کریسمس در جهنم – ۲۰۱۶

برای من سوالی پیش آمده بود که آیا باید این خطابه "کریسمس در جهنم" را موعظه کنم یا نه. شیطان می گفت، "نه، اینکار را نکن! این موضوع خوبی نیست که روزهای کریسمس راجع به آن صحبت کنی. موضوع زننده ای است." به محض خطور این فکر به ذهنم فهمیدم که داشتم وسوسه می شدم تا تسلیم این تعلیم کلیساهای انجیلی ضعیفی که همه ما با آن مواجه هستیم بشوم. ما حالا هم متمایل به این ضعف آنها هستیم و این باید گفته و از ما خارج بشود. این مسئله یا باید ریشه کن بشود و یا اینکه نخواهیم توانست برای خدا جنگجویانی باشیم که از ما انتظار دارد. آنقدر ضعیف و ترسو خواهیم شد که نمی توانیم بی فرهنگان اینگونه انجیل گرایان زمان خودمان را شکست بدهیم.

اجازه نمی دهم که شیطان ما را از موعظه درباره جهنم در روزهای کریسمس یا هر موقع دیگری بترساند. جهنم در سراسر سال همیشه وجود دارد. چرا در روزهای کریسمس درباره اش حرف نزنیم؟ پس یک خطابه اصیل درباره "کریسمس در جهنم" موعظه می کنم. من این خطابه را در طی سی و دو سال گذشته بارها موعظه کرده ام. خیلی از واعظین پست زن منشی که امروز شاهدشان هستیم به من گفته اند که این خطابه را موعظه نکنم. ولی اگر درباره جهنم در روزهای کریسمس موعظه نکنید، پس معنی کریسمس چی می شود؟ کریسمس معنی ندارد مگر باور کنیم که جهنمی فروزان در انتظار گناهکاران است. عیسای نوزاد در بیت لحم بدنیا نیامد تا به ما درخت کریسمس و چراغهای چشمک زن بدهد. او در بیت لحم بدنیا آمد تا روی صلیب بمیرد، تا گناهکاران را از جهنم مشتعل برای همیشه نجات بدهد. تا گناهکاران با خون مقدسش از گناهانشان پاک بشوند! وقتی جهنم را از کریسمس جدا می کنید، چیزی از آن باقی نمی ماند مگر یک عید مربوط به کافران. بنابراین امروز صبح من خطابه اصیل خودم را با عنوان "کریسمس در جهنم" موعظه می کنم. این آخرین موعظه من در کلیسای چینی پیش از انحراف آنها از تعالیم دکتر تیموتی لین بود که موجب لغزش شدید آنها به سمت ضعف، بی حالی و لائودیسینیسم (بی علاقگی نسبت به مذهب م.) فقط – یکشنبه – صبحها شد که امروزه از آن حمایت می کنند. این خطابه را دو نفر از واعظین جوانی که دکتر لین آنجا منصوب کرد رد کردند. گرچه ۲۷ جوان با چشمهایی اشک آلود جلو آمدند، آنها از این موعظه بیزار و متنفر بودند. اگرچه دو ساعت وقت برای مشاوره با آنها صرف کردم و بازگشت هایی هم به لطف خدا داشتیم. آن واعظین آنموقع در اشتباه بودند و حالا هم همینطور و کلیسایشان کلیسایی نیست که دکتر لین بنا کرد. همان کلیسایی نیست که او بنا کرد چون کسانی که آنجا موعظه می کنند، آدمهایی بزدل، پست فطرتهایی ترسو، کم دل وجرات و بی غیرت هستند که هیچ آتشی در استخوانهایشان نیست وهیچ پیامی از خداوند ندارند. آنها موعظه می کنند تا پیرزنهایی که پول قبض هایشان را پرداخت می کنند راضی نگهدارند. موعظه نمی کنند تا جوانها را از ابدیت در جهنم نجات بدهند.

