از میان آنها خارج شوید!

"از میان آنها خارج شوید." معنی این جمله این است که کسانی را که در گناه هستند ترک کنید. این معنی "جدا شدن" است، "از میان آنها خارج شوید." جدا شدن یکی از مهمترین تعالیم کتاب مقدس است. جدا شدن مهم است چون نمی توانید بدون اینکار یک مسیحی بشوید. جدا شدن مهم است چون نمی توانید یک زندگی پیروزمندانه بدون آن داشته باشید. نمی توانید یک زندگی غلبه کننده بدون جدا شدن داشته باشید. جدا شدن به معنی متعهد نشدن در دوستی و رفاقت با غیرایمانداران است. جدا شدن به معنی دوست نداشتن دنیاست. کتاب مقدس می گوید، "اگر کسی دنیا را دوست دارد، محبت [خدا] در وی نیست" (اول یوحنا ۲:۱۵). دوباره می گوید، "هر که بخواهد دنیا را دوست داشته باشد خود را دشمن خدا می‌گرداند‌" (یعقوب ۴:۴). یک شخصی برای اصلاح کردن من حرفهای عیسی را نقل قول کرد و گفت، "اگر نسبت به یکدیگر محبت داشته باشید، همه خواهند فهمید که شاگردان من هستید‌‌" (یوحنا ۱۳:۳۵). ولی در این گفته، عیسی به چه کسی اشاره می کند؟ این به غیرایمانداران اشاره نمی کند. او درباره محبت کردن شاگردان به یکدیگر صحبت می کند. شکسپیر گفته، "ابلیس می تواند کتب مقدس را برای اهداف خودش نقل قول کند." متن مورد نظر ما هم این مسئله را بسادگی بیان می کند،

"و خداوند می فرماید: از میان آنها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید" (دوم قرنتیان ۶:۱۷).

چرا جدا شدن از افراد گمشده اینقدر مهم است؟

.I اول، جدا شدن مهم است چون در سراسر کتاب مقدس تعلیم داده می شود.

زن لوط با جدا نشدن از دوستان گناهکارش در شهر سدوم جان خودش را از دست داد. خدا به لوط گفت که آن شهر را نابود می کند. خدا آنرا نابود می کرد چون مردم آنجا خیلی گناهکار و مال پرست شده بودند. خدا به لوط گفت، "عجله کنید، از اینجا خارج بشوید، خداوند می‌خواهد این مکان را نابود کند" (پیدایش ۱۹:۱۴). لوط به همسرش گفت که باید سدوم را ترک کنند. پس همانطور که او داشت آنجا را ترک می کرد همسرش به دنبال او راه افتاد. ولی نمی خواست که دوستان گناهکارش را ترک کند. دنبال شوهرش تازه راه افتاده بود. ولی "زن لوط به عقب نگاه کرد و به یک ستون نمک تبدیل شد" (پیدایش ۱۹:۲۶). دکتر چارلز س. رایری گفته، "قلب او هنوز در سدوم بود. او نمی خواست خودش را از دوستان گناهکارش جدا کند. به عقب نگاه کرد و برگشت که به سمت دوستان گمشده اش برود. در حالیکه به عقب نگاه کرد تا به سمت دوستان گناهکارش برود 'به یک ستون نمک تبدیل شد.'" آتش و گوگردی که خدا بر شهر سدوم نازل کرد او را احاطه کرد. گوگرد شعله ور آن زن را فرا گرفت. گوگردی که خدا روی بدن او ریخت. او به یک ستون گداخته شده بدل شد. زنده زنده سوخت چون نخواست که از دوستان گناهکارش در سدوم جدا بشود. جانش را از دست داد و به جهنم رفت. و عیسی گفت،

"زن لوط را به یاد داشته باشید" (لوقا ۱۷:۳۲).

اگر کلیسا را ترک کنید و به سمت دوستان گناهکارتان بروید همان اتفاق برای شما هم می افتد. در آتش قهر خدا نابود خواهید شد!

"زن لوط را به یاد داشته باشید."

جان بونیان، پدر باپتیست ما، داستان مشابهی را نقل کرده. مردی شهری به نام ویرانی را ترک کرد. در حالیکه بدنبال مسیح می دوید به عقب نگاه نمیکرد. دو نفر از دوستان نجات پیدا نکرده اش دنبال او دویدند. آنها از او خواستند که به شهر ویرانی برگردد. ولی او به آنها گوش نکرد. آنها گفتند که پیش دوستان گمشده اش برگردد. ولی او اینکار را نکرد. از دوستان گمشده اش جدا شد و نجات پیدا کرد (برگرفته از Pilgrim’s Progress به قلم جان بونیان).

