خون فناناپذیر و رهابخش
عیسی مسیح

ویلیام کوپر (۱۸۰۰-۱۷۳۱) عبارات زیبای این سرود معروف را نوشت:

از وقتی با ایمان آن نهر را دیدم
که از زخمهای تو جاریست،
محبت رهایی بخشت مایه وجودم شده،
و تا مرگم باقی خواهد بود.

این سرود مورد علاقه اسپارژن (۱۸۹۲-۱۸۳۴) بود. این واعظ بزرگ گفته است،

برای من چیزی باارزشتر از این موضوع برای اندیشیدن وجود ندارد. خون عیسی مسیح حیات انجیل است (C. H. Spurgeon, “The Blood of Sprinkling,” February 28, 1886, Metropolitan Tabernacle Pulpit, vol. 32, p. 12, reprinted by Dr. Bob Ross of Pilgrim Publications, P.O. Box 66, Pasadena, Texas 77501).

چرا اسپارژن، پیشوای واعظین، چنین بیانیه محکمی را ابراز می کند؟ چرا او می گوید، "برای من چیزی ارزش اندیشیدن و موعظه را ندارد" مگر خون مسیح؟ می توانید با خواندن صدها خطابه ای که او واعظ آنها بوده و در Metropolitan Tabernacle Pulpit به چاپ رسیده، ببینید که این موضوع صحت دارد. ولی چرا؟ چرا باید بزرگترین واعظ کشورهای انگلیسی زبان، خون مسیح را موضوع اصلی خطابه های خود قرار بدهد؟ تنها به این دلیل که موضوعی مهمتر از این در کتاب مقدس وجود ندارد!

کتاب مقدس به ما می آموزد که بدون خون عیسی مسیح نجاتی برای نوع بشر وجود ندارد. می خواهم امشب در خصوص خون مسیح فکرمان را روی دو چیز متمرکز کنیم. به هر دوی این موارد در متن اول پطرس ۱۹-۱:۱۸ اشاره شده است.

I.   اول، خون مسیح فناناپذیر است.

کلام خدا در مزامیر این نبوت را که در مسیح به انجام رسید ارایه می دهد:

"زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را ببیند" (مزامیر ۱۶:۱۰).

واژه عبری برای "فساد" به معنای "ویرانی" یا "پوسیدگی" است (Strong’s Concordance).

این آیه از مزامیر در عهد جدید نقل قول شده:

" از آنرو که جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد و نمی‌گذاری که بندۀ امین تو فساد را ببیند... (داود) از قبل، رستاخیز مسیح را پیش بینی نموده درباره آن گفت: او در عالم اموات ترک نشد و جسد او هرگز فاسد نگردید" (اعمال رسولان ۳۱ ،۲:۲۷).

در روزگار ما بعضی ها می گویند که جسم مسیح قیام کرد، اما خون او در خاک اطراف صلیب ریخت و از بین رفت. اما کتاب مقدس آیه دیگری ارایه می کند که می گوید خون مسیح نیز فسادناپذیر است:

"فراموش نکنید که شما... آزاد شدید و این آزادی با پرداخت چیزهای فانی مثل طلا و نقره نبود، بلکه با خون گرانبهای... مسیح آزاد شدید" (اول پطرس ۱۹-۱:۱۸).

واژه "فانی" در این آیه از "خراب شدنی" و "نابودی" گرفته شده. این آیه نشان می دهد که خون مسیح نمی تواند از بین برود و یا نابود بشود. نقره و طلا در میان تمام مواد روی زمین کمترین میزان ناپایداری و فساد را دارند، ولی حتی نقره و طلا هم وقتی دنیا در غضب خداوند می سوزد از بین خواهند رفت. گفته شده که "عناصر سوخته شده از بین خواهند رفت و زمین با هر چه در آن است ذوب خواهد گشت" (دوم پطرس ۱۱-۳:۱۰). همین عناصر (واژه یونانی آن به معنای "اتم ها" است) سوخته خواهند شد. هر آنچه در این دنیاست با غضب خداوند "ذوب" خواهد شد (یعنی "نابود می شود"). این پدیده نقره و طلا را هم شامل می شود: "هر آنچه در آن است ذوب خواهد گشت."

ولی اول پطرس ۱۹-۱:۱۸ به ما می گوید که ما با چیز فانی نجات پیدا نکردیم، "بلکه با خون گرانبهای مسیح." این آیه به وضوح فناناپذیری، فسادناپذیری و بی نقص بودن (Strong’s) خون مسیح را نشان می دهد!

مقاله ای در مجله فرانت لاین گفته،

وقتی خون مسیح ریخته شد، در خاک زمین انعقاد پیدا نکرد و ناپدید نشد. نمی توانست چنین اتفاقی بیافتد چون کلام خدا می گوید که آن خون فسادناپذیر است. شن های تپه جلجتا خون گرانبهای بره خدا را به خود جذب نکردند. چون "فسادناپذیر" وقتی در مورد جسم مسیح بکار می رود، به رستاخیز بدن اشاره می کند، پس خون فسادناپذیر تنها به این معنی است که خون مسیح نیز بواسطه همان پدیده ماوراء طبیعه قیام کرد (Frontline magazine, March/April 2001, p. 5).