به نظر من "کریسمس در جهنم" یکی از بهترین خطابه های اصیل است که در عمرم موعظه کرده ام. پس بی کم و کاست آنرا موعظه می کنم! متن مورد نظر من از انجیل لوقاست آیه ۱۶:۲۵. از کتاب مقدس اسکافیلد در صفحه ۱۰۹۹ است. بایستید و به چند کلمه اول لوقا ۱۶:۲۵ نگاه کنید.

"فرزندم، بخاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

بفرمایید بنشینید.

مردی ثروتمند از دنیا رفت و به خاک سپرده شد. روح او بلافاصله به جهنم رفت، "او که در دنیای مردگان در عذاب بود، نگاهی به بالا کرد" (لوقا ۱۶:۲۳). مرد ثروتمند ابراهیم را "از دور" دید که در آسمان است. او برای کمی آب التماس کرد تا "زبان [او] را خنک کند چون [او] در این آتش عذاب می‌[کشید]" (لوقا ۱۶:۲۴). ابراهیم با او لب به سخن گشود و گفت،

"فرزندم، به خاطر بیاور که وقتی زنده بودی همه چیزهای خوب نصیب تو و همه بدیها نصیب ایلعازر شد‌. حالا او در اینجا آسوده است و تو در عذاب هستی‌" (لوقا ۱۶:۲۵).

خداوند عیسی مسیح این روایت را نقل کرد. این را گفت تا به گناهکاران گمشده درباره جهنم هشدار بدهد.

اسپارژن بزرگترین واعظ باپتیست همه ادوار بود. اسپارژن گفت که مردم در روزهای بعد از مرگ او از موعظه کردن درباره جهنم واهمه خواهند داشت. ویلیام بوث بنیانگذار سپاه نجات بود، آنموقع واقعاً چنین سپاه نجات بود. هر دوی این واعظین بزرگ قرن نوزدهم پیش بینی کردند که در قرن بیستم درباره جهنم موعظه ای نخواهد شد. آنها حق داشتند – امروزه از آن هم بدتر شده! از بوث پرسیدند نظرش درباره خطر پیش رو در قرن بیستم چیه؟ او جواب داد، "بهشت بدون جهنم" (The War Cry, January 1901, p. 7). پیش بینی بوث درست از آب درآمد. امروزه اصلاً خبری از موعظه درباره جهنم وجود ندارد. ولی نباید اینطور باشد. دکتر ج. ی. پکر یک الهیدان معروف است. او گفته،

مبشرین مسیحی باید در باب جهنم [صحبت کنند]: این بخشی از کارشان است... بر طبق تعالیم عیسی و رسولان، حیات فرد بعد از مرگ جسمانی هم ادامه پیدا می کند و چشم انداز کسانی که بدون مسیح هستند در دنیای آینده تا حد ممکن بد و وحشتناک است و اینرا باید به همه گفت (J. I. Packer, Ph.D., foreword to Whatever Happened to Hell? By John Blanchard, D.D., Evangelical Press, 2005 edition, p. 9).

من مردی سالخورده ای هستم. وقت زیادی برای من باقی نمانده. کسانی که بعد از مرگ من موعظه می کنند شاید از موعظه درباره جهنم بترسند. آنها شاید باور کنند که برای نجات گناهکاران بشود با حرفهای شیرین و بامزه موعظه کرد. شما بهتر است که به این واعظ پیر تا وقتی هنوز زنده است گوش بدهید!

تنها انتقادی که دارم این است که دکتر پکر فقط موعظه درباره جهنم را به "انجیلیون مسیحی" اختصاص می دهد. ولی پولس رسول گفته که شبانان باید "عمل مبشر را بجا" بیاورند (دوم تیموتیوس ۴:۵). شبانان همچنین "باید درباره جهنم [صحبت کنند]؛ این بخشی از کارشان است" (پکر، رجوع به بالا). امیدوارم و دعا می کنم که جوانهایی که دنباله روی من هستند بعد از مرگم درباره گناه، جهنم و داوری حرف بزنند همانطور که من اینکار را بیشتر از پنجاه سال است که انجام می دهم!

