مسیحیان تسالونیکیه را برای خود
نمونه قرار دهید!

آقای پرودام فصل یکم از اول تسالونیکیان را چند لحظه پیش برای ما خواند. این آیه تصویری از کلیسای اولیه را که در شهر تسالونیکیه قرار داشت به ما ارائه می دهد. پولس رسول این رساله را حدود سال ۵۰ بعد از میلاد نوشت. این اولین رساله ای بود که پولس نوشت. او این رساله را برای جماعتی نوشت که تنها چند ماه عمر داشت. بر طبق فصل ۱۷ اعمال رسولان، پولس برای سه سبت آنجا بوده است. او بلافاصله توسط گروهی از یهودیان غیرایماندار به خارج شهر رانده شده بود که علیه سیلاس و پولس فریاد می زدند – می گفتند، "این کسانی که دنیا را به هم ریخته‌اند حالا به اینجا آمده‌اند" (اعمال رسولان ۱۷:۶). آنها می گفتند که یاسون، رهبر کلیسا، با گفتن این سخن که پادشاه دیگری هست بنام عیسی قانون سزار را می شکند. آنها یاسون و دیگر مسیحیان را دستگیر کرده و بعد آنها را آزاد نمودند. در فصل ۳، آیه ۲ پولس قول داد که تیموتیوس را بفرستد "تا شما را استوار سازد و در خصوص ایمانتان شما را نصیحت کند" (اول تسالونیکیان ۳:۲).

حالا به فصل یکم از اول تسالونیکیان نگاه کنید. کلیسای کوچکی خواهیم دید که فوق العاده قوی است، حتی با وجودیکه فقط برای سه هفته پولس با آنها بوده و حتی با اینکه کلیسایشان یک سال بیشتر عمر نداشت. این یک کلیسای فوق العاده بود، یعنی کلیسای نمونه ای که باید سعی کنیم تا مثل آن بشویم. هشت نکته در فصل اول وجود دارد که کلیسای ما باید آنها را دنبال کند.

1. اول، آنها در خدا و در مسیح بودند.

"پولس و سلوانس و تیموتاؤس، به کلیسای تسالونیکیان که در خدای پدر و عیسی مسیح خداوند می‌باشید. فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند با شما باد" (اول تسالونیکیان ۱:۱).

سیلوانوس نام دیگر سیلاس است. با اینکه آنها بت پرستان خدانشناسی بودند، ولی حالا "در خدای پدر،" و در"عیسی مسیح خداوند" بودند. این چیزی است که پولس درباره این کلیسا می گوید. از این طریق است که شما به کلیسا "می پیوندید." با ثبت نام در دفتر کلیسا این اتفاق نمی افتد. بلکه با "در خدا" و "در مسیح" بودن چنین اتفاقی رخ می دهد. به این ترتیب است که عضو حقیقی کلیسا می شوید. عیسی در این مورد دعا کرد و گفت، "تا همه یک گردند چنانکه تو ای پدر، در من هستی و من در تو، تا ایشان نیز در ما یک باشند" (یوحنا ۱۷:۲۱). شما باید به عیسی و به خدای پدر بپیوندید، تا به کلیسا ملحق بشوید! هیچ راه دیگری وجود ندارد. شما یا "در" مسیح هستید یا "خارج" از مسیح بسر می برید. به این دلیل است که به شما می گوییم نزد مسیح بیایید، به مسیح اعتماد کنید، در مسیح آرامی گیرید. وقتی آن اتفاق بیافتد، شما عضو کلیسا می شوید. راه دیگری برای پیوستن به کلیسای ما وجود ندارد. عیسی گفت، "باید شما از سر نو مولود گردید" (یوحنا ۳:۷). "آمدن" به کلیسا همانند بودن "در عیسی مسیح خداوند" نیست" (اول تسالونیکیان ۱:۱).

کلیسای حقیقی تنها از کسانی تشکیل یافته که "در عیسی مسیح خداوند" هستند. افراد دیگر فقط در حال بازدید از کلیسا هستند، ولی واقعا بخشی از آن نیستند. این قضیه مثل کشتی نوح است. نوح دهها سال برای ساخت کشتی سپری کرد. بسیاری آمدند تا نگاهی به این کشتی عظیم بیاندازند. احتمالا اطراف آن گردشی کرده اند و بعضی ها حتی به درون آن هم نگاهی کرده اند و بعد رفته اند. اما وقتی طوفان آمد آنها "در" کشتی نبودند. در نتیجه در طوفان عظیم غرق شدند. عیسی گفت، "لیکن چنانکه ایام نوح بود، ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد بود" (متی ۲۴:۳۷). زمانی که داوری خدا بر این جهان آغاز شود شما ناامید خواهید شد مگر "در عیسی مسیح خداوند" باشید همانطور که مردم در کلیسای تسالونیکیه بودند.

