وقتی روزه می گیرید

خود عیسی قبل از اینکه ماموریت زمینی اش را شروع کند روزه گرفت. عیسی گفت که شاگردانش هم بعد از صعودش به آسمان روزه خواهند گرفت. او گفت،

"در آن روزها روزه خواهند گرفت" (متی ۹:۱۵).

دکتر جان رایس گفته است که این آیه نشان می دهد که شاگردان قبل از احیای پنطیکاست برای ده روز دعا کردند و روزه گرفتند. فکر می کنم که او درست می گفت! پولس رسول وقتی بازگشت کرد برای سه روز روزه گرفت و دعا کرد (اعمال رسولان ۱۱ ،۹:۹). اعضای کلیسای انطاکیه برای دانستن اراده خداوند روزه گرفتند (اعمال ۱۳:۲). دوباره زمانی که پولس و برنابا را برای بشارت فرستادند "روزه و دعا" گرفتند (اعمال ۱۳:۳). پولس رسول گفت که او "بارها روزه" گرفت (دوم قرنتیان ۱۱:۲۷). و در متن مورد نظر ما هم عیسی به ما می گوید که باید روزه بگیریم. او گفت، "وقتی روزه می گیرید" (متی ۶:۱۶). او گفت، "در آن روزها روزه خواهند گرفت" (متی ۹:۱۵).

برای دکتر ج. ورنان مک گی احترام زیادی قائل هستم. در دهه ۱۹۶۰ توانستم تمام کتاب مقدس را از اول تا آخر در حالیکه به توضیحات آیه به آیه او در رادیو گوش می کردم مطالعه کنم. دکتر مک گی در رابطه با این آیه "وقتی روزه می گیرید" گفت، "من به این نتیجه رسیده ام که روزه برای ایمانداران روزگار ما ارزش ویژه ای دارد" (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, 1983, volume IV, p. 38).

بعضی ها فکر می کنند که عیسی در این متن متی ۱۸-۶:۱۶ علیه روزه تعلیم می دهد. ولی اشتباه می کنند. ولی همانطور که در یادداشت های انجیل اسکافیلد آمده، او علیه "تظاهرگرایی" آموزش می دهد. او علیه روزه گرفتن با ریاکاری، برای اینکه دیگران ببینند، تعلیم می داد. ولی علیه روزه حقیقی ابداً چیزی نمی گوید. بلکه برعکس – او گفت، "وقتی روزه می گیرید" و بعد به آنها گفت چگونه روزه بگیرند و چرا باید اینکار را انجام بدهند. عیسی نگفت، "اگر روزه بگیرید." نه، ابداً! عیسی گفت، "وقتی روزه می گیرید."

روزه گرفتن امروزه دارای ارزش والایی است. ولی حتی در گذشته در زمان خودش، مفسر شهیر متیو هنری اظهار تاسف کرد "که روزه... عمدتاً در میان مسیحیان نادیده گرفته شده" (یادداشتی بر متی ۱۶:۱۶). حدود ۲۵ سال بعد از مرگ متیو هنری، جان وسلی این فریضه را زنده کرد و به مردم گفت که با دو بار روزه گرفتن در هفته، الگوی مسیحیان اولیه را دنبال کنند. بنابراین در حین بوجود آمدن علاقه مجدد به روزه و دعا در میان مردم، اولین احیای بزرگ شکل گرفت. این تاکید مجدد بر روزه در این گفته مسیح ریشه دارد که،

"وقتی روزه می گیرید" (متی ۶:۱۶).

و کتاب مقدس تعلیم می دهد که امروزه وقتی دعا می کنیم دلایل زیادی برای روزه گرفتن وجود دارد. امشب سه تا از این دلایل را برای شما عنوان می کنم.

I. اول، لازم است دعا بخوانیم و روزه بگیریم تا خدا بر قدرت شیطان غلبه کند.

لطفاً مرقس ۲۹-۹:۲۸ را باز کنید. بایستید و این دو آیه را با صدای بلند بخوانید.

"عیسی به خانه رفت و شاگردانش در خلوت از او پرسیدند چرا ما نتوانستیم آن روح را بیرون کنیم؟ عیسی فرمود برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله‌ای جز دعا [و روزه] وجود ندارد" (مرقس ۲۹-۹:۲۸).