اگر شروع کنید به آمدن به کلیسا و بخواهید که نجات پیدا کنید همین اتفاق برای شما هم می افتد. دوستان و قوم و خویشان گمشده تان هر کاری بتوانند انجام می دهند که شما را برگردانند. برگردانند پیش خودشان برای یک زندگی گناه آلود. دوستان آن مرد در داستان بونیان گفتند، "آیا همه دوستهای دنیوی ات را ترک می کنی؟" آن مرد جواب داد، "بله، همه را ترک می کنم چون تنها راهی است که می توانم نجات در مسیح را پیدا کنم." و این درباره همسر لوط هم صادق است. او پیش دوستان گناهکارش برگشت و زنده زنده در آتش غضب خدا سوخت. در روزگار بونیان هم این امر صدق می کرد. و هنوز در روزگار ما هم صدق می کند! جدا شدن از دوستهای گناهکار تنها راهی است که می توانید بوسیله آن نجات پیدا کنید. دوست های گناهکارتان را ترک کنید که می خواهند مانع آمدن شما به کلیسا بشوند. آنها را فراموش کنید و پیش عیسی بیایید. این تنها راهی است که می توانید مسیحی واقعی بشوید.

"و خداوند می‌فرماید: از میان آنها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید... و خداوند متعال می‌فرماید: [من] پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من خواهید بود‌‌" (دوم قرنتیان ۱۸-۶:۱۷).

از میان آنها خارج شوید! جدا شدن لازم است. باید دوستهای گناهکارتان را ترک کنید اگر می خواهید عیسی شما را از گناه و جهنم نجات بدهد. باید خویشاوندان گناهکار و دوست های گمشده تان را ترک کنید اگر واقعاً می خواهید که عیسی شما را از گناه نجات بدهد. کلام خدا می گوید،

"از وابستگی‌های نامناسب با افراد بی ایمان دوری کنید، زیرا چه شراکتی بین نیکی و شرارت است و چه رفاقتی بین روشنایی و تاریکی" (دوم قرنتیان ۶:۱۴).

دکتر جان ر. رایس این تفسیر را داده و گفته،

یکی از صریح ترین آموزه های کتاب مقدس آموزه جدایی مسیحی است. این تعلیمی بود که خدا هر روز و بطور مکرر و دایمی به یهودیان تاکید می کرد... وقتی کشاورز عبرانی حیواناتش را برای شخم زدن آماده می کرد توی دلش گفت، "خدا دستور داده که با حیوانات مختلف شخم نزنم. یا دو تا گاو نر یا دو تا الاق برای شخم زدن می توانم استفاده کنم؛ ولی نمی توانم با هم قاطی شان بکنم. نمی توانم با هم قاطی شان کنم چون خدا می خواهد که یادم باشد نباید با کسانی که از قوم خدا نیستند قاطی بشوم" (Dr. John R. Rice, The Unequal Yoke, Sword of the Lord, 1946, pp. 4-5).

نداشتن رابطه و دوستی با غیرایمانداران در سرتاسر کتاب مقدس تعلیم داده می شود.

"از وابستگی‌های نامناسب با افراد بی ایمان دوری کنید، زیرا چه شراکتی بین نیکی و شرارت است و چه رفاقتی بین روشنایی و تاریکی" (دوم قرنتیان ۶:۱۴).

.II دوم، جدا شدن شما را از دوستی با دنیا دور می کند و به دوستی با کلیسای
محلی سوق می دهد.

گوش کنید عیسی در انجیل یوحنا ۱۵:۱۹ چی گفته،

"اگر شما متعلق به این جهان بودید جهان متعلقان خود را دوست می‌داشت، اما چون شما از این جهان نیستید و من شما را از جهان برگزیده‌‌ام، به این سبب جهان از شما نفرت دارد‌" (یوحنا ۱۵:۱۹).

روی این عبارات تمرکز کنید، "من شما را از جهان برگزیده ام." این عبارات را با صدای بلند تکرار کنید، "من شما را از جهان برگزیده ام."

در یوحنا ۱۷:۶، عیسی این مطلب را دوباره تکرار می کند،

"من تو را به آن کسانی که تو از میان جهانیان برگزیده و به من بخشیدی شناسانیدم‌..."

واژه یونانی که در هر دو آیه "جهان" ترجمه شده به بشریت گمشده اشاره می کند. عیسی گفت،

"من شما را از جهان برگزیده ام" (یوحنا ۱۵:۱۹).

یعنی همان جدا شدن. ما "از جهان" انتخاب شده ایم.

واژه یونانی که در عهد جدید "کلیسا" ترجمه شده واژه "ekklesia" است. این واژه به معنی "خوانده شدگان" است، "ek" یعنی خارج از و "kaleo" یعنی صدا کردن (Vine). در نتیجه واژه "کلیسا" به معنی "خوانده شدگان" است (یادداشتی بر متی ۱۶:۱۸ از کتاب مقدس اسکافیلد).

