممکن است بگوید، "فرض کنید من بطور اشتباه بیایم." تو نمی‌توانی به اشتباه بیایی. عیسی گفت، "کسی نمی‌تواند نزد من آید، مگر آنکه پدری که مرا فرستاد او را جذب کند" (یوحنا ۶۵، ۶:۴۴). اگر اصلا پیش عیسی بیایید، قدرت آمدن را پدر به شما داده که بیایید. اگر پیش عیسی بیایید، او شما را بیرون نخواهد کرد. هیچ دلیلی برای عیسی وجود ندارد که شخص گناهکاری که پیش او می‌آید را بیرون کند. عیسی می‌گوید،

"بیایید نزد من ای تمام زحمتکشان و گرانباران و من شما را آرامی خواهم بخشید" (متی ۱۱:۲۸).

این هم دعوت و هم وعده اوست.

اسپارژن فقط ۲۷ سال سن داشت. این واعظ جوان خطابه‌اش را با این عبارات به پایان رساند:

این است چیزی که عیسی مسیح به هر کدام از شما می‌گوید – این است دعوت انجیل از شما: "بیایید، بیایید، پیش عیسی بیایید، درست همینطور که هستید." شما می‌گویید، "ولی لازم است که من چیز بیشتری حس کنم." "نه، فقط همینطور که هستید بیایید." "ولی بگذارید به خانه بروم و دعا کنم." "نه، نه، فقط همینطور که هستید پیش عیسی بیایید." اگر به خود عیسی اعتماد کنید، او شما را نجات می‌دهد. دعا می‌کنم که جرات پیدا کنید و به او اعتماد کنید. اگر کسی گله و شکایت کند، "شما یک گناهکار پست و کثیف هستید،" جواب بدهید، "بله، درست است. هستم؛ ولی عیسی خودش به من گفت بیا."

بیایید، ای گناهکاران، بدبخت و بیچاره،
   ضعیف و مجروح، مریض و دردمند؛
   عیسی آماده ایستاده برای نجات شما،
   پر از ترحم همراه با قوت؛
   او می‌خواهد، او می‌خواهد
    دیگر شک نکن.
(“Come, Ye Sinners” by Joseph Hart, 1712-1768).

ای گناهکار، به عیسی اعتماد کن، و اگر با اعتماد کردن به عیسی تباه و هلاک بشوی، من هم با تو هلاک خواهم شد. ولی این اتفاق نمی‌افتد؛ کسانی که به عیسی اعتماد می‌کنند هیچوقت از بین نمی‌روند. نزد عیسی بیا و او تو را بیرون نخواهد کرد. سعی نکن که این چیزها را درک کنی. فقط به او اعتماد کن و هیچوقت جانت را از دست نخواهی داد، چون او تو را محبت می‌کند و دوست دارد.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

آیات خوانده شده پیش از خطابه: یوحنا ۶:۳۵-۳۹.
سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Come, Ye Sinners” (by Joseph Hart, 1712-1768)