2. دوم، آنها به خداوند عیسی مسیح ایمان، محبت و امید داشتند.

به آیه ۳ نگاه کنید.

"چون اعمال ایمان شما و محنت محبت و صبر امید شما را در خداوند ما عیسی مسیح در حضور خدا و پدر خود یاد می‌کنیم" (اول تسالونیکیان ۱:۳).

پولس رسول بیاد آورد که مسیحیان در کلیسای تسالونیکیه از روی محبت مسیحی عمل کردند. کار آنها محصول ایمان آنها به مسیح بود. کاری که انجام دادند همچنین از روی "محنت محبت" بود. آنها در ضمن صبر و تحمل داشتند که از "امید [ایشان] در خداوند ما عیسی مسیح" الهام می گرفت. در اول قرنتیان ۱۳ پولس گفت، "و الحال این سه چیز باقی است: یعنی ایمان و امید و محبت [محبت مسیحی]. اما بزرگتر از اینها محبت است" (اول قرنتیان ۱۳:۱۳).

ما اینرا فهمیدیم که افراد می توانند بدون ایمان، محبت و امید به مسیح به کلیسا بیایند. ولی مدت زیادی در کلیسا دوام نمی آورند. فقط به کلیسا می آیند تا دوستانی داشته باشند. از خوشی و دوستی با دیگران در کلیسا لذت می برند. ولی بعد، "در وقت [آزمایش]، مرتد می‌شوند" (لوقا ۸:۱۳). اغلب این اتفاق در طی اوایل سال نو روی می دهد. در طول جشنهای کلیسا در ایام عید میلاد و سال نو خیلی به آنها خوش می گذرد. ولی بعد ژانویه فرا می رسد. بعضی از خوشی ها پایان می یابد. حالا دیگر آن احساس خوشی که در فصل کریسمس داشتند را ندارند. پس "مرتد" می شوند. این نشان می دهد که آنها فقط برای خوشی و بازی به کلیسا می آیند. هیچ تماسی با مسیح نداشتند. هیچگاه "در عیسی مسیح خداوند" نبودند. پس مرتد شده و هرگز بازگشت نمی کنند. آنها هیچوقت مثل مردم کلیسای تسالونیکیه نمی شوند! امیدوارم که این اتفاق برای شما نیافتد!

3. سوم، خدا آنها را برگزیده بود.

به آیه چهار نگاه کنید.

"زیرا که ای برادران و ای عزیزان خدا، از برگزیده شدن شما مطلع هستیم" (اول تسالونیکیان ۱:۴).

پولس آنها را "برادران" می خواند چون خدا آنها را برای نجات انتخاب کرده بود. پولس بار دیگر در دوم تسالونیکیان ۲:۱۳ درباره برگزیده شدنشان اشاره می کند، آنجا که می گوید، "از ابتدا خدا شما را برگزید برای نجات." از ابتدا خدا برخی افراد را برای نجات انتخاب می کند. ما او را انتخاب نکردیم. او ما را برگزید. در افسسیان، پولس گفت، "چنانکه ما را پیش از بنیاد عالم در او برگزید" (افسسیان ۱:۴). خود عیسی گفت، "شما مرا برنگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم" (یوحنا ۱۵:۱۶).

این یک راز است، چیزی نیست که ذهن طبیعی ما بتواند آنرا کاملا درک کند. ولی این واقعا درست است. پنجاه و هفت سال پیش برای موعظه کردن خوانده شدم. جوانهای زیادی در آن کلیسا بودند که از خانواده های خوب مسیحی آمده بودند. ولی با اینکه از خانواده های خوب مسیحی آمدند، هیچوقت بازگشت نکردند و بالاخره هم از کلیسا مرتد شده و رفتند. با تمام امتیازاتشان، هیچوقت انتخاب نشدند که توسط خداوند نجات پیدا کنند. اما من آنجا بودم، پسر فقیری از یک خانواده از هم پاشیده طلاق گرفته. نه تنها من مرتد نشدم – بلکه اینجا هم هستم و انجیل را به مدت پنجاه و هفت سال موعظه می کنم. چطور می توانم آنرا توضیح بدهم؟ نمی توانم آنرا شرح بدهم. فقط می توانم از عیسی نقل قول کنم، "شما مرا برنگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم." و چون او مرا برگزید، توانستم از ایام سخت و غمهای زیادی بدون اینکه مرتد بشوم بگذرم! این حقیقت درمورد مسیحیان کلیسای تسالونیکیه هم صادق بود. "زیرا که ای برادران و ای عزیزان خدا، از برگزیده شدن شما مطلع هستیم."

