عید میلاد مسیح را دوست دارم – اقتباس شده از دکتر جان ر. رایس

دکتر جان رایس (۱۹۸۰-۱۸۹۵) یک مسیحی خوب و فهمیده بود. امشب نکات مهم خطابه او با عنوان "عید میلاد مسیح را دوست دارم،" برای شما بازگو می کنم. این خطابه کوتاه شده و برخی قسمتها با کمی تغییر نوشته شده. دکتر رایس گفت:

من ایام عید میلاد را دوست دارم. از موعظه کردن در خصوص موضوعات مربوط به عید میلاد مثل فرشتگان، شبانان، آغل گوسفندان، تولد از باکره و مجوسیان احساس شعف می کنم. از سرودهای عید میلاد به وجد می آیم. در طول ایام عید، شکر خدا یک حالت پرستش پر از شادی و خوشحالی در خانه مان و در قلبم بوجود می آید. این دور هم جمع شدن عزیزانم و خانواده ام برای عید را دوست دارم. دوست دارم هدیه بدهم و از اینکه عزیزانم و دوستانم من را بیاد دارند احساس سرور به من دست می دهد. من عاشق ایام عید میلاد هستم (Dr. John R. Rice, I Love Christmas, Sword of the Lord, 1955, p. 7).

ولی دکتر رایس اشاره می کند که بعضی از مردم "موقع عید میلاد احساس تلخی، بدخلقی و پر از گله و شکایت دارند" (ibid.). آنها کسانی را که میلاد مسیح را جشن می گیرند مورد انتقاد قرار می دهند.

I. اول، می گویند که عید میلاد به معنای تولد مسیح نبود.

درست است که روز دقیق تولد عیسی را نمی دانیم. کتاب مقدس این را به ما نمی گوید. ولی این باعث نمی شود که یادآوری میلاد مسیح در روز عید اشتباه و گناه به حساب بیاید.

دکتر رایس دختر بچه ای را می شناخت که در ۲۹ فوریه یک سال کبیسه بدنیا آمده بود. چون آن روز فقط هر چهار سال یکبار در سال کبیسه ظاهر می شود، او اشاره می کند که والدین آن دختر با جشن تولد گرفتن در ۲۸ فوریه که روز دقیق تولد دخترشان نیست، کار بدی انجام نمی دادند.

تاریخ ۲۵ دسامبر نزدیکترین روز به میلاد مسیح است که می توانیم به آن برسیم. ما خداوند عیسای عزیز را دوست داریم و می خواهیم همه میلاد او را بخاطر داشته باشند. می خواهیم به بچه هایمان راجع به طفل داخل آغل، مجوسیانی که از شرق برای پرستش او آمدند، درباره اعلام فرشتگان به مریم و سرود دسته جمعی فرشتگان که برای شبانان [سرودند] بگوییم. و چرا روز ۲۵ دسامبر روز خوبی برای آن روز نباشد؟ فکر می کنید این کار اشتباه است که تولد مسیح را در روزی که نزدیکترین روز به میلاد مسیح است جشن می گیریم؟

II. دوم، می گویند که میلاد مسیح یا کریسمس فقط به معنی "عشای ربانی مسیح" است،که برای خیلی ها یک عید کاتولیک محسوب می شود.

آنها می گویند که میلاد مسیح یا کریسمس از عشاء مسیح (Christ’s Mass) گرفته شده، که کاتولیکها آنرا شروع کردند و در نتیجه اینکه پروتستانها نباید آنرا برگزار کنند. آن انتقاد به نظر من کمی احمقانه جلوه می کند.

[بسیاری از اسامی شهرها و شهرکهای موجود در کالیفرنیا از کاتولیکها اقتباس شده. لس آنجلس در اصل یک نام کاتولیکی است. ولی ما وقتی اسم "لس آنجلس" را استفاده می کنیم به کاتولیکها فکر نمی کنیم. یا وقتی می گویی "سن دیگو،" یا "سن فرانسیسکو،" یا "ساکرامنتو" درباره کاتولیکها فکر نمی کنیم.] هدف و منظور اسامی فقط یک اسم است و مهم نیست که اصلش از کجاست

ادونتیست های روز هفتم بعضی وقتها این حقیقت که ما روز یکشنبه نیایش می کنیم و یکشنبه (به انگلیسی Sunday) از پرستش خورشید (Sun) می آید را خیلی بزرگ می کنند. جواب من این است که شنبه هم نامش را از پرستش خدای مشرکین زحل (Saturn) گرفته است! ولی کسی فکر نمی کند که خورشید را پرستش می کند وقتی امروزه واژه شنبه را بکار می برد. این کوته فکری است که تمایز ساختگی قایل بشویم وقتی که در ذهن و قلب کسانی که عید میلاد را جشن می گیرند چنین چیزی وجود ندارد. ژانویه را از اسم خدای رومی ژنوس گرفته اند. پس آیا مسیحیان مرتکب گناه می شوند وقتی که اسم آن ماه را بکار می برند؟ برای هر شخص فهمیده و خردمندی، کریسمس فقط یعنی عید میلاد مسیح. اصلاً ربطی به هیچ مراسم عشاء ندارد. کاتولیکها ممکن است که همراه با مراسم عشاء آنرا برگزار کنند ولی پروتستانها اینکار را نکنند.

