درخواست نان برای گناهکاران

این ضرب المثل در واقع روایتی است که یک حقیقت روحانی را به تصویر می کشد. این ضرب المثل روایتی بسیار ساده است. یکی از شاگردان می پرسد، "خداوندا... دعا کردن را به ما یاد بده" (لوقا ۱۱:۱). عیسی هم دعای ربانی (ای پدر ما) را به آنها یاد می دهد. این دعایی است که من حداقل روزی یکبار در تمام عمرم آنرا گفته ام. ولی بعد از آن عیسی این روایت کوتاه و ضرب المثل ساده را به آنها می دهد.

مسیح درباره شخصی صحبت می کند که دوستش نیمه شب به منزلش می آید، ولی او نان در منزل نداشت که از او پذیرایی کند. پس به خانه همسایه اش رفت و از او سه قطعه نان تقاضا کرد. او به همسایه اش گفت که دوستی از جای دور به منزلش آمده. "و من چیزی ندارم که پیش او بگذارم." همسایه اش به او گفت که از آنجا برود. چون او و بچه هایش در رختخواب هستند. با اینحال آن مرد به در زدن ادامه می دهد. سرانجام همسایه او در را باز کرده و نان مورد نیاز او را به وی می دهد.

سپس عیسی کلید این ضرب المثل را می دهد؛ همان چیزی که مردم آنرا "نتیجه اخلاقی" داستان می گویند، یعنی دلیل گفتن این روایت را:

"پس به شما می گویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد، بجویید که پیدا خواهید کرد، بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد" (لوقا ۱۱:۹).

زبان بکار برده شده در نسخه اصل یونانی شامل خواستن، جستجو کردن و کوبیدن مستمر است. دکتر جان رایس گفته است که این آیه را می توان اینچنین ترجمه کرد، "به تقاضا کردن ادامه دهید که به شما داده خواهد شد؛ به جستن ادامه دهید که پیدا خواهید کرد؛ به کوبیدن ادامه دهید که در به روی شما باز خواهد شد" (Prayer: Asking and Receiving, Sword of the Lord Publishers, 1970 edition, p. 94).

در اینجا به کلید دوم این ضرب المثل می رسیم. مردی که در این روایت بود وقتی داشت در را می کوبید "نان" می خواست. این "نان" چیست؟ آیه سیزدهم جواب آنرا می دهد، "چقدر بیشتر پدر آسمانی، روح القدس را به آنانی که از او تقاضا می کنند، عطا خواهد فرمود؟" می دانم که معانی دیگری هم می تواند داشته باشد، ولی به این نتیجه رسیده ام که معنی اصلی همین است – یعنی باید از خداوند بخواهیم، بجوییم و بکوبیم تا روح القدس را به گناهکاران بدهد و آنها را نورانی کرده و به محکومیت گناه واقف کند و بسوی مسیح جذب نماید. بنابراین، باور من این است که "نان" در این ضرب المثل به روح القدس اشاره می کند. در آیه شش، مرد طالب نان می گوید، "یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم." بدون حضور روح القدس، ما چیزی برای گناهکاران گمشده نداریم که وقتی به خدمت روحانی ما می آیند پیش روی آنها بگذاریم.

یادم می آید مواقعی بوده که با دقت در حال آماده کردن خطابه ای بوده ام. ولی وقتی پشت تریبون رفتم انگار که فقط هوا از دهانم خارج شده! آن خطابه نکات خوب و مهمی داشته و توانسته که به بعضی از گناهکاران کمکی ارایه بدهد. ولی قدرتی در آن نبوده. هیچکس برکتی از آن نگرفته. بعضی از واعظین در ایام آخر اصلاً نمی توانند بفهمند که راجع به چی دارم صحبت می کنم. وقتی که دارند موعظه را ایراد می کنند هیچ تغییر و تفاوتی را در آن تجربه نمی کنند. این مسئله خیلی غم انگیز است چون به این معنی است که از روح القدس کاملاً بی اطلاع هستند. حتی نمی توانند بگویند که آیا روح خداوند در حین موعظه شان حضور داشته یا نه.