اجازه بدهید که یک چیز دیگر هم بگویم. اگر شما یکی از برگزیدگان نباشید، کاری نیست که ما بتوانیم برای نجات شما انجام بدهیم. بعلاوه، کاری نیست که شما بتوانید برای نجات خودتان انجام بدهید! به این دلیل است که برخی افراد سالها موعظه انجیل را می شنوند بدون اینکه نجات پیدا کنند. آنها گوش برای شنیدن و قلبی برای اعتماد به عیسی ندارند. هیچوقت "این قضیه را نمی گیرند." فیلیپ چن می گفت که ذهنش کاملا گیج شده بود و سعی می کرد بفهمد چطور باید نجات پیدا کند. بعد یک یکشنبه صبح، خدا قلبش را باز کرد و به عیسی اعتماد کرد. ولی آنها که انتخاب نشده اند چنین لحظه ای نصیبشان نمی شود. ذهنشان همچنان در چرخش خواهد بود و سعی خواهند کرد آنرا بفهمند – تا بالاخره بمیرند و در شعله های جهنم غرق بشوند. برگزیدگی انتخابی نیست که شما داشته باشید. برگزیدگی همانطور که در آیه ۴ می گوید "از خدا" است.

4. چهارم، آنها انجیل را نه تنها با شنیدن عباراتش که در قوت دریافتند.

لطفا به آیه ۵ نگاه کنید.

"زیرا که انجیل ما بر شما محض سخن وارد نشده، بلکه با قوت و روح‌القدس و یقین کامل، چنانکه می‌دانید که در میان شما بخاطر شما چگونه مردمان شدیم" (اول تسالونیکیان ۱:۵).

پولس آنرا در اینجا "انجیل ما" خطاب می کند چون خودش، همراه سیلاس همسفرش، آنرا موعظه می کرد. جای دیگر او به آن "انجیل خدا" (رومیان ۱:۱) و نیز "انجیل مسیح" (اول تسالونیکیان ۳:۲) می گوید.

انجیل با قوت به نزد تسالونیکیان آمد. در اول قرنتیان پولس گفت،

"و سخن و پیام خود را با دلایل مجذوب کنندۀ فلسفی بیان نکردم، بلکه آن را با روح‌القدس و قدرت او به ثبوت رسانیدم" (اول قرنتیان ۲:۴).

دکتر مارتین لوید-جونز گفته، "رسول... به عطایا یا روشها یا تدابیر انسانی اکتفا نکرد. بلکه 'در تظاهر روح و قوت' بود" (Unsearchable Riches in Christ, p. 56).

مردم تسالونیکیه با انجیل های بازشان و در حال یادداشت برداری جلو نیامدند! این راه بشارت دادن انجیل نیست. این مانعی است بر سر راه موعظه انجیل. همینطور است درمورد پروژکتورهای که متنها را روی پرده می اندازد. همینطور است درباره ترجمه های جدید. اگر می شد مدادهایشان را دور می ریختم، پروژکتورهایشان را خاموش می کردم و با مسح کتاب مقدس قدیمی کینگ جیمز موعظه ام را انجام می دادم. لازم است که به روح القدس اکتفا کنیم، نه به این دوز و کلک های امروزی! به این مردم تسالونیکیه در قوت روح القدس موعظه شد و بعد آنها محکم و استوار بازگشت کردند. من نمی توانم به شما تعلیم بدهم چطور بازگشت کنید. به این خاطر است که مدام برای حضور خدا و حقیقت روح القدس دعا می کنیم. فقط او می تواند این حقایق را برای شما باز کند و شما را بسوی مسیح جذب کند. این مردم با موعظه روح القدس بازگشت کردند و نه با تعالیم خشک کتاب مقدسی که امروزه از بیشتر واعظین می شنویم! یک نوع قحطی کلام وجود دارد چون قوت روح خدا را در موعظه هایمان نداریم، آنطور که آنها داشتند.

5. پنجم، آنها نمونه پولس و سیلاس را با گذر از جفاها دنبال کردند.

لطفا به آیه ۶ نگاه کنید.

"و شما از سرمشق ما و خداوند پیروی کردید و اگر چه به خاطر پیام خدا رنج بسیار دیدید، آن را با خوشی‌ای که روح‌القدس می‌دهد، پذیرفتید" (اول تسالونیکیان ۱:۶).

