دعا و روزه در عصر اوباما

قضیه خیلی ساده است. عیسی به بالای کوه رفته بود. وقتی پایین آمد دید که گروه کثیری دور شاگردان جمع شده اند. عیسی از آنها پرسید که چه اتفاقی افتاده است. مردی از میان جمعیت جلو آمد و به عیسی گفت که پسرش دیو زده شده. او می گوید که دیو باعث شده پسرش بطور جنون آمیزی خشمگین شود. این مرد ادامه می دهد که از شاگردان خواسته بود دیو را بیرون کنند، ولی نتوانستند. عیسی به مرد می گوید که پسرش را پیش او بیاورد. عیسی دیو را توبیخ می کند و می گوید، "از او بیرون بیایی و هیچوقت به او داخل نشوی." دیو فریاد می زند و از پسر خارج می شود. عیسی دست پسر را می گیرد و او را بلند می کند و او شفا می یابد. چند دقیقه بعد عیسی به خانه ای داخل می شود. شاگردان پیش او می آیند و می گویند، "چرا ما نتوانستیم آن روح را بیرون کنیم؟" (مرقس ۹:۲۸).

دکتر مارتین لوید-جونز گفته است، "شاگردان تمام تلاش خود را کرده بودند، ولی موفق نشده بودند. آنها در موارد زیاد دیگری موفق شده بودند. ولی در این مورد کاملا شکست خورده بودند. ولی خداوندمان [عیسی مسیح] در یک لحظه و بسیار ساده فقط سخنی می گوید و پسر شفا می یابد. 'چرا ما نتوانستیم آن روح را بیرون کنیم؟' چیزی بود که آنها پرسیدند، و [مسیح] جواب داده گفت، 'برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا وجود ندارد'" (Martyn Lloyd-Jones, M.D., Revival, Crossway Books, 1994 edition, p. 9; comment on Mark 9:28, 29).

این موردی که مربوط است به ارواح ناپاکی که شاگردان نتوانستند بیرون کنند خیلی مهم است. آنقدر مهم که روح القدس سه بار آنرا در عهد جدید ثبت کرد – در متی، مرقس و بار دیگر در لوقا. دکتر لوید-جونز گفته است که برای ما هم امروز این امر خیلی مهم است. من کاملا با او موافقم. ولی قبل از اینکه مفهوم این روایت برای کلیسای ما را به شما بگویم، باید ابتدا در مورد منتقدین کتاب مقدسی که کلمات "و روزه" را از این روایت در تمام ترجمه های جدید حذف کرده اند صحبتی داشته باشم.

بنابراین پیش از اینکه وارد خود پیغام بشویم، می خواهم درباره دو کلمه آخر این آیه ۲۹ با شما صحبت کنم – یعنی کلمات "و روزه." یادداشت وسط صفحه انجیل اسکافیلد "u" می گوید، "دو تا از بهترین نسخه های کتاب مقدس، کلمات 'و روزه' را حذف کرده اند." این بدان معناست که حتی خود کتاب مقدس محافظه کار مطالعاتی اسکافیلد هم از انتقادهای مخرب اواخر قرن نوزدهم در امان نبوده است. چرا دو نسخه قدیمی که روزه گرفتن را جا انداخته اند "بهترین نسخه ها" حساب می شوند؟ نسخه اصلی که منتقدین استفاده کردند نسخه سینا است. نظریه منتقدین این است که قدیمی بودن یعنی همیشه بهتر بودن. ولی چطور می توان از آن نظریه مطمئن بود؟

من و همسرم چند سال پیش به صومعه کاترین مقدس که در پای کوه سینا قرار دارد رفته بودیم. محلی که این نسخه از کتاب مقدس در آنجا پیدا شده بود را دیدیم – یعنی در میان خاکروبه های این صومعه قدیمی. در درگاه صومعه یک کپه عظیم از جمجمه های انسان وجود دارد. اینها جمجمه راهبهایی است که در طی قرنها آنجا زندگی کرده اند. در داخل آن صومعه یکی از تاریکترین و شیطانی ترین محراب های کلیسایی که دیده ام وجود دارد. یک دوجین تخم شترمرغ از سقف آنجا آویزان است. این مکان با شمعهای از هم پاشیده روشن است. آنجا شبیه محلی است که شما در فیلمی مثل "مهاجمین صندوق گمشده" می بینید‍! اصلا نمی خواستم که شبی را در آن مکان مخوف بگذرانم! از این محل تاریک و گرفته است که شخصی بنام تیشندورف آن نسخه قدیمی اناجیل را پیدا کرد. چندی بعد من و همسرم نسخه اصلی را هم در موزه لندن دیدیم.

