اخیراً شنیدم که دو نفر از مردان جوان ما می گفتند که من نباید درباره تفرقه بزرگی که ۲۵ سال پیش در کلیسای ما اتفاق افتاد و منجر به شکاف در این کلیسا شد صحبت کنم. آنها می گفتند که باید درباره آینده موعظه کنم و نه درباره چیزهای وحشتناکی که اعضای کلیسای ما در گذشته آنها را تجربه کردند. من همیشه به انتقادها گوش می دهم، مخصوصاً انتقادهایی که از طرف دوستان باشد. و این جوانها دوستان من هستند. ولی کاملاً در اشتباه هستند! در اشتباه محض! در واقع باید بگویم که درباره آن شکاف بزرگ کلیسا حتی به اندازه کافی حرف نزده ام. و خدا به من نشان داد که باید بارها درباره آن موعظه کنم – تا اینکه پیام آن به قلب شما رخنه کند و زندگی تان را عوض کند! و بعد باید باز هم بیشتر درباره آن موعظه کنم! بله، هر چه بیشتر – بارها و بارها!

موضوع خیلی ساده است. ما آنموقع حدود ۵۰۰ نفر عضو در کلیسا داشتیم. ولی بعد یک "رهبر" خاصی داشتیم که می گفت من خیلی منفی هستم. او می گفت که من از مردم خیلی انتظار دارم.

من را ظالم و دیکتاتور صدا کرد چون چیزی را موعظه می کردم که مسیح موعظه می کرد – "کسی که صلیب خود را بر ندارد و با من نیاید، نمی‌تواند شاگرد من باشد‌" (لوقا ۱۴:۲۷). در نتیجه چهارصد نفر کلیسای ما را ترک کردند تا یک زندگی "راحتتری" داشته باشند. چه به سر آنها آمد؟ خب، "رهبر سابق" فقط چهارده یا پانزده نفر از آنها را در کلیسای کوچک "ساده" خودش که فقط یکشنبه صبحها برگزار می شد نگهداشت. دیگران به چهار گوشه جهان پراکنده شدند. هیچکدام از آنها به مسیحیان پیروزمندی تبدیل نشدند و نه حتی کاری برای رضای خدا نکردند. زندگی روحانی شان خشکید و مثل برگهای پاییزی به زردی گرایید. مسیح گفت، "کسی که مشغول شخم زدن باشد و به عقب نگاه کند لیاقت آن را ندارد که برای پادشاهی خدا خدمت کند‌‌" (لوقا ۹:۶۲).

بله، من درباره "۳۹ نفر" که این ساختمان را نجات دادند موعظه خواهم کرد. درباره چهارصد نفری که کلیسا را ترک کردند و به طرف دنیا برگشتند حرف خواهم زد! بله، اینکار را می کنم! بعضی از بچه های یاغی و کجروی کلیسا می گویند، "این پیرمرد سرطان دارد و وقت ندارد که زیاد حرف بزند." روی آن حساب نکنید! من هنوز نمردم! من از هر ذره ی تفکر نجات از طریق ایمان (antinomianism) و بشارتهای نوین انجیلی (new-evangelicalism) ضعیف به همان اندازه بیزار و متنفرم که چهل سال گذشته بودم! بله، تنفر واژه درستی است. من از آنها متنفرم! تنفر – متنفرم! با تنفر مقدس، چون مسیح خودش هم از آن متنفر است! کلام خدا می گوید، "از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست دارید" (عاموس ۵:۱۵).

مسیح به آن اهالی ضعیف لاودکیه، معتقدین به نجات از طریق ایمان، مبشرین تنبل انجیل گفت – این است چیزی که مسیح می گوید، "تو را از دهان خود قی خواهم کرد" (مکاشفه ۳:۱۶). بله! "تو را از دهان خود استفراغ خواهم کرد" (نسخه رایری، حاشیه کتاب مقدس استاندارد آمریکایی). "تو را استفراغ خواهم کرد! بالا خواهم آورد! تو را استفراغ می کنم، قی می کنم، تف می کنم – یعنی از دهانم بیرون می اندازم!" دکتر چارلز رایری درباره این آیه گفته، "نه گرم و نه سرد یا بی طرف یا سازشگر... کلیسا نسبت به خداوند بیزار کننده شده و به هدف او ضرر می زند" (Ryrie Study Bible؛ یادداشتی بر مکاشفه ۳:۱۶).