III. سوم، می گویند که عید میلاد سابقاً یک جشن کفار بوده.

فکر می کنم که عید میلاد سابقاً یک عید غیرمسیحی بود. این بحث زیاد مهمی نیست. کافران هر روز کاری انجام می دادند. آنها جشنهایی برای کاشت و برداشت، برای بلندترین روز و بلندترین شب سال و اول هر ماه داشتند. در نتیجه اگر این افراد از بیست و پنجم دسامبر برای بت پرستی استفاده کردند، چرای مسیحیان نباید حالا از آن برای گرامیداشت عیسی مسیح و سالروز میلاد او استفاده کنند؟ مهم نیست چه روزی را برای میلاد مسیح استفاده می کنیم، چون بهرحال کسی دیگر از آن برای دلایل منفی دیگری استفاده خواهد کرد. ولی شکر خدا حالا تمام روزها به عیسی مسیح تعلق دارند و هیچ روزی، حتی ۲۵ دسامبر، به خدایان مشرکین تعلق ندارد! ۲۵ دسامبر باید از هر طریقی برای گرامیداشت عیسی مسیح بکار برده شود.

IV. چهارم، می گویند که درخت کریسمس و تزیینات آن مایه انزجار است.

بعضی ها می گویند که کتاب مقدس در ارمیاء ۴-۱۰:۳ درخت کریسمس را منع می کند. ولی آن متن از کلام خدا راجع به درخت کریسمس صحبت نمی کند. آن متن درباره بت ساخته شده از چوب که با نقره یا طلا آبکاری شده یا پوشیده شده باشد حرف می زند. و ادامه متن درباره چگونگی جزییات ساختن بت از نقره و طلا و پوشاندن آن به رنگ ارغوانی به ما می گوید. [یادداشت دکتر هایمرز: این متن نمی تواند راجع به درخت کریسمس حرف زده باشد به دو دلیل (۱) در ایام ارمیاء هیچ عیدی با عنوان میلاد مسیح و یا درخت کریسمس وجود نداشت (۲) هیچکس امروزه درخت کریسمس را پرستش نمی کند.] نه، کتاب مقدس درخت کریسمس را منع نمی کند. [آن درخت از هیچ دسته گلی که خیلی از مردم در ایام کریسمس در خانه ها و کلیساهایشان دارند پلیدتر نیست.]

آیا چیز بد و پلیدی در تزیین کردن خانه با درخت کاج، یا دارواش یا درختان همیشه سبز دیگر وجود دارد؟ این تزیینات خانه از تزیین با کدو تنبل و ساقه ذرت در موعد روز شکرگزاری فرقی نمی کند! یا از تزیین قبرها با دسته گلهای رنگارنگ در روز یادبود! مطمئنا خدا از اینکه کمی به زیبایی های طبیعت او توجه نشان بدهیم ناراحت نمی شود.

[یادداشت دکتر هایمرز: گفته می شود که درخت کریسمس از اصلاحگر پروتستان مارتین لوتر گرفته شده که ستاره های درخشان را از میان برگهای یک درخت کاج دید و آنرا به خانه اش آورد و با شمع ها تزیین کرد تا یادآوری باشد از ستاره ای که وقتی عیسی به دنیا آمد شروع به درخشیدن نمود. اگر آن افسانه درست باشد، پس اصل درخت کریسمس از پروتستان گرفته شده.]

من عاشق عید میلاد و درخت کریسمس هستم و فکر نمی کنم که چیز اشتباهی در آنها باشد. آنها فقط نماد شادی هستند که در قلب من وقتی که فکر می کنم چطور خداوند انسان شد بوجود می آید، چطور خالق به یک نوزاد بدل شد، چطور "گرچه دولتمند بود، به خاطر شما خود را فقیر ساخت تا شما از راه فقر او دولتمند شوید‌" (دوم قرنتیان ۸:۹).

V. پنجم، بخاطر عیاشی های غیرمسیحی و دنیوی که در طول این تعطیلات صورت می گیرد با عید میلاد مخالفت می کنند.

درست است که بسیاری از مردم عیسی مسیح را در عید میلاد مورد ارج و احترام قرار نمی دهند. فکر می کنم که معصیت بزرگی را مرتکب می شوند. گاهی اوقات مردم دروغهای ساده لوحانه ای را درباره بابانوئل می گویند و بچه های کوچک را با افسانه های خداناشناسان فریب می دهند، در حالیکه باید در مورد خداوند عیسای بزرگوار صحبت کنند. از لحاظ من این شرارت است. دروغ گفتن همیشه در نظر خدا کار اشتباه و منفوری است. بدترین روش ممکن برای بزرگداشت میلاد عیسی فریب است. یقیناً فریب بچه های کوچک با گفتن دروغ درباره بابانوئل هم یک گناه است. هیچ مسیحی نباید از آن چشم پوشی کند. بله، مردم اغلب خدا را در ایام عید میلاد مورد بی احترامی قرار می دهند. از این بابت خیلی متاسفم. امیدوارم که هیچ مسیحی ای با شنیدن این خطابه خدا را با چنین گناهانی نرنجاند.