من به این عقیده رسیده ام که راهبان قدیمی در آن صومعه تحت تاثیر اگنوستیسم بوده اند. البته معتقدان اگنوستیک نمی خواستند بر روزه داری تاکید داشته باشند. به این دلیل است که راهبان متاثر از اگنوستیک، وقتی که انجیل مرقس را با دست می نوشتند، کلمه "روزه" را جا انداختند.

دلیل دیگری هم فکر می کنم باشد که واژه "روزه" توسط خود مرقس آنجا نوشته شده بود. توجه کنید که این جمله بدون کلمه "و روزه" معنی نمی دهد. نسخه جدید بین المللی، مثل تمام ترجمه های جدید، اینطور می گوید، "برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا وجود ندارد." کمی به آن فکر کنید. فکر نمی کنید که شاگردان دعا کرده بودند؟ البته که آنها دعا کرده بودند! ولی "این گونه ارواح" چیزی بیشتر از دعا لازم داشت. بنظرتان اینطور نیست؟ همانطور که س. لوییس در یکی از نوشته هایش اشاره می کند، این منتقدین کتاب مقدس باید ادبیات انگلیسی را مطالعه می کردند. اگر انشا نویسی خوانده بودند می فهمیدند چیزی در این جمله درست نیست. "برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا وجود ندارد"؟ مضحک است! البته که شاگردان دعا کرده بودند. این جمله معنی نمی دهد مگر اینطور گفته بشود، "برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا و روزه وجود ندارد."

دلیل سومی هم وجود دارد. در طول تاریخ بلند مسیحیت، مسیحیان همواره باور داشته اند که روزه در کنار دعا واجب است وقتی که برخی نیروهای اهریمنی کار خدا را متوقف می کرد. تمام واعظان بزرگ در احیاهای گذشته می دانستند که زمانهایی هست که باید روزه بگیرند. ولی امروزه بدلیل حذف این عبارات "دعا و روزه" از روزه گرفتن فاصله گرفته اند. می دانستید که جان وسلی در طول اولین احیای بزرگ دو بار یا بیشتر در هفته روزه می گرفت؟ می دانستید که جاناتان ادواردز تمام سه روز پیش از موعظه اش که با عنوان "گناهکاران در دستان خدای قهار" بود را روزه گرفت؟ این موعظه به احیای برجسته ای در کلیسایش منجر شد که به تمام نیوانگلاند سرایت کرد – و بعد به خود انگلستان. اگر ادواردز بدون روزه دعا می کرد آیا آن احیا اتفاق می افتاد؟ یقینا می توانیم بگوییم – خدا احیا را فرستاد وقتی او همراه با دعا روزه هم گرفت! آیا فقدان روزه در کلیساهای ما امروزه می تواند یکی از دلایل نبود احیا باشد؟ تا این حد می شود اطمینان داشت – که امروزه احیا به همان اندازه کم است که روزه گرفتن کم شده است! اینها را می شود به یقین گفت!

و بعد دلیل چهارمی هست که کلمات "و روزه" را باید نگه داشت. لوتر از "قیاس" کتب مقدسه صحبت کرده. منظورش این بود که ما وقتی متنی را تفسیر می کنیم باید به کتب مشابه دیگری نگاه کنیم تا ببینیم چه می گویند. چه متن های معروف دیگری درباره روزه در کتاب مقدس وجود دارد؟ مطمئناً یک شاگرد کتاب مقدس می تواند بگوید که آن متن در اشعیا ۵۸:۶ است.

"مگر روزه‌ای‌ كه‌ من‌ می‌پسندم‌ این‌ نیست‌ كه‌ بندهای‌ [زنجیرهای] شرارت‌ را بگشایید و گره‌های‌ یوغ‌ را باز كنید و مظلومان‌ را آزاد سازید و هر یوغ‌ را بشكنید؟" (اشعیا ۵۸:۶).