عیسی الگوی ماست، "شما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمایید" (اول پطرس ۲:۲۱). عیسی اغلب درباره جهنم موعظه می کرد و او نمونه ماست. برای اینکه نسبت به مسیح رو راست باشیم، همه شبانان باید گاهی اوقات درباره جهنم بطور روشن و آشکار موعظه کنند، همانطور که مسیح اینکار را کرد وقتی که درباره "مرد ثروتمند و ایلعازر" موعظه کرد. مسیح گفت که آن شخص ثروتمند مرد و مستقیم به جهنم رفت جایی که در آتش عذاب می کشید. آن مرد برای قطراتی آب به ابراهیم التماس کرد. ابراهیم گفت،

"فرزندم، به خاطر بیاور که وقتی زنده بودی همه چیزهای خوب نصیب تو و همه بدیها نصیب ایلعازر شد‌. حالا او در اینجا آسوده است و تو در عذاب هستی‌" (لوقا ۱۶:۲۵).

من روی چند کلمه اول تکیه می کنم،

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

حالا روزهای کریسمس است. کلیسای ما خیلی قشنگ تزیین شده. سرودهای قدیمی و اصیل میلاد مسیح را می خوانیم. امشب هم که مهمانی شام فوق العاده ای داریم. شنبه شب آینده هم که شب عید است، شام کریسمس مفصلی اینجا در کلیسا ساعت ۸ شب خواهیم داشت. ولی در طول تمام این جشن های زیبا و پرمعنای میلاد مسیح، اجازه بدهید که جهنم را هم فراموش نکنیم. جهنم نتیجه گناه است. عیسی بدنیا آمد تا روی صلیب بمیرد که شما را از گناه نجات بدهد تا به دست آن شعله های وحشتناک گرفتار نشوید. پولس رسول گفت،

"مسیح عیسی به دنیا آمد تا گناهکاران را نجات بخشد" (اول تیموتیوس ۱:۱۵).

فرشته خداوند به یوسف گفت،

"و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او امّت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید" (متی ۱:۲۱).

پس آیا معنای واقعی کریسمس دقیقاً درباره همین موضوع نیست؟ آیا پیام اصلی کریسمس این حقیقت نیست که عیسی از آسمان آمد؟ آمد که روی صلیب بمیرد تا مزد گناهان شما را بپردازد تا گناهکارانی مثل شما را از رفتن به جهنم دور نگهدارد؟

ولی چه اتفاقی می افتد اگر قبل از کریسمس بمیرید؟ شاید امروز صبح کسی اینجا باشد که در چند روز آینده فوت کند. اگر این اتفاق برای شما بیافتد، در روز ۲۵ دسامبر شما اولین کریسمس تان را در جهنم می گذرانید. و همانطور که درباره آن مرد گفته شد درباره شما هم می گویند ،

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

اگر به گناهتان ادامه بدهید، شاید نه این کریسمس ولی روزی، شاید زودتر از آنچه فکرش را می کنید، اولین کریسمس تان را جایی که با آتش در حال سوختن است سپری کنید. وقتی اولین کریسمس تان را در جهنم می گذرانید چه چیزی یادتان می آید؟

I. اول، خطابه هایی را که نادیده گرفتید به یاد می آورید.

بخاطر می آورید که چطور یاد گرفتید ذهنتان را ببندید. چطور از خطابه ها رویتان را برگرداندید. بخاطر می آورید که برای انجام این کار تمرین لازم داشتید. اول خطابه ها شما را آزار می دادند. آنها باعث می شدند که درباره چیزهای ابدی فکر کنید. ولی با گذشت زمان، برای ابلیس راحتتر شد تا خطابه ها را از قلبتان "برباید" (رجوع به متی ۱۳:۱۹). عیسی گفت،

"فوراً ابلیس آمده، کلام را از دلهای ایشان می‌رباید، مبادا ایمان آورده نجات یابند" (لوقا ۸:۱۲).