روزی پدرم را که شخصی دنیوی بود برای شنیدن خطابه ی یک واعظ معروف به خیابان بوربون در نیو اورلئون بردم. بعضی ها بهم گفته بودند که این مرد می تواند با پدرم ارتباط ایجاد کند چون جوکهایی می گوید که باعث می شود آدمهای میانسال گوش بدهند – و به انجیل واکنش نشان بدهند. این تنها باری بود که با پدرم به تنهایی به کلیسا رفتم. واعظ خیابان بوربون ایستاد و شروع به جوک گفتن کرد. در این کار خیلی هم وارد بود. واقعاً ماهر بود! در پایان صحبتهایش چند کلمه ای هم از نجات گفت. بعد آنها را دعوت کرد – که جلو بیایند و نجات پیدا کنند. پدرم از جایش تکان نخورد. چند دقیقه بعد که در ماشین بودیم ازش پرسیدم که نظرش چی بود. اونم گفت، "این آقا بخوبی باب هوپ نبود." (برای اطلاع جوانترها می گویم – باب هوپ یک کمدین معروف بود که جوک تعریف می کرد). تنها چیزی که پدرم گفت همین بود، "او بخوبی باب هوپ نبود."

جماعت در طول صحبتهای واعظ خیابان بوربون می خندیدند. مطمئنم که خودش فکر می کرد که کارش را با موفقیت انجام داده. ولی روح القدس آنجا حضور نداشت! بهیچوجه! همانوقت اینرا فهمیدم، حالا هم می دانم. پدرم آمده بود چون من ازش خواسته بودم. بله، پدر آمده بود – ولی روح القدس نیامده بود! پدرم یک گناهکار گمشده در این دنیا بود – ولی برای او "نانی" در آن کلیسا که نزدیک داونی بود وجود نداشت.

" یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

اگر من اینجا بایستم و موعظه کنم و روح القدس اینجا نباشد، به هیچکس خیری نمی رسد، هیچکس نجات پیدا نمی کند، کسی هم شاگرد مسیح نمی شود. به این دلیل من روی هر جمله و پاراگراف در حالیکه این خطابه ها را می نویسم دعا می کنم. به این دلیل است که در هر سه جلسه دعا از شما می خواهم که برای خطابه ها دعا کنید. به همین خاطر است که می خواهم وقتی من موعظه می کنم، دو نمازخوان قهار با هم در اتاق کناری در حال دعا کردن باشند. در غیر اینصورت چیزی نداریم که از این منبر تحویل بدهیم – "چیزی ندارم پیش [آنها] بگذارم." این وضعیت اسف بار خیلی از کلیساها در ایام آخر است! دعا کنید که سر ما هم این بلا نازل نشود!

چطور باید دعا کنیم و از خدا بخواهیم که برای گناهکاران "نان" بفرستد؟ چطور باید برای روح القدس دعا کنیم؟ به آیه ۹ نگاه کنید،

"پس به شما می گویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد، بجویید که پیدا خواهید کرد، بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد" (لوقا ۱۱:۹).

به خواستن ادامه بدهید! به جستجو کردن ادامه بدهید! به کوبیدن ادامه بدهید! تسلیم نشوید. دست از کار نکشید. با غیرت دعا کنید که خداوند روحتان را با آتش روشن کند – تا بتوانید برای روح القدس دعا کنید – یعنی برای نان گناهکاران گرسنگان!

همچنین باید از خدا بخواهیم برای نان دادن به گناهکاران از دوستی ها استفاده کند. ما برنامه غذایی فوق العاده ای داریم که توسط خانم کوک، خانم لی، رابرت لوییس، آقای دیکسون و دیگران آماده می شود. ولی اگر روح القدس حضور نداشته باشد، غذاهایمان بعد از مراسم صبح و عصر به مردم کمک نمی کند. کلیسایی را می شناسم که بعد از مراسم کلیسا عادت داشتند غذا بدهند. همسر شبان کلیسا این موضوع را با هیجان برای من تعریف می کرد. می گفت که خیلی ها بخاطر آن غذاها به کلیسا می آمدند. بعد پرسیدم، "شما هنوز غذا درست می کنید؟" جواب داد، "نه. بنظر می رسد که دیگر کمکی به آنها نمی کند، پس این برنامه را متوقف کردیم." من چیزی نگفتم، ولی دلیلش را می دانستم. دلیلش این نبود که غذاها به مردم کمک نمی کرد. دلیل اصلی این بود که از دعا کردن برای آن غذاها دست کشیدند! وقتی روح القدس حضور نداشته باشد، چرا باید این آدمهای گمشده برای غذا به کلیسا بیایند؟ اگر روح القدس حضور نداشته باشد، این غذا فقط یک غذای ساده دیگر است! چرا به خودشان زحمت بدهند؟ چرا یک همبرگر بیگ مک نخورند؟ چرا در منزلشان غذا نخورند؟

" یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

واعظی پیش خودش فکر می کرد که برنامه غذایی ما عالی است! ولی به خودش می گفت که آنرا قدری تغییر می دهد – چون پختن غذای زیاد مثل کاری که ما می کنیم سخت است. پس آنرا "فقط کمی" تغییر داد. بجای دادن خود غذا از خانمهای کلیسا خواست که پیش-غذا تهیه کنند. وقتی آلفرد هیچکاک در شرف پخش فیلم ترسناکش با عنوان "روانی" بود، همه دست اندرکاران فیلم را به استودیو دعوت کرد. به آنها "خوراک انگشت" داد – بهشان گفت که آن پیش-غذا "از انگشتان واقعی درست شده"! یکی از خانمها جیغی کشید و ظرفش را روی زمین انداخت!