علاج نه گرم و نه سرد بودن مثل اهالی لاودکیه چیست؟ درمان تنبلی و یاغی گری این نو- بشارتی چیست؟ درمان و شفای آن همانجا در متن مورد نظر ما گفته شده:

"برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی بگذریم" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲).

پولس رسول و دستیارش بارنابا به لستره، ایقونیه و انطاکیه برگشتند. آنها به آن شهرها برگشتند تا به تازه مسیحیان آنجا تعلیم بدهند. دکتر توماس هیل این توضیحات را در اینجا ارایه داده و گفته،

     کافی نیست که انجیل را فقط یکبار در یکجا موعظه کرد. لازم است که به تازه ایمانداران هم تعلیم داد و آنها را در ایمان استوار کرد. این کاری است که پولس و بارنابا انجام دادند. آنها به تازه [بازگشت کنندگان] هشدار دادند که برای ورود به ملکوت خدا باید سختی هایی را تحمل کنند. اگر می خواستند که همراه مسیح وارث باشند باید برای او رنج و سختی می کشیدند (Thomas Hale, M.D., The Applied New Testament Commentary, Chariot Victor Publishing, 1997; note on Acts 14:22).

دکتر هیل در توضیحاتش بر آیه ۲۳ اشاره کرده که تمام کسانی که پولس و بارنابا به آنها تعلیم دادند، افرادی بودند که تازه مسیحی شده بودند. او گفته که حتی "ریش سفیدان" در این کلیساها "خودشان تازه ایماندار بودند" (رجوع به آیه ۲۳). پولس و بارنابا به این تازه مسیحیان تعلیم دادند که "برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی بگذریم" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲). توضیحات متیو هنری می گوید، "نه تنها آنها باید چنین می کردند، بلکه ما نیز باید چنین کنیم: باید روی این مسئله تکیه کرد که تمام کسانی که به آسمان خواهند رفت باید انتظار سختی و جفا را داشته باشند... شاید این مسئله برای بعضی ها مثل یک شوک باشد و خوششان نیاید. ولی نه... این باعث تثبیت آنها می شود و آنها را برای مسیح استوار می کند... 'تمام کسانی که در مسیح عیسی خداپسندانه زندگی کنند، رنج و جفا [خواهند] دید'... تمام شاگردان مسیح باید صلیب خود را بردارند" (Matthew Henry’s Commentary on the Whole Bible; note on Acts 14:22).

ای عیسی، صلیبم را برداشته، تا راهی شوم و تو را متابعت کنم؛
   گرچه از این پس هر چه دارم از دست داده، تحقیر شده، فراموش کرده شوم:
هر آنچه جستم و امید داشتم و دانستم و هر چه جاه طلبی بود از بین رفت؛
   اما چه غنی هستم حالا که خدا و آسمان را هنوز دارم!
(“Jesus, I My Cross Have Taken” by Henry F. Lyte, 1793-1847).

"برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی بگذریم" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲).

I. اول، سختی بازگشت کردن.

این متن درباره همین موضوع صحبت می کند، "برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی بگذریم." واژه یونانی که "سختی" ترجمه شده عبارت است از "thlipsis". این واژه به معنی "فشار، اضطراب، نگرانی و پریشانی" است (Strong). به بزرگترین نمونه ها و الگوهای بازگشت در کتاب مقدس توجه کنید. بازگشت یعقوب یکی از این نمونه هاست.

"و یعقوب تنها ماند و مردی با وی تا طلوع فجر کشتی می‌گرفت... و کف ران یعقوب در کشتی گرفتن با او فشرده شد" (پیدایش ۲۵، ۳۲:۲۴).

"مردی" که با یعقوب کشتی گرفت خدای پسر بود و یعقوب گفت، "زیرا خدا را روبرو دیدم و جانم رستگار شد. و چون از فِنوئیل گذشت، آفتاب بر وی طلوع کرد، و بر ران خود می‌لنگید" (پیدایش ۳۱، ۳۲:۳۰). یعقوب تا آخر عمرش می لنگید چون در شب بازگشتش مجروح شد یعنی شبی که نام او از یعقوب به اسراییل عوض شد "که به معنای 'او با خدا می جنگد' است" (Ryrie Study Bible). به بازگشت خودتان رجوع کنید. آیا با خدا مبارزه نکردید؟ آیا قبل از اینکه به مسیح اعتماد کنید کشمکشی درونتان وجود نداشت؟