آنها پیروان (یا مقلدین) پولس و سیلاس و مسیح شدند – علی رغم "رنج بسیار" (یا درد زیاد). و در رنجشان خوشی بسیار که توسط روح القدس داده شده بود داشتند. پطرس رسول گفت،

"ای عزیزان، از آزمایش‌های سختی که برای امتحان شما پیش می‌آید تعجب نکنید و طوری رفتار ننمایید که گویی امری غیرعادی برای شما پیش آمده است. در عوض از اینکه در رنجهای مسیح شریک شده‌اید شادمان باشید تا در وقتی که جلال او ظاهر می‌شود شادی و خوشی شما کامل گردد‌" (اول پطرس ۱۳-۴:۱۲).

دکتر توماس هیل گفت، "بر اساس عهد جدید، تحمل جفا بخاطر مسیح یک امتیاز شادی بخش است (اعمال رسولان ۵:۴۱؛ اول پطرس ۴:۱۳). کلیسایی که جفا را با خوشی تحمل می کند به یک کلیسای قوی [بدل می شود] و شهادتش قدرتمند است" (Thomas Hale, M.D., The Applied New Testament Commentary, Kingsway Publications, 1997; comment on I Thessalonians 1:6).

کلیسای خود ما با گذشتن از انشقاق سخت کلیسا قوت گرفت. به این خاطر است که اینهمه "خوشی در روح القدس" داریم. واعظینی که ما را ملاقات می کنند تعجب می کنند که چقدر سرمستی و خوشی درمیان ماست! ما آنرا با گذر از آتش مصیبت بدست آوردیم، همان بلایی که بر سر کلیسای تسالونیکیه آمد!

گذر از آزمایشات تنها راه تبدیل شدن به یک مسیحی قوی است. کلاس های تعلیمات دینی به تنهایی مسیحیان با قوت تولید نمی کند. رنج کشیدن در آزمایشات است که ما را قوی می کند. هیچ راه دیگری وجود ندارد! پولس رسول به تازه مسیحیان انطاکیه گفت، "برای داخل شدن به پادشاهی خدا ما باید از [راههای بسیار سختی] بگذریم‌‌" (اعمال رسولان ۱۴:۲۲). سختی ها، فشارها و مصایب نه تنها باعث قوی شدن مسیحیان می شوند – بلکه سبب جدا شدن کاه از گندم می شوند. زیرا وقتی حتی فشارهای کوچک وارد می آیند، آنها که بازگشت نکرده اند کلیسا را ترک کرده و به سمت دنیا برمی گردند – همانطور که اغلب دیده ایم اتفاق می افتد. اما آنانکه از آزمایشات می گذرند به مسیحیان بزرگی مثل خانم سالازار، آقای پرودام، خانم ببوت، دکتر کیگن، آقای گریفیت، همسر خود من، دکتر چن و بسیاری افراد دیگر در کلیسای ما بدل می شوند – یعنی تمام "۳۹" نفری که کلیسای ما را در انشقاق بزرگی که بر سرمان آمد نجات دادند. اگر می خواهید مثل آنها بشوید، باید از بعضی سختی ها هم بگذرید! خدا از سختی ها استفاده می کند تا مسیحیان پرقوت بسازد! یک سرود قدیمی تمام این موضوع را توصیف می کند،

آنگاه که طریق تو از آزمایشات آتشین می گذرد،
ای فیض من، تنها توشه تو مرا کافی باشد؛
شعله ها تو را آسیبی نرساند؛ نقشه من این است
که تنها ناخالصی سوخته و طلای تو تصفیه شود.
   (“How Firm a Foundation” by George Keith, 1638-1716;
      “K” in Rippon’s Selection of Hymns, 1787).

می دانم که این مطلب در زندگی من درست است. آزمایشات و ناملایماتی که من از آنها گذشتم تا شبان بشوم، مدرسه واقعی من بودند. از طریق این آزمایشات بود که من یاد گرفتم چطور کشیشی بشوم! خدا را برای مدرسه صلیب و در شکل دادن به تمام مسیحیان بزرگ در کلیسای فوق العاده ما شکر می کنم!

6. ششم، آنها برای مسیحیان دیگر نمونه شدند.

به آیه ۷ نگاه کنید،

"تا آنجا که شما برای همۀ ایمانداران در مقدونیه و یونان نمونه شدید" (اول تسالونیکیان ۱:۷).