می توانید بنشینید. همانطور که در خطابه گذشته گفتم، معتقدم که حذف کلمات "و روزه" از مرقس ۹:۲۹ که در بیشتر ترجمه های جدید وجود دارد، کار اشتباهی است. فکر می کنم که این خطا بر اساس نقد و بررسی های غلط متنی صورت گرفته است. متاسفانه کلمات "و روزه" از این ترجمه های جدید حذف شده اند. آنها تحت تاثیر دو نسخه دستنویس کپی شده توسط راهبان اگنوستیک قرار گرفتند که این دو واژه را کنار گذاشتند. در نتیجه یکی از مهمترین دلایل برای روزه گرفتن از اذهان مسیحیان در غرب زدوده شده، یعنی مسیحیانی که این ترجمه های جدید بر مبنای آن دو نسخه دستنویس سوال برانگیز را می خوانند. عجیب نیست که کلیساهایمان از قدرت چندانی در برابر شیطان برخوردار نیستند! دکتر جان رایس گفت، "بیایید شک نکنیم که این کودک واقعا جن زده شده [به تسخیر ارواح ناپاک درآمده]. ارواح ناپاک در اطراف ما وجود دارند" (Commentary on the Gospel According to Matthew, Sword of the Lord Publishers, 1980 edition, p. 364; comment on Matthew 17:14-21).

"زیرا جنگ ما با انسان نیست، بلکه ما علیه... نیروهای شیطانی در آسمان در جنگ هستیم" (افسسیان ۶:۱۲).

در این روزگار بنا کردن کلیسا از طریق دادن بشارت فوق العاده مشکل شده است. برخی حتی معتقدند که فلسفه تبشیر انجیل در آمریکا به آخر خط رسیده است. بنظر من قدرت شیطان در روزگار ما خیلی زیاد شده. بنظرم قدرت خدا لازم است که بتوانیم "نیروهای شیطانی در آسمان" را شکست بدهیم. بیایید روزه بگیریم و دعا کنیم که خدا فشار شیطان را از بین ببرد! در این روزگار ارتداد و بی تفاوتی در کلیساها، کاملا منطقی بنظر می رسد که شیطان اینهمه روی مردمی که ما سعی می کنیم برای مسیح بدست بیاوریم استیلا دارد. سرود شماره ۶ یعنی "به من یاد بده دعا کنم" را از بند دوم، "قوت در دعا،" بخوانیم.

قوت در دعاست، ای خداوند، قوت در دعا،
   میان گناه و غم و دلواپسی این دنیا؛
آدمها گمشده و در حال مرگ، جانها در ناامیدی؛
   به من قوت بده، قوت در دعا!
(“Teach Me to Pray” by Albert S. Reitz, 1879-1966).

بنظر می رسد که قدرت دعا مستقیماً به روزه ارتباط دارد، چون عیسی گفت،

"وقتی روزه می گیرید" (متی ۶:۱۶).

II. دوم، لازم است دعا بخوانیم و روزه بگیریم تا خدا با فرستادن احیا در امور مداخله کند.

نه، اینطور فکر نمی کنم که همه چیز به احیا بستگی داشته باشد. ولی از سال ۱۸۵۹ هیچ احیایی که ملت آمریکا را متغیر کند رخ نداده – و احیاهای کلیساهای محلی هم آنقدر کم شده که تعداد خیلی کمی از آنها در کشورمان توانستند شاهد یکی از آنها باشند. یادم می آید دکتر کن کانولی می گفت، "ما در نسلی زندگی می کنیم که هیچوقت با احیا آشنا نشده." ولی پولس رسول با احیا آشنا بود! خدا آمد و مراسمی را که در سراسر کتاب اعمال رسولان برگزار کرد برکت داد. پس وقتی می خوانیم که وضعیت پولس چطور بود نباید تعجب کنیم

"اغلب در روزه" بود (دوم قرنتیان ۱۱:۲۷).

دکتر اسکاف، مورخ مسیحی، می گوید که "مسیحیان اولیه چهارشنبه و بخصوص جمعه را تعیین کردند" بعنوان روزهای روزه (Philip Schaff, Ph.D., History of the Christian Church, Eerdmans Publishing Company, 1976 edition, volume II, p. 379).

