آیا قلب شما زمین خاردار است؟

این یکی از آیات کلیدی عهد جدید برای فهمیدن مشکل کلیسایمان است. اگر این آیه را نفهمید، نمی توانید مشکل کلیسا و راه حل آن مشکل را بفهمید. این آیه آنقدر کلیدی است که ذهن من بطور مستمر هر ساله و هر دهه جذب آن می شود. اولین بار از بیلی گراهام درباره این آیه شنیدم. وقتی که نوجوان بودم تقریباً هر یکشنبه بعدازظهر می شنیدم که درباره آن موعظه می کند. جناب گراهام وقتی درباره نشانه های آخر زمان موعظه می کرد معمولاً این آیه را نقل قول می کرد. آخرین کتاب واقعاً خوبش کتابی با عنوان دنیای مشتعل بود (Doubleday, 1965). بیلی گراهام در آن کتاب گفته،

     عیسی گفت، "در نتیجه افزونی شرارت، محبت بسیاری به سردی خواهد گرایید" (متی ۲۴:۱۲ نسخه جدید انگلیسی). "اما این را بدان که در ایام آخر زمانهای سخت پدید خواهد آمد، زیرا که مردمان خودپرست خواهند بود و طماع... که عشرت را بیشتر از خدا دوست می دارند؛ که صورت دینداری دارند، لیکن قوت آن را انکار می کنند. از ایشان اعراض نما" (دوم تیموتیوس ۵-۳:۱)... همه اینها ظاهراً به زمانی اشاره می کنند که ریاکاری و دورویی گسترش پیدا می کند و انبوه مردم بدون آنکه تجربه ای شخصی از عیسی مسیح داشته باشند دسته دسته به سوی کلیسا روی می آورند... معلمین دروغین به درون کلیسا رخنه خواهند کرد... آنها رهبران کسانی هستند که 'لغزش' می خورند که از ویژگی کلیسای آخر زمان است (Billy Graham, D.D., World Aflame, Doubleday and Company, 1965, pp. 220, 221, 219).

بعدها یادداشتی را خواندم که بیلی گراهام به پسر دکتر م. ر. دیهان فرستاد. وقتی دکتر دیهان در سال ۱۹۶۵ بر اثر تصادف اتومبیل از دنیا رفت، بیلی گراهام گفت که بسیاری از ایده هایش را با گوش کردن به برنامه رادیویی دکتر دیهان کسب کرد. دکتر دیهان در کتابش با عنوان نشانه های زمان ها گفته،

ارتداد و بی تفاوتی از جمله گناهان بعدی هستند که ذکر شده اند. "و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲). هیچگاه در تاریخ بشر این مسئله به اندازه امروز صادق نبوده. فقط در طی چند دهه، ما از ایمان ساده پدران پیوریتن فاصله گرفته ایم... در میان مسیحیان این مسئله بطور تاسف باری صدق می کند که "محبت بسیاری سرد خواهد شد." در واقع محبت بسیاری سرد شده است (M. R. DeHaan, M.D., Signs of the Times, Zondervan Publishing House, 1951, p. 58).

از وقتی به بیلی گراهام و دکتر دیهان گوش کردم، روی آیه متی ۲۴:۱۲ همیشه تعمق می کرده ام. این کلمات از زبان عیسی مسیح گفته شده که در جواب به سوال شاگردان داده شد، "به ما بگو که این امور کی واقع می شود و نشان آمدن تو و انقضای عالم چیست؟" بخشی از جواب مسیح به این سوال همان متن مورد نظر ماست،

"و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲).

I. اول، عیسی گفت این امور کی واقع خواهد شد؟

او گفت که این امور بعنوان "نشان آمدن [او] و انقضای عالم" خواهد بود (متی ۲۴:۳). کتب مقدسه بسیاری از این نشان آخر زمان صحبت می کنند. یادداشت انجیل اسکافیلد در انتهای این صفحه (۱۰۳۳) بدرستی می گوید که این آیه "به طوری ویژه در مورد آخر زمان بکار می رود... چیزی که به این دوره زمانی ویژگی خاصی بخشیده، با شدت وحشتناکی در انتها جمع می شود" (Scofield Study Bible, 1917, p. 1033; note on Matthew 24:3). می توانستم آیات دیگری مثل دوم تیموتیوس ۱۳-۳:۱؛ رساله یهودا ۱۹ ،۴؛ مکاشفه ۲۲-۳:۱۴ و غیره را در اینجا فهرست کنم.

