شدت اضطراب مسیح در جتسیمانی

چند وقت پیش در باب "اشکهای عیسی" موعظه کردم. اینجا را کلیک کنید تا بخوانید. آخرین نکته آن خطابه این بود، "عیسی در باغ جتسیمانی گریست." من گفتم، "عیسی در باغ جتسیمانی، شب قبل از به صلیب کشیده شدنش، عذاب کشید و به تنهایی دعا کرد. در آن ظلمت جتسیمانی، نجات دهنده احساسات روحی اش را در دعا به خدا بیان کرد. بر اساس عبرانیان ۵:۷، عیسی 'با ناله واشک از درگاه خدایی که به رهایی او از مرگ قادر بود دعا کرد و حاجت خویش را خواست و به خاطر اینکه کاملا تسلیم بود دعایش مستجاب شد‌' (عبرانیان ۵:۷). او از چه می ترسید؟ او می ترسید که در باغ بمیرد قبل از اینکه به سوی صلیب برود تا کفاره گناهان ما باشد."

دکتر جان ر. رایس گفته، "عیسی دعا کرد تا جام مرگ در آن شب از او بگذرد و زنده بماند و روز بعد بر روی صلیب بمیرد." دکتر ج. الیور باسول الهیدان هم گفته که عیسی "دعا کرد که از موت در باغ رهایی یابد تا بتواند ماموریتش را بر صلیب به اتمام برساند." دکتر ج. ورنان مک گی هم همین را گفته: "دوستان من، دعای او اجابت شد؛ او در باغ جتسیمانی نمرد." در حالیکه خدا گناهان ما را بر روی عیسی قرار می داد، او در اضطراب شدید بود.

شخصی آن خطابه را خواند و از من پرسید چرا لازم بود که عیسی بسمت صلیب برود. چرا او نمی توانست همانجا در باغ برای گناهان ما بمیرد؟ به او جواب دادم که این امر ممکن نبود. کتاب مقدس می فرماید،

"مطابق پیشگویی‌های تورات و نوشته‌های انبیا، مسیح برای گناهان ما مرد" (اول قرنتیان ۱۵:۳).

مسیح می بایست "مطابق پیشگویی های تورات و انبیا" می مرد – kata tas graphas. اگر در باغ جتسیمانی می مرد، او نجات دهنده پیشگویی شده در کتب عهد عتیق نمی شد. او به یک شیاد بدل می شد، نه یک ناجی پیشگویی شده! او باید به شکل kata tas graphas می مرد، "مطابق پیشگویی های تورات و انبیا." "کتب و انبیا" به عهد عتیق اشاره می کند، چون عهد جدید هنوز نوشته نشده بود. درست قبل از اینکه عیسی وارد جتسیمانی بشود گفت، "چون می‌خواهم بدانید که این پیشگویی کتاب مقدّس که می‌گوید: او در گروه جنایتکاران به حساب آمد، باید در مورد من به انجام برسد" (لوقا ۲۲:۳۷). او اشعیا ۵۳:۱۲ را نقل قول کرد که می گوید در آن آیه آمده که او باید میان دو دزد مصلوب بشود. اگر در باغ جتسیمانی می مرد، اشعیا ۵۳:۱۲ به انجام نمی رسید؛ او همچنین به شکل kata tas graphas نمی مرد، یعنی "مطابق پیشگویی های تورات و انبیا" و نجات دهنده وعده داده شده توسط اشعیا نمی شد!

فصل ۵۳ از کتاب اشعیا نبوت کامل عهد عتیق از مصلوب شدن مسیح را روایت می کند. در واقع آن متن با اشعیا ۵۲:۱۳ آغاز می شود و تا ۱۵ آیه در کتاب مقدس انگلیسی ادامه پیدا می کند. نبوت های پی در پی در خصوص مصلوب شدن مسیح ارایه می شوند. اگر عیسی در جتسیمانی مرده بود، نبوت های کمی از نحوه مصلوب شدنش به انجام می رسیدند. اشعیا ۵۰:۶ که از تازیانه زدن، بی آبرو کردن و آب دهان انداختن بر روی او سخن می گوید، به انجام نمی رسید. مزامیر ۲۲:۱۶ که پیشگویی سوراخ شدن دستها و پاهای او را می کند به انجام نمی رسید و نه زکریا ۱۲:۱۰، "و بر من که نیزه زده‌اند خواهند نگریست." مزامیر ۲۲ نبوت های پی در پی ارایه می دهد که اگر عیسی در جتسیمانی مرده بود به انجام نمی رسیدند. و کتب بسیار دیگری از عهد عتیق اگر عیسی در باغ مرده بود، آنها هم به انجام نمی رسیدند. عجیب نیست که او در باغ دعا کرد، "ای پدر، اگر اراده توست، این پیاله را از من دور کن‌" (لوقا ۲۲:۴۲).