به اعمال رسولان ۲:۴۷ گوش بدهید. در اینجا توصیفی داریم از آنچه در کلیسای محلی اورشلیم اتفاق افتاد. این آیه می گوید،

"و خداوند هر روز کسانی را که نجات می‌یافتند، به جمع ایشان می‌افزود‌" (اعمال رسولان ۲:۴۷).

عیسی گفت،

"من شما را از جهان برگزیده ام" (یوحنا ۱۵:۱۹).

در انگلیسی معاصر خیلی روشن چنین آمده،

"و خداوند هر روزه ناجیان را بر کلیسا [خوانده شدگان] می‌افزود" (اعمال رسولان ۲:۴۷).

پس ما از جهان به سوی کلیسا خوانده می شویم.

"و خداوند می فرماید: از میان آنها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید..." (دوم قرنتیان ۶:۱۷).

جدا شدن کتاب مقدسی شما را از دوستی و رفاقت با دنیا دور می کند. جدا شدن شما را به دوستی و رفاقت به کلیسای محلی هدایت می کند. شما دنیا را پشت سر می گذارید و دوستان کاملاً جدیدی در کلیسا پیدا می کنید.

.III سوم، جدا شدن یک تصمیم قلبی است.

لطفاً یعقوب ۴:۴ را باز کنید. از کتاب مقدس اسکافیلد صفحه ۱۳۰۹ است. بایستید و با صدای بلند بخوانید.

"ای زانیان، آیا نمی‌دانید که دوستی دنیا، دشمنی خداست؟ پس هر که می‌خواهد دوست دنیا باشد، دشمن خدا گردد"
         (یعقوب ۴:۴).

این یک گفته کاملاً روشن است! "هر که می خواهد دوست دنیا باشد، دشمن خدا گردد." بفرمایید بنشینید.

عیسی نسبت به افراد گمشده مهربان بود. او حتی با باجگیران و گناهکاران غذا خورد. ولی دوستان نزدیکش همان شاگردانش بودند، مریم و مرتا و ایلعازر. دوستانش همه مسیحیان حقیقی بودند – و او شما را هم دعوت می کند که پیروی اش کنید. مطمئن باشید که همه دوستهای نزدیکتان مسیحیان واقعی باشند! از دوستهایی که مسیحی واقعی نیستند دست بکشید. این چیزی است که کتاب مقدس تعلیم می دهد!

"و خداوند می‌فرماید: از میان آنها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید به چیزهای ناپاک دست نزنید و من شما را خواهم پذیرفت. و خداوند متعال می‌فرماید: من پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من خواهید بود‌‌" (دوم قرنتیان ۱۸-۶:۱۷).

آلبرت بارنز بر اساس همین عبارات کتاب مقدس چنین اظهاراتی بیان می کند،

      آنها که [می خواهند مسیحی بشوند] باید مصمم شوند که خودشان را از دنیا جدا کنند. [مسیحیت] نمی تواند در جایی که چنین جدایی نباشد وجود داشته باشد و آنها که نمی خواهند رفقای [بی ایمان] را ترک کنند... و دوستان و لذتهایشان را در میان قوم خدا پیدا کنند [نمی توانند مسیحی واقعی باشند]... باید خطی میان دوستان خدا و دوستان گناه کشیده شود... اگرچه از اختلاط با آنها بعنوان همسایه و شهروند اجتناب نمی کنیم... ولی دوستان منتخب و دوستی های صمیمی مان باید از قوم خدا باشند. چون دوستان خدا باید دوستان ما باشند و خوشی ما باید با آنها باشد و دنیا باید ببیند که ما دوستان [مسیح] را به دوستان شهوت، جاه طلبی و گناه ترجیح می دهیم (Albert Barnes, Notes on the New Testament, II Corinthians, Baker Book House, 1985 reprint, p. 162).

دنیا باید ببیند که ما چیزی که آنها می خواهند نمی خواهیم!

بارنز به ما گفت، "باید خودمان را از دنیا جدا کنیم... و دوستان نزدیک و لذتها را در میان قوم خدا پیدا کنیم" (رجوع به ماخذ بالا).

جان بونیان این را به کسانی گفت که سعی می کردند شخصی را از گشتن بدنبال نجات منصرف کنند. او گفت،

"شما در شهر ویرانی زندگی می کنید... و همه کسانی که آنجا می میرند به قعر جهنمی می روند که با آتش و گوگرد می سوزد. قانع شوید و با من نزد مسیح بیایید." [کسی که او را دنبال می کرد] با تعجب گفت "چی!" "و همه دوستان و راحتی مان را پشت سر بگذاریم؟" [مردی که مسیح را پیروی می کرد] گفت "بله، چون همه چیزی را که [از دست می دهی] قابل مقایسه با... آنچه من جستجو می کنم نیست... چون من مسیح را جستجو می کنم – نه گناه را" (John Bunyan, Pilgrim’s Progress in Today’s English, retold by James H. Thomas, Moody Press, 1964, pp. 13-14).