شما جوانها نمی توانید تصورش را هم بکنید که چقدر کلیساها سقوط کرده اند. ولی من در طول عمرم این را به روشنی توانستم ببینم. من در سال ۱۹۶۹ احیای یک کلیسای محلی را شاهد بودم. در سال ۱۹۷۱ شاهد احیای یک ناحیه وسیع بودم. بار دیگر در سال ۱۹۹۲ احیای دیگری در یک کلیسای محلی را رویت کردم. ولی از آن زمان دیگر نشنیده ام که هیچ احیایی در هیچ کجای آمریکا و جهان غرب نازل بشود! هیچ! حالا این تصویر غم انگیز متی ۲۴:۱۲ را هر چه بیشتر در کلیساهایمان می بینیم،

"و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲).

این وضعیت کلیساهای باپتیست و کلیساهای دیگر انجیلی در روزگار ماست. این تنها نوع کلیساهایی است که شما جوانها در طول عمر کوتاهتان دیده یا شنیده اید. مگر درباره احیاهای گذشته چیزی خوانده باشید، در غیر اینصورت هیچ نظری از وضعیت وحشتناک و مرتد کلیساهای این روزگار نمی توانید داشته باشید! شاید فکر کنید که وقتی درباره کلیساهای بهتری در گذشته حرف می زنم، دارم مزخرف می گویم چون هیچوقت آنها را در عمرتان ندیده و نشنیده اید. دکتر کنت کانولی که در کلیسای ما هم صحبت کرده یکبار گفت که شما در نسلی زندگی می کنید که هیچوقت احیا را ندیده است – حداقل نه در دنیای غرب!

"و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲).

II. دوم، چرا عیسی گفت که این امور اتفاق می افتد؟

به کلمه اول این متن دقت کنید، "و." "و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد." به این تکرار واژه "و" در آیات ۱۰ تا ۱۲ توجه کنید. "و... بسیاری لغزش خورده" (آیه ۱۰). "و یکدیگر را تسلیم کنند" (آیه ۱۰). "و از یکدیگر نفرت گیرند" (آیه ۱۰). "و بسا انبیای کذبه ظاهر شده" (آیه ۱۱). "و بسیاری را گمراه کنند" (آیه ۱۱). "و بجهت افزونی گناه" (آیه ۱۲). این ردیف طولانی از "و" ها با چیزی که این امور حاصل می کنند تمام می شود – یعنی "محبت بسیاری سرد خواهد شد." نتیجه آخر تمام آن "و" ها کلیساهایی هستند که "محبت بسیاری ["بیشتر" در نسخه تفسیری] سرد خواهد شد." تفرقه های کلیسا و کشمکش های کلیسا در آیه ۱۰، با واعظین دروغینی که مردم را گمراه ["منحرف" نسخه استاندارد آمریکایی] می کنند ادامه پیدا می کند و با شرارت [بی بندوباری؛ "هرج و مرج" نسخه استاندارد آمریکایی] موجود در کلیساها که کلیسایی تولید کرده پر از آدمهای سرد و بی عاطفه که "agapeo" ندارند، یعنی محبت مسیحی ندارند – نه محبتی به مسیح، نه محبتی به خدا و نه محبتی به دیگران در کلیسا! بفرمایید همه اش اینجاست! این سری از "و" ها به ما نشان می دهد چرا یک "بلای عظیم انجیلی" نصیبمان شده (که عنوان کتاب دکتر فرانسیس شافر هم است!). وضعیت کلیساهای انجیلی و باپتیست بخاطر درگیری های کلیسا (آیه ۱۰)، واعظین و معلمین کاذبی که از فرصت استفاده می کنند (آیه ۱۱) و هرج و مرج لجام گسیخته در میان اکثریت بی شمار اعضای بازگشت نکرده و لغزش خورده فاجعه بار است، همه این امور کلیساهایی تولید می کنند سرد و بی عاطفه که نه محبتی نسبت به مسیح دارند و نه به یکدیگر!