حالا به بازگشت پولس نگاه کنید. مسیح با او برخورد کرد و گفت، "من آن عیسی هستم که تو بدو جفا می کنی" (اعمال رسولان ۹:۵). دکتر هنری م. موریس گفت که او "مثل یک حیوان سرکش رفتار می کرد و در برابر درد حاصل از سیخک های موجود در چنته اش به خود می پیچید" (The Defender’s Study Bible). "لیکن برخاسته، به شهر برو که آنجا به تو گفته می‌شود چه باید کرد" (اعمال رسولان ۹:۶). سپس پولس برای سه روز نابینا بود و روزه گرفت پیش از آنکه بازگشت کند (اعمال ۹:۱۷).

بعد بازگشت های بزرگ تاریخ مسیحیت را بخوانید – آگوستین، لوتر، بونیان، وایت فیلد، وسلی، اسپارژن. همه آنها سختی ها، فشارها، اضطرابات، نگرانی هایی را با گناه و پریشانی بزرگی تحمل کردند – پیش از اینکه به نجات دهنده اعتماد کنند. واقعاً فکر می کنید که می توانید بدون حداقل کمی فشار، اضطراب و درد و رنج برای گناهتان بازگشت کنید؟ شما می توانید یک تصمیم اشتباه بگیرید. ولی هیچکس واقعاً بدون پشیمانی از گناه بازگشت نکرده است. شیطان به بعضی ها می گوید که اگر اشک بریزند آدمهای ضعیفی هستند. در نتیجه "شجاعانه" در برابر این احساس ندامت از گناه مقاومت می کنند. ولی این عمل مردانه و شجاعانه نیست! این را یک کار احمقانه لجوجانه می گویند – یعنی مقاومت در برابر روح خدا! مقاومت در برابر مسیح که روی صلیب جان باخت تا شما را نجات بدهد. چنین شخصی نمی تواند بهتر از آن مسلمانی باشد که فکر می کند وقتی بچه های کوچک را منفجر می کند، به زنها تجاوز می کند و سر جوانها را با شمشیر از تنشان جدا می کند کار مردانه ای انجام داده. هیچوقت برای گناهانتان اشک ریختید؟ جواب می دهد، "هیچوقت نمی توانید مجبورم کنید اینکار را بکنم." لاف می زند و می گوید، "نمی توانید من را ضعیف بار بیاورید. من بچه ننه نیستم!" من می گویم که شما بهتر از خود شیطان هم نیستید – که از تعظیم در برابر خدای قادر امتناع کرد! مردی که از اشک ریختن برای گناهش بترسد در دلش یک بزدل است. یعنی که "مرد- مذکر" نیست. یعنی "مرد- مردانه" نیست. او یک بزدلی است که ننه من غریبم بازی درمی آورد و از اعتراف به گناهش در برابر خدای قادر متعال سر باز می زند!

"برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی [قلبهای مضطرب و پریشان] بگذریم" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲).

II. دوم، سختی تقدیس شدن.

اینطور نیست که فقط در هنگام بازگشت سختی وجود داشته باشد – بلکه برای بالغ شدن در مسیحیت هم سختی لازم است. پولس رسول گفت،

"و نه این تنها بلکه در مصیبتها هم فخر می‌کنیم، چونکه می‌دانیم که مصیبت صبر را پیدا می‌کند، و صبر امتحان را و امتحان امید را. و امید باعث شرمساری نمی‌شود زیرا که محبت خدا در دلهای ما به روح‌القدس که به ما عطا شد ریخته شده است" (رومیان ۵-۵:۳).

من اصلاً با مک آرتور درباره خون مسیح موافق نیستم. او درباره چنین موضوع مهمی کاملاً اشتباه می کند! ولی توضیحاتش درباره رومیان ۵-۵:۳ کاملاً درست است. او گفته، "سختی، واژه ای است که برای فشار بکار رفته، مثل فشاری که برای گرفتن آب زیتون یا انگور بکار می رود. اینجا فشارهای عادی زندگی نیستند، بلکه سختی های اجتناب ناپذیری هستند که برای پیروان مسیح اتفاق می افتند... چنین سختی هایی سبب تولید مزایای روحانی غنی می شود... صبر، این واژه به تحمل کردن اشاره می کند، توانایی تحمل وزن و فشار زیاد بدون از پا درآمدن... مسیحیان می توانند بخاطر آنچه که در ناملایمات تولید می شود در سختی ها جلال پیدا کنند" (The MacArthur Study Bible).