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید"
(لوقا ۲۲:۴۴).

واژه یونانی که "شدت اضطراب" ترجمه شده، کلمه "agonia" است. این واژه به "درد روحی شدید یا اضطراب" دلالت می کند (Vine). عیسی عذاب، زجر و درد بسیاری را در آن تاریکی و ظلمت تجربه کرد. بیایید امشب برای چند دقیقه هم که شده درباره شدت اضطراب او در باغ جتسیمانی فکر کنیم.

I. اول، شدت اضطراب او توصیف شده.

عیسی شام فصح را با شاگردانش صرف کرد. او شام خداوند را در آنجا با آنها جشن گرفت. یهودا آن گروه را ترک کرد و به نزد کاهن بزرگ رفت تا به او خیانت کند. کسانی که ماندند سرودی خواندند و بعد به آنسوی نهر قدرون رفتند که بر بالای کوه زیتون است و به ظلمات داخل باغ جتسیمانی وارد شدند. در ابتدای باغ عیسی هشت نفر از شاگردانش را همانجا گذاشت و به آنها گفت، "وقتی من دعا می‌کنم شما در اینجا بنشینید‌‌" (مرقس ۱۴:۳۲). بعد پطرس، یعقوب و یوحنا را با خود به داخل باغ برد یعنی جایی که "بسیار مضطرب و دلتنگ شده بود به ایشان فرمود: از شدت غم و اندوه نزدیک به مرگ هستم، شما این جا بمانید و بیدار باشید‌‌" (مرقس ۳۴-۱۴:۳۳). جوزف هارت در این رابطه گفته،

غمهای بسیار تحمل کرد،
   با وسوسه های طاقت فرسا روبرو شد،
صبور و به دردها خو گرفته:
   ولی دردناکترین امتحان هنوز
باید در تو تحمل می شد،
   جتسیمانی جانگداز و نیمه تاریک!
باید در تو تحمل می شد،
   جتسیمانی جانگداز و نیمه تاریک!
(“Many Woes He Had Endured” by Joseph Hart, 1712-1768;
to the tune of “Come, Ye Sinners”).

متی می گوید که "بی نهایت غمگین و دردناک شد" (متی ۲۶:۳۷). گودوین در رابطه با واژه یونانی "بی نهایت غمگین" می گوید که آشوب یا درماندگی در اضطراب عیسی وجود داشت، چون این واژه به معنای "جدایی از مردم – یعنی آدمهای درمانده، جدا شده از بشریت" است. چه تفکری! عیسی از روی اضطرابش تا حد درماندگی، تا جایی نزدیک به جنون کشیده شد. متی از دهان نجات دهنده نقل قول می کند که، "جان من از شدت غم نزدیک به مرگ است" (متی ۲۶:۳۸). واژه یونانی که "شدت غم" ترجمه شده به معنای "کاملاً محزون و غمگین، شدیداً اندوهگین" (Strong)، یعنی به شدت غمزده است. گودوین گفته، "او غرق در غم بود و نفس نمی توانست بکشد." راینکر گفته عیسی "فرو رفته در غم و ملتهب از اضطراب بود." عیسی در غم و اندوه عمیق غوطه ور شده بود. مرقس به ما می گوید که او "بسیار مضطرب و دلتنگ شده بود" (مرقس ۱۴:۳۳). واژه یونانی که "بسیار مضطرب" ترجمه شده به معنای "کاملاً حیران" است (Strong)، یعنی "بودن در چنگال وحشتی که لرزه به تن می اندازد" (Rienecker)، "کاملاً مشوش شده، به وحشت... افتاده، هراسان شده، ترسیده، متوحش شده" (Wuest). جوزف هارت گفته،

ای تمام قدیسین برگزیده خدا بیایید،
   که مشتاق تماس با خون تطهیر کننده هستید،
اکنون در اندیشه به من بپیوندید،
   تا سرود جتسیمانی غم انگیز را بسراییم.

آنجا بود که خداوند حیات ظهور نمود،
   و زجه کشید، ناله کرد، دعا کرد و ترسید،
بی رمق اما تا آنجا که می توانست خدای مجسم شده تحمل کند،
   با توانی کافی که دیگر رمقی در او نماند.
(“Gethsemane, The Olive-Press!” by Joseph Hart, 1712-1768;
to the tune of “’Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید"
(لوقا ۲۲:۴۴).