شما از میان جهان نزد مسیح خوانده شده اید. کسی که از دوست یابی و راحتی دنیا دست نکشد پیش مسیح نخواهد آمد. شما نمی توانید در آن واحد به دو جهت نگاه کنید! "چون شخص دو دل در تمام کارهای خود ناپایدار است‌" (یعقوب ۱:۸). شخص "دو دل" نزد مسیح نخواهد آمد!

"از میان آنها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید... و من شما را خواهم پذیرفت. و... من پدر شما خواهم بود..." (دوم قرنتیان ۱۸-۶:۱۷).

مسیح می خواهد که از اعتماد کردن به این دنیا دست بردارید و در عوض به او توکل کنید. همانطور که این سرود قدیمی می گوید،

نجات دهنده به آدمها می گوید، "قلبت را به من بده،"
   در رحمت بارها این ندا را درمی دهد؛
فیض عظیم از آن من است تا عطا کنم،
   آیا برای تو نبود که جان دادم؟ قلبت را به من بده.
"قلبت را به من بده، قلبت را به من بده،"
   بشنو این نجوا را هر جا که هستی؛
از این دنیای تاریک تو را جدا می سازد،
   با چنان صدای لطیفی می گوید، "قلبت را به من بده."
(“Give Me Thy Heart” by Eliza E. Hewitt, 1851-1920).

وقتی جان کیگن یک نوجوان بود با چند تا از بچه های شیطان کلیسا دوست شده بود. بچه هایی که کلیسا می آمدند ولی به چیزهایی که موعظه می کردم می خندیدند. آنها لطیفه های کثیف تعریف می کردند. درباره روابط جنسی و مواد مخدری مثل ماری جوانا حرف می زدند. ولی جان کیگن کم کم دید که آنها در مسیر اشتباهی قرار دارند. قلبش احساس محکومیت نسبت به گناه کرد. احساس کرد که گناه او را به سمت جهنم می کشاند. در نهایت جان از آن پسرهای بدطینت دوری کرد. کاملاً آنها را ترک کرد و قلبش را به مسیح داد. او با جوانهای خوب مسیحی در کلیسایمان دوستی کرد. خیلی زود بازگشت کرد. پسر بچه های بدی که به موعظه های من می خندیدند حالا تقریباً همه شان از کلیسایمان رفته اند. ولی جان کیگن به مسیح توکل کرد و نجات پیدا کرد. نه تنها نجات پیدا کرد – بلکه حالا می خواهد به مدرسه الهیات برود و شبان بشود. وقتی جان برایتان موعظه می کند می توانید احساس کنید که قلبش و زندگی اش تنها به مسیح تعلق دارد. من افتخار می کنم که بگویم جان کیگن حالا از دوستان نزدیک من است. جان و جولی سیویله با خانواده ام شام دور هم بودیم و رفتیم که برای جشن تولد پسرهایم جمعه شب گذشته یک نمایش تماشا کنیم. وقتی که پسرهای بد اینجا را ترک کردند، خدا به جان یک سری دوستان جدید داد. دوست هایی مثل آرون یانسی، جک نگان، نواح سانگ و همین واعظ پیر یعنی خود من. ما همه افتخار می کنیم که جان کیگن را دوست خودمان صدا کنیم چون او حالا دوست مسیح است – و دیگر دوست آن "بچه های کلیسایی" شرور نیست. او پیش مسیح آمد. او پیش ما آمد. چقدر خوشحالیم که یک روز او شبان این کلیسا خواهد بود. وقتی که بچه های شرور کلیسایی در آتش جهنم تا ابد می سوزند او در اینجا در حال موعظه کردن خواهد بود.

آیا از دوستان گناهکارتان دست می کشید؟ آیا به عیسی، پسر خدا، توکل می کنید؟ آیا پیش او می آیید و با خونش از گناهتان پاک می شوید؟ جان کیگن و پدرش و خود من مایلیم که درباره این موضوع اینجا جلوی محراب با شما صحبت کنیم. بیایید در حالیکه جناب گریفیت آن سرود، "قلبت را به من بده" را می خواند. جلو بیایید در حینی که ایشان سرود را می خوانند.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام: دوم قرنتیان ۱۸-۶:۱۴.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Give Me Thy Heart” (by Eliza E. Hewitt, 1851-1920).