وقتی عیسی از مردگان برخاست، گفت:

"به دستها و پاهای من نگاه کنید، خودم هستم، به من دست بزنید و ببینید، شبح مانند من گوشت و استخوان ندارد" (لوقا ۲۴:۳۹).

شاگردان از دیدن مسیح قیام کرده شگفت زده شده بودند. آنها "با ترس و وحشت، تصور کردند که شبحی می‌بینند" (لوقا ۲۴:۳۷). مردم زیادی امروزه فکر می کنند که عیسی بصورت روحانی و شبح برخاست. این آیات ایده یک مسیح-شبح گونه "Decotic" را اصلاح می کند. نه، او با گوشت و استخوان برخاست. او به شاگردان گفت که به زخمهای دستها و پاهایش نگاه کنند.

"و بعد به توما گفت: انگشت خود را به اینجا بیاور، دستهای مرا ببین، دست خود را به پهلوی من بگذار و دیگر بی ایمان نباش بلکه ایمان داشته باش" (یوحنا ۲۰:۲۷).

مسیح به توما گفت که دست خود را به پهلوی سوراخ شده اش که وقتی روی صلیب بود با نیزه یک سرباز ایجاد شد بگذارد.

نکته مهمی که می خواهم بگویم این است: مسیح به شاگردانش گفت که به سوراخ دست ها و پاها و پهلویش نگاه کنند. اگر خونی در "گوشت و استخوان" قیام کرده اش باقی مانده بود، می بایست خون از آن زخمها جاری می شد. ولی خونی در رگهایش نمانده بود. آن خون با قدرت خدا قبلاً برخاسته بود.

وقتی مریم مجدلیه عیسی را پس از قیامش از مردگان ملاقات کرد، عیسی به او گفت،

"به من دست نزن زیرا هنوز به نزد پدر بالا نرفته‌‌ام اما پیش برادران من برو و به آنان بگو که اکنون پیش پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما بالا می‌روم" (یوحنا ۲۰:۱۷).

با اینحال، کمی پس از آن، شاگردان "جلو آمدند و بر قدمهای او به خاک افتادند" (متی ۲۸:۹). او اجازه نداد مریم او را لمس کند چون هنوز نزد خدا بالا نرفته بود، ولی اندکی بعد، به شاگردان اجازه داد پاهای او را لمس کنند. یادداشت های انجیل اسکافیلد این توضیح را می دهد که بنظر من کاملاً کتاب مقدسی است:

عیسی همچون کاهن اعظمی که مراسم روز کفاره را اجرا می کند سخن می گوید (لاویان ۱۶). او در حالیکه قربانی را مهیا کرد، آماده شد تا خون مقدس را در آسمان تقدیم کند و اینکه بین ملاقات با مریم در باغ و ملاقات متی ۲۸:۹، او بالا رفته و برگشته بود، نگرشی که با گونه ها همخوانی دارد (Scofield note on John 20:17).

این همان دیدگاهی است که دکتر جان رایس به آن معتقد بود.

کاهن اعظم در عهد عتیق خون را گرفته و آنرا بر تخت رحمت در قدس الاقداس می گذاشت. در نتیجه، مسیح بین ملاقاتش با مریم و دیدار با شاگردان خونش را به آسمان برد:

"اما وقتی مسیح به عنوان کاهن بزرگ و آورندهً برکات سماوی آینده ظهور کرد به خیمه‌ای بزرگتر و کاملتر که بدستهای انسان ساخته نشده و به این جهان مخلوق تعلق ندارد وارد شد؛ وقتی عیسی یکبار و برای همیشه وارد قدس الاقداس شد خون بزها و گوساله‌ها را با خود نبرد، بلکه با خون خود به آنجا رفت و نجات جاویدان رابرای ما فراهم ساخت" (عبرانیان ۱۲-۹:۱۱).

توجه کنید که این متن می گوید او "یکبار و برای همیشه وارد قدس الاقداس" شد. این باید در وقت دیگری غیر از صعودش بوده باشد چون کتاب مقدس می گوید،

"عیسای خداوند، بعد از این که با آنها صحبت کرد، به عالم بالا برده شد و در سمت راست خدا نشست" (مرقس ۱۶:۱۹).

بارها در عهد جدید گفته شده که او به دست راست خدا نشست و این آیه می گوید که او بعد از صحبت با شاگردان به عالم بالا برده شد و در سمت راست خدا نشست. حداقل این مسیله محتمل است که او قبلاً صعود کرده بود و خونش را در "مکان مقدس" در آسمان گذاشته بود (عبرانیان ۹:۱۲).

"آزاد شدید و این آزادی با پرداخت چیزهای فانی مثل طلا و نقره نبود، بلکه با خون گرانبهای... مسیح آزاد شدید" (اول پطرس ۱۹-۱:۱۸).