نه، فکر نمی کنم که روزه و دعا بخودی خود موجب بروز احیا بشود. حتی فکر نمی کنم که روزهای خاصی برای روزه گرفتن و دعا خواندن لازم باشد. این چیزها را در کتاب مقدس نمی بینم. ولی نمی توانم ببینم که بدون داشتن روزهایی برای روزه و دعا بتوانیم احیا را در این روزگار تجربه کنیم. دکتر جان رایس می گفت،

مقدسین بزرگ خداوند در سرتاسر کتاب مقدس اغلب روزه می گرفتند. روزه معمولا با دعای از صمیم قلب همراه است، با ماتم و سوگواری، توبه و رهایی جستن از دشمنان یا حکمت از عالم بالا توام است. موسی روزه گرفت... در کوه سینا، نجات دهنده ما هم روزه گرفت... در بیابان. یوشع، داود، عزرا، نحمیا، دانیال، شاگردان یحیی تعمید دهنده، حنا، رسولان، پولس و برنابا و دیگران روزه گرفتند و دعا کردند. مقدسین خدا وقتی جواب دعاهایشان را گرفتند که در روزه و دعا منتظر خدا ماندند. از زمانهای کتاب مقدس، مردان بزرگ نیایشگر اوقاتی را برای دعا و روزه داشتند. یک مسیحی در وضعیت خوبی است اگر روزه بگیرد و دعا بخواند... نجات دهنده نه فقط [خودش] روزه گرفت، بلکه به شاگردانش هم یاد داد که روزه بگیرند. بعد از اینکه او [صعود کرد و] و بالا برده شد آنها روزه گرفتند (John R. Rice, D.D., Prayer – Asking and Receiving, Sword of the Lord Publishers, 1970 edition, p. 215).

دکتر رایس درباره "احیایی که بواسطه دعا و روزه بدست آمده" صحبت می کند (رجوع به ماخذ بالا ص. ۲۲۷).

با اینحال نباید تصور کنیم که روزه و دعا "باعث" می شود که احیا صورت بگیرد. کشیش یان مورای به درستی عنوان می کنند که،

خدا چنین برگزید که دعا را وسیله ای برای برکت قرار بدهد، نه اینکه به انجام رسیدن مقصودش به ما بستگی داشته باشد، بلکه تا به ما کمک کند بفهمیم که به او بستگی مطلق داریم... چنین درکی از دعا، که به تسلیم شدن یا به قضا و قدر نمی انجامد، نوعی روح خدا– آگاهی و آنچه که نویسنده معاصر "دعا و روزه... بنیادین" می نامد تولید می کند (Rev. Iain H. Murray, Pentecost Today? The Biblical Basis for Understanding Revival, The Banner of Truth Trust, 1998, p. 69).

به درستی گفته شده که "وقتی خدا اراده می کند که قومش را برکت بدهد، ترتیبی می دهد که آنها دعا و نیایش کنند." جان وسلی اینرا به شکل دیگری عنوان می کند،

بیایید که روزه را در حالیکه چشمانمان... بر خداوند متمرکز است انجام بدهیم. بیایید که نیت مان این باشد و تنها این که پدر آسمانی مان را جلال بدهیم (The New Encyclopedia of Christian Quotations, Baker Books, 2000, p. 360).

روزه و دعا "مسبب" احیا نیستند. خدا عامل اصلی است. در دعا و روزه، به خدا نزدیکتر می شویم و وقتی که او تشخیص بدهد، ریزش و جاری شدن احیا را شروع می کند. تمام این قضیه در دستان خداست. ولی اینهم درست است که در زمان احیا، دعاها و مناجات مردم در حین دعا و روزه جان گرفته و عمیق تر و غنی تر می شوند. زمانی بود که خدا احیا را می فرستاد وقتی که وسلی می توانست بپرسد،

هیچ روزی را برای دعا و روزه تعیین کرده ای؟ بسوی تخت فیض هجوم بیاور و در آنجا تامل کن و رحمت نازل خواهد شد (Letters of John Wesley, p. 340).