ما با این سختی ها، با فشار و آزمایشها و قلبهای شکسته شده است که به مسیحیانی قوی تبدیل می شویم. وقتی که شنیدم آن دو جوان می گویند نباید درباره شکاف کلیسا معروف به الیواس صحبت کنم، می دانستم که این صدای شیطان است که این فکر را در ذهن آنها قرار داده. می دانستم که کاملاً در اشتباه هستند. و این باعث شد که برای موعظه کردن درباره آزمایش وحشتناکی که اعضای ایماندار ما از آن گذشتند تا این کلیسا را حفظ کنند مصمم تر بشوم. چطور امیدوارید که بدون گذشتن از چنین آزمایشهایی خودتان به یک مسیحی قوی تبدیل بشوید؟ افرادی که کلیسای ما را نجات دادند، گروه "۳۹ نفر" صدا می زنیم. حدود ۳۹ نفر عذاب کشیدند تا شما بتوانید این ساختمان قشنگ کلیسا را داشته باشید. آنها زندگی شان را وقف شما کردند. چطور جرات می کنید به من بگویید راجع به آنها حرف نزنم؟ چطور جرات می کنید! شما هیچوقت هیچ چیزی برای خدا قربانی نکردید! تعجبی ندارد که خدا برای شما واقعی جلوه نمی کند! عجیب نیست که نسبت به خودتان احساس بدی دارید و غیرت و ایمانتان را از دست داده اید! باید از سختی ها بگذرید تا مسیحیان خوبی مثل گروه "۳۹ نفر" بشوید. از چه سختی هایی گذشتید؟ هیچ! قدر چیزی را که به شما می دهند نمی دانید! اگر عبور از سختی ها و تحمل صلیب و قربانی دادن را نپذیرید، هیچوقت یک مسیحی قوی مثل خانم سالازار یا کارلا ببات یا دکتر کیگن یا بن گریفیت یا آبل پرودام یا آقای سانگ یا خانم هایمرز نمی شوید. اگر زندگی تان را برای عیسی مسیح قربانی نکنید، هیچوقت به یک مسیحی خوب تبدیل نمی شوید!

بعضی از شما از خطابه دکتر کیگن که چند شب پیش درباره زندگی من داد خوشتان نیامد. بعضی ها فکر کردند که آن خطابه خیلی منفی بود. با خودتان فکر کردید "چه کسی می خواهد چنین تجربه ای داشته باشد؟" به شما می گویم، اگر آن سختی ها را تجربه نکرده بودم امروز صبح اینجا کلیسایی نبود که تشریف بیاورید! اگر آن همه سختی را تجربه نکرده بودم شما امروز اینجا نبودید! شما "بچه های کلیسایی" اینجا نبودید! شما حتی وجود نداشتید اگر من آن سختی ها را تحمل نمی کردم! من والدین شما را به سمت مسیح هدایت کردم. مراسم ازدواج آنها را انجام دادم. آنها را در آن تفرقه جهنمی کلیسا شبانی کردم. شما بچه های کلیسا اگر من آن همه درد و رنج را نمی کشیدم حتی امروز زنده نبودید!

فقط یک بچه کلیسایی برای هفتاد و پنجمین سال تولدم یک کارت تبریک فرستاد! تمام گروه "۳۹ نفر" برای من کارت و یادداشت تشکر فرستادند. ولی فقط یکی از بچه های کلیسا برای من کارت فرستاد. او بچه ای است که در کلیسای ما بدنیا آمده و نجات پیدا کرده و فقط او از بین تمام بچه های کلیسا یک کارت تولد برای من فرستاد. و فقط او این جملات را نوشت تا دل من را شاد کند،