ولی ما نباید عید میلاد را چون بعضی ها در این تعطیلات مرتکب گناه می شوند به شیطان و افراد شرور تسلیم کنیم. چون از روز یکشنبه اغلب سوء استفاده می شود باید از آن دست بکشیم؟ مستی در روز یکشنبه بیشتر از هر روز دیگر هفته صورت می گیرد. عیاشی ها بیشتر از هر روز دیگر است. آیا مسیحیان باید از یکشنبه دست بکشند و آنرا بعنوان روز شیطان قلمداد کنند؟ بطور یقین چنین اتفاقی نمی افتد! شمار زیادی از مردم هستند که در تعلیماتشان می گویند که تعمید برای نجات ضروری است. آنها قدر و منزلت بیشتری به آب می دهند تا به خون مسیح. آن هم اشتباه است. ولی آیا باید از دستور عیسی مسیح درباره تعمید سرپیچی کنیم چون بعضی ها تاکید زیادی روی آن می گذارند و آموزه اشتباه در مورد آن دارند؟ یقیناً چنین اتفاقی نمی افتد!

بازگشت ثانوی مسیح برای بسیاری به آموزه ای منحرف بدل شده و مورد سوء استفاده قرار گرفته. فرقه های کاذب آموزه بازگشت مسیح را خیلی به راه خطا برده اند. تا جایی که برای آن تاریخ تعیین می کنند. پس باید بقیه ما آموزه مشخص کتاب مقدس درباره دومین بازگشت قریب الوقوع مسیح را نادیده بگیریم چون این آموزه مورد سوء استفاده قرار گرفته؟ مشخصاً چنین اتفاقی نمی افتد!

همچنین آموزه پری روح القدس را نباید نادیده بگیریم چون بعضی ها آنرا با صحبت به زبانها و کمال عاری از گناه مربوط می دانند.

به همین ترتیب، خیلی باید ساده باشیم که عید میلاد را به شیطان و مردم این دنیا تسلیم کنیم. اگر دنیا می خواهد کریسمس را با مهمانی های لجام گسیخته بشناسد، بیایید این روز را به محبت و همنشینی مسیحی تبدیل کنیم و روزی که گرامیداشت مسیح را برگزار می کند!

آیا دیگران هدیه دادن را به یک کار فرمالیته تبدیل کردند؟ خب، لازم نیست برای مسیحیان اینطور باشد. مسیحیان می توانند هدایایی بدهند که واقعاً عشق و محبت را ابراز کند.

آیا داشتن روزی برای شادی و خوشحالی کار اشتباهی است؟ آیا اشتباه است که یک شام عید دور هم باشیم و مقداری هم برای دیگران بفرستیم؟ نه، اشتباه نیست! وقتی باقیمانده کوچک اسراییل تحت هدایت نحمیا از اسارت بابل به وطنشان برگشتند، شریعت خوانده و توضیح داده شد و مردم گریه سر دادند. ولی زمان شادی و پایکوبی بود تا گریه و ماتم، پس نحمیا گفت:

"امروز برای خداوند، خدای شما روز مقدّسی است. پس نباید ماتم بگیرید و گریه کنید. اکنون به خانه‌هایتان بروید و جشن بگیرید. غذا و شراب خود را با کسانی که به اندازه کافی ندارند قسمت کنید. امروز روز مقدّسی برای خداوند است، غمگین نباشید. شادمانی که خداوند به شما می‌دهد، شما را نیرومند خواهد ساخت" (نحمیا ۱۰-۸:۹).

بعد آیه ۱۲ می گوید:

"آنگاه مردم به خانه‌هایشان رفتند و با شادمانی خوردند و نوشیدند و آنچه را که داشتند با دیگران قسمت کردند، زیرا آنچه را که برای ایشان خوانده شده بود، فهمیدند" (نحمیا ۸:۱۲).

چون آن اسراییلی ها خدا را با داشتن روزی برای شادمانی و جشن و با قسمت کردن غذا با دیگران گرامی داشتند به این خاطر که پرستش خداوند از سر گرفته شده بود، پس مسیحیان نیز امروز حق دارند روزی برای شادمانی و سرور به جهت میلاد نجات دهنده ما عیسی مسیح داشته باشند!

بله، من عید میلاد را دوست دارم! در این روزها احساس می کنم به خداوند نزدیک هستم. کلام خدا را در عید میلاد دوست دارم. گناهکاران را تشویق و التماس می کنم تا هدیه عظیم عید میلاد یعنی عیسی را در این ایام بپذیرند.

پس بیایید یک عید شاد و مبارک داشته باشیم و مسیح را در این روز که میلادش را گرامی می داریم متعال بخوانیم!

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

آیات خوانده شده پیش از موعظه توسط دکتر کریتون چن: متی ۱۲-۲:۱.
سرود تک نفره پیش از موعظه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
 “Jesus, Baby Jesus” (by Dr. John R. Rice, 1895-1980)