در ابتدا برای شیطان سخت بود که اینکار را بکند. ولی با گذشت ماهها شما به این حقه و کلک شیطانی عادت کردید بطوریکه دیگر چیزی شما را اذیت نمی کرد و کم کم در طول خطابه ها به خواب مرگ رفتن را شروع کردید. در نهایت وجدان شما آنچنان خشکید و قلبتان آنچنان سنگدل شد که به گفته مسیح،

"کلام مرا نمی‌توانید بشنوید" (یوحنا ۸:۴۳).

آنقدر ممکن است نسبت به گوش کردن سست و کرخت بشوید، آنقدر نسبت به کلام خدا گوشهایتان نمی شنود که درباره شما می شود گفت، "خدا [شما] را به ذهن مردود واگذاشت" (رومیان ۱:۲۸).

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

دخترم، به خاطر بیاور! در جهنم خطابه های زیادی یادتان می آید. وقتی که اولین کریسمستان را در آن چاه مشتعل می گذرانید بدون شک همین خطابه یادتان می آید! در جهنم آن خطابه هایی را که نادیده گرفتید بیاد می آورید . بعد فریاد خواهید زد که، "ای خدا، چرا به آن واعظ پیر گوش نکردم؟ ای خدا، حالا دیگر خیلی دیر شده! برای همیشه دیر شده – خیلی دیر. دارم در جهنم می سوزم. چرا، واقعاً چرا، به آن واعظ پیر از مد افتاده که به ما هشدار می داد گوش نکردیم؟"

II. دوم، روح خدا را که رد کردید، بخاطر می آورید.

در اولین کریسمس تان در جهنم، اوقاتی یادتان می آید که روح القدس شما را به گناهتان محکوم می کرد. عیسی گفت،

"و چون او آید، جهان را بر گناه و عدالت و داوری ملزم خواهد نمود" (یوحنا ۱۶:۸).

وقتی اولین کریسمس تان را در جهنم می گذرانید، یادتان می آید که روح خدا قلب شما را نرم می کرد. یادتان می آید که روح او باعث ترس شما می شد. یادتان می آید چطور اشک از چشمانتان سرازیر می شد. ولی همچنان یادتان می آید چطور در برابر عمل ملزم کننده روح القدس مقاومت می کردید، چطور در برابر مسیح مقاومت کردید تا روح القدس از شما دست کشید و خدا درباره شما گفت،

"[او] دلبسته بُتها شده است، پس او را تنها به حال خود بگذار" (هوشع ۴:۱۷).

همانطور که دکتر جان ر. رایس اشاره کرده،

پس چه غم انگیز است روبرو شدن با داوری، بدون هیچ رحمتی بخاطر خواهی آورد
   که تاخیر کردی و تعلل نمودی تا اینکه روح القدس رفت،
چه شرمندگی و ماتمی، اگر مرگ تو را ناامید پیدا کند،
   تو تاخیر کرده و تعلل نمودی و خیلی صبر کردی!
(“If You Linger Too Long” by Dr. John R. Rice, 1895-1980).

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

وقتی اولین کریسمس تان را در جهنم گذراندید یادتان می آید چطور در برابر محکومیت روح خدا مقاومت کردید، چطور "تاخیر کرده و تعلل نمودی تا اینکه روح القدس رفت" (رجوع به Rice).

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

دخترم، به خاطر بیاور! وقتی که پرده پایین بیاید و چراغها خاموش بشوند و روح تو در شعله ها غوطه ور بشود – پسرم، به خاطر بیاور! دخترم، به خاطر بیاور! خطابه هایی را که نادیده گرفتید یادتان می آید. روح خدا را که رد کردید یادتان می آید.