دکتر هایمرز عزیز،
     هفتاد و پنجمین سال تولدتان مبارک باشد. خدا شما را برای تمام خدمات روحانی و کلیسای تان که برای عیسی انجام داده اید برکت بدهد! خدا را بخاطر دادن شبانی مثل شما شکر می کنم! ممنون که روی موضوعات خاصی تاکید دارید و برای عیسی زندگی می کنید. زندگی شما یک گواهی فوق العاده برای عیسی است! ممنون که یک نمونه بارز از یک مسیحی ایماندار هستید. بخاطر عیسی زندگی شما یک زندگی فوق العاده است چون زندگی شما خیلی ها را تحت تاثیر قرار می دهد. "پا برجا و استوار بمانید‌. همیشه در کار و خدمت خداوند مشغول باشید." دکتر هایمرز، شما مرا به یاد این آیه می اندازید و این دعای من است که این کلیسا پیوسته به پیش خواهد رفت و سعی خواهد کرد تا رویای شما برای این کلیسا را عملی کند و آنرا برای عیسی شعله ور نگهدارد! خداوند شما را برکت بدهد و شما را در نام عیسی حفظ کند (و بعد اسم خودش را نوشته). زیر نام خودش آیه اول یوحنا ۲:۱۷ را گذاشته است،

"جهان و تمایلات دنیوی از بین خواهند رفت، اما هر که ارادهً خدا را به جا آورد، تا به ابد زیست خواهد کرد‌."

من نسبت به بقیه شما بچه ها عصبانی نیستم. ابداً چنین فکری نکنید. فقط نگران روح شما هستم. برایتان دعا می کنم، بعضی وقتها تمام شب مشغول دعا هستم. دلواپس شما هستم چون می دانم،

"برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از راههای بسیار سختی بگذریم‌‌" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲).

می دانم که اگر گروه "۳۹ نفر" را محترم نشمارید و قدر آنها را ندانید – یعنی آنها را دوست نداشته باشید و نمونه و الگوی آنها را در از خود گذشتگی دنبال نکنید – هیچوقت بخشی از آن کلیسای عظیمی که در سر دارم و تصور می کنم نخواهید بود. کسی که لجوج است و می گوید، "هیچوقت اینکار را نمی کنم،" کسی است که در خطر وارد نشدن در ملکوت خدا قرار دارد. کتاب مقدس می گوید، "کسی که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان شکسته خواهد شد و علاجی نخواهد داشت" (امثال ۲۹:۱). عیسی گفت،

"پس بخاطر آر که از کجا افتاده‌ای و توبه کن و اعمال نخست را بعمل آور والا بزودی نزد تو می‌آیم و چراغدانت را از مکانش نقل می‌کنم اگر توبه نکنی‌" (مکاشفه ۲:۵).

لطفاً بایستید و سرود شماره ۳ از سرودنامه تان را بخوانید.

همه برای عیسی، همه برای عیسی! تمام وجودم با قوتها رستگار شده:
   تمام افکارم و گفتارم و اعمالم، تمام ایام و تمام اوقاتم.
همه برای عیسی، همه برای عیسی! تمام ایام و تمام اوقاتم؛
   همه برای عیسی، همه برای عیسی! تمام ایام و تمام اوقاتم.

بگذار دستانم خواستش اجابت کنند، بگذار پاهایم در راههایش بدوند؛
   بگذار چشمانم فقط عیسی را بینند، بگذار لبهایم جلالش گویند.
همه برای عیسی! همه برای عیسی! بگذار لبهایم جلالش گویند؛
   همه برای عیسی! همه برای عیسی! بگذار لبهایم جلالش گویند.

چون چشمانم بر عیسی معطوف گشته، چیز دیگر نبینم؛
   بینش روحم چنان مجذوب شده با نگاه کردن بر مصلوب شده؛
همه برای عیسی! همه برای عیسی! با نگاه کردن بر مصلوب شده؛
   همه برای عیسی! همه برای عیسی! با نگاه کردن بر مصلوب شده.
(“All For Jesus” by Mary D. James, 1810-1883).

مسیح بر روی صلیب مرد تا مزد گناه شما را بپردازد. او خون خودش را ریخت تا شما را از تمام گناه پاک کند. از مردگان برخاست تا به شما حیات جاودانی بدهد. او در آسمان در دست راست خدا نشسته. وقتی از گناه صورتتان را برمی گردانید و به عیسی اعتماد می کنید، او بلافاصله شما را نجات می دهد. اگر می خواهید راجع به نجات پیدا کردن توسط عیسی با ما صحبت کنید لطفاً دکتر کیگن را تا پشت این تالار همین الان دنبال کنید. آمین.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام: اعمال رسولان ۲۳-۱۴:۱۹.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کین کید گریفیت:
“Living For Jesus” (by Thomas O. Chisholm, 1866-1960)