"و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲).

III. سوم، آن بسیاری که سرد خواهند شد چه کسانی هستند؟

"بسیاری" اشاره می کند به کسانی که بازگشت نکرده اند یا خیلی پس لغزیده اند و این مطلب با این حقیقیت ثابت شده که روح هرج ومرج این زمان توانسته غیرت و محبت آنها را سرکوب بکند. آنها "سرد خواهند" شد چون روح این دنیا بر هر محبت غیوری که از خودشان نشان داده اند چیره شده است.

مَثَل کارنده این مورد را روشن تر می کند که چرا "بسیاری سرد" می شوند. مَثَل کارنده از چهار نوع افراد صحبت می کند و اینکه چطور هر گروه از آنها به موعظه انجیل واکنش نشان می دهد. چهار نوع آدمها در این مَثَل وجود دارد. سه نوع اول آنها مسیحیان واقعی نیستند. دکتر ج. ورنان مک گی گفته است، "این سه نوع [اول] خاک، معرف سه نوع ایمانداران نیستند – آنها اصلاً ایماندار نیستند! آنها کلام را شنیده اند و اعتراف کرده اند که آنرا گرفته اند" (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, volume IV; note on Matthew 13:22). به این ترتیب، فقط نوع چهارم است که نجات پیدا می کنند. بقیه افراد گمشده هستند.

در این مَثَل، "بذر" همان کلام خداست. دکتر مک گی گفته است، "توجه کنید که دانه ها کجا می افتند. آنها بر روی چهار نوع خاک می افتند – و سه چهارم این دانه ها رشد نمی کنند – آنها می میرند. خود دانه ها عیب و اشکالی ندارند، ولی خاک است که اشکال دارد." آنجا که دانه ها در کنار جاده می افتند، کسانی هستند که کلام را می شنوند و ابلیس فوراً آنرا می دزد. آنها معرف کسانی هستند که چند باری به کلیسا می آیند، ولی به حرکت درنمی آیند. نوع دوم جایی است که کلام بر خاک سنگلاخ می افتد، یعنی کسانی که کلام را می پذیرند، ولی به محض آزموده شدن با مشکلات و جفاها لغزش می خورند. نوع سوم کسانی هستند که دانه ها را در میان خارها می پذیرند. آنها کلام را می شنوند و بنظر می رسد که بازگشت می کنند. به لوقا ۸:۱۴ گوش کنید،

"اما آنچه در خارها افتاد اشخاصی می باشند که چون شنوند می روند و اندیشه های روزگار و دولت و لذات آن ایشان را خفه می کند و هیچ میوه به کمال نمی رسانند" (لوقا ۸:۱۴).

کلام خدا "خفه" می شود – "اندیشه های روزگار و دولت و لذات آن ایشان را خفه می کند و هیچ میوه به کمال نمی رسانند" (یا به ثمر)؛ لوقا ۸:۱۴. دکتر مک آرتور، گرچه در خصوص خون مسیح اشتباه می کرد، ولی در مورد لوقا ۸:۱۴ درست می گفت. او می گفت، "این افراد دودل (یعقوب ۱:۸) مجذوب امیال زودگذر [دنیوی] می شوند – مثل لذتهای گناه آلود، اشتیاقات و هوسها، جاه طلبی ها، حرفه ها، منازل، ماشین ها، مقامات، روابط، شهرت – که همه آنها بذر انجیل را خفه می کنند و در نتیجه میوه رسیده ای نمی آورند... چنین است قلب دنیوی مجذوب شده، 'که با نگرانی ها و دارایی ها و لذایذ این زندگی خفه شده'" (The MacArthur New Testament Commentary; note on Luke 8:14).

آسان است که ببینیم چه کسانی از نوع اول هستند. "شیطان آمده کلام کاشته شده در قلوب ایشان را می رباید" (مرقس ۴:۱۵). آنها به چند خطابه گوش می دهند و بعد دیگر هیچوقت آنها را نمی بینیم. تشخیص گروه نوع دوم هم آسان است. بنظر می رسد که آنها نجات پیدا کردند، ولی "چون صدمه ای [مشکلی] یا زخمی... روی دهد در ساعت لغزش می خورند [نسخه تفسیری جدید]" مرقس ۴:۱۷.