پیش-غذا در یک ضیافت اشکالی ندارد ولی به یک گروه جوانهای گرسنه ای که از ابتدا تا انتهای مراسم را نشسته اند کمکی نمی کند. می دانم که اگر شبان کلیسا و دیگران با جدیت در این باره دعا کرده بودند متوجه این اشتباه می شدند. می بینید، حتی غذایی هم که داده می شود اگر روح القدس با ما نباشد برکتی برای مردم نخواهد داشت. اگر روح خدا اینجا نباشد – چیزی نداریم که پیش آنها بگذاریم!

"یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

واعظی از شرق کشور بهم گفت که کلیسایشان بعد از مراسم صبحگاه غذا می دهد. بعد مردم به سالن کلیسا برمی گردند تا یک درس دینی کوتاه دیگر داشته باشند. به این ترتیب لازم نیست که مراسم شامگاه یکشنبه داشته باشند. او گفت که برنامه ناهار و بعدش یک کلاس دینی به اندازه مراسم شامگاه خوب و کافی است. بعد ادامه داد، "به همان اندازه از کلام خدا یاد می گیرند!"

با خودم فکر کردم، "مرد بیچاره! تعجبی ندارد که هیچوقت شبان موفقی نبوده!" هدف مراسم شامگاه این نیست که آیات کتاب مقدس را در مغز سرکش "بچه های کلیسا" بچپانیم! یعنی اینرا نمی فهمید؟ با صرفنظر کردن از مراسم شامگاه، فرصت اینکه اعضای کلیسا بتوانند بعضی از افراد گمشده را به خدمت بشارتی بیاورند از دست می دهند! خدا به دادمان برسد! اگر آن شبان و اعضای کلیسایشان با جدیت در اینباره دعا کرده بودند، مطمئنم که خدا حماقت کارشان را بهشان نشان می داد. مردم گمشده به کلیسا نمی آیند و نجات پیدا نمی کنند چون روح القدس آنجا نیست که شبان را هدایت کند و روح تازه به آنها عطا کند! در این روزهای پر از شرارت خدا به دادمان برسد!

" یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

در ایام آخر، واعظین و اعضای کلیسا ظاهراً راهشان را در تاریکی گم می کنند! هر کاری که در کلیسا انجام می دهیم باید با دعا آمیخته شده باشد. در غیر اینصورت، درباره ما گفته خواهد شد که، "اگرچه همه می گویند تو زنده هستی ولی مرده ای" (مکاشفه ۳:۱). "نامی داری که زنده ای – ولی در واقع تو مرده ای." این اتفاق می تواند برای هر کلیسایی بیافتد – بخصوص در این ایام شرارت – یعنی در ایام آخر! اگر حضور روح القدس را در هر کاری که انجام می دهیم طلب نکنیم، بزودی مثل کلیسای ساردیس بی جان و بیفایده خواهیم شد!

" یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

متاسفانه این موضوع درمورد بیشتر کلیساهای امروز ما صادق است. وقتی مردم به مرخصی می روند، تقریباً همیشه وقتی برمی گردند می گویند که از کلیساهایی که در آنها حضور بهم رساندند خیلی ناامید شدند. "سرودهایشان بی روح بود." "واعظ کسل کننده بود." "اعضایشان رفتار دوستانه ای نداشتند." "مراسم شامگاه یکشنبه نداشتند." "به جلسه دعا رفتیم، ولی دعایی واقعی وجود نداشت – فقط یک جلسه درس دینی بود." اگر اعضای ما اینطور فکر می کنند، پس افراد گمشده هم غیر از این نخواهند گفت! تعجبی ندارد که کلیساهای ایام آخر اینقدر ضعیف اند!

" یکی از دوستانم که در سفر بود به خانه من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم" (لوقا ۱۱:۶).

حالا نباید به خودمان مغرور بشویم. خواهش می کنم از یاد نبرید که وضع ما خیلی بهتر از این نیست! باید ضعف خودمان را اقرار کنیم وگرنه قوت خدا را نمی توانیم داشته باشیم. یاد گرفتیم که دعا کنیم و روزه بگیریم – چون روزه گرفتن یکی از پیش نیازهای داشتن قدرت زیاد برای چیرگی بر شیطان و ارواح ناپاک است! (مرقس ۹:۲۹). ما روزه گرفتیم و دعا کردیم و برکاتی نصیبمان شد. ولی باید شنبه آینده به روزه گرفتن ادامه بدهیم تا ساعت ۵:۳۰ که در کلیسا با هم غذایی میل خواهیم کرد.