عیسی خیلی خوب اشعیا را می دانست. وقتی در کنیسه ناصره موعظه کرد از اشعیا ۲-۶۱:۱ صحبت به میان آورد. حداقل وقتی عیسی گفت، "برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا و روزه وجود ندارد" یقینا او داشت به اشعیا ۵۸:۶ اشاره می کرد (مرقس ۹:۲۹).

"مگر روزه‌ای‌ كه‌ من‌ می‌پسندم‌ این‌ نیست‌ كه‌ بندهای‌ [زنجیرهای] شرارت‌ را بگشایید و گره‌های‌ یوغ‌ را باز كنید و مظلومان‌ را آزاد سازید و هر یوغ‌ را بشكنید؟" (اشعیا ۵۸:۶).

عیسی مثل اشعیا به شاگردان می گفت که دعا و روزه می تواند "مظلومان را آزاد سازد" – و هر نوع یوغ شیطان را بشکند! "قیاس" کتاب مقدس این گونه است! به این شکل اجازه می دهیم که خود کتاب مقدس بهترین تفسیر را بر این متن مورد نظر ما بدهد. من یقین دارم که لوتر هم در این مورد با من هم عقیده می بود.

پنجمین دلیل پذیرش "و روزه" از این حقیقت می آید که آنها که همیشه ارواح ناپاک را بیرون کرده اند تعلیمشان اینطور بوده که روزه گرفتن در برخی موارد موثر است. جان وسلی بزرگوار از متنی موازی این متن در متی ۱۷:۲۱ صحبت می کند و اشاره می کند که "این نوع ارواح بجز با دعا و روزه بیرون نمی روند – اینجا آیه ای را می بینیم که به سودمند بودن روزه وقتی به دعای با حرارت اضافه بشود شهادت می دهد. برخی گونه های ارواح را شاگردان قبلا بدون روزه گرفتن بیرون کرده بودند" ولی این گونه ارواح بدون دعا و روزه بیرون نمی روند (John Wesley, M.A., Wesley’s Notes on the New Testament, Baker Book House, 1983, volume I; note on Matthew 17:21).

جان وسلی (۱۷۰۳-۱۷۹۱)در خدمت کلیسایی طویلش بعنوان بنیانگزار کلیسای متدیست وسلی گرا درباره رهایی و آزادی از ارواح ناپاک بخوبی آگاه بود.

دکتر تامس هیل میسیونر پزشک به کشور تایلند رفته بود. او که بارها در بطن ماموریتش با ارواح ناپاک برخورد کرده بود در یادداشت هایش اهمیت روزه را برمی شمارد. دکتر هیل در تفسیری بر مرقس ۹:۲۹ گفته است، "در برخی موارد روزه گرفتن لازم است تا بتوانیم خواسته مان را از خدا بگیریم... وقتی با روزه به خدا نشان می دهیم که در کارمان جدی هستیم... او هم با دادن قدرت و حکمت و برکات روحانی والا به دعاهایمان پاسخ می دهد." دکتر هیل بعد از برخورد با ارواح ناپاک در حین کارش گفت که باید کلمات "و روزه" را در این متن حفظ کنیم. (Thomas Hale, M.D., The Applied New Testament Commentary, Kingsway Publications, 1997, p. 265; note on Mark 9:29).

حالا ششمین و آخرین دلیل برای نگهداشتن "و روزه" در این متن را به شما می گویم. فقط دو نسخه دست نوشته وجود دارد که این عبارات را حذف کرده اند ولی تقریبا صدها نسخه دست نویس بسیار قدیمی وجود دارند که آنها را در خودشان نگهداشته اند. منتقدین به هر دلیلی تصمیم گرفتند که از آن دو نسخه استفاده کنند و صدها نسخه خیلی قدیمی را که دارای آن کلمات هستند را فراموش کنند. خداوند به دادمان برسد! فکر نمی کنم که هرگز احیایی داشته باشیم مگر برگردیم و در کنار دعا روزه هم بگیریم!

اینجا به شما شش دلیل ارائه دادم که ترجمه های جدید در مورد این آیه چطور عمل کرده اند! من هیچوقت از این ترجمه ها استفاده نمی کنم. به آنها اعتماد ندارم. به این دلیل است که فقط از نسخه کینگ جیمز استفاده می کنم. به این دلیل است که می خواهم شما هم آیاتی را که حفظ می کنید از آن کتاب مقدس باشد و خواندن روزانه کتاب مقدس را با این کتاب یعنی نسخه کینگ جیمز ادامه بدهید. این کتاب شما را برکت می دهد و می توانید به آن اعتماد کنید!

"برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا و روزه وجود ندارد" (مرقس ۹:۲۹).

حالا، در ادامه این خطابه قصد دارم به دو سوال پاسخ بدهم:

(۱) "این گونه ارواح" به چی اشاره می کند؟

(۲) چطور باید بر "این گونه ارواح" غلبه کنیم؟

من نمی خواهم وقت تلف کنم و ثابت کنم که دیوها و ارواح ناپاک و شیطان وجود دارند. اگر شما صیاد جانها هستید، به تجربه درباره حقیقت این ارواح اطلاع دارید. پس بدون اینکه سعی کنم شما را به وجود آنها متقاعد کنم به صحبتهایم ادامه می دهم.

"این گونه" به ارواحی اشاره می کند که جلوی کارهای ما را می گیرند و ظاهرا نمی توانیم با روشهای معمولی بر آنها غلبه کنیم. کتاب مقدس تعلیم می دهد که ارواح ناپاک "افکار بی ایمانان" را کور می کند (دوم قرنتیان ۴:۴). و این در مورد هر کسی در این دنیا پیش از بازگشتش بنزد مسیح صادق است. ما خیلی وقت است که با "این" نوع ارواح برخورد داشته ایم. و دیده ایم که مسیح در پاسخ به دعاهایمان بر "این" نوع چیره شده است.

همچنین می دانیم که "این" نوع ارواح، کلام خدا را از دل بی ایمانان می دزدند – "و سپس ابلیس می آید و کلام را از دلهایشان می رباید" (لوقا ۸:۱۲). و اغلب دیده ایم که مسیح در پاسخ به دعاهایمان بر "این" نوع ارواح غلبه کرده است.

شیطان این ارواح را فرستاده تا از ازل این دو کار را انجام دهند. او ذهن آدم و حوا را در باغ عدن کور کرد. او کلام را از زمانهای اول از دل ایشان دزدید.

کم و بیش می توانیم بگوییم که آن دو کار در واقع دو روش اصلی ابلیس برای برده کشی مردم در آمریکا و غرب تا زمان حاضر بوده است. تا زمان حاضر مردم عموماً به خدا ایمان داشتند. مردم عموماً اعتقاد داشتند که کتاب مقدس کلام خدا است. ذهن آنها کور شد. کلام خدا از دل آنها دزدیده شد. ولی هنوز به یک شکل کلی به خدا و کتاب مقدس ایمان داشتند. می توانیم به آنها بعنوان مردان و زنان دوره "پیش از تجدد" اشاره کنیم. این آدمهای پیش از زمان تجدد با یک ذهن منتقد گونه بسوی مسیحیت نمی آمدند. شاید به مسیح اعتماد نمی کردند – ولی با گفتن چیزهایی مثل "خدایی وجود ندارد،" یا "خدا مرده است" انتقاد نمی کردند – و چیزهای دیگری مثل این. تنها کاری که باید با این آدمهای پیش از زمان تجدد می کردید این بود که انجیل را به آنها موعظه و برای آنها دعا می کردید. اگر بخواهیم مقایسه کنیم در واقع کار آسانی بود.

ولی بعد وارد دوره "تجدد" شدیم. این دوره را می توانیم به دوره به اصطلاح روشنگرایی عنوان کنیم که در اواخر قرن هفدهم شروع شد و با وولتر (۱۶۹۴-۱۷۷۸) ادامه پیدا کرد. در آن دوره آدمها شروع کردند به ماده گرا شدن و انتقاد از خدا و کتاب مقدس. ولی آن طرز فکر انتقادآمیز تا قرن نوزدهم به آدمهای فعلی نیانجامید. طبق "طرز فکر جدید" هر چیزی می بایست با به اصطلاح "روش علمی" به "ثبات" می رسید. این روش منتقد هر چیز روحانی بود. بیلی گراهام مبشر معروف در خطابه اش در باب یوحنا ۳:۱۶ گفت، "شما نمی توانید خدا را در لوله آزمایش بگذارید." او داشت برای آدمهای "متجدد" صحبت می کرد. ولی عموما همه بر این باورند که دوره "تجدد" با ظهور و افول نسل هیپی ها به پایان رسید.