دکتر توماس هیل گفت،

چون این مسیحیان تسالونیکیه با خوشی و شادمانی متحمل جفاها و ستم ها شدند و مسیح را آنطور صادقانه نمونه خود قرار می دادند، آنها به چنان الگو [مثال]، نمونه ای برای تمام افراد دیگر [مسیحیان] که در مقدونیه در استان شمالی یونان زندگی می کردند بدل شده بودند. بگذارید این مسیحیان تسالونیکیه برای ما هم نمونه ای باشند! پس... ما هم به نمونه ای برای دیگران بدل می شویم (ibid.; note on I Thessalonians 1:7).

7. هفتم، آنها صیاد جانها بودند.

به آیه ۸ نگاه کنید،

"زیرا پیام خداوند نه تنها از جانب شما تا مقدونیه و یونان انتشار یافت بلکه داستان ایمانتان به خدا، به همه جا رفته است‌. پس دیگر احتیاجی نیست که ما آن را بازگو کنیم‌" (اول تسالونیکیان ۱:۸).

آنها انجیل را به تمام اطرافشان "انتشار" دادند. آنان جانها را صید کرده و به کلیسا آوردند. آنها صیادانی بودند که با هدف ماموریتشان عمل می کردند. بهرحال، لازم نبود که سالها به کلاسهای تعلیمات دینی بروند تا اینکار را انجام بدهند. دکتر هیل گفت، "یادتان باشد که این کلیسا فقط یک سال عمر داشت وقتی که پولس این نامه را برایشان نوشت. آن یک کلیسای کوچک جفا دیده بود. با این وجود، ایمانشان در همه جا شناخته شده بود" (ibid.; note on I Thessalonians 1:8).

یکی از بهترین راهها برای اینکه به یک مسیحی قوی تبدیل بشوید این است که بلافاصله و همین الان صیاد مردم بشوید! آنها که با تبلیغ انجیل افرادی را به کلیسا می آورند بسرعت رشد می کنند. ولی آنها که فقط به کلیسا می آیند بنظر می رسد که هیچوقت در مسیحیت بالغ نمی شوند. بعضی از شما لازم است که در این باره فکر کنید! آیا این مشکل شما هم هست؟ من هیچ مسیحی قدرتمندی ندیدم که صیاد جانها نبوده باشد – یعنی کسی که به افراد گمشده کمک کند که به کلیسا بیایند و نجات پیدا کنند. اگر شما به بشارت انجیل علاقه ای ندارید، فکر می کنم که یک مسیحی قوی نخواهید شد. بعد از ۵۷ سال خدمت روحانی این عقیده من است.

8. هشتم، آنها به این دلیل قادر به انجام این کارها بودند که یک بازگشت و گروش واقعی به مسیح را تجربه کرده بودند.

به آیات ۹ و ۱۰ نگاه کنید،

"زیرا خود آنها هنگامی که دربارۀ ما سخن می‌گویند، حسن استقبالی را که شما از ما به عمل آوردید نقل می‌کنند و تعریف می‌کنند که چگونه شما بت‌ها را ترک کرده به سوی خداوند بازگشت نمودید تا خدای زنده و حقیقی را خدمت کنید و چگونه در انتظار ظهور پسر او، عیسی که از آسمان می‌آید به سر می‌برید، آری همان عیسی که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت و ما را از غضب آینده رهایی می‌بخشد‌" (اول تسالونیکیان ۱۰-۱:۹).

آنها برای خدمت کردن خدای زنده و حقیقی از بت ها بسوی خدا برگشته بودند. برای بازگشت کردن، باید از گناهانتان در زندگی برگردید. ولی این کافی نیست. باید از گناهتان بسوی مسیح برگردید زیرا عیسی گفت، "هیچکس جز بوسیله من نزد پدر نمی آید" (یوحنا ۱۴:۶). اگر از برگشتن از زندگی خودخواهانه و گناه آلود نزد مسیح اجتناب کنید، هیچوقت نجات پیدا نمی کنید حتی اگر تا آخر عمرتان به این کلیسا بیایید! باید به عیسی اعتماد کنید و نزد او برگردید تا با خون گرانبهایش از گناه پاک بشوید! در آنصورت امید شما تنها به مسیح خواهد بود و به آینده نگاه خواهید کرد یعنی به بازگشت ثانوی مسیح با امید و شادمانی!

دعا می کنم که یک کپی از این خطابه را با خودتان به منزل ببرید و آنرا بخوانید – نه یک مرتبه، بلکه چندین مرتبه! دعا می کنم که همچون آن جماعت کلیسای تسالونیکیه به مسیحیان بزرگی بدل بشوید! آمین. دکتر چن، لطفا ما را در دعا هدایت کنید.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام: اول تسالونیکیان ۱۰-۱:۱.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Living for Jesus” (by Thomas O. Chisholm, 1866-1960).