II. دوم، علت اضطراب او.

علت اندوه مسیح در آن باغ چه بود؟ من فکر می کردم که اضطراب او بخاطر حمله ای از جانب شیطان بود. ولی حالا اینطور فکر نمی کنم. در هیچکدام از گزارشات مربوط به اضطراب او در جتسیمانی اشاره ای به شیطان نشده. شیطان او را در ابتدای رسالتش به شدت مورد وسوسه قرار داد. در بیابان سه بار "وسوسه کننده به او نزدیک شد" (متی ۴:۳). ولی هیچوقت نمی خوانیم که عیسی در طی آن وسوسه ها "بسیار مضطرب و دلتنگ" شد. هیچ اشاره به چیزی شبیه عرق خون او در جتسیمانی وجود ندارد. در طی وسوسه در بیابان عیسی با نقل قول از کلام خدا تقریباً به آسانی شیطان را مغلوب کرد. ولی در جتسیمانی اضطراب او آنچنان بود که او را مشرف به موت کرد. دکتر مک گی گفته، "وقتی او در باغ دعا کرد، 'این پیاله را از من دور کن' (لوقا ۲۲:۴۲)، 'پیاله' همان مرگ بود. او نمی خواست آنجا در باغ جتسیمانی بمیرد" (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, volume V, p. 540; note on Hebrews 5:7).

این اضطراب تلخ در جتسیمانی از طرف خدای پدر بود. معتقدم که در آن باغ،

"خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد" (اشعیا ۵۳:۶).

اسپارژن گفته، که در جتسیمانی خدای پدر "او را که گناه نشناخت، در راه ما گناه ساخت" (دوم قرنتیان ۵:۲۱). "او اکنون... باید نفرینی را تحمل می کرد که محصول گناهکاران بود، چون او بجای گناهکاران قرار گرفت و باید بجای گناهکاران رنج می کشید... او در آن لحظه متوجه شد، شاید برای اولین بار، که حامل گناه بودن یعنی چه... زیرا که همه گناه بر او نهاده شد" (C. H. Spurgeon, “The Agony in Gethsemane,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, 1971, volume XX, p. 593).

هارون در روز کفاره از دو بز استفاده کرد. مسیح در باغ بعنوان دومین بز به تصویر کشیده می شود. بز دوم وقتی که بعنوان تقدیمی برای گناه انتخاب شد، اضطراب زیادی را تجربه کرد. ترس و دردی که این حیوان لمس کرد، فقط شکل کوچک یا نوعی از اضطراب مسیح را رسم می کند. اضطراب عیسی در آن باغ نوع متقابل یا تکمیل کننده است.

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید"
(لوقا ۲۲:۴۴).

اشعیای نبی گفت،

"امّا خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد [خداوند راضی شد که او را خرد کند، او را محزون کند، نسخه استاندارد جدید آمریکا] چون جان او را قربانی گناه ساخت..." (اشعیا ۵۳:۱۰).

قطعاً آغاز آن از باغ جتسیمانی بود!

نیمه شب است؛ و بخاطر گناه دیگران،
   صاحب غمها خون می گرید؛
ولی کسی که از شدت اضطراب زانو زده
   خدایش او را رها نکرده
(“’Tis Midnight, and on Olive’s Brow” by William B. Tappan, 1794-1849).

"نیمه شب است؛ و بخاطر گناه دیگران، صاحب غمها خون می گرید." دکتر جان گیل گفته، "حالا او مضروب شده و پدرش او را محزون کرده؛ اضطرابهایش حالا شروع می شود، چون آلام او اینجا تمام نمی شود، بلکه روی صلیب... زیر بار گناهان همه مردم و احساس غضب الهی شروع به 'دلتنگی' می کند، غضبی که بواسطه آن آنقدر متاثر و پریشان می شود که... نزدیک به بیهوش شدن، غش کردن و مردن بود... او تا سر حد غبار مرگ پیش رفت؛ اضطرابهایش او را رها نمی کرد... تا اینکه جانش و بدنش از هم جدا شدند" یعنی روی صلیب (John Gill, D.D., An Exposition of the New Testament, The Baptist Standard Bearer, 1989 reprint, volume I, p. 334).

در جتسیمانی بود که "خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد" (اشعیا ۵۳:۶). جوزف هارت گفته،

آنجا [خدای پسر] همه گناهان من را متحمل شد،
   از طریق فیض می توان این را باور کرد؛
ولی وحشتی که او تجربه کرد
   خارج از درک و قیاس است.
کس نتواند در تو نفوذ کند،
   ای جتسیمانی تاریک و غم گرفته!
کس نتواند در تو نفوذ کند،
   ای جتسیمانی تاریک و غم گرفته!
(“Many Woes He Had Endured” by Joseph Hart, 1712-1768;
to the tune of “Come, Ye Sinners”).