امروزه ما در دوره ای زندگی می کنیم که فلاسفه آنرا دوره "پسا تجدد" می نامند – یعنی دوره پس از مدرنیسم. طرز فکر جوانان دوره پسا تجدد نوعی بی توجهی به اخلاقیات است. یعنی اخلاقیاتی وجود ندارد. این دوره یک چندتایی ایده "سیاسی درست" دارد ولی اساس اخلاقی درستی ندارد. شعارشان این است "چیزی که برای تو درست است برای من درست نیست." معیار اخلاقی درست و نادرست وجود ندارد. شعار پسا تجدد این است "اگر احساس خوبی دارید پس کارتان درست است." بجای گفتن "خدایی وجود ندارد" مثل دوره تجدد – اینها می گویند "اگر خدا برای تو واقعی است، باشد – ولی بگذار من خدای خودم را داشته باشم." به عبارت دیگر هیچ معیاری وجود ندارد. چیزی که برای تو درست است – برای خودت خوب است.

"این گونه ارواح" یعنی همین – این چیزی است که جوانان امروز فکر می کنند – در آن افکار نامشخص، متغیر و مشکوک "هر چی بنظرت خوب است." این ها معنی "این گونه ارواح" است. اینها ارواح ناپاکی هستند که حالا با آنها می جنگیم! می شنوم که افراد سالخورده می گویند، که درست هم می گویند، از شروع زمان اوباما یک نوع دوره تاریکی شروع شده. همه چیز فرق کرده. هیچ چیز مشخص و ثابت نیست. بله، می توانید آنرا روح "اوباما" بخوانید، روح ناپاک دوره پساتجدد که همه چیز قدیمی را دور می اندازد – و بجای آن چیزی جایگزین نمی کند. آیا کلیساهای ما را هم تحت تاثیر قرار می دهد؟ بله البته! باپتیست های جنوب سال گذشته ۲۰۰۰ کلیسا را از دست دادند! بی سابقه است! چنین چیزی وجود نداشته! دکتر لوید-جونز گفته، "باید بدانیم که برای زندگیمان داریم با قدرتهای عظیمی می جنگیم. دشمن ما یک دژخیم قدرتمند است" (Studies in the Sermon on the Mount, part 2, p. 148).

"این گونه ارواح" برای ما خیلی قوی است. تنها با دعا خواندن نمی توان بر آن غلبه کرد. خیر – ما باید "دعا و روزه" داشته باشیم وگرنه تمام تلاشهایمان برای بشارت انجیل شکست خواهند خورد. بنابراین می خواهم که از شنبه آینده دعا و روزه بگیرید. اگر مشکل پزشکی دارید لطفا روزه نگیرید. اگر از لحاظ پزشکی شک دارید با دکترتان مشورت کنید. اگر با ما روزه می گیرید، مطمئن باشید که آب فراوان بنوشید، حدود یک لیوان هر ساعت. و روزه مان را شنبه ساعت ۵:۳۰ بعدازظهر با خوردن غذایی اینجا در کلیسا تمام می کنیم. "برای بیرون کردن این گونه ارواح وسیله ای جز دعا و روزه وجود ندارد." سعی کنید که چندین بار روز شنبه دعا کنید تا خداوند افراد گمشده را بیاورد و اینجا نگه دارد و آنها را برای نجات از طریق خونش و عادل بودنش نزد مسیح بیاورد. ای پدر آسمانی طبق خواسته ات باشد که چنین شود. در نام عیسی، آمین.

اگر این خطابه شما را برکت داد، لطفا به دکتر هایمرز ایمیل بفرستید و اینرا به او بگویید. لطفا اینرا هم بگویید که از چه کشوری برای او می نویسید – (اینجا را کلیک کنید) rlhymersjr@sbcglobal.net. می توانید به هر زبانی برای دکتر هایمرز بنویسید، اما اگر می توانید به زبان انگلیسی بنویسید.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت با آدرس
www.realconversion.com بخوانید و
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیه ای که پیش از موعظه توسط آقای آبل پرودام قرائت شد از: مرقس ۲۹-۹:۱۴.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کین کید گریفین:
     “O For a Thousand Tongues to Sing” (by Charles Wesley, 1707-1788).