خون مسیح اکنون در آسمان و بر تخت رحمت قرار دارد. این خون فناناپذیر است. از بین نمی رود و فاسد نمی شود. این یک پدیده ماوراء الطبیعه است. البته! اگر پدیده های ماوراء الطبیعه را از انجیل بردارید دیگر مسیحیتی باقی نمی ماند – فقط مرگ و فنا است. ولی اینها جادو نیست. نمی توانید در خون مسیح دست ببرید یا آنرا دستکاری کنید. این جادو نیست! این خونی ماوراء الطبیعه است، ولی با جادو کاری ندارد. "تصمیم گرایی" است که نوعی جادوگری است! به این دلیل است که ما آنرا رد می کنیم. این خداست که تصمیم می گیرد شما را با آن خون پاک کند.

می دانم که دکتر جان مک آرتور به این نکته اعتقادی ندارد. همچنین می دانم که ایده های نادرستش در مورد خون مسیح را از فرد ناشناسی به نام کلنل ر. ب. تیم جونیور گرفته است. در پاییز ۱۹۶۱ من آنجا بودم وقتی جان مک آرتور جوان در یکسری جلسات کتاب مقدس به سرپرستی کلنل تیم شرکت کرد که در آنها جناب تیم همین چیزهایی که مک آرتور درباره صلیب از آن موقع تا حالا گفته را داشت تعلیم می داد. به این نتیجه رسیده ام که دکتر مک آرتور ایده هایش را از ر. ب. تیم گرفته، چون دیدم که در آن موارد داشت یادداشت برمی داشت. تیم تعلیم می داد که کلمه "خون" به معنای "مرگ" است – نه "خونی که جایی در هوا معلق باشد." افکار و اندیشه هایی هستند که گاه به گاه در خطابه های دکتر مک آرتور ظاهر می شوند و من شخصاً می دانم که آن ایده ها را از کلنل تیم گرفته. این یک تراژدی است چون دکتر مک آرتور در خصوص چیزهای دیگر آموزه های خوبی را تعلیم می دهد. کلیسای ما برای دکتر مک آرتور هر هفته دعا می کند تا از آموزه های عجیب کلنل تیم درباره خون مسیح نظرش را برگرداند.

II.    دوم، خون مسیح برای رهایی شما ضروری است.

متن کتاب مقدس به ما می گوید شما با چیزهای فانی آزاد نشدید، بلکه می توانید با خون مسیح آزاد بشوید. کلمه "آزاد شده" در اول پطرس ۱:۱۸ ترجمه واژه یونانی است که به معنی "خلاص شده" یا "رها شده" است (Strong’s, Vine’s)، "حاکی از آزاد شدن است" (Vine’s).

مگر با خون مسیح "خلاص" و "آزاد" بشوید، در غیر اینصورت برای همیشه

1. در زیر "لعنت شریعت" (غلاطیان ۳:۱۳) خواهید بود. شما بواسطه شریعت ملعون شدید زیرا نمی توانید آنرا نگاه دارید. نمی توانید فرامین را در احکام خدا بطور کامل نگاه دارید. به این خاطر است که شریعت شما را ملعون می سازد. شریعت نشان می دهد که شما گناهکار هستید و هیچ راهکاری برای فرار از قضاوت به شما ارایه نمی دهد. چیزی جز خون عیسی وجود ندارد که بتواند گناهان شما را بشوید، تا شما بتوانید از لعنت شریعت "خلاص" و "آزاد" شوید.

2. مگر با خون مسیح "خلاص" و "آزاد" بشوید در غیر اینصورت تا ابد تحت تسلط شیطان خواهید بود "که آنان را گرفتار ساخته و به اطاعت اراده خویش وادار کرده است" (دوم تیموتیوس ۲:۲۶). هیچ چیز نمی تواند شما را از چنگ او "خلاص" یا "آزاد" کند مگر خون عیسی مسیح!

3. مگر با خون مسیح "خلاص" و "آزاد" بشوید در غیر اینصورت تا ابد تحت غضب و داوری خدای قدوس خواهید بود. چیزی جز خون عیسی نمی تواند شما را "خلاص" کرده و از داوری خدا "آزاد" سازد.

آه ای دوست من، شما باید خون مسیح را داشته باشید! باید خون مسیح را داشته باشید تا شما را از لعنت شریعت خلاص کند، تا شما را از بردگی شیطان خلاص کند و تا شما را از غضب خدای قهار برهاند! آه که شما باید – واقعاً باید – خون گرانبهای عیسی مسیح را داشته باشید تا شما را از لعنت، از بردگی و از غضب آزاد کند. تکرار می کنم، شما باید خون مسیح را داشته باشید! دعا می کنم که هر چه زودتر به عیسی ایمان بیاورید!

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمز را هر هفته در اینترنت بخوانید
به آدرس www.realconversion.com مراجعه کنید و روی
Sermon Manuscript کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

دعای پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Jesus, Thy Blood and Righteousness”     
(by Count Nicholas von Zinzendorf, 1700-1760; Translated by John Wesley, 1703-1791)