با اینحال به تجربه می دانیم که نمی توانیم اوقات احیا آنطور که جان وسلی توصیف کرده داشته باشیم مگر خود خدا اول در دعا به ما قدرت آنرا عطا کند. خود خدا نگارنده دعای هجوم آور "به تخت فیض [تا اینکه] رحمت نازل [شود]" است. خدا نگارنده دعا و روزه احیاگر است. همانطور که خدا نگارنده و خاتم است ما می توانیم طوری دعا و روزه بگیریم که او را راضی کند احیا را بفرستد. در غیر اینصورت تمام دعا و روزه مان بی فایده خواهد بود. بیایید جمال خدا را جویا شویم و روح خودمان را تسلیم او کنیم و دعا کنیم و روزه بگیریم که شاید او را در کلیسایش جلال بدهیم. فقط یک چنین دعا و روزه ی خدا محوری است که می تواند با یک احیای حقیقی مورد برکت قرار بگیرد. لطفاً بایستید و سرود "به من یاد بده دعا کنم" را دوباره بخوانیم! از سرودنامه شماره ۶ است و بند دوم.

قوت در دعاست، ای خداوند، قوت در دعا،
   میان گناه و غم و دلواپسی این دنیا؛
آدمها گمشده و در حال مرگ، جانها در ناامیدی؛
   به من قوت بده، قوت در دعا!
(“Teach Me to Pray” by Albert S. Reitz, 1879-1966).

III. سوم، لازم است دعا بخوانیم و روزه بگیریم تا افراد توبه و بازگشت کنند.

عیسی گفت،

"وقتی روزه می گیرید" (متی ۶:۱۶).

خدا به اشعیاء نبی گفت،

"مگر روزه‌ای که من می‌پسندم این نیست که بندهای شرارت را بگشایید و گره‌های یوغ را باز کنید و مظلومان را آزاد سازید و هر یوغ را بشکنید؟" (اشعیاء ۵۸:۶).

پسری که شاگردان نتوانستند کمکش کنند با "بندهای شرارت" بسته شده بود. شاگردان نتوانستند به او کمک کنند چون،

"برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله‌ای جز دعا [و روزه] وجود ندارد" (مرقس ۹:۲۹).

فکر نمی کنید که بعضی از کسانی که به کلیسا می آیند در وضعیت مشابهی قرار دارند؟ مگر شیطان "خدای این جهان، افکار آنها را کور کرده تا... نبینند" نوشته نشده؟ (دوم قرنتیان ۴:۴). فکر نمی کنید خدا با ما صحبت می کند وقتی می گوید،

"مگر روزه‌ای که من می‌پسندم این نیست که بندهای شرارت را بگشایید و گره‌های یوغ را باز کنید و مظلومان را آزاد سازید و هر یوغ را بشکنید؟" (اشعیاء ۵۸:۶).

فکر می کنم چارلز وسلی این آیه را در ذهنش داشت وقتی که نوشت،

او قوت گناه بخشوده را می شکند،
   و زندانی را آزاد می کند؛
خونش می تواند کثیف ترین ها را پاک کند؛
   خونش برای من مهیا گشت.
(“O For a Thousand Tongues” by Charles Wesley, 1707-1788).

لطفاً بایستید و با نوای "دروازه ها را برایم باز کنید" این سرود را بخوانید.

او قوت گناه بخشوده را می شکند،
   و زندانی را آزاد می کند؛
خونش می تواند کثیف ترین ها را پاک کند؛
   خونش برای من مهیا گشت.

بفرمایید بنشینید.

خداوندا، چطور باید روزه بگیریم و دعا کنیم تا مسیح اینرا در زندگی بعضی ها که هنوز اینجا بازگشت نکرده اند انجام دهد! خداوندا، چطور باید دعا کنیم تا مسیح قدرت گناهی را بشکند که آنها را در چنگ شیطان و این دنیا نگه داشته است! خداوندا، چطور باید روزه بگیریم و دعا کنیم تا مسیح

"بندهای شرارت را بگشاید و گره های یوغ را باز کند و مظلومان را آزاد سازد..."! (اشعیاء ۵۸:۶).

سرود چارلز وسلی را دوباره بخوانیم!

او قوت گناه بخشوده را می شکند،
   و زندانی را آزاد می کند؛
خونش می تواند کثیف ترین ها را پاک کند؛
   خونش برای من مهیا گشت.

برادر چارلز یعنی جان وسلی در زمان احیا خوب گفت،

آیا ایامی را برای روزه و دعا تعیین نموده ای؟ بسوی تخت فیض هجوم آورید و آنجا تامل کنید تا رحمت بر شما نازل شود (رجوع به ماخذ بالا).