III. سوم، نجات دهنده ای را که بی احترامی کردید به خاطر می آورید.

نه! به من نگویید که به مسیح احترام گذاشتید و گرامی داشتید! دروغ نگویید! شما هیچ احترامی برای او قائل نیستید! هیچ احترامی! کتاب مقدس می گوید که شما او را خوار شمرده و نادیده گرفتید. کلام خدا می گوید،

"خوار و نزد مردمان مردود... و مثل کسی که رویها را از او بپوشانند و خوار شده که او را به حساب نیاوردیم" (اشعیاء ۵۳:۳)

اگر برای مسیح احترامی قائل بودید، او را جستجو می کردید. اگر برای مسیح احترامی قائل بودید "جد و جهد [می کردید] تا از در تنگ داخل شوید" (لوقا ۱۳:۲۴). چه کوشش و تلاشی کرده اید؟ مثل لوتر یک ساعت دعا و نیایش کردید؟ مثل بونیان رنج روحانی را تحمل کرده اید؟ مثل وایت فیلد هفته ها روزه گرفته اید؟ مثل وسلی پشتکار به خرج داده اید؟ مثل اسپارژن در برف و کولاک بیرون رفته اید تا مسیح را پیدا کنید؟ من می گویم شما اصلاً جهد و تلاشی نکرده اید! و یک روز، وقتی در جهنم هستید، یادتان می آید که آنقدر تنبل بودید که هیچوقت برای پیدا کردن مسیح تلاشی نکردید!

"فرزندم، به خاطر بیاور" (لوقا ۱۶:۲۵).

دخترم، به خاطر بیاور! این مطالب را در جهنم بیاد می آورید! یادتان می آید که احترامی برای مسیح قائل نبودید که صادقانه او را دنبال کنید.

"و مرا خواهید طلبید و چون مرا به تمامی دل خود جستجو نمایید، مرا خواهید یافت" (ارمیا ۲۹:۱۳).

فرزندم، به خاطر بیاور! دخترم، به خاطر بیاور! در شعله های ابدی به خاطر می آورید که چطور به عیسی بی احترامی کردید، چطور پیشنهاد نجاتش را رد کردید. چطور از من متنفر شدید که اینطور موعظه کردم. چطور می خواستید که این جوانهای خوش قیافه تعالیم کتاب مقدسی شیرین و ملیح به شما بدهند که شما را به طرف خودشان جذب کنند بجای اینکه به شما حکم کنند تا از گناهتان توبه کنید و نزد مسیح بیایید! بله، می دانم بعضی از شما وقتی من بمیرم خوشحال خواهید شد. ولی حتی وقتی اینجا نباشم که به شما هشدار بدهم، شما به جهنم می روید. به دکتر جان ر. رایس بزرگ گوش کنید که چه می گوید،

آنقدر گستاخانه صبر کردیده اید، او را با بی میلی انکار کرده اید،
   به مدت طولانی و زیاد گناه کرده اید، قلبتان در خطابی بسیار است؛
آه، اگر خدا صبرش تمام بشود، آن روح پاک آزرده بشود؛
   اگر دیگر شما را صدا نزند، ملعون می شوید وقتی که دیگر برود.
پس چه غم انگیز است روبرو شدن با داوری، بدون هیچ رحمتی بخاطر خواهی آورد
   که تاخیر کردی و تعلل نمودی تا اینکه روح القدس رفت،
چه شرمندگی و ماتمی، اگر مرگ تو را ناامید پیدا کند،
   تو تاخیر کرده و تعلل نمودی و خیلی صبر کردی!
(“If You Linger Too Long” by Dr. John R. Rice, 1895-1980).

اگر در هنگام دعوت جلو بیایید، نمی خواهم که یک کلمه درباره جهنم چیزی بگویید. می خواهم که فقط درباره گناه تان و درباره عیسی حرف بزنید. فقط عیسی می تواند گناه شما را ببخشد. فقط عیسی می تواند گناه شما را با خون گرانبهایش پاک کند. نزد عیسی بیایید و او شما را از گناهتان نجات خواهد داد.