ولی گفتن اینکه چه کسانی "زمین خاردار" هستند وقت بیشتری می گیرد. در کلیساهای جدید باپتیست ما (حتی کلیسای خودمان) می بینیم که این اشخاص اعتراف به ایمان می کنند. برخی اوقات این اعتراف به صورتی است که با تقلا و گریه و زاری همراه است. وقتی بچه و یا نوجوان هستند یاد می گیرند که برای آمدن نزد مسیح از سختی ها و کشمکش ها عبور خواهند کرد. آنها خواهند گفت که قلبی تازه و میلی تازه برای خدمت کردن به مسیح دارند. حتی من را هم بارها گول زده اند. خیلی صادق بنظر می رسند. مسیحیان بزرگی جلوه می کنند. این رفتارها تا وقتی است که آنها بالغ می شوند. فقط آن وقت است که شکاف در شهادتهایشان شروع به تظاهر می کند. والدینشان به آنها پول می دهند. والدینشان اتاقی مجانی و بدون هزینه در منزلشان به آنها می دهند. پول برای خرج کردن می گیرند. اما بعد دانشکده را تمام می کنند. حالا می توانند شغلی بگیرند و اگر به آموزش عالی بروند، می توانند وام بگیرند. در این موقع است که– به اصطلاح خودشان – دورنمای "آزاد" شدن را می بینند. تنها آنوقت است که شکاف در شهادتهایشان دیده می شود. قبل از آن هیچوقت فکر این را نمی کردند که کاری انجام بدهند یا چیزی را باور کنند که پدرانشان یا شبانانشان آنرا تایید نمی کردند. وقتی که رهبران کلیسا متوجه می شوند که آنها دارند به بیراهه می روند دیگر خیلی دیر شده است. حالا که دیگر نیازی به کمک ما ندارند نمی شود آنها را متوقف کرد. به تدریج غیرت و محبت به مسیح را کنار می گذارند و آنها "[خودشان] را در امور روزگار گرفتار" می سازند (دوم تیموتیوس ۲:۴). اگر رهبران کلیسا سعی کنند آنها را به محل امن کلیسا برگردانند، عصبانی و گوشت تلخ می شوند. بعد شیطان وارد عمل شده و در گوششان زمزمه می کند، "به آنها گوش نده! آنها چی می دانند؟" و بالاخره به آغوش شیطان و این دنیا پناه می برند. می گویند، "من کلیسا را ترک نکرده ام" – انگار که ترک کردن کلیسا تنها گناه ممکن بود! ولی قلوبشان از مدتها پیش مسیح را ترک کرده!

عزیا پادشاه فقط شانزده سال سن داشت وقتی برای اولین بار در کتاب مقدس با او آشنا می شویم. وقتی جوان بود "آنچه در نظر خداوند پسند بود... بجا آورد" (دوم تواریخ ۲۶:۴). زکریای نبی شبان او بود. "و مادامی که خداوند را می طلبید، خدا او را کامیاب می ساخت" (دوم تواریخ ۲۶:۵). و همچنین می خوانیم، "زیرا که نصرت عظیمی یافته، بسیار قوی گردید." اما بعد از آن، "لیکن چون زورآور شد، دل او برای هلاکتش متکبر گردید – قلب او چنان مغرور شد که به خداوند خدای خود بی ایمان شد" (دوم تواریخ ۲۶:۱۶ نسخه کینگ جیمز و استاندارد آمریکایی). وقتی قوی تر شد، قلب او چنان مغرور شد که به راه کج منحرف شد! خداوند او را به اصطلاح مجازات کرد و او "تا روز وفاتش ابرص بود" (دوم تواریخ ۲۶:۲۱).