امشب از شما می خواهم برای حضور روح القدس در تمام فعالیت هایمان دعا کنید. بدون حضور روح خداوند، "چیزی نداریم پیش" گناهکاران گمشده بگذاریم! بنابراین باید بطور مفصل دعا کنیم که روح القدس در هر کاری که انجام می دهیم نازل بشود. روح القدس "نانی" است که باید داشته باشیم، وگرنه گناهکاران در حالی که هنوز گرسنه هستند کلیسایمان را ترک خواهند گفت – و نجات پیدا نخواهند کرد.

بله، عیسی روی صلیب مرد تا گناهکاران را از غضب الهی نجات بدهد. بله، عیسی از مردگان برخاست تا به گناهکاران حیات تازه عطا کند و تا حیات جاودان به ایشان ببخشد! ولی اینها بدون کار روح خداوند تحقق نخواهند یافت. در نتیجه تمام هفته وقتی دعا می کنید، برای نان بجهت گناهکاران دعا کنید. دعا کنید که خداوند روح القدس را در مراسم کلیسایی ما جاری کند تا افکار تاریک آنها را منور کند و تا محکومیت گناهشان و نیاز وافرشان به خداوند عیسی مسیح را احساس کنند! حالا به لوقا ۱۱:۱۳ نگاه کنید. از کتاب اسکافیلد در صفحه ۱۰۹۰ است. لطفاً بایستید و با من بخوانید.

"پس اگر شما با اینکه گناهکار هستید، می دانید چگونه چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی، روح القدس را به آنانی که از او تقاضا می کنند، عطا خواهد فرمود؟" (لوقا ۱۱:۱۳).

اینها فهرست چیزهایی است که برای این هفته و بخصوص روز شنبه برایشان می توانید دعا کنید.

1. (تا می توانید) روزه تان را مخفی نگه دارید. نروید به مردم بگویید (حتی به خویشاوندانتان) که روزه گرفته اید.

2. مدتی را برای خواندن کلام خدا صرف کنید. قسمتی از اعمال رسولان را بخوانید (ترجیحاً اوایل آنرا).

3. اشعیاء ۵۸:۶ را در طول روزه شنبه تان حفظ کنید.

4. دعا کنید که خداوند ۱۰نفر جدید یا بیشتر به ما بدهد که با ما بمانند.

5. برای گرویدن جوانان نجات پیدا نکرده مان (با ذکر اسمشان) دعا کنید. دعا کنید که خداوند آنچه را در اشعیاء ۵۸:۶ گفته است در مورد آنها انجام دهد.

6. دعا کنید که مهمانان تازه وارد امروز (یکشنبه) باز هم یکشنبه آینده با ما باشند. با ذکر نامشان اگر میسر باشد.

7. دعا کنید که خداوند به من نشان دهد برای یکشنبه آینده، در صبح و عصر آنروز، چه موعظه ای داشته باشم.

8. خیلی آب بنوشید. هر ساعت یک لیوان. می توانید اول روزه تان یک فنجان قهوه بزرگ بخورید اگر هر روز عادت به این کار دارید. لطفاً نوشابه، نوشابه های تقویتی و غیره نخورید.

9. اگر سوالی درباره سلامتی تان دارید حتما با پزشکتان اول مشورت کنید. (می توانید دکتر کریگتون چن یا دکتر جودیت کیگن را در کلیسای ما ببینید.) اگر مشکل جدی مثل بیماری قند یا فشار خون بالا دارید روزه نگیرید. فقط روز شنبه را برای این درخواستهایی که ذکر شد دعا کنید.

10. روزه تان را از شام روز جمعه آغاز کنید. بعد از شام روز جمعه دیگر چیزی نخورید تا در عصر روز شنبه ساعت ۵:۳۰ با هم غذایی در کلیسا میل کنیم.

11. بیاد داشته باشید که مهمترین چیزی که برای آن دعا می کنید برای جوانان گمشده در کلیسای ما باشد تا به مسیح بگروند – و نیز برای جوانان تازه ای که در این مدت می آیند تا همیشه با ما بمانند.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمز را هر هفته در اینترنت بخوانید
به آدرس www.realconversion.com مراجعه کنید و روی
Sermon Manuscript کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیه ای که پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام قرائت شد از: لوقا ۱۳-۱۱:۵.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کین کید گریفین:
     “I Am Praying For You” (by S. O’Malley Clough, 1837-1910).