چه وحشتناک است که وقتی جلو می آیید درباره عیسی فکر نمی کنید. اگر در خطابه ام به مشیت الهی اشاره کردم، شما درباره مشیت و خواست الهی حرف بزنید. اگر در خطابه ام به انتخابات اشاره کردم، درباره انتخابات حرف بزنید. اگر در خطابه ام به شیطان اشاره کردم، درباره شیطان حرف بزنید. اگر به گناه اولیه و ندای تأثیرگذار اشاره کردم، درباره این چیزها حرف بزنید. اگر درباره جهنم موعظه کردم، این چیزی است که درباره آن حرف می زنید!

گرچه خطابه هایم همیشه حول محور عیسی دور می زند، ولی نمی توانیم شما را متقاعد کنیم که درباره خود عیسی مسیح حرف بزنید. نمی توانیم شما را متقاعد کنیم درباره عیسی فکر کنید. شما او را خوار و انکار کردید (اشعیا ۵۳:۳). با اینحال هیچ کس دیگری نمی تواند شما را از گناه نجات بدهد. جوزف هارت (۱۷۶۸-۱۷۱۲) گفته، "هیچکس جز عیسی، هیچکس جز عیسی، نمی تواند خیری به گناهکاران بینوا برساند" (“Come, Ye Sinners”).

گناهان شما در باغ جتسیمانی روی عیسی قرار گرفت. او در آن باغ در زیر بار گناهانتان خرد شد تا اینکه به روی زمین افتاد و عرق خون از منافذ بدنش جاری شد. او را دستگیر کرده و به صورتش مشت زدند. انبوهی از موهای ریشش را کندند. پیلاطوس دستور داد که بر پشتش شلاق زدند به قدری که پوستش ریش ریش و از دنده هایش آویزان شد. دستها و پاهایش را با میخ به صلب کوبیدند. سربازی پهلویش را با نیزه سوراخ کرد "و خون و آب از بدنش جاری شد‌" (یوحنا ۱۹:۳۴). عیسی همه این چیزهای وحشتناک، درد و رنج را تحمل کرد تا جزای گناه شما را بپردازد، تا شما را با خون مقدسش از گناه پاک کند! کتاب مقدس می گوید، "مسیح برای گناهان ما مرد" (اول قرنتیان ۱۵:۳).

آه، به گناهانتان فکر کنید! به عیسی فکر کنید که عذاب کشید، خونش را ریخت و جان سپرد تا شما را از گناه نجات بدهد. به عیسی فکر کنید که به تنهایی می تواند تمام گناه شما را پاک کند و ببخشد! به گناه تان فکر کنید! به عیسی فکر کنید، که به تنهایی می تواند شما را نجات بدهد! پیش عیسی بیایید. حالا پیش او بیایید. "هیچکس جز عیسی، هیچکس بجز عیسی، نمی تواند خیری به گناهکاران بینوا برساند."

آیا غیرتم می تواند بی وقفه بداند،
   اشکهایم همیشه جاری باشد،
بخاطر گناه کسی نمی تواند کفاره بدهد؛
   تنها تو باید نجات بدهی و تنها تو.
(“Rock of Ages, Cleft For Me” by Augustus Toplady, 1740-1778).

"هیچکس جز عیسی، هیچکس جز عیسی، نمی تواند خیری به گناهکاران بینوا برساند." با ایمانی ساده پیش او بیایید! یک فرمانده رومی در پای صلیب ایستاده و عیسی را که برای گناهان او جان می داد نگاه می کرد. او به روی زانوهایش افتاد و به مسیح ایمان آورد. عیسی مردی که او را کشت در آن لحظه نجات داد! کسی که عیسی را کشت گفت، "حقیقتاً این مرد پسر خدا بود" (مرقس ۱۵:۳۹). سنت به ما می گوید که این مرد مسیحی شد. آیا شما نزد عیسی می آیید و مثل آن مرد به او ایمان می آورید؟ عیسی شما را دوست دارد و نجات خواهد داد.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام: لوقا ۲۵-۱۶:۱۹.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیث:
“If Your Linger Too Long” (Dr. John R. Rice, 1895-1980).