خداوند از زندگی عزیا بعنوان یک نمونه برای ما استفاده می کند. او تصویر مرد یا زنی جوان است که اجازه می دهد خارها رشد کنند و کلام خدا را در قلبش خفه کنند. آنها با مشغولیات ذهنی و میل به ثروت بیش از حد خفه می شوند و گرفتاری های تباه کننده روح، مثل سرطان، به آرامی جسم آنها را می کشد، به این ترتیب این خارها آرام آرام ولی بطور پیوسته روح افرادی که اجازه این کار را می دهند خفه می کنند. آیا محبت شما به سردی گراییده؟ آیا دارید دنیوی می شوید؟ آیا دارید سرکش و نافرمان می شوید؟ آیا وضعتان بدتر از قبل شده؟ بهتر است که از امور این دنیا دست بکشید. از سرکشی هایتان دست بکشید. برگردید. توبه کنید. چرا وقتی هنوز فرصت دارید که در مسیح آرامش داشته باشید به وضع فعلی تان ادامه می دهید؟ – مخصوصاً اگر از یاغی گری ها و غرورتان برگردید و به پای او که جانش را داد تا شما نجات پیدا کنید بیافتید؟

"و بجهت افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد" (متی ۲۴:۱۲).

مَثَل کارنده عنوان می شود تا – "خودتان را آزمایش کنید و ببینید که به چه گروهی تعلق دارید. اگر به یکی از سه گروه اول تعلق دارید، باید بازگشت کنید" – یا حداقل، "بیاد آور چگونه یافته ای و شنیده ای و حفظ کن و توبه نما" (مکاشفه ۳:۳). حداقل کاری که می توانید انجام دهید این است که زندگی تان را مجدداً وقف مسیح کنید و توبه نمایید، پیش از اینکه واقعاً به شخص "زمین خاردار" تبدیل بشوید! (William Hendriksen, Th.D., The Gospel of Luke, Baker Book House, 1978, p. 429; note on Luke 8:14).

شما باید بگویید، "ای خدا، من از غرور و تکبرم دست می کشم! ای خدا، من را با خون مسیح پاک کن!" "ای خدا، دل طاهر در من بیافرین" (مزامیر ۵۱:۱۰).

لطفاً بایستید و سرود شماره ۴ از سرودنامه تان را بخوانید.

پدر آسمانی می گوید، "قلبت را به من بسپار،"
   هدیه ای باارزش تر از محبت ما برای او نیست؛
آرام زمزمه می کند، هر جا که هستی،
   "با سپاس بر من توکل نما و قلبت را به من بسپار."
"قلبت را به من بسپار، قلبت را به من بسپار،"
   زمزمه آرام را بشنو، هر جا که هستی:
او تو را از این دنیای تاریک خلاص خواهد کرد؛
   با ملاطفت می گوید، "قلبت را به من بسپار."

نجات دهنده آدمیان می گوید، "قلبت را به من بسپار،"
   با ترحم تو را بارها خطاب می کند؛
"از گناه برگرد و از شریر فاصله گیر،
   آیا برای تو جانم را ندادم؟ قلبت را به من بسپار."
"قلبت را به من بسپار، قلبت را به من بسپار،"
   زمزمه آرام را بشنو، هر جا که هستی:
او تو را از این دنیای تاریک خلاص خواهد کرد؛
   با ملاطفت می گوید، "قلبت را به من بسپار."

روح القدس می گوید، "قلبت را به من بسپار،"
   "هر چه که داری، در اختیار من بسپار؛
فیض فراوان در اختیار دارم که می دهم،
   کاملاً تسلیم شو و قلبت را به من بسپار."
"قلبت را به من بسپار، قلبت را به من بسپار،"
   زمزمه آرام را بشنو، هر جا که هستی:
او تو را از این دنیای تاریک خلاص خواهد کرد؛
   با ملاطفت می گوید، "قلبت را به من بسپار."
(“Give Me Thy Heart,” Eliza E. Hewitt, 1851-1920).

اگر هنوز نجات پیدا نکردید، از شما خواهش می کنم تا از گناه روی برگردانید و به عیسی اعتماد کنید. او بر روی صلیب مرد تا مزد گناه شما را بپردازد. از مردگان برخاست تا به شما حیات جاودان بدهد. دعا می کنم که به او اعتماد کنید و برای او زندگی کنید. آمین.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام: مرقس ۲۰-۴:۱۳.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کین کید گریفیت:
“Take My Life and Let It Be” (Frances R. Havergal, 1836-1879).