بیایید که شنبه آینده دقیقاً همین کار را انجام بدهیم! بیایید آنها که می توانند در منزل روزه بگیرند و دعا بخوانند برای کسانی که از میان ما گمشده اند! البته همه شما نمی توانید روزه بگیرید. ولی تا آنجا که وقت و سلامتی و شرایطتان اجازه می دهد، آنها که می توانند روزه بگیرند و دعا بخوانند. بعد به کلیسا بیایید شنبه شب آینده ساعت ۵:۳۰ و دوباره برای آنها دعا کنید، بعد روزه مان را با غذایی با هم می شکنیم و با شادی در خداوند به خانه هایمان برمی گردیم! چون واقعاً سرود چارلز وسلی درست است! دوباره آنرا بخوانید!

او قوت گناه بخشوده را می شکند،
   و زندانی را آزاد می کند؛
خونش می تواند کثیف ترین ها را پاک کند؛
   خونش برای من مهیا گشت.

کسی امشب اینجا هست که راهش را گم کرده باشد؟ ما برای شما دعا کرده ایم. به عیسی مسیح نیاز دارید تا شما را از چنگ شیطان آزاد کند و گناهانتان را با خون گرانقدرش پاک کند. دعا می کنیم که به مسیح ایمان بیاورید و نجات پیدا کنید.

این فهرست کارهایی است که می توانید روز شنبه در حالیکه برای گمشدگان در این دنیا دعا و روزه می گیریم، در دعا و نیایش طلب کنید.

1. (تا می توانید) روزه تان را مخفی نگه دارید. نروید به مردم بگویید (حتی به خویشاوندانتان) که روزه گرفته اید.

2. مدتی را برای خواندن کلام خدا صرف کنید. قسمتی از اعمال رسولان را بخوانید (ترجیحاً اوایل آنرا).

3. اشعیاء ۵۸:۶ را در طول روزه شنبه تان حفظ کنید.

4. دعا کنید که خداوند ۱۰نفر جدید یا بیشتر به ما بدهد که با ما بمانند.

5. برای گرویدن جوانان نجات پیدا نکرده مان (با ذکر اسمشان) دعا کنید. دعا کنید که خداوند آنچه را در اشعیاء ۵۸:۶ گفته است در مورد آنها انجام دهد.

6. دعا کنید که مهمانان تازه وارد امروز (یکشنبه) باز هم یکشنبه آینده با ما باشند. با ذکر نامشان اگر میسر باشد.

7. دعا کنید که خداوند به من نشان دهد برای یکشنبه آینده، در صبح و عصر آنروز، چه موعظه ای داشته باشم.

8. خیلی آب بنوشید. هر ساعت یک لیوان. می توانید اول روزه تان یک فنجان قهوه بزرگ بخورید اگر هر روز عادت به این کار دارید. لطفاً نوشابه، نوشابه های تقویتی و غیره نخورید.

9. اگر سوالی درباره سلامتی تان دارید حتما با پزشکتان اول مشورت کنید. (می توانید دکتر کریگتون چن یا دکتر جودیت کیگن را در کلیسای ما ببینید.) اگر مشکل جدی مثل بیماری قند یا فشار خون بالا دارید روزه نگیرید. فقط روز شنبه را برای این درخواستهایی که ذکر شد دعا کنید.

10. روزه تان را از شام روز جمعه آغاز کنید. بعد از شام روز جمعه دیگر چیزی نخورید تا در عصر روز شنبه ساعت ۵:۳۰ با هم غذایی در کلیسا میل کنیم.

11. بیاد داشته باشید که مهمترین چیزی که برای آن دعا می کنید برای جوانان گمشده در کلیسای ما باشد تا به مسیح بگروند – و نیز برای جوانان تازه ای که در این مدت می آیند تا همیشه با ما بمانند.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمز را هر هفته در اینترنت بخوانید
به آدرس www.realconversion.com مراجعه کنید و روی
Sermon Manuscript کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیه ای که پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام قرائت شد از: متی ۱۸-۶:۱۶.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کین کید گریفین:
     “I Am Praying For You” (by S. O’Malley Clough, 1837-1910).