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید"
 (لوقا ۲۲:۴۴).

پسر رنج کشیده خدا را ببین،
   نفس زنان، ناله کنان، خون عرق می کند!
اعماق بی کران [فیض] آسمانی،
   ای عیسی، چه محبتی نزد تو بود!
(“Thine Unkown Sufferings” by Joseph Hart, 1712-1768;
to the tune of “’Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

"و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد" (اشعیا ۵۳:۶).

مسیح گناهان ما را در باغ جتسیمانی بر خودش گرفت و گناهان ما را "در بدن خویش" بر روی صلیب حمل کرد، یعنی جایی که روز بعد روی آن مرد. گناه ما علت خرد شدن او بود تا آنجا که خون عرق کرد!

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید"
 (لوقا ۲۲:۴۴).

بله، او گناهان شما را روی صلیب در بدنش تحمل کرد.

"مسیح شخصاً بار گناهان ما را بر دوش گرفته و آنها را بر صلیب برد" (اول پطرس ۲:۲۴).

به باغ جتسیمانی بروید و ببینید که عیسی برای شما و من چکار کرده است. شما باید بخاطر گناهانتان به جهنم می رفتید. ولی عیسی آن گناهان را بر دوش خودش کشید و در آن باغ از جهنمی واقعی گذشت و به سمت صلیب رفت تا مزد شرارت شما را بپردازد.

هر شخص مسیحی باید اغلب اوقات روی موضوع جتسیمانی و صلیب تعمق کند. جتسیمانی و صلیب تفکیک ناپذیرند. "برای ما که در راه نجات هستیم [صلیب] قدرت خداست" (اول قرنتیان ۱:۱۸). بواسطه کار مسیح در جتسیمانی و روی صلیب، ما قدرت یافتیم تا برای خدا زندگی کنیم! ما تشویق شدیم که با اندیشیدن بر رنج و اضطراب مسیح برای او زندگی کنیم! وقتی آزمونهای زندگی ما را افسرده می کنند، مسیحیان واقعی آرامش پیدا می کنند و بیاد می آورند که عیسی مزد کامل گناهان آنها را در جتسیمانی و روی صلیب پرداخت! ما آرامش پیدا می کنیم وقتی بیاد می آوریم که با برخاستن از مردگان عیسی بر مرگ غلبه کرد!

ای بره خدا، نزدیک صلیب،
   آن صحنه ها را در برابر من بیاور؛
کمکم کن هر روز را طی کنم،
   با سایه های آن که بالای سرم است.
در صلیب، در صلیب،
   همواره جلال من باش؛
تا جان مسحور شده ام بیابد
   آرامشی ورای این رود.
(“Near the Cross” by Fanny J. Crosby, 1820-1915).

و به تو که هنوز نجات پیدا نکرده ای می گویم، چطور می توانی در عذاب و خون به او فکر کنی، که آنجا در ظلمت جتسیمانی، بخاطر تو رنج کشید ولی تو از او رویت را برگرداندی؟ او برای گناهان توست که عذاب می کشد! چطور می توانی او را انکار کنی و یک چنین محبتی را رد کنی؟

"عیسی در شدت اضطراب و با حرارت بیشتری دعا کرد و عرق او مثل قطره‌های خون بر زمین می‌چکید" (لوقا ۲۲:۴۴).

پسر رنج کشیده خدا را ببین،
   نفس زنان، ناله کنان، خون عرق می کند!
اعماق بی کران [فیض] آسمانی،
   ای عیسی، چه محبتی نزد تو بود!

عیسی گناهان شما را در جتسیمانی بر خودش حمل کرد چون شما را محبت می کند! او مزد گناه شما را روی صلیب داد چون شما را دوست دارد!

آیا به او اعتماد می کنید؟ پیش او می آیید که شما را با محبتی ابدی دوست دارد؟ به نجات دهنده رنج کشیده ایمان بیاورید! همین لحظه به او اعتماد کنید! گناهان شما را می بخشد و صاحب حیات جاودان خواهید شد! آمین.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

آیات خوانده شده قبل از خطابه توسط دکتر کریتون چان: مرقس ۴۱-۱۴:۳۲.
سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کین کید گریفیت:
“’Many Woes He Had Endured” by Joseph Hart, 1712-1768; to the tune of “Come, Ye Sinners”).